Centesimus annus
Rozdzial, Numer 1 I, | człowiekowi, każąc im walczyć „niczym wilki”, jednemu o przetrwanie,
2 IV, | by żyć lepiej, nie jest niczym złym, ale błędem jest styl
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer 3 III, | odisti eorum que fecisti — „niczym się nie brzydzisz, co uczyniłeś” (
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf 4 III, 30 | prezbiterom, nie pomniejsza w niczym pozostałym kręgom Ludu Bożego,
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer 5 I, 1, | złowrogą moc grzechu, który niczym dzika bestia czyha u wrót
6 I, 2, | często w ścisłym związku, niczym owoce jednej rośliny. To
7 I, 4, | zamkniętym kole, które wciąga go niczym straszliwy wir: tracąc wrażliwość
8 II, 10, | zostaje narzucone życiu niczym przytłaczający je ciężar,
9 III, 6, | sumieniu każdego człowieka niczym nie milknące echo pierwotnego
10 III, 7, | por. Rz 6, 4-5; Kol 2, 12) niczym gałęzie, które z jednego
11 III, 8, | możemy mówić ani świadczyć o niczym innym. ~Właśnie głoszenie
12 III, 8, | Nyssy: „Człowiek, który niczym się nie wyróżnia spośród
13 III, 9, | heroiczne matki, za waszą miłość niczym nie przezwyciężoną! Dziękujemy
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer 14 I, 2, | Jako prawda najwyższa, w niczym nie naruszając autonomii
15 II, 1, | która każe rozumowi uznać niczym nieograniczoną transcendencję
16 II, 2, | to, co według świata jest niczym, by to, co jest, unicestwić».
17 V, 2, | niezwykle ambitne syntezy, w niczym nie ustępujące wielkim systemom
18 VI, 1, | Objawienia, nie uchybiając w niczym swoim zasadom ani też własnej
19 VI, 2, | pewne «Sama wiara nie jest niczym innym jak przyzwoleniem
20 VII, 1, | oddziaływanie wydaje się niczym nie ograniczone, gdy widzimy,
21 VII, 1, | i techniki człowiek może niczym demiurg zapewnić sobie całkowitą
22 VII, 2, (112)| sprawą Kościoła oświecała go niczym gwiazda. Nic zatem dziwnego,
23 VII, 2, | którego prawdy wiary nie są niczym innym, jak tylko zasadami
24 Zak, 0, | nie pozwala cieszyć się niczym do końca, działanie oderwane
25 Zak, 0, | Mądrości. Samo Jej życie jest niczym przypowieść, zdolna rzucić
Laborem exercens
Rozdzial, Numer 26 II, | Fakt ten nie zmienia w niczym słusznej obawy o to, ażeby
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf 27 I, 3 | uczył nas tej nieustraszonej niczym miłości Kościoła, który —
28 II, 3 | Jego nie cofa się przed niczym, czego w Nim Samym domaga
29 III, 1 | człowieczej, w której trwa niczym nienaruszony „obraz i podobieństwo”
30 IV, 1 | Ducha — i o Ducha — nie jest niczym innym, jak wciąż aktualizującym
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer 31 II, 3, | nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia.~Ujął się za sługą
32 II, 3, | nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia (...), rozprasza
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer 33 VII, | wszystkie dokonania nie są niczym innym, aniżeli odblaskiem
34 VII, | nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia” (Łk 1, 52-53).
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer 35 I, 2, | komunia chrześcijan nie jest niczym innym, jak objawieniem się
36 II, 8, | wytrwałej współpracy, która niczym się nie zniechęca. Św. Paweł
37 III, 5, | on „czuwać” (episkopein) niczym strażnik, aby dzięki Pasterzom
38 Adh, 0, | Jubileuszu roku 2000 nie jest niczym innym, jak tylko możliwie
39 Adh, 0, | jest wielkim początkiem — niczym Adwent — tej wędrówki, która
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer 40 I, 4, | naturalne”. Nie jest ono „niczym innym jak światłem rozumu
41 II, 4, | odwiecznego prawa, które nie jest niczym innym jak mądrością samego
42 II, 4, | prawo naturalne „nie jest niczym innym jak światłem rozumu
43 II, 6, | własnego projektu. Nie byłby niczym innym, jak tylko własną
44 II, 7, | jakby na nim swój ślad, niczym wizerunek wyryty na pierścieniu,
45 II, 9, | Boga. W tym właśnie i w niczym innym kryje się tajemnica
46 II, 9, | stwórczej mądrości Boga, które niczym niezniszczalna iskra (scintilla
47 II, 15, | Dlatego nie umniejszając w niczym wpływu okoliczności, a zwłaszcza
48 III, 1, | dana, którą trzeba przyjąć niczym kiełkującą dopiero roślinę
49 III, 4, | dusz jest nie pomniejszać w niczym zbawczej nauki Chrystusa,
50 III, 7, | obdarza Kościół i zsyła je niczym klejnoty Oblubienicy Chrystusowej.
|