Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 III, | wszystkimi ludźmi dobrej woli, chrześcijanie, a w szczególny sposób świeccy56.~
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
2 2, | świat, który — jak wierzą chrześcijanie — z miłości stwórcy powołany
3 3, | zwykłych warunkach społecznych chrześcijanie, jako świadkowie prawdziwej
4 3, | swoimi braćmi. ~I dlatego też chrześcijanie, od pierwszych dni po Zesłaniu
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
5 I, 20 | nowego tysiąclecia, ażeby chrześcijanie czuli się bardziej niż kiedykolwiek
6 V, 50 | sensie « współzawodniczyli » chrześcijanie Zachodu i Wschodu. Jakże
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
7 III, 3, | kościelnych, przypomina, że chrześcijanie uważają za zabójczynie kobiety,
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
8 IV, 1, | pewnością przypadek. Pierwsi chrześcijanie, jeśli chcieli być rozumiani
9 V, 1, (72)| praktyczny wniosek: "Wierni chrześcijanie nie tylko nie mają prawa
10 VI, 1, | Również sposób, w jaki chrześcijanie przeżywają swoją wiarę,
11 VI, 1, | kultury. W każdą kulturę chrześcijanie wnoszą niezmienną prawdę
12 VII, 1, | wartości filozoficznej. Chrześcijanie stopniowo uświadomili sobie,
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
13 V, | niepokoje myśli i serc: „(...) chrześcijanie nie sądzą, jakoby dzieła
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
14 II, 1 | słów słuchają nie tylko chrześcijanie. To życie przemawia równocześnie
15 II, 5 | Watykański II, Kościół i wszyscy chrześcijanie mogli osiągnąć jeszcze pełniejszą
16 II, 6 | Chrystus, Kościół i wszyscy chrześcijanie muszą odnaleźć to, co już
17 III, 3 | które muszą stawiać sobie chrześcijanie właśnie dlatego, że Jezus
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
18 Wprow, 0, | ludzkości Słusznie więc my, chrześcijanie u kresu drugiego tysiąclecia,
19 Wprow, 0, | 27)” — równocześnie zaś „chrześcijanie ciągle jeszcze starają się
20 II, 2, | jest znamieniem ekumenizmu: chrześcijanie szukają dróg do odbudowania
21 II, 2, | 30. Chrześcijanie wiedzą, że jedność między
22 II, 2, | jedno przy pomocy drugiego, chrześcijanie pragnący — zgodnie z zaleceniem
23 II, 2, | względem kultu liturgicznego „chrześcijanie wschodni wysławiają przepięknymi
24 II, 2, | poprzez miejsca i czasy, gdy chrześcijanie wschodni z bezgraniczną
25 III, 2, | nieskalany i bez zmazy”; stąd też chrześcijanie z ufnością wznosząc oczy
26 III, 3, | radości i pociechy, że: „chrześcijanie wschodni z gorącym zapałem
27 III, 3, | słowach: „Niechaj wszyscy chrześcijanie błagają wytrwale Matkę Boga
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
28 II, 3, | Dz 28, 31). Także pierwsi chrześcijanie głosili „Królestwo Chrystusa
29 III, 5, | misji poszerzają się i my, chrześcijanie, jesteśmy przynaglani do
30 IV, 4, | nurt misji pośród narodów, chrześcijanie są niewielką mniejszością,
31 IV, 4, | gospodarki do badań naukowych. Chrześcijanie, których życie i praca przebiega
32 VI, 3, | znajdujący się na terenach, gdzie chrześcijanie stanowią mniejszość, muszą
33 VII, 0, | 77. Wszyscy chrześcijanie, członkowie Kościoła, na
34 VII, 4, | przede wszystkim dlatego, że chrześcijanie, podróżując lub osiedlając
35 VIII, 4, | wierze winniście jak pierwsi chrześcijanie promieniować entuzjazmem,
36 Zak, 0, | bogatym w owoce, jeśli wszyscy chrześcijanie, a w szczególności misjonarze
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
37 IV, | powszechnego. ~Chociaż słowiańscy chrześcijanie, bardziej niż inni, chętnie
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
38 V, | Osobach, jest tym, co my, chrześcijanie, określamy słowem „komunia”.
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
39 Wprow, 0, | które należy rozstrzygnąć, chrześcijanie nie mogą umniejszać znaczenia
40 Wprow, 0, | Kościoła katolickiego i wszyscy chrześcijanie. Niech wszyscy modlą się
41 I, 5, | 22. Gdy chrześcijanie modlą się razem, wówczas
42 I, 5, | samego Chrystusa. Jeśli chrześcijanie, pomimo podziałów, będą
43 I, 5, | komunię kościelną, wszyscy chrześcijanie połączą się w jednym sprawowaniu
44 II, 1, | Obserwujemy na przykład, że chrześcijanie należący do jednego wyznania
45 II, 1, | Wspólnoty, do których należą ci chrześcijanie, jako „Kościoły i Wspólnoty
46 II, 1, | społeczności.~Jednym słowem, chrześcijanie nawrócili się na braterską
47 II, 2, | dążeniu do jedności. Liczni chrześcijanie wszystkich Wspólnot, powodowani
48 II, 2, | może się od niej uchylić72. Chrześcijanie bowiem, którzy niegdyś działali
49 II, 4, | dostrzegliśmy świadectwo, jakie inni chrześcijanie dają o Bogu i o Chrystusie.
50 II, 9, | utrzymując wzajemne kontakty, chrześcijanie mogli nadal żywić przekonanie,
51 II, 11, | organizmie Kościoła, dowodzi, że chrześcijanie dostrzegają znaczenie kwestii
52 II, 13, | ekumenicznej. Coraz częściej chrześcijanie stają w jednym szeregu,
53 II, 13, | Chrystusa, Księcia Pokoju? Chrześcijanie coraz zgodniej odrzucają
54 II, 13, | Światowego Dnia Modlitw o pokój, chrześcijanie z różnych Kościołów i Wspólnot
55 II, 13, | Stwierdzamy bowiem, że chrześcijanie coraz powszechniej uświadamiają
56 III, 3, | perspektywie teocentrycznej my — chrześcijanie — mamy już wspólne Martyrologium.
57 III, 5, | Przez całe tysiąclecie chrześcijanie byli złączeni „wspólnotą
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
58 Wprow, 2, | wierze swoją nową godność, chrześcijanie są powołani, by postępować
59 I, 8, | sakramentach36. Pierwsi chrześcijanie, wywodzący się zarówno z
60 I, 8, | poprzez tę samą Tradycję chrześcijanie słyszą „żywy głos Ewangelii” 40,
61 II, 10, | o czym tak pisze Sobór: „Chrześcijanie zaś w kształtowaniu swego
62 II, 14, | przez dar Ducha Świętego. Chrześcijanie szczycą się tym, że słuchają
63 III, 2, | zatem pilna potrzeba, by chrześcijanie ponownie odkryli nowość
64 III, 3, | świadectwa, które wszyscy chrześcijanie winni być gotowi składać
65 III, 3, | charakterowi dobra moralnego, chrześcijanie nie są osamotnieni: znajdują
66 III, 8, | okolicznościach. Kiedy zaś chrześcijanie zwracają się doń z pytaniem
|