(...) Veritatis splendor
     Rozdzial, Paragraf, Numer
1001  II, 13,        |                   katolickich, zwolenników tego kierunku, stara się przy
1002  II, 13,        |                Jednakże próby wypracowania tego rodzaju racjonalnej moralności,
1003  II, 13,        |               wzajemna proporcja. W wyniku tego konkretne czyny można by
1004  II, 14,        |                    się wydawać nieludzka. ~Tego rodzaju teorie sprzeciwiają
1005  II, 14,        |                   przedmiotu, to znaczy od tego, czy może on zostać skierowany
1006  II, 15,        |                  prawa naturalnego, a więc tego uporządkowanego zespołu „
1007  II, 15,        |            przedmiot pozytywnego aktu woli tego, co ze swej istoty narusza
1008  II, 15,        |                  same w sobie niezdatne do tego, by je przyporządkować Bogu
1009  II, 15,        |                 zainteresowanych osób. Bez tego rodzaju racjonalnego określenia
1010 III,  1,        |               kieruje człowiekiem. Nakazom tego prawa moralnego przeciwstawia
1011 III,  1,        |                  Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie
1012 III,  1,        |                    Rz 12, 2). Oparciem dla tego dzieła Kościoła, stanowiącym „
1013 III,  3,        |                głosi, że nie należy czynić tego, co prawo Boże uznaje za
1014 III,  3,        |           ciemnościach więzienia zamknięto tego, który przyszedł, by dawać
1015 III,  3,        |                odmawiało nawet pozorowania tego aktu kultu, dając tym samym
1016 III,  3,        |                    nawet „kochać trudności tego świata w nadziei wiecznej
1017 III,  5,        |                   jakie należy podjąć, aby tego rodzaju odnowa stała się
1018 III,  5,        |                naród lub państwo. Nie może tego czynić nawet większość danego
1019 III,  5,        |            ograniczać przywiązanie do dóbr tego świata; cnotę sprawiedliwości,
1020 III,  6,        |                   tę harmonię: „nie czynię tego, co chcę, ale to, czego
1021 III,  6,        |                   jest najgłębszym źródłem tego wewnętrznego rozdarcia człowieka?
1022 III,  6,        |                nikt nie powinien podzielać tego błędnego mniemania, potępionego
1023 III,  6,        |                    Bóg bowiem nie nakazuje tego, co niemożliwe, lecz nakazując
1024 III,  6,        |                   się łasce, jaka płynie z tego aktu. Przykazanie Boga jest
1025 III,  6,        |                  Boga i Jego miłosierdzia. Tego rodzaju postawa prowadzi
1026 III,  6,        |    usprawiedliwienia — widzi potwierdzenie tego, że potrzebuje odkupienia.
1027 III,  7,        |            istnienia. Rzeczywistym źródłem tego wyzwania są nie tyle różne
1028 III,  7,        |                     odblask dobroci Boga — Tego, który „jeden tylko jest
1029 III,  7,        |               która wypływa i bierze moc z tego niewyczerpanego źródła świętości
1030 III,  7,        |                    nic mieli moce i udręki tego świata, zostali bowiem przez
1031 III,  8,        |             przynajmniej w jakiejś mierze, tego, w co uwierzył. Teologia
1032 III,  8,        |                    tych wszystkich, którzy tego się domagają, zgodnie z
1033 III,  8,        |          normalności”, to wiara naucza, że tego rodzaju normalność zawiera
1034 III,  8,        |                 Kościoła, nauczać wiernych tego, co prowadzi ich na drogę
1035 III,  8,        |           Pasterzom Kościoła, powołanym do tego, aby uczynić ją przedmiotem
1036 III,  8,        |                    miłość idą za wezwaniem Tego, który „pierwszy nas umiłował” (
1037 Zak,  1,        |             człowiekowi zdolność czynienia tego co dobre, szlachetne i piękne,