Centesimus annus
   Rozdzial, Numer
 1   I,       |       społeczność polityczną. Istotnie, Państwo nie może „zabronić ich zakładania”,
 2   I,       |         zabronić ich zakładania”, gdyż „Państwo istnieje nie po to, by niszczyć
 3   I,       |              ale by je chronić; dlatego Państwo, zakazując tworzenia takich
 4   I,       |             szacunkiem odnosi”, a zatem Państwo winno zapewnić robotnikowi
 5   I,       |              prawa poszczególnych osób, Państwo winno mieć w sposób szczególny
 6   I,       |              opieki potrzebują. Dlatego Państwo powinno bardzo pilnym staraniem
 7   I,       |         stosunku do niego wcześniejsze, Państwo zaś istnieje po to, by chronić
 8  II,       |              człowieka nie jest jedynie Państwo, ale także różne grupy pośrednie,
 9  II,       |           autonomii gospodarki, w którą Państwo nie powinno ingerować. Ma
10  II,       | odpowiedzialności przez społeczeństwo i państwo, przede wszystkim w celu
11  II,       |              pomyślnie.~Społeczeństwo i Państwo winny ponadto gwarantować
12  II,       |               Do osiągnięcia tych celów Państwo winno się przyczyniać zarówno
13   V        |                                      V. Państwo i kultura~
14   V,       |                ani też klasa, naród lub państwo. Nie może tego czynić nawet
15   V,       |                 także negację Kościoła. Państwo czy też partia, które utrzymują,
16   V,       |               aparatu ideologicznego92.~Państwo totalitarne dąży również
17   V,       |               się składa społeczeństwo. Państwo nie byłoby w stanie bezpośrednio
18   V,       |              pomocy w chwilach kryzysu.~Państwo ma również prawo interweniować
19   V,       |               rozwoju i kierowania nim, Państwo, w sytuacjach wyjątkowych,
20   V,       |           dobrobytu”, określanego jako „Państwo opiekuńcze”. Niesprawności
21   V,       |        społeczeństwo odpowiedzialności, Państwo opiekuńcze powoduje utratę
22   V,       |         zapomina się, że ani rynek, ani Państwo nie są celem międzyludzkiego
23   V,       |              szczególną wartość, której Państwo i rynek mają służyć. Człowiek
24  VI,       |             dobru wspólnemu; pojedyncze Państwo, choćby najpotężniejsze,


Evangelium vitae
   Rozdzial, Paragraf, Numer
25   I,  2,   |                 pełnej legalności przez państwo, a następnie wykonywania
26   I,  3,   |            czego dążyło w ciągu dziejów państwo prawa jako wspólnota, w
27   I,  3,   |           istocie w system totalitarny. Państwo nie jest już „wspólnym domem”,
28   I,  3,   |                  ale przekształca się w państwo tyrańskie, uzurpujące sobie
29 III,  5,   |              chodziło tu o prawa, które państwo — przynajmniej w określonych
30 III,  5,   |              moralności swojej decyzji. Państwo zatem, mając na uwadze zgodne
31 III,  5,   |               żadna większość ani żadne państwo nie mogą tworzyć, zmieniać
32 III,  5,   |              zainteresowanego. Jednakże państwo, które uznałoby takie żądanie
33 III, 11,   |                oparcie. Społeczeństwo i państwo powinny udzielić wszelkiej


Laborem exercens
   Rozdzial, Numer
34 III,       |             produkcji na własność przez państwo o ustroju kolektywistycznym


Veritatis splendor
   Rozdzial, Paragraf, Numer
35 III,  5,   |                ani też klasa, naród lub państwo. Nie może tego czynić nawet