Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 II, | uczestniczyć w sposób w pełni ludzki w życiu przedsiębiorstwa44~
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
2 V, | Odkupienia poprzez swój ludzki wymiar odsłania niesłychaną
3 VII, | ofiary Syna. Żaden grzech ludzki nie przewyższa tej mocy
4 VII, | realizacji tego zadania. Ów ludzki świat nie może stawać się
5 VII, | mesjańskie orędzie Ewangelii. ~Ów ludzki świat może stawać się „bardziej
6 VIII, | zabiegów o lepszy, „bardziej ludzki” świat dnia dzisiejszego
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
7 1, | świadectwo Apostołów zapewnia mu ludzki wyraz w Kościele i w dziejach
8 2, | ukrzyżowania Boga-Syna przezwycięża ludzki grzech! Ów jerozolimski
9 2, | Piątku — a zarazem: każdy ludzki grzech. Temu bowiem, co
10 2, | wyprowadza Bożą odpowiedź na ludzki grzech. Ty odpowiedzią zamyka
11 2, | miara grzechu szatana. Duch ludzki nie jest zdolny do takiej
12 2, | Świętego swój ostateczny ludzki wyraz w Chrystusie ukrzyżowanym.
13 3, | udzielaniu się Boga, duch ludzki, który „zna to, co ludzkie”,
14 3, | Bożego powoduje, iż duch ludzki otwiera się również wobec
15 3, | coraz głębiej w cały świat ludzki. Trójjedyny Bóg, który sam
16 3, | człowiekowi, przetwarza świat ludzki od wewnątrz, od wnętrza
17 3, | uczy Sobór, „coraz bardziej ludzki, coraz głębiej ludzki”53.
18 3, | bardziej ludzki, coraz głębiej ludzki”53. A równocześnie dojrzewa
19 3, | tę jedność, jaką rodzaj ludzki — sam w sobie wielorako
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
20 I, 15 | tajemnicy miłości rozum ludzki doświadcza całej swojej
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
21 I, 5, | traci swój sens najbardziej ludzki. Nawet gdyby ich nikt nie
22 II, 1, | istotnej treści również przez ludzki rozum. Jak pisze Sobór Watykański
23 III, 10, | dostrzega się i przeżywa ludzki i prawdziwie chrześcijański
24 III, 11, | problemy w sposób bardziej ludzki. Ze swej strony Kościół
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
25 Bless | skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji
26 I, 1, | własnego istnienia, które ludzki umysł jest w stanie osiągnąć. ~
27 I, 1, | ostatecznej syntezy, której umysł ludzki o własnych siłach nie mógłby
28 I, 2, | ostateczną, która pobudza ludzki umysł, by nigdy się nie
29 II, 2, | w tym uznanie, że rozum ludzki posiada zdolność, która
30 III, 1, | wyprowadził cały rodzaj ludzki, aby zamieszkiwał całą powierzchnię
31 III, 2, | rzeczywistość bogatsza o pewien ludzki wymiar, wiąże się bowiem
32 III, 2, (28) | wyczerpującej odpowiedzi, rozum ludzki dosięga swego szczytu i
33 III, 2, | J 1, 14. 18). To, czego ludzki rozum szuka «nie znając» (
34 IV, 2, | sposób «czynnością myśli»; ludzki rozum nie musi zaprzeczyć
35 IV, 2, | osiągnęłl «szczyty, których ludzki rozum nigdy nie zdołałby
36 VII, 1, | i ~W konsekwencji duch ludzki zostaje często opanowany
37 VII, 1, | zakłada jednoznacznie, że ludzki język potrafi wyrazić w
38 VII, 2, | świętego tekstu. Tak więc język ludzki staje się ucieleśnieniem
39 VII, 2, (112)| zdobywając zaś tę wiedzę umysł ludzki szedł za prawdą objawioną,
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
40 III, | kształtowanie się w sposób ludzki świata oddanego człowiekowi
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
41 II, 4 | Ludzki wymiar tajemnicy odkupienia ~
42 II, 4 | tak wolno się wyrazić — ludzki wymiar Tajemnicy Odkupienia.
43 IV, 5 | nas wprowadzić w Boski i ludzki zarazem wymiar tej tajemnicy.
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
44 I, 0, | wystarczającym celem nie jest ludzki postęp? Czy poszanowanie
45 II, 4, | przekształcenie się w cel czysto ludzki czy ideologiczny, jak i
46 II, 5, | taką jak dialog, postęp ludzki, zaangażowanie na rzecz
47 V, 1, | prawa człowieka, rozwój ludzki stanowi świadectwo dawane
48 V, 8, | sumienia. „Prawdziwy rozwój ludzki musi zapuszczać korzenie
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
49 V, | nie dopuszcza, aby ród ludzki upadł wskutek słabości,
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
50 IV | IV~Prawdziwy rozwój ludzki~
51 VI, | rzędzie prawdziwy wymiar ludzki, nie mogą zapominać o dawaniu
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
52 I, 6, | egzystencjalny. Angażuje cały ludzki podmiot; dialog między wspólnotami
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
53 II, 3, | uznania ich przez rozum ludzki, a dokładnie — przez indywidualne
54 II, 3, | którego wyłącznym źródłem jest ludzki rozum. Nie można by w żaden
55 II, 3, | najwyżej w tym sensie, że rozum ludzki korzysta ze swej prawodawczej
56 II, 5, | ludzkich. W tym kontekście jako ludzki wyraz odwiecznego prawa
57 II, 5, | Leon XIII podkreślał, że ludzki rozum i prawo są w istotny
58 II, 5, | bowiem nic innego, jak sam ludzki rozum, który nakazuje nam
59 II, 6, | można odczytać ów szczególny ludzki sens ciała. Naturalne skłonności
60 II, 6, | które zniekształcają jej ludzki sens, służy człowiekowi
61 II, 14, | wybór czynów, jest fakt, że ludzki czyn zależy od swego przedmiotu,
62 II, 14, | elementów ludzkiej natury. Ludzki czyn, dobry ze względu na
63 Zak, 1, | zawdzięcza ona swój głęboko ludzki charakter i swą niezwykłą
64 Zak, 1, | ogarnąć nim cały rodzaj ludzki. Maryja staje się w ten
|