1-500 | 501-788
Centesimus annus
Rozdzial, Numer
1 Wprow, | dar doskonały” (Jk 1, 17), za to, że posłużył się Dokumentem
2 I, | zdolny jest dzisiaj, tak jak za czasów Leona XIII, wskazywać
3 I, | 6. Stawiając sobie za cel naświetlenie konfliktu,
4 I, | przytoczone racje przemawiające za ochroną własności prywatnej,
5 I, | podwójną naturą pracy, uznanej za fakt osobowy i konieczny.
6 I, | może tylko płaca otrzymana za pracę” 24.~Płaca musi wystarczać
7 I, | i politycznych pociągają za sobą to samo zło.~Jeśli
8 II, | wyłączny odpowiedzialności za dobro czy zło. Człowiek
9 II, | nam więc dziękować Bogu za to, że wielka encyklika
10 III, | wraz z całym Kościołem Bogu za świadectwo, niejednokrotnie
11 III, | przyszłości. Odpowiedzialność za to spoczywa nie tylko na
12 III, | ustrojów, które chcą uchodzić za formę rządów czy wręcz za
13 III, | za formę rządów czy wręcz za dyktaturę robotników, rozpoczął
14 III, | Łącząc własne cierpienia za prawdę i za wolność z cierpieniem
15 III, | własne cierpienia za prawdę i za wolność z cierpieniem Chrystusa
16 III, | marksizmu naturalnie pociągnął za sobą daleko idące skutki
17 III, | samej historii i ponoszą za nią odpowiedzialność, jest
18 IV, | rzeczy zewnętrznych uważać za własne, lecz za wspólne”,
19 IV, | zewnętrznych uważać za własne, lecz za wspólne”, gdyż „ponad prawa
20 IV, | które posiada, nie tylko za własne, ale za wspólne w
21 IV, | nie tylko za własne, ale za wspólne w tym znaczeniu,
22 IV, | rodzinnej, i należy je uważać za poszerzenie niejako wolności
23 IV, | słusznej ceny, ustalonej za wspólną zgodą w drodze wolnej
24 IV, | jednak tylko tych potrzeb, za których zaspokojenie można
25 IV, | tego rodzaju okazje, także za cenę koniecznych wysiłków
26 IV, | zaciągnięte długi były spłacane za cenę zbyt dotkliwych wyrzeczeń.
27 IV, | skłonność do uważania ich za jedną z wielu „rzeczy”,
28 IV, | których nie da się zaspokoić za pośrednictwem jego mechanizmów.
29 IV, | z niej odpowiedzialności za środki produkcji, oraz wolnej
30 IV, | rozpatrywania, uważając a priori za skazane na niepowodzenie
31 IV, | nie można uważać jedynie za „zrzeszenie kapitałów”;
32 V, | znają prawdę, i zdecydowanie za nią idą, nie są, z demokratycznego
33 V, | ideologii uważającej się za naukową albo religijną czują
34 V, | lub finansową stojących za nimi grup. Tego rodzaju
35 V, | tytułu do opowiadania się za takim albo innym rozwiązaniem
36 V, | wszystkich ludzi, czyniąc ich za siebie nawzajem odpowiedzialnymi.
37 V, | nie jest odpowiedzialny za los swego brata (por. Rdz
38 V, | zbiorowa odpowiedzialność za unikanie wojny, istnieje
39 V, | zbiorowa odpowiedzialność za popieranie rozwoju. Tak
40 VI, | troska i odpowiedzialność za człowieka, powierzonego
41 VI, | Rerum novarum można uznać za ważny wkład w analizę społeczno-ekonomiczną
42 VI, | i przekazując Boże życie za pośrednictwem sakramentów,
43 VI, | uznawszy upadek socjalizmu za całkowite zwycięstwo własnego
44 VI, | Zjawiska tego nie należy uważać za negatywne, gdyż może stwarzać
45 VI, | szczególnie odpowiedzialny za tę ostatnią dziedzinę, i,
46 VI, | konkretną odpowiedzialność za sprawy polityczne, gospodarcze
Dives in misericordia
Rozdzial, Numer
47 I, | życia” (Ef 2, 4 n.). ~Idąc za nauką Soboru Watykańskiego
48 I, | trudnych czasów przemawia za tym, aby w tym samym Chrystusie
49 I, | się obecnie. Przemawiają za tym również wielorakie doświadczenia
50 I, | natomiast Kościół, idąc za Chrystusem, stara się wnosić
51 I, | umysłu szukającego Boga za pośrednictwem stworzeń,
52 I, | niniejszej Encyklice pragnę pójść za tym wezwaniem. Pragnę sięgnąć
53 II, | Jego deklaracją, w ślad za którą idą czyny i słowa
54 III, | zwątpienia. Z kolei zaś dziękuje za nie i sławi je wówczas,
55 III, | wiarę Abraham, jednakże za pośrednictwem tego ludu,
56 III, (4) | które można by uważać za swego rodzaju „hendiadys” (
57 III, (4) | naprawdę „odpowiedzialny za swą miłość”. Owocem tej
58 III, (4) | sobie i „odpowiedzialności za własna miłość” (a więc cechy
59 IV, | duszą „chwałę Pana swego” za „Jego miłosierdzie”, które „
60 IV, | drachmie (por. Łk 15, 8 n.), i za każdym razem uwydatniona
61 V, | ale uczynił Go grzechem za nas (por. tamże), znajduje
62 V, | sprawiedliwość grzechowi za cenę Jego ofiary, Jego posłuszeństwa „
63 V, | śmierci zostaje wymierzona za cenę śmierci Tego, który
64 VI, | Pokolenie współczesne uważa się za uprzywilejowane, gdyż postęp
65 VI, | jakiegokolwiek powodu mogą uchodzić za niewygodne tym, którzy dysponują
66 VI, | nauki społecznej. W ślad za nauczaniem idzie wychowywanie,
67 VI, | wykazała się w słowach: „oko za oko i ząb za ząb” (Mt 5,
68 VI, | słowach: „oko za oko i ząb za ząb” (Mt 5, 38). Była to
69 VI, | brak odpowiedzialności za słowo, czysto utylitarny
70 VII, | wiary Ludu Bożego idzie za tym, jak świadczą liczne
71 VII, | którą nie przestaje prosić za nas „w błaganiach, których
72 VII, | zatrzymywać przy zasadzie „oko za oko i ząb za ząb” (Mt 5,
73 VII, | zasadzie „oko za oko i ząb za ząb” (Mt 5, 38), a nie postaramy
74 VII, | drugim. ~Dlatego też Kościół za swój naczelny obowiązek
75 VII, | umieć przebaczać każdemu za każdym razem. Oczywiście,
76 VII, | krzywdy, zadośćuczynienie za zniewagę, jest warunkiem
77 VII, | Kościół przeto słusznie uważa za swoją powinność, za powinność
78 VII, | uważa za swoją powinność, za powinność swojego posłannictwa,
79 VIII, | podobieństwo matki idzie za każdym dzieckiem, za każdą
80 VIII, | idzie za każdym dzieckiem, za każdą zbłąkaną owcą, choćby
81 VIII, | choćby ludzkość zasługiwała za swoje grzechy na jakiś współczesny „
82 VIII, | która jest w Ojcu, aby za sprawa Syna i Duch Świętego
83 VIII, | grzech i śmierć. Błagamy za pośrednictwem tej, która
Dominum et vivificantem
Rozdzial, Numer
84 Wstep, | Świętym ani też opowiadać się za konkretnymi rozwiązaniami
85 1, | Święty przychodzi po Nim i za Jego sprawą, ażeby dzieło
86 1, | tylko w następstwie, ale za sprawą odkupienia dokonanego
87 1, | Duch Święty przychodzi za cenę Chrystusowego „odejścia”.
88 1, | przyjść (por. J 16, 7). Za cenę Krzyża sprawiającego
89 1, | Trójjedynego Boga w Duchu Świętym za sprawą Jezusa Chrystusa —
90 1, | Starego Przymierza. Idąc za tą tradycją, Szymon Piotr
91 1, | Boleści: Mesjasz cierpiący za grzechy świata (por. Iz
92 1, | wobec wszystkich narodów” za cenę wielkiego cierpienia —
93 1, | cenę wielkiego cierpienia — za cenę Krzyża — który będzie
94 1, | zbawienia” stał się człowiekiem za sprawą Ducha Świętego —
95 1, | Apostołom i Kościołowi za cenę swojego „odejścia”
96 1, | ludzkości w Duchu Świętym za sprawą Chrystusa-Odkupiciela.
97 1, | Bóstwa jest Osobą-Darem za sprawą Syna, czyli poprzez
98 1, | stworzeniu. Przynosi Go za cenę swojego „odejścia”;
99 1, | daje świadectwo przybrania za synów (por. Ga 4, 6; Rz
100 1, | historii zbawienia. ~Idąc za przewodnictwem Ducha Prawdy
101 2, | przyjście Ducha Świętego „za cenę” swego odejścia i obiecuje: „
102 2, | po” odejściu Chrystusa, „za cenę” tego odejścia. Było
103 2, | które dokonało się poniekąd za pośrednictwem tego właśnie
104 2, | wymiarze wskazuje na to, iż za sprawą „ojca kłamstwa” pójdzie
105 2, | człowieczeństwa, gdy idąc za ideą Boga, przypisuje Jemu
106 2, | Miłość. Człowiek poszedł za „ojcem kłamstwa” — przeciw,
107 2, | ofiara złożona „przez (= za sprawą) Ducha wiecznego”,
108 2, | żywego, który z woli Ojca, za współdziałaniem Ducha Świętego,
109 2, | Duch Święty „przychodzi” za sprawą Chrystusowego „odejścia”
110 2, (37) | CCL, 38, 470: „Cóż to jest za przepaść zatem i jakiej
111 2, | odpuszczenie grzechów, które uważa za jakby nieistotne i nieważne
112 3, | owo Wcielenie Syna-Słowa za sprawę Ducha Świętego. ~
113 3, | znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego” (
114 3, | nicejsko-konstantynopolitański: „za sprawą Ducha Świętego przyjął
115 3, | stał się człowiekiem”. ~„Za sprawą Ducha Świętego” stał
116 3, | Wcielenia dokonała się „za sprawą Ducha Świętego”. „
117 3, | Trójjedynego Boga w Duchu Świętym. „Za sprawą Ducha Świętego” dokonuje
118 3, | To wszystko dokonuje się za sprawą Ducha Świętego i
119 3, | pełni czasów” dokonało się za Jego sprawą, może też tylko
120 3, | Jego sprawą, może też tylko za Jego sprawą wyłonić się
121 3, | się z pamięci Kościoła. Za Jego sprawą może się uobecnić
122 3, | się — i stale dokonuje — „za sprawą Ducha Świętego”. ~„
123 3, | otrzymujemy „ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «
124 3, | ich tak, iż mogą powtórzyć za św. Pawłem: „otrzymaliśmy
125 3, | Wypada również — idąc za tym samym motywem wielkiego
126 3, | niewidzialny łaska. Skoro bowiem za wszystkich umarł Chrystus
127 3, | Jezusa Chrystusa dokonało się za sprawą Ducha Świętego, albowiem
128 3, | słowa starca Symeona, który za natchnieniem Ducha przyszedł
129 3, | wzburzenie (...), pogoń za zaszczytami, niezgoda, rozłamy,
130 3, | przynosząc nam Ducha Świętego: „Za wielką bowiem cenę zostaliśmy
131 3, | historyczny, uznawany wciąż za żywotną treść marksizmu. ~
132 3, | współczesnego adwentu, w ślad za którym, podobnie jak przed
133 3, | przekonywanie o grzechu” za sprawą Ducha Świętego. ~
134 3, | Człowiekiem i ukrzyżowany za grzechy świata, stanął wpośród
135 3, | Dlatego też Apostoł modli się za swoich wiernych i pisze
136 3, | istnieniu dokonuje się tylko za sprawą Ducha Świętego. Uczy
137 3, | i wciela we własne życie za sprawą Ducha Świętego, którego
138 3, | sobie orędzie wyzwolenia za sprawa Ducha Świętego, który
139 3, | On to w „pełni czasów”, za sprawą Ducha Świętego, wszedł
140 3, | się w dziejach ludzkości za pośrednictwem Kościoła. ~
141 3, | misji. Dokonuje się też za sprawą Ducha Świętego. Duch
142 3, | przychodzenie Chrystusa za sprawą Ducha Świętego i
143 3, | To wszystko dokonuje się za sprawą Ducha Świętego. ~
144 3, | bowiem urzeczywistnia się za każdym razem w sposób sakramentalny
145 3, | ta obecność dokonuje się za sprawą Ducha Świętego, wewnątrz
146 3, | wewnątrz Jego misji59. Za pośrednictwem Eucharystii
147 3, | Efezjan (por. Ef 3, 16). Za pośrednictwem Eucharystii
148 3, | w Chrystusa winni zatem, za przykładem Apostołów, dołożyć
149 3, | stałym nowym „przychodzeniem” za sprawą Ducha Świętego, wewnątrz
150 3, | rodząc się z Maryi Dziewicy za sprawą Ducha Świętego; z
151 3, | objawiony przez Chrystusa. Za sprawą „odejścia” Syna przyszedł
152 3, | na sposób sakramentalny — za sprawą Ducha Świętego, który „
153 3, | Sakramentów nosi w sobie za każdym razem tajemnicę Chrystusowego „
154 3, | nim w Jezusie Chrystusie: za sprawą Ducha Świętego. Pełnia
155 3, | sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których
156 3, | wie], że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą
157 3, | 27). Modlitwa staje się za sprawą Ducha Świętego coraz
158 3, | sam Duch przyczynia się za nami: poniekąd on sam ja
159 Zakon, | prawość ludzkich czynów za Jego sprawą. Prosi także
Ecclesia de Eucharistia
Rozdzial, Paragraf
160 Wpr, 2 | bowiem Ciało moje, które za was będzie wydane » (por.
161 Wpr, 2 | wiecznego przymierza, która za was i za wielu będzie wylana
162 Wpr, 2 | przymierza, która za was i za wielu będzie wylana na odpuszczenie
163 Wpr, 5 | To jest Ciało moje, które za was będzie wydane... To
164 Wpr, 5 | To jest Krew moja, która za was będzie wylana... ».
165 Wpr, 6 | tajemnicą światła ».3 Za każdym razem, gdy Kościół
166 Wpr, 7 | wezwać do dziękczynienia Panu za dar Eucharystii i Kapłaństwa: «
167 Wpr, 9 | Psalmisty: « Cóż oddam Panu za wszystko, co mi wyświadczył?
168 I, 11 | z radosną wdzięcznością za nieoceniony dar. 12 Pragnę
169 I, 12 | moja », lecz dodał: « które za was będzie wydane..., która
170 I, 12 | będzie wydane..., która za was będzie wylana » (Mt
171 I, 13 | pragnął również przyjąć za swoją duchową ofiarę Kościoła,
172 I, 15 | latens Deitas, wciąż śpiewamy za Doktorem Anielskim. Wobec
173 I, 16 | Tego, który ofiarował się za nas, otrzymujemy Jego Ciało,
174 I, 16 | Jego Ciało, które złożył za nas na Krzyżu, oraz Jego
175 I, 16 | Jego Krew, którą przelał « za wielu (...) na odpuszczenie
176 I, 20 | poczucia odpowiedzialności za tę doczesną ziemię, 33 raczej
177 I, 20 | Również apostoł Paweł, uznaje za « niegodne » wspólnoty chrześcijańskiej
178 II, 21 | zSynem Bożym, który się za nas wydał: « To czyńcie
179 III, 29 | od Apostołów. To biskup, za sprawą sakramentu Święceń,
180 III, 32 | rozwiązania należy uznawać jedynie za prowizoryczne, na czas,
181 IV, 34 | eklezjologię komunii » za centralną i podstawową ideę
182 IV, 35 | wChrystusie jednoczy nas za sprawą Ducha Świętego zOjcem
183 IV, 36 | jakkolwiek sądziliby, że za niego żałują, o ile mogą
184 IV, 39 | Antiocheński pisał: « Można uważać za pewną tę Eucharystię, która
185 IV, 43 | 43. Uznając Eucharystię za sakrament komunii kościelnej,
186 V, 47 | winem, które On sam przyjął za konkretne znaki swego ofiarowanego
187 V, 50 | szczególnego dziękczynienia Panu za wkład, jaki do sztuki chrześcijańskiej
188 V, 52 | niektórych regionach, do uznania za nieobowiązujące « formy »
189 VI, 53 | uznając Najświętszą Dziewicę za Mistrzynię w kontemplowaniu
190 VI, 55 | że Ten, którego poczęła « za sprawą Ducha Świętego »,
191 VI, 56 | To jest Ciało moje, które za was będzie wydane » (Łk
192 VI, 57 | przyjmiemy do siebie Tę, która za każdym razem jest nam dawana
193 VI, 57 | każdym razem jest nam dawana za Matkę. Oznacza jednocześnie
194 VI, 58 | eschatologiczny Eucharystii. Za każdym razem, kiedy Syn
Evangelium vitae
Rozdzial, Paragraf, Numer
195 Wprow, 0, | żadnych zasług powołany w Synu za sprawą Ducha Uświęciciela.
196 Wprow, 2, | życiu, ale wręcz uznaje je za całkowicie legalne, jest
197 Wprow, 2, | jednomyślnie uważane niegdyś za przestępcze i w powszechnym
198 Wprow, 3, | ucisku, mylnie nieraz uważane za dowód postępu na drodze
199 I, 1, | którą każdy człowiek ponosi za bliźniego. Mimo woli przychodzą
200 I, 1, | człowieka od odpowiedzialności za bliźnich, wyrażające się
201 I, 2, | nich w gronie rodziny i za sprawą rodziny, która przecież
202 I, 2, | rozległej, którą można uznać za prawdziwą strukturę grzechu:
203 I, 2, | i opieki, jest uznawane za bezużyteczne lub traktowane
204 I, 2, | ówdzie propozycjami, by uznać za prawnie dopuszczalne — na
205 I, 2, | śmierci w momencie uznanym za najwłaściwszy. ~Na taką
206 I, 2, | a przeciwnie, uważa je za zło samo w sobie, które
207 I, 2, | samo w sobie, które należy za wszelką cenę wyeliminować;
208 I, 2, | wykonywanej otwarcie, a nawet za przyzwoleniem prawa. Usprawiedliwia
209 I, 2, | i adekwatnych kryteriów za zmarłych. ~
210 I, 2, | aborcji, a nawet eutanazji za przejaw postępu i zdobycz
211 I, 3, | pojęcie subiektywności, uznaje za posiadacza praw tylko tego,
212 I, 3, | założenie z uznaniem człowieka za istotę, którą nie można „
213 I, 3, | porozumiewania się z innymi za pomocą języka — w sposób
214 I, 3, | uznając niektóre z nich za godne obrony, a odmawiając
215 I, 3, | wolności: z uznaniem jej za absolutną władzę nad innymi
216 I, 4, | śmierci”, nie możemy uznać za jej jedyną przyczynę wspomnianej
217 I, 4, | uzyska Bożego przebaczenia za swój grzech i że jego nieuniknionym
218 I, 4, | rzeczą”, którą on uważa za swą wyłączną własność, poddającą
219 I, 4, | A ponieważ nie uznali za słuszne zachować prawdziwe
220 I, 4, | wolę posiadania dziecka „za wszelką cenę”, a wcale nie
221 I, 4, | człowiek jest ceniony nie za to, kim „jest”, ale za to,
222 I, 4, | nie za to, kim „jest”, ale za to, co „posiada, czego dokonuje
223 I, 4, | serce” (1, 21); „podając się za mądrych, stali się głupimi” (
224 I, 5, | Pośrednika Nowego Przymierza, „za wielu (...) wylana na odpuszczenie
225 I, 5, | oręduje przed obliczem Ojca za braćmi (por. Hbr 7, 25),
226 I, 5, | krajowym i międzynarodowym, za sprawą pojedynczych osób,
227 I, 5, | obrony życia? Kościół, idąc za przykładem Jezusa, „dobrego
228 II, 1, | się do apostoła Tomasza, a za jego pośrednictwem do każdego
229 II, 2, | Poucza ono Izraela, że za każdym razem gdy jego istnienie
230 II, 3, | zepchniętych na margines, którzy za Nim chodzą i Go szukają (
231 II, 4, | Dziękuję Panu Bogu naszemu za to, że stworzył tak cudowne
232 II, 4, | którzy godzą się pójść za Chrystusem, zostaje ofiarowana
233 II, 5, | zgodnie z prawdą: „Kto idzie za Mną (...) będzie miał światło
234 II, 5, | wierzący powtarza wówczas za apostołem Janem: „Popatrzcie,
235 II, 6, | się do odpowiedzialności za bliźniego jak za siebie
236 II, 6, | odpowiedzialności za bliźniego jak za siebie samego: „będziesz
237 II, 6, | ale także odpowiedzialność za obcych, a nawet miłość nieprzyjaciół. ~
238 II, 6, | się do odpowiedzialności za ich życie, jak naucza wymowna
239 II, 6, | tej miłości jest modlitwa za nieprzyjaciół, która współbrzmi
240 II, 6, | nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują;
241 II, 7 | odpowiedzialność człowieka za życie ~
242 II, 7, | szczególny sposób odpowiedzialny za środowisko życia, to znaczy
243 II, 7, | środowisko życia, to znaczy za rzeczywistość stworzoną,
244 II, 8, | liczne potomstwo uważał za błogosławieństwo: „Oto synowie
245 II, 9, | własne życie w ofierze Ojcu i za swoich przyjaciół (por.
246 II, 10, | Ezechiel wielokrotnie piętnuje za to Jerozolimę, nazywając
247 II, 10, | wyda swe życie na ofiarę za grzechy, ujrzy potomstwo,
248 II, 10, | zostaje dane człowiekowi za pośrednictwem Jego Ducha.
249 II, 10, | Chrystusa oddającego życie za przyjaciół swoich (por.
250 II, 11, | umiłował” (J 13, 1), oddając za nich bez reszty samego siebie. ~
251 II, 11, | dać swoje życie na okup za wielu” (Mk 10, 45), osiąga
252 II, 11, | ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich” (J 15,
253 II, 11, | J 15, 13). On zaś umarł za nas, gdyśmy jeszcze byli
254 II, 11, | naśladowania Jezusa i pójścia za Nim (por. 1 P 2, 21). ~Także
255 II, 11, | powołani, aby oddać życie za braci, urzeczywistniając
256 III, 2, | przez Jezusa, przyjmuje za punkt odniesienia miłość
257 III, 2, | kto jest odpowiedzialny za życie drugiej osoby, za
258 III, 2, | za życie drugiej osoby, za wspólne dobro rodziny lub
259 III, 2, | poprawy oraz wynagrodzenia za winy47. ~Jest oczywiste,
260 III, 3, | wyobrazić: nie sposób uznać jej za napastnika, a tym bardziej
261 III, 3, | napastnika, a tym bardziej za napastnika niesprawiedliwego!
262 III, 3, | dni nie może być uważany za osobowe życie ludzkie. W
263 III, 3, | że chrześcijanie uważają za zabójczynie kobiety, które
264 III, 3, (63) | Prośba za chrześcijanami, n. 35; PG
265 III, 3, | Kanonicznego z 1917 roku za przerwanie ciąży groził
266 III, 3, | zostałoby popełnione71. Za pomocą takiej surowej kary
267 III, 3, | państw. Choć „należy uznać za dopuszczalne zabiegi dokonywane
268 III, 4, | tendencja do uznawania życia za wartościowe tylko w takiej
269 III, 4, | ciężar, od którego trzeba się za wszelką cenę uwolnić. Śmierć
270 III, 4, | uwolnić. Śmierć jest uważana za „bezsensowną”, kiedy niespodziewanie
271 III, 4, | egzystencja zostaje uznana za pozbawioną dalszego sensu,
272 III, 4, | Jeśli bowiem można uznać za godną pochwały postawę kogoś,
273 III, 4, | dozwolone uśmierzanie bólu za pomocą narkotyków, nawet
274 III, 4, | litości, a nawet uznać ją za niepokojące „wynaturzenie”:
275 III, 4, | śmierci, która jest „zapłatą za grzech” (Rz 6, 23), i dał
276 III, 4, | raduję się w cierpieniach za was i ze swej strony w moim
277 III, 5, | który oni sami uważają za właściwy. Dlatego prawo
278 III, 5, | obywateli stosuje i uznaje za moralne. Jeśli następnie
279 III, 5, | systemie demokratycznym uchodzą za prawdziwych suwerenów —
280 III, 5, | gdy normy moralne uważane za obiektywne i wiążące prowadziłyby
281 III, 5, | sprzeczności — a w ślad za nimi przerażające konsekwencje
282 III, 5, | konsekwencje praktyczne — kryją się za tym poglądem. ~To prawda,
283 III, 5, | uznanie „dobra wspólnego” za cel i kryterium rządzące
284 III, 5, | które uznałoby takie żądanie za prawomocne i zezwoliłoby
285 III, 5, | ludzka ustawa nie może uznać za dopuszczalne. Ustawy, które
286 III, 5, | je przewiduje i nakazuje: za czyny dokonywane osobiście
287 III, 6, | wybór określonego czynu za moralnie niedopuszczalny,
288 III, 6, | naszej odpowiedzialności za osoby powierzone naszej
289 III, 6, | prawdy wdzięczność Bogu za wielki dar życia (por. Ps
290 III, 6, | wcielając się i oddając życie za człowieka, ukazał, jakie
291 III, 6, | Jezusie Chrystusie. „On oddał za nas życie swoje. My także
292 III, 6, | także winniśmy oddać życie za braci” (1 J 3, 16). ~Przykazanie „
293 III, 7, | Łk 4, 18). Otrzymał ją za pośrednictwem Apostołów,
294 III, 7, | Paweł VI — należy uważać za łaskę i właściwe powołanie
295 III, 7, | Dawcę życia” (Dz 3, 15) za cenę Jego bezcennej krwi (
296 III, 7, | poprzez różne inicjatywy i za pośrednictwem struktur,
297 III, 8, | gdy zostanie przybrany za syna przez Boga wszechświata,
298 III, 9, | chwały i dziękczynienia za bezcenny dar życia, za tajemnicę
299 III, 9, | dziękczynienia za bezcenny dar życia, za tajemnicę powołania każdego
300 III, 9, | wyrażać zachwyt i wdzięczność za życie otrzymane w darze
301 III, 9, | krajach i kulturach wyrażają za ich pośrednictwem radość
302 III, 9, | która każe oddać życie za ukochaną osobę (por. J 15,
303 III, 9, | Dziękujemy wam, heroiczne matki, za waszą miłość niczym nie
304 III, 9, | przezwyciężoną! Dziękujemy za heroiczne zawierzenie Bogu
305 III, 9, | Jego miłości. Dziękujemy za ofiarę, którą złożyłyście
306 III, 10, | aby potem wzgardzić Nim za bramą, gdzie cierpi zimno
307 III, 10, | nigdy nie może zostać uznane za działanie lecznicze, nawet
308 III, 10, | tytułu i na różne sposoby — za tę działalność społeczną
309 III, 10, | działalność społeczną i za realizację przedsięwzięć
310 III, 10, | wszystkim na odpowiedzialnych za sprawy publiczne. Powołani
311 III, 10, | przed całym społeczeństwem za ewentualne decyzje sprzeczne
312 III, 11, | niej Boga i dziękuje Mu za dar życia, prosi o światło
313 III, 12, | jest wdzięczny tym, którzy za cenę osobistych wyrzeczeń
314 III, 12, | potrzebna jest wielka modlitwa za życie, przenikająca cały
315 III, 13, | obliczu. Państwa, które uznaje za swą podstawową powinność
316 III, 13, | które — choć opowiada się za wartościami takimi jak godność
Fides et ratio
Rozdzial, Paragraf, Numer
317 Wprow, 0, | prawdy, którą winien uznawać za najwyższą zasadę każdy człowiek,
318 Wprow, 0, (1)| Kościele. Odpowiedzialność za prawdę Bożą oznacza równocześnie
319 Wprow, 0, | Trzeba jednak zauważyć, że za jednym słowem kryją się
320 Wprow, 0, | wiedzy, który można uznać za swego rodzaju duchowe dziedzictwo
321 Wprow, 0, | Zarazem uznaje filozofię za nieodzowne narzędzie, pomagające
322 Wprow, 0, | wielką odpowiedzialność za kształtowanie myśli i kultury
323 I, 2, | pełny i w całości uznaje za prawdę wszystko, co zostało
324 I, 2, | dotarłem? Czego pragnąłem i za czym tęsknię? (...) O Panie,
325 I, 2, | wypełnimy je. I nie jest za morzem, aby można było powiedzieć:
326 I, 2, | powiedzieć: Któż dla nas uda się za morze i przyniesie je nam,
327 II, 1, | ukrytymi sprawami. Wyjdź za nią jak tropiciel i na drogach
328 II, 1, | nieprzekraczalną granicę, tęskni za nieskończonym bogactwem
329 II, 2, | właśnie to, co rozum uznaje za «szaleństwo» i «zgorszenie»,
330 III, 1, | pragnienie Boga i tęsknota za Nim. Przypomina o tym z
331 III, 1, | kiedy zachęcając do modlitwy za niewierzących, mówi: «Wszechmogący,
332 III, 1, | egzystencji w prawdzie uznanej za ostateczną, która dałaby
333 III, 2, | nie wiedział i co uważałby za absolutnie nieosiągalne.
334 III, 2, | owej pierwotnej intuicji za bezużyteczną tylko dlatego,
335 III, 2, | w głębi serca już uznaje za prawdę i czego od dawna
336 III, 2, | osobom, które mogą poręczyć za pewność i autentyczność
337 III, 2, | spełnić to, czego pragnie i za czym tęskni. ~
338 III, 2, (28) | wyraz natury człowieka, a co za tym idzie, odpowiedź na
339 IV, 1, | 1, 21-32), Apostoł uznał za najbardziej celowe nawiązanie
340 IV, 1, | okolicznością sprzyjającą. Za swoje pierwsze i najpilniejsze
341 IV, 3, | filozoficznym. Uznały one wiarę za czynnik alienujący i szkodliwy
342 IV, 3, | przeciwko człk,» 53. ~W ślad za tymi przekształceniami kulturowymi
343 IV, 3, | poszukiwania prawdy dla niej samej, za jedyny cel swoich poszukiwań
344 V, 1, | liczni katolicy uważali za swoją powinność przeciwstawienie
345 V, 1, | twierdzenia, które zostały uznane za filozoficznie uzasadnione,
346 V, 1, (72) | z pomocą łaski uznajemy za prawdziwe treści przez Niego
347 V, 1, (72) | osiągnięcia nauki, opinii uznanych za przeciwne doktrynie wiary,
348 V, 1, | nie wyzbywać się tęsknoty za prawdą ostateczną, z pasją
349 V, 2, | przedstawionych uznałem za konieczne potwierdzenie
350 V, 2, | odniesienia, które uważam za nieodzowny warunek ustanowienia
351 VI, 1, | stanie wyrazić tę wiedzę za pośrednictwem pojęć i argumentów.
352 VI, 1, | fundamentalną potrzebą wyrażania się za pośrednictwem rozumu zdolnego
353 VI, 1, | głęboka, że Kościół może mówić za św. Pawłem: «nie jesteście
354 VI, 2, | teologowie i filozofowie poszli za jedynym autorytetem prawdy
355 VII, 1, | należy uważać metafizyki za alternatywę antropologii,
356 VII, 1, | uznaje on wybraną filozofię za prawdziwą, jeśli odpowiada
357 VII, 1, | podważenia postulatów uważanych za nienaruszalne. Powstały
358 VII, 2, | przez Boga samego ukazanej za pośrednictwem świętego tekstu.
359 VII, 2, (112)| wiedzę umysł ludzki szedł za prawdą objawioną, która
360 VII, 2, (112)| prawdą objawioną, która za sprawą Kościoła oświecała
361 VII, 2, | należy uznać tu i teraz za słuszny. Powstała tendencja,
362 Zak, 0, | tego stwierdzenia uważam za swój obowiązek podkreślić
363 Zak, 0, (123)| tym posłannictwem Prawdy, za którą odpowiedzialny jest
364 Zak, 0, | obronę124 oraz tęsknoty za najgłębszym i ostatecznym
365 Zak, 0, | świadomość trzeba uznać za ważny i oryginalny wkład
366 Zak, 0, | teologicznej. Pragnę im podziękować za ich posługę w Kościele.
367 Zak, 0, | także do odpowiedzialnych za formację kapłanów, zarówno
Laborem exercens
Rozdzial, Numer
368 Bless | działalność człowieka, którą za pracę uznać można i uznać
369 I, | że zmiany te pociągną za sobą z wielkim prawdopodobieństwem
370 I, | Natomiast Kościół uważa za swoje zadanie stałe przypominanie
371 I, | rozwoju nauczania, a w ślad za tym także zaangażowanie
372 II, | mięśni i rąk, uważana była za niegodną ludzi wolnych,
373 II, | praca jest jedna (jedna i za każdym razem niepowtarzalna),
374 II, | wielkiej solidarności. ~W ślad za encykliką Rerum novarum
375 II, | zaangażowany, uważa bowiem za swoje posłannictwo, za swoją
376 II, | bowiem za swoje posłannictwo, za swoją służbę, za sprawdzian
377 II, | posłannictwo, za swoją służbę, za sprawdzian wierności wobec
378 II, | wielką odpowiedzialnością za decyzje o dużym znaczeniu
379 II, | trud i odpowiedzialność za dom i za wychowanie dzieci.
380 II, | odpowiedzialność za dom i za wychowanie dzieci. Wiedzą
381 III, | najniższe wynagrodzenie za pracę wykonywaną przez robotników.
382 III, | który uważa się poniekąd za synonim „kapitału”, powstał
383 III, | konkretnych ludzi, stojących za tymi pojęciami. Słusznym,
384 III, | produkcji ekonomicznej. Za jednym i drugim pojęciem
385 III, | niniejszej wypowiedzi, która ma za główny temat pracę ludzką,
386 III, | uważać siebie równocześnie za współgospodarza wielkiego
387 III, | pragnie nie tylko należytej za swą pracę zapłaty, ale także
388 III, | wszystkim racja przemawia za prywatnym posiadaniem również
389 IV, | dyktują możliwie wysokie ceny za swoje produkty, stając się
390 IV, | ustalanie możliwie niskich cen za surowce lub półfabrykaty,
391 IV, | które są odpowiedzialne za cały kierunek polityki pracy,
392 IV, | własnej odpowiedzialności za rozwój ekonomiczny i społeczny
393 IV, | różnych dziedzinach przemawia za tym, ażeby zachowując suwerenne
394 IV, | sprawa sprawiedliwej zapłaty za wykonywaną pracę. Nie ma
395 IV, | jak właśnie ten: zapłata za pracę. Bez względu na to,
396 IV, | zapłata czyli wynagrodzenie za pracę pozostaje konkretnym
397 IV, | otrzymuje on jako wynagrodzenie za swą pracę. Stąd właśnie
398 IV, | przede wszystkim rodziny. Za sprawiedliwą płacę, gdy
399 IV, | obarczonego odpowiedzialnością za rodzinę, przyjmuje się taką,
400 IV, | wynagrodzenie dane głowie rodziny za pracę, wystarczające na
401 IV, | podjąć odpowiedzialności za własne życie. ~Doświadczenie
402 IV, | które wraz z wynagrodzeniem za pracę stanowią o prawidłowym
403 IV, | katolicka nauka społeczna uważa za uprawnioną pod odpowiednimi
404 IV, | osobistych sankcji karnych za uczestnictwo w nim. Przyznając,
405 IV, | pośredniego, należy popieranie — za pomocą skutecznych i właściwych
406 IV, | temat tak zwanej emigracji za pracą. Jest to zjawisko
407 IV, | materialnym nie pociągnęło za sobą większych szkód w znaczeniu
408 IV, | społeczeństwie. Emigracja za pracą nie może w żaden sposób
409 V, | składnik. ~Jeśli Kościół uważa za swą powinność wypowiadanie
410 V, | Skąd On to ma? I co to za mądrość, która Mu jest dana...?
411 V, | nie mógłby tych słów uznać za własne. ~Ewangelia wypowiada
412 V, | Chrystusem ukrzyżowanym za nas, człowiek współpracuje
413 V, | Chrystus, „ponosząc śmierć za wszystkich nas grzeszników,
414 V, | którym Chrystus przyjął za nas swój Krzyż. W tejże
Redemptor hominis
Rozdzial, Paragraf
415 I, 2 | imion. Przyjmując je w ślad za moim umiłowanym Poprzednikiem,
416 I, 4 | równocześnie dziękować Bogu za to, że ten wielki mój Poprzednik,
417 I, 4 | prawda, miłość i wdzięczność za łaskę, której właśnie w
418 I, 4 | się wdzięczność Pawłowi VI za to, że szanując każdą cząstkę
419 I, 5 | świadomi swej odpowiedzialności za Kościół, chętnie podejmowali
420 I, 6 | Wspólnot chrześcijańskich, za co jesteśmy im szczerze
421 I, 6 | wspaniale wyraził Apostoł: „za łaską Boga jestem tym, czym
422 II, 1 | jakby wciąż powtarzał za Apostołem: „postanowiłem (...)
423 II, 3 | Synu przybranych odwiecznie za synów (por. Rz 8, 29 n.;
424 II, 6 | Odczuwamy szczególnie wielką za tę prawdę odpowiedzialność.
425 II, 6 | nie przestaje podążać za Tym, który powiedział: „
426 III, 2 | sprawy: „Chrystus, który za wszystkich umarł i zmartwychwstał,
427 III, 3 | całego rozwoju i postępu — za istotny dla swego posłannictwa,
428 III, 3 | dla swego posłannictwa, za nierozerwalnie z nim związany.
429 III, 4 | społecznej — to przemawiają za tym dobrze znane fakty i
430 III, 4 | postępować naprzód tylko za cenę prawdziwej przemiany
431 III, 5 | Sobór Watykański uznał za szczególnie potrzebne w
432 IV, 1 | głód wolności, tęsknota za pięknem, głos sumienia.
433 IV, 1 | 1, 12), łaski przybrania za synów w Jednorodzonym Synu
434 IV, 2 | Kościół odpowiedzialny za prawdę ~
435 IV, 2 | podmiot odpowiedzialności za prawdę Bożą. Z głębokim
436 IV, 2 | właśnie odpowiedzialność za prawdę objawioną, która
437 IV, 2 | Kościele. Odpowiedzialność za prawdę Bożą oznacza równocześnie
438 IV, 2 | Następcą Piotra, a w ślad za tym, gdy stara się służyć
439 IV, 2 | tym posłannictwem Prawdy, za którą odpowiedzialny jest
440 IV, 2 | odpowiedzialność Kościoła za Bożą prawdę stawała się
441 IV, 2 | poczucie odpowiedzialności za prawdę jest jednym z podstawowych
442 IV, 2 | kierując się odpowiedzialnością za prawdę, musi trwać w wierności
443 IV, 3 | który teraz wstawia się „za nami przed obliczem Boga” (
444 IV, 3 | którą nas odkupił, tak że za wielką cenę zostaliśmy nabyci (
445 IV, 3 | Jego śmierć krzyżową51, za cenę której nas odkupił.
446 IV, 3 | okazywać Chrystusowi „miłość za miłość”, aby stawał się
447 IV, 3 | związanej z osobistym żalem za grzechy i postanowieniem
448 IV, 4 | jakiś sposób mówi: „pójdź za Mną” (J 1, 43). Jest to
449 IV, 4 | niekonsekwentny — idzie za Chrystusem. W tym przejawia
450 IV, 4 | powołania i odpowiedzialności za tę szczególną łaskę, jedyną
451 IV, 4 | która każdemu z nas nakazuje za wzorem Chrystusa wymagać
452 IV, 4 | solidarną odpowiedzialność za Kościół, do której Sobór
453 IV, 4 | Bożą zachować wdzięczność za ten dar i pozostać wiernym
454 IV, 5 | Soboru Watykańskiego II za to, że tej prawdzie dali
455 IV, 5 | Ducha Świętego podąża stale za dziełem własnego Syna i
Redemptoris Mater
Rozdzial, Paragraf, Numer
456 Wprow, 0, | Syjonu” (por. Sof 3, 14; Za 2, 14) związał swój zbawczy
457 Wprow, 0, | Theotókos), ponieważ za sprawą Ducha Świętego poczęła
458 Wprow, 0, | do prawdy, że Syn Boży „za sprawą Ducha Świętego narodził
459 I, 1, | błogosławieństwo zwrócone za sprawą Jezusa Chrystusa
460 I, 1, | duchowym”, owo „przybranie za synów w Chrystusie” — w
461 I, 1, | sposób wznioślejszy” 24. Za sprawą bogactwa łaski Umiłowanego,
462 I, 1, | rodzonym Synem. Dlatego, za sprawą Ducha Świętego, w
463 I, 2, | zwiastowania — prowadzi nas w ślad za Dziewicą z Nazaretu „do
464 I, 2, | miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem
465 I, 2, (30) | Bożemu, odrodzony człowiek za pośrednictwem życia otrzymał
466 I, 2, | że z mocy Najwyższego, za sprawą Ducha Świętego, stanie
467 I, 2, | świat, „nie znając męża”, za sprawą Ducha Świętego, mocą
468 I, 2, | był uważany przez ludzi za „syna cieśli” (por. Mt 13,
469 I, 2, | wzgardzony tak, iż miano Go za nic (...) zdruzgotany” (
470 I, 3, | zdawał się mówić „pójdź za Mną”, wcześniej niż wypowiedział
471 I, 3, | wstawienniczy: Maryja „wstawia się” za ludźmi. Ale nie tylko to:
472 I, 3, | staje się — z woli Syna i za sprawą Ducha Świętego —
473 II, 1, | jako że Chrystus nabył go za cenę krwi swojej (por. Dz
474 II, 1, | któraś uwierzyła” idą więc za Maryją w dalszym ciągu,
475 II, 1, | czasie Pięćdziesiątnicy; idą za Nią z pokolenia na pokolenie,
476 II, 1, | por. Łk 1, 48-49). W ślad za poznaniem tajemnicy Chrystusa
477 II, 2, | Maryi. Uznają Ją one bowiem za Matkę Pana i przyjmują,
478 II, 2, | u stóp Krzyża przyjmuje za syna umiłowanego ucznia
479 II, 2, | swej strony przyjmuje Ją za matkę. ~Dlaczego więc nie
480 II, 2, | poczętego w Jej dziewiczym łonie za sprawą Ducha Świętego? ~
481 II, 3, | niczym odprawia.~Ujął się za sługą swoim, Izraelem,~pomny
482 II, 3, | Bogarodzicy, stale powtarza za Nią słowa Magnificat. Z
483 II, 3, | nie przestaje powtarzać za Maryją słów Magnificat, „
484 II, 3, | posłannictwa. Kościół idzie za Tym, który powiedział o
485 III, 1, | wydał samego siebie na okup za wszystkich” (1 Tm 2, 5-6). „
486 III, 1, | macierzyńskie: wstawiając się za wszystkimi swoimi dziećmi,
487 III, 1, | dać swoje życie na okup za wielu” (Mt 20, 28). W ten
488 III, 2, | otrzymanej od Chrystusa: za wzorem Maryi, która zachowywała
489 III, 2, | została jemu samemu dana za Matkę, wówczas słowa powyższe
490 III, 3, | Wniebowzięcia141. ~Tym razem — idąc za głosem Soboru Watykańskiego
491 III, 3, | ażeby wiernie podążali za nauką i wskazaniami Soboru.
492 Zak, 0, | które stało się człowiekiem za sprawą Dziewicy z Nazaretu. ~
Redemptoris missio
Rozdzial, Paragraf, Numer
493 I, 0, | zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął
494 I, 1, | wydał siebie samego na okup za wszystkich jak świadectwem
495 I, 1, | komunię z Bogiem wyłącznie za pośrednictwem Chrystusa,
496 I, 2, | jednak jeszcze powiedzieć za Soborem, że z racji godności
497 I, 3, | jest również przez Niego za narzędzie zbawienia wszystkich
498 I, 4, | niewidzialny łaska. Skoro bowiem za wszystkich umarł Chrystus
499 II, 0, | ukazanej i darowanej w Jezusie za pośrednictwem Ducha. W ten
500 II, 1, | Królestwa otrzymuje się za pośrednictwem wiary i nawrócenia (
1-500 | 501-788 |