Centesimus annus
   Rozdzial, Numer
 1   I,         |          praw, które człowiek nabywa własną pracą, istnieją takie, które
 2  II,         |         ramach dobra wspólnego — swą własną autonomię. To właśnie nazwałem „
 3  II,         |            pragnieniem pełni dobra a własną niezdolnością do osiągnięcia
 4  II,         | gospodarczego, który ludziom pozwala własną pracą budować lepszą przyszłość
 5 III,         |         społeczeństwa, które posiada własną autonomię i prawa55, nie
 6  IV,         |             sensie stwarzania świata własną pracą, zapomina, że zawsze
 7  IV,         |              stopniu pracownik przez własną pracę realizuje się jako
 8  VI,         |              czyniąc człowieka swoją własną drogą, świadomy, że nie
 9  VI,         |           Panem. To On uczynił swoją własną drogą człowieka i prowadzi


Dives in misericordia
   Rozdzial, Numer
10 III,   (4)   |              i „odpowiedzialności za własna miłość” (a więc cechy jak


Dominum et vivificantem
   Rozdzial, Numer
11   1,         |             z drugiej strony spełnia własną obietnicę daną Apostołom
12   2,         |           Ojca, skierowuje On ofiarę własną Syna do Ojca, wprowadzając
13   2,         |        wyraża św. Augustyn — „miłość własna, posunięta aż do pogardy
14   3,         |         Bożego, lepiej rozumie także własną godność ludzką, gdyż jest
15   3,         |         odkrywać coraz głębiej swoją własną tajemnicę, jak o tym świadczy
16   3,         |               zakorzeniony przez swą własną tajemnicę w trynitarnej


Ecclesia de Eucharistia
   Rozdzial, Paragraf
17 Wpr,    3    |         kozłów i cielców, lecz przez własną krew wszedł raz na zawsze
18 Wpr,    5    |            męki, objawia także swoją własną tajemnicę: Ecclesia de Eucharistia.


Evangelium vitae
   Rozdzial, Paragraf, Numer
19   I,  2,     |           się jakby zmiażdżony przez własną słabość; z drugiej strony
20  II,  4,     |          więzi braterstwa i odnaleźć własną tożsamość. ~ ~
21  II, 10,     |              miastem, które przelewa własną krew” (por. 22, 3). ~Demaskując
22 III,  4,     |           dla Pana oznacza przeżywać własną śmierć jako najwyższy akt
23 III,  8,     |            łaski? Człowiek przerasta własną naturę: ze śmiertelnego


Fides et ratio
   Rozdzial, Paragraf, Numer
24   I,  2,     |              ograniczenia poza swoją własną skończonością w obliczu
25  II,  1,     |             przenikają, każda zaś ma własną przestrzeń, w której się
26  II,  1,     |               jakżeby człowiek pojął własną drogę?» (Prz 20, 24). Dlatego
27  II,  2,     |       mądrość nie chce uznać, że jej własna słabość stanowi warunek
28 III,  2,     |    współczesne życie? Któż mógłby na własną rękę kontrolować strumień
29   V,  2,     |           myślowych i posługując się własną metodologią, stworzyli dzieła
30 VII,  1,     |            rozumowi, ale same uznają własną bezradność. Wiara bowiem


Laborem exercens
   Rozdzial, Numer
31 III,         |            ma on jako jedyny środek: własną pracę. Aby te zasoby mogły
32 III,         |           podmiotu pracy obdarzonego własną inicjatywą. Nauka Kościoła
33  IV,         |       skrawka ziemi, uprawianej jako własna od lat, bywa lekceważony
34  IV,         |           mniejsze do tego prawo niż własna ojczyzna. ~A jednak — jeśli


Redemptor hominis
   Rozdzial, Paragraf
35 III,  2      |          właśnie „osobą”) — ma swoją własną historię życia, a nade wszystko
36  IV,  1      |             zarazem najgłębiej swoją własną istotę i własne posłannictwo.
37  IV,  3      |    Chrystusie samym łączy się z Jego własną ofiarą, z Jego własnym oddaniem


Redemptoris Mater
   Rozdzial, Paragraf, Numer
38 Wprow,  0,   |             wyjaśnia się w pełni jej własna tajemnica. Tak zresztą od


Redemptoris missio
   Rozdzial, Paragraf, Numer
39   I,  2,     |         odpowiedzialność, nagleni są własną swą naturą, a także obowiązani
40 III,  2,     |             się u siebie, zachowując własną kulturę i własne tradycje,
41   V,  7,     |            przez osobisty przykład i własną działalność mogą wpłynąć
42  VI,  3,     |             zdolności do rozłąki z w własną ojczyzną, narodem i rodziną
43 VII,  1,     |             wierni i podtrzymywać go własną ofiarą. Dlatego też proszę


Slavorum apostoli
   Rozdzial, Numer
44 VIII,        |      solidarność z nimi i potwierdza własną odpowiedzialność za Ewangelię,


Sollicitudo rei socialis
   Rozdzial, Numer
45 III,         |          czynią wysiłki, by osiągnąć własną tożsamość kulturową i polityczną,
46 III,         |             do niezależności i dążyć własną drogą do zdobycia sprawiedliwego


Ut unum sint
   Rozdzial, Paragraf, Numer
47 Wprow,  0,   |            jeszcze głębiej zrozumieć własną tożsamość i swoją misję
48   I,  5,     |             każde z nich miało swoją własną i szczególną wymowę; każde
49 III,  3,     |            Chrystusem, który rozlewa własną krew i przez tę ofiarę przybliża


Veritatis splendor
   Rozdzial, Paragraf, Numer
50  II,  2,     |             cieszyli się i kierowali własną rozwagą i odpowiedzialną
51  II,  4,     |            samowładnie, kierując się własną wolą. Komuż innemu jest
52  II,  6,     |              niczym innym, jak tylko własną wolnością! ~
53  II,  9,     |             kolei tylko ona sama zna własną odpowiedź na głos sumienia. ~
54 III,  6,     |          wspomina o nich, ale wyraża własną niegodność wobec nieskończonej