Centesimus annus
   Rozdzial, Numer
 1 III,         |              usiłuje rozbudzić w nim poczucie wspólnej ludzkiej godności.~
 2   V,         |              Przeciwnie, zakłada ona poczucie bezpieczeństwa w zakresie


Dives in misericordia
   Rozdzial, Numer
 3  IV,         |             skutek grzechu, dojrzało poczucie utraconej godności. Kiedy
 4  IV,         |           marnotrawnego znalazło się poczucie utraconej godności, tej,
 5  VI,         |              rośnie w naszym świecie poczucie zagrożenia. Rośnie ów egzystencjalny
 6  VI,         |           rozbudzone na wielką skalę poczucie sprawiedliwości. Z pewnością
 7 VII,         |        świadcząc je, żywimy głębokie poczucie, iż równocześnie go doznajemy
 8 VIII,        |        ulegając sekularyzacji, traci poczucie sensu samego słowa „miłosierdzie” —


Dominum et vivificantem
   Rozdzial, Numer
 9   2,         |        spodziewać się, że umocni się poczucie grzechu w odniesieniu do


Ecclesia de Eucharistia
   Rozdzial, Paragraf
10  IV,   44    |        pełnej komunii, pomniejszając poczucie dystansu dzielącego nas
11   V,   50    |            zachowała wyjątkowo silne poczucie tajemnicy, zachęcając artystów


Evangelium vitae
   Rozdzial, Paragraf, Numer
12   I,  2,     |          Wystawia to na ciężką próbę poczucie równowagi, niekiedy już
13  II,  4,     |            życie na ziemi towarzyszy poczucie niespełnienia. Stworzony
14  II,  4,     |            wymownym świadectwem jest poczucie niezaspokojenia, jakiego
15 III,  4,     |              w społeczeństwie zanika poczucie sprawiedliwości i zostaje
16 III, 10,     |          trudnym położeniu odzyskują poczucie sensu i motywację oraz znajdują
17 III, 10,     |       wszystkim złagodzić ich lęki i poczucie osamotnienia. W tych przypadkach
18 III, 10,     |    sprawujących władzę może osłabnąć poczucie osobistej odpowiedzialności.
19 III, 11,     |            nich szacunek dla innych, poczucie sprawiedliwości, postawę


Fides et ratio
   Rozdzial, Paragraf, Numer
20 Wprow,  0,   |             której każdy człowiek ma poczucie, że zna te zasady, choćby
21 VII,  1,     | samowystarczalny, to wszelkie złudne poczucie autonomii, ignorujące zasadniczą


Laborem exercens
   Rozdzial, Numer
22 III,         |          możliwości, ażeby mógł mieć poczucie, że pracując nawet na wspólnym,
23 III,         |       pracuje zarazem „na swoim”. To poczucie zostaje w nim wygaszone
24 III,         |         takim systemie mógł zachować poczucie, że pracuje „na swoim”.
25  IV,         |   pracujących na roli powoduje nawet poczucie społecznego upośledzenia


Redemptor hominis
   Rozdzial, Paragraf
26 III,  3      |              też podświadomego lęku, poczucie zagrożenia, które na różne
27 III,  4      |          przyjąć, ustalić i pogłębić poczucie odpowiedzialności moralnej,
28 III,  5      |           człowieka, jego rozum oraz poczucie ludzkiej godności. Z pewnością
29  IV,  2      |            sprawiedliwości. Tak tedy poczucie odpowiedzialności za prawdę


Redemptoris missio
   Rozdzial, Paragraf, Numer
30  VI,  2,     |              misyjnej, mogą zatracić poczucie sensu swego powołania i


Slavorum apostoli
   Rozdzial, Numer
31  IV,         |         młodych, i w pełnym rozwoju, poczucie siły i zwartości, co przyczyniało


Sollicitudo rei socialis
   Rozdzial, Numer
32 III,         |         kapitalizmie. Stąd rodzi się poczucie frustracji lub beznadziejności,
33   V,         |             przeciwnym niż prawdziwe poczucie powszechnego dobra wspólnego


Ut unum sint
   Rozdzial, Paragraf, Numer
34  II, 11,     |               ale docenia także żywe poczucie sprawiedliwości i szczerą
35  II, 13,     |          Boga; dochodzi do tego żywe poczucie sprawiedliwości i szczera