Centesimus annus
Rozdzial, Numer 1 II, | bliźnich. Tym niemniej trzeba uznać, że zawarte w niej profetyczne
2 III, | Należy tę zasadę odwrócić i uznać w całości prawa ludzkiego
3 VI, | Encyklikę Rerum novarum można uznać za ważny wkład w analizę
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer 4 VII, | współczesnym etapie dziejów, musi uznać głoszenie i wprowadzenie
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer 5 3, | mianowicie Boskie, to musimy uznać, że Duch Święty wszystkim
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer 6 I, 2, | bardziej rozległej, którą można uznać za prawdziwą strukturę grzechu:
7 I, 2, | ówdzie propozycjami, by uznać za prawnie dopuszczalne —
8 I, 2, | moralnej, bardziej skłonnej uznać wartość i godność każdej
9 I, 4, | kulturą śmierci”, nie możemy uznać za jej jedyną przyczynę
10 I, 4, | stojący przed Panem może uznać swój grzech i dostrzec cały
11 I, 4, | stworzeniu, którą należy uznać, czy też Bożego zamysłu
12 II, 4, | pragnienia swego serca, musi uznać, że i do niego odnoszą się
13 III, 3, | sobie wyobrazić: nie sposób uznać jej za napastnika, a tym
14 III, 3, | niektórych państw. Choć „należy uznać za dopuszczalne zabiegi
15 III, 4, | życia. Jeśli bowiem można uznać za godną pochwały postawę
16 III, 4, | fałszywej litości, a nawet uznać ją za niepokojące „wynaturzenie”:
17 III, 4, | 1), który sam tylko może uznać, kiedy ziemska wędrówka
18 III, 4, | Żyć dla Pana znaczy także uznać, że cierpienie, choć samo
19 III, 5, | niszczyć, ale które winny uznać, szanować i umacniać. ~W
20 III, 5, | natury osoby i które musi uznać i chronić każde prawo stanowione.
21 III, 5, | nigdy jednak nie może uznać, że jest prawem jednostek —
22 III, 5, | żadna ludzka ustawa nie może uznać za dopuszczalne. Ustawy,
23 III, 10, | 25, 40). Dlatego musimy uznać, że także do nas odnosi
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer 24 Wprow, 0, | zasób wiedzy, który można uznać za swego rodzaju duchowe
25 I, 2, | Bogu. Czyż można bowiem uznać, że autentycznym przejawem
26 II, 1, | Bożej», która każe rozumowi uznać niczym nieograniczoną transcendencję
27 II, 2, | Ludzka mądrość nie chce uznać, że jej własna słabość stanowi
28 IV, 1, | poznaje, choć zarazem sam musi uznać, że nie dokonał jeszcze
29 IV, 2, | potrafił w swoim realizmie uznać jej obiektywność. Jego filozofia
30 VII, 2, | sposób postępowania należy uznać tu i teraz za słuszny. Powstała
31 Zak, 0, | Także tę świadomość trzeba uznać za ważny i oryginalny wkład
Laborem exercens
Rozdzial, Numer 32 Bless | człowieka, którą za pracę uznać można i uznać należy pośród
33 Bless | którą za pracę uznać można i uznać należy pośród całego bogactwa
34 V, | który nie mógłby tych słów uznać za własne. ~Ewangelia wypowiada
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer 35 I, 1, | człowiekiem”, tak „musimy uznać, że Duch Święty wszystkim
36 I, 4, | mianowicie boskie, to musimy uznać, że Duch Święty wszystkim
37 III, 2, | historią; tym niemniej, by uznać prawdziwego Boga, winni
38 III, 4, | Bożego”; co więcej, „musimy uznać, że Duch Święty wszystkim
39 IV, 4, | ateńskiego i dziś można go uznać za symbol nowych miejsc,
40 V, 4, | misyjnej, nie można więc uznać jej za naprawdę spełnioną,
41 V, 4, | Z jednej strony trzeba uznać, że rozłam „między chrześcijanami
42 VII, 2, | powołania misyjne. Należy uznać wartość różnych form działalności
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer 43 VII, | połowę XIX wieku, można uznać za pierwszą skuteczną ewangelizację
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer 44 III, | mechanizmów, które trudno nie uznać za przewrotne, wywołuje
45 III, | tej płaszczyźnie trzeba uznać wpływ, jaki wywarła Deklaracja
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer 46 I, 5, | jedność chrześcijan należy uznać za duszę całego ruchu ekumenicznego,
47 II, 4, | Sobór — muszą z radością uznać i ocenić dobra naprawdę
48 II, 4, | i zbawienną jest rzeczą uznać Chrystusowe bogactwa i cnotliwe
49 III, 5, | braci, ale zarazem każe mu uznać swoją ludzką słabość i potrzebę
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer 50 Wprow, 2, | sytuacji, którą bez wątpienia uznać trzeba za prawdziwy kryzys,
51 I, 3, | wypełnić” Prawa, to znaczy uznać Pana jako Boga i oddać Mu
52 II, 2, | sposób postępowania należy uznać tu i teraz za słuszny. Powstała
53 II, 3, | można by w żaden sposób uznać Boga za Autora tego prawa,
54 II, 8, | abstrakcyjnej należałoby uznać odrębność pewnego ujęcia
55 II, 13, | moralność. Nie można zatem uznać ludzkiego działania za moralnie
56 II, 13, (123)| mianowicie Boskie, to musimy uznać, że Duch Święty wszystkim
57 II, 14, | moralnego nie można zatem uznać jakiegoś procesu czy wydarzenia
58 II, 15, | wedle której nie można uznać, jako moralnie złego ze
59 II, 15, | a co tym samym należy uznać za niegodne człowieka —
60 III, 4, | lub przeciw niej, należy uznać, że kategoryczna — to znaczy
61 III, 8, | ich sumienie nie potrafi uznać słuszności i prawdy zasad
62 III, 8, | nauczania Pasterzy nie można uznać ani za uprawniony wyraz
63 III, 8, | jej czynów, tak aby móc uznać w posłuszeństwie wobec prawa
|