1-500 | 501-1000 | 1001-1058
Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 Wprow, | obraz „uczonego w Piśmie, który stał się uczniem Królestwa
2 Wprow, | podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa
3 I, | świadkiem procesu historycznego, który się rozpoczął już wcześniej,
4 I, | się w ten sposób towarem, który można było swobodnie kupować
5 I, | wątpliwości, że wobec konfliktu, który przeciwstawiał człowieka
6 I, | samego Jezusa Chrystusa, który polecił mu „paść baranki
7 I, | prawdziwy corpus doktrynalny, który pozwala mu analizować zjawiska
8 I, | nauki społecznej Kościoła, który zdolny jest dzisiaj, tak
9 I, | naświetlenie konfliktu, który wytworzył się między kapitałem
10 II, | proponowanego przez „socjalizm”, który wtedy istniał jako filozofia
11 II, | podmiotu decyzji moralnych, który podejmując je, tworzy porządek
12 II, | oświeceniowym racjonalizmem, który pojmuje rzeczywistość ludzką
13 II, | właściwym dla socjalizmu, który zostaje potępiony w Rerum
14 II, | natury etycznej czy prawnej, który odrzuca poszanowanie godności
15 II, | naukowy i technologiczny, który powinien przyczynić się
16 II, | Prowizoryczny charakter pokoju, który nastąpił po drugiej wojnie
17 II, | zdrowego rozwoju gospodarczego, który ludziom pozwala własną pracą
18 II, | to najpilniejszy problem, który wspólnota międzynarodowa
19 III, | Decydującym czynnikiem, który dał początek zmianom, było
20 III, | porządkiem europejskim, który wyłonił się z drugiej wojny
21 III, | wytworzona przez ateizm, który pozostawił młode pokolenia
22 III, | zmaganiach z przeciwnikiem, który nie czuje się związany zasadami
23 III, | nieograniczonego zaufania Bogu, który jest Panem historii i sam
24 III, | ranę grzechu pierworodnego, który stale pociąga go ku złu
25 III, | biurokratycznej kontroli, który pozbawia człowieka inicjatywy
26 III, | wszystkich narodów z poziomem, który dziś osiągnęły kraje najbogatsze,
27 III, | fundamentalizmu religijnego, który w sposób zawoalowany czy
28 III, | wolny Jezusa Chrystusa, który jest prawdziwym dobrem człowieka64.
29 IV, | dobre, jest sam akt Boga, który stworzył ziemię i człowieka,
30 IV, | człowieka jest pierwszym darem, który Bóg ofiarował człowiekowi,
31 IV, | przedsiębiorczości70.~Ten proces, który w sposób konkretny i jasny
32 IV, | jest system socjalistyczny, który w rzeczywistości okazuje
33 IV, | błędem jest styl życia, który wyżej stawia dążenie do
34 IV, | naszych czasach. Człowiek, który odkrywa swą zdolność przekształcania
35 IV, | przesłanie niewidzialnego Boga, który je stworzył. Współczesna
36 IV, | dóbr aniżeli jako podmiot, który produkuje i konsumuje po
37 IV, | jest zatem taki człowiek, który nie chce wyjść poza samego
38 IV, | innych potrzeb83. Człowiek, który troszczy się wyłącznie albo
39 IV, | społecznej? Czy to jest model, który należy proponować krajom
40 IV, | się system ekonomiczny, który uznaje zasadniczą i pozytywną
41 IV, | w łańcuch solidarności, który stopniowo rośnie. Własność
42 V, | przeciwstawił się totalitaryzm, który, w formie marksistowsko-leninowskiej,
43 V, | demokrację jako system, który zapewnia udział obywateli
44 V, | ideału demokratycznego, który łączy się z zainteresowaniem
45 V, | czy konstytucyjnym. Wkład, który w ów porządek wnosi, polega
46 V, | bezpieczeństwa, tak by człowiek, który pracuje i wytwarza, mógł
47 V, | pogłębiać ją w dialogu, który obejmuje dawne i przyszłe
48 V, | włączenia się całego człowieka, który wyraża w niej swój zmysł
49 V, | prawdę o stworzeniu świata, który Bóg złożył w ręce ludzi,
50 VI, | nauka społeczna Kościoła, który wykorzystując dorobek nauk
51 VI, | zamykając go w egoizmie, który szkodzi ostatecznie jemu
52 VI, | będą traktować ubogiego, który prosi o wsparcie dla podtrzymania
53 VI, | jeszcze Bogu Wszechmogącemu, który dał swemu Kościołowi światło
54 VI, | tysiącleciu, w wierności Temu, który wczoraj i dziś jest ten
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
55 I, | raz jeszcze oblicze Ojca, który Jest „Ojcem miłosierdzia
56 I, | że otwarcie na Chrystusa, który jako Odkupiciel świata w
57 I, | 2. Bóg, który „zamieszkuje światłość niedostępną” (
58 I, | prawdę, że „Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, [o Nim]
59 I, | się ten przymiot Bóstwa, który już Stary Testament (przy
60 I, | przeszkadzało człowiekowi, który poprzez nieznany przedtem
61 I, | Chrystusie prawda o Bogu, który jest „Ojcem miłosierdzia” (
62 I, | przez Niego tajemnica Boga, który jest „Ojcem miłosierdzia”,
63 I, | powiedział, że Ojciec nasz, „który widzi w ukryciu” (Mt 6,
64 II, | przejrzystym znakiem Boga, który jest miłością, staje się
65 II, | pytanie: „Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego
66 II, | Chrystus więc objawia Boga, który jest Ojcem, jest „miłością”,
67 II, | J 4, 16), objawia Boga, który jest „bogaty w miłosierdzie”,
68 II, | takie uobecnianie Boga, który jest Ojcem: miłością i miłosierdziem,
69 II, | oczyma dobrego pasterza, który szuka zgubionej owcy (Mt
70 II, | 15, 8-10). Ewangelistą, który szczególnie wiele miejsca
71 II, | najpełniej objawia Ojca, który jest Bogiem „bogatym w miłosierdzie”.
72 III, | wybrany i każdy człowiek, który go stanowi, znajdzie zawsze
73 III, | zarania istnienia tego ludu, który sobie wybrał, a lud ten
74 III, | oraz całemu Izraelowi, który pozostawał w Przymierzu
75 III, | Testament — obecność Boga, który związał się już jako Stwórca
76 III, | zapowiadają pełne objawienie Boga, który „jest miłością” (J 4, 16). ~
77 III, | pośrednictwem tego ludu, który, idzie poprzez dzieje zarówno
78 IV, | które „wspominał” stale Ten, który go wybrał5. ~Z kolei zaś
79 IV, | grzechem syna. ~Ten syn, który otrzymuje od ojca przypadającą
80 IV, | czasów, począwszy od tego, który po raz pierwszy utracił
81 IV, | ojca odsłania nam Boga, który jest Ojcem. Postępowanie
82 IV, | cały sposób zachowania się, który uzewnętrznia wewnętrzną
83 IV, | zazdrość starszego brata, który nigdy nie odszedł od Ojca
84 IV, | Kiedy zaś to czyni, ów, który doznaje miłosierdzia, nie
85 IV, | kto je okazuje, a tym, który go doznaje. I z kolei gotowi
86 V, | gruntownie wniknąć w ten finał, który — zwłaszcza w języku soborowym —
87 V, | posłannictwie Chrystusa, że Ten, który „przeszedł dobrze czyniąc
88 V, | Iz 53, 5). ~Jak człowiek, który prawdziwie i straszliwie
89 V, | nas grzechem uczynił Tego, który nie znał grzechu” (2 Kor
90 V, | objawieniem się świętości Boga, który jest bezwzględną pełnią
91 V, | Chrystusa, Jednorodzonego Syna, który jako „Bóg z Boga i światłość
92 V, | świadectwo Człowieka-Syna, który na nim poniósł śmierć, mówi
93 V, | przestaje mówić o Bogu-Ojcu, który jest bezwzględnie wierny
94 V, | miłości do człowieka. O Bogu, który tak umiłował świat — a więc
95 V, | Człowieczego: wobec Tego, który jeden ze wszystkich synów
96 V, | śmierci” (Flp 2, 8). Tego, który był bez grzechu, Bóg „dla
97 V, | wymierzona za cenę śmierci Tego, który był bez grzechu, i który
98 V, | który był bez grzechu, i który jeden mógł — przez swoją
99 V, | końca mesjańskiego programu, który kiedyś Chrystus sformułował
100 V, | por. Mt 24, 35), jest Tym, który stoi i kołacze do drzwi
101 V, | równocześnie poniekąd tym, który „okazuje miłosierdzie”?
102 V, | na człowieka, Chrystus, który w swojej męce i krzyżu nie
103 V, | koncentruje się na tym Chrystusie, który wieczorem pierwszego dnia
104 V, | 23). ~Oto Syn Człowieczy, który w swoim zmartwychwstaniu
105 V, | sam Chrystus, Syn Boży, który u kresu — a poniekąd już
106 VI, | pewnością jedynym dokumentem, który w życiu współczesnego pokolenia
107 VI, | Rośnie ów egzystencjalny lęk, który łączy się — jak już wspomniano
108 VI, | może paść ofiarą nacisku, który pozbawi go wewnętrznej wolności,
109 VI, | słuchania głosu sumienia, który wskazuje prawą drogę jego
110 VI, | cywilizacji materialnej, który nie pozwala rodzinie ludzkiej
111 VI, | religii, tłumaczy ów niepokój, który staje się udziałem współczesnego
112 VII | obrazu naszego pokolenia, który musi budzić głęboki niepokój,
113 VII, | sprawowany na pamiątkę Tego, który w swym mesjańskim posłannictwie
114 VII, | Właśnie dlatego, że w świecie, który Bóg tak umiłował, „że Syna
115 VII, | istnieje grzech, Bóg, który „jest miłością” (1 J 4,
116 VII, | prawdzie człowieka i świata, który jest jego doczesną ojczyzną. ~
117 VII, | odnalezienia” tego Ojca, który bogaty jest w miłosierdzie. ~
118 VII, | jak np. w wypadku lekarza, który leczy, nauczyciela, który
119 VII, | który leczy, nauczyciela, który uczy, rodziców, którzy utrzymują
120 VII, | swoje dzieci, ofiarodawcy, który świadczy potrzebującym),
121 VII, | każdym razie także i ten, który daje, może bez trudu odnaleźć
122 VII, | odnaleźć siebie w pozycji tego, który otrzymuje, który zostaje
123 VII, | pozycji tego, który otrzymuje, który zostaje obdarowany, który
124 VII, | który zostaje obdarowany, który doznaje miłości miłosiernej,
125 VII, | czy proces jednostronny, który zakłada i pozostawia dystans
126 VII, | wyrównawczym” czy też „rozejmowym”, który właściwy jest dla samej
127 VII, | ten, kto przebacza i ten, który dostępuje przebaczenia,
128 VII, | szafarzy oraz całego ludu, który daje świadectwo „wielkim
129 VIII, | tak jak prorocy do Boga, który nie może „brzydzić się tym,
130 VIII, | 9; Rdz 1, 31), do Boga, który jest wierny sobie samemu,
131 VIII, | pokolenia! Niech Kościół, który na podobieństwo Maryi stara
132 VIII, | objawiać Boga, tego Ojca, który pozwala nam „widzieć” siebie
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
133 Wstep, | kilkakrotnie: od Leona XIII, który ogłosił encyklikę Divinum
134 Wstep, | Świętemu, do Piusa XII, który w encyklice Mystici Corporis (
135 Wstep, | Soboru Watykańskiego II, który podniósł potrzebę ożywienia
136 Wstep, | Ducha Świętego jako Tego, który wskazuje drogi prowadzące
137 Wstep, | encyklika o Duchu Świętym, który od Ojca i Syna pochodzi;
138 Wstep, | od Ojca i Syna pochodzi; który z Ojcem i Synem wspólnie
139 Wstep, | 15): tak, właśnie Tego, który daje życie. ~Kościół czuje
140 Wstep, | Chrystusa o Duchu Świętym, który jest niewyczerpanym „źródłem
141 Wstep, | obchodu wielkiego Jubileuszu — który w swoim czasie zostanie
142 Wstep, | skutecznie zamysł Boga, który uczynił Chrystusa źródłem
143 1, | poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie
144 1, | dalszego ciągu tekstu Janowego, który pozostaje w bliskim związku
145 1, | zapowiedziany jako Ten, który „nauczy i przypomni”, jako
146 1, | i przypomni”, jako Ten, który będzie „świadczył” o Chrystusie.
147 1, | Duchu Świętym-Paraklecie, który w tajemnicy i działalności
148 1, | życiodajna moc Sakramentu, który sprawia uczestnictwo w życiu
149 1, | naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany” (Rz 5,
150 1, | odwiecznych zamierzeń Boga, który jest niewysłowioną Jednością
151 1, | zbawczego udzielania się Boga, który łączy się z samą tajemnicą
152 1, | wszystkim do człowieka, który został stworzony na obraz
153 1, | człowieka? Chrześcijanin, który czyta Pismo Święte i zna
154 1, | i podstawowego początku, który znamy z Księgi Rodzaju. „
155 1, | upadku — zaległ grzech, który jest przeciwieństwem obecności
156 1, | naszych Ducha Syna swego, który woła: „Abba, Ojcze!” — napisze
157 1, | posłannictwo Mesjasza — czyli Tego, który otrzymał pełnię Ducha Świętego
158 1, | Judei (...) po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę
159 1, | przyjście tajemniczej postaci, który objawienie nowotestamentowe
160 1, | 6). Albowiem:~„Duch mój, który jest nad tobą ~i słowa moje,
161 1, | ukazuje Mesjasza jako Tego, który przychodzi w Duchu Świętym,
162 1, | cierpienia — za cenę Krzyża — który będzie miał przyjąć wespół
163 1, | jako dar Boga samego, i który posiada pełnię tego Ducha;
164 1, | posiada pełnię tego Ducha; który naznacza «nowy początek»
165 1, | Mesjasza-Chrystusa nie tylko jako Tego, który „przychodzi” w Duchu Świętym,
166 1, | Świętym, ale zarazem Tego, który „przynosi” Ducha Świętego,
167 1, | mówi: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata” (J
168 1, | objawienia. Ewangelista Łukasz, który już przedstawił Jezusa jako „
169 1, | nie mówi wprost o Duchu, który jest Miłością, a przez to
170 1, | objawi siebie jako Tego, który „niesie” Ducha. Który ma
171 1, | Tego, który „niesie” Ducha. Który ma Go przynieść i „dać”
172 1, | osoby Mesjasza, jako Ten, który na Nim spoczywa, kierując
173 1, | Jezus z Nazaretu jest Tym, który przychodzi w Duchu Świętym
174 1, | innego Pocieszyciela”, który będąc Duchem Prawdy doprowadzi
175 1, | posłany jako dar dla Syna, który stał się człowiekiem, aby
176 1, | najgłębsza istota Boga, który jako Miłość pozostaje niewyczerpanym
177 1, | odwiecznej Miłości: Duch Święty, który w nieprzeniknionych głębiach
178 1, | dobiegają końca. Chrystus, który na Krzyżu „oddał ducha” (
179 1, | przez Syna jako Pomazańca, który przyszedł i działał w mocy
180 1, | przez Ducha Świętego, który jest „innym Pocieszycielem”. ~ ~
181 1, | urzeczywistnianiu dzieła Soboru, który tak szeroko otworzył się
182 2 | Część II - Duch, który przekonywa świat o grzechu ~ ~
183 2, | Pocieszyciel i Duch Prawdy, który został przyobiecany jako
184 2, | został przyobiecany jako Ten, który „nauczy” i „przypomni”,
185 2, | i „przypomni”, jako Ten, który „doprowadzi do wszelkiej
186 2, | zapowiedziany jako Ten, który „przekona świat o grzechu,
187 2, | czyli do szatana — do tego, który od początku wykorzystuje
188 2, | Wieczernika. Duch Święty, który podejmuje od Syna dzieło
189 2, | szatana, „władcy tego świata”, który przez swój grzech stał się „
190 2, | dotyczy również tego grzechu, który już został definitywnie
191 2, | Wskazuje już na to ów tekst, w który Sobór wyjaśnia, jak rozumie „
192 2, | klęsk i zwycięstw; świat, który — jak wierzą chrześcijanie —
193 2, | Duchu Świętym jako Tym, który „przekona świat o grzechu”,
194 2, | znakami (...) tego Męża, który z woli, postanowienia i
195 2, | działanie Ducha Prawdy, który „przekonywa świat o grzechu”
196 2, | Duch Prawdy Jest to Duch, który „przenika głębokości Boże” (
197 2, | przez Ducha Świętego: Tego, który „przenika głębokości Boże”. ~ ~
198 2, | Stajemy wobec tego grzechu, który wedle objawionego Słowa
199 2, | Człowieczy, ale równocześnie Ten, który jest „Pierworodnym wobec
200 2, | 34. „Duch Pański”, który — wedle biblijnego opisu
201 2, | wskazuje na tego „Ducha, który przenika głębokości Boże,”:
202 2, | 35. Tak więc Duch, który „przenika wszystko, nawet
203 2, | początku o tym grzechu, który jest korzeniem wszystkich
204 2, | ojca kłamstwa” — tego, który już „został osądzony” (por.
205 2, | godności podmiotu ludzkiego, który jest osoba. Równocześnie
206 2, | odzwierciedlał swój Pierwowzór, który jest zarazem Mądrością i
207 2, | tym, co dobre i złe. Duch, który „przenika głębokości Boże”,
208 2, | przenika głębokości Boże”, On — który równocześnie jest światłem
209 2, | tchnieniem zła” ze strony tego, który „grzeszy (trwa w grzechu)
210 2, | początku” (1 J 3, 8), i który już „został osądzony” (J
211 2, | poznania i woli — wobec tego, który jest „ojcem kłamstwa”. Akt
212 2, | człowieka, jak nie Ten, który sam jest Darem i źródłem
213 2, | obdarowania? Jak nie Duch, który „przenika głębokości Boże”
214 2, | przenika głębokości Boże” i który jest Miłością Ojca i Syna? ~
215 2, | bakcyl sprzeciwu wobec Tego, który „od początku” ma być przeciwnikiem
216 2 | 4. Duch, który przeobraża cierpienie w
217 2, | 39. Duch, który przenika głębokości Boże,
218 2, | temu odrzuceniu Ducha, który jest Miłością oraz Darem?
219 2, | Święte mówi nam o Ojcu, który współczuje człowiekowi,
220 2, | zwyciężył „Dar”! ~Duch Święty, który wedle słów Chrystusowych „
221 2, | ofierze Baranka Bożego, który stał się „aż do śmierci”
222 2, | śmierci” posłusznym Sługą, który naprawiając nieposłuszeństwo
223 2, | bardziej krew, Chrystusa, który przez Ducha wiecznego złożył
224 2, | sprawą) Ducha wiecznego”, który z niej „czerpie” moc zbawczego „
225 2, | pierworodnego obdarowania: w Duchu, który przenika głębokości Boże,
226 2, | pozwolił Duchowi Świętemu, który już przeniknął do samej
227 2, | mowa o „ogniu z nieba”, który spalał ofiary składane przez
228 2, | Chryste, Synu Boga żywego, który z woli Ojca, za współdziałaniem
229 2, | Człowieczego jako Mesjasza, który przyszedł w mocy Ducha Świętego.
230 2, | podmiotowości: jako Ten, który sam ma dalej prowadzić zbawcze
231 2, | obecny Parakletos! Duch, który „tchnie, kędy chce” (por.
232 2, | Parakleta-Pocieszyciela jako Tego, „który przekonuje świat o grzechu,
233 2, | Świętego, jako do Tego, który świadczy, że w dziejach
234 2, | grzech jako czynnik rozbicia, który ciąży zarówno nad życiem
235 2, | 45. Duch Prawdy, który „przekonywa świat o grzechu”,
236 2, | powodu stworzenia człowieka, który w języku antropomorficznym
237 2, | przypisuje Bogu? Tego „wyrzutu”, który wpisując się w „serce” Trójcy
238 2, | ze szczególnym grzechem, który Ewangeliści nazywają „bluźnierstwem
239 2, | popełnionym przez człowieka, który broni rzekomego „prawa”
240 2, | wszystkich innych grzechach, i który w ten sposób odrzuca Odkupienie.
241 2, | ostatecznym bejem człowieka, który nosi w sobie Boże ziarno.
242 2, | nie narastał ten grzech, który Ewangelia nazywa bluźnierstwem
243 2, | której objawia się Duch, który daje życie. ~Ci, którzy
244 2, | o sądzie”. Duch Prawdy, który dopomaga ludziom — ludzkim
245 2, | sprawiedliwości tej Duch Święty, który jest Duchem Ojca i Syna —
246 2, | jest Duchem Ojca i Syna — który „przekonywa świat o grzechu” —
247 3 | Część III - Duch, który daje życie ~ ~
248 3 | dwutysiąclecia: Chrystus, „który się począł z Ducha Świętego” ~
249 3, | wiecznego „Teraz”. Tego, „Który jest, Który był, i Który
250 3, | Teraz”. Tego, „Który jest, Który był, i Który przychodzi”.
251 3, | Który jest, Który był, i Który przychodzi”. Tego, który
252 3, | Który przychodzi”. Tego, który jest „Alfy i Omegą, Pierwszym
253 3, | brzmi Symbol Apostolski: „który się począł z Ducha Świętego,
254 3, | Sprawił” ją Duch Święty, który — jako współistotny Ojcu
255 3, | człowiek: Syn Człowieczy, który jest Synem Bożym. Poprzez
256 3, | rzeczywistością człowieka, który także jest „ciałem” (por.
257 3, | Chrystusa. ~Duch Święty, który swą mocą przeniknął dziewicze
258 3, | swój zenit dzieło Ducha, „który daje życie”. Nie można było
259 3, | wiec dzięki Chrystusowi, który jest Synem Przedwiecznym.
260 3, | Ps 104 [103], 30). Ten, który w tajemnicy stworzenia obdarowuje
261 3, | ludzi stoi Duch Święty, który jest Miłością i Darem. Jako
262 3, | stworzony: dar, poprzez który ludzie „stają się uczestnikami
263 3, | przyczynowy pomiędzy Duchem, który daje życie — a łaska uświęcającą
264 3, | działania Ducha Prawdy, który poprzez wieki czerpał z
265 3, | Pawłem: „otrzymaliśmy Ducha, który jest z Boga” (por. 1 Kor
266 3, | planu zbawienia, poprzez który jest ono ściśle związane
267 3, | pneumatologiczny, zarazem, który znaczy nade wszystko tych,
268 3, | pieczęcią Ducha Świętego, który był obiecany. On jest zadatkiem.
269 3, | Samarytanką. Wielki Jubileusz, który będzie obchodzony przy końcu
270 3, | tajemnice Boga Trójjedynego, który sam w sobie jest całkowicie
271 3, | ukrytym” (por. Iz 45, 15), który jako Miłość i Dar „napełnia
272 3, | ukrytego: na spotkanie Ducha, który daje życie. ~ ~
273 3, | prorocze słowa starca Symeona, który za natchnieniem Ducha przyszedł
274 3, | 34). Sprzeciw wobec Boga, który jest Duchem niewidzialnym,
275 3, | niedoskonałości w stosunku do Tego, który jest Bytem najdoskonalszym.
276 3, | 5, 16 n.). W człowieku, który jest istotą dwoistą, istnieje
277 3, | Ducha Prawdy jako Tego, który daje życie. Ciało bowiem „
278 3, | jesteśmy dłużnikami Chrystusa, który dokonał w tajemnicy paschalnej
279 3, | stawiany Duchowi Świętemu, który ukazuje św. Paweł w wymiarze
280 3, | postępowania. Systemem, który najbardziej rozwinął i doprowadził
281 3, | obecność i działanie Boga, który „jest duchem”, w świecie,
282 3, | niekompletny zarys obrazu śmierci, który powstaje w naszej epoce,
283 3, | świadome wołanie o Ducha, który daje życie? W każdym razie —
284 3, | podlegać cierpieniom czasu, który mija, „całą istotą swoją
285 3, | istoty przybliżył się Bóg, który jest Duchem. Bóg „zesłał
286 3, | przeżywana przez Kościół, który dziedziczy i kontynuuje
287 3, | nade wszystko jako Ten, który daje życie. „Ten, co wskrzesił
288 3, | głosi równocześnie Tego, który daje to życie. Który jest
289 3, | Tego, który daje to życie. Który jest Ożywicielem. Głosi —
290 3, | udzielaniu się Boga, duch ludzki, który „zna to, co ludzkie”, spotyka
291 3, | spotyka się z „Duchem, który przenika głębokości Boże” (
292 3, | W tym Świętym Duchu, który jest Darem przedwiecznym,
293 3, | odkrywana w świetle Chrystusa, który jest Pierwowzorem obcowania
294 3, | ludzki. Trójjedyny Bóg, który sam w sobie najgłębiej i
295 3, | za sprawa Ducha Świętego, który jedynie może dopomóc osobom
296 3, | prowadząc je prawem „Ducha, który daje życie w Chrystusie
297 3, | jako uczniowie Chrystusa, który — jak głosi Sobór — „przez
298 3, | Święty sprawia, że Chrystus, który odszedł, przychodzi — teraz
299 3, | sakramentalnej. W niej Chrystus, który odszedł w swym widzialnym
300 3, | Jest to ów sens, poprzez który Chrystus „objawił człowieka
301 3, | ich zmartwychwstały Pan, który wstąpił w niebo, na nowo
302 3, | podporządkować woli Ducha Świętego, który jest „zasadą jedności Kościoła”62,
303 3, | rytm posłannictwa Syna, który przyszedł na świat, rodząc
304 3, | posłannictwa Ducha Świętego, który definitywnie został objawiony
305 3, | niewidzialnej obecności Ducha, Syn, który „odszedł” w tajemnicy paschalnej, „
306 3, | za sprawą Ducha Świętego, który „czerpiąc z zasobów Chrystusowego
307 3, | Kościoła z mocą Ducha Świętego, który jedynie daje życie: Kościół
308 3, | przybliżanie się Boga, który jest Duchem niewidzialnym,
309 3, | niewidzialnym, do świata, który jest widzialny. W Duchu
310 3, | obecny i działa Duch Święty, który ziemskie pielgrzymowanie
311 3, | działanie Ducha Świętego, który „tchnie” modlitwę w serce
312 3, | Duch Święty jest darem, który przychodzi do serca ludzkiego
313 3, | wymiar65. W ten sposób „Ten, który przenika serca, zna zamiar
314 3, | wyrazem nowego człowieka, który przez nią uczestniczy w
315 3, | w Duchu Świętym — Tego, który budzi w sercu głębokie pragnienie
316 3, | niej objawia się Duch, który „przychodzi z pomocą naszej
317 Zakon, | stworzony świecie Duch, który jest darem nie stworzonym.
318 Zakon, | Miłości, zwraca się człowiek, który żyje Prawdą i Miłością,
319 Zakon, | żyje Prawdą i Miłością, i który bez tego źródła Prawdy i
320 Zakon, | Przenajświętszej. ~Kościół, który sercem swym obejmuje wszystkie
321 Zakon, | miłości, a zarazem Boga, który jest Miłością; prosi o „
322 Zakon, | Kościół patrzy na Tego, który jest Miłością Ojca i Syna,
323 Zakon, | Swoją ufność opiera na Tym, który będąc Duchem-Miłością, jest
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
324 Wpr, 1 | nasza Pascha i Chleb żywy, który przez swoje ożywione przez
325 Wpr, 3 | Widzimy znów Pana Jezusa, który wychodzi zWieczernika, schodzi
326 Wpr, 4 | się duchowo każdy kapłan, który celebruje Mszę św., razem
327 Wpr, 5 | ust i swojego głosu Temu, który wypowiedział je w Wieczernikui
328 Wpr, 5 | wypowiedział je w Wieczernikui który chce, ażeby były wypowiadane
329 Wpr, 6 | zMaryją – jest « programem », który zaproponowałem Kościołowi
330 Wpr, 7 | poświęcałem Wielkiemu Czwartkowi, który jest dniem Eucharystii i
331 Wpr, 7(4) | To tytuł, który nadałem osobistemu świadectwu
332 Wpr, 8 | przywrócić całe stworzenie Temu, który je uczynił z niczego. I
333 Wpr, 8 | się w Eucharystii: świat, który wyszedł z rąk Boga Stwórcy,
334 I, 12(16) | kapłanów Składający ofiarę, który wówczas ofiarował samego
335 I, 13 | duchową ofiarę Kościoła, który jest wezwany, aby składając
336 I, 16 | Komunię: otrzymujemy Tego, który ofiarował się za nas, otrzymujemy
337 I, 19 | się z niezliczonym tłumem, który woła: « Zbawienie w Bogu
338 I, 19 | niebieskiego Jeruzalem, który przenika cienie naszej historii
339 I, 20(34) | doświadcza zimna i nagości. Ten, który powiedział: “To jest Ciało
340 I, 20(34) | Ciało moje”, jest tym samym, który rzekł: “Byłem głodny, a
341 II, 21 | sakramentalną zSynem Bożym, który się za nas wydał: « To czyńcie
342 II, 23 | eucharystycznej: « Chleb, który łamiemy, czyż nie jest udziałem
343 II, 24 | Chrystusa i Jego Ducha, który otrzymujemy w Komunii eucharystycznej,
344 II, 25 | św. Alfons Maria Liguori, który pisał: « Wśród różnych praktyk
345 II, 25(49) | Najświętszym Sakramentem, który ma być strzeżony w kościołach
346 III, 27 | z pomocą Ducha Świętego, który w nim mieszka, nauczanie,
347 III, 28 | swoich święceń jest tym, który « w osobie Chrystusa sprawuje
348 III, 29 | Prawdziwym i Wiecznym Kapłanem, który Sam tylko Jeden jest prawdziwym
349 III, 29(59) | osobie Chrystusa jako głowy, który ofiaruje w imieniu wszystkich
350 III, 29 | nich sprawowana jest darem, który przewyższa zdecydowanie
351 III, 29 | kapłana z mocą święceń, który będzie jej przewodniczył,
352 III, 29 | święceń. Jest on darem, który wspólnota otrzymuje dzięki
353 III, 31 | bytu sakramentuKapłaństwa, który definitywnie począł się
354 III, 32 | a nie posiada kapłana, który by jej przewodził. Parafia
355 III, 33 | prawdziwego « głodu » Eucharystii, który sprawi, iż nie zostanie
356 III, 33 | okazjonalnej obecności kapłana, który ze strony prawa kościelnego
357 IV, 35 | wymiarze niewidzialnym, który wChrystusie jednoczy nas
358 IV, 36 | moralnym chrześcijanina, który chce uczestniczyć w sposób
359 IV, 38 | wymienionych przez sam Sobór, który tak naucza: « Do społeczności
360 IV, 38 | pozostają z Chrystusem, który rządzi nim przez papieża
361 IV, 39 | nieporozumieniem, gdyby sakrament, który jest w najwyższym stopniu
362 IV, 40 | nawiązywał do tego św. Augustyn, który, przypominając słowo Apostoła: «
363 IV, 41 | się także dniem Kościoła, który dzięki temu może spełniać
364 IV, 42 | zadaniem każdego wiernego, który znajduje w Eucharystii jako
365 IV, 43 | Chrystusem, Głową i Oblubieńcem, który błaganie oblubienicy czyni
366 IV, 46 | uznanie dla tego przepisu, który przy odpowiednim rozeznaniu
367 V, 47 | Istnieje pewien epizod, który w pewnym sensie jest preludium:
368 V, 48 | odpowiedni sposób przyjąć dar, który Boski Oblubieniec nieustannie
369 V, 52 | wobec Kościoła powszechnego, który zawsze jest przywoływany
370 V, 52 | celebracji Eucharystii. Kapłan, który wiernie sprawuje Mszę św.
371 VI, 54 | zaufajcie słowu mojego Syna. On, który mógł przemienić wodę wwino,
372 VI, 55 | sakramentalnie w każdym wierzącym, który przyjmuje pod postacią chleba
373 VI, 58 | 1, 55), ogłaszając cud, który je wszystkie przewyższy –
374 Zak, 59 | iwinie Boskiego Wędrowca, który kiedyś stanął obok dwóch
375 Zak, 61 | 7). Skarb Eucharystii, który Pan oddał do naszej dyspozycji,
376 Zak, 62 | w krainie żyjących.~Ty, który wszystko wiesz i możesz,~
377 Zak, 62 | wszystko wiesz i możesz,~który nas karmisz na ziemi,~wprowadź
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
378 Wprow, 1, | bezgraniczna miłość Boga, który „tak (...) umiłował świat,
379 Wprow, 3, | wszystkich członków Kościoła, który jest ludem życia i służy
380 I, 1, | poprzez zabójstwo Abla, który ginie z ręki swego brata
381 I, 1, | przez złowrogą moc grzechu, który niczym dzika bestia czyha
382 I, 1, | Złego, to znaczy tego, który „od początku był zabójcą” (
383 I, 1, | miłowali. Nie tak, jak Kain, który pochodził od Złego i zabił
384 I, 1, | na zawsze. ~Bóg jednak, który zawsze jest miłosierny,
385 I, 1, | więc znak rozpoznawczy, który nie ma go skazać na potępienie
386 I, 2, | narastają z winy człowieka, który okazuje beztroskę i dopuszcza
387 I, 2, | gorszącym handlem bronią, który przyczynia się do zaostrzenia
388 I, 2, | głęboki kryzys kultury, który rodzi sceptyczną postawę
389 I, 2, | różne sposoby. Człowiek, który swoją chorobą, niepełnosprawnością
390 I, 2, | swoistego prometeizmu człowieka, który łudzi się, że w ten sposób
391 I, 2, | spisku przeciw życiu”, w który zamieszane są także instytucje
392 I, 2, | długim procesie historycznym, który doprowadziwszy do odkrycia
393 I, 3, | pewnym sposobie myślenia, który skłonny jest utożsamiać
394 I, 3, | imię pożytku społecznego, który w rzeczywistości oznacza
395 I, 3, | zaś ideał demokratyczny — który zasługuje na to miano tylko
396 I, 4, | Doświadczył tego Dawid, który „uczyniwszy, co złe jest
397 I, 4, | istot żyjących, organizmem, który — w najlepszym razie — osiągnął
398 I, 4, | wspaniałego daru Bożego, który został powierzony jego odpowiedzialności,
399 I, 4, | Bożego zamysłu wobec życia, który trzeba uszanować. Jest to
400 I, 4, | mieć”. ~Jedynym celem, który się bierze pod uwagę, jest
401 I, 4, | sumienie każdego człowieka, który w swojej jedyności i niepowtarzalności
402 I, 4, | zdołają stłumić głosu Boga, który rozbrzmiewa w sumieniu każdego
403 I, 5, | zabójstwa, woła głośno do Boga, który jest źródłem i obrońcą życia.
404 I, 5, | nam pewność, że Ojciec, „który widzi w ukryciu” (Mt 6,
405 I, 5, | niż wiara w Syna Bożego, który stał się człowiekiem i przyszedł
406 II, 1, | 25-26). Jezus jest Synem, który odwiecznie otrzymuje życie
407 II, 1, | od Ojca (por. J 5, 26) i który przyszedł do ludzi, aby
408 II, 1, | wyrażony przez apostoła Jana, który tak pisze na początku swego
409 II, 2, | zdane na łaskę faraona, który może samowolnie nim rozporządzać;
410 II, 3, | Głosząc Jezusa jako Tego, który „przeszedł dobrze czyniąc
411 II, 3, | duchowym. Tylko człowiek, który uznaje, że jego życie jest
412 II, 3, | także odrzucony przez świat, który jest Mu wrogi i poszukuje
413 II, 4, | stwórczego działania Boga, który z bezkształtnego chaosu
414 II, 4, | arcydzieła, jakim jest człowiek, który sprawuje władzę nad wszystkimi
415 II, 4, | człowieka zamieszkuje Bóg, który powiedział: «Ja patrzę na
416 II, 4, | powiedział: «Ja patrzę na tego, który jest biedny i zgnębiony
417 II, 4, | i zgnębiony na duchu, i który z drżeniem czci moje słowo» (
418 II, 4, | przyćmiony przez grzech, który wdziera się w ludzkie dzieje.
419 II, 5, | misji Jezusa: On jest Tym, „który z nieba zstępuje i życie
420 II, 6, | będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ
421 II, 7, | a zarazem Boga samego, który jest obecny. Jak napisałem
422 II, 7, | językiem biblijnym tekst, który przytacza radosny okrzyk
423 II, 7, | miłością Stwórcy i Zbawiciela, który przez nich wciąż powiększa
424 II, 8, | zdumienie działaniem Boga, który kształtuje życie człowieka
425 II, 8, | Stwórca świata bowiem, który ukształtował człowieka i
426 II, 9, | będzie już (...) starca, który by nie dopełnił swych lat” (
427 II, 9, | głębokie zaufanie do Tego, który „leczy wszystkie (...) niemoce” (
428 II, 10, | ci błogosławił w kraju, który idziesz posiąść” (Pwt 30,
429 II, 10, | wyłącznie dzięki darowi Bożemu, który oczyszcza i odnawia: „pokropię
430 II, 10, | sens życia: jest nim dar, który się spełnia w dawaniu siebie.
431 II, 10, | Nowe Prawo, „prawo Ducha, który daje życie w Chrystusie
432 II, 11, | Tego, którego przebili i który wszystkich przyciąga ku
433 II, 11, | Łk 23, 34), zaś łotrowi, który prosi Go, by pamiętał o
434 II, 11, | skierować wzrok ku Temu, który został przebity, aby odnaleźć
435 II, 11, | także na „dar Ducha”, przez który On wybawia nas od śmierci
436 II, 11, | co się wydarzyło. Jezus, który przychodząc na świat powiedział: „
437 II, 11, | reszty samego siebie. ~On, który „nie przyszedł, aby Mu służono,
438 III, 1, | Boga: zawsze jest darem, który ma służyć rozwojowi człowieka
439 III, 1, | stworzony na podobieństwo Tego, który rządzi wszechświatem. Wszystko
440 III, 1, | wszechświata, jest żywym obrazem, który przez swoją godność uczestniczy
441 III, 2, | por. Mdr 2, 24). On to, który jest „zabójcą od początku”,
442 III, 2, | przypisać samemu napastnikowi, który naraził się na nią swoim
443 III, 2, | człowiek słaby i bezbronny, który jedynie w absolutnej mocy
444 III, 2, | umacnianego przez Ducha Świętego, który chroni od błędu Lud Boży,
445 III, 3, | kryzysu zmysłu moralnego, który stopniowo traci zdolność
446 III, 3, | należy do Boga, bo Ten, który wszystko przenika i zna,
447 III, 3, | bezpośrednią, to znaczy każdy akt, który zmierza wprost do zabicia
448 III, 3, | mogły uczynić godziwym aktu, który sam w sobie jest niegodziwy,
449 III, 4, | odrzuca. Zaród wieczności, który nosi w sobie, jako niesprowadzalny
450 III, 4, | jest to zwycięstwo Tego, który przez swą odkupieńczą śmierć
451 III, 4, | przez Tego (por. J 13, 1), który sam tylko może uznać, kiedy
452 III, 5, | życia był wyższy niż ten, który oni sami uważają za właściwy.
453 III, 5, | własnym oraz życiem tego, który się jeszcze nie narodził:
454 III, 5, | nauczanie św. Tomasza z Akwinu, który pisze między innymi: „Prawo
455 III, 5, | sprzeciwiły się faraonowi, który nakazał zabijać wszystkie
456 III, 6, | działaniu Ducha Świętego, który tchnąc tam, gdzie chce (
457 III, 7, | aktem głęboko eklezjalnym, który domaga się udziału wszystkich
458 III, 7, | wynoszenia się, ale obowiązkiem, który rodzi się ze świadomości,
459 III, 7, | jest wcielony Syn Boży, który stał się człowiekiem i „
460 III, 8, | jest ona tożsama z Jezusem, który przynosi wszelką nowość103
461 III, 8, | Grzegorz z Nyssy: „Człowiek, który niczym się nie wyróżnia
462 III, 8, | wyróżnia spośród stworzeń, który jest prochem, zielskiem
463 III, 8, | Boga żywego i bliskiego, który wzywa nas do głębokiego
464 III, 8, | czerpiąc moc z Chrystusa, który przez swoją śmierć i zmartwychwstanie
465 III, 9, | ona z wiary w Boga życia, który stworzył każdego człowieka
466 III, 9, | Nowy lud odkupionych, który przyjął taką postawę kontemplacji,
467 III, 9, | cześć Bogu życia — Bogu, który daje życie: „Musimy wysławiać
468 III, 9, | błogosławimy Boga, naszego Ojca, który utkał nas w matczynym łonie,
469 III, 9, | dziecku i w każdym człowieku, który żyje lub umiera, dostrzegamy
470 III, 9, | wdzięcznym chwaleniem Boga, który ofiarował nam ten dar. To
471 III, 9, | heroizm dnia codziennego, na który składają się małe lub wielkie
472 III, 10, | nam dane służyć Jezusowi, który sam powiedział: „Wszystko,
473 III, 10, | się zawodowi lekarskiemu, który można określić jako żarliwe
474 III, 11, | życie ludzkie jest darem, który przyjmujemy po to, aby go
475 III, 11, | darem dla obojga — darem, który wypływa z daru” 120. ~Rodzina
476 III, 11, (120)| błogosławieństwa dla człowieka, który chodzi drogami Bożymi (por.
477 III, 11, | modlitwy i kultu jest ten, który się wyraża w codziennym
478 III, 12, | ludzkości” 123; jest jak zaczyn, który zakwasza całe ciasto (por.
479 III, 12, | wrodzony i szczególny, który łączy je nierozerwalnie:
480 III, 12, | promotorkami „nowego feminizmu”, który nie ulega pokusie naśladowania
481 Zak, 1, | i wydała na świat Tego, który jest „Bogiem z Boga”; „Bogiem
482 Zak, 1, | syna każdego człowieka, który stał się uczniem, przelewając
483 Zak, 2, | jako uporczywy sprzeciw, który zanim dotknie uczniów Chrystusa,
484 Zak, 3, | można powiedzieć o Kościele, który znajduje „schronienie” (
485 Zak, 3, | cześć i chwałę Boga Stwórcy,~który miłuje życie. ~~W Rzymie,
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
486 Wprow, 0, | zbiór prawd filozoficznych, który mimo upływu czasu i postępów
487 Wprow, 0, | istnieje pewien zasób wiedzy, który można uznać za swego rodzaju
488 Wprow, 0, | Kościół, mocą autorytetu, który posiada jako depozytariusz
489 Wprow, 0, | realizację planu zbawienia, w który są wpisane jej dzieje. ~
490 I, 1, | właściwego ludzkiemu rozumowi, który ze swej natury zdolny jest
491 I, 1, | rzeczywistości samego Boga, który się objawia, a więc prawdy
492 I, 1, | objawienie w osobie Chrystusa, który jest zarazem pośrednikiem
493 I, 1, | się dla każdego człowieka, który pragnie ją przyjąć jako
494 I, 2, | doskonałej wolności. Bóg, który pozwala się poznać, autorytetem
495 I, 2, | fundamentalnego wyboru, który angażuje całą osobę. Rozum
496 I, 2, (15) | Sobór Wat. I, na który powołuje się przytoczone
497 I, 2, | drogowskaz dla człowieka, który podlega zarówno uwarunkowaniom
498 I, 2, | było stworzenie. Człowiek, który pragnie poznać prawdę, skoro
499 II, 1, | opisuje go jako człowieka, który miłuje prawdę i szuka jej: «
500 II, 1, | szuka jej: «Szczęśliwy mąż, który się ćwiczy w mądrości i
1-500 | 501-1000 | 1001-1058 |