1-500 | 501-902
Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 Wprow, | znaczenie Tradycji Kościoła, która zawsze żywa i dynamiczna —
2 I, | Libertas praestantissimum, która zwróciła uwagę na istotne
3 I, | ono tak ważne, że wolność, która by odrzucała więź z prawdą,
4 I, | przeciwstawić, jeśli nie z wolności, która w dziedzinie działalności
5 I, | zbudzona żądza nowości, która już od dawna wstrząsa społeczeństwami,
6 I, | samej racji, godność pracy, która zostaje określona jako „
7 I, | jest właściwością osoby, która jej używa i na której pożytek
8 I, | świadczy choćby ilość miejsca, którą encyklika mu poświęca. Papież
9 I, | zasada sprawiedliwości, która nakazuje oddać każdemu to,
10 I, | publicznej.~Tak więc zasada, którą dziś nazywamy zasadą solidarności,
11 I, | obdarzając niezrównaną godnością, którą niejednokrotnie podkreśla
12 II, | podmiotowością” społeczeństwa, która wraz z podmiotowością jednostki,
13 II, | winien sam dać tę odpowiedź, która jest szczytem jego człowieczeństwa,
14 II, | określonej grupy społecznej, która stawia własny interes ponad
15 II, | doktryna „wojny totalnej”, którą militaryzm i imperializm
16 II, | broni masowego zniszczenia (którą właśnie w tamtych latach
17 II, | autonomii gospodarki, w którą Państwo nie powinno ingerować.
18 II, | warunków wolnej ekonomii, która zakłada pewną równość pomiędzy
19 II, | przekwalifikowania zawodowego, która ułatwia przepływ pracowników
20 II, | działalności gospodarczej, która mogłaby zaofiarować wiele
21 II, | Bogiem i bliźnim, miłość, która prowadzi do bezgranicznej
22 II, | zawisła groźba wojny atomowej, która może doprowadzić do zagłady
23 II, | inne obszary świata. Wojna, która powinna była przywrócić
24 II, | sprawiedliwością społeczną, która pozbawia komunizm rewolucyjnego
25 II, | ich kontroli społecznej, która by urzeczywistniała zasadę
26 III, | opisanej tu sytuacji w świecie, która została już obszernie przedstawiona
27 III, | prawomocności ideologię, która chce przemawiać w ich imieniu,
28 III, | wszędzie walka pokojowa, która posługuje się jedynie bronią
29 III, | gwałtowne starcie, to walka, która doprowadziła do upadku marksizmu,
30 III, | ulega wątpliwości, że walka, która doprowadziła do przemian
31 III, | pomiędzy małodusznością, która ulega złu, a przemocą, która
32 III, | która ulega złu, a przemocą, która chce je zwalczać, a w rzeczywistości
33 III, | organizacji społecznej, która eliminuje zło, sądzą także,
34 III, | wówczas „świecką religią”, która łudzi się, że buduje w ten
35 III, | zniknąć ten typ mentalności, która ubogich — ludzi i narody —
36 IV, | właściwą odpowiedzią człowieka, którą jest praca: właśnie przez
37 IV, | jednak inna forma własności, która szczególnie w naszych czasach
38 IV, | uczestnicząc w „pracy społecznej”, która obejmuje coraz szersze kręgi.
39 IV, | potrzeb, a więc w sytuacji, która rządzi się zasadami pierwotnego, „
40 IV, | integralną wizją człowieka, która ogarnia wszystkie wymiary
41 IV, | wymiary jego istnienia i która wymiary materialne i instynktowne
42 IV, | na wartości estetyczne, która się rodzi z zachwytu dla
43 IV, | przemocy” 78. Jest to polityka, która na skutek użycia nowych
44 IV, | rynkowych również w dziedzinie, która jest im właściwa. Tak więc
45 IV, | szczególny wymiar tejże wolności, która ma przede wszystkim charakter
46 IV, | radykalnej ideologii kapitalizmu, która odmawia nawet ich rozpatrywania,
47 IV, | swoją naukę społeczną, która — jak już zostało powiedziane —
48 V, | społecznej natury człowieka, która wymaga odpowiedniego prawodawstwa
49 V, | jednocześnie broni osoby ludzkiej, która ma bardziej słuchać Boga
50 V, | ofiarowując innym prawdę, którą sam poznał. W dialogu z
51 V, | obywatelskiego ludności, która czuje się poszkodowana i
52 V, | przestrzegana zasada pomocniczości, która głosi, że społeczność wyższego
53 V, | materialny, takiej mianowicie, która potrafi wyjść naprzeciw
54 V, | przede wszystkim istotą, która szuka prawdy, usiłuje nią
55 V, | najważniejsza jest ta praca, która się dokonuje w ludzkim sercu,
56 V, | współodpowiedzialności, która powinna obejmować wszystkich
57 V, | Tak! Nigdy więcej wojny, która niszczy życie niewinnych,
58 V, | niszczy życie niewinnych, która uczy zabijać i burzy również
59 V, | życie tych, którzy zabijają, która pozostawia w konsekwencji
60 V, | tworzyć ekonomię społeczną, która będzie kierowała funkcjonowaniem
61 V, | sobie życzyć takiej kultury, która pomnaża wiarę w ludzkie
62 V, | współpracy sił na rzecz rozwoju, która zakłada również poświęcenia
63 VI, | samego Chrystusa, drogą, która nieodmiennie prowadzi przez
64 VI, | świętej Katarzyny ze Sieny, która wyrażała w modlitwie tę
65 VI, | metodami ewangelizację, która ma na celu rozwój całego
66 VI, | preferencyjna na rzecz ubogich, która nigdy nie jest wyłączną
67 VI, | ryzyko i dokonać przemiany, która wiąże się z każdą autentyczną
68 VI, | jest nieskończona moc Boża, która mówi: „Oto czynię wszystko
69 VI, | Maryja, Matka Odkupiciela, która trwa u boku Chrystusa w
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
70 I, | koniec uczty paschalnej, z którą rozpoczynały się wydarzenia
71 I, | hominis prawdzie o człowieku, która w pełni i do końca odsłania
72 I, | każda droga do człowieka, która w coraz to zmieniającym
73 II, | Jego deklaracją, w ślad za którą idą czyny i słowa znane
74 II, | to miłość czynna, miłość, która zwraca się do człowieka,
75 II, | historyczną „ludzką kondycją”, która na różne, sposoby ujawnia
76 II, | choćby nawet tę niewiastę, która wymiata całe mieszkanie
77 II, | wcieleniem owej miłości, która wyraża się ze szczególną
78 III, | szczególnie potęgę miłości, która jest większa niż, grzech
79 III, (4) | o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A
80 III, (4) | przyjmujący obraz Jego miłości, która w spotkaniu ze złem, a w
81 IV, | starotestamentalnych, ale analogia, która najpełniej pozwala zrozumieć
82 IV, | utraconej godności, tej, która wynikała ze stosunku syna
83 IV, | sprawiedliwości do tej miłości, która objawia się jako miłosierdzie,
84 IV, | wierny tej swojej miłości, którą obdarzał go jako syna. Ta
85 IV, | jego szczodrość wobec syna, która tak oburzyła starszego brata.
86 IV, | powiedzieć, że miłość do syna, która wynika z samej istoty ojcostwa,
87 IV, | kształt takiej miłości, tej, którą w języku Nowego Testamentu
88 IV, | sprawdzian tej miłości, która „nie daje się zwyciężyć
89 V, | odsłonić głębię tej miłości, która nie cofa się przed wstrząsającą
90 V, | Jednakże ta sprawiedliwość, która prawdziwie jest sprawiedliwością „
91 V, | istnienia. Jest to miłość, która nie tylko stwarza dobro,
92 V, | uczestnikiem tej prawdy i miłości, która jest w Bogu i która jest
93 V, | miłości, która jest w Bogu i która jest z Boga. I właśnie na
94 V, | sprawiedliwość śmierci, która od początku dziejów człowieka
95 V, | wolności wyzwolić miłość, która nie tylko jest aktem solidarności
96 V, | admirabile commercium), która jest prostym i mocnym, a
97 V, | całą pełnię tej miłości, którą Ojciec ma dla Niego, a w
98 V, | miłosierdzia: owej miłości Ojca, która jest potężniejsza niż śmierć.
99 V, | miłosierdzia: tej samej miłości, która w dalszej perspektywie dziejów
100 V, | Maryja jest równocześnie Tą, która w sposób szczególny i wyjątkowy —
101 V, | zaiste wymiaru Odkupienia, która dokonała się na Kalwarii
102 V, | jest więc równocześnie Tą, która najpełniej zna tajemnicę
103 V, | Zmartwychwstałego. Jako o Tej, która doświadczywszy miłosierdzia
104 V, | Niej wreszcie jako o Tej, która poprzez swój ukryty, a równocześnie
105 V, | przyszedł im objawić. Miłość, która najkonkretniej potwierdza
106 V, | właśnie „miłosierna” miłość, która potwierdza się nade wszystko
107 V, | wyjątkowy udziałem serca Tej, która była Matką Ukrzyżowanego
108 V, | poczynając od aktu zgody, którą przy zwiastowaniu wiernie
109 V, | zwiastowaniu wiernie wyraziła i którą zachowała bez wahania pod
110 VI, | sobie treść profetyczną, która dotyczy nie tylko przeszłości
111 VI, | jest przekonany, wiary, którą wyznaje, możliwości słuchania
112 VI, | istota sprawiedliwości, która sama z siebie zmierza do
113 VI, | testamentu, owa postawę, która wykazała się w słowach: „
114 VI, | Wreszcie desakralizacja, która często przeradza się w „
115 VII, | przynajmniej zręby tej prawdy, która znajduje tak bogaty wyraz
116 VII, | nas zawsze do tej miłości, która jest potężniejsza niż śmierć;
117 VII, | miłosierdzia, czyli tej miłości, która jest potężniejsza niż grzech.
118 VII, | miłości, jaką jest Bóg (i która jest Bogiem), ale także
119 VII, | miłosierdzia, czyli owej miłości, która cierpliwa jest i łaskawa (
120 VII, | pokorą, że tylko ta miłość, która jest większa od słabości
121 VII, | ostatecznie sprawić ową jedność, o którą sam Chrystus modlił się
122 VII, | Chrystus modlił się do Ojca i o którą nie przestaje prosić za
123 VII, | zarazem: miłości miłosiernej, która jest ze swojej istoty miłością
124 VII, | także owa łaskawa miłość, którą nazywamy „miłosierdziem”)
125 VII, | sprawie godności osoby, która najgłębiej może jednoczyć
126 VII, | ze strony owej miłości, która — jak głosi św. Paweł —
127 VII, | serdeczną tkliwość i czułość, która tak wyraziście przemawia
128 VII, | owej „miłości miłosiernej”, która stanowi mesjańskie orędzie
129 VII, | jest znaczenie postawy, którą te słowa wyrażają sobą i
130 VII, | istotna wartość człowieka, która nie może być zagubiona,
131 VIII, | może zapomnieć o modlitwie, która jest wołaniem o miłosierdzie
132 VIII, | miłosierdzia — czyli tej miłości, która jest potężniejsza od śmierci,
133 VIII, | i zła każdego — miłości, która dźwiga człowieka z najgłębszych
134 VIII, | odwołujmy się do tej miłości, która ma cechy macierzyńskie —
135 VIII, | mesjańskim posłannictwie, która znalazła swój ostateczny
136 VIII, | wiarą, nadzieją i miłością, którą Chrystus zaszczepił w naszych
137 VIII, | podziela tej wiary i nadziei, która każe mi jako słudze Chrystusa
138 VIII, | sama tajemnica Chrystusa, która odsłaniając przed nami wielki
139 VIII, | objawiła się owa Miłość, która jest w Ojcu, aby za sprawa
140 VIII, | Błagamy za pośrednictwem tej, która nie przestaje głosić „miłosierdzia
141 VIII, | bliskość tej tajemnicy, która — ukryta w Bogu przed wiekami —
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
142 Wstep, | Konstantynopolitańskiego, która była obchodzona równocześnie
143 Wstep, | najwyższe źródło tej jedności, która pochodzi od Boga samego,
144 Wstep, | chwałę: jest On Osobą Boską, która znajduje się w centrum wiary
145 1, | podczas wieczerzy paschalnej, która poprzedziła dzień męki i
146 1, | Syna i Ducha Świętego, która nigdzie może w Piśmie Świętym
147 1, | mękę i śmierć krzyżową, która wówczas, gdy wypowiadał
148 1, | Boską tajemnicę objawioną, która wyjaśnia ostateczny sens
149 1, | Jest to „logika” Boża, która od tajemnicy Trójcy Świętej
150 1, | przeczuwała to Matka-Dziewica, która „poczęła z Duch Świętego” (
151 1, | równocześnie teofania trynitarna, która nie tylko potwierdza świadectwo
152 1, | płynie z owej pełni Ducha, która jest w Nim i przenika Jego
153 1, | Ducha Świętego jako Osoby, która jest Darem, dokonuje się
154 2, | ofiara największej miłości, która przewyższa zło wszystkich
155 2, | dokonane na skutek pokusy, która pochodzi od „ojca kłamstwa” (
156 2, | stronę „sprawiedliwości”, która została objawiona człowiekowi
157 2, | przekroczenie owej granicy, która dla woli i wolności człowieka
158 2, | siebie samego jako Wszechmoc, która jest Miłością. Równocześnie
159 2, | Bożych” jest miłość ojcowska, która w języku biblijnym wobec
160 2, | ową cnotę miłosierdzia, którą tradycja patrystyczna i
161 2, | się owa zbawcza ekonomia, która napełnia dzieje człowieka
162 2, | nowym obdarowaniem Miłości, która odkupi świat. Na ustach
163 2, | tajemnicy Krzyża działa Miłość, która przywodzi człowieka na nowo
164 2, | niejako w samo serce ofiary, która jest składana na Krzyżu.
165 2, | tę ofiarę ogniem Miłości, która jednoczy Syna z Ojcem w
166 2, | uobecniony jako Miłość, która działa w głębi tajemnicy
167 2 | 5. Krew, która oczyszcza sumienia ~
168 2, | względem normy obiektywnej, która uzasadnia i warunkuje słuszność
169 2, | światłem a ciemnością”, która przenika „całe życie ludzi,
170 2, | przemienia się w zbawczą miłość, która umie cierpieć. Utajonym
171 2, | mocą Krwi Chrystusa: Krwi, która „oczyszcza sumienia z martwych
172 2, | sumienia, ze stanem duszy, która jakby utwierdziła się w
173 2, | do tej sprawiedliwości, która jest w Jezusie Chrystusie —
174 2, | Kazania na górze i Krzyża, która sprawia oczyszczenie sumień
175 3, | w błogosławieństwie Tej, która „uwierzyła”, jakby odległe (
176 3, | Wcielenia i Odkupienia, która z kolei obejmowała już swoim
177 3, | psychologiczna i ontologiczna, którą rozważając św. Augustyn
178 3, | epifenomenach) materii, która wedle tego systemu jest
179 3, | złudzenia idealistycznego”, którą należy zwalczać sposobami
180 3, | Dzięki łasce uczynkowej, która jest darem Ducha Świętego,
181 3, | podobieństwo Boże, wielkość, która staje się jaśniejsza w tajemnicy
182 3, | sprawowaniu tej samej Eucharystii, która jest „sakramentem miłosierdzia,
183 3, | sercu człowieka: głębi, która jest od Boga i tylko Bóg
184 3, | zmysłem wiary, szukają mocy, która zdolna jest człowieka podźwignąć,
185 3, | Kościół) jest dziewica, która (...) dochowuje wiary danej
186 3, | nadzieja wiecznego królestwa, która się urzeczywistnia przez
187 3, | Jubileuszu. Jest to modlitwa, która zwraca się w kierunku tych
188 Zakon, | obdarowując darami tej Miłości, która „rozlana jest w sercach
189 Zakon, | także o radość i pociechę, którą tylko On — prawdziwy Pocieszyciel —
190 Zakon, | odebrać” (J 16, 22), o radość, która jest owocem miłości, a zarazem
191 Zakon, (72) | radości prawdziwie duchowej, która jest owocem Ducha Świętego”:
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
192 Wpr, 2 | i wiecznego przymierza, która za was i za wielu będzie
193 Wpr, 3 | Właśnie dlatego Eucharystia, która w najwyższym stopniu jest
194 Wpr, 3 | przelewanie krwi – tej samej Krwi, którą nieco wcześniej ofiarował
195 Wpr, 4 | ze wspólnotą chrześcijan, która w niej uczestniczy.~Ukrzyżowan,
196 Wpr, 5 | paschalne i Eucharystia, która je uobecnia przez wieki,
197 Wpr, 5 | wydane... To jest Krew moja, która za was będzie wylana... ».
198 Wpr, 10 | Pańskiej jest łaską od Pana, która co roku napełnia radością
199 I, 11 | uobecnieniem. Jest ofiarą Krzyża, która trwa przez wieki. 9 Prawdę
200 I, 11 | niewyczerpanych owoców. Oto wiara, którą przez wieki żyły całe pokolenia
201 I, 11 | Eucharystii objawia nam miłość, która posuwa się « aż do końca » (
202 I, 11 | por. J13,1) – miłość, która nie zna miary. ~
203 I, 12 | za was będzie wydane..., która za was będzie wylana » (
204 I, 12 | sakramentalny swoją ofiarę, która niedługo potem miała dokonać
205 I, 12 | sakramentalnie w każdej wspólnocie, która ją sprawuje przez ręce konsekrowanego
206 I, 12 | teraz ofiarujemy tę żertwę, która wówczas była ofiarowana
207 I, 12 | wówczas była ofiarowana i która nigdy się nie wyczerpie ».15~
208 I, 13 | jest to tajemnica « ofiary, którą Ojciec przyjął, odwzajemniając
209 I, 15 | mysterium fidei, tajemnicą, która przerasta nasze myśli i
210 I, 16 | Krzyżu, oraz Jego Krew, którą przelał « za wielu (...)
211 I, 18 | przedsmak przyszłej pełni, która obejmie człowieka dokońca.
212 I, 19 | Eucharystia jest bramą nieba, która otwiera się na ziemi. Jest
213 II, 23 | nasza jedność z Chrystusem, która jest darem i łaską dla każdego,
214 II, 25 | po Mszy św. – obecność, która trwa, dopóki istnieją postaci
215 II, 25 | Wspólnota chrześcijańska, która chce doskonalej kontemplować
216 III, 26 | związek. Jest to prawda, która pozwala nam zastosować do
217 III, 31 | miłości pasterskiej więź, która zespala ich życie wewnętrzne
218 III, 31 | celebracji Eucharystii, która « jest zawsze czynnością
219 III, 32 | wspólnoty chrześcijańskiej, która ze względu na liczbę i różnorodność
220 IV, 35 | punktem wyjścia komunii, którą zakłada jako już istniejącą,
221 IV, 36 | 36. Komunia niewidzialna, która ze swej natury ciągle wzrasta,
222 IV, 36 | słowami św. Pawła « wiara, która działa przez miłość » (por.
223 IV, 38 | udzielenie Komunii osobie, która nie byłaby ochrzczona lub
224 IV, 38 | nie byłaby ochrzczona lub która odrzucałaby pojmowaną integralnie
225 IV, 39 | za pewną tę Eucharystię, która jest sprawowana przez biskupa,
226 IV, 39 | też wypływa wielka prawda, którą na różne sposoby wyraża
227 IV, 40 | sprzeczności z Wieczerzą Pańską, którą sprawowali. Konsekwentnie
228 IV, 43 | Była to skuteczna łaska, która skierowała na drogi ekumenizmu
229 IV, 43 | kierujemy wzrok ku Eucharystii, która jest najwyższym sakramentem
230 IV, 44 | właśnie jedność Kościoła, którą Eucharystia urzeczywistnia
231 V, 47 | praktyce « łamania chleba », która zakorzeniła się już w pierwotnym
232 V, 50 | W perspektywie sztuki, która pragnie wyrazić przez wszystkie
233 V, 52 | celebracji eucharystycznej, którą sprawowali podzieleni (skísmata),
234 V, 52 | liturgicznych, oraz wspólnota, która się do nich dostosowuje,
235 V, 52 | jej wedle własnej oceny, która nie szanowałaby jej świętego
236 VI, 54 | Eucharystia jest tajemnicą wiary, która przewyższa nasz intelekt,
237 VI, 55 | Błogosławiona [jest], która uwierzyła » (Łk1, 45): Maryja
238 VI, 56 | duchową » pragnienia i ofiary, która będzie miała swoje wypełnienie
239 VI, 56 | wyobrazić sobie uczucia Maryi, która słyszała z ust Piotra, Jana,
240 VI, 57 | przyjmiemy do siebie Tę, która za każdym razem jest nam
241 VI, 58 | zduchem Maryi. Jest to prawda, którą można zgłębić odczytując
242 Zak, 59 | podąża. Wielka tajemnica, która z pewnością nas przerasta
243 Zak, 61 | tego nieprzerwana tradycja, która od pierwszych wieków dopatrywała
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
244 Wprow, 0, | zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu:
245 Wprow, 1, | powołany do pełni życia, która przekracza znacznie wymiary
246 Wprow, 1, | rzeczywistością, świętą, która zostaje nam powierzona,
247 Wprow, 2, | II w jednej z wypowiedzi, która do dziś zachowała swą dramatyczną
248 Wprow, 2, | aprobatę. Nawet medycyna, która z tytułu swego powołania
249 I, 1, | bolesne doświadczenie śmierci, która wchodzi na świat i rzuca
250 I, 1, | raz tę biblijną opowieść, która mimo swej archaiczności
251 I, 1, | teraz przeklęty na tej roli, która rozwarła swą paszczę, aby
252 I, 1, | pokrewieństwa „duchowego”, która łączy ludzi w jedną wielką
253 I, 1, | Taka bowiem jest wola Boża, którą objawiono nam od początku,
254 I, 1, | odrzuca odpowiedzialność, którą każdy człowiek ponosi za
255 I, 1, | ale również przez ziemię, która odmówi mu swoich plonów (
256 I, 1, | życia człowieka. Ziemia, która „w ogrodzie Eden” (Rdz 2,
257 I, 2, | rodziny i za sprawą rodziny, która przecież ze swej natury
258 I, 2, | rzeczywistości bardziej rozległej, którą można uznać za prawdziwą
259 I, 2, | mentalność antykoncepcyjną” która jest czymś zupełnie odmiennym
260 I, 2, | egoistycznej koncepcji wolności, która widzi w prokreacji przeszkodę
261 I, 2, | wpływem atmosfery kulturowej, która nie dostrzega żadnego znaczenia
262 I, 2, | brakuje motywacji religijnej, która pomogłaby człowiekowi odczytać
263 I, 2, | publicznej ową kulturę, która uważa stosowanie antykoncepcji,
264 I, 3, | poczynając od tej mentalności, która doprowadzając do skrajności,
265 I, 3, | uznaniem człowieka za istotę, którą nie można „rozporządzać”?
266 I, 3, | indywidualistycznego pojęcia wolności, która staje się ostatecznie wolnością „
267 I, 4, | niego po prostu „rzeczą”, którą on uważa za swą wyłączną
268 I, 4, | ideę prawdy o stworzeniu, którą należy uznać, czy też Bożego
269 I, 5, | Jezusa, do pokropienia krwią, która przemawia mocniej niż [krew]
270 I, 5, | jest krwią pokropienia, która dokonuje odkupienia, oczyszcza
271 I, 5, | wiara w krew Chrystusa, „która przemawia mocniej niż [krew]
272 II, 1, | człowiekowi owa Ewangelia życia, która — darowana już w Objawieniu
273 II, 4, | obdarzony najwyższą godnością, która jest zakorzeniona w wewnętrznej
274 II, 4, | kobiety, to znaczy istoty, która jest ciałem z jego ciała
275 II, 4, | nieufność, obojętność i wrogość, która posuwa się nawet do zabójczej
276 II, 4, | Chrystusa jest źródłem łaski, która rozlewa się na ludzi, otwierając
277 II, 5, | i nieogarnionej prawdy, która przychodzi do nas od Boga
278 II, 6, | i pełną miłości troską, którą otacza On swoje stworzenia.
279 II, 6, | podobne dłoniom matki, która tuli, karmi i pielęgnuje
280 II, 6, | innych — jako rzeczywistości, która do niego nie należy, bo
281 II, 6, | modlitwa za nieprzyjaciół, która współbrzmi z przewidującą
282 II, 7, | rzeczywistość stworzoną, która z woli Boga ma służyć jego
283 II, 7, | ziemskie dary” jako wspólnoty, która „rodzi człowieczeństwo i
284 II, 8, | tak matka siedmiu braci, która wyraża swą wiarę w Boga
285 II, 10, | zachowania życia w tej prawdzie, która należy do samej istoty życia.
286 III, 2, | postępowania drogą miłości, która składa siebie w darze, przyjmuje
287 III, 2, | zabójstwo ludzkiej istoty, która jest obrazem Bożym, stanowi
288 III, 2, | mocy heroicznej miłości, która pogłębia i przemienia miłość
289 III, 2, | sprawiedliwości karnej, która winna coraz bardziej odpowiadać
290 III, 2, | osoby, a nie jako rzeczy, którą można rozporządzać. Wobec
291 III, 2, | rozporządzać. Wobec normy moralnej, która zabrania bezpośredniego
292 III, 3, | potrzebna jest dziś odwaga, która pozwala spojrzeć prawdzie
293 III, 3, | powierzona trosce i opiece tej, która nosi ją w łonie. Ale czasem
294 III, 3, | ale nowej istoty ludzkiej, która rozwija się samoistnie.
295 III, 3, | także w fazie początkowej, która poprzedza narodziny. Człowiek
296 III, 3, | Dlatego mocą władzy, którą Chrystus udzielił Piotrowi
297 III, 3, | mentalności eugenicznej, która dopuszcza selektywne przerywanie
298 III, 4, | otwartemu jeszcze na przyszłość, która może przynieść wiele interesujących
299 III, 4, | sprawcą niesprawiedliwości, która nigdy nie może być usprawiedliwiona,
300 III, 4, | pomóc mu w uwolnieniu duszy, która zmaga się z więzami ciała
301 III, 4, | przez innych na osobie, która w żaden sposób jej nie zażądała
302 III, 4, | miłości i prawdziwej litości, którą nam nakazuje nasze wspólne
303 III, 4, | wspólne człowieczeństwo i którą wiara w Chrystusa Odkupiciela,
304 III, 4, | wierze chrześcijańskiej, która zapowiada i daje udział
305 III, 4, | uwolnił człowieka od śmierci, która jest „zapłatą za grzech” (
306 III, 4, | wierzącego niezwykłą mocą, która pozwala mu zaufać zamysłowi
307 III, 4, | przynależności do Pana, która ogarnia każdą ludzką kondycję: „
308 III, 6, | drogi prawdziwej wolności, która prowadzi nas do energicznych
309 III, 7, | integralną część Ewangelii, którą jest Jezus Chrystus. Tej
310 III, 7, | nam Ewangelię życia, przez którą zostaliśmy przemienieni
311 III, 8, | Jezusa z każdym człowiekiem, która pozwala rozpoznać w każdej
312 III, 9, | swojej miary, każda istota, która w jakiś sposób ma udział
313 III, 9, | objawieniem miłości największej, która każe oddać życie za ukochaną
314 III, 9, | miłości. Dziękujemy za ofiarę, którą złożyłyście ze swojego życia. (...)
315 III, 10, | charakter posługi miłości, która wyraża się przez świadectwo
316 III, 10, | potrzeba zrodzona z wiary, „która działa przez miłość” (Ga
317 III, 10, | bliźniego jako o osobę, którą Bóg powierzył naszej odpowiedzialności.
318 III, 10, | działalności charytatywnej, która rozwijała się przez stulecia
319 III, 10, | odważnej pracy wychowawczej, która zachęci wszystkich i każdego
320 III, 10, | końcowi, jest jeszcze miłość, która potrafi znaleźć najwłaściwsze
321 III, 10, | niezmiernie ich odpowiedzialność, która znajduje najgłębszą inspirację
322 III, 10, | polityka regulacji urodzin, która zachęca lub wręcz zmusza
323 III, 11, | Jest to zatem miłość, która staje się bezinteresownym
324 III, 11, | dzieci autentycznej wolności, która się urzeczywistnia przez
325 III, 12, | ściśle praca wychowawcza, która pomaga człowiekowi stawać
326 III, 12, | do czystości jako cnoty, która sprzyja osiągnięciu osobowej
327 III, 12, | ścisłej więzi z miłością, którą się otrzymuje i ofiarowuje.
328 III, 12, | kochanej ze względu na godność, którą nadaje jej sam fakt bycia
329 III, 12, | sprowadzić moc z Wysoka, która obali mury oszustwa i kłamstwa,
330 III, 13, | chodzi bowiem o wartość, którą każda ludzka istota może
331 Zak, 0, | początkiem nowego życia. ~Tą, która przyjęła „Życie” w imieniu
332 Zak, 1, | dzięki macierzyństwu Maryi, która poczęła i wydała na świat
333 Zak, 2, | zarazem wymagająca prawda, którą objawia nam Chrystus i którą
334 Zak, 2, | którą objawia nam Chrystus i którą Jego Kościół niestrudzenie
335 Zak, 3, | ufne spojrzenie ku Tej, która jest dla nas znakiem „pewnej
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
336 Wprow, 0, | stuleci przebył pewną drogę, która prowadziła go stopniowo
337 Wprow, 0, | świadectwo fundamentalnej prawdy, którą winien uznawać za najwyższą
338 Wprow, 0, | pytań jest potrzeba sensu, którą człowiek od początku bardzo
339 Wprow, 0, | ku owej pełnej prawdzie, która zostanie ukazana w ostatecznym
340 Wprow, 0, | się wśród nich filozofia, która ma bezpośredni udział w
341 Wprow, 0, | prawdziwy skarb kultury, która dąży do wyrażenia się w
342 Wprow, 0, | momencie wchodzi na drogę, którą będzie potem zmierzał do
343 Wprow, 0, | pycha filozoficzna», która chciałaby nadać własnej
344 Wprow, 0, | jest dążenie do prawdy, która przekracza jego samego.
345 Wprow, 0, | wejść na właściwą drogę, która pozwoli mu ją osiągnąć,
346 Wprow, 0, | przede wszystkim świadomość, którą wyrażają słowa Soboru Watykańskiego
347 Wprow, 0, | treścią życia. Filozofia, która ze względu na swą wielką
348 I, 1, | 2 Kor 4, 1-2). Wiedzy, którą pragnie przekazać człowiekowi,
349 I, 1, | Krytyka racjonalistyczna, która w tamtym okresie zwracała
350 I, 1, | Objawienia Bożego»7. Wiara, która opiera się na świadectwie
351 I, 1, | prawdy» (por. J 1, 14), którą Bóg zechciał objawić w dziejach,
352 I, 1, | por. Hbr 1, 2). ~Prawda, którą Bóg powierzył człowiekowi,
353 I, 1, | zatem dla Ludu Bożego drogą, którą ma on przejść w całości,
354 I, 2, | jej rękojmią. Ta prawda, którą otrzymuje w darze i której
355 I, 2, | uniwersalną i ostateczną, która pobudza ludzki umysł, by
356 I, 2, | chrześcijańskiego Objawienia, którą znajdujemy w Jezusie z Nazaretu,
357 I, 2, | pierwszy wniosek: prawda, którą pozwala nam poznać Objawienie,
358 II, 1, | się na «bojaźni Bożej», która każe rozumowi uznać niczym
359 II, 2, | ludzki posiada zdolność, która zdaje się nieledwie przekraczać
360 II, 2, | zmartwychwstałego jest rafą, o którą może się rozbić powiązanie
361 II, 2, | wiary i filozofii, ale poza którą otwiera się nieskończony
362 III, 1, | Istnieje zatem droga, którą człowiek jeśli chce może
363 III, 1, | szczególne ujście w filozofii, która przy pomocy swoich środków
364 III, 1, | widzialnym świecie stworzonym, która nie tylko zdolna jest wiedzieć,
365 III, 1, | prawdzie uznanej za ostateczną, która dałaby mu pewność nie podlegającą
366 III, 1, | niekwestionowanej prawdy, która ma wartość absolutną. ~ ~
367 III, 2, | poddane krytycznej ocenie, która jest szczególną formą aktywności
368 III, 2, | niedoskonałą formą wiedzy, którą należy stopniowo udoskonalać,
369 III, 2, | relację z drugim człowiekiem, która wyraża się przez dar z siebie
370 III, 2, | wierność. W tej wierności, która uzdalnia do złożenia siebie
371 III, 2, | człowiek zawierza prawdzie, którą ukazuje mu druga osoba. ~
372 III, 2, | do odstąpienia od prawdy, którą odkrył spotykając Chrystusa.
373 III, 2, | oczywiste świadectwo miłości, która nie potrzebuje długich wywodów,
374 III, 2, | zmierza ku głębszej prawdzie, która może mu ukazać sens życia;
375 III, 2, | 34. Ta prawda, którą Bóg objawia nam w Jezusie
376 III, 2, | 1, 14-16) każdej istoty, która w Nim i przez Niego została
377 III, 2, | Objawienie jest zarazem prawdą, którą mamy pojmować w świetle
378 IV, 1, | Wkroczyli w ten sposób na drogę, która wychodząc od dawnych tradycji
379 IV, 1, | pewnej tendencji kulturowej, która próbowała podporządkować
380 IV, 1, | pożąda tego rodzaju mądrości, która polega na prawości duszy
381 IV, 1, | ludzi miłujących mądrość, która jest stwórczym źródłem wszystkich
382 IV, 1, | dążyć, nie poznali drogi, która do niego prowadzi: Słowa
383 IV, 1, | owa wielka jedność wiedzy, która ma fundament w myśli biblijnej,
384 IV, 1, | do pewnej formy poznania, która roznieca w nim coraz większą
385 IV, 2, | intelektualną uczciwością, która nie dopuszcza do zarażenia
386 IV, 2, | Tomasza należy także ta, która wskazuje na rolę Ducha Świętego
387 IV, 2, | pierwszeństwo tej mądrości, która jest darem Ducha Świętego
388 IV, 2, | Świętego jest różna od tej, którą zalicza się do cnót rozumowych.
389 IV, 2, | mądrości filozoficznej, która opiera się na zdolności
390 IV, 2, | oraz mądrości teologicznej, która opiera się na Objawieniu
391 IV, 3, | mentalność pozytywistyczna, która nie tylko zerwała wszelkie
392 IV, 3, | odbudowały ową głęboką jedność, która uzdalnia je do działania
393 V, 1, | kontroli rozumu. Filozofia, która nie postępowałaby w świetle
394 V, 1, | może być niezgodne z wiarą, którą wyznaje. W istocie, wiele
395 V, 1, | aby nie zarzuciła drogi, która prowadzi do rozpoznania
396 V, 1, | wyczerpującej egzegezy, która pozwoliłaby im odkryć wraz
397 V, 1, | Niemniej w świetle wiary, która dostrzega ten ostateczny
398 V, 2, | znów stworzyli filozofię, która wychodząc od analizy rzeczywistości
399 V, 2, | antropologii biblijnej, która jest źródłem natchnienia
400 V, 2, | rozwoju myśli filozoficznej, która nie jest sprzeczna z wiarą.
401 VI, 1, | o świecie i o człowieku, która jest także przedmiotem Bożego
402 VI, 1, | przygotowująca go do wiary, którą może dojść do przyjęcia
403 VI, 1, | niezmienną prawdę Boga, którą On sam objawił w dziejach
404 VI, 1, | ochrzczonych jest powszechność, która potrafi przyjąć każdą kulturę,
405 VI, 1, | refleksji filozoficznej, która wiele zyskała dzięki konfrontacji
406 VI, 2, | refleksji filozoficznej jest ta, którą wielu określa mianem filozofii
407 VI, 2, | się ona w świetle wiary, która pomaga poprawnie ująć w
408 VI, 2, | pojęciem filozofii historii, która stanowi nowy rozdział w
409 VI, 2, | zniszczenia podstaw autonomii, którą każda nauka słusznie pragnie
410 VII, 1, | Ukazują one, że rzeczywistość, którą postrzegamy, nie jest absolutem:
411 VII, 1, | człowieka jako imago Dei, która zawiera konkretne wskazania
412 VII, 1, | zostaje podjęty w Biblii, która mówi nam, że jego źródeł
413 VII, 1, | sens i zmierzają ku pełni, która urzeczywistnia się w Chrystusie
414 VII, 1, | ujawnia się relacja miłości, która jednoczy je ze sobą, oraz
415 VII, 1, | jedyna w swoim rodzaju więź, która unikając wymieszania natur
416 VII, 1, | tę zasadniczą wątpliwość, która łatwo może stać się źródłem
417 VII, 1, | transcendencji. Filozofia, która nie stawiałaby pytania o
418 VII, 1, | każdego człowieka. Filozofia, która podważałaby możliwość istnienia
419 VII, 1, | ponadto odgrywać filozofia, która sama nie byłaby autentyczną
420 VII, 1, | wiedzą, to znaczy taką, która interesuje się nie tylko
421 VII, 1, | pomocy jakiejś filozofii, która nie zaprzecza, że możliwe
422 VII, 1, | refleksja filozoficzna, która wykluczałaby wszelkie otwarcie
423 VII, 1, | głęboką tradycję teologiczną, która odegrała tak doniosłą rolę
424 VII, 1, | tradycję tej filozofii, która dzięki swej rzeczywistej
425 VII, 1, | myśli wizję nihilistyczną, która jest jednocześnie odrzuceniem
426 VII, 1, | mentalność pozytywistyczna, która nie wyzbyła się złudzenia,
427 VII, 2, | poznana i wyrażona. Prawda, którą jest Chrystus, domaga się,
428 VII, 2, (109)| mękę i śmierć krzyżową, która wówczas, gdy wypowiadał
429 VII, 2, | zrozumienie kenozy Boga, która jest naprawdę wielką tajemnicą
430 VII, 2, | śmierć mogą wyrażać miłość, która składa siebie w darze niczego
431 VII, 2, | prawdy w nich wyrażonej, która wykracza poza te uwarunkowania. ~
432 VII, 2, (112)| szedł za prawdą objawioną, która za sprawą Kościoła oświecała
433 VII, 2, | ze strony filozofii bytu, która pozwoli przede wszystkim
434 VII, 2, | metafizycznej filozofią dynamiczną, która postrzega rzeczywistość
435 VII, 2, | spełnieniem115. W teologii, która bierze początek z Objawienia
436 VII, 2, | dokonywany przez osobę, która w określonej sytuacji ma
437 VII, 2, | przez teologię moralną, która będzie w stanie wyraźnie
438 VII, 2, | się etyką filozoficzną, która odwołuje się do prawdy o
439 VII, 2, | na tej jednolitej wizji, która jest w sposób oczywisty
440 VII, 2, | ukazując prawdę Chrystusa, którą wieńczy Jego Misterium paschalne:
441 VII, 2, | jest poznanie pełni prawdy, która zbawia (por. Dz 4, 12; 1
442 VII, 2, | na człowieka. Katecheza, która jest także formą przekazu
443 Zak, 0, (123)| posłannictwem Prawdy, za którą odpowiedzialny jest Kościół":
444 Zak, 0, | pośrednictwu filozofii, która stała się też prawdziwą
445 Zak, 0, | kultury narodów. Filozofia, która pod wpływem wymogów teologicznych
446 Zak, 0, | ewangelizacji kultury», którą Paweł VI wskazał jako jeden
447 Zak, 0, | Bożego i podjęli refleksję, która w pełni ukaże wartość teoretyczną
448 Zak, 0, | porywów zachwytu, roztropność, która nie pozwala cieszyć się
449 Zak, 0, | zwracam się myślą ku Tej, którą Kościół wzywa w modlitwie
450 Zak, 0, | dzięki wstawiennictwu Tej, która rodząc Prawdę i zachowując
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
451 Bless | każdą działalność człowieka, którą za pracę uznać można i uznać
452 I, | Komisja „Iustitia et Pax”, która znajduje swe odpowiedniki
453 I, | straszliwego samozniszczenia, która stąd się wyłania. ~Jeśli
454 I, | o moralności społecznej, którą wypracowywał wedle potrzeb
455 II, | przechodnia” — to znaczy taka, która biorąc początek w ludzkim
456 II, | pierwsza industrializacja, która wywołała tak zwaną kwestię
457 II, | rozległej problematyki, która doskonale i szczegółowo
458 II, | ma swoją wartość etyczną, która wprost i bezpośrednio pozostaje
459 II, | sobie podmiotem. ~Ta prawda, która stanowi jakby sam podstawowy
460 II, | wykonywanej pracy. Praca, która domagała się ze strony pracującego
461 II, | najwymowniejszą „ewangelię pracy”, która ujawnia, że podstawą określania
462 II, | zakładach przemysłowych, która ograniczała osobowość ludzką
463 II, | troski o osobę pracownika, która połączyła świat robotniczy
464 II, | ludzkiej — solidarności, która nie może być zamknięta na
465 II, | długie dni uprawie ziemi, która niekiedy „rodzi ciernie
466 II, | ażeby w pracy, poprzez którą materia doznaje uszlachetnienia,
467 II, | dwa znaczenia pracy: ta, która warunkuje życie i utrzymanie
468 II, | rodziny — i ta, poprzez którą urzeczywistniają się cele
469 II, | równocześnie wspólnotą, która może istnieć dzięki pracy
470 III, | pracy człowieka. ~Tę prawdę, która należy do trwałego dziedzictwa
471 III, | rozumem, jak też wiarą, która czerpie światło ze Słowa
472 III, | W niniejszej wypowiedzi, która ma za główny temat pracę
473 IV, | osoba lub też instytucja, z którą pracownik zawiera bezpośrednio
474 IV, | to być troska całościowa, która ostatecznie spoczywa na
475 IV, | na barkach państwa, ale która nie może oznaczać jednokierunkowej
476 IV, | rodzinę, przyjmuje się taką, która wystarcza na założenie i
477 IV, | macierzyński dla kobiety, która oddaje się wyłącznie rodzinie;
478 IV, | dziedziną świadczeń jest ta, która wiąże się z prawem do wypoczynku —
479 IV, | właściwą sobie specyfikę, która w tych organizacjach winna
480 IV, | pracodawców. Jest to metoda, którą katolicka nauka społeczna
481 IV, | przybywa, jak też o ojczyznę, którą opuszcza. W tej dziedzinie
482 IV, | podstawowej wartości pracy, która związana jest z godnością
483 V, | takiej duchowości pracy, która wszystkim ludziom pomoże
484 V, | na podobieństwo „pracy”, którą Bóg wypełnia w ciągu „sześciu
485 V, | podobnie jak Księga Rodzaju, która opis każdego dnia stworzenia
486 V, | ma? I co to za mądrość, która Mu jest dana...? Czy nie
487 V, | podstawową prawdę o pracy, która wyraża się już w całej tradycji
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
488 I, 1 | Jubileuszu. Zbliżamy się do daty, która przyjmując wszelkie poprawki
489 I, 1 | z tą szczodrobliwością, która pozwala nam wobec grzechu
490 I, 2 | tłumaczyła, że posługa, która wraz z przyjęciem wyboru
491 I, 2 | ciągłością posłannictwa i służby, która wyznacza szczególne miejsce
492 I, 5 | II zasady kolegialności, którą sam Chrystus Pan zaszczepił
493 I, 5 | Dwunastu z Piotrem na czele i którą ciągle odnawia w stale na
494 I, 5 | ustanowienie stałej Instytucji, którą Paweł VI definitywnie określił,
495 I, 5 | bowiem była myśl Soboru, którą Paweł VI konsekwentnie wcielał
496 I, 6 | przeszłości — łasce naszego Pana, która się objawiła w ostatnim
497 I, 6 | tę mowę Ducha Świętego, którą usłyszeliśmy na Soborze?
498 I, 6 | prawdzie o sobie samych, którą tak wspaniale wyraził Apostoł: „
499 II, 1 | kręgu Tajemnicy Odkupienia, która stała się najgłębszą zasadą
500 II, 2 | podstawowa prawda o stworzeniu, którą Księga Rodzaju wyznaje,
1-500 | 501-902 |