1-500 | 501-921
Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 Wprow, | dla współczesnych dziejów Kościoła, a także dla mojego pontyfikatu.
2 Wprow, | dług wdzięczności całego Kościoła wobec wielkiego Papieża
3 Wprow, | Magisterium społecznym” Kościoła.~O wielkim znaczeniu tego
4 Wprow, | prawdziwe znaczenie Tradycji Kościoła, która zawsze żywa i dynamiczna —
5 Wprow, | jest wielki nurt Tradycji Kościoła. Niesie on „rzeczy stare”,
6 Wprow, | wpływem nauki społecznej Kościoła starali się czerpać z niej
7 Wprow, | doktrynalnego dziedzictwa Kościoła i stąd — ze względu na powagę
8 I, | społecznej, znamionujących życie Kościoła w drugiej połowie XIX wieku.~
9 I, | koncepcja prawa-obowiązku Kościoła bynajmniej nie była powszechnie
10 I, | zakres misji ewangelizacyjnej Kościoła i stanowi istotną część
11 I, | Zasadność takiej formy obecności Kościoła pozwala mi dziś, po stu
12 I, | głoszenie nauki społecznej Kościoła, który zdolny jest dzisiaj,
13 I, | właściwie ocenić stałą troskę Kościoła i uwagę, jaką poświęca tym
14 I, | ogóle całej nauki społecznej Kościoła, jest poprawna koncepcja
15 II, | i całej nauki społecznej Kościoła, wyrazem społecznej natury
16 II, | piętnowana w Dokumentach Kościoła, a ostatnio w encyklice
17 III, | procesu była działalność Kościoła w obronie i dla umocnienia
18 III, | zasady nauki społecznej Kościoła.~Zasługuje dalej na podkreślenie
19 III, | zgodnie z nauką społeczną Kościoła57. Ruch robotniczy włącza
20 III, | zamierzając tworzyć opozycji wobec Kościoła katolickiego, patrzy nań
21 III, | kulturalnym, ograniczając prawo Kościoła do przepowiadania Ewangelii
22 V, | było nowością w nauczaniu Kościoła90. Ten porządek odzwierciedla
23 V, | niosą z sobą także negację Kościoła. Państwo czy też partia,
24 V, | doskonałe. Tak więc metodą Kościoła jest poszanowanie wolności
25 V, | specyficzny i istotny wkład Kościoła na rzecz prawdziwej kultury.
26 VI | VI. Człowiek jest drogą Kościoła~
27 VI, | czerpie nauka społeczna Kościoła. Jeśli Kościół wypracował
28 VI, | dziedzictwa doktrynalnego Kościoła jest człowiek w swej konkretnej
29 VI, | wyrasta nauka społeczna Kościoła, który wykorzystując dorobek
30 VI, | samej racji nauka społeczna Kościoła, zajmując się człowiekiem,
31 VI, | stosowania nauki społecznej Kościoła w różnych środowiskach.~
32 VI, | Dodaje również: „Co się zaś Kościoła tyczy, to nigdy nie braknie
33 VI, | kulturowego i religijnego. Miłość Kościoła do ubogich, kierująca jego
34 VI, | cechą doktryny społecznej Kościoła jest ponadto jej charakter
35 VI, | elementem nauki społecznej Kościoła; była to jedna z przyczyn,
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
36 I, | wielorakie doświadczenia Kościoła i człowieka współczesnego.
37 I, | człowiek jest poniekąd drogą Kościoła — co zostało wyrażone w
38 I, | obecnym okresie dziejów Kościoła stawiamy sobie jako naczelne
39 I, | rozbudowanie świadomości Kościoła, jakie zawdzięczamy Soborowi,
40 I, | Bożego w dzisiejszej sytuacji Kościoła i świata. Przynagla ich
41 I, | wezwaniem skierowanym do Kościoła. W niniejszej Encyklice
42 I, | równocześnie żarliwym powołaniem Kościoła o miłosierdzie, którego
43 V, | programem Jego ludu, programem Kościoła. W samym centrum tego programu
44 V, | tych paschalnych słowach Kościoła rozbrzmiewają pełnią swej
45 V, | się objawiać w dziejach Kościoła i całej ludzkości. Jest
46 VII | MIŁOSIERDZIE BOGA~W POSŁANNICTWIE KOŚCIOŁA~W relacji do takiego obrazu
47 VII, | Tradycji. W codziennym życiu Kościoła rozbrzmiewa jakby nieustające
48 VII, | żywej wierze i nauczaniu Kościoła, przybliża nas do „widzenia
49 VII, | bardziej ludzkiego” 13 — misję Kościoła w świecie współczesnym upatruje
50 VII, | stanowi nie tylko dla samego Kościoła jako wspólnoty widzących,
51 VII, | U podstaw posłannictwa Kościoła w tych wszystkich dziedzinach,
52 VII, | wielorakie kierunki posłannictwa Kościoła w życiu poszczególnych chrześcijan,
53 VII, | drogach życia i posługiwania Kościoła, poprzez ewangeliczne ubóstwi
54 VIII | VIII~MODLITWA KOŚCIOŁA NASZYCH CZASÓW~ ~
55 VIII, | prawem i zarazem powinnością Kościoła w Jezusie Chrystusie. Jest
56 VIII, | ono prawem i powinnością Kościoła wobec Boga, a zarazem w
57 VIII, | wołaniem” winno być wołanie Kościoła naszych czasów do Boga o
58 VIII, | przełomowym etapie dziejów Kościoła i świata, kiedy zbliżamy
59 VIII, | nowy etap autorealizacji Kościoła na miarę epoki, w jakiej
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
60 Wstep, | jako do życiodajnej zasady Kościoła w którym działa On w jedności
61 Wstep, | odwieczną, a zawsze nową wiarą Kościoła, aby zbliżyć się do Ducha
62 Wstep, | poprzez rozważanie tajemnicy Kościoła, lepiej poznaliśmy Ducha
63 Wstep, | jest źródłem i mocą odnowy Kościoła4. W ten sposób została ona
64 Wstep, | się do wzrostu świadomości Kościoła, że „Duch Święty (...) przynagla
65 1, | Pocieszycielem Apostołów oraz Kościoła, jako stale obecny wśród
66 1, | tajemnicy i działalności Kościoła stale kontynuuje historyczną
67 1, | Apostołów, a przez nich do Kościoła: „Idźcie więc i nauczajcie
68 1 | 7. Duch Święty a czas Kościoła ~
69 1, | Watykański II mówi o narodzinach Kościoła w dniu Pięćdziesiątnicy.
70 1, | głoszenie słowa Bożego”11. ~Czas Kościoła rozpoczął się wraz z „przyjściem”,
71 1, | Pana (por. Dz 1, 14). Czas Kościoła rozpoczął się z chwilą,
72 1, | przesądzając o narodzeniu się Kościoła. Mówią o tym w wielkiej
73 1, (11) | o działalności misyjnej Kościoła Ad gentes, 4. ~
74 1, (12) | wewnętrznego Ducha Świętego i Kościoła, zjednoczenia przedstawianego
75 1, (12) | Świętego jako „serce” i „duszę” Kościoła por. Summa Theol., III,
76 1, | przyjściem Ducha Świętego — czas Kościoła. Równocześnie świadczą one
77 1, | o tym, że ten czas: czas Kościoła — trwa. Trwa poprzez stulecia
78 1, | tysiąclecia po Chrystusie, ów czas Kościoła wyraził się w osób szczególny
79 1, | eklezjologiczny”: sobór na temat Kościoła. Równocześnie zaś nauczanie
80 1, | Duchu Świętym jako duszy Kościoła. Można powiedzieć, że w
81 1, | Nieodzowna jest ta praca Kościoła, zmierzająca do sprawdzenia
82 2, | męki wpisują się w czas Kościoła: przede wszystkim słowa
83 2, | Wpisują się one w czas Kościoła wciąż na nowo, w każdym
84 2, | apostolskiego rodzącego się Kościoła, zostaje odniesione — pod
85 3, | zwraca się myśl i serce Kościoła przy końcu dwudziestego
86 3, | sprawą wyłonić się z pamięci Kościoła. Za Jego sprawą może się
87 3, | nade wszystko na temacie Kościoła — przypomina nam o działaniu
88 3, | poza” widzialnym ciałem Kościoła. Mówi przecież o „wszystkich
89 3, | por. Mdr 1, 7). Całe życie Kościoła, które znajdzie swój wyraz
90 3, | się wciąż na nowo „drogą Kościoła”, jak to zostało już powiedziane
91 3, | powiedziano, człowiek jest drogą Kościoła, to droga ta prowadzi poprzez
92 3, | wymowy dla chrześcijan i dla Kościoła w warunkach prześladowań —
93 3, | ludzkości za pośrednictwem Kościoła. ~W świetle powyższych słów
94 3, | eucharystycznej wspólnocie Kościoła i poprzez nią. Kościół,
95 3, | który jest „zasadą jedności Kościoła”62, tak aby wszyscy ochrzczeni
96 3, | wyznaje jako istotną tajemnicę Kościoła. ~Jeśli w mocy stworzenia
97 3, | stale obecny w tajemnicy Kościoła. W jego historii jest raz
98 3, | sakrament” w odniesieniu do Kościoła, winniśmy pamiętać, że tekst
99 3, | odróżnia sakramentalność Kościoła od tej, jaka jest właściwa
100 3, | obu wypadkach, to związek Kościoła z mocą Ducha Świętego, który
101 3, | z wielkim pożytkiem dla Kościoła, to w ostatnich latach zwiększyła
102 3, | zjednoczenie modlącego się, Kościoła z Matką Chrystusa należy
103 3, | od początku do tajemnicy Kościoła Bogarodzica jest obecna
104 3, | Jest (...) pierwowzorem Kościoła (...)”66. „Kościół, rozważając
105 3, | Jezusa: Przyjdź!”68. Modlitwa Kościoła jest takim właśnie nieustającym
106 3, | Ożywicielem tej nadziei w sercu Kościoła. ~W perspektywie drugiego
107 Zakon, | zakończyć te rozważania w sercu Kościoła — a zarazem w sercu człowieka.
108 Zakon, | w sercu człowieka. Droga Kościoła przebiega przez serce człowieka,
109 Zakon, | Przenajświętszej, synom i córkom Kościoła i całej rodzinie ludzkiej. ~
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
110 Wpr, 1 | w sobie istotę tajemnicy Kościoła. Na różne sposoby Kościół
111 Wpr, 1 | bowiem całe dobro duchowe Kościoła, to znaczy sam Chrystus,
112 Wpr, 3 | pierwszych relacjach o życiu Kościoła, jakie znajdujemy w Dziejach
113 Wpr, 3 | urzeczywistniamy ten pierwotny obraz Kościoła. Gdy to czynimy podczas
114 Wpr, 5 | Wieczerniku. Fundamentem i źródłem Kościoła jest całe Triduum paschale,
115 Wpr, 7 | Chrystusa i zwrócić uwagę Kościoła na centralne miejsce Eucharystii.
116 Wpr, 8 | małym ołtarzu wiejskiego kościoła, jest ona wciąż poniekąd
117 Wpr, 8 | przez posługę kapłańską Kościoła, na chwałę Najświętszej
118 Wpr, 10 | Zaangażowanie Magisterium Kościoła w dzieło głoszenia zaowocowało
119 I, 11(10) | Katechizm Kościoła Katolickiego, 1085.~
120 I, 11 | chrześcijan. Tę wiarę Magisterium Kościoła nieustannie potwierdzało
121 I, 12(13) | Katechizm Kościoła Katolickiego, 1382.~
122 I, 13 | za swoją duchową ofiarę Kościoła, który jest wezwany, aby
123 I, 15 | myśli z « przeżyciem wiary » Kościoła, ujmowanej szczególnie jako «
124 I, 15 | charyzmat prawdy » Magisterium Kościoła oraz jako « głębokie pojmowanie
125 II, 21 | centrum procesu wzrastania Kościoła. Stwierdziwszy bowiem, że «
126 II, 21 | Eucharystią a samym początkiem Kościoła. Ewangeliści precyzują,
127 II, 21(37) | o działalności misyjnej Kościoła Ad gentes, 5.~
128 II, 22 | odkupienia wszystkich. 40 Misja Kościoła jest przedłużeniem misji
129 II, 23 | które było u początków Kościoła, powoływało go do życia
130 II, 25 | nieocenioną wartość w życiu Kościoła. Jest on ściśle związany
131 II, 25 | Jest więc zadaniem pasterzy Kościoła, aby również poprzez własne
132 III | Charakter~Eucharystii i Kościoła~
133 III, 27 | 27. Katechizm Kościoła Katolickiego, wyjaśniając,
134 III, 27 | znaczenie apostolskości Kościoła ukazane przez Katechizm
135 III, 27 | Nowego Przymierza Magisterium Kościoła przy różnych okazjach określiło
136 III, 27 | niezmieniona, i jest dla Kościoła rzeczą istotną, aby taką
137 III, 28 | Piotra, Najwyższym Pasterzem Kościoła” ».53 Sukcesja apostolska
138 III, 30 | 30. Nauka Kościoła katolickiego o służebnym
139 III, 30 | XVI wieku i odłączonych od Kościoła katolickiego: « Chociaż
140 III, 31 | stanowi źródło i szczyt życia Kościoła, tak samo jest nim w odniesieniu
141 III, 31 | wspominając już o dobru Kościoła i świata – ażeby stosował
142 III, 31 | zawsze czynnością Chrystusa i Kościoła, nawet jeżeli wierni nie
143 IV, 35 | eklezjalnej, jest zasadniczy dla Kościoła jako sakramentu zbawienia. 71
144 IV, 35(71) | Wiary, List do Biskupów Kościoła katolickiego o niektórych
145 IV, 35(71) | katolickiego o niektórych aspektach Kościoła pojętego jako komunia Communionis
146 IV, 36 | miłości, pozostając w łonie Kościoła « ciałem » i « sercem »;72
147 IV, 36 | słusznie stwierdza Katechizm Kościoła Katolickiego: « Jeśli ktoś
148 IV, 38 | naucza: « Do społeczności Kościoła wcielani są w pełni ci,
149 IV, 39 | powszechnego iapostolskiego Kościoła ».79 Wynika z tego, że wspólnota
150 IV, 39(79) | Wiary, List do Biskupów Kościoła katolickiego o niektórych
151 IV, 39(79) | katolickiego o niektórych aspektach Kościoła pojętego jako komunia Communionis
152 IV, 39(83) | Wiary, List do Biskupów Kościoła katolickiego o niektórych
153 IV, 39(83) | katolickiego o niektórych aspektach Kościoła pojętego jako komunia Communionis
154 IV, 41 | fundamentalne znaczenie dla życia Kościoła i poszczególnych członków
155 IV, 41 | pasterskiego posługiwania Kościoła u początków trzeciego tysiąclecia,
156 IV, 41 | Pański staje się także dniem Kościoła, który dzięki temu może
157 IV, 42 | jako sakramencie jedności Kościoła pole szczególnego zaangażowania.
158 IV, 42 | to spoczywa na pasterzach Kościoła, którzy ponoszą szczególną
159 IV, 42 | wyrazem miłości Eucharystii i Kościoła.~
160 IV, 43 | ekumenizmu zarówno nas, synów Kościoła katolickiego, jak też naszych
161 IV, 44 | Ponieważ właśnie jedność Kościoła, którą Eucharystia urzeczywistnia
162 IV, 44 | zakresie zakaz zawarty w prawie Kościoła nie zostawia miejsca na
163 IV, 44(93) | które przeszkadza jedności Kościoła albo kryje w sobie formalne
164 IV, 45 | wierze pozostają odłączeni od Kościoła katolickiego, z własnej
165 V, 49 | zrozumiałe, w jaki sposób wiara Kościoła w tajemnicę eucharystyczną
166 V, 50 | Eucharystii według nauczania Kościoła, trzeba zwrócić baczną uwagę
167 V, 50 | ujmowanej w pełni wiary Kościoła i zgodnie ze wskazaniami
168 V, 51 | ona dziedzictwem całego Kościoła, nie może być określana
169 V, 51 | Kościoły lokalne w izolacji od Kościoła powszechnego ».101 ~
170 V, 52 | udział, lecz także wobec Kościoła powszechnego, który zawsze
171 V, 52 | wielką tradycję liturgiczną Kościoła i jego Magisterium, i do
172 V, 52 | jako odbicie iświadectwo Kościoła jednego i powszechnego,
173 V, 52 | lecz wymowny swą miłość do Kościoła. Dla wzmocnienia tego głębokiego
174 VI, 53 | o Maryi, Matce i Wzorze Kościoła. W Liście apostolskim Rosarium
175 VI, 55 | także wiarę eucharystyczną Kościoła. Kiedy nawiedzając Elżbietę
176 VI, 57 | Z Kościołem i jako Matka Kościoła, Maryja jest obecna w każdej
177 VI, 57 | to samo dotyczy Maryi i Kościoła. Również dlatego już od
178 Zak, 59 | cruce pro homine!. Oto skarb Kościoła, serce świata, zadatek celu,
179 Zak, 59 | Ewangelii, w imieniu całego Kościoła, w imieniu każdego ikażdej
180 Zak, 60 | tysiąclecia my wszyscy, dzieci Kościoła, jesteśmy zachęcani do podjęcia
181 Zak, 60 | podjęte dla realizacji misji Kościoła, każda realizacja programów
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
182 Wprow, 1, | pierwszą i podstawową drogę Kościoła4. ~ ~
183 Wprow, 2, | powierzony macierzyńskiej trosce Kościoła. Dlatego też każde zagrożenie
184 Wprow, 2, | głęboko wstrząsa samym sercem Kościoła, dotyka samej istoty jego
185 Wprow, 2, | potępiam w imieniu całego Kościoła te przestępstwa, w przekonaniu,
186 Wprow, 3, | i duszpasterskiej misji Kościoła, głoszącego Ewangelię życia. ~
187 Wprow, 3, | którzy głosu nie mają. Głos Kościoła jest zawsze ewangelicznym
188 Wprow, 3, | wszystkich synów i córek Kościoła! Oby dotarły do wszystkich
189 Wprow, 3, | Do wszystkich członków Kościoła, który jest ludem życia
190 I, 1, | Jak czytamy w Katechizmie Kościoła Katolickiego, „Pismo Święte
191 I, 1, (12) | Por. Katechizm Kościoła Katolickiego, nn. 1867 i
192 I, 2, | które odrzucają nauczanie Kościoła o antykoncepcji. Z pewnością
193 II, 3, | od samego początku misji Kościoła. Głosząc Jezusa jako Tego,
194 II, 3, | Słowa i czyny Jezusa i Jego Kościoła nie dotyczą jedynie tych,
195 II, 9, | początku otoczonych czcią Kościoła.~Żaden człowiek nie może
196 II, 11, | Boga. Poprzez sakramenty Kościoła — których symbolami są krew
197 III, 2, (41) | 76-77; por. Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 2258. ~
198 III, 2, | samego początku żywa Tradycja Kościoła na nowo potwierdziła, w
199 III, 2, | upływu czasu ta sama Tradycja Kościoła zawsze i jednoznacznie nauczała
200 III, 2, (43) | Por. Katechizm Kościoła Katolickiego, nn. 2263-2269;
201 III, 2, (44) | Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 2265. ~
202 III, 2, (46) | Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 2266. ~
203 III, 2, | wskazana przez nowy Katechizm Kościoła Katolickiego: „Jeśli środki
204 III, 2, | uznawaną przez Tradycję Kościoła i jednomyślnie głoszoną
205 III, 2, | wykroczeniem moralnym, Magisterium Kościoła nasiliło swoje wystąpienia
206 III, 2, | Następcom, w komunii z biskupami Kościoła Katolickiego, potwierdzam,
207 III, 2, | przekazana przez Tradycję Kościoła oraz nauczana przez Magisterium
208 III, 3, | prawie tysięcy lat istnienia Kościoła tę naukę głosili niezmiennie
209 III, 3, | głosili niezmiennie Ojcowie Kościoła, jego Pasterze i Doktorzy.
210 III, 3, | wieków dyscyplina kanoniczna Kościoła nakładała sankcje karne
211 III, 3, | doktrynalnej i dyscyplinarnej Kościoła pozwoliła Pawłowi VI stwierdzić,
212 III, 3, | przekazana przez Tradycję Kościoła i nauczana przez Magisterium
213 III, 4, | i w komunii z Biskupami Kościoła Katolickiego, potwierdzam,
214 III, 4, | przekazana przez Tradycję Kościoła oraz nauczana przez Magisterium
215 III, 4, | jak zabójstwo. Tradycja Kościoła niezmiennie je odrzucała
216 III, 4, (84) | 72 (1980), 545; Katechizm Kościoła Katolickiego, nn. 2281-2283. ~
217 III, 4, | dziełem odkupienia dla dobra Kościoła i ludzkości87. Takie jest
218 III, 5, | wielokrotnie Urząd Nauczycielski Kościoła88. Ale wartość demokracji
219 III, 5, | ciągłości z całą Tradycją Kościoła pozostaje także nauczanie
220 III, 5, | sumienia. Od samych początków Kościoła przepowiadanie apostolskie
221 III, 6, (99) | Por. Katechizm Kościoła Katolickiego, nn. 1753-1755;
222 III, 7, | łaskę i właściwe powołanie Kościoła; wyraża on najprawdziwszą
223 III, 9, | udziale wszystkich członków Kościoła lokalnego. Jego podstawowym
224 III, 10, | której pojawiły się w życiu Kościoła i społeczeństwa bardzo liczne
225 III, 10, (114) | Por. Katechizm Kościoła Katolickiego, n. 2372. ~
226 III, 12, | uczestniczą czynnie w życiu Kościoła, ulegają tendencji do odrywania
227 III, 12, | wskazaniami Magisterium Kościoła, a także szerzenie wiedzy
228 Zak, 0, | macierzyńskie doświadczenie Kościoła odsłania najgłębszą perspektywę,
229 Zak, 1 | macierzyństwo Maryi i Kościoła ~
230 Zak, 1, | Wzajemna więź między tajemnicą Kościoła a Maryją ujawnia się wyraziście
231 Zak, 1, | Maryja staje się wzorem dla Kościoła, powołanego, aby być „nową
232 Zak, 1, | To duchowe macierzyństwo Kościoła nie urzeczywistnia się inaczej —
233 Zak, 2, | przeciwstawiają się misji Kościoła. ~Maryja i tu oświeca Wspólnotę
234 Zak, 3, | żywym słowem pocieszenia dla Kościoła zmagającego się ze śmiercią.
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
235 III, 2, (27) | Wat. II, Dekl. o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich
236 IV, 1, | właśnie podstawie Ojcowie Kościoła nawiązali owocny dialog
237 IV, 1, | Augustyn. Ten wielki Doktor Kościoła zachodniego zetknął się
238 IV, 1, (41) | Instr. o studium Ojców Kościoła w formacji kapłańskiej (
239 IV, 2, | uniwersalność. Magisterium Kościoła dostrzega i wysoko ceni
240 V | WYPOWIEDZI MAGISTERIUM KOŚCIOŁA W DZIEDZINIE FILOZOFII ~ ~
241 V, 1, | 50. Magisterium Kościoła może zatem i powinno krytycznie
242 V, 1, | bezpośrednie wyzwanie dla Kościoła, ponieważ dotyka prawdy
243 V, 1, | ostatnim czasie Magisterium Kościoła zabiera głos, aby wyrazić
244 V, 1, | tej sytuacji Magisterium Kościoła zobowiązane było czuwać,
245 V, 1, | przeszłości Magisterium Kościoła wielokrotnie i w różnych
246 V, 1, | wszelkiego znaczenia nauczaniu Kościoła, które Powszechny Sobór
247 V, 1, | jedynego odniesienia dla Kościoła. Źródłem «najwyższego prawidła
248 V, 1, | i Urzędem Nauczycielskim Kościoła, łącząc je tak silną więzią
249 V, 2 | Zainteresowanie Kościoła filozofią ~
250 V, 2, | naprawdę przełomowym w życiu Kościoła. Tekst ten był do tej pory
251 V, 2, | obowiązkiem Magisterium Kościoła jest rozeznawanie i pobudzanie
252 VI, 1, | żywy Urząd Nauczycielski Kościoła88. Stosując drugą zasadę,
253 VI, 1, | Tradycji, orzeczeń Magisterium Kościoła oraz wypowiedzi wielkich
254 VI, 1, | tłumaczona przez nauczanie Kościoła»89, jest sama w sobie zrozumiała,
255 VI, 1, | których składa się nauczanie Kościoła, ale także i przede wszystkim
256 VI, 1, (92) | o działalności misyjnej Kościoła Ad gentes, 22. ~
257 VI, 1, | kulturami stało się udziałem Kościoła od samego początku głoszenia
258 VI, 1, | Dotyczy to zarówno Ojców Kościoła, wśród których trzeba wymienić
259 VI, 1, | kontynuatorów i badaczy dla dobra Kościoła i ludzkości. ~ ~
260 VI, 2, | jakaś oficjalna filozofia Kościoła, gdyż wiara jako taka nie
261 VI, 2, | już św. Paweł i Ojcowie Kościoła, a w czasach nam bliższych
262 VI, 2, | Nieprzypadkowo Ojcowie Kościoła i teolodzy średniowieczni
263 VI, 2, | wypowiedziach Magisterium Kościoła, zamierzam w ostatniej części
264 VII, 1, | kontynuowanej przez Ojców Kościoła oraz mistrzów scholastyki
265 VII, 1, | źródłem jest żywa Tradycja Kościoła104, ale także dlatego, że
266 VII, 2, | wyraża się żywa Tradycja Kościoła. W związku z tym wyłaniają
267 VII, 2, (112) | objawioną, która za sprawą Kościoła oświecała go niczym gwiazda.
268 VII, 2, | i nienaruszoną doktrynę Kościoła118, ukazując jej więź z
269 Zak, 0, | mierze aktualne potrzeby Kościoła i świata. ~
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
270 I, | pierwszą i podstawową drogą Kościoła”1, i to właśnie w oparciu
271 I, | człowieka. ~Nie jest zadaniem Kościoła przeprowadzenie naukowych
272 I | działania i nauki społecznej Kościoła ~
273 I, | sposób szczególny nauczanie Kościoła oraz rozliczne poczynania
274 I, | przestała zajmować uwagi Kościoła. Świadczą o tym liczne dokumenty
275 I, | żywego zaangażowania się Kościoła i chrześcijan w kwestii
276 I, | najwyższego Magisterium Kościoła, to znajdujemy w nich wyraźne
277 I, | anno Piusa XI nauczanie Kościoła koncentruje się przede wszystkim
278 I, | tym także zaangażowanie Kościoła w kwestii społecznej, odpowiada
279 I, | społecznej, jak też nauczania Kościoła w zakresie złożonej i wieloaspektowej
280 I, | społecznego, jak i nauczania Kościoła. Prócz tego jest to problem,
281 I, | dziewięćdziesięciolecie. Nauka społeczna Kościoła ma swoje źródło w całym
282 I, | od początku do nauczania Kościoła, jego nauki o człowieku,
283 I, | zestawić to, co w nauczaniu Kościoła dotąd się zawiera. Chodzi
284 II, | stanowią również wyzwanie dla Kościoła. ~ ~
285 II, | dokumentami Magisterium Kościoła trzeba dać wyraz przeświadczeniu,
286 II, | porządek pracy ludzkiej. Nauka Kościoła zawsze poświęcała tej sprawie
287 III, | jakby sam zrąb nauczania Kościoła, który utrzymuje się niezmieniony
288 III, | przynajmniej elementy nauki Kościoła na ten temat. Przedtem jednakże
289 III, | trwałego dziedzictwa nauki Kościoła, trzeba stale podkreślać
290 III, | przypominając i potwierdzając naukę Kościoła o własności, o prawie własności
291 III, | tego, własność w nauczaniu Kościoła nigdy nie była rozumiana
292 III, | encykliki Rerum novarum, nauka Kościoła stale przypominała te wszystkie
293 III, | wysiłek, przez który nauka Kościoła o własności starała się
294 III, | sam Nauczycielski Urząd Kościoła8. Są to propozycje mówiące
295 III, | własną inicjatywą. Nauka Kościoła zawsze wyrażała to najgłębsze
296 IV, | Pacem in terris, Magisterium Kościoła wielokrotnie zwracało uwagę.
297 V | Szczególne zadanie Kościoła ~
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
298 I, 1 | już teraz przewidywać. Dla Kościoła, dla Ludu Bożego, który —
299 I, 2 | zawierzając Matce Chrystusa i Kościoła — świadom wielkich trudności —
300 I, 3 | osadzone w tej świadomości Kościoła, której w mierze przedtem
301 I, 3 | sternik Piotrowej łodzi Kościoła zachował On opatrznościowy
302 I, 3 | właśnie współczesną świadomość Kościoła uczynił Paweł VI pierwszym
303 I, 3 | prowadzonego przez Ducha Świętego Kościoła, zarówno jego Boskiej tajemnicy,
304 I, 3 | pierwszym źródłem miłości. tego Kościoła — tak jak miłość ze swej
305 I, 3 | wyostrzonej świadomości Kościoła pozostawił nam Paweł VI.
306 I, 3 | nieustraszonej niczym miłości Kościoła, który — jak głosi Sobór —
307 I, 4 | 4. I dlatego świadomość Kościoła musi łączyć się z jego wszechstronną
308 I, 4 | posłanniczym dynamizmie Kościoła. Właśnie w imię tego dynamizmu,
309 I, 4 | instytucje i struktury, ludzie Kościoła i ich działalność bywały
310 I, 4 | od autentycznej miłości Kościoła. Z pewnością przejawiała
311 I, 5 | uniwersalnym właściwe drogi odnowy Kościoła. Z Synodu też wyrósł między
312 I, 5 | ślady wielowiekowej tradycji Kościoła, należy uwydatnić działalność
313 I, 5 | wieków wypróbowane struktury Kościoła, a zarazem formy kolegialnej
314 I, 5 | w uniwersalnej jedności Kościoła. Ten sam duch współpracy
315 I, 5 | początek tej nowej fali życia Kościoła. Jest ona potężniejsza od
316 I, 6 | powszechnego posłannictwa Kościoła w dziedzinie ekumenicznej,
317 I, 6 | przynosi z sobą dalsze rozbicie Kościoła, że wywołuje zamieszanie
318 I, 6 | iż ten nowy etap życia Kościoła domaga się od nas szczególnie
319 II, 1 | czynić, aby ten nowy Adwent Kościoła, związany ze zbliżającym
320 II, 1 | Soborem rozbudowaną świadomość Kościoła, poprzez wszystkie warstwy
321 II, 1 | treścią codziennego życia Kościoła. Z ustanowienia bowiem samego
322 II, 4 | Stanowi o posłannictwie Kościoła w świecie — również, a może
323 II, 4 | Jest to podstawowe zadanie Kościoła we wszystkich epokach, a
324 II, 5 | Chrystusa u podstaw Misji Kościoła i Chrześcijaństwa ~
325 II, 5 | wszechstronnej świadomości Kościoła, o jakiej pisał Papież Paweł
326 II, 5 | czy raczej samoświadomość Kościoła — kształtuje się równocześnie „
327 II, 5 | ukształtowania samoświadomości Kościoła właśnie przez to, że tak
328 II, 5 | kulturę. Słusznie Ojcowie Kościoła widzieli w różnych religiach
329 II, 5(11) | o działalności misyjnej Kościoła Ad gentes, nr 11: AAS 58 (
330 II, 5 | patrzyliśmy tyle razy w dziejach Kościoła i patrzymy także dzisiaj,
331 II, 5(12) | Por. Dekl. o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich,
332 II, 6 | Misja Kościoła a wolność człowieka ~
333 II, 6(13) | WAT. II, Dekl. o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich,
334 III, 1 | obecności i działalności Kościoła — Jezus Chrystus staje się
335 III, 1 | jest tą zasadniczą drogą Kościoła. On sam jest naszą drogą „
336 III, 1 | która jest własnym życiem Kościoła, nie może też nie być wrażliwy
337 III, 1 | wypowiedział tę podstawową troskę Kościoła, aby „życie ludzkie na ziemi
338 III, 1 | racji powierzony trosce Kościoła. Troska ta dotyczy człowieka
339 III, 2 | Wszystkie drogi Kościoła prowadzą do człowieka ~
340 III, 2 | pierwszą i podstawową drogą Kościoła, drogą wyznaczoną przez
341 III, 2 | Ten człowiek jest drogą Kościoła — drogą, która prowadzi
342 III, 2 | ten człowiek jest drogą Kościoła, drogą jego codziennego
343 III, 4 | nowe oskarżenia pod adresem Kościoła. Kościół, który nie dysponuje
344 III, 5 | uszanowanie religii i pracy Kościoła. Nie prosimy tu o żaden
345 IV | IV Posłannictwo Kościoła i los człowieka~
346 IV, 1 | poza widzialnymi wymiarami Kościoła38. Ale czyż to nie jest
347 IV, 1 | drogą codziennego życia Kościoła, musi ten Kościół nieustannie
348 IV, 1 | szczególnym pożytkiem dla życia Kościoła. Kiedy bowiem stajemy się
349 IV, 2 | konstytutywną właściwością wiary Kościoła, zarówno wówczas, gdy Kościół
350 IV, 2 | świadczą dzieje Świętych Kościoła. Najwięcej autentycznego
351 IV, 2 | dzień św. Alberta, doktora Kościoła. Zadanie owo dzisiaj ogromnie
352 IV, 2 | kształtuje życie całego Kościoła w podstawowym wymiarze.
353 IV, 2 | zarazem formę działalności Kościoła, w której przejawia się
354 IV, 2 | związana z tym odpowiedzialność Kościoła za Bożą prawdę stawała się
355 IV, 2 | podstawowych punktów spotkania Kościoła z każdym człowiekiem, a
356 IV, 2 | człowieka we wspólnocie Kościoła. Kościół naszych czasów,
357 IV, 3 | całe życie sakramentalne Kościoła oraz każdego chrześcijanina
358 IV, 3 | nas dokonuje przez posługę Kościoła. ~Prawdą zasadniczą, nie
359 IV, 3 | znajdowało wyraz w nauczaniu Kościoła od najdawniejszych czasów
360 IV, 3 | źródłem nadprzyrodzonej mocy Kościoła jako Ludu Bożego — jest
361 IV, 3 | zresztą z najstarszą tradycją Kościoła — wymiar wspólnotowy pokuty,
362 IV, 3 | Sakramentu Pokuty, w praktyce Kościoła. Są to pożyteczne poczynania,
363 IV, 3 | wzbogacenia praktyki pokutnej Kościoła współczesnego. Nie możemy
364 IV, 3 | Paenitemini55. Jednym z zadań Kościoła jest wprowadzenie w życie
365 IV, 4 | służy prawdziwej odnowie Kościoła, o tyle przyczynia się do
366 IV, 4 | drogą codziennego życia Kościoła. ~
367 IV, 5 | w najgłębszy rytm życia Kościoła. Jeśli bowiem Kościół żyje
368 IV, 5 | nazywać Matkę Chrystusa Matką Kościoła61, co znalazło swój szeroki
369 IV, 5 | posługi. Jest Maryja Matką Kościoła dlatego, że na mocy niewypowiedzianego
370 IV, 5 | zbawienia i w posłannictwie Kościoła. My więc wszyscy, którzy
371 IV, 5 | odpowiedzialnym etapie dziejów Kościoła i ludzkości widzimy szczególną
372 IV, 5 | który jest Panem swojego Kościoła i Panem dziejów człowieka
373 IV, 5 | Tajemnicę Odkupienia i w życie Kościoła, wyraża się w szczególnej
374 IV, 5 | drogach codziennego życia Kościoła. Poprzez Jej macierzyńską
375 IV, 5 | jakie wyrastają na drogach Kościoła — na tych drogach, które
376 IV, 5 | spotęgowanej modlitwy całego Kościoła. Tylko modlitwa może sprawić,
377 IV, 5 | wszystko samą niebiańską Matkę Kościoła, aby raczyła na tej modlitwie
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
378 Wprow, 0, | wzorczej obecności w życiu Kościoła. Są to bowiem słowa, które
379 Wprow, 0, (1) | w tajemnicy Chrystusa i Kościoła”. ~
380 Wprow, 0, | tajemniczy początek drogi Kościoła. Kościół bowiem w liturgii
381 Wprow, 0, | kreśli jasną syntezę nauki Kościoła na temat Matki Chrystusa,
382 Wprow, 0, | Maryi, to natomiast myśli Kościoła w pełni odpowiada świadomość
383 Wprow, 0, | w tajemnicy Chrystusa i Kościoła. Jeśli bowiem prawdą jest,
384 Wprow, 0, | potwierdzona jako prawda wiary Kościoła. Maryja jest Matką Boga (=
385 Wprow, 0, | pełni na horyzoncie wiary Kościoła tajemnica Jego ziemskiej
386 Wprow, 0, | Efeskiego i jest obecnie dla Kościoła jakby pieczęcią potwierdzającą
387 Wprow, 0, | pogłębić poznanie tajemnicy Kościoła. Jako Matka Chrystusa jest
388 Wprow, 0, | przedłużenie w tajemnicy Kościoła — Ciała Chrystusa. O samej
389 Wprow, 0, | stając się „pierwowzorem Kościoła, w porządku wiary, miłości
390 Wprow, 0, | samej wewnętrznej tajemnicy Kościoła, który widzi wypełnienie
391 Wprow, 0, | punktem odniesienia dla Kościoła, dla osób i wspólnot, dla
392 Wprow, 0, | eschatologicznym wypełnieniem Kościoła: „Kościół w osobie Najświętszej
393 I, 1, | wyrażonej w uroczystym nauczaniu Kościoła, ów „majestat łaski” objawił
394 I, 1, | księgą spraw ostatecznych” Kościoła i świata, gdzie znowu powraca
395 I, 2, | z najczęstszych modlitw Kościoła. Jeszcze więcej mówią dalsze
396 I, 2, | ludzi. Tak uczą Ojcowie Kościoła, a zwłaszcza św. Ireneusz,
397 I, 3, | macierzyństwo Maryi w odniesieniu do Kościoła jest odbiciem i przedłużeniem
398 I, 3, | Już sam moment narodzin Kościoła, jego pełne objawienie się
399 I, 3, | Słowa a momentem narodzin Kościoła. Osobą, która łączy te dwa
400 I, 3, | Świętego — obecna w tajemnicy Kościoła. Jest to nadal obecność
401 II | pośrodku pielgrzymującego Kościoła ~ ~
402 II, 1, | charakter pielgrzymowania Kościoła jest wewnętrzny. Jest to
403 II, 1, | na tej drodze-pielgrzymce Kościoła poprzez przestrzeń i czas,
404 II, 1, | wędrówka wiary: pielgrzymowanie Kościoła poprzez dzieje ludzi i ludów.
405 II, 1, | Wieczerniku z drogą wiary Kościoła. W jaki sposób? ~Spośród
406 II, 1, | Była Ona dla ówczesnego Kościoła i pozostaje zawsze szczególnym
407 II, 1, | 2, 51). ~Dla ówczesnego Kościoła i dla Kościoła wszystkich
408 II, 1, | ówczesnego Kościoła i dla Kościoła wszystkich czasów Maryja
409 II, 1, | Wieczerniku, u progu narodzin Kościoła, wiara Jej, zrodzona ze
410 II, 1, | 27. U progu narodzin Kościoła, u początku tej długiej
411 II, 1, | należy też do tajemnicy Kościoła od początku, od dnia jego
412 II, 1, | apostolskie świadectwo Kościoła i trwa stale w jego sercu,
413 II, 1, | przyjmując apostolskie świadectwo Kościoła, mają udział w tajemniczym
414 II, 1, | świadectwo apostolskie i posługę Kościoła poznanie zbawczej tajemnicy
415 II, 1, | ziemskim pielgrzymowaniu Kościoła jako nowego Ludu Bożego
416 II, 1, | apostolskiego świadectwa Kościoła — staje się wciąż poniekąd
417 II, 1, | pozostaje wciąż obecna w dziele Kościoła, który wprowadza w świat
418 II, 1, | czasach, jak w całych dziejach Kościoła, wielorakie środki wyrazu.
419 II, 2 | 2. Pielgrzymowanie Kościoła a jedność wszystkich chrześcijan ~
420 II, 2, | pokoju” 72. Pielgrzymowanie Kościoła, w naszej zwłaszcza epoce,
421 II, 2, | chrześcijan, znalazł ze strony Kościoła katolickiego swój przełomowy
422 II, 2, | tajemnicy i posłannictwa Kościoła, a niekiedy roli Maryi w
423 II, 2, | samo powiedzieć o tajemnicy Kościoła i o roli Maryi w dziele
424 II, 2, | piętno na całej tradycji Kościoła syryjskiego82. ~W swym hymnie
425 II, 2, | Ojców i powszechnej Tradycji Kościoła, wierni mogą czcić razem
426 II, 2, | różnych form wielkiej tradycji Kościoła, mogłoby nam pomóc do tego,
427 II, 3 | Magnificat” Pielgrzymującego Kościoła ~
428 II, 3, | przestaje rozbrzmiewać w sercu Kościoła przez wieki. Świadczy o
429 II, 3, | bytowania ludzi. Pielgrzymowanie Kościoła, które zbliża się do kresu
430 II, 3, | rzecz ubogich” ze strony Kościoła wpisana jest w Maryjne Magnificat
431 III, 1, | zbawczej tajemnicy Chrystusa i Kościoła. ~
432 III, 1, | Matkę wśród rodzącego się Kościoła: „Oto Matka twoja”. Zaczęła
433 III, 1, | Maryi trwa nadal w dziejach Kościoła i świata. Czytamy, że Maryja „
434 III, 1, | szczególny do łączności Kościoła pielgrzymującego na ziemi
435 III, 1, | Watykański II, który wyraża wiarę Kościoła w słowach następujących: „
436 III, 1, | wieloraki wyraz w dziejach Kościoła zarówno na Wschodzie, jak
437 III, 1, | wniebowzięcia wyraża się ta wiara Kościoła, że Maryja jest zjednoczona
438 III, 2 | 2. Maryja — w życiu Kościoła i każdego chrześcijanina ~
439 III, 2, | miejsce Bogarodzicy w życiu Kościoła. „Błogosławiona zaś Dziewica
440 III, 2, | Rodzicielka jest pierwowzorem Kościoła, w porządku (...) wiary,
441 III, 2, | pokolenie jest obecna pośród Kościoła pielgrzymującego przez wiarę
442 III, 2, | względu Maryja „doznaje od Kościoła czci szczególnej (...);
443 III, 2, | Chrystusa a Kościołem120. Dla Kościoła Maryja pozostaje „nieustającym
444 III, 2, | obecna również w tajemnicy Kościoła, Kościół bowiem sam także „
445 III, 2, | Ów „macierzyński” rys Kościoła wyraził się w sposób szczególny
446 III, 2, | macierzyńskiej świadomości Kościoła, związanej z jego apostolskim
447 III, 2, | obecna jest w tajemnicy Kościoła jako wzór. Tajemnicą Kościoła
448 III, 2, | Kościoła jako wzór. Tajemnicą Kościoła jest bowiem „rodzenie do
449 III, 2, | wzorem — pierwowzorem — dla Kościoła, ale czymś o wiele wyższym.
450 III, 2, | Kościoła-Matki. Macierzyństwo Kościoła urzeczywistnia się nie tylko
451 III, 2, | wychowaniu synów i córek Kościoła, zawsze jako Matka tego
452 III, 2, | Bogarodzicy, które w ciągu dziejów Kościoła na różne sposoby bywało
453 III, 2, | ogłosił, iż Maryja jest Matką Kościoła, „czyli Matką wszystkich
454 III, 2, | Rodzicielka, nowa Ewa, Matka Kościoła, spieszy spełnić z nieba
455 III, 2, | zrozumienia tajemnicy Chrystusa i Kościoła” 136. Maryja jest w Kościele
456 III, 2, | znaczeniu Maryja — Matka Kościoła jest także jego wzorem.
457 III, 3, | tajemnicy Chrystusa i Jego Kościoła. Jest to bowiem podstawowy
458 III, 3, | w tajemnicy Chrystusa i Kościoła, a czego przypomnieniu mają
459 III, 3, | obecna u początku „czasu Kościoła”, gdy w oczekiwaniu na Ducha
460 III, 3, | w owym pielgrzymowaniu Kościoła poprzez dzieje ludzkości.
461 III, 3, | swymi wspierała początki Kościoła, także i teraz w niebie,
462 Zak, 0, | pośród innych wezwań, wołanie Kościoła skierowane do Maryi: ~„Święta
463 Zak, 0, | całego Bożego Ludu, w sercu Kościoła. Jakże niesłychanie daleko
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
464 Wprow, 0, | przekonujemy się, że misja Kościoła dopiero się rozpoczyna i
465 Wprow, 0, | 9, 16). W imieniu całego Kościoła muszę powtórzyć to wołanie
466 Wprow, 0, | odnowę życia i działalności Kościoła zgodnie z potrzebami współczesnego
467 Wprow, 0, | podkreślił „misyjność” Kościoła, opierając ją w sposób dynamiczny
468 Wprow, 0, | osłabiły gorliwość misyjną Kościoła względem niechrześcijan
469 Wprow, 0, | w Chrystusa. W dziejach Kościoła bowiem rozmach misyjny był
470 Wprow, 0, | o działalności misyjnej Kościoła Ad gentes, w piętnaście
471 Wprow, 0, | Chrystusa i nie należą do Kościoła, stale wzrasta, a od zakończenia
472 Wprow, 0, | Chrystusa, żadna instytucja Kościoła nie może uchylić się od
473 I, 0, | Jest to podstawowe zadanie Kościoła we wszystkich epokach, a
474 I, 0, | Chrystusa”4. ~Powszechna misja Kościoła rodzi się z wiary w Jezusa
475 I, 1, | Jeśli wrócimy do początków Kościoła, znajdziemy jasne stwierdzenie,
476 I, 3, | Sobór obszernie omówił rolę Kościoła w zbawieniu ludzkości Uznając,
477 I, 3, (15) | o działalności misyjnej Kościoła Ad gentes, 3. ~
478 I, 3, (16) | o działalności misyjnej Kościoła Ad gentes, 7. 21. ~
479 I, 3, | wszystkich ludzi i konieczność Kościoła w porządku zbawienia. Obie
480 I, 4, | w Chrystusa i weszli do Kościoła. Jeśli zbawienie zostało
481 I, 4, | Objawienia i wejścia do Kościoła. Żyją oni w warunkach społeczno-kulturowych,
482 I, 5, | z wiarą i doświadczeniem Kościoła, że otwarcie się na miłość
483 II, 3, | się nauczanie pierwotnego Kościoła. Tak jak wówczas, również
484 II, 4 | odniesieniu do Chrystusa i do Kościoła ~
485 II, 4, | Koncepcje te uwypuklają obraz Kościoła, który nie myśli o samym
486 II, 4, | człowiekiem dla drugich. Zadanie Kościoła opisuje się tak, jakby miało
487 II, 4, | margines lub niedoceniania Kościoła. Rodzi się to z reakcji
488 II, 4, | ani od Chrystusa, ani od Kościoła. ~Jak już powiedziano, Chrystus
489 II, 4, | można odłączać Królestwa od Kościoła. Niewątpliwie Kościół nie
490 II, 4, | poza widzialnymi granicami Kościoła, nadaje mu rolę specyficzną
491 II, 4, | Stąd także szczególna więź Kościoła z Królestwem Bożym i Chrystusowym,
492 II, 4, | co również jest zadaniem Kościoła, nie może być odrywane ani
493 II, 5, | znajdować również poza granicami Kościoła w całej ludzkości, o ile
494 II, 5, (29) | Eschatologiczny charakter Kościoła: Królestwo Boże a Kościół”. ~
495 III, 1, | na założenie i nauczanie Kościoła (por. Mt 28, 19-20; 16,
496 III, 1, | zrozumieć, że na podobieństwo Kościoła, który żyje jednością w
497 III, 2, | 24. Misja Kościoła, tak jak misja Jezusa, jest
498 III, 2, | zwróconych do Żydów u zarania Kościoła (por. Dz 2, 22-39; 3, 12-
499 III, 3, | wspólnotowe i odpowiedzialność Kościoła lokalnego, który potrzebuje „
500 III, 3, | zrozumieć, że u zarania Kościoła misja wśród narodów, mając
1-500 | 501-921 |