Centesimus annus
   Rozdzial, Numer
 1   I,            |      wzór postępowania. Kościół mianowicie wypowiada się na temat określonych
 2 III,            |   zastosowaniem i pogłębieniem, mianowicie prawo do odkrycia i przyjęcia
 3   V,            |        funkcje zastępcze, wtedy mianowicie, gdy zbyt słabe lub dopiero
 4   V,            |        tylko materialny, takiej mianowicie, która potrafi wyjść naprzeciw
 5  VI,            |   którego ma swój plan: pragnie mianowicie dać mu udział w zbawieniu
 6  VI,            |     jego podstawowych wymiarów, mianowicie wymiaru duchowego, co do


Dominum et vivificantem
   Rozdzial, Numer
 7   3,            |        jest rzeczywiście jedno, mianowicie Boskie, to musimy uznać,
 8   3,            |        innej rozmowie zbawczej, mianowicie w rozmowie z Samarytanką.


Evangelium vitae
   Rozdzial, Paragraf, Numer
 9   I,  2,        |      szkodliwy i niepokojący, a mianowicie tendencja — coraz bardziej
10 III,  4,        |  konkretnych sytuacjach: należy mianowicie ocenić, czy stosowane środki


Fides et ratio
   Rozdzial, Paragraf, Numer
11  IV,  2,        |        określić jej sens. Wiara mianowicie jest w pewien sposób «czynnością
12   V,  1,        |         zgromadzenie soborowe a mianowicie Sobór Watykański I wypowiedziało
13   V,  1,        |     innym doniosłym zjawisku, a mianowicie o odrzuceniu przez stronę
14   V,  2,        |          był figurą przyszłego, mianowicie Chrystusa Pana. Chrystus,
15 VII,  2,        |     jeszcze jednego problemu, a mianowicie kwestii trwałej wartości


Laborem exercens
   Rozdzial, Numer
16  II,            |    powstają istotne pytania, te mianowicie, które dotyczą pracy ludzkiej
17 III,            |        w podwójne dziedzictwo — mianowicie w dziedzictwo tego, co jest
18 III,            |        pewnej grupy osób — tych mianowicie, które mimo że ich nie posiadają
19  IV,            |    jednego uprawnienia. Jest to mianowicie uprawnienie do zrzeszania


Redemptor hominis
   Rozdzial, Paragraf
20  II,  2         |          był figurą przyszłego, mianowicie Chrystusa Pana. Chrystus,


Redemptoris Mater
   Rozdzial, Paragraf, Numer
21   I,  3,        | zapisali wszyscy Synoptycy. Gdy mianowicie oznajmiono Jezusowi, że


Redemptoris missio
   Rozdzial, Paragraf, Numer
22 Wprow,  0,      |       do głosu nowa świadomość: mianowicie, że misje dotyczą wszystkich
23   I,  3,        |       wzajemnie te dwie prawdy, mianowicie rzeczywistą możliwość zbawienia
24   I,  4,        |        jest rzeczywiście jedno, mianowicie boskie, to musimy uznać,
25 III,  1,        |       ukazuje w swej Ewangelii, mianowicie otwarcia się na miłość i
26  IV,  5,        |          jaką kroczył Chrystus, mianowicie drogę ubóstwa, posłuszeństwa,
27  VI,  5,        |         przynosi im zaszczyt, a mianowicie, że niektóre Kościoły powstały


Sollicitudo rei socialis
   Rozdzial, Numer
28 III,            |         ogromnych wymiarach”, a mianowicie, że „istnieją całe zastępy


Ut unum sint
   Rozdzial, Paragraf, Numer
29  II,  3,        |     także w innej dziedzinie, a mianowicie tej, która dotyczy Słowa


Veritatis splendor
   Rozdzial, Paragraf, Numer
30 Wprow,  1,      |          był figurą przyszłego, mianowicie Chrystusa Pana. Chrystus,
31  II,  4,        |    rzeczywistości ziemskich, tą mianowicie, która utrzymuje, że „rzeczy
32  II,  9,        |  sumienie staje jako świadek, a mianowicie ich myśli na przemian ich
33  II,  9,        |    spełnia ono tę funkcję. Mówi mianowicie o „myślach”, które oskarżają
34  II, 13,   (123)|        jest rzeczywiście jedno, mianowicie Boskie, to musimy uznać,
35  II, 13,        |      ludzkiego czynu należałyby mianowicie do porządku moralnego (a
36 III,  1,        |       też cel pozytywny: należy mianowicie z wielką miłością pomagać
37 III,  2,        |     szkodliwej dychotomii — tej mianowicie, która oddziela wiarę od