Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 I, | używa i na której pożytek natura ją przeznaczyła” 13. Tak
2 I, | jako sprzeczna z podwójną naturą pracy, uznanej za fakt osobowy
3 I, | ograniczeń związanych z naturą Państwa wypadnie jeszcze
4 V, | służy jej zgodnie z misyjną naturą swego powołania, ofiarowując
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
5 I, 12 | zawsze uobecnia się w czasie. Natura ofiarnicza tajemnicy Eucharystii
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
6 I, 4, | zniekształceniu, a sama natura, przestając być „mater”,
7 III, 1, | od samego początku jego natura nosi znamię królewskości. (...)
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
8 I, 2, | figurą, w znakach różny, nie naturą, kryje się tajemnic dziw!» 16.
9 IV, 2, | radykalnie, Tomasz uznaje, że natura właściwy przedmiot badań
10 IV, 3, | działania zgodnego z ich naturą i respektującego wzajemną
11 VII, 1, | Słowa zostaje zachowana natura Boska i natura ludzka oraz
12 VII, 1, | zachowana natura Boska i natura ludzka oraz autonomia każdej
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
13 III, | zasoby, jakie kryje w sobie natura, to ma on jako jedyny środek:
14 IV, | zadań zgodnie z właściwą im naturą, bez dyskryminacji i bez
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
15 II, 2 | grzechu. Skoro w nim przybrana natura nie uległa zniszczeniu,
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
16 I, 1, | zjednoczenie osobowe Boga-Syna z naturą ludzką, z człowieczeństwem,
17 III, 2, | istotowo z jego sakramentalną naturą. Jeśli Kościół jest „znakiem
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
18 I, 2, | odpowiedzialność, nagleni są własną swą naturą, a także obowiązani moralnie
19 II, 2, | por. J 3, 16). Dlatego naturą Królestwa jest komunia wszystkich
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
20 III, | refleksji nad prawdziwą naturą rozwoju ludów po linii Encykliki,
21 IV, | podobieństwo (por. Rdz 1, 26). Natura cielesna i duchowa ukazana
22 IV, | Jego panowaniu, wówczas natura buntuje się przeciw człowiekowi
23 IV, | wszystkich do refleksji nad naturą i charakterem autentycznego
24 V, | ukazać, jaka jest prawdziwa natura zła, wobec którego stajemy
25 V, | najbardziej odległymi, a także z naturą, na mocy wyższych wartości,
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
26 I, 4, | prawdę, byłoby sprzeczne z naturą Boga, który obdarza swoją
27 I, 7, | godnością osoby ludzkiej i z jej naturą społeczną, to znaczy przez
Veritatis splendor
Rozdzial, Paragraf, Numer
28 II, 1, | ludzkie serca: jaka jest natura człowieka, jaki jest sens
29 II, 2, | moralnym a sumieniem, między naturą a wolnością. ~
30 II, 2, | wolności z prawem moralnym, z naturą ludzką i z sumieniem, proponując
31 II, 4, | królowi? (...) Tak więc natura ludzka, stworzona, by władać
32 II, 6, | konflikt — pomiędzy wolnością i naturą stanowił strukturalną cechę
33 II, 6, | opozycji lub w kontraście z naturą materialną i biologiczną,
34 II, 6, | integralności. Dla niektórych natura jest jedynie materiałem
35 II, 6, | człowieka, czyli jego wolności: natura miałaby oznaczać wszystko
36 II, 6, | wolności. Tak rozumiana natura obejmowałaby przede wszystkim
37 II, 6, | relacja między wolnością a naturą ludzką, a zwłaszcza jakie
38 II, 6, | zamysłu. W konsekwencji natura ludzka i ciało jawią się
39 II, 6, | wolnością a tak zredukowaną naturą oznacza rozłam w samym człowieku. ~
40 II, 6, | jest cielesna i duchowa natura osoby ludzkiej. Przeto nie
41 II, 6, | rozdział między wolnością a naturą. Ukazuje raczej ich wewnętrzną
42 II, 7, | konflikt między wolnością a naturą odbija się także na interpretacji
43 II, 7, | między wolnością jednostek a naturą wspólną wszystkim ludziom,
44 II, 7, | coś” to właśnie ludzka natura: to ona jest miarą kultury
45 II, 9, | Prawa nie mają, idąc za naturą, czynią to, co Prawo nakazuje,
46 III, 6, (162)| tekście, zaczerpnięte są z: De natura et gratia, 43, SO (CSEL
|