Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 II, | samodzielnego podmiotu decyzji moralnych, który podejmując je, tworzy
2 IV, | się do ochrony warunków moralnych prawdziwej „ekologii ludzkiej”.
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
3 2, | prawdzie tylu problemów moralnych, które narzucają się tak
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
4 I, 2, | które nie wzbudzają obiekcji moralnych, o ile są podejmowane w
5 III, 2, | tej ziemi: wobec wymogów moralnych jesteśmy wszyscy absolutnie
6 III, 4, | powinności religijnych i moralnych” 79. W takim przypadku bowiem
7 III, 5, | istnienie wartości ludzkich i moralnych, należących do samej istoty
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
8 III, 2, (29)| z poszanowaniem norm moralnych, naprawdę nigdy nie będzie
9 VII, 1, | w pięknie, w wartościach moralnych, w drugim człowieku, w samym
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
10 III, 5 | tylko materialnych, ale i moralnych, może nade wszystko właśnie
11 III, 5 | może nade wszystko właśnie moralnych. Na pewno nie łatwo jest
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
12 VI, 2, | wymianę energii duchowych, moralnych i fizycznych swych członków131.
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
13 II, | sumienia, źródła decyzji moralnych i etycznych. ~W tym kontekście
14 IV, | od poszanowania wymogów moralnych. Jedne z nich niewątpliwie
15 V, | samych podstawowych kategorii moralnych, które są właściwe dla rozwoju,
16 V, | dokonać mocą decyzji istotowo moralnych, które dla wierzących, zwłaszcza
17 V, (65) | przez się podmiotem aktów moralnych; dlatego nie może być sama
18 V, | w świetle tych kryteriów moralnych, można odkryć, że za określonymi
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
19 II, 11, | sprawy życia duchowego i moralnych konsekwencji wiary: „Chrześcijański
20 II, 11, | tych zagadnień duchowych, moralnych i kulturowych, ale docenia
21 II, 11, | dla dialogu dotyczącego moralnych zasad Ewangelii i ich zastosowania.~
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
22 Wprow, 2, | lepszego zrozumienia wymagań moralnych w dziedzinie ludzkiej płciowości,
23 Wprow, 2, | się wypowiadać w kwestiach moralnych tylko po to, by „zachęcać
24 I, 5, | w spełnianie wszystkich moralnych wymogów zawartych w przykazaniach
25 I, 8, | doceniają wagi powinności moralnych, jakie nakłada na nich Ewangelia (
26 I, 8, | zawsze i wszędzie zasad moralnych również w odniesieniu do
27 II, 3, | religijnego fundamentu norm moralnych, to jednak została pobudzona
28 II, 3, | zrozumiały i przekazywalny — norm moralnych, które należą do dziedziny
29 II, 3, | Objawienia w poznaniu prawd moralnych, także tych, które należą
30 II, 3, | rozumu w dziedzinie norm moralnych służących właściwemu uporządkowaniu
31 II, 3, | Magisterium w odniesieniu do norm moralnych dotyczących tzw. „dobra
32 II, 4, | sam rozum wartości i norm moralnych72. Gdyby ta autonomia prowadziła
33 II, 4, | na wolność tworzenia norm moralnych, zależnie jedynie od okoliczności
34 II, 6, | ludzkich zachowań i poglądów moralnych uznawanych przez większość. ~
35 II, 6, | społecznych, kulturowych, a także moralnych miałoby się dokonywać drogą
36 II, 6, | biologicznym nadaje się rangę praw moralnych. Wskutek tego, zbyt pochopnie
37 II, 6, | pozbawionego znaczeń i wartości moralnych, dopóki ona nie ukształtuje
38 II, 6, | podmiotem własnych aktów moralnych. Prowadzona przez światło
39 II, 7, | dyspucie o pewnych normach moralnych, których pierwotny sens
40 II, 7, | uniwersalnych i trwałych norm moralnych, aby bardziej odpowiadały
41 II, 7, (98)| także określona treść norm moralnych, również w obrębie Nowego
42 II, 8, | stosowania ogólnych norm moralnych w konkretnych sytuacjach
43 II, 8, | jakie w wielu kwestiach moralnych zajmuje Magisterium Kościoła,
44 II, 10, | wypowiada się w kwestiach moralnych, nie narusza w żaden sposób
45 II, 11, | Nie można wydawać ocen moralnych, jeśli nie bierze się pod
46 II, 11, | przypadku pozytywnych nakazów moralnych trzeba przede wszystkim
47 II, 13, | odniesienie do wartości ściśle moralnych, takich jak miłość Boga,
48 II, 13, | podmiotu odnosząca się do dóbr moralnych, o jego „słuszności” natomiast
49 II, 14, | absolutnej ważności przykazań moralnych negatywnych, obowiązujących
50 II, 15, | o nim oraz konsekwencji moralnych, jakie z niej wypływają.
51 III, 1, | uniwersalnych i niezmiennych norm moralnych może wyrażać szacunek dla
52 III, 3, | zaprzeczają istnieniu norm moralnych negatywnych odnoszących
53 III, 4, | uniwersalnych i niezmiennych norm moralnych, nie ma bynajmniej na celu
54 III, 4, | i obowiązki. Wobec norm moralnych, które zabraniają popełniania
55 III, 4, | tej ziemi: wobec wymogów moralnych wszyscy jesteśmy absolutnie
56 III, 5, | w obiektywnych nakazach moralnych, dotyczących funkcjonowania
57 III, 6, | neguje absolutny charakter moralnych zakazów, dotyczących określonych
58 III, 6, | możliwościami samych tylko sił moralnych człowieka pozostawionego
59 III, 8, | słuszności i prawdy zasad moralnych, których naucza Magisterium. ~
60 III, 8, | odrzucenia prawdziwości norm moralnych nauczanych przez Kościół.
61 III, 8, | Kościół. Formułowanie zasad moralnych nie należy do kompetencji
62 III, 8, | najważniejsze wskaźniki norm moralnych. To Ewangelia odsłania pełną
63 III, 8, | niezmienności przykazań moralnych, a w szczególności tych,
64 Zak, 1, | nowych, złożonych problemów moralnych stwarzają czasem wrażenie,
65 Zak, 1, | związanych z nim wymogów moralnych i wszystkich jego konsekwencji.
66 Zak, 1, | nieustanne przypominanie nakazów moralnych — zawsze i wszystkim. Z
|