0-abyss | ac-boga- | bogac-czuwa | czwar-dowol | dozgo-forti | fragm-inspi | insti-koncz | konde-marni | marno-najez | najgl-niena | nieno-objaw | objec-ognis | ogniu-passi | passu-pokoj | pokol-powst | powsz-przej | przek-przyp | przyr-rozno | rozpa-skoor | skora-strat | straz-trans | trape-upodo | upoka-warto | warun-wszec | wszel-wywar | wywia-zanik | zanio-zejda | zelen-zyla | zylam-zyzny
1505 SRS III, | pojawienie się tak zwanego Czwartego Świata. ~
1506 EE Wpr, 7 | uwagę poświęcałem Wielkiemu Czwartkowi, który jest dniem Eucharystii
1507 CA III, | prawa czy odpowiedzi na czyjąś groźbę54. Nie przestaję
1508 DV 2, (37) | słyszani, gdy mówią, ale czyjąż myśl można przeniknąć, czyjeż
1509 DV 2, (37) | czyjąż myśl można przeniknąć, czyjeż serce odgadnąć?”. ~
1510 DM IV, | rzeczy pragnął pożywić się czymkolwiek, bodaj tym, czym „żywiły
1511 DM VII, | pozostawia dystans pomiędzy czyniącym je a doznającym go, pomiędzy
1512 SRS VII, | Pawła VI. ~Tak jak to zawsze czyniła pobożność chrześcijańska,
1513 RH III, 5 | odnośnych społeczeństw, czyniłby zarazem w szczególny sposób
1514 VS II, 7, | powszechnemu doświadczeniu, ale czyniłoby niezrozumiałym fakt, że
1515 RMi VI, 0, | czyni; gorąco zachęcam, by czyniły to nadal. ~W tej istotnej
1516 EV I, 1, | kłamstwem zakryć zbrodnię. Czyniono tak często w przeszłości
1517 SRS III, | godnych pochwały wysiłków czynionych w ostatnim dwudziestoleciu
1518 VS II, 4, | podkreśla z jednej strony czynny udział ludzkiego rozumu
1519 SRS IV, | tego ślepego poddania się czystej konsumpcji: przede wszystkim
1520 VS I, 8, | podobnie jak czuwali nad czystością wiary i nad przekazywaniem
1521 EV III, 12, | dla myśli i działania z czystych wód Ewangelii, winni angażować
1522 EV II, 10, | wodą, abyście się stali czystymi, i oczyszczę was od wszelkiej
1523 DV 1, | człowieka? Chrześcijanin, który czyta Pismo Święte i zna już objawienie
1524 CA II, | 17. Czytając encyklikę w kontekście całego
1525 DV 1, | nich” tą mocą, o jakiej czytam w Liście do Rzymian (por.
1526 DV 1, (6) | Pismo Święte „powinno być czytane i interpretowane w tym samym
1527 DM VII, | miłosierdziu Boga poprzez liczne czytania świętej liturgii. Autentyczny
1528 RMi V, 5, | spotykają się na modlitwie, czytaniu Pisma Świętego, katechezie,
1529 CA I, | przywrócenie pokoju: współczesny czytelnik nie może nie dostrzec stanowczego
1530 FR Zak, 0, | Itinerarium mentis in Deum wzywał czytelnika do uświadomienia sobie,
1531 RMi III, 1, | Ewangelisty jest doprowadzenie czytelników do powtórzenia wyznania
1532 FR V, 2, (84) | Adhort. apost. Pastores dabo vobis (25 marca 1992), 52:
1533 SA VII, | ożenionego z księżniczką czeską Dąbrówką, dokonał się głównie za
1534 EE V, 48 | godzien, abyś wszedł pod dach mój » (Mt 8, 8; Łk 7, 6). ~
1535 SRS III, | utrzymują się przy życiu, bez dachu nad głową lub w pomieszczeniach
1536 EV III, 10, | najedzcie do syta!» — a nie dacie im tego, czego koniecznie
1537 SRS VI, | oderwane od przepowiadania, dającego mu prawdziwą stałość i moc
1538 FR VI, 2, | promieniuje z samej Istoty dającej byt, rozjaśni drogę refleksji
1539 EV I, 4, | sumienie, które jest okiem dającym światło duszy (por. Mt 6,
1540 SRS IV, | odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć
1541 RMi V, 2, | powtórzyć z Apostołami: „Dajemy temu świadectwo my właśnie
1542 FR III, 1, | uznanej za ostateczną, która dałaby mu pewność nie podlegającą
1543 EV II, 8, | w moim łonie, nie ja wam dałam tchnienie i życie, a członki
1544 CA I, | podnosi sprawiedliwość” 25.~Dałby Bóg, by tych słów napisanych
1545 SA VII, | faktem, że o dzieło Braci z dalekiego Sołunia otarły się także
1546 SA II, | 7. Dalekowzroczne działanie, gruntowna i prawowierna
1547 RMi III, 5, | na nie wspaniałomyślnie i dalekowzrocznie. A owoców nie brakowało.
1548 VS I, 6, | sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście
1549 EV I, 2, | grozę w motywacjach, które dały mu początek, i w konsekwencjach,
1550 RMa I, 1, (26) | II Nieszporów; Św. Piotr Damian, Carmina et preces, XLVII:
1551 VS III, 2, | wydał za nas w ofierze i dani na wdzięczną wonność Bogu” (
1552 UUS II, 12, | Finlandia, Szwecja, Norwegia, Dania, Islandia), dokąd udałem
1553 RMi I, 1, | innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego
1554 UUS II, 3, (75) | coopération interconfessionelle dans la traduction de la Bible (
1555 RMa I, 1, | pozdrawiać Ją słowami, które Dante Alighieri wkłada w usta
1556 UUS II, 8, | głębiej; uczestnicząc w darach, jakich Bóg udziela swemu
1557 RH I, 6 | łaska Jego nie okazała się daremna” (1 Kor 15, 10). ~W inny
1558 FR VII, 1, | analiza krytyczna wykazała daremność dążeń do absolutnego samouzasadnienia
1559 VS Zak, 1, | wszystkimi,~aby nie był daremny Krzyż Chrystusa,~aby człowiek
1560 DV 1, | dla tych, którzy ku owym darom otwierają serca — nieraz
1561 EV II, 1, | Ewangelia życia, która — darowana już w Objawieniu Starego
1562 RMi II, 0, | Jego miłości, ukazanej i darowanej w Jezusie za pośrednictwem
1563 RH IV, 1 | Żywot ten, przyobiecany i darowany każdemu człowiekowi przez
1564 DV 2, | których wzywany jest jako darzący łaską „siedemkroć”, każdego
1565 VS III, 8, | Bożego, teolog powinien darzyć go szacunkiem i starać się
1566 EV II, 8, | spiąłeś żyłami i kośćmi, darzyłeś miłością, bogactwem, troskliwość
1567 VS III, 6, (165) | De interpellatione David, IV 6, 22: CSEL, 32/2, 283-
1568 EV III, 8, (104) | novitate Christi”, In Psalmos Davidis lectura, 6, 5. ~
1569 DM VII, | Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie” (Mt 10, 8), aby na tych
1570 DV 3, | ludzi, mężczyzn i kobiet, dawało świadectwo ważności modlitwy,
1571 UUS II, 8, | Wschodu z wielkim poświęceniem dawały świadectwo życia monastycznego, „
1572 EE VI, 57 | za każdym razem jest nam dawana za Matkę. Oznacza jednocześnie
1573 EV I, 2, | pobierania tychże organów od dawców, zanim jeszcze zostaliby
1574 LE III, | tu jest to zależność od Dawcy wszystkich zasobów stworzenia,
1575 RMa I, 2, | też przejęciem dziedzictwa Dawidowego. Ma więc być królem: ma
1576 CA IV, | rynkowych. Jak w czasach dawnego kapitalizmu na państwie
1577 LE I, | sprawiedliwości na ziemi, niż dawniejsza analiza struktur niesprawiedliwości
1578 LE III, | uwagę nie tylko sytuacje dawniejsze, ale przede wszystkim tę
1579 LE III, | argumentów sformułowanych w dawniejszej o wiele tradycji, a więc
1580 DV 1, | tutaj jakby pomost między dawniejszym biblijnym pojęciem „ducha”,
1581 SA II, | Kościołami nowo założonymi i dawniejszymi. ~Dlatego też „mężczyźni
1582 RMa Zak, 0, | wyzwaniem do pójścia, na sposób dawny a zawsze nowy, drogą „nieupadania”
1583 CA II, | dławiących granicach imperium, dążącego do zniszczenia ich pamięci
1584 FR I, 2, | żyćzatem ~Z pomocą rozumowi, dążącemu do zrozumienia tajemnicy,
1585 CA IV, | dobra, oraz wspólnota ludzi dążących do wspólnego rozwoju byłyby
1586 UUS Adh, 0, | blaskiem jego świadectwa: „dążcie do doskonałości, pokrzepiajcie
1587 DV 3, | poniekąd walka pomiędzy dążeniami „ducha” i „ciała”. Walka
1588 RH III, 2 | nieustannie się ujawniającej dążności do prawdy, dobra, piękna,
1589 EV I, 3, | zaprzeczenie tego, do czego dążyło w ciągu dziejów państwo
1590 LE III, | stosunku do władz publicznych; dążyłyby one do sobie właściwych
1591 CA IV, | perspektyw na przyszłość, dbając o doskonalenie kwalifikacji
1592 RMi VI, 1, | dzieliły ze mną tę troskę, dbały o wzrost powołań misyjnych
1593 UUS II, 9, | naprzód w bardzo delikatnej debacie na temat metody, jaką należy
1594 UUS I, 3, | odegrać swoją rolę w wielkich debatach o Objawieniu, o Kościele,
1595 FR V, 2, | włączyć tradycję tomistyczną w debatę nad problemami filozoficznymi
1596 FR V, 1, | Konstruktywne treści tej debaty zostały formalnie ujęte
1597 SRS III, | jako jedyny „dysponent” i „decydent”, jeśli wręcz nie „posiadacz”
1598 SRS IV, | zwłaszcza gdy „mieć” jednych decydowałoby o uszczerbku „być” wielu
1599 FR VII, 1, | promotorami ponownego odkrycia decydującej roli tradycji w kształtowaniu
1600 CA IV, | rozwoju byłyby elementami decydującymi o wyborze jakości konsumpcji,
1601 LE IV, | władzę i nie powinny podlegać decyzjom partii politycznych ani
1602 EV III, 10, | funkcje ustawodawcze lub decyzyjne, które każą mu odpowiedzieć
1603 UUS III, 1, | opartej na uprzedzeniach oraz defetyzmu, który skłonny jest wszystko
1604 UUS III, 5, | servus servorum Dei. Ta definicja najskuteczniej chroni przed
1605 FR VII, 2, | wartości pojęć stosowanych w definicjach soborowych. Już mój Czcigodny
1606 VS II, 7, | muszą jednak być uściślane i definiowane „eodem sensu eademque sententia” 99
1607 VS II, 6, | Prowadzi to ostatecznie do definiowania wolności przez nią samą
1608 CA II, | błędnej koncepcji osoby jest deformacja prawa, które określa zakres
1609 EV I, 2, | pozbawianie życia noworodków z deformacjami ciała, osób z poważnymi
1610 EV I, 4, | na drogę niebezpiecznej degeneracji i całkowitej ślepoty moralnej. ~
1611 FR VII, 1, | dramatów, które udaremniają dego stworzenia — w tym także
1612 LE II, | domaga się tego społeczna degradacja podmiotu pracy, wyzysk pracujących
1613 LE II, | się człowiekiem”, a nie degradować się przez pracę, tracąc
1614 RH III, 3 | naprzód, czy też cofa się i degraduje w swym człowieczeństwie?
1615 DM VI, | często przeradza się w „dehumanizację”. Człowiek i społeczeństwo,
1616 RMa II, 2, | wiernych aż do dnia Pańskiego (Deisis), lub jako Opiekunka okrywająca
1617 EE I, 15 | Adoro te devote, latens Deitas, wciąż śpiewamy za Doktorem
1618 DM VI, | pozorom — ulega moralnej dekadencji. ~
1619 SRS VII, | straszliwemu wyzwaniu ostatniej dekady drugiego tysiąclecia. Również
1620 UUS I, 9, | stwierdzone w niedawnych wspólnych deklaracjach, podpisanych przez moich
1621 RH III, 5 | bolesnej sprzeczności z deklarowaną „literą” praw człowieka.
1622 UUS II, 13, | szczerości i spójności intencji i deklarowanych zasad jest ich realizacja
1623 VS II, 2, | transcendencji lub które otwarcie deklarują się jako ateistyczne. Sumieniu
1624 EV I, 2, | prawa osoby i publicznie deklaruje wartość życia, samo prawo
1625 SRS IV, | naszych inicjatywach oraz deklarujemy gotowość udziału w inicjatywach
1626 EE V, 50 | architektoniczny kształt i dekorację świątyń. Jak potwierdza
1627 UUS II, 11, | chrześcijan, nakreślony w Dekrecie o ekumenizmie, rozpatruje
1628 EE Wpr, 9 | podziwiać wykładni doktrynalnej dekretów o Najświętszej Eucharystii,
1629 RH IV, 2 | z teologią przypominają dekrety ostatniego Soboru48. W tym
1630 UUS II, 7, | Andrzeja udaje się do Fanaru delegacja Stolicy Apostolskiej.~
1631 UUS II, 7, | i Pawła gościmy w Rzymie delegację Patriarchatu ekumenicznego,
1632 SA II, | religii i kultury, włączony do delegacji bizantyjskiej wysłanej do
1633 FR Wprow, 0, | na architrawie świątyni w Delfach, stanowi świadectwo fundamentalnej
1634 RMi V, 6, (88) | Przemówienie do Biskupów Indii w Delhi, 1 lutego 1986, 5 AAS 78 (
1635 CA I, | wchodził w fazę szczególnie delikatną. W procesie tym czynnikiem
1636 SA II, | powierzono mu już w młodym wieku delikatne zadania kościelne, takie,
1637 SRS VI, | Rzecz oczywista, że tak delikatnego procesu nie można dokonać
1638 VS I, 2, | na pytanie młodzieńca z delikatnością wychowawcy, wiodąc go jakby
1639 UUS II, 11, | 70. Tym trudnym i delikatnym poszukiwaniom, które dotykają
1640 UUS II, 9, (98) | Dokument Il sacramento dell'Ordine nella struttura sacramentale
1641 SRS III, | poświęcając ich na rzecz demagogicznych koncepcji. Chodzi tu o tak
1642 EV II, 10, | własną krew” (por. 22, 3). ~Demaskując przestępstwa przeciw życiu,
1643 FR VII, 1, | techniki człowiek może niczym demiurg zapewnić sobie całkowitą
1644 FR IV, 3, | ale także pokusie zdobycia demiurgicznej władzy nad przyrodąwiata,
1645 SRS III, | przy ich dużym przyroście demograficznym i wielkiej liczbie ludzi
1646 EV III, 10, | wpływać na ukierunkowanie demografii ludności” 114, ale działania
1647 CA V, | 46. Kościół docenia demokrację jako system, który zapewnia
1648 CA V, | krajach, gdzie obowiązują demokratyczne formy rządów, prawa te nie
1649 EV III, 5, | we współczesnej kulturze demokratycznej szeroko rozpowszechnił się
1650 CA V, | aspektów kryzysu systemów demokratycznych, które niekiedy, jak się
1651 EE I, 12 | ukazanie pamiątki » (memorialis demonstratio), 17 przez co jedyna i ostateczna
1652 EV I, 2, | powiedziałem z naciskiem w Denver z okazji obchodów VIII Światowego
1653 EV II, 7, (32) | Animas enim a Deo immediate creari catholica
1654 LE IV, | Chodzi o ukazanie aspektu deontologicznego oraz etycznego. Problemem
1655 FR Wprow, 0, | wnioski natury logicznej i deontologicznej, zasługuje na miano prawego
1656 UUS II, 11, | pełnoprawnymi członkami Departamentu teologicznego tejże Rady,
1657 EV II, 10, | prawa osoby: „w prochu ziemi depcą głowy biednych” (Am 2, 7); „
1658 EV I, 2, | przemocy, które obrażają i depczą ludzką godność całych społeczeństw? ~ ~
1659 RMi VI, 3, (135) | diocésains des Eglises qui dépendent de la Congrégation pour
1660 CA II, | swej ziemi i są przymusowo deportowane.~Szalony wyścig zbrojeń
1661 VS Wprow, 2, (11)| Konst. apost. Fidei depositum (11 października 1992),
1662 UUS III, 2, | oparta na rozróżnieniu między depozytem wiary a formułami, które
1663 SA III, | prawowierność i szacunek należny depozytowi tradycji jak i nowości życia
1664 DM VI, | iniuria. Twierdzenie to nie deprecjonuje sprawiedliwości, nie pomniejsza
1665 EV I, 2, | perspektyw ekonomicznych, depresji i lęku o przyszłość. Tego
1666 EV I, 2, | jest w praktyce łamane i deptane, zwłaszcza w najbardziej
1667 EV Wprow, 3, | Jesteśmy dziś świadkami deptania fundamentalnego prawa do
1668 DM VI, | ono alienacji. Wreszcie desakralizacja, która często przeradza
1669 FR III, 1, (22) | Ut te semper desiderando quaererent et inveniendo
1670 FR VII, 1, | stopniowo wzbudzić w nim destrukcyjną wolę mocy albo pogrążyć
1671 CA IV, | materialistycznej, poniekąd destruktywnej, interpretacji ludzkich
1672 VS II, 6, | naturze”, a nawet przez nią determinowany. Jeszcze dzisiaj wielu uważa,
1673 CA III, | one na wolność, ale nie determinują jej do końca; ułatwiają
1674 CA IV, | coraz bardziej oczywista i determinująca rola zdyscyplinowanej i
1675 SRS V, | współzależności pojmowanej jako system determinujący stosunki w świecie współczesnym,
1676 FR Zak, 0, | swego Itinerarium mentis in Deum wzywał czytelnika do uświadomienia
1677 CA IV, | produkcji i użytkowania dóbr dewaluują pewne zdobyte już umiejętności
1678 UUS I, 6, | wysuwać moment poznawczy (dia-logos), każdy dialog ma również
1679 SA V, | wskutek słabości, uległ diabelskiej pokusie i zginął, ale po
1680 EV III, 3, | moralną prenatalnych technik diagnostycznych, które pozwalają na wczesne
1681 SRS V, | struktur grzechu”. Taka diagnoza zła oznacza dokładne rozpoznanie,
1682 UUS III, 1, | episkopatu, prezbiteratu i diakonatu; 4. Magisterium Kościoła,
1683 SA V, | argumentację historyczną i dialektyczną Święty odpowiadał uciekając
1684 FR IV, 3, | Jezusa Chrystusa, w struktury dialektyczne poddające się pojmowaniu
1685 LE III, | nawet w swojej postaci dialektycznej — nie jest zdolny dostarczyć
1686 DV 3, | działania, jest materializm dialektyczny i historyczny, uznawany
1687 VS I, 7, | doskonale streszcza Pawłową dialektykę prawa i łaski: „Prawo bowiem
1688 UUS I, 7, | udoskonaliła się też „technika” dialogowania, co sprzyjało zarazem umacnianiu
1689 FR IV, 2, | omne verum a quocumque dicatur a Spiritu Sancto est»50,
1690 RMi VI, 3, | posługa misyjna kapłana diecezjalnego odpowiadała pewnym kryteriom
1691 RMi VI, 1, | jedności w apostolskiej pracy diecezjalnej należy popieranie, kierowanie
1692 RMi VI, 3 | Kapłani diecezjalni dla misji powszechnej ~
1693 RMa III, 3, (141) | 592. Pius X Encyklika Ad diem illum (2 lutego 1904 r.),
1694 VS II, 2, (59) | Duke of Norfolk: Certain Difficulties Felt by Anglicans in Catholic
1695 DV 2, | obdarowujące, jako bonum diffusivum sui, jako stwórcza Miłość.
1696 VS Zak, 1, (181) | O inaestimabilis dilectio caritatis: ut servum redimeres,
1697 VS II, 14, (128) | decem legis praecepta. De dilectione Dei: Opuscula theologica,
1698 UUS II, 7, | Patriarchą ekumenicznym Dimitriosem I, który przejął tymczasem
1699 UUS II, 10, | Jego Świątobliwością Mar Dinkhą IV, który z tej okazji zechciał
1700 UUS II, 9, (98) | e l'unitâ del popolo di Dio (26 czerwca 1988), 1: Service
1701 RMi VI, 3, (135) | pastorale pour les pretres diocésains des Eglises qui dépendent
1702 FR IV, 1, | zasługują Ojcowie Kapadoccy, Dionizy zwany Areopagitą, a nade
1703 EV III, 4, (81) | ŚWIĘTEGO OFICJUM, Decretum de directa insontium occisione (2 grudnia
1704 UUS II, 3, (75) | zaktualizowany w Dokumencie Directives concernant la coopération
1705 DV 2, (40) | 26 października 1946), Discorsi e Radiomessaggi, VIII (1946),
1706 FR V, 2, | przykładem jest wpływ dzieła Disputationes metaphysicae Francisco Suareza,
1707 EE I, 17(28) | La Divina Liturgia di S. Giovanni
1708 RH I, 4(3) | List apost. Investigabiles divitias Christi AAS 57 (1965) 298-
1709 CA II, | sobie, zostają zamknięte w dławiących granicach imperium, dążącego
1710 VS I, 7, | niosąc - jak Mojżesz - w dłoniach kamienne tablice, ale szli
1711 EV II, 6, | to ręce miłujące, podobne dłoniom matki, która tuli, karmi
1712 CA Wprow, | przede wszystkim spłacić dług wdzięczności całego Kościoła
1713 SRS III, (39) | narażone na przytłoczenie długami, których spłata pochłania
1714 SRS III, | pracy, zwłaszcza kobiet, długość życia i inne wskaźniki ekonomiczne
1715 SA V, | się w każdej szerokości i długości geograficznej i w każdej
1716 CA III, | gdy tymczasem wyczerpane długotrwałymi wyrzeczeniami Narody domagają
1717 CA IV, | odroczenia czy nawet umorzenia długu, zgodnie z podstawowym prawem
1718 SA VI, | łacina; ponadto utrzymał się dłużej – po części aż do XIX wieku –
1719 SRS III, | zadłużone, aby zaspokoić wymogi dłużnicze, czują się zmuszone do eksportowania
1720 VS III, 3, | niż zgrzeszyć wobec Pana” (Dn 13, 22-23). Zuzanna, która
1721 LE V, | w trudzie i zmęczeniu we dnie i w nocy, aby dla nikogo
1722 UUS II, 7, | wydarzenie nad brzegami Dniepru nastąpiło w czasie, kiedy
1723 DV 1, | namaścił i posłał na świat, dobiegają końca. Chrystus, który na
1724 EV I, 3, | eliminacji życia poczętego czy dobiegającego kresu dochodzi w niektórych
1725 VS II, 13, | zmieszane ze złem, a każdemu dobremu skutkowi towarzyszą skutki
1726 DM VII, | pomiędzy dobroczyńcą a dobro-biorcą. I stąd dążenie i żądanie,
1727 EV I, 2, | swoją obecnością zagraża dobrobytowi lub życiowym przyzwyczajeniom
1728 DM VII, | doznającym go, pomiędzy dobroczyńcą a dobro-biorcą. I stąd dążenie
1729 UUS I, 2, | w modlitwie i w innych dobrodziejstwach duchowych; a co więcej,
1730 SRS III, | ludzi mogło cieszyć się dobrodziejstwem pokoju i żyć życiem zasługującym
1731 CA I, | kierować swoje myśli ku dobrom niebieskim i oddawać należną
1732 EV III, 2, | powszechne51. ~Świadoma i dobrowolna decyzja pozbawienia życia
1733 RMi I, 4, | ona, by każdy przy swej dobrowolnej współpracy osiągnął zbawienie. ~
1734 RMi VII, 6, | do skutecznego zbierania dobrowolnych ofiar na rzecz wszystkich
1735 EV II, 9, | Tyś mnie uzdrowił. Panie, dobyłeś mnie z Szeolu, przywróciłeś
1736 VS III, 8, | wyjaśniają, ze skarbca Objawienia dobywając rzeczy stare i nowe (por.
1737 RMi VI, 4, | jednak, by była bardziej doceniania i wprowadzana w życie w
1738 EV III, 12, | wyrzeczeń i ofiar, często nie docenianych, zajmują się poszukiwaniem
1739 EV III, 9, | obrzędów i ich należytemu docenieniu, będą mogły coraz lepiej
1740 EE V, 52 | powinno być na nowo odkryte i docenione jako odbicie iświadectwo
1741 SA II, | którą zresztą Metody podjął, dochodząc do godności archonta, czyli
1742 SRS I, | oraz służy jej rozwojowi, dochodziła do głosu zawsze i na różne
1743 EV III, 5, | radykalnego pogwałcenia wolności dochodziło też i nadal dochodzi pod
1744 SA IV, (16) | sprzecznymi wiadomościami, jakie dochodziły do nich na temat nauczania
1745 FR VII, 1, | bytem przedmiotu poznania. Dochodzimy tu zatem do drugiego postulatu:
1746 RH I, 6 | i spiętrzać. Inaczej nie dochowalibyśmy wierności słowu Chrystusa,
1747 UUS II, 11, | wynika z ich szczerej woli dochowania wierności słowu Chrystusa,
1748 VS II, 11, | mocą opcji fundamentalnej — dochowywać wierności Bogu niezależnie
1749 RH IV, 3 | nauczanie to, wspierane dociekliwością teologów, ludzi głębokiej
1750 FR VII, 1, | refleksja racjonalna winna docierać do poziomu istoty duchowej
1751 RMi II, 2, | przynosi Królestwo Boże, docierają do człowieka zarówno w jego
1752 FR IV, 2, | Objawieniu i bada treści wiary, docierając do tajemnicy samego Boga. ~
1753 RH II, 2 | świata współczesnego” stale docierał do tego najważniejszego
1754 FR VI, 1, | uczniom przez Chrystusa, aby docierali wszęna «aż po krańce ziemi» (
1755 EE V, 49 | na ziemiach, do których docierało chrześcijaństwo. W ramach
1756 LE IV, | wynagradzana. W tym punkcie docieramy znów do pierwszej zasady
1757 RMa I, 2, (30) | posłuszeństwo”: Expositio doctrinae apostolicae, 33: S. Ch.
1758 VS II, 9, (105) | etyce sytuacyjnej” Contra doctrinam (2 lutego 1956): AAS 48 (
1759 DV 3, | Widzieliśmy, że zapowiedź ta doczekała się pierwszego spełnienia
1760 RH III, 5 | połowie naszego stulecia doczekały się sformułowania na forum
1761 UUS II, 12, | chcieli wyrazić pragnienie doczekania chwili, gdy jako katolicy
1762 RH IV, 1 | przy całym bogactwie życia doczesnego — jakby z nieuchronną koniecznością
1763 SA V, | żadnego uszczerbku dobru doczesnemu jakiegokolwiek narodu, lecz
1764 EV II, 8, | świat oraz kiedy opuszcza doczesność, aby osiągnąć wieczność.
1765 SRS III, | Jeśli do tego wszystkiego doda się powszechnie znane straszliwe
1766 VS II, 12, | refleksji. W tym sensie — dodają — trudno jest przyjąć, przynajmniej
1767 EE IV, 44 | w Encyklice Ut unum sint dodałem po stwierdzeniu niemożności
1768 UUS I, 4, | nie jest jakimś tylko „dodatkiem”, uzupełnieniem tradycyjnego
1769 FR II, 1, | ważne teksty, rzucające dodatkowe światło na to zagadnienie,
1770 EE III, 31 | kapłana jest szeroki. W dodatku, kiedy pomyśli się o warunkach
1771 RMi V, 7, | działalność mogą wpłynąć dodatnio na polepszenie stosunków
1772 FR V, 1, | owczarnią Chrystusa»68; papież dodawał wszakże, że odchyleń tych
1773 VS III, 4, | trzciny nadłamanej i nie dogasić tlejącego się knotka (por.
1774 DM VII, | stosunków doznawać jakby dogłębnej „korekty” ze strony owej
1775 UUS I, 4, | wiary, o zmianę znaczenia dogmatów, o usunięcie w nich istotnych
1776 FR VII, 2, | właściwy sposób jej funkcje. Dogmatyczny pragmatyzm z początków obecnego
1777 EE Wpr, 9 | ikatechezę, ido dzisiaj są dogmatycznym punktem odniesienia w nieustannym
1778 FR VII, 1, | osoby stanowi szczególnie dogodny teren, na którym dokonuje
1779 EV I, 2, | jeszcze silniejsza, jeżeli dojdzie do poczęcia „nie chcianego”
1780 DV 1, | jakich Jezus dokonywał, dojdziemy do mowy pożegnalnej w Wieczerniku,
1781 DM IV, | lekkomyślności, na skutek grzechu, dojrzało poczucie utraconej godności.
1782 UUS Adh, 0, | prosić Pana, z nową energią i dojrzalszą świadomością, abyśmy dzięki
1783 RH IV, 3 | ograniczeniom — potrzebę coraz dojrzalszego zwrotu do Boga, stałego
1784 RH IV, 5 | i niejako podłożem coraz dojrzalszych osiągnięć w pochodzie Ludu
1785 DV 3, | sprawą Ducha Świętego coraz dojrzalszym wyrazem nowego człowieka,
1786 RMi IV, 2, | chrześcijańskich wystarczająco dojrzałych, by mogły wcielać wiarę
1787 VS I, 5, | którym może się zrodzić i dojrzeć pragnienie doskonałości,
1788 RH II, 6 | ich łączy wcześniej, zanim dojrzeje pełne ich zjednoczenie.
1789 RH IV, 3 | stawać się znakiem stopniowo dojrzewającej jedności wszystkich chrześcijan,
1790 EV III, 2, | powoli i wśród trudności, dojrzewał stopniowo do takiej postawy,
1791 SA VII, | Kościołom i ludom młodszym w ich dojrzewaniu we własnej tożsamości i
1792 FR VII, 2, (112) | Międzynarodowa Komisja Teologiczna, Dok. Interpretationis problema (
1793 CA II, | oszczędności. Należy zatem dokładać starań, by doskonalić umiejętności
1794 EE Zak, 61 | na jaką zasługuje, oraz dokładając wszelkich starań, aby nie
1795 UUS III, 2, | przeprowadzenia rozległego i dokładnego procesu krytycznego, który
1796 SRS VI, | działania wymagają ponownej dokładnej rewizji i ewentualnej korektury.
1797 EV III, 3, | pierwszej chwili istnieje dokładny program tego, kim będzie
1798 RMi VI, 0, | 62. To, czego dokonano u zarania chrześcijaństwa
1799 CA II, | konsekwencji tych przemocą dokonanych podziałów ogromne masy ludzi
1800 SA II, | padam u zagrody, dnia swego dokonawszy. Ty zaś bardzo lubisz górę (
1801 EE I, 18 | która obejmie człowieka dokońca. W Eucharystii otrzymujemy
1802 SA VIII, | Opatrzność pozwoliła Metodemu dokończyć apostolskiego żywota; ~—
1803 EV II, 3, | brak zainteresowania wobec dokonującej się tajemnicy tego życia,
1804 VS II, 7, | odczytywania i formułowania, dokonujący się w umysłach wierzących
1805 CA Wprow, | podkreślać, że uważna analiza dokonujących się przemian dla rozpoznania
1806 FR V, 1, | opiece. Kiedy my, biskupi, dokonujemy takiego rozeznania, mamy
1807 EE I, 15 | konsekrację chleba i wina dokonywa się przemiana całej substancji
1808 FR VI, 1, | ogarnia także przemianę, jaka dokonywała się w poganach po przyjęciu
1809 EV III, 5, | bronić się przed nadużyciami dokonywanymi w imię sumienia i pod pretekstem
1810 RMi VII, 5, | dziełem Kościoła lokalnego, dokonywującym się z pomocą misjonarzy
1811 SA VIII, | prorokami, apostołami, doktorami, męczennikami. Świadectwem
1812 EE I, 15 | Deitas, wciąż śpiewamy za Doktorem Anielskim. Wobec tej tajemnicy
1813 UUS I, 9, | czynienia ze sformułowaniami doktrynalnymi odbiegającymi od tych, których
1814 VS III, 8, | środków, przed wszelkimi doktrynami i teoriami, które sprzeciwiają
1815 CA III, | traktuje jako ciężar i jako dokuczliwych natrętów, roszczących sobie
1816 LE II, | novarum i wielu kolejnymi dokumentami Magisterium Kościoła trzeba
1817 SRS I, | hołdu temu historycznemu dokumentowi Pawła VI i zawartemu w nim
1818 FR Zak, 0, | naukowych i technicznych dołączają się także wartości filozoficzne
1819 UUS II, 7, | patronem Europy św. Benedykta. Dołączenie obu Braci Sołuńskich do
1820 LE III, | robotników. Wypada do tego dołączyć inne jeszcze elementy wyzysku,
1821 LE II, | rozmaitych form kolektywizmu. Dołączyły się do tego jeszcze inne
1822 DV 3, | za przykładem Apostołów, dołożyć wszelkich starań, aby myśli
1823 CA VI, | przeznaczenie dóbr materialnych, domagając się ustanowienia porządku
1824 SRS III, | eugenizmu. ~Także ten fakt, domagający się stanowczego potępienia,
1825 LE I, | aktualnym i wciąż na nowo domagającym się, by o niej myśleć i
1826 DM IV, | przeszłości, wówczas kiedy domagał się od ojca swojej część
1827 LE II, | wykonywanej pracy. Praca, która domagała się ze strony pracującego
1828 DM IV, | niego roztrwonione. Tego domagałby się porządek sprawiedliwości.
1829 FR VII, 1, | sfery irracjonalnej lub do domeny wyobraźni. Trudno też pogodzić
1830 CA IV, | humanitarnej, prowadzące do dominacji rzeczy nad ludźmi, bynajmniej
1831 EE Zak, 62 | sensie, antycypację: Veni, Domine Iesu! (Ap 22, 20). ~W pokornym
1832 EE I, 18(31) | Embolismus post Orationem dominicam: Editio typica tertia, Typis
1833 FR V, 1, (66) | Por. Enc. Pascendi dominici gregis (8 września 1907):
1834 SRS V, | współzależności i solidarności dominują różne formy imperializmu,
1835 VS III, 2, | jej moc osądzania kultury dominującej w ich środowisku: „Niegdyś
1836 CA I, | ponadto różnorakie wpływy dominujących ideologii. Rezultatem tych
1837 EE Wpr, 4 | Paschalnej, oznajmiając: Surrexit Dominus de sepulcro qui pro nobis
1838 RMi II, 4, | się to z reakcji na pewien domniemany „eklezjocentryzm” przeszłości,
1839 DM IV, | Przymierza. Oto Maryja na progu domostwa Zachariasza wielbi całą
1840 EV Wprow, 3, | ufnością na wszystkie wspólnoty domowe i wyrażam nadzieję, że odrodzi
1841 FR VI, 1, | współobywatelami świętych i domownikami Boga» (Ef 2, 19). ~W tym
1842 EV III, 11, | kultury życia. ~Jako Kościół domowy rodzina jest powołana do
1843 RMa II, 1, | chrześcijańskich, czyli „kościołów domowych”, wspólnot parafialnych
1844 EE V, 49 | sprawowania Eucharystii w domus rodzin chrześcijańskich
1845 VS I, 2, | Bożego prawa. Możemy się więc domyślać, że jeśli pyta Jezusa, to
1846 FR VI, 1, | istnienia sam nigdy by się nie domyślił. Dzięki takiej relacji ze
1847 EE I, 11(9) | Sacrificium Crucis in saecula, donec veniret, perpetuaret.~
1848 DM II, | nauczanie w Nazarecie: „Idźcie i donieście Janowi to, coście widzieli
1849 RMi VII, 4, | samo ma miejsce także w doniesieniu do wiernych z krajów o dawnej
1850 VS II, 7, | życiu moralnym zakazy są donioślejsze od obowiązku czynienia dobra,
1851 UUS III, 3, | ekumeniczny, ze względu na swą doniosłość, głęboko angażuje wiernych
1852 DV 2, (26) | BONAVENTURA, De septem donis Spiritus Sancti, Collatio
1853 DV 3, | rozlega się zawsze owo „donośne wołanie” Chrystusa, o którym
1854 EV I, 5, | odtąd nie będzie” — woła donośny głos wychodzący od tronu
1855 DV 2, | przemówieniu, kiedy Piotr mówi donośnym głosem: „Niech więc cały
1856 SRS III, | historycznych, w których wierzący dopatrują się zrządzenia Opatrzności
1857 EE IV, 43 | początku Dekretu o ekumenizmie, dopatruje się w tym szczególnego daru
1858 EE Zak, 61 | która od pierwszych wieków dopatrywała się we wspólnocie chrześcijańskiej
1859 EV III, 4, | swej strony w moim ciele dopełniam braki udręk Chrystusa dla
1860 RMi VII, 1, | współudziału w swych udrękach; do „dopełniania ich braków we własnym ciele” (
1861 DV 1, | bezpośrednio w nowej misji, aby dopełnić dzieła Syna. W ten sposób
1862 DV Wstep, | właśnie jako nieodzowne dopełnienie nauczania soborowego”3. ~
1863 VS III, 2, | konsekwencją, przejawem i dopełnieniem innej, jeszcze bardziej
1864 RMa III, 1, | skazy winy pierworodnej, dopełniwszy biegu życia ziemskiego,
1865 EV Wprow, 3, | doświadczenia Roku Rodziny, dopisując jak gdyby symboliczne zakończenie
1866 LE V, | świeckie również dzieła dopomagać sobie wzajemnie do bardziej
1867 DV 1, | znaczy także, iż będzie dopomagał we właściwym zrozumieniu
1868 RH I, 5 | zespolenie wokół Następcy Piotra, dopomagało w rozproszeniu wątpliwości,
1869 SRS V, | niszczącej tkankę społeczną, ale dopominając się o swoje słuszne prawa,
1870 FR V, 1, | klasycznej, której pojęcia dopomogły w rozumowym wyjaśnieniu
1871 VS III, 1, | współczesnej kultury, dlatego dopomożenie człowiekowi w odnalezieniu
1872 EE IV, 45 | interkomunii, niemożliwej dopóty, dopóki nie będą w pełni
1873 LE V, | ludzkiej pracy. Są ważnym dopowiedzeniem do tej wielkiej, chociaż
1874 DM IV, | i ewentualnie stopniowo dopracował się jakiegoś zasobu dóbr
1875 EE Zak, 62 | nami:~nakarm nas i strzeż,~doprowadź nas do wiecznych dóbr~w
1876 CA III, | drogowskazów, a nierzadko doprowadzał do tego, iż w nieustannym
1877 VS I, 8, | nauczaniem i postępowaniem doprowadzali do podziałów38. ~
1878 EV III, 5, | przerywania ciąży i eutanazji doprowadziłoby nieuchronnie do rozpowszechnienia
1879 UUS III, 1, | rozwiązaniami, które nie doprowadziłyby do niczego trwałego ani
1880 EV I, 2, | procesie historycznym, który doprowadziwszy do odkrycia idei „praw człowieka” —
1881 CA III, | autokratycznych została doprowadzona do ostateczności zasada
1882 VS III, 8, | jaśnieje prawda o dobru doprowadzonym aż do doskonałości. Nie
1883 DM VI, | zniweczenia siebie samej jeśli nie dopuści się do kształtowanie życia
1884 DV 2, | bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto
1885 EV III, 12, | poświęcić wam, kobiety, które dopuściłyście się przerwania ciąży. Kościół
1886 VS II, 3, | współczesnej teologii moralnej, nie dopuszczając jednak, aby tezy oparte
1887 VS I, 7, | małżeństwa i odrzuca przepis dopuszczający oddalenie żony; odwołuje
1888 EV III, 5, | rzecz wprowadzenia ustaw dopuszczających przerywanie ciąży, popierane
1889 SRS VI, | rządami demokratycznymi i dopuszczającymi uczestnictwo. Oby ten proces
1890 CA I, | przekazała nam historia na temat dopuszczalnej wówczas, a przynajmniej
1891 EV I, 4, | są ideologie kontestujące dopuszczalność jakichkolwiek interwencji
1892 FR VII, 1, | a więc niezmiennych: o dopuszczalności lub niedopuszczalności określonego
1893 VS II, 13, | mógłby być uznany za moralnie dopuszczalny, jeśli intencja podmiotu,
1894 LE IV, | wspólnego człowieczeństwa, gdyby dopuszczało się do życia społecznego,
1895 EV III, 3, | ramach badań biomedycznych i dopuszczanych przez prawo niektórych państw.
1896 EV III, 5, | decyzję posuwając się nawet do dopuszczenia przerywania ciąży i eutanazji. ~
1897 EV III, 5, | które zostały co prawda dopuszczone przez prawodawstwo państwowe,
1898 EV III, 10, | pełnią właściwą sobie misję doradzania i prewencji, kierując się
1899 FR III, 2, | żyć samotnie. Rodzi się i dorasta w rodzinie, aby później
1900 FR IV, 3, | który pozwala osiągać doraźne cele, czerpać korzyści i
1901 FR Wprow, 0, | od prawdy, przedkładając doraźny sukces nad trud cierpliwego
1902 UUS II, 5, | dowolnym lub związanym z doraźnymi okolicznościami, ale jest
1903 UUS I, 5, (50) | Sagheddu urodziła się w Dorgali (Sardynia) 17 marca 1914
1904 FR VII, 2, | bytu zgodnie z wymogami i z dorobkiem całej tradycji filozoficznej,
1905 SA I, | Leon XIII ustanowił ich doroczne święto liturgiczne w dniu
1906 FR III, 1, | sobą i wzrastać jako osoba dorosła i dojrzała. ~
1907 SRS IV, | mężczyźnie czy kobiecie, dziecku, dorosłemu czy człowiekowi starszemu,
1908 LE IV, | pracy poszczególnych państw, dosięgając w końcu człowieka pracy,
1909 CA IV, | na przyszłość, dbając o doskonalenie kwalifikacji własnych pracowników
1910 LE V, | tego, aby dobra stworzone doskonalone były dzięki ludzkiej pracy,
1911 FR I, 1, | doprowadził do końca i do doskonałoś,» 10. ~Historia jest zatem
1912 UUS II, 4, | zawsze może posłużyć ku doskonalszemu wniknięciu w samą tajemnicę
1913 RMa II, 2, | śpiewać i przeżywać w sposób doskonalszy Magnificat. ~ ~
1914 SRS IV, | zastępowanie ich innymi, jeszcze doskonalszymi Jest to tak zwana cywilizacja „
1915 FR IV, 1, | zastrzeżonej dla niewielu doskonałych. Tego właśnie typu ezoteryczne
1916 VS II, 5, | się o nie w najbardziej dosłownym i fundamentalnym sensie (
1917 RMi V, 7, | Kościoła, do którego ludzie dostają się przez chrzest jak przez
1918 EE I, 12 | umożliwia ludziom współczesnym dostąpienie pojednania, które Chrystus
1919 EE V, 47 | docenia namaszczenie, którego dostąpił jako zapowiedź tej czci,
1920 VS II, 4, | gdyby Jego żywym obrazem, dostąpiła udziału w godności i imieniu
1921 CA V, | zapewniających możliwości pracy, dostarczanie bodźców tam, gdzie owa działalność
1922 SRS V, | działania Ducha Świętego dostarczy naszemu spojrzeniu na świat
1923 CA IV, | słusznie, choć jeszcze nie w dostatecznej mierze okazuje się troskę
1924 LE II, | przedsiębiorców, ale nie troszczył się dostatecznie o zabezpieczenie praw człowieka
1925 VS II, 13, | Niektórzy nie doceniają w sposób dostateczny znaczenia faktu, że wola
1926 CA I, | Warstwa bowiem bogatych, dostatkami obwarowana, mniej potrzebuje
1927 DM VI, | zasobnych, sytych, żyjących w dostatku, hołdujących konsumpcji
1928 CA IV, | przedsiębiorstwa, a także w pracy dostawców i konsumpcji klientów włączonych
1929 LE II, | gdy wraz z coraz szerszym dostępem do wykształcenia, z coraz
1930 FR Zak, 0, | może dokonać refleksji dostępnej i sensownej także dla tych,
1931 SRS III, | rozwojowi. W rezultacie, dostępność kapitałów i fakt ich przyjęcia
1932 VS II, 13, | naturalne, jest zasadniczo dostępny dla ludzkiego rozumu. Poszukiwanie
1933 EE V, 47 | synoptycznych porusza prostotą i « dostojnością », z jaką Jezus w wieczór
1934 SA IV, | liturgii bizantyjskiej oraz dostosowali do umysłowości i obyczajów
1935 LE IV, | Rozsądne planowanie i dostosowana do niego organizacja pracy
1936 VS III, 6, | miary dobra i zła w celu dostosowania jej do okoliczności. Podczas
1937 VS Wprow, 1, | Ewangelii, tak aby mógł w sposób dostosowany do mentalności każdego pokolenia
1938 RMi V, 2, | słuchających, językiem konkretnym i dostosowanym do okoliczności. Działa
1939 CA V, | zastąpić innymi, lepiej dostosowanymi do czasów.~W tym kontekście
1940 EE V, 52 | wspólnota, która się do nich dostosowuje, ukazują w sposób dyskretny,
1941 EE I, 15 | Boskim Sakramencie. « Nie dostrzegaj – zachęca św. Cyryl Jerozolimski –
1942 RMa III, 2, | chrześcijańskiego zawsze dostrzegała głęboką więź pomiędzy nabożeństwem
1943 UUS I, 5, | w tych, którzy nigdy nie dostrzegali jej potrzeby. Miłość tworzy
1944 FR V, 1, | nieufności wobec rozumu, dostrzegalna w najnowszych postaciach
1945 VS I, 3, | ukryte uczucia Ty przenikasz, dostrzegam tajemnice Twojej wiedzy.
1946 UUS III, 5, | polega przede wszystkim na dostrzeganiu ekumenicznych dążeń większości
1947 CA II, | bardziej niepokojących sygnałów dostrzeganych przez jego następców. Papież
1948 RH I, 2 | precedensu w historii — dostrzegłem w tym jakby wymowny znak
1949 UUS II, 4, | między członkami Wspólnot, dostrzegliśmy świadectwo, jakie inni chrześcijanie
1950 EV III, 12, | raczej dopomóc każdemu w dostrzeżeniu ich głębokiej tajemnicy,
1951 FR II, 1, | Mdr 13, 5). Zostaje tutaj dostrzeżony pierwszy stopień Bożego
1952 EV II, 3 | przywróciło siły” (Dz 3, 16): doświadczając ułomności ludzkiej egzystencji,
1953 EE Wpr, 3 | gdy Chrystus na modlitwie doświadczał śmiertelnej trwogi, « a
1954 RH IV, 5 | uzyskuje także tę jakby doświadczalną pewność, że jest po prostu
1955 FR Wprow, 0, | opartych zasadniczo na wiedzy doświadczalnej, pod wpływem błędnego przeświadczenia,
1956 DM V, | sposób najbardziej poniekąd doświadczalny i „historyczny” odsłonić
1957 CA VI, | praktycznym i w pewnym sensie doświadczalnym. Sytuuje się ona w miejscu
1958 EE Wpr, 8 | moich Mszy św. sprawia, iż doświadczam bardzo mocno uniwersalnego –
1959 EV III, 11, | wyrazem jest solidarność, doświadczana wewnątrz i na zewnątrz rodziny
1960 LE II, | powszechnie znanym, bo powszechnie doświadczanym. Wiedzą o nim ludzie pracy
1961 SRS IV, | zwłaszcza po tragicznych doświadczeniach obu wojen światowych oraz
1962 DM III, (4) | odpowiadają świadomości i doświadczeniom współczesnego im człowieka.
1963 UUS II, 12, | źródłem wielkiej otuchy. Doświadczyliśmy obecności Pana wśród nas.~
1964 EV III, 5, | zwłaszcza tych, które doświadczyły już gorzkich konsekwencji
1965 DM V, | Zmartwychwstałego. Jako o Tej, która doświadczywszy miłosierdzia w sposób wyjątkowy,
1966 EV II, 10, | człowiek rychło zaczyna się doszukiwać jego ograniczeń, sposobów
1967 UUS II, 11, | Przyzywając Ducha Świętego, doszukują się w Piśmie Świętym Boga
1968 FR VII, 2, | przekroczenie wszelkich granic i dotarcie aż do Tego, który wszystko
1969 FR I, 2, | czemu zmierzałem i dokąd dotarłem? Czego pragnąłem i za czym
1970 SA II, | zgodę, ruszyli w drogę i dotarli do Państwa Wielkomorawskiego –
1971 EV III, 4, | nieuchronnie wystawiona na coraz dotkliwsze cierpienie. ~Ponadto człowiek,
1972 RH III, 5 | staje się to szczególnie dotkliwym i z punktu widzenia postępu
1973 FR VII, 1, | doświadczeniu zła, jakie dotknęło naszą epokę. W obliczu tragizmu
1974 FR II, 2, | pierwotnego nieposłuszeństwa dotknęły wszystkich ludzi, zadając
1975 EV III, 10, | narodzonemu dziecku albo starcowi dotkniętemu przez cierpienie lub bliskiemu
1976 EV I, 5, | nawet krajom najboleśniej dotkniętym przez nędzę i choroby endemiczne.
1977 CA IV, | Ci, którzy nie potrafią dotrzymać kroku postępowi czasu, łatwo
1978 UUS I, 2, | który mądrze i cierpliwie dotrzymuje tego, co nam grzesznikom
1979 DM III, (4) | Nim Przymierze, gdy nie dotrzymywał jego warunków. Ale właśnie
1980 RH III, 3 | perspektywie. Czy wszystkie dotychczasowe i dalsze osiągnięcia techniki
1981 SRS V, | cnotą chrześcijańską. Już w dotychczasowym rozważaniu można było dostrzec
1982 FR VI, 2, | Istnieje też aspekt obiektywny, dotyczący treści filozofii: Objawienie
1983 CA I, | mówiono wówczas — nie może dotyczyć określania tych umów, lecz
1984 FR V, 1, | przeciwnych kierunkach, dotyczyła z jednej strony fideizmu59
1985 UUS II, 11, | się w okresie Reformacji, dotyczyły Kościoła, sakramentów i
1986 VS III, 7, | Dechrystianizacja, dotykająca boleśnie całe narody i społeczności,
1987 SRS V, | rozrzewnieniem wobec zła dotykającego wielu osób, bliskich czy
1988 DV 1, | Niego „patrzyli”, a nawet „dotykali swymi rękami”, jak to na
1989 CA V, | Wolność jednak w pełni jest dowartościowana jedynie poprzez przyjęcie
1990 CA IV, | jakiejś społeczności okazji do dowartościowania jej pracy, płynie również
1991 DV 3, | innymi braćmi w realizacji i dowartościowaniu tego wszystkiego, co we
1992 DM IV, | poniżony, ale odnaleziony i „dowartościowany”. Ojciec ukazuje mu nade
1993 RMi I, 1, | Odczuwając potrzebę odkrywania i dowartościowywania wszelkiego rodzaju darów,
1994 SRS III, | tak nie zostało również dowiedzione, że każdy wzrost demograficzny
1995 FR III, 1, | różnych epokach człowiek dowiódł, że potrafi wypowiedzieć
1996 CA III, | człowieka, ale rzeczywistość dowiodła, że nie da się tego dokonać,
1997 EV III, 3, | genetyka potwierdza cennymi dowodami. Ukazała ona, że od pierwszej
1998 LE IV, | społeczne. Wszystko to wskazuje dowodnie, jak doniosłe znaczenie
1999 FR III, 2, | udoskonalać, zdobywając osobiście dowody na jej potwierdzenie; z
2000 VS II, 7, (94) | człowieczeństwa, to tym samym dowodzą jednoznacznie istnienia
2001 FR IV, 2, | rozumu pochodzą od Boga dowodził to nie mogą sobie wzajemnie
2002 EV II, 7, | wolności «używania» lub dowolnego dysponowania rzeczami. Ograniczenie
2003 RMi II, 4, | programem, które można dowolnie opracowywać, ale jest przede
2004 SRS IV, | roślin, zwierząt — w sposób dowolny, jedynie według własnych
2005 UUS II, 5, | chrześcijan nie jest czymś dowolnym lub związanym z doraźnymi
|