1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2356
(...) Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
501 Zakon, | ostateczne urzeczywistnienie: o radość, której „nikt (...)
502 Zakon, | zdoła odebrać” (J 16, 22), o radość, która jest owocem
503 Zakon, | który jest Miłością; prosi o „sprawiedliwość, pokój i
504 Zakon, | przestaje z ufnością błagać o pokój i służyć pokojowi
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
505 Wpr, 1(1) | Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium,
506 Wpr, 1(2) | Sobór Watykański II, Dekr. o posłudze i życiu kapłanów
507 Wpr, 3 | już w pierwszych relacjach o życiu Kościoła, jakie znajdujemy
508 Wpr, 8 | Gdy myślę o Eucharystii, patrząc na
509 Wpr, 9 | wykładni doktrynalnej dekretów o Najświętszej Eucharystii,
510 Wpr, 9 | Najświętszej Eucharystii, albo o Najświętszej Ofierze Mszy
511 Wpr, 9 | Konstytucji dogmatycznej o Kościele Lumen gentium oraz
512 Wpr, 9 | gentium oraz w Konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum
513 I, 11(9) | Sobór Watykański II, Konst. o liturgii świętej Sacrosanctum
514 I, 11(11) | Watykański II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium,
515 I, 12 | jedną ofiarą ».14 Nauczał o tym wyraźnie już św. Jan
516 I, 13 | jakby jedynie chodziło o zwykłe darowanie się Chrystusa
517 I, 13 | samego siebie. Naucza nas o tym, w odniesieniu do wszystkich
518 I, 13(19) | Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium,
519 I, 14 | zmartwychwstanie. Przypomina o tym aklamacja ludu po przeistoczeniu:
520 I, 14 | Św. Ambroży przypominał o tym neofitom, odnosząc wydarzenie
521 I, 15 | zakłada specyficzną obecność, o której – cytując słowa Pawła
522 I, 15 | Pawła VI – « mówi się jako o “rzeczywistej” nie w sensie
523 I, 15 | przypominają katechezy patrystyczne o tym Boskim Sakramencie. «
524 I, 15(25) | Watykański II, Konst. dogm. o Objawieniu Bożym Dei verbum,
525 I, 18(30) | Sobór Watykański II, Konst. o liturgii świętej Sacrosanctum
526 I, 20 | na rzecz pokoju, troskę o budowanie w stosunkach międzynarodowych
527 I, 20 | naturalnego końca. A co powiedzieć o tysiącach sprzeczności «
528 I, 20 | głęboki charakter, relację o « umywaniu nóg », w której
529 I, 20(33) | Watykański II, Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym
530 II, 21(35) | Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium,
531 II, 21 | 22, 14). Jest to szczegół o dużym znaczeniu, ponieważ
532 II, 21(37) | Sobór Watykański II, Dekr. o działalności misyjnej Kościoła
533 II, 22(39) | Watykański II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium,
534 II, 22(41) | Sobór Watykański II, Dekr. o posłudze iżyciu kapłanów
535 II, 23 | go do życia i stanowiło o jego trwaniu. Jest tego
536 II, 24(44) | Watykański II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium,
537 III, 26 | tajemnicy Eucharystii słowa o Kościele wypowiadane w Symbolu
538 III, 27 | eucharystyczną, również w zakresie o precyzyjnej terminologii,
539 III, 28(55) | Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium,
540 III, 29(58) | Por. Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium,
541 III, 29(58) | gentium, 10 i 28; Dekret o posłudze i życiu kapłanów
542 III, 29(61) | Laterański IV, Rozdz. 1, Konst. o wierze katolickiej Firmiter
543 III, 30 | Nauka Kościoła katolickiego o służebnym kapłaństwie w
544 III, 30 | do Eucharystii, jak też o Ofierze eucharystycznej,
545 III, 30 | obowiązku jasnego świadczenia o prawdzie. Spowodowałoby
546 III, 30 | Podobnie też nie można myśleć o zastąpieniu Mszy św. niedzielnej
547 III, 30(62) | Sobór Watykański II, Dekr. o ekumenizmie Unitatis redintegratio,
548 III, 31 | dodatku, kiedy pomyśli się o warunkach społecznych i
549 III, 31 | kapłana – nie wspominając już o dobru Kościoła i świata –
550 III, 31(64) | Por. Dekr. o posłudze iżyciu kapłanów
551 III, 31 | wszystkim dlatego, że prośba o powołania znajduje tam miejsce
552 III, 31 | gorliwa troska kapłanów o posługę eucharystyczną,
553 III, 33 | w trosce duszpasterskiej o parafię, niech zatem mają
554 III, 33 | zadaniem będzie zatem troska o nieustanne podtrzymywanie
555 III, 33(66) | Dekr. o posłudze i życiu kapłanów
556 IV, 34(68) | Watykański II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium,
557 IV, 35(71) | Biskupów Kościoła katolickiego o niektórych aspektach Kościoła
558 IV, 36(72) | Watykański II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium,
559 IV, 36 | sądziliby, że za niego żałują, o ile mogą mieć spowiednika,
560 IV, 37 | wduszpasterskiej trosce o prawidłowy porządek we wspólnocie
561 IV, 37 | porządek we wspólnocie oraz o szacunek dla sakramentu,
562 IV, 37 | Prawa Kanonicznego, mówiącą o możliwości niedopuszczenia
563 IV, 38(77) | Watykański II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium,
564 IV, 38 | integralnie prawdę wiary o tajemnicy Eucharystii. Chrystus
565 IV, 39(79) | Biskupów Kościoła katolickiego o niektórych aspektach Kościoła
566 IV, 39(80) | Watykański II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium,
567 IV, 39(82) | Watykański II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium,
568 IV, 39(83) | Biskupów Kościoła katolickiego o niektórych aspektach Kościoła
569 IV, 41 | znaczenia niedzielnej Mszy św. O jej wadze i powodach, które
570 IV, 41 | już w Liście apostolskim o świętowaniu niedzieli Dies
571 IV, 42 | 42. Troska o zachowanie komunii kościelnej
572 IV, 42 | udzielać Komunii. Troska o ich jak najbardziej wierne
573 IV, 43 | powodu jego znaczenia: myślę o jej związku z zaangażowaniem
574 IV, 43 | II, na początku Dekretu o ekumenizmie, dopatruje się
575 IV, 43(90) | Watykański II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium,
576 IV, 44(93) | mocy prawa Bożego »: Dekr. o katolickich Kościołach Wschodnich
577 IV, 45 | katolickiego, z własnej woli proszą o możliwość przyjęcia Eucharystii
578 IV, 45(95) | Dekr. o katolickich Kościołach Wschodnich
579 IV, 46 | rozeznaniu pozwala dbać o zbawienie dusz: « można
580 IV, 46 | je przyjąć, dobrowolnie o nie proszą i przejawiają
581 IV, 46 | okolicznościach– prosić o te same sakramenty duchownych
582 IV, 46 | Nawet jeśli chodzi o szczególne i ściśle określone
583 IV, 46(98) | Sobór Watykański II, Dekr. o ekumenizmie Unitatis redintegratio,
584 V, 47 | por. J 12, 8) – On, myśląc o zbliżającej się chwili swojej
585 V, 47 | Łk 22, 12), oraz przekaz o ustanowieniu Eucharystii.
586 V, 48 | niezmierzoną głębię świętości Boga: O Sacrum convivium, in quo
587 V, 49 | Podobnie można powiedzieć o muzyce kościelnej; wystarczy
588 V, 49 | kościelnej; wystarczy pomyśleć o natchnionych melodiach gregoriańskich,
589 V, 49 | melodiach gregoriańskich, o wielu wielkich kompozytorach,
590 V, 52 | dykasteria Kurii Rzymskiej o przygotowanie bardziej szczegółowego
591 V, 52 | dokumentu, także z odniesieniami o charakterze prawnym na ten
592 VI, 53 | bogactwie, nie możemy zapomnieć o Maryi, Matce i Wzorze Kościoła.
593 VI, 53 | Wielkiego Czwartku nie mówi się o Maryi. Wiadomo jednak, że
594 Zak, 59 | Kościołowi tę Encyklikę o Eucharystii w Wielki Czwartek
595 Zak, 61 | powodowany miłością, troszczy się o przekazywanie kolejnym pokoleniom
596 Zak, 61 | chrześcijan wiary i nauki o Tajemnicy eucharystycznej,
597 Zak, 61 | niebezpieczeństwa przesady wtrosce o tę tajemnicę, gdyż « w tym
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
598 Wprow, 0, | jutrzenka zbawienia, wieść o narodzinach Dziecka została
599 Wprow, 1, (2) | Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym
600 Wprow, 2, (5) | Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym
601 Wprow, 3, (6) | wszystkich Braci w Biskupstwie o „Ewangelii życia” (19 maja
602 Wprow, 3, | dobrej woli, zatroskanych o dobro każdego człowieka
603 Wprow, 3, | dobro każdego człowieka i o przyszłość całego społeczeństwa! ~
604 Wprow, 3, | znaki nadziei, troszcząc się o wzrost sprawiedliwości i
605 Wprow, 3, | sprawiedliwości i solidarności, o utrwalenie nowej kultury
606 I, 1, | Ale Pan mu powiedział: «O, nie! Ktokolwiek by zabił
607 I, 1, | Karci go, przypominając mu o jego wolności wobec zła:
608 I, 1, | zabitego. Kain, zapytany o los Abla, zamiast zawstydzić
609 I, 1, | się przed Bogiem i prosić o przebaczenie, z zuchwałością
610 I, 1, | Kain nie chce myśleć o bracie i odrzuca odpowiedzialność,
611 I, 1, | określenie „grzechy wołające o pomstę do nieba” i włączył
612 I, 1, | miłosiernej sprawiedliwości Boga, o której pisze św. Ambroży: „
613 I, 2, | Jakże nie wspomnieć tu o przemocy wymierzonej przeciw
614 I, 2, | narody i klasy społeczne? O przemocy nieodłącznie związanej
615 I, 2, | zbrojnych, nękających świat? O zasiewie śmierci, jaki dokonuje
616 I, 2, | sumienie nieustannie przypomina o jego świętości i nienaruszalności,
617 I, 2, | można mówić w pewnym sensie o wojnie silnych przeciw bezsilnym:
618 I, 2, | obstaje przy swojej nauce o moralnej niegodziwości antykoncepcji.
619 I, 2, | odrzucają nauczanie Kościoła o antykoncepcji. Z pewnością
620 I, 2, | wzbudzają obiekcji moralnych, o ile są podejmowane w celu
621 I, 2, | akceptowana przez opinię publiczną o specyficznej mentalności,
622 I, 2, (14) | KONGREGACJA NAUKI WIARY, Instr. o szacunku dla rodzącego się
623 I, 2, (14) | rodzącego się życia ludzkiego i o godności jego przekazywania
624 I, 2, | i śmiercią, ponieważ sam o nich decyduje, podczas gdy
625 I, 2, | gdy pomyślimy nie tylko o różnych dziedzinach, w których
626 I, 2, | zamachów na życie, ale także o ich szczególnej częstotliwości,
627 I, 2, | częstotliwości, a zarazem o wielorakim i silnym poparciu,
628 I, 2, | ekonomicznych, depresji i lęku o przyszłość. Tego rodzaju
629 I, 2, | wpływem nacisków i uwarunkowań o charakterze międzynarodowym,
630 I, 3, | Trzeba tu wspomnieć także o pewnym sposobie myślenia,
631 I, 3, | nie przyjmuje już prawdy o dobru i złu jako jedynego
632 I, 3, | podstaw: „Czyż można mówić o godności każdej osoby, kiedy
633 I, 4, | mroki przez zapomnienie o Bogu” 17. Człowiek nie potrafi
634 I, 4, | już sobie zadać pytania o najbardziej autentyczny
635 I, 4, | odrzucający samą ideę prawdy o stworzeniu, którą należy
636 I, 4, (17) | Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym
637 I, 4, | natomiast zapomina się o głębszych — relacyjnych,
638 I, 4, | które powinno przesądzać o uznaniu godności osoby —
639 I, 4, | Chodzi tu przede wszystkim o sumienie każdego człowieka,
640 I, 4, | pewnym sensie chodzi tu też o „sumienie” społeczeństwa:
641 I, 5, | przede wszystkim jednak błaga o miłosierdzie19, oręduje
642 I, 5, | jego życia. Przypomina nam o tym apostoł Piotr: „Wiecie
643 I, 5, | pochłonęło śmierć. Gdzież jest, o śmierci, twoje zwycięstwo?
644 I, 5, | zwycięstwo? Gdzież jest, o śmierci, twój oścień?” (
645 I, 5, (21) | SOBÓR WAT. II, Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym
646 I, 5, | Jakże nie wspomnieć również o wszystkich gestach gościnności,
647 I, 5, | zwłaszcza w społeczeństwach o wysokim stopniu rozwoju,
648 I, 5, | wyznawcami różnych religii — o podstawowych problemach
649 II | Chrześcijańskie orędzie o życiu~ ~
650 II, 1, | człowieka, Jezus tak mówi o sobie: „Ja jestem drogą
651 II, 1, | poznania” pełnej prawdy o wartości życia ludzkiego;
652 II, 1, (22) | Konst. dogm. o Objawieniu Bożym Dei verbum,
653 II, 1, | rozważania orędzia objawionego o życiu ludzkim został wyrażony
654 II, 1, | początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, co ujrzeliśmy
655 II, 1, | się. Myśmy je widzieli, o czym świadczymy i głosimy
656 II, 1, | doświadczenie i rozum mówią o wartości życia człowieka,
657 II, 2, | Pełnia ewangelicznego orędzia o życiu została w rzeczywistości
658 II, 2, | dał im nawet wyobrażenie o wieczności” (por. Koh 3,
659 II, 3, | usłyszeć od Niego dobrą nowinę o tym, że Bóg się nimi interesuje,
660 II, 3, | zwanej „Piękną”, aby prosił o jałmużnę: „Nie mam srebra
661 II, 3, | 2 Kor 8, 9). Ubóstwo, o którym mówi Paweł, nie jest
662 II, 4, | Izrael będzie pytał wytrwale o sens tej szczególnej i specyficznej
663 II, 4, | Napełnił ich wiedzą i rozumem, o złu i dobru ich pouczył” (
664 II, 4, (24) | SOBÓR WAT. II, Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym
665 II, 4, | opowiadaniu mówi się bowiem o tchnieniu Bożym, którym
666 II, 4, | Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, i czym —
667 II, 5, | innych okazjach Jezus mówi o „życiu wiecznym”, przy czym
668 II, 6 | Upomnę się (...) u każdego o życie brała” (Rdz 9, 5):
669 II, 6, | rozporządzać. Bóg sam przypomina o tym Noemu po potopie: „Upomnę
670 II, 6, | Upomnę się też u człowieka o życie człowieka i u każdego —
671 II, 6, | człowieka i u każdego — o życie brata” (Rdz 9, 5).
672 II, 6, | 40. Z prawdy o świętości życia wynika zasada
673 II, 6, | sumienia przypomina mu zawsze o nienaruszalności życia —
674 II, 6, | Ojca. ~Przykazanie mówiące o nienaruszalności ludzkiego
675 II, 6, | obejmują nie tylko troskę o życie brata (krewnego, członka
676 II, 6, | przekonująca przypowieść o dobrym Samarytaninie (por.
677 II, 7, | człowieka. Chodzi nade wszystko o panowanie nad ziemia i każdą
678 II, 7, | absolutnej, nie może też być mowy o wolności «używania» lub
679 II, 7, | Rdz 1, 28)” 30. ~Mówiąc o „pewnym specjalnym uczestnictwie”
680 II, 7, (30) | Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym
681 II, 7, | obraz nowej istocie stanowi o wielkości małżonków, gotowych „
682 II, 7, (33) | SOBÓR WAT. II, Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym
683 II, 7, | bezbronne. Przypomina nam o tym sam Chrystus, żądając,
684 II, 8, | ze czcią i miłością mówią o poczęciu, o kształtowaniu
685 II, 8, | miłością mówią o poczęciu, o kształtowaniu się życia
686 II, 8, | się życia w łonie matki, o narodzinach i o ścisłej
687 II, 8, | łonie matki, o narodzinach i o ścisłej więzi, jaka zachodzi
688 II, 8, | Dziecięcia. One rozmawiają o otrzymanych łaskach, oni
689 II, 8, | których noszą w łonie. O synu jest powiedziane, że
690 II, 8, | powiedziane, że się rozradował, a o matce, że została napełniona
691 II, 9, | 46. Również jeśli chodzi o ostatnie chwile życia, byłoby
692 II, 9, | Sprawiedliwy nie prosi o uwolnienie od starości i
693 II, 9, | bardzo Bóg troszczy się także o cielesne życie człowieka.
694 II, 9, | gdyż świadczył wiernie o zmartwychwstaniu Chrystusa —
695 II, 9, | jednak samowolnie decydować o tym, czy ma żyć, czy umrzeć;
696 II, 10, | 16). Chodzi tu nie tylko o ziemię Kanaan i istnienie
697 II, 10, | istnienie ludu Izraela, ale o świat dzisiejszy i przyszły
698 II, 10, | dzisiejszy i przyszły oraz o istnienie całej ludzkości.
699 II, 10, | otwiera się na pełnię prawdy o Bogu, o człowieku i o historii,
700 II, 10, | na pełnię prawdy o Bogu, o człowieku i o historii,
701 II, 10, | prawdy o Bogu, o człowieku i o historii, przykazanie „nie
702 II, 10, | siebie. To wzniosłe orędzie o wartości życia wyraża biblijna
703 II, 10, | ewangelią”, dobrą nowiną o Bożym panowaniu nad światem,
704 II, 11, | chrześcijańskiego orędzia o życiu, chciałbym zatrzymać
705 II, 11, | śmiercią modli się do Ojca o przebaczenie dla swoich
706 II, 11, | który prosi Go, by pamiętał o nim w swoim królestwie,
707 II, 11, | Oto idę, abym spełniał, o Boże, wolę Twoją” (por.
708 II, 11, | Jesteśmy do tego zdolni, bo Ty, o Panie, dałeś nam przykład
709 III, 1, | 19, 17). Nauczyciel mówi o życiu wiecznym, to znaczy
710 III, 1, | życiu wiecznym, to znaczy o uczestnictwie w życiu samego
711 III, 2 | Upomnę się (...) u człowieka o życie człowieka” (Rdz 9,
712 III, 2, | treść Bożego Objawienia o świętości i nienaruszalności
713 III, 2, (41) | KONGR. NAUKI WIARY, Instr. o szacunku dla rodzacego się
714 III, 2, (41) | rodzacego się życia ludzkiego i o godności jego przekazywania
715 III, 2, | przykazanie „nie zabijaj”, jak o tym świadczy Didache, najstarszy
716 III, 2, | i jednoznacznie nauczała o absolutnej i trwałej wartości
717 III, 2, (49) | SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium,
718 III, 2, (50) | Por. Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym
719 III, 2, (51) | SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium,
720 III, 2, (52) | KONGR. NAUKI WIARY, Dekl. o eutanazji Iura et bona (
721 III, 3, | nawet wówczas, gdy chodzi o podstawowe prawo do życia.
722 III, 3, | jeśli się uzna, że chodzi tu o zabójstwo, a zwłaszcza jeśli
723 III, 3, | bolesnym, ponieważ decyzja o pozbyciu się owocu poczęcia
724 III, 3, (54) | Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym
725 III, 3, | 59. Decyzję o zabójstwie dziecka jeszcze
726 III, 3, | a nie uczynili tego — o skuteczną politykę rodzinną
727 III, 3, | prowadzą programową walkę o legalizację i rozpowszechnienie
728 III, 3, | jednak sama wiedza naukowa o embrionie ludzkim „dostarcza
729 III, 3, (57) | KONGR. NAUKI WIARY, Dekl. o przerywaniu ciąży (18 listopada
730 III, 3, | Chodzi tu zresztą o sprawę tak wielką z punktu
731 III, 3, (58) | KONGREGACJA NAUKI WIARY, Instr. o szacunku dla rodzącego się
732 III, 3, (58) | rodzącego się życia ludzkiego i o godności jego przekazywania
733 III, 3, | które w ogóle nie mówią o dobrowolnym przerwaniu ciąży,
734 III, 3, | ówczesnym społeczeństwie, jak o tym świadczy już cytowane
735 III, 3, (61) | Por. Deklaracja o przerywaniu ciąży (18 listopada
736 III, 3, (68) | Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym
737 III, 3, (73) | SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium,
738 III, 3, (74) | KONGR. NAUKI WIARY, Instr. o szacunku dla rodzącego się
739 III, 3, (74) | rodzącego się życia ludzkiego i o godności jego przekazywania
740 III, 4, | z Bogiem lub zapominając o niej, sądzi, że sam jest
741 III, 4, | możliwość i sposoby decydowania o własnym życiu w pełnej i
742 III, 4, | należy odróżnić decyzję o rezygnacji z tak zwanej „
743 III, 4, (76) | KONGR. NAUKI WIARY, Dekl. o eutanazji Iura et bona (
744 III, 4, (79) | KONGR. NAUKI WIARY, Dekl. o eutanazji Iura et bona (
745 III, 4, (81) | WAT.II, Konst. duszpast. o Kościele w świecie współczesnym
746 III, 4, (82) | SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium,
747 III, 4, | Boga nad życiem i śmiercią, o której tak mówi w modlitwie
748 III, 4, | tego chciał, gdyby wręcz o to prosił i stojąc na granicy
749 III, 4, (84) | KONGREGACJA NAUKI WIARY, Dekl. o eutanazji Iura et bona (
750 III, 4, | sobie władzę decydowania o tym, kto ma żyć, a kto powinien
751 III, 4, | Bóg ma władzę decydowania o śmierci i życiu: „Ja zabijam
752 III, 4, | przede wszystkim prośba o obecność, o solidarność
753 III, 4, | wszystkim prośba o obecność, o solidarność i o wsparcie
754 III, 4, | obecność, o solidarność i o wsparcie w godzinie próby.
755 III, 4, | godzinie próby. Jest to prośba o pomoc w zachowaniu nadziei,
756 III, 4, | końcem swej osoby, i myśl o tym odrzuca. Zaród wieczności,
757 III, 4, (86) | Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym
758 III, 5, | prawnego, jak gdyby chodziło tu o prawa, które państwo — przynajmniej
759 III, 5, | tylko on sam mógłby orzekać o moralności swojej decyzji.
760 III, 5, | 71. Tak więc w trosce o przyszłość społeczeństwa
761 III, 5, | które wynikają z prawdy o człowieku oraz wyrażają
762 III, 5, (90) | KONGR. NAUKI WIARY, Instr. o szacunku dla życia ludzkiego
763 III, 5, (90) | szacunku dla życia ludzkiego i o godności jego przekazywania
764 III, 5, (91) | Por. SOBÓR WAT. II, Dekl. o wolności religijnej Dignitatis
765 III, 5, | jest dbać z jednej strony o uznawanie tych praw, ich
766 III, 5, | nienaruszalnych praw człowieka i dbać o to, by każdy mógł z większą
767 III, 5, (93) | Por. SOBÓR WAT. II, Dekl. o wolności religijnej Dignitatis
768 III, 5, | pozostaje także nauczanie o koniecznej zgodności prawa
769 III, 5, | ustanowione przez ludzi o tyle ma moc prawa, o ile
770 III, 5, | ludzi o tyle ma moc prawa, o ile wypływa z prawa naturalnego.
771 III, 5, | apostolskie pouczało chrześcijan o obowiązku posłuszeństwa
772 III, 5, | parlamencie miałoby zdecydować o wprowadzeniu prawa bardziej
773 III, 5, | całkowite zniesienie ustawy o przerywaniu ciąży, parlamentarzysta,
774 III, 5, (98) | NAUKI WIARY, Deklaracja o przerywaniu ciąży (18 listopada
775 III, 5, | naruszona. Chodzi tu zatem o prawo podstawowe, które
776 III, 6, | Powinniśmy troszczyć się o nie tylko jako jednostki,
777 III, 6, | IV~Mnieście to uczynili~O nową kulturę życia ludzkiego ~ ~
778 III, 8, | początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, co ujrzeliśmy
779 III, 8, | możemy mówić ani świadczyć o niczym innym. ~Właśnie głoszenie
780 III, 8, | głoszenia jej i świadczenia o jej niezwykłej nowości:
781 III, 8, | godność osoby. Tak mówi o niej św. Grzegorz z Nyssy: „
782 III, 8, | której rodzi się pełna prawda o ludzkiej płciowości i prokreacji;
783 III, 8, | orędzie ukazuje pełnię prawdy o człowieku oraz o sensie
784 III, 8, | prawdy o człowieku oraz o sensie jego bytu i istnienia;
785 III, 8, | wielu odrzuca zdrową naukę o ludzkim życiu, zdajemy sobie
786 III, 8, | winniśmy poświęcić trosce o to, aby na uczelniach teologicznych,
787 III, 9, (109) | PSEUDO-DIONIZY AREOPAGITA, O imionach Bożych, 6, 1-3:
788 III, 9, | lepiej wyrażać pełnię prawdy o narodzinach, życiu, cierpieniu
789 III, 9, (110) | Pensiero alla morte (Myśli o śmierci), Istituto Paolo
790 III, 9, | ludzkiego istnienia, troskę o cierpiącego i potrzebującego,
791 III, 10, | miłość” (Ga 5, 6), jak nam o tym przypomina List św.
792 III, 10, | musimy zatroszczyć się o bliźniego jako o osobę,
793 III, 10, | zatroszczyć się o bliźniego jako o osobę, którą Bóg powierzył
794 III, 10, | zatem „zatroszczyć się” o całe życie i o życie wszystkich.
795 III, 10, | zatroszczyć się” o całe życie i o życie wszystkich. Więcej —
796 III, 10, | wymaga nieustannej troski o powołania do służby, zwłaszcza
797 III, 10, | etycznym zawodu lekarskiego, o czym świadczy już starożytna,
798 III, 10, | współistnieją silne nurty kulturowe o różnej orientacji, trudno
799 III, 10, | małżonkom podejmować decyzje o prokreacji z pełną wolnością
800 III, 10, (116) | Por. Dekl. o ekumenizmie Unitatis redintegratio,
801 III, 10, (116) | redintegratio, 12; Konst. duszpast. o Kościele w świecie współczesnym
802 III, 11, | przekazywania miłości” 117. Mowa tu o miłości samego Boga, którego
803 III, 11, (118) | SOBÓR WAT. II, Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym
804 III, 11, | dziękuje Mu za dar życia, prosi o światło i moc, aby stawiać
805 III, 11, | posłuszeństwo Bożemu przykazaniu o oddawaniu czci należnej
806 III, 11, | przekazywać mądrość, świadczyć o nadziei i miłości. ~Chociaż
807 III, 12, | aby wyrażały całą prawdę o człowieku i o jego życiu. ~
808 III, 12, | całą prawdę o człowieku i o jego życiu. ~Należy rozpocząć
809 III, 12, | w świetle pełnej prawdy o nim. Jednocześnie powinniśmy
810 III, 12, (125) | SOBÓR WAT. II, Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym
811 III, 12, | medycznych i społecznych o potrzebie właściwej formacji
812 III, 12, | troszcząc się tym samym o wychowanie do wartości,
813 III, 12, (129) | List o ustanowieniu Światowego
814 III, 12, (130) | SOBÓR WAT. II, Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym
815 III, 12, | a także szerzenie wiedzy o nich i formacja w tej dziedzinie” 132.
816 III, 12, | mają oni troszczyć się o to, aby treści przekazywane
817 III, 12, | wielkim szacunkiem mówić o wartościach płciowości i
818 III, 12, | będziecie mogły poprosić o przebaczenie także swoje
819 III, 12, | poświadczone przyjęciem i troską o tych, którzy najbardziej
820 III, 12, | przynaglony głęboką troską o los każdego człowieka, powtarzam
821 III, 13, | wierzących: chodzi bowiem o wartość, którą każda ludzka
822 III, 13, | przyczyniać się do budowy państwa o ludzkim obliczu. Państwa,
823 Zak, 1, (139) | SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium,
824 Zak, 2, (140) | Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym
825 Zak, 3, | To samo można powiedzieć o Kościele, który znajduje „
826 Zak, 3, | zwarła się z życiem i w boju, o dziwy, choć poległ Wódz
827 Zak, 3, | nadziei i pociechy” 142. ~O Maryjo,~jutrzenko nowego
828 Zak, 3, | zawierzamy sprawę życia:~spójrz, o Matko, na niezliczone rzesze~
829 Zak, 3, | i wytrwałego~świadczenia o niej,~aby mogli budować,~
830 Zak, 3, (142) | SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium,
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
831 Bless | dotrzeć także do pełnej prawdy o sobie (por. Wj 33, 18; Ps
832 Wprow, 0, | staje się dla niego pytanie o sens rzeczy i jego własnego
833 Wprow, 0, | darze ostateczną prawdę o życiu człowieka, Kościół
834 Wprow, 0, (1) | Pisałem już o tym w mojej pierwszej Encyklice
835 Wprow, 0, (2) | Wat. II, Konst. duszpast. o Kościele w świecie współczesnym
836 Wprow, 0, | udział w formułowaniu pytania o sens życia i w poszukiwaniu
837 Wprow, 0, | zaczął sobie stawiać pytania o przyczynę i cel rzeczy.
838 Wprow, 0, | jednak zapominać również o jej oddziaływaniu na sposoby
839 Wprow, 0, | i dobra; chodzi tu także o pewne podstawowe zasady
840 Wprow, 0, | poznania podstawowych prawd o życiu człowieka. Zarazem
841 Wprow, 0, | jednostronnie na poszukiwaniu wiedzy o człowieku jako podmiocie,
842 Wprow, 0, | wartość nawet tych prawd, o których pewności człowiek
843 Wprow, 0, | zasadniczą kwestię prawdy o życiu osobowym, o bycie
844 Wprow, 0, | prawdy o życiu osobowym, o bycie i o Bogu. W wyniku
845 Wprow, 0, | życiu osobowym, o bycie i o Bogu. W wyniku tego ukształtowała
846 Wprow, 0, | stawiać zasadniczych pytań o sens i najgłębszy fundament
847 Wprow, 0, | katolickiej prawdy»3. Świadectwo o prawdzie jest zatem zadaniem
848 Wprow, 0, (3) | Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium,
849 I, 1, (5) | Sobór Wat. II, Konst. dogm. o Objawieniu Bożym Dei verbum,
850 I, 1, | zrozumienia wiary przez refleksję o Objawieniu w świetle nauczania
851 I, 1, (6) | Por. Konst. dogm. o wierze katolickiej Dei Filius,
852 I, 1, (7) | Wat. II, Konst. duszpast. o Kościele w świecie współczesnym
853 I, 1, | zawartą. Najgłębsza zaś prawda o Bogu i o zbawieniu człowieka
854 I, 1, | Najgłębsza zaś prawda o Bogu i o zbawieniu człowieka jaśnieje
855 I, 1, (8) | Konst. dogm. o Objawieniu Bożym Dei verbum,
856 I, 1, | por. J 16, 13). Również o tym poucza nas Konstytucja
857 I, 1, | syntezy, której umysł ludzki o własnych siłach nie mógłby
858 I, 1, | człowiekowi ostateczna prawda o jego życiu i o celu dziejów: «
859 I, 1, | ostateczna prawda o jego życiu i o celu dziejów: «Tajemnica
860 I, 2, (13) | Sobór Wat. II, Konst. dogm. o Objawieniu Bożym Dei verbum,
861 I, 2, | transcendencji zaświadcza o wiarygodności objawianych
862 I, 2, (15) | umysłu i woli" (Konst. dogm. o wierze katolickiej Dei Filius,
863 I, 2, | uwypukla i ukazuje jako fakt o istotnym znaczeniu dla życia
864 I, 2, (18) | Wat. II, Konst. duszpast. o Kościele w świecie współczesnym
865 I, 2, (19) | Sobór Wat. II, Konst. dogm. o Objawieniu Bożym Dei verbum,
866 I, 2, | i za czym tęsknię? (...) O Panie, nie tylko jesteś
867 I, 2, | taki, można by pomyśleć o czymś większym od Ciebie,
868 II, 1, | jeszcze do pełnej prawdy o rzeczach, o ich pochodzeniu
869 II, 1, | pełnej prawdy o rzeczach, o ich pochodzeniu i przeznaczeniu. ~
870 II, 1, | Autor święty mówi w nich o Bogu, który pozwala się
871 II, 2, | bowiem rozumowi wyobrażenie o swojej «potędze» i «Boskości» (
872 II, 2, | początkiem prawdy. Także o tym mówi Apostoł, ukazując,
873 II, 2, | wydarzeniem historycznym, o które rozbijają się wszelkie
874 II, 2, | filozofowie w swoich refleksjach o Bogu. Rozum nie może sprawić,
875 II, 2, | podejmie! Filozofia nawet o własnych siłach jest w stanie
876 II, 2, | zmartwychwstałego jest rafą, o którą może się rozbić powiązanie
877 III, 1, | św. Paweł zaczyna mówić o Bogu jako Stwórcy, jako
878 III, 1, | Bogu jako Stwórcy, jako o Tym, który przerasta całą
879 III, 1, | tęsknota za Nim. Przypomina o tym z mocą także liturgia
880 III, 1, | natomiast może się upewnić o jej prawdziwości, doznaje
881 III, 1, | prawdziwości, doznaje satysfakcji. O tym właśnie mówi św. Augustyn: «
882 III, 1, | dojrzały, jeśli potrafi o własnych siłach odróżnić
883 III, 1, | wyrobić sobie własny osąd o obiektywnym stanie rzeczy.
884 III, 1, | pragnie i musi poznać prawdę o tym, co go czeka. Chce wiedzieć,
885 III, 2, | podejmowałby poszukiwania czegoś, o czym nic by nie wiedział
886 III, 2, | Jesteśmy przy tym przekonani o ich prawdziwości, w czym
887 III, 2, | sobie odpowiedzi na pytanie o sens własnego życia: w takim
888 III, 2, | powinniśmy postawić pytanie o więź między prawdami filozoficzno-religijnymi
889 III, 2, (27) | Por. Sobór Wat. II, Dekl. o stosunku Kościoła do religii
890 III, 2, | w życiu człowieka nadal o wiele więcej jest prawd,
891 III, 2, | jako rzeczywistość bogatsza o pewien ludzki wymiar, wiąże
892 III, 2, | Szuka się tu raczej prawdy o samej osobie: tego, kim
893 III, 2, | zdobywanie abstrakcyjnej wiedzy o prawdzie, ale także przez
894 III, 2, | autentycznym świadkiem prawdy o życiu. Wie, że dzięki spotkaniu
895 III, 2, | Chrystusem znalazł prawdę o własnym życiu, i tej pewności
896 III, 2, | mówi do każdego człowieka o tym, co on w głębi serca
897 III, 2, | Ponieważ jest to prawda o doniosłym i istotnym znaczeniu
898 III, 2, (28) | którym zajmuję się od dawna i o którym mówiłem przy różnych
899 III, 2, (28) | zwyczajnych. Pytania te świadczą o głębokiej rozumności istnienia
900 III, 2, (30) | Sobór Wat. II, Konst. dogm. o Objawieniu Bożym Dei verbum,
901 IV, 1, | oczyszczenie ludzkich wyobrażeń o Bogu z form mitologicznych.
902 IV, 1, | 37. Mówiąc o tym zjawisku zbliżania się
903 IV, 1, | uważali głoszenie orędzia o zmartwychwstałym Chrystusie,
904 IV, 1, | nawrócenia serca i do prośby o Chrzest. Nie znaczy to jednak,
905 IV, 1, | jednak, że nie troszczyli się o głębsze zrozumienie wiary
906 IV, 1, | nie rozstrzygnięte pytanie o sens życia, że uczęszczanie
907 IV, 1, | źródłem wszystkich rzeczy i o wszystkim poucza, to znaczy
908 IV, 1, | jako racjonalnej refleksji o Bogu była jeszcze związana
909 IV, 1, | oznaczało ogólną doktrynę o bóstwach, zyskiwało zupełnie
910 IV, 1, | sformułowania prawdziwej doktryny o Bogu. Ta rozwijająca się
911 IV, 1, (41) | Wychowania Katolickiego, Instr. o studium Ojców Kościoła w
912 IV, 1, | bowiem wydawanie opinii o treściach wiary; zadania
913 IV, 1, | określa samą siebie ta, o której człowiek nie może
914 IV, 2, | wiary, nie zapominał też o wartości, jaką jest rozumność
915 IV, 2, | mądrości, nie zapomina jednak o istnieniu jej dwóch innych,
916 V, 1, | rozmyślającego właściwie o prawdzie. ~
917 V, 1, (55) | I, Konst. dogm. pierwsza o Kościele Chrystusowym Pastor
918 V, 1, (55) | Sobór Wat. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium,
919 V, 1, | naturalnemu rozumowi wiedzę o tym, co można poznać tylko
920 V, 1, (63) | Sobór Wat. I, Konst. dogm. o wierze katolickiej Dei Filius,
921 V, 1, | pokusom fideizmu i przypomnieć o jedności prawdy, a więc
922 V, 1, | jedności prawdy, a więc także o pozytywnym wkładzie, jaki
923 V, 1, (64) | Wat. II, Konst. duszpast. o Kościele w świecie współczesnym
924 V, 1, (65) | Sobór Wat. I, Konst. dogm. o wierze katolickiej Dei Filius,
925 V, 1, | Nie należy też zapominać o innym doniosłym zjawisku,
926 V, 1, | doniosłym zjawisku, a mianowicie o odrzuceniu przez stronę
927 V, 1, (70) | Kongr. Nauki Wiary, Instr. o powołaniu teologa w Kościele
928 V, 1, | Poprzedników stanowi cenny dorobek, o którym nie wolno zapominać. ~
929 V, 1, (71) | Por. Instr. o niektórych aspektach "teologii
930 V, 1, | się w wielu środowiskach o «końcu metafizyki»: postuluje
931 V, 1, | metodologii, zapominając o potrzebie bardziej wyczerpującej
932 V, 1, | nieufnością wobec twierdzeń o charakterze ogólnym i absolutnym,
933 V, 2, | to przede wszystkim tezy o niezrównanej wartości filozofii
934 V, 2, | metodologii historycznej wiedza o dziele św. Tomasza znacznie
935 V, 2, | filozoficznej w kulturze o inspiracji chrześcijańskiej.
936 V, 2, | stworzyli dzieła filozoficzne o wielkiej sile oddziaływania
937 V, 2, | filozofii. Dokument ten mówi o wartości człowieka stworzonego
938 V, 2, | rozwijały te zalecenia w trosce o zapewnienie solidnej formacji
939 V, 2, (83) | Dekr. o formacji kapłańskiej Optatam
940 V, 2, (84) | Towarzystwa "San Tommaso" o duszy w nauce św. Tomasza (
941 V, 2, | trzeba jeszcze wspomnieć o nowym zainteresowaniu inkulturacją
942 V, 2, (85) | Por. Konst. duszpast. o Kościele w świecie współczesnym
943 VI, 1, (88) | Sobór Wat. II, Konst. dogm. o Objawieniu Bożym Dei verbum,
944 VI, 1, | To samo można powiedzieć o różnych kwestiach z dziedziny
945 VI, 1, | prawdziwą i uporządkowaną wiedzę o rzeczywistości stworzonej,
946 VI, 1, | rzeczywistości stworzonej, o świecie i o człowieku, która
947 VI, 1, | stworzonej, o świecie i o człowieku, która jest także
948 VI, 1, | odkryć horyzonty, do których o własnych siłach nie mógłby
949 VI, 1, (90) | sobie zasadnicze pytania o sens życia, o cel, jaki
950 VI, 1, (90) | zasadnicze pytania o sens życia, o cel, jaki pragnie mu nadać
951 VI, 1, (90) | jaki pragnie mu nadać i o to, co go czeka po śmierci,
952 VI, 1, (90) | Międzynarodowego Kongresu o Teologii Fundamentalnej
953 VI, 1, | uzyskać pełniejszą wiedzę o przedmiocie studiów, nie
954 VI, 1, (92) | Wat. II, Konst. duszpast. o Kościele w świecie współczesnym
955 VI, 1, (92) | Gaudium et spes, 15; Dekr. o działalności misyjnej Kościoła
956 VI, 1, | wspólnocie przekonać się o powszechności głoszonego
957 VI, 1, | widzieliśmy już wcześniej, mówiąc o pismach mądrościowych i
958 VI, 1, | pismach mądrościowych i o nauczaniu św. Pawłw ~
959 VI, 1, (94) | Wat. II, Konst. duszpast. o Kościele w świecie współczesnym
960 VI, 1, | Myślę tu przede wszystkim o krajach Wschodu, niezwykle
961 VI, 1, | jutra, który będzie bogatszy o to, co zyska dzięki dzisiejszym
962 VI, 1, | nie mylić słusznej troski o zachowanie specyfiki i oryginalności
963 VI, 1, | Wszystko co powiedzieliśmy o Indiach, dotyczy także dziedzictwa
964 VI, 2, | ukazuje, że można mówić o różnych typach refleksji
965 VI, 2, | zaprzeczać wierze. Mówiąc o filozofii chrześcijańskiej
966 VI, 2, | tożsamość Boga, pytanie o sens życia, a bardziej bezpoś.
967 VI, 2, | obszar swych poszukiwań o nowe dziedziny prawdy. Można
968 VI, 2, | zasad, jakimi kieruje się o ~
969 VII, 1, | wizję człowieka i świata o znacznej wartości filozoficznej.
970 VII, 1, | stawia wreszcie pytanie o sens istnienia i udziela
971 VII, 1, | perspektyw poznawczych, często o charakterze naukowym, z
972 VII, 1, | jeszcze sens samo pytanie o sens. Wielość teorii, które
973 VII, 1, | która nie stawiałaby pytania o sens istnienia, byłaby narażona
974 VII, 1, | prawdy; chodzi przy tym o poznanie, które dociera
975 VII, 1, | adaequatio rei et intellectus, o której mówią Doktorzy Scholastyki99.
976 VII, 1, | osłabiony»100. ~Filozofia o charakterze zdecydowanie
977 VII, 1, (100) | Konst. duszpast. o Kościele w świecie współczesnym
978 VII, 1, | potrzebna jest filozofia o zasięgu prawdziwie metafizycznym,
979 VII, 1, | jest zarówno w poznanie o charakterze mądrościowym,
980 VII, 1, | Bóg. Nie chcę tutaj mówić o metafizyce jako o konkretnej
981 VII, 1, | mówić o metafizyce jako o konkretnej szkole lub określonym
982 VII, 1, (102) | Sobór Wat. I, Konst. dogm. o wierze katolickiej Dei Filius,
983 VII, 1, | przekazać żadnej wiedzy o Bogu. Próby zrozumienia
984 VII, 1, (104) | Sobór Wat. II, Konst. dogm. o Objawieniu Bożym Dei verbum,
985 VII, 1, (104) | Bożym Dei verbum, 24; Dekr. o formacji kapłańskiej Optatam
986 VII, 1, | słusznej skądinąd troski o aktualność refleksji teologicznej
987 VII, 1, | według których twierdzenia o charakterze metafizycznym
988 VII, 1, | wszystko, co dotyczy pytania o sens życia, do sfery irracjonalnej
989 VII, 1, | jakiekolwiek odniesienie do zasad o charakterze aksjologicznym,
990 VII, 1, | aksjologicznym, a więc niezmiennych: o dopuszczalności lub niedopuszczalności
991 VII, 1, (106) | wniknięcia w całą prawdę o człowieku i o świecie. Chrystus
992 VII, 1, (106) | całą prawdę o człowieku i o świecie. Chrystus przeto
993 VII, 1, | wszelkich pewników, zapomina o niezbędnych rozróżnieniach
994 VII, 2, (108) | Kongr. Nauki Wiary, Instr. o powołaniu teologa w Kościele
995 VII, 2, (109) | który będzie 'świadczył' o Chrystusie. Obecnie zaś
996 VII, 2, (109) | Obecnie zaś Chrystus mówi o Nim: 'doprowadzi was do
997 VII, 2, | przybiera tu postać prawdy o Bogu, przez Boga samego
998 VII, 2, | na tym, że opowiadają one o zwykłych wydarzeniach historycznych
999 VII, 2, (110) | Sobór Wat. II, Konst. dogm. o Objawieniu Bożym Dei verbum,
1000 VII, 2, | Teksty te, przeciwnie, mówią o faktach, których prawdziwość
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2356 |