1-500 | 501-1000 | 1001-1058
(...) Laborem exercens
Rozdzial, Numer
501 II, | dzięki nakazowi otrzymanemu od swojego Stwórcy, by czynił
502 II, | przełomu cywilizacyjnego, od powstania „ery przemysłowej”
503 II, | które dotyczą pracy ludzkiej od strony jej podmiotu, czyli
504 II, | przeobrażenia pojęć, wychodząc od całej treści orędzia ewangelicznego,
505 II, | ewangelicznego, a nade wszystko od faktu, że Ten, który będąc
506 II, | podmiot. Wiąże się z tym od razu bardzo ważny wniosek
507 II, | ludzi. W epoce nowożytnej, od samego początku kształtowania
508 II, | 90 lat, jakie nas dzielą od Rerum novarum, dokonały
509 II, | celem jest sam kapitał. ~Od tego czasu solidarność ludzi
510 II, | są możliwe niezależnie od tego. ~Trzeba przeto w dalszym
511 II, | którego człowiek wezwany jest od początku wedle znanych słów
512 III, | również pozostaje związany od początku problem własności:
513 III, | produkcji ekonomicznej pochodzi od człowieka, zarówno praca,
514 III, | środki produkcji, poczynając od najprymitywniejszych, a
515 III, | można oddzielać „kapitału” od pracy — i w żaden też sposób
516 III, | zależność — tu jest to zależność od Dawcy wszystkich zasobów
517 III, | stworzenia, a z kolei zależność od innych ludzi — tych, których
518 III, | praca została oddzielona od kapitału i przeciwstawiona
519 III, | materialistycznej i jej rozwojem od postaci najbardziej elementarnej
520 III, | traktowany w zależności od tego, co materialne, jako
521 III, | praca została oddzielona od kapitału i przeciwstawiona
522 III, | trudnego historycznego procesu od początku wchodzi sprawa
523 III, | Kościół, różni się radykalnie od programu kolektywizmu głoszonego
524 III, | dziesięcioleci, jakie minęły od czasów encykliki Leona XIII,
525 III, | Różni się ona równocześnie od programu kapitalizmu stosowanego
526 III, | dziesięcioleci, które dzielą nas od ukazania się encykliki Rerum
527 III, | wieloraką pracę umysłową, od koncepcyjnej do kierowniczej. ~
528 III, | akcjonariacie pracy itp. Niezależnie od konkretnej stosowalności
529 III, | sensie jest nierozłączna od kapitału i nie przyjmuje
530 III, | motywów mogą istnieć wyjątki od zasady własności prywatnej —
531 IV, | jak już na to, zwłaszcza od czasu encykliki Pacem in
532 IV, | odpowiedzialność różni się od odpowiedzialności pracodawcy
533 IV, | uwolnienia tego ostatniego od właściwej mu odpowiedzialności,
534 IV, | międzynarodowe, poczynając od Organizacji Narodów Zjednoczonych.
535 IV, | krajach. Nie zależy to tylko od stopnia rozwoju techniki
536 IV, | nawet przede wszystkim, od uznania słusznych praw rolników
537 IV, | słusznych praw rolników i od stopnia świadomości dotyczącej
538 IV, | uprawianej jako własna od lat, bywa lekceważony i
539 IV, | ziemię otrzymaną w darze od Boga „czyni sobie poddaną”
540 IV, | świata pracy lub uzależniona od społeczeństwa, lecz mogła
541 IV, | dziedzinie ogromnie wiele zależy od właściwego prawodawstwa —
542 V, | w sercach ludzi, których od początku przeznaczył do „
543 V, | chrześcijańska nie odwraca człowieka od budowania świata i nie zachęca
544 V, | Starego Testamentu, poczynając od Księgi Rodzaju? ~Nie brakowało
545 V, | dla ludzi, świadomi, że od Pana otrzymacie dziedzictwo
546 V, | Aktywność ludzka, jak pochodzi od człowieka, tak też ku niemu
547 V, | trudzie będziesz zdobywał od niej pożywienie dla siebie
548 V, | dzieje człowieka na ziemi od początku (por. Rz 5, 19).
549 V, | odróżniać postęp ziemski od wzrostu Królestwa Chrystusowego,
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
550 I, 1 | zamierzył nadać człowiekowi od początku. Ukształtował w
551 I, 2 | pragnę nawiązywać — próg, od którego wspólnie poniekąd
552 I, 2 | Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który
553 I, 2 | Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie
554 I, 2 | świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku” (J 15, 26 n.). „
555 I, 2 | prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko,
556 I, 3 | łodzią zdawały się wstrząsać od wewnątrz, utrzymując niezachwianą
557 I, 3 | Encykliki zaczynającej się od słów Ecclesiam suam, do
558 I, 4 | uszczerbku prawdę otrzymaną od Chrystusa, pozostaje równocześnie „
559 I, 4 | bywały poddawane „ad intra”, „od wewnątrz”. Ten wzrost krytycyzmu
560 I, 4 | nie zawsze był on oderwany od autentycznej miłości Kościoła.
561 I, 4 | żeby nieustannie wiele od siebie wymagał — to równocześnie
562 I, 4 | Kościołem zapewne nie wolnym od wewnętrznych trudności i
563 I, 5 | odezwała się żywym echem od pierwszych dni pontyfikatu
564 I, 5 | wcielał w życie, ażeby takie od wieków wypróbowane struktury
565 I, 5 | Kościoła. Jest ona potężniejsza od symptomów zwątpienia, załamania,
566 I, 6 | życia Kościoła domaga się od nas szczególnie świadomej,
567 I, 6 | chcieliby odwieść Kościół od szukania uniwersalnej jedności
568 II, 2 | podobieństwo Boże, zniekształcone od czasu pierwszego grzechu.
569 II, 3 | właśnie temu Ojcostwu, które od początku wyraziło się w
570 II, 3 | uczynieniu go „niewiele mniejszym od istot niebieskich” (Ps 8,
571 II, 3 | która zawsze jest większa od całego stworzenia, które
572 II, 3 | wszystko jest Ona większa od grzechu, od słabości, od „
573 II, 3 | Ona większa od grzechu, od słabości, od „marności stworzenia” (
574 II, 3 | od grzechu, od słabości, od „marności stworzenia” (Rz
575 II, 3 | Rz 8, 20), potężniejsza od śmierci — stale gotowa dźwigać,
576 II, 5 | towarzyszące dziejom człowieka od początku — chodzi z kolei
577 II, 5 | tajemnica (...) ukryta od wieków” (Kol 1, 26) w Bogu
578 II, 6 | czcią i poszanowaniem, jakie od czasów apostolskich stanowiły
579 II, 6 | który człowieka wyzwala od tego, co tę wolność ogranicza,
580 II, 6 | stuleci i pokoleń, poczynając od czasów apostolskich, Jezus
581 III, 1 | tej drodze, która prowadzi od Chrystusa do człowieka,
582 III, 1 | żyjących na naszej planecie, od chwili kiedy się poczynają
583 III, 2 | ludźmi — i to począwszy już od pierwszej chwili zaistnienia
584 III, 2 | chwili zaistnienia na ziemi, od chwili poczęcia i narodzin.
585 III, 2 | w świecie współczesnym, od zewnętrznych komponentów
586 III, 3 | drodze owa dana człowiekowi od początku władza, mocą której
587 III, 3 | stosunku do przyrody, odrywa od niej. Człowiek zdaje się
588 III, 4 | współczesnym wydaje się daleka od obiektywnych wymagań porządku
589 III, 4 | porządku moralnego, daleka od wymagań sprawiedliwości,
590 III, 4 | się określić jako daleką od obiektywnych wymagań porządku
591 III, 4 | porządku moralnego, daleką od wymagań sprawiedliwości,
592 III, 4 | i panowania, niezależnie od zabarwienia ideologicznego,
593 III, 5 | tylko tego, aby odciąć się od straszliwych doświadczeń
594 III, 5 | znajdujemy się jeszcze daleko od tej realizacji, a niejednokrotnie
595 III, 5 | godność człowieka niezależnie od wyznawanej religii czy też
596 III, 5 | Jeśli powstrzymujemy się od wchodzenia w szczegóły tej
597 III, 5 | świecie zwrócić się do tych, od których w jakikolwiek sposób
598 IV, 1 | tchnieniem życia, które pochodzi od Chrystusa. W ten sposób
599 IV, 1 | i mocy Ducha, które idą od Chrystusa ukrzyżowanego
600 IV, 1 | jednoczącą Kościół najbardziej od wewnątrz i nadającą sens
601 IV, 1 | człowiek ma w Chrystusie od Ducha Świętego (tamże),
602 IV, 2 | jednak nie może ona odbiegać od zasadniczej jedności Nauczania
603 IV, 2 | jej dziedziny — poczynając od tej podstawowej, jaką jest
604 IV, 2 | posłannictwo prorockie, pochodzące od samego Chrystusa: „Jak Ojciec
605 IV, 3 | mocy Odkupienia, poczynając od misterium Chrztu św., w
606 IV, 3 | pierwszym Źródłem i Dawcą życia od początku. To nowe Życie,
607 IV, 3 | wyraz w nauczaniu Kościoła od najdawniejszych czasów aż
608 IV, 3 | grzechy” (Mk 2, 5); „idź, a od tej chwili już nie grzesz” (
609 IV, 3 | sprawiedliwością, która pochodzi od samego Odkupiciela. ~W Kościele,
610 IV, 4 | 21. Tenże Sobór, budując od samych podstaw obraz Kościoła-Ludu
611 IV, 4 | różnych stanów i zawodów, od najwyżej społecznie postawionych
612 IV, 4 | wzorem Chrystusa wymagać od siebie; wymagać właśnie
613 IV, 4 | otrzymanemu przez Chrystusa od Boga niesie z sobą ową solidarną
614 IV, 4 | Bożego Ludu, prowadzonego od wewnątrz działaniem Ducha
615 IV, 4 | najbardziej zobowiązujące, od których też najwięcej zależy
616 IV, 4 | wolności, który otrzymaliśmy od Stwórcy, kiedy powołał do
617 IV, 5 | dzięki temu, że czerpie je od Chrystusa, który zawsze
618 IV, 5 | żywych, bo ożywianych od wewnątrz działaniem Ducha
619 IV, 5 | ludzkie życie Synowi Bożemu, od którego bierze łaskę i godność
620 IV, 5 | tę Matkę, w ten sposób od początku objawioną w dziejach
621 IV, 5 | wypowiedziała swoje „fiat”. Od tego zaś momentu to dziewicze
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
622 Wprow, 0, | wschód słońca, tak Maryja, od swego Niepokalanego Poczęcia,
623 Wprow, 0, | własna tajemnica. Tak zresztą od początku starał się odczytywać
624 I, 1, (19) | jest tą, która wybrana od pradawnych pokoleń, na moy
625 I, 1, | którzy z ufnością oczekują od Niego zbawienia i dostępują
626 I, 1, | nie znam męża?”, słyszy od anioła potwierdzenie poprzednich
627 I, 1, | Maryja została uchroniona od dziedzictwa pierworodnego
628 I, 1, | grzechu25. ~W ten sposób, od pierwszej chwili poczęcia,
629 I, 1, | Maryja otrzymuje życie od Tego, któremu w porządku
630 I, 1, | Wybranie to jest potężniejsze od wszelkich doświadczeń zła
631 I, 1, | doświadczeń zła i grzechu, od całej owej „nieprzyjaźni”,
632 I, 2, | się słowa powiedziane Ci od Pana” (Łk 1, 45) 28. Można
633 I, 2, | się stanie” — zadecydowało od strony ludzkiej o spełnieniu
634 I, 2, | na ile wedle planu Bożego od Niej to zależało — spełnienie
635 I, 2, | się słowa powiedziane Ci od Pana”. Te słowa już się
636 I, 2, | jest także punktem wyjścia, od którego zaczyna się całe „
637 I, 2, | twego słowa!” (Łk 1, 38). Od pierwszej chwili dała wyraz
638 I, 2, | zwiastowania, jakie nada im Ten, od kogo słowa te pochodzą:
639 I, 2, | słowa, które pochodziły od Symeona w świątyni jerozolimskiej.
640 I, 2, | skrajnego ubóstwa. Wiemy bowiem od św. Łukasza, że w związku
641 I, 2, | zapowiedź, jaką Maryja usłyszała od anioła: Jezus jest Zbawicielem,
642 I, 2, | się: słowa powiedziane Jej od Pana” (por. Łk 1, 45), żyje
643 I, 2, | nikogo nie mogło dziwić, gdyż od dawna było używane w Izraelu.
644 I, 2, | objawione w Starym Przymierzu. ~Od chwili zwiastowania Dziewica-Matka
645 I, 2, | Kor 2, 11). O ile jednak od chwili zwiastowania objawiony
646 I, 2, | używając słów św. Jana od Krzyża — jakby z „zasłoną”,
647 I, 2, | słowa te w sobie zawierają.. Od stóp Krzyża zaś, jakby z
648 I, 3, | Jezus chce odwrócić uwagę od macierzyństwa, o ile oznacza
649 I, 3, | ciała” — skutek pochodzenia od tych samych rodziców. Nawet „
650 I, 3, | Czy przez to odsuwa się od tej, która była Jego Rodzicielką,
651 I, 3, | udziałem Matki Chrystusa od początku, od chwili poczęcia
652 I, 3, | Matki Chrystusa od początku, od chwili poczęcia i narodzin
653 I, 3, | poczęcia i narodzin Syna. Od tego momentu była Tą, która
654 I, 3, | ludzkiej niedoli, do uwalniania od zła, jakie w różnej postaci
655 I, 3, | pośrednictwie się opiera, od tego pośrednictwa całkowicie
656 I, 3, | ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął
657 I, 3, (47) | piersi Jezusa i nie otrzymał od Niego Maryi jako Matki”.
658 I, 3, | swego uwolnić człowieka od grzechu” 49. ~Słowa wypowiedziane
659 II, 1, | pozwalał mówić” (Dz 2, 4). Od tej chwili też rozpoczyna
660 II, 1, | powoływał niektórych stopniowo od chwili rozpoczęcia swego
661 II, 1, | posłannictwo, jakie sam otrzymał od Ojca. „Jak Ojciec Mnie posłał,
662 II, 1, | zaś dni później, odchodząc od Ojca powiedział im jeszcze: „
663 II, 1, | krańce ziemi” (Dz 1, 8). Od momentu wyjścia z Wieczernika
664 II, 1, | Matką. A jako taka, była od chwili poczęcia i narodzenia
665 II, 1, | zmartwychwstaniem. Kościół więc od pierwszej chwili „patrzył”
666 II, 1, | uwierzyła”: uwierzyła pierwsza. Od chwili zwiastowania i poczęcia,
667 II, 1, | zwiastowania i poczęcia, od chwili narodzenia w stajni
668 II, 1, | też do tajemnicy Kościoła od początku, od dnia jego narodzin.
669 II, 1, | tajemnicy Kościoła od początku, od dnia jego narodzin. U podwalin
670 II, 1, | tego, czym Kościół jest od początku — tego, czym wciąż
671 II, 1, | się słowa powiedziane Jej od Pana” (por. Łk 1, 45). Ta
672 II, 1, | błogosławioną, zwłaszcza od chwili zwiastowania, Maryja
673 II, 2, | naszego Boga. Czcigodniejszą od Cherubinów i nieporównanie
674 II, 2, | nieporównanie sławniejszą od Serafinów, któraś w dziewictwie
675 II, 2, | ikona chwały: Ta, która od zarania swego życia ziemskiego,
676 II, 3, | słabości cielesnej nie odstąpił od doskonałej wierności, lecz
677 II, 3, | 37. Kościół, który od początku swoje ziemskie
678 II, 3, | i wszechmocnym, który — od początku — jest źródłem
679 II, 3, | oczekiwali swego zbawienia od Boga, pokładając w Nim całą
680 II, 3, | obdarowania, nie można oddzielać od tej szczególnej opcji na
681 III, 1, | pośrednictwie się opiera, od tego pośrednictwa całkowicie
682 III, 1, | charakter, który je wyróżnia od pośrednictwa innych istot
683 III, 1, | swoje przyjęła i pojęła od początku, jako całkowite
684 III, 1, | bycia Matką Syna Bożego jest od początku w pełni otwarty
685 III, 1, | Jej Syna. Maryja, która od początku oddała się bez
686 III, 1, | macierzyńskiego oddania nie przenieść od początku na Kościół. Macierzyństwo
687 III, 1, | Dziewica, zachowana wolną od wszelkiej skazy winy pierworodnej,
688 III, 2, | poprzednio ukazano, jak Maryja od początku pozostaje z Apostołami
689 III, 2, | co Jej było powiedziane od Pana. Jako Dziewica uwierzyła,
690 III, 2, | względu Maryja „doznaje od Kościoła czci szczególnej (...);
691 III, 2, | że Kościół też uczy się od Maryi swego własnego macierzyństwa. „
692 III, 2, | również wiary otrzymanej od Chrystusa: za wzorem Maryi,
693 III, 2, | niego samego, dodaje: „I od tej godziny uczeń wziął
694 III, 2, | owej „niewiasty”, która od pierwszych rozdziałów Księgi
695 III, 3, | poprzedzającym drugie tysiąclecie od narodzenia Chrystusa ogłosić
696 III, 3, | wynika z mariologii Soboru, od którego zakończenia dzieli
697 III, 3, | ludów i narodów, poczynając od dnia Pięćdziesiątnicy. Bogarodzica,
698 Zak, 0, | dystansu”, jaki dzieli Stwórcę od stworzenia! Jeśli pozostaje
699 Zak, 0, | do całych jego dziejów — od tego początku, jaki odsłania
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
700 Wprow, 0, | schyłku drugiego tysiąclecia od Jego przyjścia obejmujemy
701 Wprow, 0, | wołanie świętego Pawła. ~Od samego początku mojego pontyfikatu
702 Wprow, 0, | W dwadzieścia pięć łat od zakończenia Soboru i od
703 Wprow, 0, | od zakończenia Soboru i od ogłoszenia Dekretu o działalności
704 Wprow, 0, | gentes, w piętnaście lat od Adhortacji Apostolskiej
705 Wprow, 0, | Kościoła, stale wzrasta, a od zakończenia Soboru niemal
706 Wprow, 0, | Kościoła nie może uchylić się od tego najpoważniejszego obowiązku:
707 I, 1, | zbawienie może przyjść tylko od Jezusa Chrystusa. ~Powszechność
708 I, 1, | tylko jeden Bóg, Ojciec, od którego wszystko pochodzi
709 I, 1, | można też oddzielać Jezusa od Chrystusa albo mówić o „
710 I, 1, | historycznym”, który byłby różny od „Chrystusa wiary”. Kościół
711 I, 1, | rozpatrywać ich oddzielnie od Jezusa Chrystusa, który
712 I, 2, | życie jest darem Bożym i od człowieka wymaga się, by
713 I, 2, | ludzie powinni być wolni. od przymusu ze strony czy to
714 I, 4, | środowiskowej. Łaska ta pochodzi od Chrystusa, jest owocem Jego
715 I, 5, | Nim zostajemy wyzwoleni od wszelkiej alienacji i zagubienia,
716 I, 5, | alienacji i zagubienia, od zniewolenia przez moce grzechu
717 II, 2, | Jego posłannictwo zdąża od samego początku do wyzwolenia
718 II, 2, | samego początku do wyzwolenia od nich ludzi. W Jezusowej
719 II, 2, | duchowego, to znaczy uwolnienia od grzechu. Dokonując uzdrowień,
720 II, 2, | Łk 18, 42-43). Uwolnienia od opętania przez złego ducha,
721 II, 2, | pracować na rzecz wyzwolenia od zła we wszelkich jego formach.
722 II, 4, | rzeczywistości, niezależnie od tego, jaka by była jej nazwa.
723 II, 4, | którego nie można odłączać ani od Chrystusa, ani od Kościoła. ~
724 II, 4, | odłączać ani od Chrystusa, ani od Kościoła. ~Jak już powiedziano,
725 II, 4, | Jeśli odrywa się Królestwo od Jezusa, nie ma już Królestwa
726 II, 4, | można odłączać Królestwa od Kościoła. Niewątpliwie Kościół
727 II, 4, | Jednakże, odróżniając się od Chrystusa i od Królestwa,
728 II, 4, | odróżniając się od Chrystusa i od Królestwa, Kościół jest
729 II, 5, | J 3, 8). Trzeba jednak od razu dodać, że ten doczesny
730 III, 1, | posłannictwem, które On sam otrzymał od Ojca: „Jak Ojciec Mnie posłał,
731 III, 2, | decyzję uznaną za pochodzącą od Ducha: dla poganina nie
732 III, 4, | nie należy też oddzielać od Jego specyficznego działania
733 III, 5, | już przepowiadany. Dziś od wszystkich chrześcijan,
734 III, 5, | wszystkich chrześcijan, od wszystkich Kościołów partykularnych
735 III, 5, | Kościołów partykularnych i od Kościoła powszechnego wymaga
736 IV, 0, | bowiem „nie może uchylać się od stałej misji niesienia Ewangelii
737 IV, 1, | dechrystianizacja krajów od dawna chrześcijańskich,
738 IV, 2, | prowadząc życie dalekie od Chrystusa i od Jego Ewangelii.
739 IV, 2, | życie dalekie od Chrystusa i od Jego Ewangelii. W tym wypadku
740 IV, 2, | ci, którzy są daleko od Chrystusa”, wśród których
741 IV, 2, | Ewangelii54. Różni się ona od innych form działalności
742 IV, 3, | poważniejszy, że rodzi się od wewnątrz; objawia się on
743 IV, 4, | misyjna ad gentes, będąc różną od duszpasterskiej troski o
744 IV, 4, | duszpasterskiej troski o wiernych i od nowej ewangelizacji niepraktykujących,
745 IV, 4, | odosobnionych, dalekich od ośrodków cywilizowanych
746 IV, 4, | zależy w wielkiej mierze od ich wpływu. Nie wystarcza
747 IV, 4, | dziedzinach życia ludzkiego, od kultury do polityki, od
748 IV, 4, | od kultury do polityki, od gospodarki do badań naukowych.
749 IV, 5, | dobrowolnie odłączałby się od Kościoła powszechnego, straciłby
750 IV, 6, | ludom”67, jest bardzo daleka od konkretnego urzeczywistnienia:
751 V, 2, | Kościół nie może uchylać się od wyraźnego nakazu Chrystusa,
752 V, 2, | i autentyczne wyzwolenie od zła, od grzechu i od śmierci;
753 V, 2, | autentyczne wyzwolenie od zła, od grzechu i od śmierci; w
754 V, 2, | wyzwolenie od zła, od grzechu i od śmierci; w Nim Bóg daje „
755 V, 3, | Nawrócenie wyraża się od początku w wierze całkowitej
756 V, 3, | nieustannego przechłodzenia od „życia wedle ciała” do „
757 V, 3, | nawrócenia do Chrystusa od chrztu, uważając go za niekonieczny.
758 V, 4, | jakie posiadamy, począwszy od dobra najcenniejszego, jakim
759 V, 6, | nich dobre i odnawiając je od wewnątrz87. Ze swej strony
760 V, 6, | bezkrytycznego przejścia od pewnej formy alienacji kulturalnej
761 V, 7, | naciskiem, że zbawienie pochodzi od Chrystusa, a dialog nie
762 V, 7, | Chrystusa, a dialog nie zwalnia od ewangelizacji99. ~W świetle
763 V, 7, | przez Chrystusa niezależnie od środków zwyczajnych, jakie
764 V, 7, | formy i sposoby wyrazu: od wymiany pomiędzy znawcami
765 V, 7, | ochrony wartości religijnych; od przekazywania sobie wzajemnych
766 V, 8, | całościowego pokoju i wyzwolenia od wszelkiego ucisku. Kościół
767 V, 8, | dziecko Boże, uwalnia go od niesprawiedliwości i integralnie
768 V, 8, | Rozwój człowieka pochodzi od Boga, od wzoru, którym jest
769 V, 8, | człowieka pochodzi od Boga, od wzoru, którym jest Jezus
770 V, 9, | szczególną uwagę, niezależnie od sytuacji moralnej czy osobistej,
771 V, 9, | wspólnoty chrześcijańskie, od rodzin do diecezji, od parafii
772 V, 9, | od rodzin do diecezji, od parafii do wspólnot zakonnych,
773 VI, 0, | misyjnym Kościoła, wysyłając od siebie misjonarzy do głoszenia
774 VI, 2, | czego właściwie oczekuje od nich dzisiaj Kościół. ~Punktem
775 VI, 2, | życie misjonarza, wymagając od niego bezgranicznego poświęcenia
776 VI, 2, | do tych, którzy są daleko od Chrystusa, wyznaczeni do
777 VI, 3, | kraju. Wymagać to będzie od nich nie tylko dojrzałości
778 VI, 3, | W dwadzieścia pięć lat od jej ogłoszenia podkreśliłem
779 VI, 4, | konsekrowanego, których członkowie od chwili, gdy na mocy samej
780 VI, 4, | formowaniu nowych Kościołów: od starożytnych Instytucji
781 VI, 5, | wiary zaznacza się jasno od samych początków chrześcijaństwa,
782 VI, 7, | im urzędy. Sobór wymaga od nich zajęcia się „na wspólnych
783 VII, 0, | misyjnym Kościoła zależy od świętości życia każdego
784 VII, 3, | Wszystko, co otrzymaliśmy od Boga — tak życie, jak i
785 VII, 4, | przemieszczania się ludzi, wymagają od chrześcijan autentycznego
786 VII, 4, | szukając kontaktu z ludźmi. Od chrześcijan wymaga się przede
787 VII, 6, | Skoro Dzieła te zależą od Papieża i całego Kolegium
788 VII, 6, | tak do wpajania katolikom od dzieciństwa ducha prawdziwie
789 VII, 6, | wszystkich misji, zależnie od ich potrzeb” 170. Innym
790 VII, 6, | zależą w skali powszechnej od Kongregacji do spraw Ewangelizacji
791 VII, 6, | a na szczeblu lokalnym od Konferencji Episkopatów
792 VII, 6, | Konferencji Episkopatów i od Biskupów poszczególnych
793 VII, 7, | więc dawać i przyjmować od innych Kościołów, dary duchowe,
794 VII, 7, | misjonarzy i potrzebne środki od innych Kościołów, i sami
795 VII, 8, | chrześcijaństwo istnieje od dawna, dokonuje się stopniowe
796 VIII, 2, | doprowadzają do stóp Krzyża. ~Od misjonarza wymaga się, by
797 VIII, 2, | dla Ewangelii, w oderwaniu od osób i dóbr z własnego środowiska,
798 VIII, 3, | nie może być oddzielona od wierności wobec Kościoła173. ~ ~
799 VIII, 4, | świętości, której wymaga od nich dar powołania i z dnia
800 VIII, 4, | misji w dużej mierze zależy od kontemplacji Misjonarz,
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer
801 I, | starożytnej Tesaloniki) cieszą się od wieków, zwłaszcza pośród
802 I, | modlitwie i dziełu tych Świętych od dawna zakorzeniły się świadomie
803 I, | już w roku 869 odłączyła od brata w Rzymie; dotąd przechowuje
804 I, | upływie przeszło stu lat od wydania Encykliki Leona
805 I, | na tych dwóch Świętych, od których dzieli nas już jedenaście
806 II, | jednak zapragnął uwolnić się od tych obowiązków, aby poświęcić
807 II, | liturgii w języku słowiańskim od poprzednika, Hadriana II. ~
808 II, | prawowierności uzyskał Metody również od Cesarza bizantyjskiego i
809 II, | Ewangelii i Nauczyciel „od Boga i od świętego apostoła
810 II, | i Nauczyciel „od Boga i od świętego apostoła Piotra” 10
811 III, | której niekiedy Bóg wymaga od wybranych ludzi, przyjęta
812 III, | wieloma względami były dalekie od systemu współżycia opartego
813 III, | sposób dla misjonarzy, którzy od najdawniejszych czasów po
814 III, | czasów po dzień dzisiejszy – od Europy po Azję, a teraz
815 III, | wspólnota miłości chroni Kościół od wszelkiego partykularyzmu.
816 IV, | Bizantyjskiego sprawowano już od dawna święte obrzędy w języku
817 IV, | jedności chrześcijan, zależnie od różnych potrzeb Kościoła
818 V, | czymś statycznym, oderwanym od historii i płytko ujednoliconym,
819 V, | łaskami rozlicznymi, jak od początku tak i teraz, przez
820 VII, | rozszerzając się potem na wschód od Moskwy. ~Za parę lat, dokładnie
821 VII, | nich głębsze i mocniejsze od jakiegokolwiek podziału.
822 VII, | 26. Od IX wieku, kiedy kształtował
823 VII, | wśród narodów słowiańskich. Od nich płynie także zachęta
824 VII, | Analogicznie dzisiaj Kościoły od dawna chrześcijańskie mogą
825 VIII, | przejście” wiosną 885 roku od Wcielenia Chrystusa (a według
826 VIII, | rachuby czasu w 6393 roku od stworzenia świata) dokonało
827 VIII, | upływa jedenaście stuleci od jego śmierci, ~— pragnę
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
828 I, | Biskupów Rzymu, którzy — od czasów Leona XIII i Encykliki
829 I, | Kościoła. Dlatego poczynając od cennego wkładu Leona XIII,
830 I, | rozwój ludów, jeszcze daleki od urzeczywistnienia — zamierzam
831 II, | odpowiedzią na soborowy apel, od którego rozpoczyna się Konstytucja
832 II, | soborowego, wychodzącego od stwierdzenia sytuacji nędzy
833 II, | misji „służenia”, odrębnej od funkcji państwa, nawet gdy
834 II, | dokumentu, pochodzącego od najwyższego autorytetu Kościoła
835 II, | wychodzenie poza mandat otrzymany od Chrystusa Pana. ~
836 II, | coraz większej mierze zależą od wpływu czynników istniejących
837 II, | nieporównanie liczniejsze od tych, które z tych dobrodziejstw
838 II, | moralny obowiązek — zależnie od stopnia odpowiedzialności —
839 III, | się dzisiaj bardzo dalekie od urzeczywistnienia. ~W tym
840 III, | wśród których były kraje od pewnego czasu niezależne,
841 III, | części świata oddzielone od siebie z powodu tego rosnącego
842 III, | niepokojące, poczynając od dziedziny kulturowej. Są
843 III, | pomocy krajom oddzielonym od świata dobrobytu, do którego
844 III, | że bardzo dalecy jesteśmy od prawdziwego rozwoju ludów. ~
845 III, | indywidualnej i społecznej, od degradacji aż po utratę
846 III, | rozwoju bywają często odrywane od właściwego im celu i wykorzystywane
847 III, | uchylając się w ten sposób od odpowiedzialności płynącej
848 III, | wobec prawdziwej ucieczki od moralnego obowiązku. ~
849 III, | zagranicy, niekiedy zaś od nich bywają wręcz uzależnione
850 III, | pokus do jego niszczenia, od przerywania ciąży do eutanazji —
851 IV, | niebezpieczeństwo nieodłączne od prostego mnożenia czy zastępowania
852 IV, | istoty ludzkiej, w której od początku uczestniczy on
853 IV, | odpowiedź na Boże powołanie dane od początku mężczyźnie i kobiecie (
854 IV, | Kto by chciał odstąpić od trudnego, ale wzniosłego
855 IV, | Odkupiciela, rzucając światło od wewnątrz na naturę rozwoju,
856 IV, | Boży plan, zapoczątkowany od wieków w Chrystusie, doskonałym „
857 IV, | dlatego, że Bóg Ojciec już od początku postanowił uczynić
858 IV, | każdej wspólnocie, poczynając od rodziny i stowarzyszeń religijnych,
859 IV, | istoty ludzkiej, poczynając od prawa do swobodnego wyznawania
860 IV, (62) | wyjątku człowiek, niezależnie od rasy, religii i narodowości,
861 IV, (62) | pełni ludzkim, wyzwolonym od poddaństwa, jakie stwarza
862 IV, | wykorzystania nie mogą być odrywane od poszanowania wymogów moralnych.
863 IV, | rzeczami. Ograniczenie nałożone od początku na człowieka przez
864 V, | ciągu lat, które upłynęły od ogłoszenia Encykliki Pawłowej,
865 V, | innych grzechów, uzależniając od siebie postępowanie ludzi. ~„
866 V, | Pan i Dawca życia wymaga od ludzi określonych postaw,
867 V, (65) | kto usiłuje wymówić się od trudu czy ofiary, podając
868 V, | ekonomicznego, lecz zależą od najgłębszych podstaw, które
869 VI, | przepowiadanie zawsze jest ważniejsze od oskarżania. To ostatnie
870 VI, | może być jednak oderwane od przepowiadania, dającego
871 VI, | sposobów ich realizacji zależy od poszczególnych sytuacji
872 VI, | wszystko ducha inicjatywy od samych zainteresowanych
873 VI, | oczekiwania wszystkiego od krajów bardziej uprzywilejowanych
874 VI, | progressio82 — dalekie jeszcze od urzeczywistnienia w tylu
875 VI, | obejmującej wszystkich, poczynając od najbardziej zepchniętych
876 VI, | zmniejszyły ich zależność od potężniejszych producentów;
877 VI, | nadmiernego uzależnienia od krajów bogatszych i potężniejszych,
878 VII, | wolnymi, i obwoływać rok łaski od Pana” (por. Łk 4, 18-19).
879 VII, | jednego i drugiego zależy od wierności naszemu powołaniu
880 VII, | zależy przede wszystkim od Boga. ~
881 VII, | ludzi, więzią doskonalszą od jakiegokolwiek zjednoczenia
882 VII, | ukazując je Synowi, uzyskała od Niego złagodzenie ich i
883 VII, | potrzebach naszych, ale od wszelakich złych przygód
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
884 Wprow, 0, | mogliby bowiem uchylić się od uczynienia z Bożą pomocą
885 Wprow, 0, | 3. Od czasu Soboru Watykańskiego
886 Wprow, 0, | dziejów, Kościół uwalnia się od wszelkich czysto ludzkich
887 I, 2, | Wszystko to, co pochodzi od Chrystusa i do Niego prowadzi,
888 I, 2, | obrzędów, które — zależnie od różnych warunków każdego
889 I, 2, | eschatologicznej, którą przygotowywał „od czasów Abla sprawiedliwego” 19.
890 I, 3, | 15. Przechodząc od zasad, od imperatywu chrześcijańskiego
891 I, 3, | 15. Przechodząc od zasad, od imperatywu chrześcijańskiego
892 I, 3, | w Ewangelię” (Mk 1, 15), od których Jezus rozpoczyna
893 I, 3, | dopuścił do oddzielenia odnowy od otwarcia ekumenicznego29.
894 I, 4, | która] chroni Kościół od wszelkiego partykularyzmu,
895 I, 5, | ekumeniczny zaczął się poniekąd od negatywnego doświadczenia
896 I, 5, | myśli Siostrę Marię Gabrielę od Jedności, trapistkę, którą
897 I, 5, | swym powołaniem żyła z dala od świata, poświęciła życie
898 I, 6, | Ten Dokument ujmuje rzecz od strony Kościoła katolickiego
899 I, 6, | to one czynią go możliwym od samego początku. Trzeba
900 I, 6, | Trzeba niejako rozpocząć od opuszczenia pozycji przeciwników,
901 I, 7, | ekumenicznego, jakie zarysowało się od czasu Soboru, nie jest bynajmniej
902 I, 9, | doktrynalnymi odbiegającymi od tych, których zwykło się
903 I, 9, | dogmatyczne, są czymś odrębnym od zmiennych pojęć którejkolwiek
904 I, 9, | dogmatyczne Magisterium Kościoła od samego początku nadawały
905 I, 10, | domagają się podjęcia, już od tej chwili, wszelkiej możliwej
906 II, 1, | ekumeniczne nierzadko wymaga od tych, którzy są za nie odpowiedzialni,
907 II, 2, | Kościół katolicki nie może się od niej uchylić72. Chrześcijanie
908 II, 2, | niegdyś działali niezależnie od siebie, dzisiaj wspólnie
909 II, 4, | z innymi chrześcijanami od czasu Soboru, pozwoliły
910 II, 4, | Wspólnot biorących swe imię od Chrystusa ukrzyżowanego
911 II, 5, | rozbieżności dzielące nas od każdej z nich. Bóg pozwolił
912 II, 6, | disciplina) stosowane przez nie od samego początku i usankcjonowane
913 II, 7, | wpisuje się też ustalony już od kilkunastu lat zwyczaj,
914 II, 7, | kresu drugiego tysiąclecia od narodzenia Chrystusa.~
915 II, 7, | dwoistości Bizancjum — Rzym; od Chrztu Rusi jego znaczenie
916 II, 8, | szczyci się pochodzeniem od samych Apostołów” 87. Droga
917 II, 8, | Droga Kościoła zaczęła się od Jerozolimy w dniu Pięćdziesiątnicy,
918 II, 8, | stopniowe oddalanie się od siebie Kościołów Zachodu
919 II, 8, | Wschodnie — uczy Sobór — od samego powstania posiadają
920 II, 8, | mniszego. Tam przecież już od chlubnych czasów Ojców świętych
921 II, 8, | monastycznego, „poczynając od ewangelizacji, która jest
922 II, 9, | 59. Od chwili swego powstania w
923 II, 9, | katolikom i prawosławnym już od tej chwili dawać wierne
924 II, 10, | udział w wierze otrzymanej od Apostołów, w tych samych
925 II, 11, | kościelne, które odłączyły się od Rzymskiej Stolicy Apostolskiej
926 II, 11, | różnią się znacznie nie tylko od nas, ale i między sobą”,
927 II, 11, | Równocześnie jednak, „mają odmienne od nas zapatrywania (...) na
928 II, 11, | ochrzczonych. Wszyscy, niezależnie od swojej roli w Kościele i
929 II, 13, | dobrodziejstwa otrzymane od Boga; dochodzi do tego żywe
930 II, 13, | przemoc wszelkiego rodzaju — od wojen po niesprawiedliwość
931 III, 1, | droga dzieli nas jeszcze od tego błogosławionego dnia,
932 III, 1, | Posługę i Władzę, wychodząc od pewnej fundamentalnej jedności
933 III, 1, | fundamentalnej jedności doktryny.~Od tej podstawowej, ale cząstkowej
934 III, 2, | jednomyślności wszystkich — od Biskupów po wiernych świeckich —
935 III, 2, | Tradycją wiary, przejętą od Apostołów i obecną w życiu
936 III, 4, | słusznie pragną i czego od nas oczekują, w tym też
937 III, 5, | szczególnie zaś prymatu) od posługi, co byłoby sprzeczne
938 III, 5, | z tych, którzy otrzymali od Ducha zadanie nie polegające
939 III, 5, | skłóconymi (...) — głosem wolnym od wszelkich podziałów, oczyszczonym
940 III, 5, | nie oddziela tej funkcji od misji powierzonej wszystkim
941 III, 5, | Jest to ogromne zadanie, od którego nie możemy się uchylić
942 Adh, 0, | Duchu, który umie oddalić od nas widma przeszłości i
943 Adh, 0, | Bóg nie przyjmuje ofiary od tego, kto trwa w niezgodzie,
944 Adh, 0, | ale raczej każe mu odejść od ołtarza i pojednać się najpierw
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
945 Wprow, 1, | pokusy, by odwrócić wzrok od Boga żywego i prawdziwego
946 Wprow, 1, | człowiek nie może się uchylić od podstawowych pytań: Co powinienem
947 Wprow, 1, | czynić? Jak odróżniać dobro od zła? Odpowiedź można znaleźć
948 Wprow, 2, | postępowania, uzależnionych od indywidualnego osądu subiektywnego
949 Wprow, 2, | subiektywnego sumienia lub od złożoności uwarunkowań społeczno-kulturowych. ~
950 Wprow, 2, | Jeśli niniejsza Encyklika, od tak dawna oczekiwana, zostaje
951 I, 2, | człowieka i nikt nie może się od niego uchylić: ono bowiem
952 I, 2, | do Chrystusa, aby uzyskać od Niego odpowiedź na pytanie,
953 I, 3, | miłość, miłość zaś pochodzi od Boga, jako że Bóg sam jest
954 I, 4, | bliźniego czy wręcz oddziela ją od miłości Boga, o czym świadczy
955 I, 5, | może tak powiedzieć, jeśli od dzieciństwa konsekwentnie
956 I, 5, | że daleko jest jeszcze od celu: stając przed Jezusem
957 I, 5, | wyzwoleniem” człowieka od przykazali, które - przeciwnie -
958 I, 6, | szczególną misję, poczynając od Dwunastu; ale jest też oczywiste,
959 I, 6, | nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje
960 I, 6, | doskonałości, Jezus żąda od niego, by doskonale wypełnił
961 I, 6, | końca”. Jezus żąda tego od każdego człowieka, który
962 I, 7, | oddalać wasze żony, lecz od początku tak nie było” (
963 I, 7, | objawioną w Jezusie Chrystusie i od Niego ją otrzymuje. W ten
964 I, 8, | głoszenia Ewangelii, Apostołowie od początku istnienia Kościoła
965 I, 8, | innych ludów, odróżniali się od pogan nie tylko wiarą i
966 I, 8, | Zaś Pasterze Kościoła już od czasów apostolskich jednoznacznie
967 I, 8, | Tradycja ta, wywodząca się od Apostołów, rozwija się w
968 II, 1, | Są to bowiem elementy, od których zależy „odpowiedź
969 II, 1, | nauczycieli. Będą się odwracali od słuchania prawdy, a obrócą
970 II, 2, | Niektóre z nich jednak odchodzą od prawdy o człowieku jako
971 II, 2, | wobec własnej prawdy, różnej od prawdy innych. Posunięty
972 II, 2, | negują zależność wolności od prawdy. ~Jeśli zamierzamy
973 II, 2, | iż wolność jest zależna od prawdy; zasady, którą tak
974 II, 3, | Człowiek oczywiście jest wolny od chwili, kiedy może pojąć
975 II, 3, | zapomniano o zależności rozumu od Mądrości Bożej oraz o konieczności —
976 II, 3, | który miałby pochodzić od człowieka i odnosić się
977 II, 4, | rzeczy stworzone nie zależą od Boga, a człowiek może ich
978 II, 4, | Prawo moralne pochodzi od Boga i w nim ma zawsze swe
979 II, 4, | własne prawo, otrzymane od Stwórcy. Niemniej autonomia
980 II, 4, | moralnych, zależnie jedynie od okoliczności historycznych
981 II, 4, | okoliczności historycznych lub od potrzeb ludzkich społeczeństw
982 II, 4, | że człowiek nie posiada od początku tego „poznania”,
983 II, 5, | wyboru, to znaczy osobowo, od wewnątrz poruszony i naprowadzony,
984 II, 5, | człowiek, gdy uwalniając się od wszelkiej niewoli namiętności,
985 II, 5, | musi umieć odróżniać dobro od zła. Dokonuje tego przede
986 II, 5, | którym odróżniamy dobro od zła — co należy do dziedziny
987 II, 5, | które nie są osobami: nie „od zewnątrz”, poprzez prawa
988 II, 5, | prawa natury fizycznej, ale „od wewnątrz”, za pośrednictwem
989 II, 5, | narodowi wybranemu, poczynając od przykazań otrzymanych na
990 II, 5, | miłość (Ga 5, 6). Poucza ona od wewnątrz o tym, co należy
991 II, 5, | pozytywne, czyli objawione, od prawa naturalnego, zaś w
992 II, 5, | zbawienia prawo „stare” od „nowego”, nie należy zapominać,
993 II, 6, | ręku rady jego” i oczekuje od niego, że sam nada rozumny
994 II, 6, | Doktryna odrywająca akt moralny od jego wymiarów cielesnych
995 II, 7 | Lecz od początku tak nie było” (
996 II, 7, | moralnym zakazy są donioślejsze od obowiązku czynienia dobra,
997 II, 7, | w danej sytuacji, zależy od okoliczności, których nie
998 II, 7, | możliwość powstrzymania się od zła, zwłaszcza jeżeli on
999 II, 8, | koncepcji oddalającej się od tradycyjnego stanowiska
1000 II, 8, | uzasadnień dla wyjątków od reguły ogólnej i tym samym
1-500 | 501-1000 | 1001-1058 |