Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 II, | własny interes ponad dobro wspólne i dąży do zniszczenia wszystkiego,
2 IV, | uważać za własne, lecz za wspólne”, gdyż „ponad prawa i sądy
3 IV, | tylko za własne, ale za wspólne w tym znaczeniu, by nie
4 IV, | czynnego wkładu w dobro wspólne ludzkości.~W warunkach Trzeciego
5 IV, | one nastawione na dobro wspólne. Uznaje też, że ludzie pracy
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
6 IV, | jaka jest jemu właściwa. To wspólne doświadczenie sprawia, że
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
7 Wstep, | przychodzi nam tutaj również wspólne dziedzictwo z Kościołami
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
8 II, 22 | realizuje się w podniosły sposób wspólne, wewnętrzne « zamieszkiwanie »
9 II, 23 | Eucharystii ma miejsce to wspólne i nierozłączne działanie
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
10 III, 2, | życie drugiej osoby, za wspólne dobro rodziny lub państwa” 44.
11 III, 4, | którą nam nakazuje nasze wspólne człowieczeństwo i którą
12 III, 5, | dzisiaj, że prawdziwe dobro wspólne polega przede wszystkim
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
13 Wprow, 0, | siebie, z którymi łączy go wspólne przeznaczenie. W tym właśnie
14 II, 1, | Mezopotamii oraz że pewne wspólne elementy kultur starożytnego
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
15 IV, | pracy są do pewnego stopnia wspólne dla wszystkich, równocześnie
16 IV, | aby ze względu na dobro wspólne całego społeczeństwa naprawić
17 IV, | roztropna troska o dobro wspólne. Równocześnie jednak zadaniem
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
18 I, 5 | okresie posoborowym, kiedy to wspólne i jednomyślne stanowisko
19 I, 6 | zbliżenie, gotowość dialogu, wspólne szukanie prawdy w jej pełnym
20 II, 5 | ogromne dziedzictwo duchowe wspólne chrześcijanom i Żydom. Odniósł
21 III, 5 | władzy jest troska o dobro wspólne społeczeństwa: stąd wynikają
22 III, 5 | wówczas bowiem owo dobro wspólne, któremu służy w państwie
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
23 III, 1, | misyjnego” zawierają punkty wspólne oraz pewne akcenty charakterystyczne;
24 IV, 5, | które zapewniają dobro wspólne ludzi i ludów. Trzeba dążyć
25 V, 4, | Dekretu o ekumenizmie, przez wspólne w danym razie wyznawanie
26 V, 4, | współpracowali oni i dawali wspólne świadectwo zwłaszcza teraz,
27 V, 5, | dawania swego wkładu we wspólne wysiłki. W ten sposób wspólnoty
Sollicitudo rei socialis
Rozdzial, Numer
28 II, | rządzonym troską o dobro wspólne całej ludzkości czy też
29 III, | wspaniałomyślnego wkładu w dobro wspólne. ~Poważnie uchybiłby ścisłemu
30 V, | wartości, takich jak, dobro wspólne, lub — używając trafnego
31 V, | swój należny wkład w dobro wspólne. Grupy pośrednie zaś nie
32 VI, | jedyną racją bytu jest dobro wspólne.~Istniejące Instytucje i
33 VII, | Boże, wszystkie narody mają wspólne pochodzenie i tworzą jedną
Ut unum sint
Rozdzial, Paragraf, Numer
34 I, 6, | wielorakie spotkania i wspólne modlitwy, które stały się
35 II, 3, | krok naprzód stanowią te wspólne przekłady.~
36 II, 3, | nie jest jeszcze możliwe wspólne sprawowanie tej samej liturgii
37 II, 4, | zmartwychwstałego?~Takie wspólne świadectwo świętości, wyraz
38 II, 8, | Pawła VI naszym celem jest wspólne odnalezienie pełnej jedności
39 II, 9, | terytorium, ale również ich wspólne dążenie do jedności99. Krok
40 II, 10, | uzasadnioną nadzieję na wspólne znalezienie rozwiązań także
41 II, 11, | 65. Wspólne są zatem korzenie, podobne
42 II, 13, | istnieje między nimi127.~Wspólne działanie chrześcijan w
43 III, 3, | chrześcijanie — mamy już wspólne Martyrologium. Obejmuje
44 III, 4, | uwypuklone i są przeżywane pewne wspólne dobra chrześcijańskie. Trzeba
|