Centesimus annus
   Rozdzial, Numer
 1  IV,            |             bardziej godnych zaufania wspólnot pracy, mających dokonywać
 2   V,            |               społeczeństwa, rodziny, wspólnot religijnych i poszczególnych


Dives in misericordia
   Rozdzial, Numer
 3 VII,            |           chrześcijan, poszczególnych wspólnot, a także całej wielkiej


Ecclesia de Eucharistia
   Rozdzial, Paragraf
 4 III,   30       |        uczynił Sobór w odniesieniu do Wspólnot kościelnych powstałych na
 5 III,   30       |      należącymi do wspomnianych wyżej Wspólnot kościelnych czy też uczestnictwem
 6  IV,   43       |            braci z innych Kościołów i Wspólnot kościelnych. ~Pragnienie
 7  IV,   45       |           należących do Kościołów lub Wspólnot kościelnych nie pozostających


Evangelium vitae
   Rozdzial, Paragraf, Numer
 8   I,  4,        |           przenikają nawet do wnętrza wspólnot chrześcijańskich i wystawiają
 9 III,  4,        |              bliźniego, wobec różnych wspólnot, do których się należy i
10 III, 10,        |             braćmi innych Kościołów i Wspólnot kościelnych, zgodnie z linią
11 III, 12,        |         kultury życia wewnątrz samych wspólnot chrześcijańskich. Zbyt często
12 III, 12,        |                rodzin, stowarzyszeń i wspólnot w naszych diecezjach. Równie


Laborem exercens
   Rozdzial, Numer
13  IV,            |               wewnątrz poszczególnych wspólnot politycznych, jak i we wzajemnych


Redemptor hominis
   Rozdzial, Paragraf
14   I,  6         |  przedstawiciele innych Kościołów — i Wspólnot chrześcijańskich, za co
15  II,  5         |          poszczególnych Kościołów czy Wspólnot kościelnych, nie może dokonać
16 III,  5         |            wolności religijnej osób i wspólnot nie tylko jest bolesnym
17 III,  5         |          doświadczeniem tychże osób i wspólnot, ale nade wszystko godzi
18  IV,  5         |               dla członków wszystkich Wspólnot chrześcijańskich. ~Czynimy


Redemptoris Mater
   Rozdzial, Paragraf, Numer
19 Wprow,  0,      |              dla Kościoła, dla osób i wspólnot, dla ludów i narodów, poniekąd
20  II,  1,        |  pielgrzymującego Ludu Bożego: osób i wspólnot, środowisk i zgromadzeń,
21  II,  1,        |           czyli „kościołów domowych”, wspólnot parafialnych czy misyjnych,
22 III,  3,        |     historycznym doświadczeniu osób i wspólnot chrześcijańskich żyjących
23 Zak,  0,        |              do każdego człowieka, do wspólnot, do narodów i ludów, do


Redemptoris missio
   Rozdzial, Paragraf, Numer
24 Wprow,  0,   (1)|       przekonania o tym, że zbawienie wspólnot lokalnych dokonuje się na
25  II,  4,        |               zakładanie i rozwijanie wspólnot, które urzeczywistniają
26 III,  1,        |             różne sytuacje pierwszych wspólnot chrześcijańskich. Jest ona
27  IV,  1,        |               potrzeby swych własnych wspólnot i wysyłać także osoby poświęcające
28  IV,  2,        |            znane, albo w których brak wspólnot chrześcijańskich wystarczająco
29  IV,  4,        |          których brak jest tubylczych wspólnot chrześcijańskich; gdzie
30   V,  4,        |          wymagają ustanowienia nowych wspólnot wyznających Jezusa jako
31   V,  4,        |               narodów jest zakładanie wspólnot chrześcijańskich, rozwijanie
32   V,  4,        |           zakładanie w każdym miejscu wspólnot chrześcijańskich, które
33   V,  4,        |        dotyczy to zarówno osób, jak i wspólnot. Pan wzywa nas zawsze do
34   V,  4,        |     należących do różnych Kościołów i wspólnot kościelnych przyniosły już
35   V,  4,        |             katolickiego i wszystkich wspólnot kościelnych, z którymi prowadzi
36   V,  6,        |              na polu misji ad gentes, wspólnot chrześcijańskich, w miarę
37   V,  9,        |               diecezji, od parafii do wspólnot zakonnych, do szczerej rewizji
38  VI,  3,        |            dają cenny wkład we wzrost wspólnot kościelnych znajdujących
39  VI,  6,        |          stanowiącymi podstawową siłę wspólnot chrześcijańskich zwłaszcza
40  VI,  6,        |          przewodniczących kościelnych wspólnot podstawowych i grup biblijnych;
41 VII,  0,        |           działalność misyjną. Udział wspólnot i poszczególnych wiernych
42 VII,  4,        |              życia misyjnego i nowych wspólnot chrześcijańskich może wzbogacić
43 VII,  4,        |           wielu chrześcijan z młodych wspólnot do udawania się na tereny,
44 VII,  4,        |              da ty jest wyzwaniem dla wspólnot kościelnych, pobudzającym
45 VIII,  4,       |            zapale misyjnym pierwszych wspólnot chrześcijańskich. Pomimo
46 VIII,  4,       |              chrześcijan i pierwszych wspólnot. ~
47 VIII,  4,       |             do ochrzczonych z młodych wspólnot i młodych Kościołów. Wy


Sollicitudo rei socialis
   Rozdzial, Numer
48 III,            |               wewnątrz poszczególnych wspólnot politycznych, jak i we wzajemnych
49  IV,            |      katolickiego, innych Kościołów i Wspólnot kościelnych, z którymi jesteśmy


Ut unum sint
   Rozdzial, Paragraf, Numer
50 Wprow,  0,      |              innych także Kościołów i Wspólnot kościelnych, które nie są
51   I,  2,        |              o członkach wspomnianych Wspólnot, stwierdza: „Usprawiedliwieni
52   I,  3,        |      instytucji opinie i oceny innych Wspólnot chrześcijańskich mogły odegrać
53   I,  5,        |          Miłość tworzy komunię osób i Wspólnot. Jeśli się miłujemy, staramy
54   I,  5,        |              do różnych Kościołów czy Wspólnot kościelnych; ta sprzeczność
55   I,  5,        |    przedstawicieli innych Kościołów i Wspólnot kościelnych złożyło mi wizytę
56   I,  6,        |      obserwatorów różnych Kościołów i Wspólnot kościelnych, ich żywy udział
57   I,  6,        |    Przedstawiciele innych Kościołów i Wspólnot chrześcijańskich spotkali
58   I,  7,        |               z różnych Kościołów czy Wspólnot, (...) w czasie którego
59   I,  9,        |          doktryna różnych Kościołów i Wspólnot kościelnych; ma to liczne
60  II,  1,        |               chrześcijanach z innych Wspólnot”. Dyrektorium w sprawie
61  II,  1,        |             na formację duchownych ze Wspólnot mniej zamożnych, interweniują
62  II,  2,        |           zdarza się, że zwierzchnicy Wspólnot chrześcijańskich wypowiadają
63  II,  2,        |             tylko jednak zwierzchnicy Wspólnot jednoczą się w tym dążeniu
64  II,  2,        |              chrześcijanie wszystkich Wspólnot, powodowani swoją wiarą,
65  II,  4,        |          należą do innych Kościołów i Wspólnot kościelnych. Dzięki tym
66  II,  4,        |         pasterzami i między członkami Wspólnot, dostrzegliśmy świadectwo,
67  II,  4,        |               ono różnych Kościołów i Wspólnot biorących swe imię od Chrystusa
68  II,  6,        |         przedstawicielami Kościołów i Wspólnot kościelnych Zachodu, wyrazili
69  II, 11,        |         katolickiego i Kościołów oraz Wspólnot wyrosłych z Reformacji.
70  II, 11,        |           właśnie w kręgu Kościołów i Wspólnot reformowanych. W tym samym
71  II, 11,        |              zorganizowana współpraca Wspólnot chrześcijańskich. Fakt ten
72  II, 11,        |               oraz innych Kościołów i Wspólnot kościelnych. Modlitwa o
73  II, 12,        | przedstawicielami różnych Kościołów i Wspólnot kościelnych. Te kontakty
74  II, 12,        |             mniejszości w stosunku do Wspólnot reformowanych albo też te
75  II, 12,        |             przełożeni poszczególnych Wspólnot, jak też całe Społeczności.
76  II, 12,        |             poszczególnych diecezji i wspólnot parafialnych, jak również
77  II, 13,        |   chrześcijanie z różnych Kościołów i Wspólnot kościelnych jednym głosem
78 III,  3,        |         wprowadzenia chrześcijańskich Wspólnot w tę całkowicie wewnętrzną
79 III,  3,        |               jeszcze komunia naszych Wspólnot jest już w rzeczywistości —
80 III,  3,        |              z wszystkich Kościołów i Wspólnot kościelnych, które otworzyły
81 III,  3,        |              należących do wszystkich Wspólnot, „dialog nawrócenia” ku
82 III,  4,        |      poszukiwaniom innych Kościołów i Wspólnot kościelnych, a także dzięki
83 III,  5,        |         pośród wszystkich Kościołów i Wspólnot kościelnych to on zachował
84 III,  5,        |           wszystkich chrześcijańskich Wspólnot, wchodzi oczywiście w zakres
85 III,  5,        |          widzialna komunia wszystkich Wspólnot, w których mocą wierności
86 III,  5,        |           większości chrześcijańskich Wspólnot i na wsłuchiwaniu się w
87 III,  7,        |           wyłącznie wewnętrzną sprawą Wspólnot chrześcijańskich. Jest to
88 Adh,  0,        |          siostry z innych Kościołów i Wspólnot kościelnych, słowami Apostoła


Veritatis splendor
   Rozdzial, Paragraf, Numer
89 III,  3,        |             ale także wewnątrz samych wspólnot kościelnych — najgroźniejszego