Centesimus annus
   Rozdzial, Numer
 1  II,       |                  zawsze w ramach dobra wspólnego — swą własną autonomię.
 2 III,       |                wzrostu gospodarczego i wspólnego rozwoju, przy jednoczesnej
 3  IV,       |            wspólnota ludzi dążących do wspólnego rozwoju byłyby elementami
 4   V,       |               konsekwentny obraz dobra wspólnego, które nie jest zwykłą sumą
 5   V,       |            grup społecznych, dla dobra wspólnego100.~Interweniując bezpośrednio
 6   V,       |                pracy dla rozwoju dobra wspólnego. Dlatego pierwsza i najważniejsza
 7   V,       |               to z korzyścią dla dobra wspólnego, podobnie niezbędne są odpowiednie
 8  VI,       |            właściwym rozumieniem dobra wspólnego całej rodziny ludzkiej.


Dives in misericordia
   Rozdzial, Numer
 9  VI,       |            również poszerzać dostęp do wspólnego poznania. Rozwój np. informatyki
10  VI,       |             poczucia prawdziwego dobra wspólnego i łatwość, z jaką ulega


Ecclesia de Eucharistia
   Rozdzial, Paragraf
11  IV,   44  |               stwierdzeniu niemożności wspólnego sprawowania Eucharystii: «


Evangelium vitae
   Rozdzial, Paragraf, Numer
12 III,  2,   |          dzieci, nie miejcie z tym nic wspólnego!” 42 ~W miarę upływu czasu
13 III,  2,   |      konkretnymi uwarunkowaniami dobra wspólnego i bardziej odpowiadają godności
14 III,  5,   |                 a także uznanie „dobra wspólnego” za cel i kryterium rządzące
15 III,  5,   |              do których należy ochrona wspólnego dobra osób poprzez uznanie
16 III,  5,   |            możliwości realizacji dobra wspólnego. Wynika stąd, że gdy prawo
17 III, 11,   |         angażowania się na rzecz dobra wspólnego” 121, musi się urzeczywistniać
18 III, 13,   |          społeczeństwa przez budowanie wspólnego dobra. Nie można bowiem
19 III, 13,   |               Nie można bowiem budować wspólnego dobra, jeśli się nie uznaje


Fides et ratio
   Rozdzial, Paragraf, Numer
20  II,  1,   |               przyrodnicze miały wiele wspólnego z wiedzą filozoficzną. Stwierdziwszy
21  IV,  1,   |            przez Tertuliana: «Cóż mają wspólnego Ateny i Jerozolima? A cóż


Laborem exercens
   Rozdzial, Numer
22  II,       |             wezwanie do solidarności i wspólnego działania skierowane do
23  II,       |            także jako pomnożenie dobra wspólnego wypracowywanego przez jego
24 III,       |               podporządkowaniu wymogom wspólnego dobra, i zachowałyby formę
25  IV,       |       poszczególnych ludzi i dla dobra wspólnego każdego ze społeczeństw
26  IV,       |             ludzi pracy w ramach dobra wspólnego całego społeczeństwa, stają
27  IV,       |              jest sprzeczne z wymogami wspólnego dobra społeczeństwa, które
28  IV,       |              człowieka i zaprzeczeniem wspólnego człowieczeństwa, gdyby dopuszczało
29  IV,       |                się do pomnożenia dobra wspólnego własnego kraju. Ów wysiłek


Redemptor hominis
   Rozdzial, Paragraf
30 III,  5    |            podstawowy wyznacznik dobra wspólnego musi stanowić istotne kryterium
31 III,  5    |          obowiązku działania dla dobra wspólnego, przez to samo starał się


Redemptoris missio
   Rozdzial, Paragraf, Numer
32   V,  7,   |                wzajemne świadectwo dla wspólnego postępu na drodze poszukiwań
33  VI,  2,   |              jak chce, charyzmatów dla wspólnego dobra, wzbudza tu, sercach
34  VI,  7,   |              sprawy będące przedmiotem wspólnego zainteresowania, przy zachowaniu


Slavorum apostoli
   Rozdzial, Numer
35   V,       |              wszystkich na rzecz dobra wspólnego. Kościół urzeczywistnia
36 VIII,      |               ludzkości. Świadomy tego wspólnego bogactwa, cały Kościół wyraża


Sollicitudo rei socialis
   Rozdzial, Numer
37 III,       |         jednostki, ale także dla dobra wspólnego Doświadczenie wykazuje,
38 III,       |           pilne i konieczne dla sprawy wspólnego rozwoju wszystkich. ~Krajom,
39 III,       |              współpracy wszystkich dla wspólnego dobra ludzkości, szkodzi
40 III,       |           sobie sprawę z łączącego ich wspólnego przeznaczenia, aby budować
41   V,       |            poczucie powszechnego dobra wspólnego i potrzeba popierania go,
42   V,       |         angażowania się na rzecz dobra wspólnego, czyli dobra wszystkich
43   V,       |     poszczególnych grup w ramach dobra wspólnego. ~To samo kryterium odnosi
44   V,       |           umożliwić także wnoszenie do wspólnego dobra wkładu własnych wartości


Ut unum sint
   Rozdzial, Paragraf, Numer
45   I,  5,   |               o naszych długich latach wspólnego dziedzictwa i o smutnych
46   I,  6,   |                stworzenia warunków dla wspólnego dialogu. Przedstawiciele
47   I,  7,   |        wszystkich zadaniach, które dla wspólnego dobra stawia przed nimi
48   I,  8,   |               ekumeniczny ma charakter wspólnego szukania prawdy, w szczególności
49   I, 10,   |          chrześcijanami zyskuje wymiar wspólnego chrześcijańskiego świadectwa
50  II,  1,   |             dostrzec liczne owoce tego wspólnego nawrócenia się na Ewangelię,
51  II,  7,   |            współistnienia i skłania do wspólnego przyjęcia, a tym samym do
52  II,  9,   |        jedności wiary i nawiązująca do wspólnego doświadczenia i tradycji
53  II, 11,   |           duszpasterskie i ekumeniczne wspólnego Chrztu są liczne i doniosłe.
54  II, 13,   |             podstawę nie tylko dla ich wspólnego działania na niwie społecznej,
55 III,  5,   |               nakazach wynikających ze wspólnego dobra Kościoła, gdyby ktoś
56 III,  7,   |               spotykać się razem celem wspólnego, szczerego i rzeczowego


Veritatis splendor
   Rozdzial, Paragraf, Numer
57   I,  5,   | usprawiedliwienie z Prawem, nie ma nic wspólnego z „wyzwoleniem” człowieka
58  II,  7,   |             jednoczą wokół tego samego wspólnego dobra wszystkich ludzi żyjących