Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 V, | słuchać Boga niż ludzi (por. Dz 5, 29), rodziny, różnych
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
2 V, | czyniąc i uzdrawiając (...)” (Dz 10, 38), lecząc „wszystkie
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
3 1, | czynił i czego nauczał” (Dz 1, 1). Całkowite mysterium
4 1, | Duchem Świętym i mocą” (Dz 10, 37 n.). ~Od tych słów
5 1, | co „czynił i nauczał” (Dz 1, 1). Zanim na drogach
6 1, | Maryją, Matką Pana (por. Dz 1, 14). Czas Kościoła rozpoczął
7 2, | im Duch pozwalał mówić” (Dz. 2, 4), „doprowadzając ten
8 2, | i aż po krańce ziemi” (Dz 1, 4. 5. 8). ~Te ostatnie
9 2, | aby ona panowała nad Nim” (Dz 2, 22-24). ~Jezus przepowiedział
10 2, | różnych miejscach (por. Dz 3, 14 n.; 4, 10. 27 n.;
11 2, | Bóg i Panem, i Mesjaszem” (Dz 2, 36). Z kolei zaś, gdy
12 2, | w darze Ducha Świętego” (Dz 2, 37). ~W taki sposób „
13 2, (21) | 10, 28; 12, 50; 14, 6; Dz 13, 48; Rz 6, 23; Ga 6,
14 2, | domu setnika Korneliusza (Dz 10, 38). Znamy paschalną
15 3, | chleba i w modlitwach” (por. Dz 2, 42), tworząc w ten sposób
16 3, | poruszamy się i jesteśmy” (Dz 17, 28) — to z kolei moc
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
17 VI, 53 | jednomyślnie na modlitwie » (Dz 1,14), wpierwszej wspólnocie
18 VI, 53 | trwających « w łamaniu chleba » (Dz 2, 42).~Jednak poza Jej
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
19 II, 3 | imię to przywróciło siły” (Dz 3, 16): doświadczając ułomności
20 II, 3, | że Bóg był z Nim” (por. Dz 10, 38), Kościół wie, że
21 II, 3, | Chrystusa Nazarejczyka, chodź” (Dz 3, 6). Przez wiarę w Jezusa, „
22 II, 3, | w Jezusa, „Dawcę życia” (Dz 3, 15), życie wzgardzone
23 II, 9, | słowami przebaczenia (por. Dz 7, 59-60), otwierając drogę
24 II, 9, | poruszamy się i jesteśmy” (Dz 17, 28). ~ ~
25 II, 10, | innych „słów życia” (por. Dz 7, 38), z którymi jest związane
26 II, 11, | dobrze czynił wszystkim (por. Dz 10, 38). Cuda zaś, uzdrowienia,
27 III, 5 | słuchać Boga niż ludzi” (Dz 5, 29): prawo cywilne a
28 III, 5, | słuchać Boga niż ludzi” (Dz 5, 29). Już w Starym Testamencie
29 III, 7, | ludzkości, „aż po krańce ziemi” (Dz 1, 8). Tak więc zachowujemy
30 III, 7, | zdobyci przez „Dawcę życia” (Dz 3, 15) za cenę Jego bezcennej
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
31 III, 2, | rozum szuka «nie znając» (Dz 17, 23), znaleźć można tylko
32 IV, 1, | Rz 1, 19-21; 2, 14-15; Dz 14, 16-17). Ponieważ jednak
33 VI, 1, | wszęna «aż po krańce ziemi» (Dz 1, 8), przekazując prawdę
34 VI, 1, | wielkie dzieła Bożzyk» (Dz 2, 7-11). Ewangelia głoszona
35 VII, 2, (109)| czynił i czego nauczał' (Dz 1, 1). Całkowite mysterium
36 VII, 2, | prawdy, która zbawia (por. Dz 4, 12; 1 Tm 2, 4-6). ~W
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
37 V, | wyrabiał namioty), (por. Dz 18, 3) i że dzięki temu
38 V, | zarabiać na swoje życie (por. Dz 20, 34 n): „pracowaliśmy
39 V, | czynił i czego nauczał” (Dz 1, 1). ~W oparciu o te światła
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
40 II, 1 | zbawienie (J 6, 68; por. Dz 4, 8 nn.). Poprzez całą
41 II, 6 | przemówienie na ateńskim Areopagu (Dz 17, 22 nn.). Postawa misyjna
42 IV, 1 | Ducha (por. Iz 11, 2 n.; Dz 2, 38), owoce Ducha Świętego (
43 IV, 5 | wychodząc z ukrycia (por. Dz 1, 14; 2). A z kolei całe
44 IV, 5 | Maryją, Matką Jezusa (por. Dz J, 14), tak jak trwali Apostołowie
45 IV, 5 | jerozolimskim Wieczerniku (por. Dz 1, 13). I proszę nade wszystko
46 IV, 5 | nas Ducha Świętego (por. Dz 1, 8) i staniemy się świadkami
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
47 Wprow, 0, (9)| por. Sobór Chalcedoński: dz. cyt., 84-87 (Denz. 300-
48 I, 3, | Jezusa i z braćmi Jego» (Dz 1, 14), także Maryję błagającą
49 II, 1, | za cenę krwi swojej (por. Dz 20, 28), Duchem swoim go
50 II, 1, | najprostszy „wielkie dzieła Boże” (Dz 2, 11). ~
51 II, 1, | im Duch pozwalał mówić” (Dz 2, 4). Od tej chwili też
52 II, 1, | aż po krańce ziemi” (Dz 1, 8). Od momentu wyjścia
53 II, 1, | zmartwychwstałemu (por. Dz 2, 31-34; 3, 15-18; 4, 10-
54 II, 1, | modlitwie” jako „Matka Jezusa” (Dz 1, 13-14), czyli Chrystusa
55 II, 1, | czynić i nauczać” (por. Dz 1, 1) pośród Izraela — szła
56 II, 1, | Maryją, Matką Jezusa” (por. Dz 1, 14). Stanowiąc z pokolenia
57 II, 3, | poprzez „czyny i słowa” (por. Dz 1, 1) Jej Syna, ostatecznie
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
58 I, 1, | moglibyśmy być zbawieni” (Dz 4, 10. 12). Stwierdzenie
59 I, 3, | nabył go swą krwią (por. Dz 20, 28) i uczynił go swym
60 I, 5 | Nie możemy nie mówić” (Dz 4, 20) ~
61 II, 3, | światem (por. Mt 28, 18; Dz 2, 36; Ef 1, 18-21). Zmartwychwstanie
62 II, 3, | imieniu Jezusa Chrystusa” (Dz 8, 12). Paweł w Rzymie głosił
63 II, 3, | Jezusie Chrystusie (por. Dz 28, 31). Także pierwsi chrześcijanie
64 III, 0, | nawróceniem Korneliusza (por. Dz 10), z decyzjami dotyczącymi
65 III, 0, | wyłaniających się potrzeb (por. Dz 15), z wyborem terenów i
66 III, 0, | wyborem terenów i ludów (por. Dz 16, 6 nn.). Duch działa
67 III, 1 | Rozesłanie „aż po krańce ziemi” (dz 1, 8) ~
68 III, 1, | aż po krańce ziemi” (Dz 1, 8). Na drugim miejscu
69 III, 1, | świadectwo (por. Łk 24, 48; Dz 1, 8), które dotyczy przede
70 III, 1, | wszystkim zmartwychwstania (por. Dz 1, 22). Misjonarz wezwany
71 III, 2, | świadków i proroków (por. Dz 1, 8; 2, 17-18), wlewając
72 III, 2, | u zarania Kościoła (por. Dz 2, 22-39; 3, 12-26; 4, 9-
73 III, 2, | zwrócili się ku poganom (por. Dz 13, 46-48), co nie odbywa
74 III, 2, | zostać chrześcijaninem (por. Dz 15, 5-11. 28). Odtąd Kościół
75 III, 2, (33) | entuzjazm, odwagę; por. Dz 2, 29; 4, 13. 29. 31; 9,
76 III, 2, | Listrze i w Atenach (por. Dz 14, 15-17; 17, 22-31) są
77 III, 2, | cytuje ich poetów (por. Dz 17, 18. 26-28). Bóg, którego
78 III, 3, | pierwsza wspólnota (por. Dz 2, 42-47; 4, 32-35). ~Jednym
79 III, 3, | jednego ducha i jedno serce” (Dz 4, 32), tworząc wspólnotę
80 III, 3, | dóbr „według potrzeby” (Dz 2, 45; 4, 35). Pierwsze
81 III, 3, | radością i prostotą serca” (Dz 2, 46), były dynamicznie
82 III, 3, | się do nich życzliwie” (Dz 2, 47). Misja, zanim jeszcze
83 III, 3, | Panu i nawraca pogan (por. Dz 2, 46-47). Są jeszcze specjalni
84 III, 3, | by zostali wysłani (por. Dz 13, 1-4). U swych początków
85 IV, 4, | zrozumiałego w tym środowisku (por. Dz 17, 22-31). Areopag był
86 IV, 5, (65) | List apost. Maximum illud: dz. cyt., 446. ~
87 V, 2, | właśnie oraz Duch Święty” (Dz 5, 32). Wie, że nie głosi
88 V, 3, | darze Ducha Świętego»” (Dz 2, 37-38). I ochrzcił w
89 V, 3, | wasze zostały zgładzone” (Dz 3, 19). ~Nawrócenie do Chrystusa
90 V, 7, | ustalił swoją władzą (por. Dz 1, 7). ~ ~
91 VI, 0, | i aż po krańce ziemi” (Dz 1, 8). ~Pierwszymi pracownikami
92 VI, 0, | pozostali Apostołowie (por. Dz 2, 14. 37). Dzięki niemu
93 VI, 0, | misjonarzy do narodów (por. Dz 13, 2-3). Kościół pierwotny
94 VI, 5, (144)| Enc. Evangelii praecones: dz. cyt., 510 nn.; Enc. Fidei
95 VI, 5, (144)| 510 nn.; Enc. Fidei donum: dz. cyt., 228 nn.; JAN XXIII,
96 VI, 5, (144)| Enc. Princeps Pastorum: dz. cyt., 855 nn.; PAWEŁ VI
97 VI, 5, (146)| Enc. Evangelii praecones: dz. cyt., 510-514. ~
98 VII, 0, | ich przepowiadanie (por. Dz 14, 27). ~ ~
99 VII, 3 | dawaniu, aniżeli w braniu” (dz 2o, 35) ~
100 VII, 7, | słuchać Boga niż ludzi” (Dz 5, 29). ~ ~
101 VIII, 1 | przeciw Jego Pomazańcowi” (Dz 4, 26). Jak ongiś, tak i
102 VIII, 2, | bo Ja jestem z tobą” (Dz 18, 9-10) — i oczekuje go
103 Zak, 0, | z Maryją, Matką Jezusa” (Dz 1, 14), by błagać o Ducha
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
104 III, | Macedonii i pomóż nam!” (Dz 16, 9). ~Boża Opatrzność,
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
105 II, 8, | Piotra i Jedenastu (por. Dz 2, 14). Struktury Kościoła
106 III, 1, | które są konieczne (por. Dz 15, 28).~
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
107 I, 6, | każdemu wierzącemu (por. Dz 6, 1). Dlatego naśladowanie
108 I, 8, | wskazywania „drogi” Pańskiej (por. Dz 18, 25), nauczając przede
109 II, 14, | raczej Boga niż ludzi (por. Dz 4, 19; 5, 29), co gotowi
110 III, 3, | diakona Szczepana (por. Dz 6, 8-7. 60) i apostoła Jakuba (
111 III, 3, | i apostoła Jakuba (por. Dz 12, 1-2) — którzy umierają
112 III, 7, | Zmartwychwstałego (por. Dz 2, 37-41; 3, 17-20). ~Tak
|