Dominum et vivificantem
   Rozdzial, Numer
 1 Wstep,       |     również wspólne dziedzictwo z Kościołami Wschodnimi, które wiernie


Redemptoris Mater
   Rozdzial, Paragraf, Numer
 2  II,  2,     |        Kościół katolicki z innymi Kościołami i Wspólnotami kościelnymi
 3  II,  2,     |     Kościołem katolickim i innymi Kościołami oraz Wspólnotami kościelnymi


Redemptoris missio
   Rozdzial, Paragraf, Numer
 4 Wprow,  0,   |         narodów; komunia pomiędzy Kościołami prowadzi do żywej wymiany
 5  IV,  2,     |          stwarza wymianę pomiędzy Kościołami i prowadzi ku światu zewnętrznemu,
 6  VI,  0,     |           Kościołem powszechnym a Kościołami partykularnymi urzeczywistnia
 7  VI,  1,     |    Kościołów. Współpraca pomiędzy Kościołami w rzeczywistej wzajemności,
 8  VI,  1,     |       dotyczą współpracy pomiędzy Kościołami partykularnymi, a szczególnie
 9  VI,  1,     |       szersze niż „komunia między Kościołami”, która powinna być nastawiona
10  VI,  3,     |  szczególny więź komunii pomiędzy Kościołami, dają cenny wkład we wzrost
11  VI,  5,     |         Ad Gentes we współpracę z Kościołami lokalnymi. To wszystko będzie
12  VI,  7,     |   Dykasteriami Stolicy Świętej, z Kościołami partykularnymi i różnymi


Slavorum apostoli
   Rozdzial, Numer
13   I,         |     między Kościołem Katolickim i Kościołami Prawosławnymi. ~
14  II,         |  fundament pełnej jedności między Kościołami nowo założonymi i dawniejszymi. ~
15  IV,         |          wiary i miłości pomiędzy Kościołami, do których należeli: pomiędzy
16  IV,         |         strony oraz rodzącymi się Kościołami na ziemiach słowiańskich
17  IV,         |           i ostra polemika między Kościołami Wschodu i Zachodu. Podział
18  IV,         |         Konstantynopolu, z nowymi Kościołami, które założyli wśród plemion
19 VII,         |         między dwoma siostrzanymi Kościołami – Wschodnim i Zachodnim.


Ut unum sint
   Rozdzial, Paragraf, Numer
20   I,  2,     |         łącząca go nadal z innymi Kościołami i Wspólnotami kościelnymi.~
21   I,  3,     |         ponownie dialog miłości z Kościołami, które pozostają w komunii
22  II,  6      |                          Dialog z Kościołami Wschodu~
23  II,  6,     | nadwątlona w ciągu stuleci więź z Kościołami Wschodu umocniła się w okresie
24  II,  6,     |           relacji ze starożytnymi Kościołami Wschodu.~Podjęty w ten sposób
25  II,  7,     |           katolickim a wszystkimi Kościołami prawosławnymi pozostającymi
26  II,  8,     |     żywotność w stosunkach między Kościołami lokalnymi, jak między siostrami” 88.~
27  II,  8,     |       odkryć na nowo, że jesteśmy Kościołami siostrzanymi, mimo przeszkód,
28  II,  8,     |      Dzięki wymianie darów między Kościołami, które się nawzajem dopełniają,
29  II,  9,     |           komunii między obydwoma Kościołami. Komunia ta, oparta na jedności
30  II, 10      |           Relacje ze starożytnymi Kościołami Wschodu~
31  II, 10,     |       relacje z tymi starożytnymi Kościołami Wschodu, które zakwestionowały
32  II, 10,     |           relacji ze starożytnymi Kościołami Wschodu, świadczących o
33  II, 10,     |   istniejącą między naszymi dwoma Kościołami: „Mamy razem udział w wierze
34  II, 11      |                   Dialog z innymi Kościołami i Wspólnotami Kościelnymi
35  II, 11,     |      rozpatruje również relacje z Kościołami i Wspólnotami kościelnymi
36  II, 11,     |          przyznać, że między tymi Kościołami i Wspólnotami a Kościołem
37  II, 11,     |           teologicznego z różnymi Kościołami i Wspólnotami chrześcijańskimi
38 III,  1,     |          Kościół katolicki wraz z Kościołami prawosławnymi kieruje się
39 III,  5,     |       katolicki prowadzi z innymi Kościołami i Wspólnotami kościelnymi,