Centesimus annus
Rozdzial, Numer 1 III, | poszukiwaniu własnej tożsamości i sensu życia odkrywały one na nowo
2 IV, | połączona z utratą autentycznego sensu istnienia jest zjawiskiem
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer 3 VIII, | sekularyzacji, traci poczucie sensu samego słowa „miłosierdzie” —
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer 4 3, | zarazem pełnym odkryciem sensu człowieczeństwa — Bóg przybliża
5 3, | wypływa z analogicznego sensu, w jakim to słowo jest użyte
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf 6 V, 49 | tego wzniosłego poczucia sensu tajemnicy staje się zrozumiałe,
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer 7 I, 2, | zamkniętą na wszelką perspektywę sensu i na wszelką nadzieję. Tragicznym
8 II, 3, | znaczeniu dotyczą samego sensu życia każdego człowieka
9 II, 3, | pojmie jego prawdziwego sensu: „Głupcze, jeszcze tej nocy
10 III, 4, | uznana za pozbawioną dalszego sensu, ponieważ jest pogrążona
11 III, 9, | wezwanie do poszukiwania sensu i właśnie w takich okolicznościach
12 III, 10, | położeniu odzyskują poczucie sensu i motywację oraz znajdują
13 III, 11, | nieustannie odnawianej świadomości sensu rodzicielstwa, pojmowanego
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer 14 Wprow, 0, | tych pytań jest potrzeba sensu, którą człowiek od początku
15 Wprow, 0, | na odkrycie prawdziwego sensu istnienia. Pod ich wpływem
16 I, 1, | innemu prawdziwemu poznaniu sensu własnego istnienia, które
17 II, 2, | wystarczającego uzasadnienia sensu istnienia. Problemem węzłowym,
18 III, 1, | wydawać całkowicie pozbawione sensu. Nie trzeba nawet odwoływać
19 III, 1, | a wraz z nim zagadnienie sensu życia i nieśmiertelność
20 III, 2, | całkowicie bezcelowe i pozbawione sensu. Już sama zdolność poszukiwania
21 III, 2, (28)| naglącą potrzebę odnalezienia sensu istnienia, w każdym jego
22 IV, 1, | polega raczej na poszukiwaniu sensu, na odkrywaniu rozumowych
23 IV, 3, | poszukiwania ostatecznego celu i sensu życia, te formy racjonalności
24 IV, 3, | własnym wnętrzu prawdziwego sensu swojego życia. Mimo to jednak
25 V, 1, | owego pełnego i ostatecznego sensu życia, którego tradycyjnie
26 VII, 1, | obecnej kondycji jest «kryzys sensu». Powstało tak wiele perspektyw
27 VII, 1, | daremne jest poszukiwanie sensu. Co więcej i jest to zjawisko
28 VII, 1, | ostatecznego i całościowego sensu życia. Ten podstawowy wymóg
29 VII, 1, | jednego najwyższego celu i sensu. Ten wymiar mądrościowy
30 VII, 1, | naturalny fundament tegoż sensu, którym jest religijność
31 VII, 1, | ostatecznego i całościowego sensu, byłaby nie tylko nieprzydatna,
32 VII, 1, | prowadzi do fragmentaryzacji sensu, a przez to uniemożliwia
33 VII, 1, | metafizycznym są pozbawione sensu. Krytyka epistemologiczna
34 VII, 1, | sytuacji całkowitego braku sensu, pod znakiem tymczasowości
35 Zak, 0, | nieustannego poszukiwania prawdy i sensu. Różne systemy filozoficzne
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf 36 II, 4 | jego życie jest pozbawione sensu, jeśli nie objawi mu się
37 II, 5 | człowieczeństwa, pełnego sensu życia ludzkiego. Osobną
38 II, 5 | samego człowieczeństwa, sensu swojego bytowania. ~Trzeba
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer 39 II, 4, | dochodzi do wypaczenia zarówno sensu Królestwa, któremu zagraża
40 IV, 4, | pewne niepokoju poszukiwanie sensu istnienia, potrzeba życia
41 IV, 4, | modlitwy, ascezy, do odkrycia sensu życia. Również ten „areopag”
42 VI, 2, | mogą zatracić poczucie sensu swego powołania i nie rozumieć,
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer 43 VII, | ten Sakrament, głębokiego sensu naszego działania w świecie
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer 44 Wprow, 1, | dowodzi jego poszukiwanie sensu życia. Rozwój nauki i techniki
45 Wprow, 1, | wysiłków w poszukiwaniu sensu życia, przynosi wszystkim
46 Wprow, 1, | odwieczne pytania dotyczące sensu życia obecnego i przyszłego
47 I, 4, | światłem prawdy, źródłem sensu życia, zalążkiem uczestnictwa
48 I, 4, | ciało, z szacunkiem dla jego sensu oblubieńczego: „Słyszeliście,
49 I, 5, | realizacji ich wewnętrznego sensu w naśladowaniu Chrystusa.
50 II, 1, | zachowaniu jednak tego samego sensu i znaczenia” 46. Z tym wiąże
51 II, 6, | zachowaniom. To „nadawanie sensu” musi oczywiście uwzględniać
52 II, 7, | uściślane i definiowane „eodem sensu eademque sententia” 99 w
|