1-500 | 501-1000 | 1001-1139
(...) Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
501 III, 2, (28) | znajdują się w sercu każdego człowieka, czego dowodzi najlepiej
502 III, 2, (28) | albowiem pobudzają rozum i wolę człowieka do poszukiwania w wolności
503 III, 2, (28) | one najwyższy wyraz natury człowieka, a co za tym idzie, odpowiedź
504 III, 2, (28) | ona z głębokiego dążenia człowieka do prawdy i stanowi podstawę
505 IV, 1, | i głos sumienia każdego człowieka (por. Rz 1, 19-21; 2, 14-
506 IV, 1, | przyrody. Podejmowane przez człowieka próby zrozumienia genezy
507 IV, 1, | nieśmiertelność duszy, przebóstwienie człowieka i pochodzenie zła. ~
508 IV, 3, | wielorakiej działalności człowieka zbyt rychło i w sposób najczęściej
509 V, 1, | takich jak zagadnienie Boga, człowieka i jego wolności oraz postępowania
510 V, 1, | pełni wyjaśnia rzeczywistość człowieka, świata oraz relacji człowieka
511 V, 1, | człowieka, świata oraz relacji człowieka z Bogiem. ~Ponadto, kiedy
512 V, 2, | Dokument ten mówi o wartości człowieka stworzonego na obraz Boży,
513 V, 2, | kontekście niezbywalnej godności człowieka i jego wolności81. Głęboki
514 V, 2, | mego nauczania: «Tajemnica człowieka wyjaśnia się naprawdę dopiero
515 V, 2, | miłości objawia w pełni człowieka samemu człowiekowi i okazuje
516 V, 2, | systematycznego poznania człowieka, świata i Boga w oparciu
517 V, 2, | nad ostatecznymi pytaniami człowieka i skupia się na problemach
518 V, 2, | głębszego poznania tajemnicy człowieka85. Wezwanie skierowane do
519 VI, 1, | skierowane jest do każdego człowieka, w każdym czasie i we wszystkich
520 VI, 1, | przeznaczoną dla pojedynczego człowieka i dla ludzkości. Cały zbiór
521 VI, 1, | implikuje określoną filozofię człowieka, świata, a w sposób głębszy
522 VI, 1, | odznaczają się typową dla człowieka otwartością na wymiar uniwersalny
523 VI, 1, | jaka występuje w dziejach człowieka. Tak więc można w nich dostrzec
524 VI, 1, | doświadczenia, które wyzwalając człowieka z ograniczeń czasu i przestrzeni
525 VI, 2, | samodzielnego myślenia każdego człowieka wierzącego, który przyjmuje
526 VI, 2, | nadprzyrodzonego powołania człowieka czy sam grzech pierworodny.
527 VII, 1, | pozwalają zbudować wizję człowieka i świata o znacznej wartości
528 VII, 1, | wyłania się ponadto wizja człowieka jako imago Dei, która zawiera
529 VII, 1, | każdego stworzenia w tym także człowieka od Boga, prowadzi do dramatów,
530 VII, 1, | stworzenia — w tym także człowieka ~Także problem zła moralnego
531 VII, 1, | jest ono raną zadaną przez człowieka wyrażającego w sposób nieuporządkowany
532 VII, 1, | nie odpowiedzi, kierując człowieka ku Jezusowi Chrystusowi,
533 VII, 1, | zrozumieć zagadkę istnienia człowieka, świata stworzonego i samego
534 VII, 1, | najgłębsza istota Boga i człowieka: w tajemnicy Wcielonego
535 VII, 1, | Boże objawia ostateczny cel człowieka i nadaje całościowy sens
536 VII, 1, | wpisana w naturę każdego człowieka. Filozofia, która podważałaby
537 VII, 1, | ono i ujawnia wewnętrzność człowieka i jego duchowość, refleksja
538 VII, 1, | przystępność dla współczesnego człowieka, teolodzy skłonni są posługiwać
539 VII, 1, | najważniejsze wybory moralne człowieka zostają w rzeczywistości
540 VII, 1, | przez jednowymiarową wizję człowieka, w której nie mieszczą się
541 VII, 1, | zaprzeczeniem człowieczeństwa człowieka i samej jego tożsamości.
542 VII, 1, | możliwość wymazania z oblicza człowieka tych cech, które ujawniają
543 VII, 1, (106)| opartą na prawdzie, który człowieka wyzwala od tego, co tę wolność
544 VII, 1, (106)| niejako korzenia, w duszy człowieka, w jego sercu, w jego sumieniu".
545 VII, 2, (109)| bowiem właściwie wprowadza człowieka w rzeczywistość objawionej
546 VII, 2, (109)| najwyższym przewodnikiem człowieka: światłem ducha ludzkiego":
547 VII, 2, | politycznych i naukowych sumienie człowieka traci orientację. W Encyklice
548 VII, 2, | katechezie ma formacyjny wpływ na człowieka. Katecheza, która jest także
549 VII, 2, | językiem zrozumiałym dla człowieka121. Wzajemna więź, jaka
550 Zak, 0, | nie przemyślenia jednego człowieka, które nawet gdy są głębokie
551 Zak, 0, | jednocześnie obronę godności człowieka i głoszenie ewangelicznego
552 Zak, 0, | rzeczywistości świata czy człowieka, nigdy się nie kończy, zawsze
553 Zak, 0, | starali się dostrzec wnętrze człowieka, którego Chrystus zbawił
554 Zak, 0, | własnych siłach. Wielkość człowieka nigdy nie urzeczywistni
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
555 Bless | znaczy każdą działalność człowieka, którą za pracę uznać można
556 Bless | sobie szczególne znamię człowieka i człowieczeństwa, znamię
557 I, | bytowania, z którego życie człowieka jest zbudowane na co dzień,
558 I, | nędzy uwłaczającej godności człowieka. ~Nie jest zadaniem Kościoła
559 I, | dokonywał się prawdziwy postęp człowieka i społeczeństwa. ~ ~
560 I, | 2. Praca jako problem człowieka znajduje się na pewno w
561 I, | Równocześnie zaś ogólna sytuacja człowieka w świecie współczesnym,
562 I, | naprawdę pod kątem dobra człowieka. Jeśli zaś rozwiązanie —
563 II, | podstawowy wymiar bytowania człowieka na ziemi. W przekonaniu
564 II, | zauważyć już tutaj — wierzy w człowieka: nie tylko w świetle doświadczenia
565 II, | Żywego, a odnosząc się do człowieka, stara się być wyrazicielem
566 II, | podstawowy wymiar bytowania człowieka na ziemi, znajduje Kościół
567 II, | zakłada swoiste panowanie człowieka nad „ziemią”, z kolei zaś
568 II, | znaleźć się w zasięgu wpływu człowieka i jego poszukiwań w celu
569 II, | pomocy świadomego działania człowieka mogą być odkryte i celowo
570 II, | związku z faktem stworzenia człowieka jako mężczyzny i niewiasty „
571 II, | ludzką, skoro panowanie człowieka nad ziemią dokonuje się
572 II, | lub chemicznych — z pracą człowieka, zarówno fizyczną, jak i
573 II, | stosowanych. ~Działalność człowieka w przemyśle i w rolnictwie
574 II, | ludzkiej sprzymierzeniec pracy człowieka: technika. Technika rozumiana
575 II, | niewątpliwie sprzymierzeńcem człowieka. Ułatwia mu pracę, usprawnia
576 II, | się jakby w przeciwnika człowieka, jak w wypadku, gdy mechanizacja
577 II, | mechanizacja pracy „wypiera” człowieka, odbierając mu wszelkie
578 II, | fascynacji maszyną, czyni człowieka swoim niewolnikiem. ~Jeśli
579 II, | poddaną”, skierowane do człowieka na początku, mają być rozumiane
580 II, | potwierdzeniem panowania człowieka nad przyrodą. ~Ostatnia
581 II, | podmiotu, czyli właśnie samego człowieka. Pytania te zawierają w
582 II, | I poświęconym powołaniu człowieka. ~Tak więc owo „panowanie”,
583 II, | wszystko praca jest „dla człowieka”, a nie człowiek „dla pracy”.
584 II, | podmiotu pracy, czyli osoby: człowieka, który ją spełnia. Z kolei,
585 II, | jakiejkolwiek pracy spełnianej przez człowieka — choćby była to praca najbardziej „
586 II, | które mówią o „panowaniu” człowieka nad ziemią, wnika w samo
587 II, | reakcja przeciwko degradacji człowieka jako podmiotu pracy, połączonej
588 II, | dostatecznie o zabezpieczenie praw człowieka pracy, utrzymując, że praca
589 II, | podstawowym warsztatem pracy człowieka nie przestaje być uprawa
590 II, | Pozostając nadal w perspektywie człowieka jako podmiotu pracy, wypada
591 II, | zamiar Boga w stosunku do człowieka, którego uczynił na swój
592 II, | powodu — praca jest dobrem człowieka. Jeśli dobro to nosi na
593 II, | jako takie jest ono dobrem człowieka. I to nie dobrem tylko „
594 II, | odpowiadającym godności człowieka, wyrażającym tę godność
595 II, | prawdę. Praca jest dobrem człowieka — dobrem jego człowieczeństwa —
596 II, | pracy czynić środek ucisku człowieka, że można wreszcie na różne
597 II, | wyzyskiwać pracę ludzką, czyli człowieka pracy. To wszystko przemawia
598 II, | naturalnym prawem i powołaniem człowieka. Te dwa kręgi wartości —
599 II, | szkołą pracy dla każdego człowieka. ~Trzeci krąg wartości,
600 II, | pośrednim „wychowawcą” każdego człowieka (każdy wszak wychowuje się
601 II, | konkretna rzeczywistość człowieka pracy, posiada pierwszeństwo
602 III, | gruncie podmiotowych praw człowieka, jak o tym świadczą międzynarodowe
603 III, | z punktu widzenia samego człowieka, problemu — problemu, który
604 III, | konfliktów spowodowanych przez człowieka, i w której środki techniczne —
605 III, | historycznego doświadczenia człowieka. ~Kiedy w pierwszym rozdziale
606 III, | oddanych do dyspozycji człowieka. Zasoby te jednakże nie
607 III, | pozostaje zawsze stosunek człowieka do zasobów i bogactw natury.
608 III, | ich wykorzystywania przez człowieka i dla człowieka, uświadamia
609 III, | wykorzystywania przez człowieka i dla człowieka, uświadamia nam, że wszystko,
610 III, | ekonomicznej pochodzi od człowieka, zarówno praca, jak i zespół
611 III, | stojących do dyspozycji człowieka, również ów zespół środków,
612 III, | historycznego dorobku pracy człowieka. Wszystkie środki produkcji,
613 III, | człowiek: doświadczenie i umysł człowieka. W ten sposób powstały nie
614 III, | narzędziem podporządkowanym pracy człowieka. ~Tę prawdę, która należy
615 III, | uwydatniać pierwszeństwo człowieka w procesie produkcji — prymat
616 III, | procesie produkcji — prymat człowieka wobec rzeczy. Wszystko to,
617 III, | twierdzić, że warunkuje pracę człowieka, nie możemy natomiast powiedzieć,
618 III, | podmiot” uzależniający człowieka i jego pracę. ~Rozbicie
619 III, | duchowe i osobowe (działanie człowieka, wartości moralne itp.)
620 III, | do zaspokojenia potrzeb człowieka. ~Błąd myślenia w kategoriach
621 III, | podstaw do tego, ażeby prymat człowieka przed narzędziem-kapitałem,
622 III, | a przeoczono cel: czyli człowieka, któremu mają służyć te
623 III, | wszystkim w pracę ludzką, w człowieka pracy, i wywołał słuszną
624 III, | osoby przed rzeczą, pracy człowieka przed kapitałem jako zespołem
625 III, | dóbr przeznaczonych dla człowieka, nie jest wykluczone również —
626 III, | uznanie właściwej i pracy i człowieka pracy w procesie produkcji
627 III, | najszerzej rozumianych praw człowieka związanych z jego pracą,
628 III, | owych zasadniczych praw człowieka. Tak więc samo przejęcie
629 IV | szerokim kontekście praw człowieka ~
630 IV, | źródłem uprawnień po stronie człowieka pracującego. Uprawnienia
631 IV, | tego szerokiego ogółu praw człowieka stanowi podstawowy warunek
632 IV, | powinnością, czyli obowiązkiem człowieka i to w wielorakim tego słowa
633 IV, | moralne upragnienia każdego człowieka ze względu na pracę, trzeba
634 IV, | temuż obowiązkowi prawom człowieka pracy, mamy na myśli przede
635 IV, | respektowane obiektywne prawa człowieka pracy. ~Pojęcie pośredniego
636 IV, | państw, dosięgając w końcu człowieka pracy, który jest właściwym
637 IV, | pracy oraz dla sytuacji człowieka pracy w gospodarczo upośledzonych
638 IV, | Urzeczywistnienie uprawnień człowieka pracy nie może być jednak
639 IV, | na obiektywne uprawnienia człowieka pracy — każdego rodzaju
640 IV, | pełnego poszanowania uprawnień człowieka pracy, które stanowią kluczowy
641 IV, | ma się dokonywać przez człowieka i dla człowieka oraz owocować
642 IV, | dokonywać przez człowieka i dla człowieka oraz owocować w człowieku.
643 IV, | odpowiednio do godności człowieka — podmiotu pracy. ~Rozsądne
644 IV, | niezbywalnych uprawnień człowieka ze względu na jego pracę
645 IV, | drugie stają się dostępne dla człowieka pracy na podstawie zapłaty,
646 IV, | rolniczej i do sytuacji człowieka, który ciężko pracując uprawia
647 IV, | przyczyniać się do wykorzenienia człowieka. Dochodzi do tego brak właściwej
648 IV, | znaczeniu godności i wielkości człowieka. Osoba przeto w jakiś sposób „
649 IV, | najwyższym stopniu niegodną człowieka i zaprzeczeniem wspólnego
650 IV, | podporządkowana godności człowieka, podmiotowi pracy, a nie
651 IV, | gdy chodzi o uprawnienia człowieka pracy. Pod tym przede wszystkim
652 V, | umysłowa. Do całego też człowieka zwrócone jest Słowo Boga
653 V, | nadać pracy konkretnego człowieka to znaczenie, jakie ma ona
654 V, | zamierzeniach w stosunku do człowieka i świata i pogłębiać w swym
655 V, | chrześcijańska nie odwraca człowieka od budowania świata i nie
656 V, | szczególny rys podobieństwa człowieka do Boga — Stwórcy i Ojca.
657 V, | zawodów wykonywanych przez człowieka: tak np. do lekarza (por.
658 V, | ludzka, jak pochodzi od człowieka, tak też ku niemu się skierowuje.
659 V, | materii do udoskonalenia człowieka, ale sam przez się tego
660 V, | połączone z wyniesieniem człowieka jako obrazu Boga — owemu
661 V, | Koh 2, 11). Nie ma człowieka na ziemi, który nie mógłby
662 V, | jakie obciążyło dzieje człowieka na ziemi od początku (por.
663 V, | pracy staje się udziałem człowieka i świata. Poprzez trud —
664 V, | iż wieloraki trud pracy człowieka jest cząstką Chrystusowego
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
665 I, 1 | 1. ODKUPICIEL CZŁOWIEKA Jezus Chrystus jest ośrodkiem
666 I, 1 | zbawczym wydarzeniu dzieje człowieka w Bożym planie miłości osiągnęły
667 I, 6 | gotowość rozumienia każdego człowieka, analizowania każdego systemu,
668 II, 2 | stworzony przez Boga dla człowieka (por. Rdz 1, 26 nn.) — świat,
669 II, 2 | opanowania świata przez człowieka, nie ujawnia zarazem w stopniu
670 II, 2 | dotykając wewnętrznej tajemnicy człowieka, tej którą w języku biblijnym
671 II, 2 | niepowtarzalny tajemnicy człowieka, który wszedł w Jego „serce”.
672 II, 2 | Watykański II uczy: „Tajemnica człowieka wyjaśnia się naprawdę dopiero
673 II, 2 | Miłości objawia w pełni człowieka samemu człowiekowi i okazuje
674 II, 3 | stworzeniu świata, w obdarowaniu człowieka całym bogactwem tego stworzenia,
675 II, 3 | niejako odepchniętej przez człowieka wraz ze złamaniem pierwszego
676 II, 3 | rdzeniu „usprawiedliwieniem” człowieka w jednym ludzkim Sercu:
677 II, 3 | do ludzkości, do każdego człowieka, obdarzając go tym trzykroć
678 II, 3 | wierny swej miłości do człowieka i do świata, wyrażonej w
679 II, 3 | miłosierdzia ma w dziejach człowieka jedną postać i jedno imię.
680 II, 4 | powiedziane, „objawia w pełni człowieka samemu człowiekowi”. To
681 II, 4 | nie ma już niewolnika ani człowieka wolnego, nie ma mężczyzny
682 II, 4 | wobec wartości. i godności człowieka nazywa się Ewangelią, czyli
683 II, 4 | obywatelstwa w dziejach człowieka i ludzkości. Kościół, który
684 II, 4 | naszej, aby skierowywał wzrok człowieka, aby skierowywał świadomość
685 II, 4 | równocześnie największej głębi człowieka: ludzkich serc, ludzkich
686 II, 5 | powszechne, towarzyszące dziejom człowieka od początku — chodzi z kolei
687 II, 5 | jaką Sam Bóg skierował do człowieka. W tej Misji musimy wszyscy
688 II, 5 | bo ono jest dla każdego człowieka. Ono jest dobrem każdego
689 II, 5 | Ono jest dobrem każdego człowieka. ~
690 II, 6 | Misja Kościoła a wolność człowieka ~
691 II, 6 | głębokie poszanowanie dla człowieka, dla jego rozumu i woli,
692 II, 6 | sposób sama osobowa godność człowieka staje się treścią tego przepowiadania,
693 II, 6 | się prawdziwą wolnością człowieka, tym bardziej Kościół w
694 II, 6 | Chrystus wychodzi na spotkanie człowieka każdej epoki, również i
695 II, 6 | opartą na prawdzie, który człowieka wyzwala od tego, co tę wolność
696 II, 6 | niejako korzenia, w duszy człowieka, w jego sercu, w jego sumieniu.
697 II, 6 | być wyrazem i rzecznikiem człowieka żyjącego „w duchu i prawdzie” (
698 II, 6 | tak też i wobec dziejów człowieka. Kościół zaś — pomimo wszystkich
699 III, 1 | Jest też drogą do każdego człowieka. Na tej drodze, która prowadzi
700 III, 1 | prowadzi od Chrystusa do człowieka, na tej drodze, na której
701 III, 1 | doczesne i wieczne dobro człowieka. Kościół ze względu na Chrystusa,
702 III, 1 | służy prawdziwemu dobru człowieka — jak też nie może być obojętny
703 III, 1 | na ziemi uczynić godnym człowieka19 pod każdym względem, aby
704 III, 1 | Chodzi więc tutaj o człowieka w całej jego prawdzie, w
705 III, 1 | jego wymiarze. Nie chodzi o człowieka „abstrakcyjnego”, ale rzeczywistego,
706 III, 1 | abstrakcyjnego”, ale rzeczywistego, o człowieka „konkretnego”, „historycznego”.
707 III, 1 | historycznego”. Chodzi o człowieka „każdego” — każdy bowiem
708 III, 1 | Kościoła. Troska ta dotyczy człowieka całego, równocześnie jest
709 III, 2 | drogi Kościoła prowadzą do człowieka ~
710 III, 2 | Kościół nie może odstąpić człowieka, którego „los” — to znaczy
711 III, 2 | Odkupienia. ~Tego to właśnie człowieka w całej prawdzie jego życia,
712 III, 2 | odpowiadało prawdziwej godności człowieka; po prostu musi być świadomy
713 III, 3 | wielorakiej działalności człowieka zbyt rychło, i w sposób
714 III, 3 | ujawnia. ~Ów stan zagrożenia człowieka ze strony wytworów samego
715 III, 3 | ze strony wytworów samego człowieka ma różne kierunki i różne
716 III, 3 | zagrożenie naturalnego środowiska człowieka, alienuje go w stosunku
717 III, 3 | rzeczywistych znamion wielkości człowieka, jakie w swych twórczych
718 III, 3 | ludzkim”, bardziej „godnym człowieka”? Nie można żywić wątpliwości,
719 III, 3 | uwrażliwił ich na sprawę człowieka. Ale pytanie to muszą stawiać
720 III, 3 | pytania związane z sytuacją człowieka dziś i w dalszej perspektywie.
721 III, 3 | etyki i z duchowym postępem człowieka? Czy człowiek jako człowiek
722 III, 3 | rośnie w ludziach, w „świecie człowieka”, który jest sam w sobie
723 III, 3 | poszanowanie praw każdego — zarówno człowieka, jak narodu czy ludu — czy
724 III, 3 | podstawowej potrzebie troski człowieka o człowieka, o samo jego
725 III, 3 | potrzebie troski człowieka o człowieka, o samo jego człowieczeństwo,
726 III, 3 | równocześnie tę troskę o człowieka, o jego człowieczeństwo,
727 III, 3 | rozwijać, odczytując sytuację człowieka w świecie współczesnym wedle
728 III, 4 | wielorakiego zagrożenia człowieka, o którym Kościół musi mówić
729 III, 4 | rozmawiać. Sytuacja bowiem człowieka w świecie współczesnym wydaje
730 III, 4 | orędziu Stwórcy skierowanym do człowieka, gdy oddawał mu ziemię,
731 III, 4 | magisterium „królewskości” człowieka, to znaczy jego powołaniu
732 III, 4 | królewskości”, tego „panowania” człowieka w świecie widzialnym, zadanym
733 III, 4 | postępem w opanowaniu przez człowieka świata rzeczy, człowiek
734 III, 4 | swych pionierów — oddaje człowieka w taką niewolę. U korzenia
735 III, 4 | korzenia współczesnej troski o człowieka leży z pewnością ta sprawa.
736 III, 4 | innych. ~Jeśli sytuację człowieka w świecie współczesnym ośmielamy
737 III, 4 | synodalnych29. Sytuacja człowieka w naszej epoce nie jest
738 III, 4 | nadmiarze dóbr potrzebnych dla człowieka, dla całych społeczeństw —
739 III, 4 | współczesności. Utrzymując człowieka w wytworzonych przez siebie
740 III, 4 | z autentyczną godnością człowieka32. ~Zadanie to nie jest
741 III, 4 | wyrazi się prawdziwa wolność człowieka i który również w dziedzinie
742 III, 4 | egzystencji — i która dusi człowieka, dzieli społeczeństwa, by
743 III, 4 | przykładać” do dziejów człowieka, stale trzeba czynić miarą
744 III, 4 | wszystkich w imię Boga i w imię człowieka: Nie zabijajcie! Nie gotujcie
745 III, 5 | Prawa człowieka: „litera” czy „duch” ~
746 III, 5 | stuleciem wielkich niedoli człowieka, wielkich zniszczeń nie
747 III, 5 | obiektywne i nienaruszalne prawa człowieka, zobowiązując się wzajemnie
748 III, 5 | być gwarancją, że prawa człowieka staną się wszędzie na świecie
749 III, 5 | podstawową zasadą pracy dla dobra człowieka. ~Kościół nie musi zapewniać,
750 III, 5 | poszanowania nienaruszalnych praw człowieka — dziełem sprawiedliwości
751 III, 5 | tych praw. A jeśli prawa człowieka są gwałcone w warunkach
752 III, 5 | światopoglądów nie wysuwa się zawsze człowieka na pierwszy plan. ~Jeśli
753 III, 5 | pomimo takich założeń prawa człowieka bywają na różny sposób gwałcone,
754 III, 5 | obiektywnych i nienaruszalnych praw człowieka. ~Deklaracja tych praw związana
755 III, 5 | widzenia: jest nim dobro człowieka — osoby we wspólnocie —
756 III, 5 | dziejów, iż naruszanie praw człowieka idzie w parze z gwałceniem
757 III, 5 | właśnie nienaruszalnych praw człowieka, które mniej więcej w połowie
758 III, 5 | pytać, czy Deklaracja praw człowieka, akceptacja ich „litery”,
759 III, 5 | deklarowaną „literą” praw człowieka. Taki stan rzeczy, uciążliwy
760 III, 5 | a zarazem wobec dziejów człowieka tych, którzy do niego się
761 III, 5 | widzenia postępu samego człowieka i wszechstronnego rozwoju
762 III, 5 | obiektywnych i nienaruszalnych praw człowieka. Tylko wówczas bowiem owo
763 III, 5 | dostatkiem. Tak więc zasada praw człowieka sięga głęboko w dziedzinę
764 III, 5 | dyktuje samo doświadczenie człowieka, jego rozum oraz poczucie
765 III, 5 | wszystko godzi w samą godność człowieka niezależnie od wyznawanej
766 III, 5 | światopoglądu. Godności człowieka, jego obiektywnym uprawnieniom
767 III, 5 | do całokształtu sytuacji człowieka w świecie współczesnym,
768 III, 5 | sprawdzianów prawdziwego postępu człowieka w każdym ustroju, społeczeństwie,
769 IV | Posłannictwo Kościoła i los człowieka~
770 IV, 1 | Kościół przejęty powołaniem człowieka w Chrystusie ~
771 IV, 1 | pobieżny, rzut oka na sytuację człowieka w świecie współczesnym jeszcze
772 IV, 1 | Odkupienia, w której sprawa człowieka wypisana jest ze szczególną
773 IV, 1 | wewnętrznie przemieniająca człowieka, zasada nowego życia, które
774 IV, 1 | ostatecznym spełnieniem powołania człowieka. Jest poniekąd spełnieniem
775 IV, 1 | prawdy, jaką Odkupiciel człowieka zawarł w zdaniu: „Duch daje
776 IV, 1 | właśnie najwyższą afirmację człowieka: ciała, które ożywia Duch! ~
777 IV, 1 | doczesności stanowi o życiu człowieka, o życiu ludzkiego ducha,
778 IV, 1 | starając się patrzeć na człowieka niejako „oczami samego Chrystusa”,
779 IV, 1 | wieloraki niedosyt w sercu człowieka. To wołanie odzywa się z
780 IV, 1 | odpowiedzialności, godności człowieka — w sposób szczególny musi
781 IV, 2 | osiągnięć w poznaniu świata i człowieka. Dotyczy to zarówno nauk
782 IV, 2 | określających powołanie człowieka we wspólnocie Kościoła.
783 IV, 3 | i nieodwracalnym oddaniu człowieka i świata samemu Ojcu, którego
784 IV, 3 | osobistego spotkania się człowieka z Chrystusem ukrzyżowanym
785 IV, 3 | jest drogą tego nasycenia człowieka sprawiedliwością, która
786 IV, 4 | kiedy powołał do istnienia człowieka „na swój obraz i podobieństwo”.
787 IV, 5 | skierowuję ku Odkupicielowi człowieka, przez to samo pragnę wejść
788 IV, 5 | która jest w Nim, jest dla człowieka. Kościół przeto, jednocząc
789 IV, 5 | Kościoła i Panem dziejów człowieka poprzez Tajemnicę Odkupienia —
790 IV, 5 | Boskim planie zbawienia człowieka przez Tajemnicę Odkupienia. ~
791 IV, 5 | szczególnej bliskości względem człowieka i wszystkich jego spraw.
792 IV, 5 | łatwiej dostępnych dla każdego człowieka. I dlatego Maryja musi się
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
793 Wprow, 0, | prawdą jest, że „tajemnica człowieka wyjaśnia się naprawdę dopiero
794 I, 1, | odwieczny plan zbawienia człowieka w Chrystusie. Jest to plan
795 I, 1, | Chrystusa w stronę dziejów człowieka aż do końca: w stronę wszystkich
796 I, 1, | odwieczną wolą zbawienia człowieka przez uczestnictwo w Bożym
797 I, 1, | daru, tej łaski wybrania człowieka przez Boga, jest jakby zaczyn
798 I, 1, | źródło tryskające w duszy człowieka jako dar Boga samego, które
799 I, 1, | rzeczywistością — owo „napełnienie” człowieka wszelkim „błogosławieństwem
800 I, 1, | obdarowania łaską w dziejach człowieka i kosmosu. Maryja jest „
801 I, 1, | skutki obciążają całe dzieje człowieka na ziemi (por. Rdz 3, 15).
802 I, 1, | naznaczone są ziemskie dzieje człowieka. Maryja pozostaje w tych
803 I, 2, | chyba najgłębsza w dziejach człowieka „kenoza” wiary. Przez wiarę
804 I, 3, | do celów i zadań każdego człowieka. Również taka więź jak „
805 I, 3, | wychodzenie naprzeciw potrzebom człowieka oznacza równocześnie wprowadzenie
806 I, 3, | tajemnicy, która ogarnia człowieka — każdego i wszystkich —
807 I, 3, | tajemnicę ciała swego uwolnić człowieka od grzechu” 49. ~Słowa wypowiedziane
808 II, 1, | otwarła się na nowo po stronie człowieka owa wewnętrzna przestrzeń,
809 II, 2, | prawdziwego Boga i prawdziwego człowieka. Patrzą na Tę, która u stóp
810 II, 3, | odwieczna miłość, która w dzieje człowieka wkracza jako nieodwracalny
811 II, 3, | prawda o Bogu i o zbawieniu człowieka jaśnieje w osobie Chrystusa,
812 II, 3, | początku ziemskich dziejów człowieka: mężczyzny i kobiety, był
813 II, 3, | co istnieje. Stwarzając człowieka, obdarowuje go szczególną
814 II, 3, | się zaś, pomimo grzechu człowieka, w swej zbawczej woli obdarowywania,
815 III, 2, | liczbie pojedynczej do jednego człowieka: „oto syn Twój”. ~Można
816 III, 2, | jakie staje się udziałem człowieka, jest darem: najbardziej
817 III, 2, | samego Chrystusa dla każdego człowieka. O ile Odkupiciel powierza
818 III, 2, | to szczególne zawierzenie człowieka Bogarodzicy, które w ciągu
819 III, 2, | chrześcijanina, do każdego człowieka, Maryja jest Tą która pierwsza „
820 III, 2, | rozpoznają w całej pełni godność człowieka i ostateczny sens jego powołania: „
821 III, 2, | Chrystus bowiem w pełni objawia człowieka samemu człowiekowi” 133. ~
822 Zak, 0, | odwiecznie zamierzył wezwać człowieka do uczestnictwa w „Bożej
823 Zak, 0, | wielkiego przełomu”, jaki dla człowieka sprawiła tajemnica Wcielenia. „
824 Zak, 0, | te odnoszą się do każdego człowieka, do wspólnot, do narodów
825 Zak, 0, | wszystko towarzyszy dziejom człowieka: wszystkich i każdego. Przełom
826 Zak, 0, | całej dziejowej świadomości człowieka: wyzwaniem do pójścia, na
827 Zak, 0, | w odwiecznym powołaniu człowieka, wedle tych opatrznościowych
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
828 Wprow, 0, | spełnić względem każdego człowieka i całej ludzkości w dzisiejszym
829 Wprow, 0, | Encyklice — objawia w pełni człowieka samemu człowiekowi (...).
830 Wprow, 0, | niczego nie odbiera wolności człowieka, należnemu poszanowaniu
831 I, 0, | aby skierowywał wzrok człowieka, aby skierowywał świadomość
832 I, 1, | prawdziwą, która oświeca każdego człowieka” (J 1, 9). I jeszcze: „Boga
833 I, 2 | propozycją skierowaną do wolności człowieka ~
834 I, 2, | życie jest darem Bożym i od człowieka wymaga się, by je przyjął
835 I, 2, | siebie” 9. ~Bóg obdarowuje człowieka tą nowością życia. „Czy
836 I, 2, | to, co On wniósł w dzieje człowieka? Oczywiście, że można. Człowiek
837 I, 2, | skłonny jest sprowadzać człowieka jedynie do wymiaru horyzontalnego.
838 I, 2, | w doświadczeniu każdego człowieka, ale wpisana jest również
839 I, 2, | pozostawioną wolnemu wyborowi człowieka, należy ją jednak stawiać,
840 I, 2, | po omacku na temat Boga, człowieka i jego przeznaczenia, życia
841 I, 3, | Ducha, wymaga współpracy człowieka w zbawieniu zarówno siebie
842 I, 4, | skoro ostateczne powołanie człowieka jest rzeczywiście jedno,
843 I, 5, | Chrystusa, jedynego Zbawiciela człowieka, wiarę, którą otrzymaliśmy
844 I, 5, | dlatego walczy się, owszem, o człowieka, ale o człowieka pomniejszonego,
845 I, 5, | owszem, o człowieka, ale o człowieka pomniejszonego, sprowadzonego
846 I, 5, | całkowite, które obejmuje całego człowieka i wszystkich ludzi, otwierając
847 I, 5, | jest „Dobrą Nowiną” dla człowieka wszech czasów: do niej wszyscy
848 II, 1, | potrzeby i cierpienia każdego człowieka: jest Ojcem pełnym miłości
849 II, 2, | Królestwo Boże, docierają do człowieka zarówno w jego wymiarze
850 II, 4, | na ziemskich potrzebach człowieka. W tej perspektywie Królestwo
851 II, 4, | ograniczona do królestwa człowieka pomniejszonego o swój autentyczny
852 III, 0, | urzeczywistniania w duszy człowieka i w dziejach świata” 31. ~
853 III, 4, | działanie Ducha w sercu każdego człowieka poprzez „ziarna Słowa”,
854 III, 4, | egzystencjalnych i religijnych pytań człowieka, które rodzą się nie tylko
855 III, 4, | szacunek: „szacunek dla człowieka w jego poszukiwaniu odpowiedzi
856 III, 4, | tajemniczo obecny w sercu każdego człowieka” 46. ~Jest to ten sam Duch,
857 IV, 0, | znają Chrystusa, Odkupiciela człowieka. Właśnie to jest zadaniem
858 IV, 4, | miejskich, gdzie problemy człowieka często ulegają pogorszeniu
859 IV, 4, | i wyzwolenia ludów, praw człowieka i narodów, przede wszystkim
860 IV, 5 | działanie na rzecz wolności człowieka ~
861 IV, 5, | służą rozwojowi wolności człowieka, głosząc mu Jezusa Chrystusa
862 IV, 5, | strony, Kościół zwraca się do człowieka w pełnym poszanowaniu jego
863 V, 1, | pokój, sprawiedliwość, prawa człowieka, rozwój ludzki stanowi świadectwo
864 V, 1, | jest na całościowy rozwój człowieka71. ~
865 V, 2, | Nowina, która przemienia człowieka i historię ludzkości, i
866 V, 2, | głoszona w kontekście życia człowieka i narodów, które ją otrzymują.
867 V, 6, | kultury, która jest wytworem człowieka, a więc naznaczona jest
868 V, 8, | ale nie znają, wielkość człowieka stworzonego na obraz Boga
869 V, 8, | stworzoną i oddaną na służbę człowieka, obowiązek zaangażowania
870 V, 8, | zaangażowania się na rzecz rozwoju człowieka i wszystkich ludzi. ~
871 V, 8, | posługę braciom, włącza człowieka w Boży plan, którym jest
872 V, 8, | postępu ludzkości. Rozwój człowieka pochodzi od Boga, od wzoru,
873 V, 8, | przepowiadaniem i rozwojem człowieka zachodzi ścisły związek. ~
874 V, 8, | przekonaniu, że aby uczynić człowieka bardziej człowiekiem, wystarczy
875 VI, 1, | umacniać Kościół i spotykać człowieka. Są to pielgrzymki wiary (...).
876 VI, 5, | znają Chrystusa Odkupiciela człowieka” 145, i wiążącym się z nią
877 VII, 3, | wychowawczych i popierających rozwój człowieka, co stanowi bardzo szerokie
878 VII, 5, | powołaniem rozwoju, obroną praw człowieka Kościół misyjny angażuje
879 VIII, 2, | zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stawszy
880 VIII, 2, | oczekuje go w sercu każdego człowieka. ~ ~
881 Zak, 0, | współpracują nad odrodzeniem człowieka. Dlatego też „Kościół wzmocniony
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
882 III, | nie ma już niewolnika ani człowieka wolnego, nie ma już mężczyzny
883 V, | słusznymi oczekiwaniami każdego człowieka i wszystkich ludów. Całe
884 V, | braterskiej – poszanowania każdego człowieka i każdego narodu, wielkiego
885 V, | pozyskać dla Boga każdego człowieka i wszystkich ludzi, zjednoczyć
886 VII, | globu było prawdziwie godne człowieka. Kościół, świadomy tego,
887 VIII, | Ty jesteś Stworzycielem człowieka, naszym Ojcem, i dlatego
888 VIII, | swoją pełnię, dotyka żywego człowieka, obejmuje całe jego życie
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
889 I, | Kościoła o autentyczny rozwój człowieka i społeczeństwa, czyli taki,
890 II, | technicznej służącej wyzwoleniu człowieka14; uznanie ich ograniczeń15;
891 II, (26) | znaczy podnosić każdemu człowieka i całego człowieka”. ~
892 II, (26) | każdemu człowieka i całego człowieka”. ~
893 III, | świecie — wśród wielu praw człowieka — ograniczane jest prawo
894 III, | naprawdę rozwojem na miarę człowieka? ~Krótko mówiąc, niedorozwój,
895 III, | zupełnie odmiennych wizji człowieka, jego wolności i roli społecznej,
896 III, | prawdziwy i integralny rozwój człowieka i ludów we współczesnym
897 III, | narzucając spaczony obraz życia i człowieka, nie służy wymogom prawdziwego
898 III, | koncepcji prawdziwego rozwoju człowieka. ~
899 III, | wywarła Deklaracja Praw: Człowieka ogłoszona prawie czterdzieści
900 IV, | możliwości oddana do dyspozycji człowieka nie jest kierowana zmysłem
901 IV, | dysponowania nimi „byciu” człowieka i jego prawdziwemu powołaniu. ~
902 IV, | miarę prawdziwego powołania człowieka, mężczyzny i kobiety, zostały
903 IV, | rzeczywistości i powołania człowieka wdzianego całościowo, czyli
904 IV, | i odpowiedź na powołanie człowieka, które w pełni urzeczywistnia
905 IV, | ukształtował fizyczną naturę człowieka i tchnienie życia, które
906 IV, | panowania i użycia podobieństwu człowieka do Boga oraz jego powołaniu
907 IV, | zasadniczego wymiaru powołania człowieka. ~Człowiek bowiem, jeśli
908 IV, | wszystko to wprowadza w istotę człowieka, mężczyzny i kobiety, zaczątek
909 IV, | polepszania losu całego człowieka i wszystkich ludzi pod pretekstem
910 IV, | Laborem exercens powołanie człowieka do pracy, aby podkreślić,
911 IV, | innych: „rozwoju całego człowieka i wszystkich ludzi” 55. ~
912 IV, | dla polepszenia położenia człowieka, przezwyciężenia stale zjawiających
913 IV, | początku postanowił uczynić człowieka uczestnikiem swej chwały
914 IV, | wszystkie dzieła i czyny godne człowieka zostaną odkupione. ~Pojęcie
915 IV, | charakterem autentycznego rozwoju człowieka. Poprzez swoje zaangażowanie
916 IV, | poszukiwaniu integralnego rozwoju człowieka możemy także wiele dokonać
917 IV, | Współpraca nad rozwojem całego człowieka i każdego człowieka jest
918 IV, | całego człowieka i każdego człowieka jest bowiem obowiązkiem
919 IV, | i ludów, nie byłby godny człowieka. ~Dzisiaj może wyraźniej
920 IV, | rozwojem i poszanowaniem praw człowieka raz jeszcze ujawnia jego
921 IV, | prawdziwego wyniesienia człowieka, zgodnie z naturalnym i
922 IV, | nałożone od początku na człowieka przez samego Stwórcę i wyrażone
923 V, | etyczno-moralnej. Z kondycji człowieka wynika to, że trudno jest
924 V, | miłosierdzie, Odkupiciel człowieka, Pan i Dawca życia wymaga
925 V, | określają stosunki każdego człowieka z sobą samym, z bliźnim,
926 V, | progressio — pełny rozwój „całego człowieka i wszystkich ludzi” 66. ~
927 VI, | ponad innymi, byleby godność człowieka była należycie uszanowana
928 VI, | odnosi się do godności człowieka i ludów. Zredukowany w ten
929 VI, | stałby się aktem zdrady człowieka i ludów, którym powinien
930 VI, | kierowania postępowaniem człowieka, wynika z niej jako konsekwencja „
931 VI, | gwarancję rozwoju „całego człowieka i wszystkich ludzi”. ~
932 VII, | zniewolenia, w odniesieniu do człowieka i społeczeństwa, jest czymś
933 VII, | ekonomiczny nie może wyzwolić człowieka, wprost przeciwnie, prowadzi
934 VII, | transcendentnych i religijnych człowieka i społeczeństwa, im bardziej
935 VII, | wspólnych przekonań o godności człowieka stworzonego przez Boga,
936 VII, | warunek, rozwój „całego człowieka i wszystkich ludzi”, jest
937 VII, | jednak nigdy nie może być dla człowieka usprawiedliwieniem postawy
938 VII, | służą postępowi każdego człowieka, niech w społeczności ludzkiej
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
939 Wprow, 0, | człowiekiem, aby zbawić człowieka.~Odważne świadectwo licznych
940 Wprow, 0, | zakorzenione jest nowe życie człowieka i utrzymując, że Krzyż nie
941 Wprow, 0, | Jezusa, jedynego Odkupiciela człowieka, każdego człowieka?~Dziękuję
942 Wprow, 0, | Odkupiciela człowieka, każdego człowieka?~Dziękuję Bogu za to, że
943 I, 6, | drodze do samospełnienia człowieka: zarówno poszczególnych
944 II, 2, | problemów dotyczących powołania człowieka, wolności, sprawiedliwości,
945 II, 2, | prowadzić do łamania praw człowieka. Jest oczywiste — i dowodzi
946 II, 4, | doktryny, ale angażuje całego człowieka: jest także dialogiem miłości. „
947 II, 10, | prawdziwego Boga i prawdziwego człowieka. Niezapomniany Papież Paweł
948 Adh, 0, | Vaticanum II w życie każdego człowieka i całego Kościoła” 159.
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
949 Apel | rozum i kształtuje wolność człowieka, który w ten sposób prowadzony
950 Wprow, 1 | światło, które oświeca każdego człowieka ~
951 Wprow, 1, | prawdziwą, która oświeca każdego człowieka” (J 1, 9), ludzie stają
952 Wprow, 1, | inteligencji i wytrwałości człowieka, nie odpowiada jeszcze na
953 Wprow, 1, | odpowiedzi na każde pytanie człowieka, zwłaszcza na jego pytania
954 Wprow, 1, | Watykański II: „Tajemnica człowieka wyjaśnia się naprawdę dopiero
955 Wprow, 1, | miłości objawia w pełni człowieka samemu człowiekowi i okazuje
956 Wprow, 1, | moralne nurtują każdego człowieka i angażują wszystkich, także
957 Wprow, 1, | przez Tego, który każdego człowieka oświeca, aby ostatecznie
958 Wprow, 2, | swojej misji walczyli o dobro człowieka, umacniając go, wspomagając
959 Wprow, 2, | przykazania, wpisane w serce człowieka i stanowiące element Przymierza,
960 I, 1, | możemy rozpoznać każdego człowieka, zbliżającego się świadomie
961 I, 1, | do Chrystusa, Odkupiciela człowieka, i stawiającego Mu pytanie
962 I, 1, | powołania, źródła i celu życia człowieka. Właśnie w tej perspektywie
963 I, 1, | zaspokaja pragnienie serca człowieka. ~Aby umożliwić ludziom
964 I, 2, | znaczenie w życiu każdego człowieka i nikt nie może się od niego
965 I, 2, | Chrystus objawia kondycję człowieka i pełnię jego powołania.
966 I, 3, | że dobroć, która pociąga człowieka a zarazem go zobowiązuje,
967 I, 3, | który jest źródłem szczęścia człowieka. Jezus sprowadza pytanie
968 I, 3, | że najwyższym celem życia człowieka, uczynionego na obraz Stworzyciela,
969 I, 3, | zostaje wywyższona w umyśle człowieka. Gdy przyglądam się samemu
970 I, 3, | Ten, który mimo grzechu człowieka pozostaje „wzorem” moralnego
971 I, 3, | pozostaje wierny swej miłości do człowieka i obdarza go swoim Prawem (
972 I, 3, | wielokrotnie podejmuje wobec człowieka. Jest odpowiedzią miłości,
973 I, 4, | uczynił to, gdy stworzył człowieka i gdy w swej mądrości i
974 I, 4, | ostatecznie zapisane w sercu człowieka (por. Jr 31, 31-34), zastępując
975 I, 4, | jako wykładni tego, co dla człowieka oznaczają słowa: „Ja jestem
976 I, 4, | prawdziwym człowieczeństwie człowieka. Ukazują w pełnym świetle
977 I, 4, | życiu i miłości oraz obdarza człowieka mocą, by mógł świadczyć
978 I, 5, | owo „dobro”, które otwiera człowieka na życie wieczne, więcej -
979 I, 5, | warunki moralnego wzrostu człowieka powołanego do doskonałości:
980 I, 5, | a prawem Bożym. Wolność człowieka i Boże prawo nie są ze sobą
981 I, 5, | wspólnego z „wyzwoleniem” człowieka od przykazali, które - przeciwnie -
982 I, 6, | Jezus żąda tego od każdego człowieka, który chce iść za Nim: „
983 I, 6, | dotyka samej głębi wnętrza człowieka. Być uczniem Jezusa znaczy
984 I, 6, | sposób radykalny upodabnia człowieka wierzącego do Chrystusa
985 I, 7, | pierwszego zamysłu Boga wobec człowieka, zamysłu, które ma jednak
986 I, 7, | Jeśli tak ma się sprawa człowieka z żoną, to nie warto się
987 I, 7, | zaskakującą możliwość otwartą dla człowieka przez łaskę Bożą: „On im
988 I, 7, | przemienia swoją łaską serce człowieka: „Podczas gdy Prawo zostało
989 I, 7, | między łaską Boga a wolnością człowieka, między darem i zadaniem,
990 I, 7, | lub sprawiają, że w życiu człowieka dojrzewają jej owoce. Nowe
991 I, 8, | Rodzi się w sercu każdego człowieka i tylko Jezus potrafi zawsze
992 I, 8, | osoby ludzkiej i zbawienie człowieka” 42. ~Urząd Nauczycielski,
993 II, 1, | Są nimi: podporządkowanie człowieka i wszystkiego co czyni —
994 II, 1, | wyjaśnia się naprawdę tajemnica człowieka” 44. ~
995 II, 1, | serca: jaka jest natura człowieka, jaki jest sens i cel jego
996 II, 1, | kształtowaniu moralnego oblicza człowieka? Jak rozpoznać, w zgodzie
997 II, 1, | konkretne prawa i obowiązki człowieka? — można zawrzeć w podstawowym
998 II, 2, | kwestii: do kwestii wolności człowieka. ~Można z całą pewnością
999 II, 2, | człowieku. Bóg bowiem zechciał człowieka pozostawić w ręku rady jego (
1000 II, 3, | dobru i złu nie należy do człowieka, ale wyłącznie do Boga.
1-500 | 501-1000 | 1001-1139 |