Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 I, | encyklice Rerum novarum niejako nadawało Kościołowi „uprawnienia
2 III, | pracy i ucisku odnalazły czy niejako odkryły na nowo pojęcia
3 IV, | je uważać za poszerzenie niejako wolności ludzkiej (...).
4 IV, | czynnikiem bogactwa, a praca była niejako pomocą i uzupełnieniem dla
5 VI, | Rerum novarum, stoi ona niejako na progu nowego wieku i
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
6 I, | zmysłem wiary, zwraca się niejako spontanicznie do miłosierdzia
7 I, | Mt 6, 4; 6, 18) stale niejako czeka na to, byśmy odwołując
8 III, | bardziej podstawowa. Miłość niejako warunkuje sprawiedliwość,
9 IV, | z samej istoty ojcostwa, niejako skazuje ojca na troskę o
10 V, | miłości, wyrasta z niej niejako i ku niej zmierza. W męce
11 VI, | dokumencie soborowym zdawały się niejako tylko zarysowywać, nie okazując
12 VI, | rodzinie ludzkiej oderwać się niejako od sytuacji tak radykalnie
13 VII, | nam zatrzymać się w tym niejako centralnym a zarazem po
14 VII, | nieodzowne, ażeby ta miłość mogła niejako odsłonić swoje oblicze.
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
15 1, | Owo rozradowanie się niejako przynagla Jezusa, aby powiedział
16 1, | teofanii nad Jordanem przyszło niejako „z zewnątrz”, z wysokości,
17 1, | Posłannictwo Syna „wyczerpuje się” niejako w Odkupieniu. Posłannictwo
18 2, | zbawcza ekonomia Boża odcina niejako człowieka od „sądu”, czyli
19 2, | muszą zostać przeniknięte niejako do końca. Nie tylko ludzkie
20 2, | głębokości Boże” zostają niejako gościnnie otwarte dla uczestnictwa
21 2, | człowieka. Człowiek zostaje niejako wyobcowany i wyzuty z własnego
22 2, | głębokościach Bożych”, w samym niejako sercu nieogarnionej Trójcy?
23 2, | jako Miłość i Dar zstępuje niejako w samo serce ofiary, która
24 2, | por. Hbr 9, 14). Ona więc niejako otwiera Duchowi Prawdy drogę
25 2, | Pocieszyciela, zostają przez Niego niejako wyprowadzeni z orbity „sądu” —
26 3, | Trójcą Świętą rozszerza się niejako wewnętrzna „przestrzeń życiowa”
27 3, | nauczania, znajdujemy się niejako na nowo w Wieczerniku, gdzie
28 3, | Ducha Świętego i wpisuje się niejako wewnątrz Jego misji. Dokonuje
29 3, | Kościół jest w Chrystusie niejako sakramentem, czyli znakiem
30 3, | obrębie zaś Jego posłannictwa, niejako wewnątrz tej niewidzialnej
31 3, | mówi bowiem: „Kościół jest niejako sakramentem, czyli znakiem
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
32 Wpr, 1 | niebieskiej, Najświętszy Sakrament niejako wyznacza rytm jego dni,
33 Wpr, 5 | całe Triduum paschale, ale niejako zawiera się ono, jest uprzedzone
34 Wpr, 5 | pojemność ». Obejmują niejako całą historię, ku której
35 Wpr, 9 | wdzięcznością, wtórując niejako słowom Psalmisty: « Cóż
36 II, 21 | widzialny w świecie »,35 i chcąc niejako odpowiedzieć na pytanie: «
37 VI, 55 | się adorować Elżbiecie, niejako « promieniując » swoim światłem
38 VI, 56 | musiało oznaczać dla Maryi niejako powtórne przyjęcie w Jej
39 Zak, 62 | przeżycia, « zaraża » nas i niejako « rozgrzewa ». Posłuchajmy
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
40 I, 1, | życie człowieka, podnosi niejako rękę na samego Boga. ~Kain
41 Zak, 0, | wszyscy żyją. Rodząc życie, niejako odrodziła tych, którzy tym
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
42 I, 2, | mu ukazany. ~Zostajemy tu niejako odesłani do sakramentalnego
43 III, 1, | Boga, czy nie znajdą Go niejako po omacku. Bo w rzeczywistości
44 III, 2, | liczne prawdy, w które wierzy niejako instynktownie. W okresie
45 III, 2, (28) | i każdego narodu, będący niejako proroctwem ludzkości, nieustannie
46 IV, 2, | powszechnej. Centralnym punktem i niejako samym jądrem rozwiązania
47 VII, 1, (106)| pomniejsza, łamie u samego niejako korzenia, w duszy człowieka,
48 Zak, 0, | 103. Filozofia jest też niejako zwierciadłem kultury narodów.
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
49 Bless | kwalifikację, konstytuuje niejako samą jej naturę. ~
50 V, | ten może tylko dostarczać niejako materii do udoskonalenia
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
51 I, 2 | nie tylko kontynuować, ale niejako podjąć w samym punkcie wyjścia,
52 I, 3 | nawiązać w tym pierwszym, niejako inauguracyjnym dokumencie
53 I, 3 | jak głosi Sobór — jest „niejako sakramentem, czyli znakiem
54 I, 4 | poprzez Jana Pawła I — po Nim niejako został mi powierzony, jest
55 II, 1 | 15), „jest w Chrystusie niejako sakramentem, czyli znakiem
56 II, 2 | mundi! W Nim objawiła się niejako na nowo ta podstawowa prawda
57 II, 3 | przecież Ojcostwu i miłości niejako odepchniętej przez człowieka
58 II, 3 | tajemnica miłości, w której niejako na nowo „powtarza się” tajemnica
59 II, 4 | Odkupienia na nowo potwierdzony, niejako wypowiedziany na nowo. Stworzony
60 II, 4 | przybliżyć się do Chrystusa. Musi niejako w Niego wejść z sobą samym,
61 II, 6 | pomniejsza, łamie u samego niejako korzenia, w duszy człowieka,
62 III, 2 | drogą, która prowadzi niejako u podstawy tych wszystkich
63 III, 4 | rozwoju współczesnego, trzeba niejako prześwietlać poszczególne
64 III, 5 | które podkopują, a często niejako unicestwiają skuteczność
65 III, 5 | odnośny naród — staje się niejako panem i władcą swoich własnych
66 III, 5 | społecznym, a ludzie wierzący niejako z zasady bywają zaledwie
67 IV, 1 | się patrzeć na człowieka niejako „oczami samego Chrystusa”,
68 IV, 2 | zrozumienie prawdy, którą sam Bóg niejako „dzieli się” z człowiekiem.
69 IV, 3 | też w Eucharystii dotykamy niejako samej tajemnicy Ciała i
70 IV, 3 | eucharystycznej, stale zatrzymuje się niejako na jej progu, niezdolne
71 IV, 5 | tak jak Apostoł Jan — niejako zabierały do siebie (por.
72 IV, 5 | źródłem kryzysów, ale okazją i niejako podłożem coraz dojrzalszych
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
73 Wprow, 0, (2)| które wyjawia, że czas niejako dopełnił swej miary; to
74 Wprow, 0, | wielkim dziejowym procesie — niejako „w drodze”. Pielgrzymowanie
75 I, 1, | Córy Syjonu” odsłonił się niejako cały „majestat łaski” —
76 I, 3, | słowa nieznanej kobiety niejako wywołały Ją z tego ukrycia. ~
77 I, 3, | słowa te, stała się też niejako obecna wśród tłumu bodaj
78 II, 3, | posłuszeństwa wiary”, to teraz niejako wybucha jasnym, ożywczym
79 III, 2, | 27). Słowa te ustanawiają niejako miejsce Maryi w życiu uczniów
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
80 IV, 6, | Troska ta winna stać się niejako głodem i pragnieniem, by
81 V, 3, | przypieczętowaniem nawrócenia, niejako zewnętrznym znakiem ukazującym
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
82 VI, | świętych Cyryla i Metodego niejako stale obecnym w historii
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
83 I, | powszechnym oczekiwaniem, czas niejako nowego „Adwentu” 7, w jakiś
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
84 I, 5, | zjednoczenia chrześcijan. Musimy niejako ciągle powracać do wieczernika
85 I, 6, | samego początku. Trzeba niejako rozpocząć od opuszczenia
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
86 I, 2, | przybliżyć się do Chrystusa. Musi niejako w Niego wejść z sobą samym,
|