Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 V, | Kościół, wierny nakazowi swojego Założyciela Chrystusa, zawsze,
2 V, | pierwszorzędną rolę i uruchamiają swojego rodzaju system solidarności
3 V, | jego pojmowania siebie i swojego przeznaczenia. Tej właśnie
4 VI, | kroczyć Kościół w wypełnianiu swojego posłannictwa (...), drogą
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
5 II, | jednym z głównych tematów swojego nauczania. Jak zwykle, i
6 III, | wyjścia. Bóg widział nędzę swojego ludu w niewoli, słyszał
7 III, | rozgniewany niewiernością swojego ludu chce z nim ostatecznie
8 IV, | do stanu najemnika w domu swojego ojca. Decyzja jego zastaje
9 V, | człowieka w świecie — „że Syna swojego Jednorodzonego dał, aby
10 V, | do „miłosierdzia” wobec swojego własnego Syna, wobec Ukrzyżowanego. ~
11 V, | nade wszystko u stóp krzyża swojego Syna. Mówią o Niej wreszcie
12 V, | mesjańskim posłannictwie swojego Syna, w szczególny sposób
13 VII, | śmierci i zmartwychwstania swojego Syna. Nawrócenie do Boga
14 VII, | powinność, za powinność swojego posłannictwa, strzec prawdziwości
15 VII, | świadectwo „wielkim dziełom” swojego Pana, objawił się tym bardziej
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
16 1, | Apostołom i Kościołowi za cenę swojego „odejścia” przez Krzyż. ~„
17 1, | stworzeniu. Przynosi Go za cenę swojego „odejścia”; podaje im tego
18 1, | tego Ducha jakby w ranach swojego ukrzyżowania Zmartwychwstały
19 3, | sercach ludzi mocą Ducha swojego, nie tylko budząc pragnienie
20 3, | Wieczerzy — powiedział na temat swojego ponownego „przyjścia”. Rzecz
21 3, | jest obecna w tajemnicy swojego Syna. Wyraz tego znajdujemy
22 Zakon, | oczekują odkupienia swojego ciała” (por. Rz 8, 23). ~
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
23 Wpr, 5 | raczej użycza swoich ust i swojego głosu Temu, który wypowiedział
24 I, 11 | ustanowił Ofiarę eucharystyczną swojego Ciała i swojej Krwi. Słowa
25 I, 11 | Eucharystię od Chrystusa, swojego Pana, nie jako jeden z wielu
26 I, 11 | śmierci i zmartwychwstania swojego Pana, to centralne wydarzenie
27 I, 17 | prosimy i błagamy: ześlij swojego Ducha Świętego na nas i
28 I, 17 | W ten sposób, przez dar swojego Ciała i swojej Krwi, Chrystus
29 I, 17 | Chrystus pomnaża w nas dar swojego Ducha, wylanego już w Chrzcie
30 III, 31 | eucharystycznej prawdziwe centrum swojego życia i posługi oraz duchową
31 VI, 55 | przez sam fakt ofiarowania swojego dziewiczego łona, aby mogło
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
32 Wprow, 1, | absolutnego poszanowania tego swojego podstawowego dobra. Uznanie
33 I, 1, | Bóg odrzucił Kaina sprzed swojego oblicza, a gdy wyrzekli
34 I, 2, | materialną rzeczywistość swojego zbrodniczego czynu i dostrzegł
35 I, 4, | również tajemnicę świata i swojego istnienia. ~
36 II, 2, | uświadamiając sobie wartość swojego istnienia jako narodu, coraz
37 II, 3, | odnaleźć prawdę i autentyczność swojego istnienia przez spotkanie
38 III, 4, | lekarze — ze względu na naturę swojego zawodu powinni leczyć chorego
39 III, 9, | ofiarę, którą złożyłyście ze swojego życia. (...) Chrystus oddaje
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
40 Wprow, 0, | odkrycia ostatecznej prawdy swojego istnienia, człowiek stara
41 I, 2, | obecny i żywy, działa mocą swojego Ducha, ma jednak rację św.
42 I, 2, | jeśli chce pojąć tajemnicę swojego istnienia; z drugiej strony
43 II, 2, | aby objawić tajemnicę swojego planu zbawienia. Posługując
44 II, 2, | uwięzili ją na płyciznach swojego systemu. Orędzie Chrystusa
45 III, 2, | dlatego, że nie osiągnął swojego celu; słusznie uznaje raczej,
46 IV, 3, | wnętrzu prawdziwego sensu swojego życia. Mimo to jednak obecna
47 V, 1, | krytycznie oceniać mocą swojego autorytetu i w świetle wiary
48 Zak, 0, | wezwana do ofiarowania całego swojego człowieczeństwa i kobiecości,
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
49 II, | nakazowi otrzymanemu od swojego Stwórcy, by czynił sobie
50 V, | winien naśladować Boga, swojego Stwórcę, nosi bowiem w sobie —
51 V, | realizowanie i wypełnianie pełnego swojego powołania bądź indywidualnie,
52 V, | sercach ludzi mocą Ducha swojego, (...) oczyszczając i umacniając
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
53 II, 1 | bowiem samego Chrystusa — swojego Pana — Kościół stale sprawuje
54 II, 1 | dróg, ażeby tę tajemnicę swojego Mistrza i Pana przybliżać
55 II, 5 | świadomość swojej godności, swojego wyniesienia, transcendentnej
56 II, 5 | samego człowieczeństwa, sensu swojego bytowania. ~Trzeba przeto,
57 II, 6 | tego, co już on sam w głębi swojego ducha wypracował w zakresie
58 III, 2 | społeczności, środowisk, w obrębie swojego narodu czy ludu (a może
59 III, 2 | kroczyć Kościół w wypełnianiu swojego posłannictwa, jest pierwszą
60 III, 4 | zrezygnować z siebie, ze swojego właściwego miejsca w świecie
61 IV, 1 | najpotrzebniejsze światła i moce dla swojego własnego posłannictwa. Jeśli
62 IV, 1 | triplici munere) samego swojego Mistrza i Odkupiciela. Tę
63 IV, 3 | dla Słowa, dla Ewangelii swojego Mistrza przez posługę prawdy —
64 IV, 5 | Chrystusa, który jest Panem swojego Kościoła i Panem dziejów
65 IV, 5 | pewności, że żyje życiem swojego Mistrza i Pana, że żyje
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
66 Wprow, 0, | Watykański II na początku swojego wykładu o Błogosławionej
67 I, 2, | wyrosła wśród tych oczekiwań swojego ludu. Czyż w chwili zwiastowania
68 II, 3, | umiłował świat, że Syna swojego Jednorodzonego dał” (J 3,
69 III, 2, | rozpoznaje ów macierzyński wymiar swojego powołania, który związany
70 III, 2, | przejął on opiekę nad Matką swojego umiłowanego Mistrza. Skoro
71 Zak, 0, | usiłuje.~Tyś zrodziła Stwórcę swojego,~ku zdumieniu całej natury”! ~„
72 Zak, 0, | doświadczyła: „Tyś zrodziła Stwórcę swojego, ku zdumieniu całej natury”! ~
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
73 II, 1, | posłannictwa w synagodze swojego miasta, zastosowując do
74 III, 4, | sercach ludzi mocą Ducha swojego, nie tylko budząc pragnienia
75 VII, 7, | właśnie dając hojnie ze swojego, otrzymujemy, i już dziś
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
76 VIII, | umiłowałeś świat, iż dałeś nam swojego Jednorodzonego Syna, który
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
77 I, 2, | własnej komunii, to znaczy swojego życia wiecznego. Słowa Chrystusa: „
78 II, 8, | lokalnym, zgromadzonym wokół swojego biskupa. Z kolei odwołanie
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
79 Wprow, 1, | narodów”, rozjaśnia oblicze swojego Kościoła, posłanego przezeń
80 II, 7, | przejmuje na własność tę prawdę swojego bytu poprzez czyny i związane
81 II, 7, | zgodnie z głęboką prawdą swojego bytu. Podanie w wątpliwość
82 III, 1, | wolny, bo możesz kochać swojego Stwórcę (...). Jesteś sługą
|