Centesimus annus
Rozdzial, Numer 1 II, | Człowiek bowiem, pozbawiony wszystkiego, co mógłby „nazwać swoim”
2 II, | wspólne i dąży do zniszczenia wszystkiego, co jej się przeciwstawia.
3 IV, | praw.~Pierwszym źródłem wszystkiego, co dobre, jest sam akt
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer 4 IV, | marnotrawny z chwilą utraty wszystkiego, co otrzymał od ojca, zasługuje
5 VII, | najgłębszego poszanowania wszystkiego, co ludzkie oraz wzajemnego
6 VIII, | podyktowanej miłością człowieka i wszystkiego, co ludzkie, a co w odczuciu
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer 7 1, | pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko,
8 1, | wobec innych świadkami tego wszystkiego, co Chrystus „czynił i nauczał”,
9 1, | obdarowanie istnieniem wszystkiego poprzez akt stworzenia,
10 1, | może przybliżają nas do wszystkiego, co stanie się treścią pożegnalnej
11 1, | dokładnie „odróżniać” od wszystkiego, co może pochodzić przede
12 2, | 46. Na tle wszystkiego, co dotąd zostało powiedziane,
13 3, | w tej naturze — poniekąd wszystkiego, co jest „ciałem”: całej
14 3, | i dowartościowaniu tego wszystkiego, co we współczesnym postępie
15 Zakon, | dokonuje dzieła oczyszczenia z wszystkiego, co człowieka „szpeci”, „
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer 16 I, 2, | Tragicznym przejawem tego wszystkiego jest rozpowszechnianie się
17 II, 11, | Ale właśnie w obliczu tego wszystkiego, „widząc, że w ten sposób
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer 18 I, 2, | się nie upewni, że dokonał wszystkiego, co było w jego mocy, niczego
19 II, 1, | rozpoznać Boga jako Stwórcy wszystkiego, to przyczyną jest nie tyle
20 II, 2, | docierania do najgłębszego źródła wszystkiego: do Stwórcy. W następstwie
21 IV, 1, | że nie dokonał jeszcze wszystkiego, czego by pragnął: «Ad te
22 V, 1, | ponosić ryzyka w poszukiwaniu wszystkiego co piękne, dobre i prawdziwe.
Laborem exercens
Rozdzial, Numer 23 I, | usiłując oczywiście powiedzieć wszystkiego na ten temat, to nie w tym
24 V, | żeby, uznając Boga Stwórcą wszystkiego, odnosił do Niego siebie
25 V, | przez poddanie człowiekowi wszystkiego przedziwne było po całej
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf 26 I, 4 | krytyczny w stosunku do wszystkiego, co stanowi o jego ludzkim
27 II, 6 | przywiązuje wielką wagę do tego wszystkiego, co Sobór Watykański II
28 III, 2 | zagrożeń, świadomy tego wszystkiego, co wydaje się być przeciwne
29 III, 2 | prostu musi być świadomy wszystkiego, co jest temu przeciwne. ~
30 IV, 3 | pełni ogarnąć i wypowiedzieć wszystkiego, co ją stanowi, co w niej
31 IV, 3 | liturgicznych oraz tego wszystkiego, co świadczy o społecznej
32 IV, 4 | świadomie jej używać dla tego wszystkiego, co jest prawdziwym dobrem.
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer 33 III, 1, | przez Pana jako Królowa wszystkiego, aby bardziej upodobniła
34 III, 1, | uwielbienia „jako Królowa wszystkiego” 112. Ta, która przy zwiastowaniu
35 III, 1, | poddane, póki sam siebie i wszystkiego nie podda Ojcu, aby Bóg
36 III, 1, | poddane, póki On sarn siebie i wszystkiego nie podda Ojcu”. Tak więc,
37 III, 1, | do „zjednoczenia na nowo wszystkiego w Chrystusie jako Głowie” (
38 Zak, 0, | poszedł Bóg, Stwórca i Pan wszystkiego, w objawieniu siebie samego
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer 39 V, 7, | głębokiego szacunku dla tego wszystkiego, co w każdym człowieku „
40 VIII, 2, | był „wyrzec się siebie i wszystkiego, co dotychczas uważał za
Slavorum apostoli
Rozdzial, Numer 41 I, | przezwyciężania w Europie i świecie wszystkiego, co dzieli Kościoły, narody
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer 42 III, | rozwiniętym. ~Jeśli do tego wszystkiego doda się powszechnie znane
43 VI, | odpowiedzialności, bez oczekiwania wszystkiego od krajów bardziej uprzywilejowanych
44 VII, | nowo, ale oczyszczone ze wszystkiego brudu, rozświetlone i przemienione,
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer 45 Wprow, 0, | uczynienia z Bożą pomocą wszystkiego, co możliwe, aby obalić
46 I, 2, | Kościół Boży” 16. Uznanie tego wszystkiego jest nakazem prawdy.~
47 II, 6, | sobie słuszny osąd tego wszystkiego” 83.~
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer 48 I, 1, | młodzieniec: «Przestrzegałem tego wszystkiego, czego mi jeszcze brakuje?»
49 I, 5, | Jezusa: „Przestrzegałem tego wszystkiego, czego mi jeszcze brakuje?” (
50 I, 5, | sumieniem: „przestrzegałem tego wszystkiego”, skoro z trudem tylko ogarnąć
51 II, 1, | podporządkowanie człowieka i wszystkiego co czyni — Bogu, Temu, który „
52 II, 2, | jako swobodzie czynienia wszystkiego, co tylko się podoba, w
|