Centesimus annus
Rozdzial, Numer 1 III, | historii i sam kształtuje serce człowieka. Łącząc własne
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer 2 1, | jest w Nim i przenika Jego serce. Kształtuje ona od podstaw
3 1, | usta Proroka: „I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę
4 1, (12)| przedstawiając Ducha Świętego jako „serce” i „duszę” Kościoła por.
5 2, | zstępuje niejako w samo serce ofiary, która jest składana
6 2, | który wpisując się w „serce” Trójcy Świętej mocą odwiecznej
7 2, (37)| czyż utrzymujemy może, że serce człowieka nie jest przepaścią?
8 2, (37)| można przeniknąć, czyjeż serce odgadnąć?”. ~
9 3, | Świętego zwraca się myśl i serce Kościoła przy końcu dwudziestego
10 3, | uczynił równocześnie Jej serce doskonale posłuszne wobec
11 3, | wnętrzu jako myśl, sumienie, serce; jest to rzeczywistość psychologiczna
12 3, | ów grzech, jaki opanowuje serce ludzkie, w którym „ciało
13 3, | i zmagania, jakie nękają serce człowieka. „Oto, czego uczę: —
14 3, | który „tchnie” modlitwę w serce człowieka w całej niezmierzonej
15 Zakon, | Kościoła przebiega przez serce człowieka, tam bowiem jest
16 Zakon, | w dzieje świata poprzez serce człowieka. Tutaj staje się
17 Zakon, | wreszcie „pociech” wówczas, gdy serce ludzkie płacze i doświadcza
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf 18 Zak, 59 | otworzyć im oczy na światło, a serce na nadzieję (por. Łk 24,
19 Zak, 59 | homine!. Oto skarb Kościoła, serce świata, zadatek celu, do
20 Zak, 62 | własnych ograniczeń, to serce oświecone łaską Ducha Świętego
21 Zak, 62 | celu, do którego tęskni serce spragnione radości i pokoju:~
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer 22 I, 4, | zaćmione zostało bezrozumne ich serce” (1, 21); „podając się za
23 II, 1, | wpisana w jakiś sposób w serce każdego mężczyzny i kobiety —
24 II, 4, | siebie i niespokojne jest serce nasze, dopóki nie spocznie
25 II, 6, | nienaruszalności, wpisana od początku w serce człowieka, w jego sumienie.
26 II, 10, | waszych bożków. I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę
27 II, 10, | por. Jr 31, 31-34). To „serce nowe” pozwala zrozumieć
28 II, 10, | Jezusa z Nazaretu, zaś nowe serce zostaje dane człowiekowi
29 III, 5, | prawo naturalne”, wpisane w serce człowieka, jest normatywnym
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer 30 II, 1, | słowa z Księgi Przysłów: «Serce człowieka obmyśla drogę,
31 II, 1, | takie energie, że ludzkie serce, choć natrafia na nieprzekraczalną
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf 32 I, 1 | zwraca się moja myśl i moje serce w tej doniosłej godzinie
33 I, 2 | zwróciły się moje myśli i serce w dniu 16 października,
34 II, 2 | pozabiblijnym również wyraża „serce”. Chrystus-Odkupiciel świata
35 II, 2 | człowieka, który wszedł w Jego „serce”. Słusznie przeto Sobór
36 IV, 1 | siebie i niespokojne jest serce nasze, dopóki nie spocznie
37 IV, 5 | pontyfikatu myśli moje i serce skierowuję ku Odkupicielowi
38 IV, 5 | i macierzyńskie zarazem serce pod szczególnym działaniem
39 IV, 5 | miłością. Dlatego też i to serce musi być po macierzyńsku
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer 40 III, 2, | uczucia, do jakich zdolne jest serce ludzkie: całkowitą ofiarę
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer 41 III, 2, | odpowiedzieć na oczekiwanie ich serce. Mowy te stanowią przykład
42 III, 3, | mieć „jednego ducha i jedno serce” (Dz 4, 32), tworząc wspólnotę
43 VI, 3, | kapłani winni mieć misyjne serce i umysł, powinni być otwarci
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer 44 IV, (60) | a zamykał przed nim swe serce, jak może trwać w nim miłość
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer 45 II, 9, | Eucharystię, stanowiącą serce i wzorzec wspólnoty; nie
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer 46 Wprow, 2, | Boże przykazania, wpisane w serce człowieka i stanowiące element
47 I, 3, | jak tylko kierując umysł i serce ku Temu, który „sam jest
48 I, 3, | najgłębszą istotę, samo serce Prawa, z którego wypływają
49 I, 4, | istnieniu cel, wpisując w jego serce prawo (por. Rz 2, 15) - „
50 I, 4, | prawo grzechu, które to serce skaziło (por. Jr 17, 1).
51 I, 4, | 1). Zostanie więc dane serce „nowe”, ponieważ zamieszka
52 I, 7, | i przemienia swoją łaską serce człowieka: „Podczas gdy
53 II, 5, | nakazy Pana słuszne — radują serce; przykazanie Pana jaśnieje
54 II, 9, | scintilla animae) rozjaśnia serce każdego człowieka. Podczas
55 II, 10, | rzeczywistości to właśnie „serce” nawrócone ku Bogu i ku
56 III, 7, | przyjętemu przez pokorne i uległe serce wierzącego, zawdzięczamy
57 III, 8, | Uznając te przykazania, serce chrześcijanina i nasza pasterska
58 Zak, 1, | miłości, która rozszerza Jej serce i pozwala ogarnąć nim cały
|