Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 IV, | doskonalenie kwalifikacji własnych pracowników i kształcenie
2 IV, | mieć lub nie mieć, według własnych upodobań, i które współzawodniczą
3 IV, | niezdolny już do opanowywania własnych instynktów i namiętności
4 V, | narzucenia własnej korzyści czy własnych poglądów, nie bacząc na
5 V, | można się nim posłużyć do własnych egoistycznych celów. Tak
6 V, | wyboru oraz kontrolowania własnych rządów, a także — kiedy
7 V, | kierowniczych, które dla własnych partykularnych korzyści
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
8 VII | słów, przykładając je do własnych doświadczeń i cierpień wielkiej
9 VII | wcielać w życie zarówno własnych wyznawców, jak też w miarę
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
10 Wstep, | doświadczenia Pięćdziesiątnicy i własnych „dziejów apostolskich”,
11 1, | usta,~nie zejdą z twych własnych ust ani z ust twoich dzieci,~
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
12 Zak, 62 | tajemnicy rozum doświadcza własnych ograniczeń, to serce oświecone
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
13 I, 3, | innych czy wręcz dąży do własnych korzyści kosztem innych.
14 I, 4, | samolubnego zaspokajania własnych pragnień i popędów. Zniekształca
15 II, 3, | Zbawicielem, w myśl Jego własnych słów: „Nie potrzebują lekarza
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
16 I, 1, | syntezy, której umysł ludzki o własnych siłach nie mógłby sobie
17 II, 2, | podejmie! Filozofia nawet o własnych siłach jest w stanie dostrzec,
18 III, 1, | dojrzały, jeśli potrafi o własnych siłach odróżnić prawdę od
19 V, 1, | metodami i przestrzegać własnych zasad; w przeciwnym razie
20 VI, 1, | horyzonty, do których o własnych siłach nie mógłby dotrzeć»91. ~
21 VI, 2, | własnymi regułami i opierać na własnych zasadach; jednakże prawda
22 Zak, 0, | wyłącznie na sobie i na własnych siłach. Wielkość człowieka
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
23 II, | poszukiwań w celu zaspokojenia własnych potrzeb. Prócz tego słowa
24 IV, | poszczególne państwa w stosunku do własnych obywateli. Poszanowanie
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
25 III, 4 | produkcji, niewolnikiem swoich własnych wytworów. Cywilizacja o
26 III, 4 | by ugrzęznąć w końcu we własnych napięciach i przerostach. ~
27 III, 5 | niejako panem i władcą swoich własnych losów. Ten sens nie zostaje
28 IV, 2 | rodziców w stosunku do swych własnych dzieci — świadczyły o powszechnym
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
29 Wprow, 0, | Kościołów lokalnych mających własnych biskupów, duchowieństwo
30 IV, 1, | zadbać o potrzeby swych własnych wspólnot i wysyłać także
31 IV, 4, | potrzebnego do ewangelizowania własnych społeczeństw, czy też należą
32 V, 1, | dóbr materialnych, używając własnych dóbr na służbę najuboższym,
33 V, 3, | sakramentalny, gdyż wskutek własnych uprzedzeń lub win chrześcijan
34 V, 7, | być konsekwentny względem własnych tradycji i przekonań religijnych
35 VI, 3, | wszystkim, ewangelizację ich własnych rodaków, którzy nie należą
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
36 III, | ośrodkom władzy, przy użyciu własnych form propagandy i wpajania
37 IV, | dowolny, jedynie według własnych potrzeb gospodarczych. Przeciwnie,
38 V, | powinny egoistycznie popierać własnych interesów, ale szanować
39 V, | do wspólnego dobra wkładu własnych wartości ludzkich i kulturowych,
40 VI, | środowiska geograficznego i własnych tradycji kulturowych ~Niektóre
41 VI, | niesprawiedliwych struktur, a zwłaszcza własnych instytucji politycznych,
42 VI, | i maksymalne docenianie własnych możliwości. Kraje na drodze
43 VII, | wymiarów i nie dostrzega w nich własnych celów i priorytetów, tym
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
44 I, 2, | inne sakramenty w swoich własnych Kościołach czy Wspólnotach
45 I, 4, | ich pasterze, każdy wedle własnych sił, czy to w codziennym
46 I, 9, | rozumienia się i wyjaśniania własnych poglądów, otwiera możliwości
47 III, 5, | o nich zapomnieć w imię własnych interesów. To on ma obowiązek
48 Adh, 0, | ich pasterze, każdy wedle własnych sił” 161,~
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
49 I, 3, | przykazań, nigdy nie zdoła o własnych siłach „wypełnić” Prawa,
50 I, 5, | okazuje się niezdolny, by o własnych siłach uczynić następny
51 I, 6, | Nim, wyrzekłszy się wpierw własnych dóbr i siebie samego. Tak
52 I, 7, | Człowiek nie potrafi o własnych siłach naśladować i przeżywać
53 II, 1, | będą znosili, ale według własnych pożądań — ponieważ ich uszy
54 II, 4, | jest źródłem i przyczyną własnych świadomych czynów. Z drugiej
55 II, 6, | duszy i ciała jest podmiotem własnych aktów moralnych. Prowadzona
56 II, 9, | tak że nie głosi nakazów własnych, ale nakazy pochodzące od
57 II, 10, | od której nie może się o własnych siłach uwolnić. ~W przypadku,
58 II, 14, | wszystkich konsekwencji własnych czynów oraz wszystkich ich
59 III, 5, | narzucenia własnej korzyści czy własnych poglądów, nie bacząc na
60 III, 6, | usunąć z sumienia świadomość własnych ograniczeń i grzechów, i
61 III, 6, | przystosowania normy moralnej do własnych możliwości i interesów albo
62 III, 8, | nigdy czuć się zwolnieni z własnych obowiązków. Ich zadaniem,
|