Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Alphabetical    [«  »]
nurty 12
nutu 1
nyssy 4
o 2356
oaxaca 2
oba 5
obaj 3
Frequency    [«  »]
3481 na
3360 nie
2366 ze
2356 o
2200 to
1702 a
1665 por
Ioannes Paulus PP. II
Encyclicals

IntraText - Concordances

o

1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2356

(...) Redemptoris Mater
     Rozdzial, Paragraf, Numer
1501 III, 2, (133) | SOBÓR WAT. II, Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym 1502 III, 2, | Soboru podkreśliło, że prawda o Najświętszej Dziewicy, Matce 1503 III, 2, | klucz do zgłębienia prawdy o Kościele. Tenże Paweł VI, 1504 III, 2, | prawdziwej nauki katolickiej o Błogosławionej Maryi Dziewicy 1505 III, 2, (138) | SOBÓR WAT. II, Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym 1506 III, 2, | pielgrzymowaniu, „starają się usilnie o to, aby wzrastać w świętości140. 1507 III, 2, (140) | SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1508 III, 3, | tego, co Sobór powiedział o Bogarodzicy Dziewicy obecnej 1509 III, 3, | Chodzi zaś tutaj nie tylko o samą naukę wiary, ale także 1510 III, 3, | samą naukę wiary, ale także o życie z wiaryw tym wypadku 1511 III, 3, | wiaryw tym wypadku więc o autentycznąduchowość maryjną” 1512 III, 3, | Tradycji, a w szczególności o taką duchowość, do jakiej 1513 III, 3, (141) | okazji 50-lecia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej 1514 III, 3, (142) | SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1515 III, 3, (143) | GRIGNION DE MONTFORT, Traktat o prawdziwym nabożeństwie 1516 III, 3, | Chodzi bowiem nie tylko o przypomnienie, że Maryja 1517 III, 3, | ludzkości. Chodzi równocześnie o to, ażeby w świetle Maryi 1518 III, 3, | jego przeszłości świadczy o tej szczególnej macierzyńskiej 1519 III, 3, (144) | SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1520 III, 3, | wielki znak na niebie”, o jakim mówi Apokalipsa. W 1521 III, 3, (146) | SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1522 Zak, 0, (147) | SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Objawieniu Bożym Dei Verbum 1523 Zak, 0, | słowami antyfony, które mówią o ludzie upadającym, ale pragnącym 1524 Zak, 0, | Kościół widzi bowiemo tym świadczy powyższa modlitwaRedemptoris missio Rozdzial, Paragraf, Numer
1525 Wprow, 0, | i od ogłoszenia Dekretu o działalności misyjnej Kościoła 1526 Wprow, 0, (1) | zdecydowanego przekonania o tym, że zbawienie wspólnot 1527 Wprow, 0, | odpowiedź na liczne prośby o dokument tego rodzaju, jakie 1528 Wprow, 0, | skłania do poszukiwania prawdy o Bogu, o człowieku, o sensie 1529 Wprow, 0, | poszukiwania prawdy o Bogu, o człowieku, o sensie życia. ~ 1530 Wprow, 0, | prawdy o Bogu, o człowieku, o sensie życia. ~Bóg otwiera 1531 I, 1, | który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył” (J 1, 18; por. 1532 I, 1, | jakby Bóg dał nam poznać o samym sobie. ~Chrystus jest 1533 I, 1, | od Chrystusa albo mówić oJezusie historycznym”, 1534 I, 1, (7) | SOBÓR WAT. II, Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym 1535 I, 2, | Zbawienie w Chrystusie, o którym Kościół daje świadectwo 1536 I, 2, | tym, którzy niepokoją się o zachowanie wolności sumienia, 1537 I, 2, | Głoszenie i dawanie świadectwa o Chrystusie, gdy dokonują 1538 I, 2, (12) | SOBÓR WAT. II, Dekl. o wolności religijnej Dignitatis 1539 I, 2, (14) | Dekl. o wolności religijnej Dignitatis 1540 I, 3, (15) | SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1541 I, 3, (15) | Lumen gentium, 14-17; Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1542 I, 3, (16) | Por. Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1543 I, 3, (16) | gentium, 48; Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym, 1544 I, 3, (16) | Gaudium et spes, 43; Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1545 I, 3, (17) | Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1546 I, 4, (19) | Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym 1547 I, 5, | 11. Co zatem powiedzieć o wspomnianych już zastrzeżeniach 1548 I, 5, | by świadczyć wobec ludzi o tej wierze, przekonani, 1549 I, 5, | ludzkiej, jakby do wiedzy o tym, jak dobrze żyć. W świecie 1550 I, 5, | dlatego walczy się, owszem, o człowieka, ale o człowieka 1551 I, 5, | owszem, o człowieka, ale o człowieka pomniejszonego, 1552 I, 5, (20) | Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1553 II, 0, | Ojcem wszystkich ludzi, o wszystkich się troszczy, 1554 II, 1, | do siebie słowa Izajasza o Namaszczonym, posłanym przez 1555 II, 1, | Jezus przynosi element nowy o zasadniczym znaczeniu. Rzeczywistość 1556 II, 1, | przebacza i darmo udziela łask, o jakie się Go prosi. ~Święty 1557 II, 3, | Filip w Samariinauczał o Królestwie Bożym oraz o 1558 II, 3, | o Królestwie Bożym oraz o imieniu Jezusa Chrystusa” ( 1559 II, 3, | Królestwo Boże i nauczał o Panu Jezusie Chrystusie ( 1560 II, 4, | 17. Dziś o Królestwie mówi się wiele, 1561 II, 4, | liczy, programy i walki o wyzwolenie społeczno-ekonomiczne, 1562 II, 4, | człowieka pomniejszonego o swój autentyczny i głęboki 1563 II, 4, | Kościoła, który nie myśli o samym sobie, ale zajmuje 1564 II, 4, | do Chrystusa: Królestwo, o którym mówią, opiera się 1565 II, 4, (22) | Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1566 II, 4, (23) | Por. Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym 1567 II, 4, (24) | Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1568 II, 5, | Kościoła w całej ludzkości, o ile żyje onawartościami 1569 II, 5, | nas Jezus. Winniśmy prosić o nie, przyjmować je, pozwalać 1570 II, 5, (30) | Por. Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym 1571 III, 1, | Mk 16, 20). ~Jeśli chodzi o rozłożenie akcentów w opisach 1572 III, 1, | Jedynie Jan mówi wyraźnie o posłaniu (wyraz ten etymologicznie 1573 III, 1, | żyje jednością w miłościo wartości misjonarza decyduje 1574 III, 2, | ich, by dawali świadectwo o Jezusie zotwartością33. ~ 1575 III, 2, | kosmosu; z Grekami dyskutuje o filozofii i cytuje ich poetów ( 1576 III, 2, | nanarodyi świadectwo o Chrystusie rozszerza się 1577 III, 4, (36) | Por. Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1578 III, 4, (36) | 3. 11. 15; Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym, 1579 III, 4, (37) | Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym 1580 III, 4, | którym rodzina ludzka zabiega o uczynienie własnego życia 1581 III, 4, | życia bardziej ludzkim i o poddanie całej ziemi temu 1582 III, 4, (40) | Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym 1583 III, 4, (42) | Por. Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1584 III, 4, (42) | Lumen gentium, 17; Dekr. o działalności misyjrnej Kościoła 1585 III, 4, (43) | Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1586 III, 4, (47) | Por. Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1587 III, 4, (48) | Por. Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym 1588 IV, 0, | soborowego Dekretu; chodzi tu o podstawową działalność Kościoła, 1589 IV, 0, (49) | Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1590 IV, 1, | złożone. Wystarczy pomyśleć o niektórych zjawiskach, takich 1591 IV, 1, | ewangelicznych w krajach o znacznej większości niechrześcijańskiej, 1592 IV, 1, | przed Soborem mówiło się o pewnych metropoliach czy 1593 IV, 1, | powodzeniem mogą zadbać o potrzeby swych własnych 1594 IV, 1, | kontrast w stosunku do terenów o chrześcijaństwie dawnej 1595 IV, 1, | czy należy jeszcze mówić o specyficznej działalności 1596 IV, 2, (51) | Por. Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1597 IV, 2, | pośrednia, zwłaszcza w krajach o chrześcijaństwie dawnej 1598 IV, 2, | względem. Na przykład Kościoły o chrześcijaństwie dawnej 1599 IV, 2, | zatroszczą się poważnie o niechrześcijan we własnym 1600 IV, 3, | zniechęcać, gdyby chodziło o dzieło tylko ludzkie. ~Do 1601 IV, 3, (57) | Por. Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1602 IV, 4, | od duszpasterskiej troski o wiernych i od nowej ewangelizacji 1603 IV, 4, (59) | Por. Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1604 IV, 4, | ewangelizacji w krajach o chrześcijaństwie dawnej 1605 IV, 4, | Pomyśleć wystarczy na przykład o urbanizacji i ogromnym wzroście 1606 IV, 4, | Prawdą jest, żetroska o ostatnichmusi mieć na 1607 IV, 4, | się w miastach. ~Mówiąc o przyszłości nie można zapomnieć 1608 IV, 4, | licznie przybywają do krajów o chrześcijaństwie dawnej 1609 IV, 4, | zwielokrotnienia przepowiadania Chodzi o fakt głębszy, gdyż sama 1610 IV, 4, | międzynarodowym, winni zawsze pamiętać o obowiązku dawania świadectwa 1611 IV, 4, | się, ludzie zabiegają o dobrobyt materialny i pogrążają 1612 IV, 4, | w Chrystusie, który mówi o sobie, że jest Prawdą, Drogą 1613 IV, 5, | wpływów. Nie chodzi jednak o problem religii większości 1614 IV, 5, | większości czy mniejszości, lecz o niezbywalne prawo wszystkich 1615 IV, 5, (63) | Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1616 IV, 5, (63) | gentes, 5; por. Konst. dogm. o Kościele, Lumen gentium, 1617 IV, 5, | godności nie myśleli bardziej o swej ojczyźnie ziemskiej 1618 IV, 5, | ojczyźnie ziemskiej aniżeli o niebieskiej65. To samo 1619 IV, 5, (64) | Por. Dekl. o wolności religijnej Dignitatis 1620 IV, 6, | pierwszego przepowiadania o Chrystusie, stanowią większość 1621 IV, 6, | wiary, apostolską troskę i o przekazywanie innym radości 1622 V, 0, (68) | Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1623 V, 1, | Ewangelię. Również troska o pokój, sprawiedliwość, prawa 1624 V, 1, | świadectwo dawane Ewangelii, o ile jest oznaką poświęcania 1625 V, 1, (70) | Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1626 V, 1, (70) | 28. 35. 38; Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym, 1627 V, 1, (70) | Gaudium et spes, 43; Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1628 V, 2, (73) | Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1629 V, 2, (74) | 15; SOBÓR WAT. II, Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1630 V, 2, | nieświadome, na poznanie prawdy o Bogu, o człowieku, o drodze 1631 V, 2, | poznanie prawdy o Bogu, o człowieku, o drodze do wyzwolenia 1632 V, 2, | prawdy o Bogu, o człowieku, o drodze do wyzwolenia z grzechu 1633 V, 3, | wyznać Go (por. 1 Kor 12, 3). O tych, którzy przystępują 1634 V, 3, | Równocześnie jednak decyduje o dynamicznym i ciągłym procesie, 1635 V, 3, | Jezusa do Samarytanki: „O, gdybyś znała dar Boży” 1636 V, 3, (77) | Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1637 V, 4, | miejscowym środowisku. Mówi o tym obszernie Dekret Ad 1638 V, 4, (78) | Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1639 V, 4, (78) | gentes, 2; por. Konst. dogm. o Kościele, Lumen gentium, 1640 V, 4, | stawał się misyjny. Chodzi tu o ogromną i długą pracę i 1641 V, 4, (79) | Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1642 V, 4, | przede wszystkim starać się o zakładanie w każdym miejscu 1643 V, 4, | towarzyszyła zawsze troska o misje ad gentes. W ten sposób 1644 V, 4, | równocześnie troszczy się oinne owce, które nie 1645 V, 4, (80) | Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1646 V, 4, | odłączonymi, według norm Dekretu o ekumenizmie, przez wspólne 1647 V, 4, (82) | Tamże, 15, por. Dekret o ekumenizmie Unitatis redintegratio, 1648 V, 5, | oddziaływania. Chodzi tu o grupy chrześcijan na szczeblu 1649 V, 5, | Nauczycielskim, troszcząc się o misyjne oddziaływanie oraz 1650 V, 6, | długiego czasu: nie chodzi tu o dostosowanie czysto zewnętrzne, 1651 V, 6, | Kościołów lokalnych wzbogaca się o formy wyrazu i wartości 1652 V, 6, (89) | Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1653 V, 6, | przypadku nie chodzi oczywiście o zaparcie się własnej tożsamości 1654 V, 6, | tożsamości kulturowej, ale o zrozumienie, docenianie, 1655 V, 6, | którym działają, a zatem o to, by byli w stanie nawiązać 1656 V, 6, | nie zapominając jednak o niebezpieczeństwach zniekształceń, 1657 V, 6, (92) | języku głosić (...). »Język«, o jakim tu mowa, należy brać 1658 V, 6, | depozytu wiary”, dbać będą o wierność i przede wszystkim 1659 V, 6, (94) | 1981), 10, gdzie jest mowa o inkulturacjiw dziedzinie 1660 V, 6, (96) | Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1661 V, 7 | Dialog z braćmi o innych przekonaniach religijnych ~ 1662 V, 7, (98) | por. SOBÓR WAT. II, Dekl. o stosunku Kościoła do religii 1663 V, 7, (98) | aetate, 2; Konst. dogm. o Kościele, Lumen gentium, 1664 V, 7, (98) | Lumen gentium, 16; Dekr. o działalności misyjnej Kościóła 1665 V, 7, (99) | 659; SOBÓR WAT. II, Dekl. o stosunku Kościoła do religii 1666 V, 7, (99) | niechrześcijańskich Nostra aetate; Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1667 V, 7, (101) | Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1668 V, 7, (101) | gentium, 14; por. Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1669 V, 7, (102) | Dekr. o ekumenizmie Unitatis redintegratio, 1670 V, 7, (102) | redintegratio, 3; Dekr. o działalności misyjnej Kościoła, 1671 V, 7, (104) | Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1672 V, 7, (105) | Dekl. o stosunku Kościoła do religii 1673 V, 7, | sobie nieustannie świadectwo o ludzkich i duchowych wartościach 1674 V, 7, (107) | Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1675 V, 8, | rozwoju., głosząc prawdę o Chrystusie, o sobie samym, 1676 V, 8, | głosząc prawdę o Chrystusie, o sobie samym, o człowieku 1677 V, 8, | Chrystusie, o sobie samym, o człowieku i stosując 1678 V, 8, | wystarczy bogacić się i zabiegać o wzrost techniczno-ekonomiczny. 1679 V, 9, | bowiem dzieła dają świadectwo o duchu całej działalności 1680 V, 9, | całej działalności misyjnej: o miłości, która jest siłą 1681 VI, 0, (117) | Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1682 VI, 1, (119) | Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1683 VI, 1, | Sobór oświadcza: „Troska o głoszenie Ewangelii w całym 1684 VI, 1, (121) | Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1685 VI, 1, | uwzględnićwśród spraw o ogólnym znaczeniu w szczególny 1686 VI, 1, (122) | Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1687 VI, 1, | ze mną troskę, dbały o wzrost powołań misyjnych 1688 VI, 2, | zadanie129. ~Chodzi więc ospecjalne powołanie”, wzorowane 1689 VI, 2, | się na ogół z Kościołów o chrześcijaństwie dawnej 1690 VI, 2, | tendencja, która świadczy o mocy i aktualności specyficznego 1691 VI, 2, | ożywienia zarówno w Kościołach o chrześcijaństwie dawnej 1692 VI, 2, | narodów dawać świadectwo o Zmartwychwstałym, niech 1693 VI, 2, (133) | Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1694 VI, 3, | powołani do udziału w trosce o misję powszechną: „Dar duchowy, 1695 VI, 3, (134) | SOBÓR WAT. II, Dekr. o posłudze i życiu kapłanów 1696 VI, 3, (134) | ordinis, 10; por. Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1697 VI, 3, | środowisku. Niech troska Kościoła o całą ludzkość towarzyszy 1698 VI, 3, | tylko troskę duszpasterską o wspólnotę chrześcijańską, 1699 VI, 3, (135) | SOBÓR WAT. II, Dekr. o formacji kapłanów Optatam 1700 VI, 3, (138) | Por. Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1701 VI, 3, (139) | 29; SOBÓR WAT. II, Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1702 VI, 4, (141) | Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1703 VI, 4, | siłę i radość do dawania o Nim świadectwa wśród ludów, 1704 VI, 5, (147) | Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1705 VI, 5, (148) | Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1706 VI, 5, (150) | Por. SOBÓR WAT. II, Dekr. o apostolstwie świeckich Apostolicam 1707 VI, 5, (151) | Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1708 VI, 6, | znajdują się katechiści. Dekret o misjach określa ich jako „ 1709 VI, 6, (154) | Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1710 VI, 6, | jest również rzeczą troska o powstawanie i rozwój szkół 1711 VI, 6, (157) | Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1712 VI, 6, (158) | Ewangelizacji Narodów 1969 o katechistach i odnośna „ 1713 VI, 7, | właściwej Mistycznemu Ciału. O to Chrystus modlił się w 1714 VI, 7, (159) | Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1715 VI, 7, | ma się ona zatroszczyć o misjonarzy i przydzielać 1716 VI, 7, (160) | JAN PAWEŁ II, Kont. apost. o Kurii Rzymskiej Pastor Bonus ( 1717 VI, 7, (160) | por. SOBÓR WAT. II, Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1718 VI, 7, (161) | Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1719 VI, 7, (161) | JAN PAWEŁ II, Kont. apost. o Kurii Rzymskiej Pastor Bonus 1720 VI, 7, (162) | Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1721 VI, 7, | misyjnymi, zarówno gdy chodzi o formację i studia165, jak 1722 VI, 7, | formację i studia165, jak też o działalność apostolską. ~ 1723 VI, 7, (165) | Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1724 VII, 0, | miłości, okazując troskę o tych, którzy daleko, 1725 VII, 0, | którzy daleko, tak jak i o tych, którzy blisko: 1726 VII, 0, | blisko: modli się za misje i o powołania misyjne, pomaga 1727 VII, 0, (166) | Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1728 VII, 1, | Listach prosi często wiernych o modlitwę, aby mógł głosić 1729 VII, 1, | chorych, by pouczali ich o zbawczej wartości cierpienia 1730 VII, 2, | wyraża się również w trosce o powołania misyjne. Należy 1731 VII, 2, | męskich i żeńskich. Troska o powołania misyjne stanowi 1732 VII, 2, | przypomnieć potrzebę troski o powołania misyjne. Świadomi 1733 VII, 2, | 80. Myśląc o tym poważnym problemie, 1734 VII, 2, | misje, jeśli proszą Boga o łaskę, zostaną przez 1735 VII, 3, | misji: chodzi nie tylko o założenie Kościoła z najkonieczniejszymi 1736 VII, 3, | seminarzystów, mieszkania, ale także o utrzymanie dzieł charytatywnych, 1737 VII, 3, | budować Kościół i świadczyć o miłości. ~Gdy chodzi o pomoc 1738 VII, 3, | świadczyć o miłości. ~Gdy chodzi o pomoc materialną, ważne 1739 VII, 4, | Współpraca poszerza się dziś o nowe formy, obejmując nie 1740 VII, 4, | ducha misyjnego. ~Turystyka o charakterze międzynarodowym 1741 VII, 4, | doniesieniu do wiernych z krajów o dawnej tradycji chrześcijańskiej, 1742 VII, 4, | tam pierwsze wspólnoty. ~O wiele jednak liczniejsi 1743 VII, 4, | Obecność tych braci w krajach o chrześcijaństwie dawnej 1744 VII, 6, | strony winni troszczyć się o nią we wspólnotach chrześcijańskich; 1745 VII, 6, (170) | Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1746 VII, 7, (171) | Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1747 VII, 8, | na Chrystusa: wielu ludzi o różnych kulturach, do których 1748 VII, 8, | sobie apostolską troskę o przekazywanie innym światła 1749 VII, 8, | spokojni, gdy pomyślimy o milionach naszych braci 1750 VIII, 2, | ewangelizować Święty Paweł tak o tym pisze: „To dążenie nich 1751 VIII, 2, (172)| Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1752 VIII, 3, | odczuwa Chrystusową gorliwość o dusze i miłuje Kościół, 1753 VIII, 3, | Misjonarza ożywiagorliwość o dusze”, która czerpie natchnienie 1754 VIII, 3, | Pawełwypływaz troski o wszystkie Kościoły” (2 Kor 1755 VIII, 3, (173)| Por. Dekr. o posłudze i życiu kapłanów 1756 VIII, 4, (175)| Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1757 VIII, 4, | drodzy Bracia i Siostry, o zapale misyjnym pierwszych 1758 VIII, 4, | krańców ziemi. A chodziło o religię założoną przez Syna 1759 VIII, 4, | misjonarze winni rozmyślać o potrzebie świętości, której 1760 VIII, 4, | Apostołowie:: „cośmy usłyszeli o Słowie życia (...), na co 1761 Zak, 0, | Jezusa” (Dz 1, 14), by błagać o Ducha Świętego i otrzymać 1762 Zak, 0, | My również potrzebujemy, o wiele bardziej niż Apostołowie, Slavorum apostoli Rozdzial, Numer
1763 I, | dać wyraz pamięci Kościoła o tej doniosłej rocznicy. 1764 I, | wpisała tam jakby z myślą o naszej epoce, aby w niej 1765 II, | rezygnując z ubiegania się o zaszczyty. Tak więc potajemnie 1766 II, | które miało zadecydować o całym dalszym biegu ich 1767 II, | Cesarza Michała III z prośbą o przysłanie jego ludomBiskupa 1768 II, | uwięziony na dwa lata, oskarżony o wtargnięcie na teren jurysdykcji 1769 II, | zwanego Nomokanonu. W trosce o przetrwanie rozpoczętego 1770 III, | i bezinteresownej troski o ich prawdziwe dobro, obaj 1771 III, | narodom słowiańskim. ~Z myślą o ewangelizacjijak na to 1772 III, | misjonarskiej. Chodziło o nową metodę katechezy. Aby 1773 IV, (17) | SOBÓR WAT. II, Dekr. o ekumenizmie Unitatis redintegratio, 1774 IV, | odpowiedzialność biskupią, o zachowanie jedności wiary 1775 IV, (18) | SOBÓR WAT. II, Dekr. o ekumenizmie Unitatis redintegratio, 1776 IV, | któregow przekonaniu o słusznym prawieumiał 1777 V, | zasoby oraz obyczaje narodów, o ile dobre, a przyjmując 1778 V, (21) | SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1779 V, | naszych i dla naszego narodu, o który nikt się nie troszczył, 1780 VII, | kościelna w Polsce. Wiadomość o księciu Wiślan w Żywocie 1781 VII, | Niemniej pozostaje faktem, że o dzieło Braci z dalekiego 1782 VII, | różnorodnych części składowych. O dwóch głosicielach Ewangelii 1783 VII, (30) | Por. SOBÓR WAT. II, Dekr. o działalności misyjnej Kościoła 1784 VII, (33) | SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1785 VIII, | ręce Twoje powierzam... ”. ~O Boże wielki, w Trójcy Jedyny, 1786 VIII, | Ewangelii, Dobrą Nowinę o zbawieniu, i dali wobec Sollicitudo rei socialis Rozdzial, Numer
1787 I, | SPOŁECZNA TROSKA Kościoła o autentyczny rozwój człowieka 1788 I, | refleksji rozumowej oraz nauk o człowiekumogli realizować 1789 I, (3) | SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Objawieniu Bożym Dei Verbum, 1790 I, | Konferencji Episkopatów, prosząc o opinie i projekty odnoszące 1791 I, | mi w tym głównie dwa cele o niemałym znaczeniu: z jednej 1792 I, (6) | Nauki Wiary, Instrukcja o chrześcijańskiej wolności 1793 I, | podporządkowany ruchowi o stałym przyspieszeniu, z 1794 II, | Gaudium et spestroski o usystematyzowanie i rozwinięcie 1795 II, (8) | powołuje się na Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym 1796 II, | novarum, która traktuje osytuacji robotników19. 1797 II, | nie może być oskarżany o przekraczanie właściwego 1798 II, | kompetencji, a tym bardziej o wychodzenie poza mandat 1799 II, (20) | Nauki Wiary, Instrukcja o chrześcijańskiej wolności 1800 II, (26) | 14: l.c., 264: „Rozwój, o którym mówimy, nie zmierza 1801 II, | Encykliki dochodzi druga, o której ten sam dokument 1802 II, | świecie, rządzonym troską o dobro wspólne całej ludzkości 1803 II, | ludzkości czy też troską opostęp w człowieczeństwie 1804 III, | kwestia społeczna stała się o wiele bardziej złożona właśnie 1805 III, | dlaczego potocznie mówi się o różnych światach w obrębie 1806 III, (32) | SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1807 III, | 17. O ile społeczeństwo świata 1808 III, (34) | Apostolska włączyła się o obchody tego roku Międzynarodowego 1809 III, | młodych, to w przypadku krajów o wysokim. rozwoju ekonomicznym 1810 III, | nas do poważnego pytania o to, z jakiego typu rozwojem 1811 III, | pokoju, który Kościół głosi i o który nie przestaje się 1812 III, | uderzać niepokojący fakt o ogromnych wymiarach”, a 1813 III, | i światowejgdy chodzi o organizację pracy i zatrudnienia — 1814 III, | najbardziej krytycznych i o wielkim znaczeniu społecznym37. ~ 1815 III, (36) | bezrobotnych w krajach rozwiniętych o systemie wolnej gospodarki 1816 III, | bardzo wyraźny wskaźnik, o wydźwięku negatywnym, dzisiejszego 1817 III, | rozwiniętymi. Chodzi tu o zagadnienie zadłużenia międzynarodowego, 1818 III, | wolności, zwłaszcza gdy chodzi o tak zwane środki produkcji. ~ 1819 III, | wyolbrzymionego niepokoju o własne bezpieczeństwo, tłumi 1820 III, | surowszy. Jak wiadomo, chodzi o handel bez ograniczeń, zdolny 1821 III, | Komisji Iustitia et Pax o zadłużeniu międzynarodowym42 — 1822 III, | ekonomii, zamiast troszczyć się o prawdziwy rozwój, wiodący 1823 III, | demograficznego i do sposobu mówienia o nim dzisiaj, co Paweł VI 1824 III, | ożywiającą się wszędzie troskę o poszanowanie ludzkich praw 1825 III, | powstałych stowarzyszeń, niekiedy o zasięgu światowym. Niemal 1826 III, | to samo trzeba powiedzieć o innych środkach prawnych 1827 III, | międzynarodowych47. ~Świadomość, o której mowa, występuje nie 1828 III, | sobie drogę przekonanie o radykalnej współzależności 1829 III, | eutanazji — jednoczesna troska o pokój i świadomość, że jest 1830 III, | wszystkich, albo nikogo. Troska o taki pokój, który coraz 1831 III, | demagogicznych koncepcji. Chodzi tu o tak zwaną dzisiaj troskę 1832 III, | wartości pozytywne świadczą o nowej trosce moralnej, nade 1833 III, (48) | SOBÓR WAT. II, Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym 1834 IV, | zajął uzasadniony niepokój o los ludzkości. ~ 1835 IV, (51) | ambiwalentny (...). Wyłączna troska o dobra gospodarcze stają 1836 IV, (52) | SOBÓR WAT. II, Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym 1837 IV, | Niebezpieczeństwo nadużyć o charakterze konsumistycznym 1838 IV, | pochodzenie i podobieństwo, które o nim stanowią. Ale wszystko 1839 IV, | Pan Jezus, w przypowieści o talentach, zwraca uwagę 1840 IV, | się rozszerzają. Marzenie o nieograniczonym postępie 1841 IV, (56) | polskich, 1986, s. 159: „O, zaiste konieczny był grzech 1842 IV, (56) | zgładzony śmiercią Chrystusa! O, szczęśliwa wina, skoro 1843 IV, (57) | SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1844 IV, | miećjednych decydowałoby o uszczerbkubyćwielu innych. ~ 1845 IV, | tej nauki, prosząc Boga o siłę dla wszystkich chrześcijan, 1846 IV, | ekonomiczne i społeczneo czym była mowa wyżej winien 1847 IV, | zwanacywilizacja miłości”, o której często mówił Papież 1848 IV, (62) | 47: l.c., s. 280: „Chodzi o to, by zbudować społeczność 1849 IV, (62) | SOBÓR WAT. II, Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym, 1850 IV, | bardziej jeszcze niepokojącym, o graniczenia zasobów naturalnych, 1851 IV, | absolutnej, nie może też być mowy o wolnościużywanialub 1852 V, | uzasadnione jest mówienie ostrukturach grzechu”, które, 1853 V, (64) | SOBÓR WAT. II, Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym 1854 V, | Z pewnością można mówić oegoizmiei „krótkowzroczności”; 1855 V, (65) | Otóż Kościół, gdy mówi o sytuacjach grzechu lub gdy 1856 V, (65) | grzechów osobistych Chodzi o grzechy najbardziej osobiste: 1857 V, (65) | zasłania sit twierdzeniem o niemożności zmiany świata; 1858 V, | wprowadzeniustruktur grzechu”, o których mówiłem. Rozważając 1859 V, | wyraźnej wiary, przekonani o tym, że przeszkody stojące 1860 V, | moralne. ~Chodzi nade wszystko o fakt współzależności pojmowanej 1861 V, | owym pragnieniem władzy, o którym była mowa. Takie „ 1862 V, | społeczną, ale dopominając się o swoje słuszne prawa, winni 1863 V, | się w solidarność opartą o zasadę, że dobra stworzone 1864 V, | wojny i nadmierny niepokój o własne bezpieczeństwo, za 1865 V, | istruktury grzechu”, o których była mowa, mogą 1866 VI, | rozwoju, głosząc prawdę o Chrystusie, o sobie samym, 1867 VI, | głosząc prawdę o Chrystusie, o sobie samym, o człowieku 1868 VI, | Chrystusie, o sobie samym, o człowieku i stosując 1869 VI, | niezgodności z nauką Ewangelii o człowieku i jego powołaniu 1870 VI, | Kościoła. A ponieważ chodzi o naukę zmierzającą do kierowania 1871 VI, (72) | Nauki Wiary, Instrukcja o chrześcijańskiej wolności 1872 VI, (73) | Por. Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym 1873 VI, | ludzki, nie mogą zapominać o dawaniu pierwszeństwa zjawisku 1874 VI, (77) | Nauki Wiary, Instrukcja o chrześcijańskiej wolności 1875 VI, (78) | SOBÓR WAT. II, Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym 1876 VI, | nie można jednak zapominać o tych żądaniach, które wynikają 1877 VI, (81) | środki”; por. Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym 1878 VII, | to samo trzeba powiedzieć o całym społeczeństwie. ~Główną 1879 VII, (83) | Nauki Wiary, Instrukcja o niektórych aspektachteologii 1880 VII, (84) | Nauki Wiary, Instrukcja o chrześcijańskiej wolności 1881 VII, (85) | Nauki Wiary, Instrukcja o chrześcijańskiej wolności 1882 VII, (86) | Por. Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym 1883 VII, | wyjątku, by w przekonaniu o powadze obecnej chwili i 1884 VII, | powadze obecnej chwili i o osobistej odpowiedzialności 1885 VII, | naszych wspólnych przekonań o godności człowieka stworzonego 1886 VII, (88) | Por. SOBÓR WAT. II, Dekl. o stosunku Kościoła do religii 1887 VII, (90) | SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1888 VII, | równość i sprawiedliwość92. ~O to modlę się w imieniu wszystkich 1889 VII, (92) | Kolekta „Mszy o postęp ludów”: Mszał Rzymski Ut unum sint Rozdzial, Paragraf, Numer
1890 Wprow, 0, | Soboru i przypomina nam o obowiązku przyjęcia i wprowadzenia 1891 Wprow, 0, | wyznawać samą prawdę o Krzyżu1. Krzyż! Nurt antychrześcijański 1892 Wprow, 0, (2) | SOBÓR WAT. II, Dekl. o wolności religijnej Dignitatis 1893 Wprow, 0, | sposób na przypominaniu o potrzebie pełnej komunii 1894 Wprow, 0, | gorliwie w modlitwę Chrystusa o nawrócenie, które jest niezbędnie 1895 Wprow, 0, | wszyscy modlą się wraz ze mną o to nawrócenie.~Wiemy, że 1896 I, 1, | go konstytuuje, świadczyć o nim, aktualizować je i szerzyć: 1897 I, 1, (4) | Biskupów Kościoła katolickiego o niektórych aspektach Kościoła 1898 I, 1, (5) | SOBÓR WAT. II, Dekr. o ekumenizmie Unitatis redintegratio, 1899 I, 2, | których Ewangelię usłyszeli i o których każdy mówi, że to 1900 I, 2, | przede wszystkim do nauki o Kościele wyrażonej w Konstytucji 1901 I, 2, | Lumen gentium, w rozdziale o Ludzie Bożym8. Równocześnie 1902 I, 2, | Deklaracji Dignitatis humanae o wolności religijnej9.~Kościół 1903 I, 2, (8) | SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1904 I, 2, (9) | Por. SOBÓR WAT. II, Dekl. o wolności religijnej Dignitatis 1905 I, 2, (10) | SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1906 I, 2, (12) | SOBÓR WAT. II, Dekr. o ekumenizmie Unitatis redintegratio, 1907 I, 2, | mniej wyrazisty. Mówiąc o podziale chrześcijan, Dekret 1908 I, 2, | podziale chrześcijan, Dekret o ekumenizmie dostrzegawiny 1909 I, 2, | Sobór Watykański II mówi o pewnejchoć niedoskonałej1910 I, 2, | się w pokoju15.~Mówiąc o Kościołach prawosławnych, 1911 I, 2, | prawosławnych, soborowy Dekret o ekumenizmie stwierdza w 1912 I, 2, (16) | SOBÓR WAT. II, Dekr. o ekumenizmie Unitatis redintegratio, 1913 I, 2, | doktrynalne tej sytuacji. Mówiąc o członkach wspomnianych Wspólnot, 1914 I, 2, | swoją pełnię. Nie chodzi o to, by zsumować ze sobą 1915 I, 2, (19) | SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1916 I, 2, (20) | Por. SOBÓR WAT. II, Dekr. o ekumenizmie Unitatis redintegratio, 1917 I, 3, | wobec Ewangelii. Mówiąc o osobach, które realizują 1918 I, 3, | mirabilia Dei) wzbogaciła się o nowe przestrzenie, które 1919 I, 3, | kieruje Chrystus wołanie o nieustanną reformę, której 1920 I, 3, | katolickiego przypominałem często o tych potrzebach i perspektywach, 1921 I, 3, (24) | SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Objawieniu Bożym Dei Verbum, 1922 I, 3, | 17. Jeżeli chodzi o innych chrześcijan, to najważniejsze 1923 I, 3, | rolę w wielkich debatach o Objawieniu, o Kościele, 1924 I, 3, | wielkich debatach o Objawieniu, o Kościele, o naturze ekumenizmu 1925 I, 3, | Objawieniu, o Kościele, o naturze ekumenizmu i o wolności 1926 I, 3, | o naturze ekumenizmu i o wolności religijnej.~ ~ 1927 I, 3, (30) | Chodzi o SEKRETARIAT DLA POPIERANIA 1928 I, 4, | otwarcia Soboru31, Dekret o ekumenizmie wymienia wśród 1929 I, 4, | doktryny32. Nie chodzi tu o modyfikację depozytu wiary, 1930 I, 4, | modyfikację depozytu wiary, o zmianę znaczenia dogmatów, 1931 I, 4, | zmianę znaczenia dogmatów, o usunięcie w nich istotnych 1932 I, 4, | usunięcie w nich istotnych słów, o dostosowanie prawdy do upodobań 1933 I, 4, | prawdy do upodobań epoki, o wymazanie niektórych artykułów 1934 I, 4, | prawdy? Soborowa Deklaracja o wolności religijnej Dignitatis 1935 I, 4, (32) | Por. SOBÓR WAT. II, Dekr. o ekumenizmie Unitatis redintegratio, 1936 I, 4, | Elementem, który decyduje o komunii w prawdzie, jest 1937 I, 4, (39) | SOBÓR WAT. II, Dekr. o ekumenizmie Unitatis redintegratio, 1938 I, 4, | jedności chrześcijan. Mówiąc o innych chrześcijanach, o 1939 I, 4, | o innych chrześcijanach, o wielkiej chrześcijańskiej 1940 I, 4, | chrześcijańskiej rodzinie, stwierdzał: „o wiele mocniejsze jest to, 1941 I, 5, | i prywatnymi modlitwami o jedność chrześcijan należy 1942 I, 5, | znaczeniu formalnym modlitwa o jedność chrześcijan, ale 1943 I, 5, | intencjach, na przykład o pokój, modlitwa staje się 1944 I, 5, | głębiej sobie uświadomią, o ile mniejsze jest to wszystko, 1945 I, 5, | że Pan nasz prosił Ojca o jedność swych uczniów, aby 1946 I, 5, | tradycja Tygodnia Modlitw o jedność chrześcijan, obchodzonego 1947 I, 5, | sama opowiada wspaniale o naszych długich latach wspólnego 1948 I, 5, | wspólnego dziedzictwa i o smutnych latach podziału, 1949 I, 5, | z nimi. Wspomniałem już o wizycie Patriarchy ekumenicznego 1950 I, 5, | teraz przypomnieć także o modlitewnym spotkaniu w 1951 I, 5, | świadomość obowiązku modlitwy o jedność stała się już integralną 1952 I, 5, | niedostępne perspektywy, daje znać o pewnym podobieństwie między 1953 I, 5, (48) | SOBÓR WAT. II, Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym 1954 I, 5, (49) | SOBÓR WAT. II, Dekr. o ekumenizmie Unitatis redintegratio, 1955 I, 5, | 27. Modlitwa o jedność nie jest jednak 1956 I, 5, | znaleźć wyraz także troska o jedność. Tylko bowiem w 1957 I, 5, | Kościele. Aby przypomnieć o tej potrzebie, postanowiłem 1958 I, 5, | nam zrozumieć, że modlitwa o jedność nie jest związana 1959 I, 5, (50) | podczas Tygodnia Modlitw o jedność postanowiła ofiarować 1960 I, 6, | z chrześcijańską prawdą o człowieku wyrażoną przez 1961 I, 6, | każdej z nich.~Taką prawdę o dialogu, bardzo głęboko 1962 I, 6, (51) | SOBÓR WAT. II, Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym 1963 I, 6, (53) | SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1964 I, 6, | Dlatego też soborowy Dekret o ekumenizmie na pierwszy 1965 I, 6, | Kościoła katolickiego i mówi o kryteriach, jakimi winien 1966 I, 6, (54) | SOBÓR WAT. II, Dekr. o ekumenizmie Unitatis redintegratio, 1967 I, 7, | Chodzi tu przede wszystkim odialog podjęty między odpowiednio 1968 I, 7, (56) | SOBÓR WAT. II, Dekr. o ekumenizmie Unitatis redintegratio, 1969 I, 7, | Jak stwierdza Deklaracja o wolności religijnej, „prawdy (...) 1970 I, 7, (57) | SOBÓR WAT. II, Dekr. o wolności religijnej Dignitatis 1971 I, 7, (58) | SOBÓR WAT. II, Dekr. o ekumenizmie Unitatis redintegratio, 1972 I, 8, | w szczególności prawdy o Kościele. Prawda bowiem 1973 I, 8, | Chrystusowej modlitwie o jedność. Modlitwa i dialog 1974 I, 8, | 34. Jeśli możemy mówić o większej dojrzałości wspólnej 1975 I, 8, | możemy wówczas liczyć na to, o czym w dalszym ciągu zapewnia 1976 I, 8, | Rzec można, że cały Dekret o ekumenizmie przeniknięty 1977 I, 9, | między chrześcijanami. Dekret o ekumenizmie opisuje na pierwszym 1978 I, 9, (61) | SOBÓR WAT. II, Dekr. o ekumenizmie Unitatis redintegratio, 1979 I, 9, | możliwe dawanie świadectwa o własnej wierze i wyjaśnianie 1980 I, 9, | doktrynę: „niech pamiętają o istnieniu porządku czy hierarchii 1981 I, 9, (63) | KONGR. NAUKI WIARY, Dekl. o katolickiej nauce o Kościele 1982 I, 9, (63) | Dekl. o katolickiej nauce o Kościele Mysterium Ecclesiae ( 1983 I, 9, (64) | KONGR. NAUKI WIARY, Dekl. o katolickiej nauce o Kościele 1984 I, 9, (64) | Dekl. o katolickiej nauce o Kościele Mysterium Ecclesiae ( 1985 I, 9, | pewien sposób może pouczyć o tajemnicy Chrystusa. Autentyczny 1986 I, 9, (65) | Por. SOBÓR WAT. II, Dekr. o ekumenizmie Unitatis redintegratio, 1987 I, 10, (67) | SOBÓR WAT. II, Dekr. o ekumenizmie Unitatis redintegratio, 1988 II, 1, | powyżej zostało powiedziane o dialogu ekumenicznym w okresie 1989 II, 1, | i kanonicznych. Mówi się oinnych chrześcijanach”, 1990 II, 1, | innych chrześcijanach”, oinnych ochrzczonych”, o „ 1991 II, 1, | o „innych ochrzczonych”, ochrześcijanach z innych 1992 II, 1, | do Chrystusa. Mogłem się o tym wielokrotnie przekonać 1993 II, 2, | socialis z radością pisałem o tej współpracy, podkreślając, 1994 II, 3, | je przyjąć, dobrowolnie o nie proszą i przejawiają 1995 II, 3, | okolicznościachprosić o te same sakramenty duchownych 1996 II, 3, (78) | Por. SOBÓR WAT. II, Dekr. o ekumenizmie Unitatis redintegratio, 1997 II, 4, (79) | SOBÓR WAT. II, Dekr. o ekumenizmie Unitatis redintegratio, 1998 II, 4, | inni chrześcijanie dają o Bogu i o Chrystusie. Wyłonił 1999 II, 4, | chrześcijanie dają o Bogu i o Chrystusie. Wyłonił się 2000 II, 5, | gentium łączy nauczanie o Kościele katolickim z uznaniem


1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2356

Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License