0-abyss | ac-boga- | bogac-czuwa | czwar-dowol | dozgo-forti | fragm-inspi | insti-koncz | konde-marni | marno-najez | najgl-niena | nieno-objaw | objec-ognis | ogniu-passi | passu-pokoj | pokol-powst | powsz-przej | przek-przyp | przyr-rozno | rozpa-skoor | skora-strat | straz-trans | trape-upodo | upoka-warto | warun-wszec | wszel-wywar | wywia-zanik | zanio-zejda | zelen-zyla | zylam-zyzny
1004 RMi V, 8, | bardziej człowiekiem, wystarczy bogacić się i zabiegać o wzrost
1005 FR VI, 1, | pełny sens, kierując je ku bogactwu objawionej tajemnicy, w
1006 SRS IV, (61) | przy tym samym stole, co bogacz”. ~
1007 RH III, 4 | biblijnej przypowieści o bogaczu i Łazarzu (por. Łk 16, 19
1008 EV III, 2, | dręczą uciśnionego, bronią bogaczy, a biednych sądzą niesprawiedliwie
1009 UUS I, 2, | nabożeństwo do Dziewicy Bogarodzicielki. Dochodzi do tego łączność (
1010 RMa II, 2, | sprawiedliwe wysławiać Ciebie, Bogarodzico, zawsze chwalebną i nieskalaną
1011 EV III, 10, | dała początek niezwykle bogatej historii działalności charytatywnej,
1012 VS Zak, 1, | umiał głębiej ufać Bogu~„bogatemu w miłosierdzie” (Ef 2, 4),~
1013 RMi VII, 3, | rozdaje ubogim to, co jego bogatsi członkowie oddają mu wielkodusznie
1014 SRS I, | rzeczywistością, konieczności bogatszej i bardziej zróżnicowanej
1015 FR VI, 1, | Kościół jutra, który będzie bogatszy o to, co zyska dzięki dzisiejszym
1016 DM V, | i nie przestaje mówić o Bogu-Ojcu, który jest bezwzględnie
1017 RMa Wprow, 0, | ukazując w swym magisterium Bogurodzicę w tajemnicy Chrystusa i
1018 RMi V, 2, | świeckie, często nieznani bohaterzy, którzy oddają życie, by
1019 FR II, 2, | krzyżu Chrystusa, Apostoł nie boi się posłużyć najbardziej
1020 VS III, 6, | zachowywania: „Oczy Jego patrzą na bojących się Go — On sam poznaje
1021 EV Zak, 3, | zwarła się z życiem i w boju, o dziwy, choć poległ Wódz
1022 DM IV, | obojętne dla ojca. Musiało go boleć. Musiało go w jakiś sposób
1023 VS III, 7, | Dechrystianizacja, dotykająca boleśnie całe narody i społeczności,
1024 SRS II, | priorytetów? Jest to tym boleśniejsze, gdy się zważy trudności,
1025 SA IV, | pretekst do podziału, chociaż bolesny rozłam między dwiema częściami
1026 UUS III, 5, | których pamięć jest obciążona bolesnymi wspomnieniami. Wraz z mym
1027 RH I, 6(5) | per le Scienze Religiose, Bologna 1973, s 811 . ~
1028 DV 2, (26) | ŚW. BONAVENTURA, De septem donis Spiritus
1029 EE Zak, 62 | spragnione radości i pokoju:~Bone pastor, panis vere,~Iesu,
1030 SA VIII, | Cyryla i Metodego, Augustyna, Bonifacego i wszystkich świętych zwiastunów
1031 VS II, 15, | dobrych powodów (causis bonis), nie są już grzechami lub —
1032 RH II, 5(11) | Florilegium Patristicum II, Bonn 1911, 81, 125, 129, 133;
1033 FR V, 1, (60) | traditionalismum Augustini Bonnetty (11 czerwca 1855): DS 2811-
1034 RMi VII, 7, | być silna: Kościoły stare, borykające się z nową ewangelizacją
1035 SA VII, | z dynastii Przemyślidów, Borzywoj, został ochrzczony prawdopodobnie
1036 RMa III, 1, | Maryję, dając początek Jej Boskiemu macierzyństwu, tak nadal
1037 DV 1, | miłości pomiędzy Osobami Boskimi, i że przez Ducha Świętego
1038 DM II, | miłosierdziu zachowuje ów znamienny Bosko-ludzki wymiar. Chrystus, stając
1039 EE VI, 55 | uobecnia się w całym swoim Boskoludzkim jestestwie pod postaciami
1040 FR IV, 1, | podstawę swoim wierzeniom w boskość. Wkroczyli w ten sposób
1041 UUS II, 13, | Bałkanach, szczególnie w Bośni i Hercegowinie, której przewodniczyłem
1042 DV 2, (40) | Zjednoczonych Ameryki w Bostonie (26 października 1946),
1043 RMa I, 1, (21) | 85, 441-446; Antypater z Bostry, Hom. II, In Sanctissimae
1044 FR IV, 1, | próby zrozumienia genezy bóstw, a tym samym także wszechświata,
1045 FR IV, 1, | oznaczało ogólną doktrynę o bóstwach, zyskiwało zupełnie nowy
1046 DV 1, | Święty, jako współistotny w Bóstwie Ojcu i Synowi, jest Miłością
1047 FR I, 2, (17) | tłum. Tadeusz Żeleński (Boy). ~
1048 FR IV, 2, | jest to, że osądza wedle Boż, tamta»49. ~Choć Doktor
1049 VS Wprow, 1, | prawdziwego i skierować go ku bożkom (por. 1 Tes 1, 9), przemieniając „
1050 EV II, 10, | i od wszystkich waszych bożków. I dam wam serce nowe i
1051 CA V, (93) | Por. tamże, 29; PIUS XII, Bożonarodzeniowe orędzie radiowe z 24 grudnia
1052 FR VI, 1, | językach wielkie dzieła Bożzyk» (Dz 2, 7-11). Ewangelia
1053 CA VI, | dla ubogich, członkowie bractw religijnych oraz mężczyźni
1054 FR V, 1, (57) | Toledo I: DS 205; Synod w Bradze I: DS 459-460; Sykstus V,
1055 DM III, | ciągu dziejów Izraela nie brakło proroków i mężów, którzy
1056 CA VI, | Kościoła tyczy, to nigdy nie braknie jego w tej sprawie pomocy”113.~
1057 EE VI, 53 | obecności nie mogło oczywiście brakować podczas sprawowania Eucharystii
1058 EV II, 6 | u każdego o życie brała” (Rdz 9, 5): cześć i miłość
1059 CA VI, | swych decyzji, instytucje te brały zawsze w stosownej mierze
1060 RMi V, 7, | przez chrzest jak przez bramę”101. Dialog musi być prowadzony
1061 EV II, 3, | świątyni jerozolimskiej, w bramie zwanej „Piękną”, aby prosił
1062 RMa Zak, 0, | Święta Matko Odkupiciela,~Bramo niebios zawsze otwarta,
1063 RMi VI, 1, | uzdalnia je do dawania i do brania, jest także źródłem ubogacenia
1064 UUS II, 9, | umocni nie tylko prawdziwy i braterski wzajemny szacunek między
1065 UUS II, 7, | informacji i opinii, co służy braterskiemu współdziałaniu. Z drugiej
1066 RMi V, 4, | Soboru, „aby katolicy po bratersku współpracowali z braćmi
1067 VS II, 15, | przynosiłoby szkodę ludzkiemu braterstwu i prawdzie o dobru, a zarazem
1068 UUS II, 8, | zachowanie tych ścisłych związków bratnich we wspólnocie wiary i miłości,
1069 UUS I, 9, | się drogę, która dzięki bratniemu współzawodnictwu pobudzi
1070 CA II, | Świata, toczących się tam bratobójczych walk, szerzenia się terroryzmu
1071 EV I, 1, | Podobnie jak w pierwszym bratobójstwie, tak i w każdym zabójstwie
1072 EV I, 1, | Skoro zostało popełnione bratobójstwo, czyli największa ze zbrodni,
1073 RMi V, 9, | czasie moich odwiedzin w Brazylii — pragnie być Kościołem
1074 EV III, 9, (110) | śmierci), Istituto Paolo VI, Brescia 7.988, s. 24. ~
1075 RMa II, 2, | wszystkich godzinach modlitwy brewiarzowej chwała Matki jest złączona
1076 EV II, 1, | ludzkiego życia i służenia mu, bronienia go i wspomagania. ~W Chrystusie
1077 VS III, 3, | kobiet, którzy głosili i bronili prawdę moralną aż do męczeństwa,
1078 VS III, 6, | mnie nic innego, jak tylko brud występków; nie jest dobrze
1079 SRS VII, | oczyszczone ze wszystkiego brudu, rozświetlone i przemienione,
1080 FR I, 2, (17) | Pensées, 789 (wyd. L. Brunschvicg); wyd polskie: Myśli, 638,
1081 VS II, 13, (124) | wyd. PHILIP EDWARD PUSEY, Bruxelles, Culture et Civilisation (
1082 SA II, | byliśmy parą w zaprzęgu, jedną bruzdę ciągnąc, a teraz ja padam
1083 EE Wpr, 8 | szlakach, nad jeziorami i na brzegach morskich; sprawowałem ją
1084 UUS II, 7, | to zbawcze wydarzenie nad brzegami Dniepru nastąpiło w czasie,
1085 EV III, 10, | wzięcia na własne barki brzemion innych (por. Ga 6, 2); wymaga
1086 FR IV, 1, | 2, 8). Jakże aktualnie brzmią te słowa Apostoła, gdy odniesiemy
1087 UUS Adh, 0, | odpowiedź zawsze będzie brzmiała: „tak”. Jest to ta sama
1088 RMa I, 2, | Jego słowa są zgodne z brzmieniem tego imienia, które znaczy:
1089 DV 2, | Oto ich zapis w troistym brzmieniu: ~Mateusz: „Każdy grzech
1090 DM VIII, | do Boga, który nie może „brzydzić się tym, co stworzył” (por.
1091 DM III, | fecisti — „niczym się nie brzydzisz, co uczyniłeś” (Mdr 11,
1092 FR Wprow, 0, | przepowiadaniu Tirthankhary i Buddy; są obecne w poematach Homera
1093 RMi V, 7, | w tradycjach religijnych buddyzmu, hinduizmu i islamu — jako
1094 LE II, | piecach, ludzie pracujący przy budowach i konstrukcjach w częstym
1095 SA IV, | ośrodka jedności Kościoła16. Budowali w ten sposób Kościół w poczuciu
1096 RMi II, 3, | obecne w osobie Jezusa i budowane jest stopniowo w człowieku
1097 DM VI, | znaczenia porządku na niej budowanego, wskazuje tylko w innym
1098 UUS I, 5, | Powiedziałem wówczas: „ta budowla sama opowiada wspaniale
1099 EV III, 10, | sferze pracy, rozwoju miast, budownictwa mieszkaniowego i usług,
1100 LE V, | 23-30; Mdr 14, 2-3), do budowniczego (por. Rdz 11, 3; 2 Krl 12,
1101 SRS I, | powołanie odpowiedzialnych budowniczych ziemskiej społeczności. ~
1102 EV III, 3, | którzy powinni być jego budowniczymi i obrońcami. Jak napisałem
1103 UUS II, 1, | sobie pomagają; wypożyczają budynki sakralne, udzielają stypendiów
1104 CA V, | wzrasta dziś i przejawia się w budzących nadzieję wielorakich formach.
1105 RH III, 4 | pomocy kulturalnej — nowym, budzącym się do samodzielnego życia
1106 EV Zak, 3, | rozpoczyna się i kończy słowami budzącymi otuchę: „Nie bój się, Maryjo”
1107 RMi VII, 5, | powszechnej misji Kościoła, w budzeniu powołań misyjnych, ożywianiu
1108 DM III, | którzy świadomość taką budzili — wówczas odwoływano się
1109 VS III, 6, | ponieważ gdy jesteśmy oglądani, budzimy niesmak. Możemy wszakże
1110 RMa II, 2, | kolei czciły Ją rozkwitłą bujnie poezją81. Geniusz poetycki
1111 SA II, | uzyskał wydanie przez Papieża bulli Industriae tuae9, przywracającej
1112 CA IV, | miejsce i w końcu prowokuje bunt natury, raczej przez niego
1113 DV 3, | Sprzeciw staje się konfliktem, buntem na gruncie etycznym, przez
1114 CA III, (59) | sprawie Sahelu” (Ouagadougou, Burkina Faso, 29 stycznia 1990);
1115 UUS III, 6, | nie została rozbita przez burze i pewnego dnia mogła zawinąć
1116 CA IV, | rozmaity sposób uciskani. Burzenie takich struktur i zastępowanie
1117 RH II, 6 | 8). Misja nie jest nigdy burzeniem, ale nawiązywaniem i nowym
1118 CA IV, | kapitalistyczne społeczeństwa burżuazyjne, zarzucając im sprowadzenie
1119 CA V, | niewinnych, która uczy zabijać i burzy również życie tych, którzy
1120 SRS IV, | dóbr i dysponowania nimi „byciu” człowieka i jego prawdziwemu
1121 EE III, 29 | tajemnica Eucharystii nie może byćsprawowana w żadnej wspólnocie bez
1122 EV II, 7, | wszystko pod jego stopy: owce i bydło wszelakie, a nadto i polne
1123 LE III, | poszczególni członkowie byliby uważani i traktowani jako
1124 DV 2, | różne od tego, jakie może bylibyśmy skłonni przypisać tym słowom
1125 UUS I, 4, | Jezus wzywa was, byście przyjęli Jego słowa i Jego
1126 DM VI, | powiększa. Wciąż wypada bytować obok tych, którzy są zasobni
1127 LE Bless | równocześnie pracą swoje bytowanie na ziemi. Tak więc praca
1128 DV 3, | ludzkie jest wyłącznie „bytowaniem ku śmierci”. ~Trzeba dodać,
1129 LE IV, | związku z tym pozostaje obrona bytowych interesów ludzi pracy we
1130 SRS III, | narodów i ludów, które jako byty posiadające określoną tożsamość
1131 DM III, | Przymierzu niejednokrotnie bywał niewierny. Kiedy budziła
1132 RMa III, 2, | Kościoła na różne sposoby bywało podejmowane i wyrażane.
1133 RH I, 4 | Kościoła i ich działalność bywały poddawane „ad intra”, „od
1134 FR V, 1, | takiego rozeznania, mamy bywyznaje. «świadkami prawdy», pełniącymi
1135 EE IV, 43(91) | Anaphora Basilici Caesariensis byzantina: A. Hänggi - I. Pahl, Prex
1136 EE IV, 34(69) | Nicolas Cabasilas, Życie w Chrystusie, IV,
1137 RH I, 4(3) | 753-774; Enc. Sacerdotalis caelibatus AAS 59 (1967) 657-697; Sollemnis
1138 FR VI, 1, (93) | Św. Tomasz z Akwinu, De Caelo, 1, 22. ~
1139 EE IV, 43(91) | communionem » (Anaphora Basilici Caesariensis byzantina: A. Hänggi - I.
1140 EV I, 1, (13) | De Cain et Abel, II, 10, 38: CSEL
1141 EE IV, 43(91) | omnes, qui de uno pane et calice participamus, iunge ad invicem
1142 RMi VII, 2, | trzeba dać pierwszeństwo całkowitemu i dozgonnemu oddania się
1143 FR VII, 2, | co umożliwia jej pełne i całościowe otwarcie się na całą rzeczywistość,
1144 RMi VI, 2, | poświęceń radykalnych i całościowych, nowych śmiałych impulsów.
1145 RH I, 6(5) | wierze katol. Dei Filius, Can. III De fide, n. 6: Conciliorum
1146 UUS II, 3, (77) | w Vancouver w 1983 r., w Canbera w 1991 r. oraz Komisji „
1147 RMa I, 1, (25) | n.; Św. Andrzej z Krety, Canon in B. Mariae Natalem, 4:
1148 EV III, 9, (111) | Izydora Bakanji, Elżbiety Canori Mory i Joanny Beretty Molli (
1149 DM V, | Misericordias Domini in aeternum cantabo” (por. Ps 89 [88], 2). ~ ~
1150 SRS III, (34) | techo? - La Iglesia ante la carencia de vivienda (27 grudnia
1151 FR VI, 2, (96) | Augustyn, De fide, spe et caritate, 7: CCL 64, 61. ~
1152 RMa I, 1, (26) | Nieszporów; Św. Piotr Damian, Carmina et preces, XLVII: PL 145,
1153 RMa II, 3, (91) | 439-445; Tertulian, De Carne Christi, 17, 4-6: CCL 2,
1154 RMi V, 6, (88) | 1986), 748 n.; Homilia w Cartagena, 6 lipca 1986, 7-8: AAS
1155 LE V, | opuszczeniu szpitala. ~W Castel Gandolfo, dnia 14 września,
1156 FR III, 2, (29) | liście do ojca Benedetto Castellego w dniu 21 grudnia 1613 r.
1157 UUS III, 5, | Watykański I — orzec ex cathedra, że dana doktryna należy
1158 EV II, 7, (32) | enim a Deo immediate creari catholica fides nos retinere iubet”:
1159 EE III, 29(59) | IV, 16; Pius XI, Enc. Ad catholici sacerdotii (20grudnia 1935):
1160 VS III, 3, (147) | propter vitam vivendi perdere causas”: Satirae, VIII, 83-84. ~
1161 VS II, 15, | zostają dla dobrych powodów (causis bonis), nie są już grzechami
1162 RMa I, 2, (35) | 21, de natale Domini, I: CCL138, 86. ~
1163 EV II, 7, (34) | Homilie, II, 1: CCSG 3, 39. ~
1164 EV III, 4, | zależnie od okoliczności — zło cechujące samobójstwo lub zabójstwo. ~
1165 EV III, 5, | jest relatywizm etyczny, cechujący znaczną część współczesnej
1166 EE Wpr, 3 | ażeby przekroczyć potok Cedron i wejść do Ogrodu Oliwnego.
1167 EE III, 30 | niedzielnej ekumenicznymi celebracjami Słowa Bożego lub spotkaniami
1168 EE I, 17 | A w Mszale Rzymskim celebrans modli się: « Spraw, abyśmy
1169 UUS II, 12, | luterańscy stanęli przed celebransem. Tym zgodnym gestem chcieli
1170 EE Wpr, 8 | bowiem, gdy Eucharystia jest celebrowana na małym ołtarzu wiejskiego
1171 EV III, 7, | głoszenia Ewangelii życia, celebrowania jej w liturgii i w całym
1172 EE IV, 39 | sakramentem jedności, był celebrowany bez prawdziwej komunii z
1173 VS III, 6, | przypowieści o faryzeuszu i celniku (por. Łk 18, 9-14). Celnik
1174 FR II, 1, | poprzez abstrakcję, w której celowali filozofowie jońscy czy mędrcy
1175 LE II, | uzdolnionym do planowego i celowego działania, zdolnym do stanowienia
1176 LE III, | właściwym podmiotem oraz z jego celowym działaniem. Rzeczywistość
1177 FR IV, 1, (31) | Orygenes, Contra Celsum, 3, 55: SC 136, 130. ~
1178 VS II, 2, | współczesnych, którzy „wysoko sobie cenią wolność” i „żarliwie o nią
1179 EV III, 1, | ją przyjęła, chroniła i ceniła z żywym poczuciem odpowiedzialności:
1180 EV I, 4, | przydatności: drugi człowiek jest ceniony nie za to, kim „jest”, ale
1181 EV III, 10, | małżeństwa i płciowości, oddają cenną przysługę wszystkim rodzinom,
1182 EV III, 3, | embrionie ludzkim „dostarcza cennej wskazówki dla rozumowego
1183 EV III, 3, | nowoczesna genetyka potwierdza cennymi dowodami. Ukazała ona, że
1184 EE III, 31 | prawdziwie eucharystyczne.~Z centralnego miejsca Eucharystii w życiu
1185 UUS II, 7, | Kijowie był jednym z wydarzeń centralnych na drodze ewangelizacji
1186 VS II, 2, (59) | Grace the Duke of Norfolk: Certain Difficulties Felt by Anglicans
1187 SA II, | był wyższym urzędnikiem cesarskim. Społeczna pozycja rodziny
1188 SA II, | handlowego i politycznego w Cesarstwie bizantyjskim oraz zajmowały
1189 SA II, | konstantynopolitańskich i Cesarzy bizantyjskich, a także Książąt
1190 UUS II, 10, | dogmatyczne Soborów Efeskiego i Chalcedońskiego. Wszystkie te Kościoły wysłały
1191 VS III, 3, | to świadectwo absolutnemu charakterowi dobra moralnego, chrześcijanie
1192 CA IV, | gospodarczych i wiążą się z ich charakterystycznymi cechami. W poprzednich fazach
1193 SA VII, | Ewangelii można powiedzieć, że charakteryzowało ich umiłowanie wspólnoty
1194 VS I, 4, | Górze, stanowiącym magna charta ewangelicznej moralności24,
1195 RMi VII, 3, | także o utrzymanie dzieł charytatywnych, wychowawczych i popierających
1196 RMi II, 4, | ożywia go swymi darami i charyzmatami, uświęca go, prowadzi i
1197 RMi VI, 2, | który udziela, jak chce, charyzmatów dla wspólnego dobra, wzbudza
1198 SA II, | bizantyjskiej wysłanej do Chazarów. W czasie pobytu na Krymie
1199 SA V, | Gotowie, Awarzy, Tursowie, Chazarowie, Arabowie, Egipcjanie, Syryjczycy
1200 VS III, 6, | odkupienia, ale o woli człowieka, chcącej wymknąć się łasce, jaka
1201 DV 3, | że nie czynicie tego, co chcecie” (Ga 5, 16 n.). W człowieku,
1202 FR Wprow, 0, | pycha filozoficzna», która chciałaby nadać własnej wizji, niedoskonałej
1203 EE Wpr, 6 | dziedzictwa jubileuszowego, które chciałem przekazać Kościołowi w Liście
1204 RMa I, 2, | świat: „Ofiary ani daru nie chciałeś, aleś Mi utworzył ciało (...)
1205 FR VI, 2, | i wzór dla teologów. Nie chciało w ten sposób zajmować stanowiska
1206 EE I, 15 | teologiczne, które w jakiś sposób chciałoby przeniknąć tę tajemnicę,
1207 RMi I, 2, | reżimy polityczne, które chciały budować „nową ludzkość”
1208 EV I, 2, | dojdzie do poczęcia „nie chcianego” życia. W istocie, kultura
1209 RH III, 1 | Człowiek, tak jak jest „chciany” przez Boga, tak jak został
1210 VS III, 3, | Nie wzbraniajcie żyć, nie chciejcie, abym umarł (...), pozwólcie
1211 FR III, 2, | otwarcie to, co my również chcielibyśmy umieć wyrazić. ~
1212 VS II, 10, | być, ponieważ to my nie chcieliśmy dotrzeć do światła (por.
1213 SA IV, | bez poczucia wyższości czy chęci panowania. ~Chrześcijaństwo
1214 CA IV, | posiadania rzeczy bardziej niż chęcią odnoszenia ich do prawdy,
1215 CA IV, | że podobnie jak „wojna chemiczna” prowadzi do zniszczenia
1216 SA II, | Krymie Bracia odnaleźli w Chersoniu kościół, w którym pierwotnie
1217 RMa II, 2, | Boga. Czcigodniejszą od Cherubinów i nieporównanie sławniejszą
1218 UUS II, 9, (98) | struttura sacramentale della Chiesa, in particolare l'importanza
1219 RMi VII, 6, (169) | P. Manna, Le Nostre „Chiese” e la propagazione del Vangelo
1220 FR VI, 1, | dziedzictwa wielkich kultur Chin, Japonii i innych krajów
1221 VS III, 3, | abym umarł (...), pozwólcie chłonąć światło nieskalane. Gdy
1222 EV III, 5, | życiu [nowo narodzonych] chłopców” (Wj 1, 17). Trzeba jednak
1223 LE IV, | zrównoważone. Przyniesie to chlubę społeczeństwu, jeśli — nie
1224 SA II, | Góry Świętej. ~Brat Cyryl chlubnie ukończył studia w Bizancjum,
1225 UUS II, 8, | mniszego. Tam przecież już od chlubnych czasów Ojców świętych kwitła
1226 SA VIII, | okresie, gdy niepokojące chmury gromadziły się nad Konstantynopolem
1227 DV Zakon, | i wszystkim przekazuje, chodząc nieustannie w dzieje świata
1228 VS III, 2, | Nim współuczestnictwo, a chodzimy w ciemności, kłamiemy i
1229 EV I, 1, | Kain do Abla, brata swego: «Chodźmy na pole». A gdy byli na
1230 VS II, 10, | Lecz jeśli twoje oko jest chore, całe twoje ciało będzie
1231 EV III, 10, | spragnionemu, obcemu, nagiemu, choremu, uwięzionemu — a także jeszcze
1232 EV I, 2, | poważnymi ułomnościami lub chorobami. Obraz współczesnego świata
1233 UUS I, 5, (50) | tej sprawy. Po ciężkiej chorobie Siostra Maria Gabriela umiera
1234 UUS I, 3, | innych”, pogardy płynącej z chorobliwej pewności siebie. Tak więc
1235 SA V, | Liturgii, czy harmonijnego chóru złożonego z głosów niezliczonych
1236 RMi V, 6, | podniósł się harmonijnie w chórze głosów Kościoła powszechnego”97.
1237 RH II, 5(11) | Stromata I, 19, 91-94: Sources Chrétiennes, 30, 117 n.; 119 n.; SOBÓR
1238 CA II, (47) | 118-150; Enc. Sapientiae Christianae (10 stycznia 1890): Leonis
1239 EE V, 48 | Sacrum convivium, in quo Christus sumitur! Chleb łamany na
1240 VS I, 4, (25) | 37: PL 15, 1541; por. ŚW. CHROMACJUSZ Z AKWILEI, Tractatus in
1241 CA I, | każdemu to, co mu się należy. „Chroniąc zaś prawa poszczególnych
1242 EV II, 6, | wymiarem Bożego przykazania, chroniącego życie człowieka, jest wymóg
1243 EV III, 1, | od niej, by ją przyjęła, chroniła i ceniła z żywym poczuciem
1244 EV III, 11, | naturalnej śmierci, ale chroniły je i umacniały. ~
1245 FR VI, 1, | rozumieniem rozum jest jak gdyby chroniony i w pewnej mierze prowadzony,
1246 VS II, 13, | dobrem moralnym człowieka, chronionym przez przykazania. O tym
1247 RH I, 1 | wymagane przez ścisłość chronologiczną — przypomni nam i odnowi
1248 RMa Wprow, 0, (2) | zakończenie jakiegoś procesu chronologicznego, ale nade wszystko na moment
1249 RMa Wprow, 0, | sprawie trudno ustalić jakiś chronologiczny punkt dla określenia daty
1250 DV 2, | znamienne słowa: „Panie Jezu Chryste, Synu Boga żywego, który
1251 SA VII, | słowiańskiego i łaciny. Chrystianizacja ludu nie byłaby skądinąd
1252 FR VII, 2, | treściowej. Na przykład chrystologia przyjmująca wyłącznie perspektywę «
1253 UUS II, 10, | miałem możność potwierdzić to chrystologiczne porozumienie i wyciągnąć
1254 UUS II, 10, | tyczy bezpośrednio kwestii chrystologicznej, to wraz z Patriarchami
1255 UUS II, 10, | zadawnionych kontrowersji chrystologicznych, co pozwoliło nam wyznać
1256 DV Wstep, | podkreślił Paweł VI, mówiąc: „Po chrystologii, a zwłaszcza eklezjologii
1257 RH II, 3 | Kalwarii, poprzez który Jezus Chrystus-Człowiek, Syn Maryi Dziewicy, przybrany
1258 UUS III, 5, | słyszano prawdziwy głos Chrystusa-Pasterza. W ten sposób w każdym z
1259 FR Wprow, 0, (1) | uczestnikami owego posłannictwa Chrystusa-Proroka, poprzez które spełniamy
1260 DV 1, | mesjańskie. Po „odejściu” Chrystusa-Syna, według tekstu Janowego,
1261 DV 1, | właściwe Synowi Człowieczemu, Chrystusowi-Mesjaszowi, którego człowieczeństwo
1262 RMa I, 1, (21) | PL, 40, 250; Św. Piotr Chryzolog, Sermo 142: PL.52, 579 n.;
1263 UUS II, 1, | związanej z charakterem chrzcielnym — którą Duch podtrzymuje
1264 RMi V, 3, | uczniów, aby nauczali narody i chrzcili je (por. Mt 28, 19), a także
1265 DV 1, | Mówił przy tym: „Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy
1266 LE V, | nieodzownie z pracą, dają chrześcijaninowi i każdemu człowiekowi, który
1267 RMi VI, 4, | Życzę, aby liczne młode chrześcijanki odczuły pragnienie oddania
1268 FR IV, 1, | wstępne wprowadzenie w wiarę chrześcijańsk—34 i przygotowanie do Ewangelii35.
1269 RMa III, 3, | 988), który dał początek chrześcijaństwu na obszarach ówczesnej Rusi,
1270 SA II, | noszący prawdopodobnie imię chrzestne Michał, urodził się między
1271 UUS II, 1, | wzajemne i oficjalne uznanie Chrztów70. Nie jest to bynajmniej
1272 RMi VI, 7, | mając za sobą długie i chwalebne doświadczenie, powołana
1273 DM V, | Królestwo życia i świętości., i chwalebnej nieśmiertelności. Jednakże
1274 FR VII, 2, | mękę i śmierć, a następnie chwalebnie zmartwychwstał, wstąpił
1275 SA III, | z nauką, którą wraz z chwalebnymi relikwiami pozostawili święci
1276 EV III, 9, | oraz szczerym i wdzięcznym chwaleniem Boga, który ofiarował nam
1277 EV III, 11, | modlitwę osobistą i rodzinną: chwali w niej Boga i dziękuje Mu
1278 UUS II, 11, | wspólnotę zbierającą się, aby chwalić Boga. Zresztą ich kult zawiera
1279 VS III, 2, | widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest
1280 FR VI, 2, | Magisterium wielokrotnie chwaliło zalety myśli św. Tomasza
1281 EV III, 9, | osobistej i wspólnotowej chwalimy i błogosławimy Boga, naszego
1282 EE II, 25 | tej praktyki, wielokrotnie chwalonej i zalecanej przez Magisterium. 49
1283 CA III, | przypowieść o dobrym nasieniu i chwaście (por. Mt 13, 24-30. 36-43)
1284 SRS III, (48) | braku wojny. Polegającego na chwiejnej równowadze sił. Pokój buduje
1285 EE Wpr, 8 | wspominam spontanicznie wiele chwil i miejsc, w których dane
1286 FR Wprow, 0, | dążenie do prawdy rozum chyli się ku samemu sobie pod
1287 VS III, 3, | Mdr 2, 12), przypominając ciągłą aktualność słów proroka: „
1288 DV 1, | Ewangelii utrzymuje Kościół w ciągłej młodości, ustawicznie go
1289 LE II, | zaistnieć dzięki stopniowemu i ciągłemu rozwojowi nauki i techniki.
1290 RH I, 2 | jakby etapami z całą tą ciągłością posłannictwa i służby, która
1291 RMa Zak, 0, | to przełom nieustający i ciągły pomiędzy upadkiem a powstaniem,
1292 RMi V, 3, | decyduje o dynamicznym i ciągłym procesie, który trwa przez
1293 SA II, | w zaprzęgu, jedną bruzdę ciągnąc, a teraz ja padam u zagrody,
1294 EE II, 23 | Chrystusa; ale nie wieloma ciałami, lecz jednym ciałem. Faktycznie,
1295 FR VII, 2, | nieodpowiedniego schematu, zbyt ciasnego i pozbawionego niezbędnej
1296 EV III, 11, | nimi, gdyby ze względu na ciasnotę mieszkaniową lub z innych
1297 FR II, 2, | objawionej mądrości rozrywa ciasny krąg schematów myślowych,
1298 FR I, 1, | jest już zatem zamknięta w ciasnych granicach terytorialnych
1299 EV I, 4, | stopień rozwoju. Zamknięty w ciasnym kręgu swojej fizycznej natury,
1300 FR VI, 2, | rzeczywistość racjonalna daleko poza ciasnymi granicami, w których on
1301 EV III, 12, | zaczyn, który zakwasza całe ciasto (por. Mt 13, 33) i dlatego
1302 RMi Wprow, 0, | Ewangelię. Świadom jestem ciążącego na mnie obowiązku. Biada
1303 LE II, | także Rdz 4, 10), jaki ciążył nad człowiekiem pracy w
1304 UUS I, 5, | w różny sposób nad nimi ciążyły, każde z nich miało swoją
1305 EV III, 5, | abyśmy „mogli prowadzić życie ciche i spokojne z całą pobożnością
1306 VS I, 4, | z tych przykazań wzbudza ciekawość uczonego w Prawie i prowadzi
1307 DM III, | wyjścia, gdy uczynił posąg cielca ze złota. Nad tym aktem
1308 EV III, 8, | łączy osobę, jej życie i jej cielesność; jest ukazywaniem życia
1309 VS II, 6, | niedopuszczalne wszelkie manipulacje cielesnością, które zniekształcają jej
1310 VS II, 6, | wolę z wszystkimi władzami cielesnymi i zmysłowymi. Cała osoba,
1311 RMa I, 2, | serca, jaki związany jest z „ciemną nocą wiary” — używając słów
1312 EV II, 9, | są podobne do wydłużonego cienia, a ja usycham jak trawa” (
1313 DV Zakon, | jest wśród stworzenia? Jeno cierń i nędze”. Tylko bowiem Duch
1314 LE II, | ziemi, która niekiedy „rodzi ciernie i osty” (Hbr 6, 8; por.
1315 DM V, | ubiczowany, ukoronowany cierniem, gdy zostaje przybity do
1316 EV III, 4, | związanych z egzystencją osoby cierpiącej, trzeba eutanazję określić
1317 RMi VI, 0, | świecie, chociażby same cierpiały na brak kapłanów”117. Wiele
1318 EV III, 10, | stwarza konieczność podjęcia cierpliwej i odważnej pracy wychowawczej,
1319 LE II, | poświęcił pracy przy warsztacie ciesielskim, pracy fizycznej. Okoliczność
1320 LE V, | dana...? Czy nie jest to cieśla...?»” (Km 6, 2 n). Powierzoną
1321 FR VII, 2, (112) | które katoliccy doktorzy, cieszący się powszechnym uznaniem,
1322 VS I, 6, | ale samym Chrystusem (…). Cieszcie się pełni zdumienia: staliśmy
1323 CA IV, | czynił ją sobie poddaną i cieszył się jej owocami (por. Rdz
1324 VS II, 2, | aby „w działaniu ludzie cieszyli się i kierowali własną rozwagą
1325 LE III, | społecznych, kulturalnych, które cieszyłyby się rzeczywistą autonomią
1326 VS III, 6, | przykazania Jego nie są ciężkie» (1 J 5, 3), a «jarzmo Jego
1327 VS II, 12, | to do wniosku, że mierząc ciężkość grzechu należy kierować
1328 EV III, 3, | przewidująca lżejsze lub cięższe kary, znalazła potwierdzenie
1329 RH IV, 3(54) | WIARY, Normae pastorales circa absolutionem sacramentalem
1330 DV 2, | przez dzieje ludzkości stałe ciśnienie w kierunku odrzucenia Boga
1331 VS II, 13, (124) | PUSEY, Bruxelles, Culture et Civilisation (1965), 590. ~
1332 DV 2, (23) | Por. De Civitae Dei, XVI, 28: CCL 48, 451. ~
1333 EV III, 2, | sprzeczny z fundamentalnymi cnotami sprawiedliwości i miłości. „
1334 FR III, 2, | Wystarczy przecież przyjrzeć się codziennemu życiu, by dostrzec, że każdy
1335 SRS III, | czuwa nawet nad naszymi codziennymi troskami (por. Mt 6, 25-
1336 FR V, 1, (57) | 459-460; Sykstus V, Bulla Coeli et terrae Creator (5 stycznia
1337 LE III, | środkami produkcji, i nie cofając się nawet przed naruszaniem
1338 DV 2, | przeciwnie, grzech ten cofał się w duszach ludzkich —
1339 SA III, | Konstantyn i Metody nie cofali się wobec próby: niezrozumienie,
1340 CA IV, | izolację, zatrzymały się lub cofnęły w rozwoju, natomiast posunęły
1341 CA II, | Krajów, podczas których nie cofnięto się przed pogwałceniem najświętszych
1342 LE II, | Rdz 1, 26 n.), nie został cofnięty ani przekreślony również
1343 FR VII, 1, (99) | 16, 1; Św. Bonawentura, Coll. in Hex., 3, 8, 1. ~
1344 DV 2, (26) | septem donis Spiritus Sancti, Collatio II, 3; Ad Claras Aquas,
1345 VS III, 3, (142) | Passione S. Ioannis Baptistae, Collecta. ~
1346 RMa III, 1, (105) | Matce i Pośredniczce łask w Collectio Missarum de Beata Maria
1347 EV III, 4, (81) | Przemówienie do International College of Surgeons (1 czerwca 1972):
1348 RMa I, 3, (47) | Niego Maryi jako Matki”. Comm. in Ioan., 1, 6: PG 14,
1349 UUS III, 5, (149) | Anglican-Roman Catholic International Commision - ARCIC I (wrzesień 1981):
1350 CA I, (7) | 212-246; Enc. Graves de communi (18 stycznia 1901): Leonis
1351 UUS I, 2, | Dochodzi do tego łączność (communio) w modlitwie i w innych
1352 EE IV, 43(91) | in unius Spiritus Sancti communionem » (Anaphora Basilici Caesariensis
1353 VS II, 2, (59) | Edition: Longman, Green and Company, London, 1868-1881), t.
1354 FR IV, 1, | niepojęty (rationabiliter comprehendit incomprehensibile esse)
1355 FR V, 2, (87) | sollicitudo, Sesja VIII: Conc. Oecum. Decreta, 1991, 605-
1356 EE I, 17(29) | 587-588 (n. 113): [...] concede, ut qui Corpore et Sanguine
1357 UUS II, 3, (75) | w Dokumencie Directives concernant la coopération interconfessionelle
1358 UUS I, 3, (30) | Motu proprio Appropinquante Concilio (6 sierpnia 1962), c. III,
1359 RH IV, 1(37) | Confes., I, 1: CSEL, 33, 1. ~
1360 DV 3, (47) | intimo meo”: Św. Augustyn, Confess. III, 6, 11: CCL 27, 33. ~
1361 FR V, 1, (59) | Eugenio Bautain ex mandato S. Cong. Episcoporum et Religiosorum
1362 RMi VI, 3, (135) | Eglises qui dépendent de la Congrégation pour l'Evangelisation des
1363 FR IV, 2, (48) | septem dona Spiritus Sancti connumeratur". ~
1364 DV 2, | nienawiści: „Amor sui usquead contemplum Dei”, jak to wyraził św.
1365 DV 1, (12) | Św. Atanazy, Oratio III contrra arianos, 22, 23, 24: PG
1366 VS II, 12, | przeciwnego woli Bożej (conversio ad creaturam). Może stać
1367 DM VII, | nawracając. Żyją więc in statu conversionis — a ten stan wyznacza najgłębszy
1368 EE V, 48 | świętości Boga: O Sacrum convivium, in quo Christus sumitur!
1369 UUS II, 3, (75) | Directives concernant la coopération interconfessionelle dans
1370 FR IV, 2, (50) | wyrażenie Ambrozjasty, In prima Cor 12, 3: PL 17, 258. ~
1371 DV 2, (36) | Zesłanie Ducha Świętego: „Reple cordis intima”. ~
1372 EE II, 23(42) | In Epistolam I ad Corinthios homiliae, 24, 2: PG 61,
1373 RMa I, 1, | wkłada w usta św. Bernarda: „Córo Twego Syna” 27. A ponieważ
1374 EV III, 9, | Konsystorzu w 1991 r., aby corocznie w każdym kraju obchodzono
1375 RMa III, 3, (141) | Por. Enc. Fulgens corona (8 września 1953 r.): AAS
1376 UUS III, 3, (140) | de Sanctis 1: Sanctorum „coronando merita tua dona coronans”. ~
1377 UUS III, 3, (140) | coronando merita tua dona coronans”. ~
1378 DM II, | Idźcie i donieście Janowi to, coście widzieli i słyszeli: niewidomi
1379 UUS I, 5, (50) | apostolskiej Opata Paula Couturiera - potrzebę modlitwy i ofiar
1380 EV II, 7, (32) | Animas enim a Deo immediate creari catholica fides nos retinere
1381 RMa I, 1, (21) | Sewerian z Gabala, In mundi creationem, Oratio VI, 10: PG 56, 497
1382 FR V, 1, (57) | V, Bulla Coeli et terrae Creator (5 stycznia 1586): Bullarium
1383 VS II, 12, | woli Bożej (conversio ad creaturam). Może stać się to w sposób
1384 FR III | III. INTELLEGO UT CREDAM ~ ~
1385 RH IV, 2 | dwustronnym rytmie „intellege, ut credas; crede, ut intellegas” 47,
1386 EE III, 29(61) | wierze katolickiej Firmiter credimus: DS, 802.~
1387 EE I, 17(28) | Liturgia di S. Giovanni Crisostomo. Testo greco e italiano,
1388 VS II, 14, (129) | LIGUORI, Pratica di amar Gesu Cristo, VII, 3. ~
1389 RMa Wprow, 0, (2) | pełnia czasu” (plhrwma tou cronou) jest paralelne do wyrażeń
1390 EE Zak, 59 | vere passum, immolatum, in cruce pro homine!. Oto skarb Kościoła,
1391 EV III, 9, | czymś niezwykle pięknym, cudem zawsze nowym i zachwycającym,
1392 EV II, 4, | naszemu za to, że stworzył tak cudowne dzieło, w którym może znaleźć
1393 LE IV, | bywają zmuszane do uprawy cudzej ziemi i są przy tym wyzyskiwane
1394 EV III, 2, | grzechów — wraz z apostazją i cudzołóstwem — i że skruszony zabójca
1395 EV II, 6, | członka tego samego narodu czy cudzoziemca mieszkającego w kraju Izraela),
1396 EV II, 7, | głodnych, spragnionych i cudzoziemcach, w nagich, chorych, uwięzionych...
1397 EV II, 6, | zagrożenia, otaczając opieką cudzoziemców, wdowy, sieroty, chorych,
1398 VS I, 3, | niewoli. Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie!” (Wj 20,
1399 EV III, 4, | skłania do solidarności z cudzym bólem, a nie do zabicia
1400 DV 2, | powtarzać co roku: „O felix culpa!” w śpiewanym przez diakona
1401 EE II, 25(46) | De sacra communione et de cultu mysterii eucharistici extra
1402 VS II, 13, (124) | EDWARD PUSEY, Bruxelles, Culture et Civilisation (1965),
1403 VS II, 2, (58) | 174; PIUS IX, Enc. Quanta cura (8 grudnia 1864): Pii IX
1404 FR V, 2, | program studiów teologicznych (curriculum) przewiduje, że ma je poprzedzać
1405 FR II, 1, | Szczęśliwy mąż, który się ćwiczy w mądrości i który się radzi
1406 VS II, 9, | łaski Bożej nieustannie ćwiczyć się w cnocie. ~Tak więc
1407 VS I, 4, (25) | In Psalmum CXVIII Exposito, sermo 18, 37:
1408 SRS III, | Nie wchodząc w analizę cyfr i statystyk, wystarczy spojrzeć
1409 DM VII, | bliźniemu, wskazuje symboliczną cyfrę: „siedemdziesiąt siedem
1410 UUS II, 3, | niedzielę. Także porównanie cyklów czytań liturgicznych, przyjętych
1411 EE II, 23(42) | 4: F.X. Funk, I, 22: Św. Cyprian, Ep. LXIII, 13: PL 4, 384.~
1412 UUS Adh, 0, | myśl słowa z komentarza św. Cypriana do Ojcze nasz, modlitwy
1413 FR VI, 1, | Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi
1414 SA I, (2) | także Pius XI, List Quod S. Cyrillum (13 lutego 1927) do Arcybiskupów
1415 SRS IV, (58) | 31, 1009-1012; Teodoret z Cyru, De Providentia Oratio VII:
1416 SA IV, | jako misjonarza razem z Cyrylem; a także wobec Kościoła
1417 SA VII, | rozwinął się alfabet, zwany cyrylicą. Stąd też chrześcijaństwo
1418 SA VII, | terenu działania, misja cyrylo-metodiańska przyjęła się i rozwinęła
1419 UUS II, 7, | apostoli85, poświęconej świętym Cyrylowi i Metodemu oraz w Liście
1420 RMa II, 3, (89) | wiadomo, zawierają liczne cytaty ze Starego Testamentu lub
1421 RMa I, 2, (42) | gentium, 56 i Ojcowie tam cytowani w przypisach 8 i 9. ~
1422 UUS III, 5, | Łukasz ze swej strony, w cytowanych już słowach Chrystusa, na
1423 VS II, 9, | dokona, mówi apostoł Paweł w cytowanym tekście: „[Okaże się to]
1424 RMa II, 2, | Efrema Syryjczyka, zwanego „cytrą Ducha Świętego”, opiewał
1425 EV III, 13, | jednym z filarów każdego cywilizowanego społeczeństwa, „pragnie
1426 RMi IV, 4, | odosobnionych, dalekich od ośrodków cywilizowanych i niedostępnych z powodu
1427 EV III, 5, | zostaje powierzona prawu cywilnemu, co oznacza rezygnację z
1428 EV III, 5, | elementy relacji między prawem cywilnym a prawem moralnym, tak jak
1429 FR VI, 1, | Florenskiego, Piotra J. Czaadajewa, Władimira N. Łosskiego.
1430 SA II, | klasztorze na wybrzeżu Morza Czarnego. Odnaleziony po sześciu
1431 EE Wpr, 10 | przedziwnego Sakramentu. Czasami spotyka się bardzo ograniczone
1432 DM IV, | nowo odsłaniane. Naszym czasom wydaje się ono — pomimo
1433 RMi VII, 5, | wszystkim informacja poprzez czasopisma misyjne i inne pomoce audiowizualne.
1434 VS II, 6, | wielu uważa, że współrzędne czasoprzestrzenne świata postrzegalnego zmysłowo,
1435 RMi VI, 3, | niektórych ze swych kapłanów na czasową służbę Kościołom Afryki,
1436 RMi VII, 4, | chrześcijańskiej, którzy pracują czasowo w krajach niechrześcijańskich.
1437 RMi III, 4, | ograniczeń przestrzennych i czasowych35. Sobór Watykański II przypomina
1438 FR I, 1, | wszystko ukrywa się w małej cząstce, Bóg przybiera postać człowieka.
1439 FR III, 1, | natury każda prawda, choćby cząstkowa, jeśli jest rzeczywiście
1440 UUS III, 1, | Od tej podstawowej, ale cząstkowej jedności należy teraz przejść
1441 FR Wprow, 0, | człowiek zadowala się prawdami cząstkowymi i tymczasowymi i nie próbuje
1442 FR III, 1, | Bogu. Ja wam głoszę to, co czcicie, nie znająscy» (17, 22-23).
1443 RH II, 6 | i prawdzie, a takich to czcicieli chce mieć Ojciec. Bóg jest
1444 VS II, 7, (100) | prawdy zawarte w naszej czcigodnej doktrynie, a czym innym
1445 RMa II, 2, | nieskalaną i Matkę naszego Boga. Czcigodniejszą od Cherubinów i nieporównanie
1446 EV I, 4, | strzegł go z miłością i „czcił” jako rzeczywistość „świętą”.
1447 RMa II, 2, | Aleksandryjskiego i z kolei czciły Ją rozkwitłą bujnie poezją81.
1448 DV 3, | tych wszystkich, którzy „czczą Boga w Duchu i prawdzie”.
1449 UUS II, 7, | Benedykcie. Muszą oni być czczeni razem jako patronowie naszej
1450 RMa II, 2, | Obrazy są i teraz jeszcze czczone na terenie Ukrainy, Białorusi
1451 RMa Wprow, 0, | na temat Matki Chrystusa, czczonej przezeń jako Matka najmilsza
1452 FR IV, 1, | przez tę filozofię będącą czczym oszustwem, opartą na ludzkiej
1453 SA VII, | szczególnie na terenie Czech. Pierwszy historyczny książę
1454 SA VII, | terminologia chrześcijańska w Czechach, a z niej z kolei rozwinąć
1455 SA I, (2) | Serbo-Chorwacko-Słowenskiego i do Repibliki Czechosłowackiej: AAS 19 (1927), 93-96; JAN
1456 SA VII, | obrządkowi łacińskiemu i Czechy zostały kościelnie przyporządkowane
1457 FR I, 2, | większą natarczywością. (...) Czegóż się jednak podjąłem, ja
1458 RMi VII, 8, | Ogromna jest liczba ludzi czekających jeszcze na Chrystusa: wielu
1459 VS III, 5, | oszustwa podatkowe, fałszowanie czeków i rachunków, nadmierne wydatki,
1460 DV 1, | Chrystusa, jak całkowicie będzie czerpała z tej odkupieńczej misji,
1461 CA III, | człowieka. Poszukiwanie to czerpało energię ze świadectwa ludzi,
1462 DM VII, | co innego, jak tylko owo czerpanie ze zdrojów zbawienia (por.
1463 EV I, 4, | atrakcji i przyjemności czerpanych z życia fizycznego, natomiast
1464 FR Zak, 0, | też wyższym zrozumieniem, czerpanym ze słowa Bożego, może dokonać
1465 VS I, 8, | moralnego postępowania, czerpiącego inspirację z Nowego Prawa37.
1466 SRS VII, | istniejące czy zagrażające, częściowe czy totalne. Wszystko to
1467 DV 3, | Niestety, jest to tylko częściowy i niekompletny zarys obrazu
1468 SA VII, | ożenionego z księżniczką czeską Dąbrówką, dokonał się głównie
1469 SA VII, | Pierwszy historyczny książę czeski z dynastii Przemyślidów,
1470 SA VII, | za pośrednictwem Kościoła czeskiego i tą drogą chrześcijaństwo
1471 DM III, (4) | jasno przede wszystkim z częstego używania wyrażenia hesed
1472 EV I, 2, | także o ich szczególnej częstotliwości, a zarazem o wielorakim
1473 FR V, 1, | wypowiedzi Magisterium stały się częstsze od połowy ubiegłego stulecia,
1474 EE IV, 42 | mają umożliwić łatwiejszy, częstszy i owocniejszy dostęp wiernych
1475 FR IV, 3, | sposób radykalny przeciwko człk,» 53. ~W ślad za tymi przekształceniami
1476 EV II, 8, | dałam tchnienie i życie, a członki każdego z was nie ja ułożyłam.
1477 DM II, | jednym z najistotniejszych członów etosu Ewangelii. Chodzi
1478 RH III, 1 | niepowtarzalnej rzeczywistości człowieczej, w której trwa niczym nienaruszony „
1479 RMa I, 1, | Boga-Syna z naturą ludzką, z człowieczeństwem, w Niej właśnie się urzeczywistnia
1480 RMa III, 1, | którym jest pośrednictwo Człowieka-Jezusa Chrystusa. Jeśli Ona sama
1481 LE II, | wymiarze podmiotu, czyli człowieka-osoby, który tę pracę wypełnia,
1482 DM V, | całe mesjańskie świadectwo Człowieka-Syna, który na nim poniósł śmierć,
1483 RH II, 2 | J 3, 16). I tak jak w człowieku-Adamie ta więź została zerwana,
1484 RH II, 2 | więź została zerwana, tak w Człowieku-Chrystusie zostaje ona nawiązana na
1485 FR Zak, 0, | ostatecznej odpowiedzi na problemy człprawdy127, stanie się mocnym oparciem
1486 UUS II, 8, | Kościołów, wśród których czołowe miejsce zajmują Kościoły
1487 CA Wprow, | encykliki, poczynając od czterdziestej aż po dziewięćdziesiątą
1488 SRS III, | czasie całego następnego czterdziestolecia, przybierając bądź charakter „
1489 RH III, 1 | udziałem każdego z tych czterech miliardów ludzi żyjących
1490 RMa I, 2, | napełniona Duchem Świętym”, czując szczególne poruszenie dziecka
1491 EV III, 11, | na zewnątrz rodziny jako czujna i serdeczna troska, a okazywana
1492 VS III, 8, | powierzonej sobie trzody czujnie oddalają grożące jej błędy (
1493 EV III, 11, | pomocy, zostaje otoczony tym czujniejszą i troskliwszą opieką. ~Rodzina
1494 EE V, 48 | zmieniających się kulturach czuł się zobowiązany, aby sprawować
1495 EV II, 2, | przeciwnie, jest ono otoczone czułą i wielką miłością Boga. ~
1496 LE IV, | której osoba upośledzona nie czułaby się pozostawiona na marginesie
1497 SRS III, | kulturową są szczególnie czułe na prawo do zachowywania
1498 EE I, 20 | tysiąclecia, ażeby chrześcijanie czuli się bardziej niż kiedykolwiek
1499 RMa II, 2, | Matkę. Czasem obejmuje Go z czułością (Glykofilousa), kiedy indziej
1500 SRS III, | Niebieskiego z miłością czuwa nawet nad naszymi codziennymi
1501 RH IV, 3 | Biskupi i Kapłani, niech czuwają, aby ten Sakrament Miłości
1502 UUS III, 5, | na różnych płaszczyznach, czuwając nad głoszeniem słowa, nad
1503 LE II, | Wiedzą lekarze i pielęgniarki czuwający dzień i noc przy chorych.
1504 EE Wpr, 4 | mogliście czuwać ze Mną? Czuwajcie i módlcie się, abyście nie
|