Centesimus annus
   Rozdzial, Numer
 1  IV,         |      głębiej odczytywać potrzeby drugiego człowieka, dla którego praca
 2  IV,         |      uczestniczy w pracy i dobru drugiego. Człowiek pracuje dla zaspokojenia


Dives in misericordia
   Rozdzial, Numer
 3 VII,         |         swych praw w stosunku do drugiego, a drzemiące w człowieku
 4 VII,         |        zwięzłym wezwaniu: „Jeden drugiego brzemiona noście” (Ga 6,
 5 VIII,        |      kiedy zbliżamy się do końca drugiego Tysiąclecia. ~W imię Jezusa


Dominum et vivificantem
   Rozdzial, Numer
 6 Wstep,       |          rodziną ludzką do końca drugiego tysiąclecia po Chrystusie.
 7 Wstep,       |         zaznaczenia przejścia od drugiego do trzeciego Milenium chrześcijaństwa. ~
 8   1,         |         przybliżyła się do kresu drugiego tysiąclecia po Chrystusie,
 9   2,         |        posłuszeństwo” Chrystusa, drugiego Adama: „posłuszeństwo aż
10   3,         |     Wielki Jubileusz zakończenia drugiego tysiąclecia, do którego
11   3,         |          coraz bardziej do końca drugiego tysiąclecia chrześcijaństwa.
12   3,         |        przybliża się zakończenie drugiego tysiąclecia, które ma przypomnieć
13   3,         |         przybliżamy się do kresu drugiego tysiąclecia po Chrystusie.
14   3,         |    rozciągłości na tym przełomie drugiego i trzeciego tysiąclecia
15   3,         |        Kościoła. ~W perspektywie drugiego tysiąclecia po Chrystusie,
16 Zakon,       |          w perspektywie przełomu drugiego i trzeciego tysiąclecia


Ecclesia de Eucharistia
   Rozdzial, Paragraf
17 Zak,   61    |         Ostatnie dziesięciolecia drugiego tysiąclecia, zakończonego


Evangelium vitae
   Rozdzial, Paragraf, Numer
18   I,  3,     |    drugimi, do pełnej akceptacji drugiego człowieka i do służenia
19   I,  3,     |         siebie i otwarcie się na drugiego człowieka. Natomiast absolutyzacja
20   I,  3,     |  autodestrukcji i do zniszczenia drugiego człowieka, gdy przestaje
21   I,  3,     |          nieuchronnie do negacji drugiego człowieka; jest on postrzegany
22   I,  4,     |        daru z siebie i przyjęcia drugiego człowieka wraz z całym bogactwem
23   I,  4,     |          bezwarunkową akceptację drugiego człowieka, a więc także
24 III,  2,     |    obowiązek nieszkodzenia życiu drugiego człowieka okazują się w
25 III,  4,     |        popiera samobójczy zamiar drugiego człowieka i współdziała
26 III,  4,     |            Nigdy nie wolno zabić drugiego człowieka: nawet gdyby sam
27 III,  5,     |     zasadę poszanowania wolności drugiego człowieka, ani też wykorzystując
28 III,  6,     |        dar z siebie i przyjmować drugiego człowieka, uczestnicząc
29 III, 12,     |     prowadzi do naruszenia także drugiego. Nie ma prawdziwej wolności
30 III, 12,     |          siebie i tego przyjęcia drugiego człowieka, które dokonują


Fides et ratio
   Rozdzial, Paragraf, Numer
31 VII,  1,     |           Dochodzimy tu zatem do drugiego postulatu: należy wykazać,


Laborem exercens
   Rozdzial, Numer
32  II,         |        trzeba z kolei sięgnąć do drugiego kręgu wartości, jaki z nią
33  IV,         |     zacieśnia się do jednego czy drugiego kontynentu i nie ogranicza


Redemptor hominis
   Rozdzial, Paragraf
34   I,  1      |                          U kresu drugiego tysiąclecia ~
35  II,  1      |        ze zbliżającym się kresem drugiego tysiąclecia, przybliżył
36  II,  5      |          własnej uwagi w stronę „drugiego”, tego właśnie z kim mamy
37 III,  3      |          pierwszego czy też tego drugiego? Czy w ludziach, pomiędzy
38 III,  4      |        zbliżającego się do końca drugiego tysiąclecia naszej chrześcijańskiej
39  IV,  5      |        gdy zbliżamy się do kresu drugiego tysiąclecia. I dlatego toż,


Redemptoris Mater
   Rozdzial, Paragraf, Numer
40 Wprow,  0,   |       przybliżające nas do końca drugiego i początku trzeciego Milenium
41 Wprow,  0,   |        my, chrześcijanie u kresu drugiego tysiąclecia, świadomi jak
42  II,  1,     |         przybliżamy się do końca drugiego tysiąclecia chrześcijaństwa,
43  II,  2,     |    wyjaśniając jedno przy pomocy drugiego, chrześcijanie pragnący —
44  II,  3,     |        które zbliża się do kresu drugiego tysiąclecia, wymaga ożywienia
45 III,  1,     |        zjednoczona w oczekiwaniu drugiego przyjścia; „odkupiona zaś
46 III,  3,     |        współpracy, koniec bowiem drugiego tysiąclecia chrześcijaństwa


Redemptoris missio
   Rozdzial, Paragraf, Numer
47 Wprow,  0,   |          do końca. Gdy u schyłku drugiego tysiąclecia od Jego przyjścia
48  IV,  6,     |          dla Kościoła. U schyłku drugiego tysiąclecia Odkupienia coraz


Sollicitudo rei socialis
   Rozdzial, Numer
49 III,         |          usiłuje być alternatywą drugiego; przeciwstawność zaś polityczna
50 III,         |          lękających się przewagi drugiego. ~Ze swej strony stosunki
51   V,         |        że jedno może istnieć bez drugiego, oba nastawienia pojawiają
52   V,         | możliwością przewagi jednego lub drugiego. ~Oczywiście, ofiarą tego
53   V,         |      zatracenia siebie” na rzecz drugiego zamiast wyzyskania go, „
54   V,         | Solidarność pomaga nam dostrzec „drugiego” — osobę, lud czy naród —
55 VII,         |        wyzwaniu ostatniej dekady drugiego tysiąclecia. Również i dlatego,
56 VII,         |       pełna realizacja jednego i drugiego zależy od wierności naszemu


Ut unum sint
   Rozdzial, Paragraf, Numer
57  II,  7,     |         swoją przyszłość u kresu drugiego tysiąclecia od narodzenia
58  II,  8,     |        Jeśli dzisiaj, przy końcu drugiego tysiąclecia, szukamy powrotu
59  II,  8,     |          Paweł wzywa nas: „jeden drugiego brzemiona noście” (Ga 6,


Veritatis splendor
   Rozdzial, Paragraf, Numer
60 III,  1,     |     siebie ku poznaniu i miłości drugiego138. Wolność jest zatem zakorzeniona