Centesimus annus
   Rozdzial, Numer
 1  VI,         |       również z apelem do Kościołów chrześcijańskich i do wyznawców wielkich


Dominum et vivificantem
   Rozdzial, Numer
 2   3,         |            ciągu wszystkich pokoleń chrześcijańskich aż do naszych czasów, kiedy


Ecclesia de Eucharistia
   Rozdzial, Paragraf
 3  IV,   39    |       dzieje się wwypadku Kościołów chrześcijańskich odłączonych od Rzymu ».83~
 4   V,   49    |          Eucharystii w domus rodzin chrześcijańskich do pięknych bazylik zpierwszych


Evangelium vitae
   Rozdzial, Paragraf, Numer
 5   I,  4,     |           nawet do wnętrza wspólnot chrześcijańskich i wystawiają je na próbę.
 6 III,  9,     |             nadal wyróżniają rzesze chrześcijańskich matek i narzeczonych. (...)
 7 III, 10,     |         polityków, przede wszystkim chrześcijańskich, aby nie poddawali się zniechęceniu
 8 III, 11,     |         jako dar. Praca wychowawcza chrześcijańskich rodziców powinna służyć
 9 III, 12,     |            wewnątrz samych wspólnot chrześcijańskich. Zbyt często ludzie wierzący,


Fides et ratio
   Rozdzial, Paragraf, Numer
10  IV,  1,     |      filozoficznej przez myślicieli chrześcijańskich. Pośród pierwszych przykładów,
11   V,  1,     |         zachęcić filozofów, zarówno chrześcijańskich, jak i innych, aby zachowali
12  VI,  1,     |     osobiste doświadczenie wielkich chrześcijańskich teologów, którzy wyróżnili
13  VI,  2,     |        wypracowanej przez filozofów chrześcijańskich, którzy w swoich poszukiwaniach


Redemptor hominis
   Rozdzial, Paragraf
14   I,  6      |       innych Kościołów — i Wspólnot chrześcijańskich, za co jesteśmy im szczerze
15  IV,  5      |        członków wszystkich Wspólnot chrześcijańskich. ~Czynimy to z najgłębszej


Redemptoris Mater
   Rozdzial, Paragraf, Numer
16  II,  1,     |             poprzez tradycje rodzin chrześcijańskich, czyli „kościołów domowych”,
17 III,  3,     |       doświadczeniu osób i wspólnot chrześcijańskich żyjących pośród różnych


Redemptoris missio
   Rozdzial, Paragraf, Numer
18 Wprow,  0,   |         wyznawcami innych Kościołów chrześcijańskich i innych religii. Przede
19 Wprow,  0,   |            Nowa ewangelizacja ludów chrześcijańskich znajdzie natchnienie i oparcie
20 III,  1,     |        sytuacje pierwszych wspólnot chrześcijańskich. Jest ona owocem dynamicznego
21  IV,  1,     |   dechrystianizacja krajów od dawna chrześcijańskich, zaznaczający się wpływ
22  IV,  1,     |           metropoliach czy ziemiach chrześcijańskich, że stały się „krajami misyjnymi”,
23  IV,  2,     |             w których brak wspólnot chrześcijańskich wystarczająco dojrzałych,
24  IV,  3,     |    dechrystianizacja krajów niegdyś chrześcijańskich, spadek liczby powołań do
25  IV,  4,     |       Również w krajach tradycyjnie chrześcijańskich znajdują się regiony, będące
26  IV,  4,     |            jest tubylczych wspólnot chrześcijańskich; gdzie indziej są one tak
27   V,  4,     |            jest zakładanie wspólnot chrześcijańskich, rozwijanie Kościołów aż
28   V,  4,     |             każdym miejscu wspólnot chrześcijańskich, które byłyby „znakiem obecności
29   V,  4,     |        chrześcijańskie i podobne do chrześcijańskich sieją zamieszanie swoim
30   V,  6,     |           misji ad gentes, wspólnot chrześcijańskich, w miarę jak się rozwijają,
31  VI,  6,     |            podstawową siłę wspólnot chrześcijańskich zwłaszcza w młodych Kościołach,
32 VII,  4,     |         misyjnego i nowych wspólnot chrześcijańskich może wzbogacić i ożywić
33 VII,  4,     |     pojawiają się również w krajach chrześcijańskich grupy społeczne i kulturowe,
34 VII,  5,     |         nowej ewangelizacji narodów chrześcijańskich: świadectwo misjonarzy jest
35 VII,  6,     |            się o nią we wspólnotach chrześcijańskich; ponadto Unia zmierza do
36 VIII,  4,    |        misyjnym pierwszych wspólnot chrześcijańskich. Pomimo ówczesnego ubóstwa


Slavorum apostoli
   Rozdzial, Numer
37  IV,         |            poszczególnych Kościołów chrześcijańskich nie mogą nigdy usprawiedliwiać


Sollicitudo rei socialis
   Rozdzial, Numer
38   V,         |      nabrania wymiarów specyficznie chrześcijańskich całkowitej bezinteresowności,


Ut unum sint
   Rozdzial, Paragraf, Numer
39   I,  2,     |        stopniu w innych Wspólnotach chrześcijańskich, stanowią obiektywną podstawę
40   I,  2,     |            się w innych Wspólnotach chrześcijańskich, jest w nich czynnie obecny
41   I,  2,     |            odłączeni sprawują wiele chrześcijańskich obrzędów, które — zależnie
42   I,  2,     |          także w innych Wspólnotach chrześcijańskich.~
43   I,  2,     |       wszystkie bogactwa rozsiane w chrześcijańskich Wspólnotach i stworzyć Kościół,
44   I,  3,     |             Ducha Świętego w innych chrześcijańskich Wspólnotach, odkrycie przykładów
45   I,  3,     |             i oceny innych Wspólnot chrześcijańskich mogły odegrać swoją rolę
46   I,  6,     |         innych Kościołów i Wspólnot chrześcijańskich spotkali się podczas Soboru
47  II,  2,     |            że zwierzchnicy Wspólnot chrześcijańskich wypowiadają się razem, w
48  II,  3,     | liturgicznych, przyjętych w różnych chrześcijańskich Wspólnotach zachodnich,
49  II, 11,     |   zorganizowana współpraca Wspólnot chrześcijańskich. Fakt ten dowodzi, że tło
50 III,  3,     |             jest próba wprowadzenia chrześcijańskich Wspólnot w tę całkowicie
51 III,  5,     |         dotyczy jedności wszystkich chrześcijańskich Wspólnot, wchodzi oczywiście
52 III,  5,     |      ekumenicznych dążeń większości chrześcijańskich Wspólnot i na wsłuchiwaniu
53 III,  7,     |          wewnętrzną sprawą Wspólnot chrześcijańskich. Jest to sprawa miłości,