Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 II, | pamiętać, że prawdziwy pokój nigdy nie jest wynikiem zwycięstwa
2 III, | autonomię i prawa55, nie można nigdy mylić z Królestwem Bożym.
3 V, | dzięki Bogu, czynna miłość nigdy w Kościele nie wygasła,
4 V, | Perskiej, powtórzyłem wołanie: „Nigdy więcej wojny!”. Tak! Nigdy
5 V, | Nigdy więcej wojny!”. Tak! Nigdy więcej wojny, która niszczy
6 VI, | godności człowieka. Nie może on nigdy zaniechać spełniania swojej
7 VI, | się zaś Kościoła tyczy, to nigdy nie braknie jego w tej sprawie
8 VI, | na rzecz ubogich, która nigdy nie jest wyłączną ani nie
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
9 I, | widzeniem Ojca”. „Boga nikt nigdy nie widział (...)” pisze
10 IV, | dóbr materialnych, chyba nigdy już w, takiej ilości, w
11 IV, | zazdrość starszego brata, który nigdy nie odszedł od Ojca i nie
12 IV, | wszystko przetrzyma” i że „nigdy nie ustaje” (1 Kor 13, 4-
13 IV, | naśladowcy. Nie przestała ona nigdy objawiać się w ich sercach
14 VII, | wzajemnych stosunkach ludzi nigdy nie pozostaje aktem czy
15 VII, | że osiągnięcie tego celu nigdy nie będzie możliwe, jeżeli
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
16 1, | którego pokarmy ziemskie nigdy w pełni nie nasycą”14. „
17 2, | przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia,
18 3, | równocześnie można powiedzieć, że nigdy go nie opuścił. W sensie
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
19 I, 12 | była ofiarowana i która nigdy się nie wyczerpie ».15~Msza
20 IV, 36 | razy dotykamy Ciała Pana, nigdy nie będzie mogło się nazywać
21 IV, 39 | we wspólnocie lokalnej, nigdy nie jest celebracją tej
22 V, 48 | rodzinny klimat, Kościół nigdy nie uległ pokusie zbanalizowania
23 V, 52 | znaczenie. Liturgia nie jest nigdy prywatną własnością kogokolwiek,
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
24 I, 4, | 13-14). Kain uważa, że nigdy nie uzyska Bożego przebaczenia
25 II, 1, | bezsilności: wydaje się, że dobro nigdy nie znajdzie dość sił, aby
26 II, 3, | zostanie mu odebrane, on zaś nigdy nie pojmie jego prawdziwego
27 III, 1, | Przykazania Bożego nie można nigdy oddzielać od miłości Boga:
28 III, 2, | istotną granicę, której nigdy nie można przekroczyć. Pośrednio
29 III, 2, | moralnego punktu widzenia i nigdy nie może być dozwolona ani
30 III, 3, | jakkolwiek poważne i dramatyczne, nigdy nie mogą usprawiedliwić
31 III, 3, | samoistnie. Nie stanie się nigdy człowiekiem, jeżeli nie
32 III, 3, | zjednoczenie z duszą rozumną, nigdy w najmniejszym stopniu nie
33 III, 3, | żadne prawo na świecie nigdy nie będą mogły uczynić godziwym
34 III, 4, | niesprawiedliwości, która nigdy nie może być usprawiedliwiona,
35 III, 4, | tu słowa św. Augustyna: „Nigdy nie wolno zabić drugiego
36 III, 4, | ani nie wyraziła na nią nigdy zgody. Szczytem zaś samowoli
37 III, 5, | jeszcze poważniejsze szkody92, nigdy jednak nie może uznać, że
38 III, 5, | eutanazję, nie wolno się nigdy do niego stosować „ani uczestniczyć
39 III, 5, | moralnego punktu widzenia nigdy nie wolno formalnie współdziałać
40 III, 5, | współdziałania nie można nigdy usprawiedliwić ani powołując
41 III, 10, | eutanazji. „Uśmiercenie” nigdy nie może zostać uznane za
42 III, 11, | trudnościom i cierpieniom, nigdy nie tracąc nadziei. Jednakże
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
43 I, 2, | pobudza ludzki umysł, by nigdy się nie zatrzymywał; przynagla
44 III, 2, (29)| wiara i nauka, nie mogą nigdy pozostawać z sobą w sprzeczności. '
45 III, 2, (29)| norm moralnych, naprawdę nigdy nie będzie się sprzeciwiać
46 IV, 2, | właśnie dlatego że nie traciła nigdy z oczu prawdy uniwersalnej,
47 IV, 2, | szczyty, których ludzki rozum nigdy nie zdołałby sobie wyobrazić»51.
48 V, 1, | wiara jest ponad rozumem, nigdy nie może zaistnieć prawdziwa
49 V, 1, (72)| Sobór stwierdzał, że rozum nigdy "nie jest zdolny do wnikania
50 V, 2, | teologicznej, której w Kościele nigdy nie powinno zabraknąć. ~
51 VI, 1, | stąd, że określona kultura nigdy nie może się stać kryterium
52 VI, 1, | ścieżki, których istnienia sam nigdy by się nie domyślił. Dzięki
53 VI, 2, | których rozum być może nigdy by nie odkrył, gdyby był
54 VI, 2, | przez Objawienie, nie łamiąc nigdy zasad, jakimi kieruje się
55 VI, 2, | jedna. Treści Objawienia nigdy nie mogą umniejszać odkryć
56 VI, 2, | swej strony nie powinien nigdy utracić zdolności do refleksji
57 VII, 2, | językowego. Prawda bowiem nigdy nie może być zamknięta w
58 Zak, 0, | rzeczywistości świata czy człowieka, nigdy się nie kończy, zawsze odsyła
59 Zak, 0, | siłach. Wielkość człowieka nigdy nie urzeczywistni się w
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
60 II, | początku Biblii, nie przestają nigdy być aktualne. Są nimi objęte
61 III, | Tradycja chrześcijańska nigdy nie podtrzymywała tego prawa
62 III, | własność w nauczaniu Kościoła nigdy nie była rozumiana tak,
63 IV, | politycznych”. Ponadto nie należy nigdy zapominać o tym, że nieodzownie
64 V, | świata. Poprzez trud — a nigdy bez niego. Potwierdza to
65 V, | dogłębnie i wszechstronnie — ale nigdy bez niej. ~Czy to nowe dobro —
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
66 II, 6 | J 3, 8). Misja nie jest nigdy burzeniem, ale nawiązywaniem
67 IV, 2 | jej zrozumienia, nie mogą nigdy stracić z oczu tego znaczenia
68 IV, 3 | 52. 58; 14, 6; Ga 2, 20). Nigdy też nie mogą zejść z naszej
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
69 III, 1, | stworzenie nie może być nigdy stawiane na równi ze Słowem
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
70 I, 1, | I jeszcze: „Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony
71 I, 1, | tajemnicy Chrystusa, nie należy nigdy tracić z oczu Jego jedności.
72 IV, 0, | działalność Kościoła, zasadniczą i nigdy nie zakończoną. Kościół
73 IV, 4, | równi sytuacji narodu, który nigdy nie poznał Jezusa Chrystusa,
74 V, 2, | kościelną wspólnotą, nie jest nigdy faktem czysto osobistym.
75 V, 6, | autentyczny zmysł wiary, którego nigdy nie należy tracić z oczu.
76 V, 9, | dla niej i zgodnie z nią, nigdy nie będzie niewłaściwe”116. ~
77 Zak, 0, | 92. Jak nigdy dotąd, Kościół ma dziś możliwość
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
78 III, | niejasności i bolesnej złożoności; nigdy z tego powodu Konstantyn
79 IV, | chrześcijańskich nie mogą nigdy usprawiedliwiać rozdźwięków,
80 VIII, | Oby ten wkład nie przestał nigdy ubogacać Kościoła kontynentu
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
81 III, | świata, akty terroryzmu nigdy nie mogą być usprawiedliwione.
82 IV, | rozwoju nie można jednak nigdy tracić sprzed oczu wspomnianego
83 V, | krajach, których być może nigdy nie odwiedzą, jest dalszym
84 VII, | wróci”. Oczekiwanie jednak nigdy nie może być dla człowieka
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
85 I, 3, | na Ewangelię i nie tracąc nigdy z oczu zamysłu Bożego, winien
86 I, 5, | jedności nawet w tych, którzy nigdy nie dostrzegali jej potrzeby.
87 II, 2, | Encyklice Redemptor hominis, „że nigdy nie przestanę tego podkreślać
88 II, 4, | szczerze chrześcijańskie, nigdy nie stoi w sprzeczności
89 II, 8, | tej dziedzinie.~Nie należy nigdy tracić z oczu eklezjologicznego
90 II, 13, | samej Ewangelii, nie jest nigdy dla chrześcijan jedynie
91 III, 1, | Bez tego pełna komunia nigdy nie będzie możliwa. Ta wzajemna
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
92 Wprow, 1, | Ciemności błędu i grzechu nigdy jednak nie zdołają do końca
93 I, 3, | przestrzegał przykazań, nigdy nie zdoła o własnych siłach „
94 II, 1, | Kościół nie przestał — i nigdy nie może przestać — zgłębiać „
95 II, 3, | oczywiście nie zamierzała ona nigdy przeciwstawiać ludzkiej
96 II, 6, | szanować osobę jako cel, a nigdy jako zwykły środek działania,
97 II, 7, | komunii z bliźnim. Nikogo i nigdy nie wolno łamać przykazań,
98 II, 7, | istnieją zachowania, które nigdy i w żadnej sytuacji nie
99 II, 7, | zawsze nauczał, że nie należy nigdy popełniać czynów zabronionych
100 II, 10, | prawdę. Nie wolno jednak nigdy mylić błędnego „subiektywnego”
101 II, 10, | wolność sumienia nie jest nigdy wolnością „od” prawdy, ale
102 II, 11, | koncepcji jedynie cząstkowe i nigdy nie rozstrzygające próby
103 II, 15, | większego dobra, to jednak nigdy nie wolno, nawet dla najpoważniejszych
104 II, 15, | lub intencje nie zdołają nigdy przekształcić czynu ze swej
105 III, 3, | Godności tej nie wolno nigdy zbrukać ani działać wbrew
106 III, 4, | macierzyńskości Kościoła nie można nigdy odłączać od jego misji nauczania,
107 III, 4, | sytuacji. Kościół, który nigdy nie może wyrzec się „zasady
108 III, 4, | okoliczności nie uprawniają nigdy władz państwowych ani poszczególnych
109 III, 6, | trudne, nawet bardzo trudne, nigdy jednak nie jest niemożliwe.
110 III, 6, | wyrozumiałość nie oznacza nigdy zniekształcenia ani zafałszowania
111 III, 7, | Przypomina o tym Paweł VI: „Nigdy nie może zaistnieć przepowiadanie
112 III, 8, | zadania; nie mogą jednak nigdy czuć się zwolnieni z własnych
|