Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 III, | i używane kosztem innych ludów i narodów, z pogwałceniem
2 V, | duchowych, owocu pracy i kultury ludów dziś upośledzonych, co prowadzi
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
3 VI, | intelektualnych i kulturalnych innych ludów. Nowe środki komunikacji
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
4 V, 2, | różnorakie formy mądrości ludów. Stanowią one prawdziwe
5 V, 2, | wartościowe elementy mądrości ludów i tworzyć niezbędne więzi
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
6 I, | się na arenie politycznej ludów, które po wiekach poddaństwa
7 I, | następstw we współżyciu ludzi i ludów. Natomiast Kościół uważa
8 IV, | Ojca wszystkich ludzi i ludów — jest właśnie stałe dowartościowywanie
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
9 I, 1 | datą dla poszczególnych ludów i narodów, krajów i kontynentów,
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
10 Wprow, 0, | dla osób i wspólnot, dla ludów i narodów, poniekąd dla
11 II, 1, | równocześnie poza czasy i granice ludów” 55. Jednakże istotny charakter
12 II, 1, | Kościoła poprzez dzieje ludzi i ludów. Wiadomo, że u początku
13 III, 3, | żyjących pośród różnych ludów i narodów na całym globie.
14 III, 3, | wiarę pośród wszystkich ludów i narodów, poczynając od
15 III, 3, | dopóki wszystkie rodziny ludów, zarówno tych, które noszą
16 Zak, 0, | do wspólnot, do narodów i ludów, do pokoleń i epok ludzkiej
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
17 Wprow, 0, | przekazywana! Nowa ewangelizacja ludów chrześcijańskich znajdzie
18 III, 0, | 15), z wyborem terenów i ludów (por. Dz 16, 6 nn.). Duch
19 III, 2, | kulturowymi i religijnymi różnych ludów. Mieszkańcom Likaonii, którzy
20 III, 3, | Izraela, a potem do innych ludów, rozwija się na wielorakich
21 III, 5, | milenium ewangelizacji Rusi i ludów słowiańskich, a wkrótce
22 III, 5, | i w nowej ewangelizacji ludów, którym Chrystus był już
23 IV, 4, | pokoju, rozwoju i wyzwolenia ludów, praw człowieka i narodów,
24 IV, 5, | dotrzeć z nią do wszystkich ludów, a ma również prawo do tego,
25 IV, 5, | zapewniają dobro wspólne ludzi i ludów. Trzeba dążyć do tego, by
26 V, 7, | Bóg pragnie dla wszystkich ludów”100. Chrystus sam bowiem, „
27 V, 9, | zwłaszcza, które żyją wśród ludów nękanych nędzą obejmującą
28 VI, 4, | ewangeliczny wśród tych ludów i kultur, gdzie kobieta
29 VI, 4, | dawania o Nim świadectwa wśród ludów, które Go nie znają. ~ ~
30 VII, 2, | misyjne i rozwój ubogich ludów, winniśmy wszyscy stawiać
31 VII, 8, | się stopniowe zbliżenie ludów do ideałów i wartości ewangelicznych,
32 VII, 8, | zaznacza się nowa zgodność ludów co do tych wartości: odrzucenie
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
33 I, | głoszenia Ewangelii wśród tych ludów, oraz w dzieło pojednania,
34 II, | 863, podejmując wśród tych ludów misję, której obaj mieli
35 II, | papieskim „ad gentes” (dla ludów słowiańskich), Metody przyjął
36 II, | Kościoła założonego wśród ludów słowiańskich. ~
37 II, | a także Książąt nowych ludów słowiańskich. Dzięki temu
38 III, | służbie Ewangelii wśród ludów, które pod wieloma względami
39 III, | dzieło ewangelizacyjne wśród ludów słowiańskich stanowiło ważne
40 III, | Ewangelii i nauczyciele ludów, słowiańskich kierowali
41 III, | trudności i problemów owych ludów, które broniły własnej odrębności
42 III, | tradycji jak i nowości życia ludów ewangelizowanych. Często
43 III, | pomocy i służenia dobru ludów słowiańskich oraz jedności
44 III, | języku greckim, na język ludów słowiańskich osiadłych w
45 III, | język, obyczaje i tradycje ludów słowiańskich, wydobywając
46 III, | języka i umysłowości nowych ludów ewangelizowanych, którym
47 III, | potrzebom i oczekiwaniom ludów słowiańskich. Szlachetne
48 III, | liturgicznych na żywe języki różnych ludów, aby mogło w nich rozbrzmiewać
49 IV, | wobec rozwijających się ludów, bez poczucia wyższości
50 IV, | zachodnie po okresie wędrówek ludów, stopiło przybyłe grupy
51 IV, | umysłowości i obyczajów nowych ludów subtelne i złożone przepisy
52 IV, | stosowali w ewangelizacji tych ludów. ~Podejmując swą misję z
53 V, | działalności apostolskiej pośród ludów, które dotychczas nie uczestniczyły
54 V, | oraz wzajemnej zgody wśród ludów i narodów, ponad wszelkie
55 V, | każdego człowieka i wszystkich ludów. Całe zresztą dziedzictwo
56 V, | i Metody przełożyli dla ludów słowiańskich, wydobywając
57 VI, | Ewangelię w rodzimą kulturę ludów ewangelizowanych, święci
58 VI, | zasługi dla kultury wszystkich ludów i narodów słowiańskich czynią
59 VI, | historii i w życiu tych ludów i narodów. ~
60 VII, | wnet uznani przez rodzinę ludów słowiańskich za ojców zarówno
61 VII, | kultury, którą zastali u ludów słowiańskich, ale wraz z
62 VIII, | wyświęconego w Rzymie dla ludów słowiańskich, św. Metodego
63 VIII, | wspominając wejście tych ludów na scenę historii zbawienia
64 VIII, | wszechmogący, nadeszła dla tych ludów i narodów „pełnia czasów”
65 VIII, | życie i dziele wszystkich ludów. ~Wysłuchaj, Ojcze, modlitw
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
66 I, | motywu, jakim jest rozwój ludów, jeszcze daleki od urzeczywistnienia —
67 II, | problemu rozwoju i niedorozwoju ludów. ~
68 II, | takich zagadnień, jak rozwój ludów, które pozornie zdają się
69 II, | Kościół, zajmując się rozwojem ludów, nie może być oskarżany
70 II, | na przyspieszenie rozwoju ludów, są używane na wzbogacenie
71 II, | wrogiem integralnego rozwoju ludów. ~W taki sposób, w świetle
72 III, | punktu widzenia rozwoju ludów, pogłębić nauczanie Encykliki
73 III, | opóźnienia ekonomicznego ubogich ludów, zaopatrzenia ich w infrastruktury
74 III, | wartości między różnymi grupami ludów, które nie zawsze odpowiadają
75 III, | jesteśmy od prawdziwego rozwoju ludów. ~
76 III, | stanu i jakości rozwoju ludów. ~
77 III, | progressio39, a kwestią rozwoju ludów. ~Racją, która skłaniała
78 III, | mający służyć rozwojowi ludów stał się hamulcem, a co
79 III, | charakterem współzależności ludów oraz, aby nawiązać do niniejszych
80 III, | czynnik w procesie rozwoju ludów. ~Mamy na myśli istnienie
81 III, | koncepcjami samego rozwoju ludzi i ludów; obydwie są niedoskonałe
82 III, | integralny rozwój człowieka i ludów we współczesnym świecie?
83 III, | użyte do zmniejszenia nędzy ludów głodujących41, czyni bardziej
84 III, | obowiązku solidarności wobec ludów pragnących osiągnąć pełny
85 III, | współpracy w ulżeniu nędzy ludów, stajemy nie tylko wobec
86 III, | kulturowej i religijnej tychże ludów, ale również wbrew naturze
87 III, | ale również u narodów i ludów, które jako byty posiadające
88 III, | prawdziwą naturą rozwoju ludów po linii Encykliki, której
89 IV, | angażowania się w sprawę rozwoju ludów nie jest powinnością tylko
90 IV, | łącznie z prawami narodów i ludów, nie byłby godny człowieka. ~
91 V, | przyspieszające czy hamujące rozwój ludów mają bowiem charakter czynników
92 V, | przyczynić się do skierowania ludów na drogę prawdziwego rozwoju,
93 V, | również na procesie rozwoju ludów, którego opóźnienie lub
94 V, | stajemy w dziedzinie rozwoju ludów: jest to zło moralne, owoc
95 V, | zasadzie równości wszystkich ludów i niezbędnego poszanowania
96 V, | należy, z pomocą innych ludów i wspólnoty międzynarodowej,
97 VI, | do godności człowieka i ludów. Zredukowany w ten sposób
98 VI, | aktem zdrady człowieka i ludów, którym powinien służyć. ~
99 VI, | dobrze działały na rzecz ludów, jednak ludzkość, stojąca
100 VI, | szukania rozwiązań. Rozwój ludów zaczyna się i znajduje najodpowiedniejsze
101 VII, | rzecz prawdziwego rozwoju ludów, ukazanego i głoszonego
102 VII, | rzecz prawdziwego rozwoju ludów, co dobitnie wyraża modlitwa
103 VII, (92) | Kolekta „Mszy o postęp ludów”: Mszał Rzymski dla diecezji
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
104 I, 8, | żydowskiego, jak i z innych ludów, odróżniali się od pogan
105 III, 3, | we wrażliwości moralnej ludów i we wszystkich wielkich
|