„A oto podszedł do niego pewien
człowiek” (Mt 19, 16)
6. Rozmowa Jezusa
z bogatym młodzieńcem przytoczona w 19. rozdziale Ewangelii
św. Mateusza, daje nam sposobność do ponownego
wysłuchania Jego nauczania moralnego, ujętego w żywej i
wyrazistej formie: „A oto przyszedł do Niego pewien człowiek i
zapytał: «Nauczycielu, co dobrego mam czynić, aby otrzymać
życie wieczne?» Odpowiedział mu: «Dlaczego Mnie pytasz o dobro? Jeden
jest tylko Dobry. A jeśli chcesz osiągnąć życie,
zachowaj przykazania». Zapytał Go: «Które?» Jezus
odpowiedział: «Oto te: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij,
nie zeznawaj fałszywie, czcij ojca i matkę oraz miłuj swego
bliźniego jak siebie samego!» Odrzekł Mu młodzieniec:
«Przestrzegałem tego wszystkiego, czego mi jeszcze brakuje?» Jezus mu
odpowiedział: «Jeśli chcesz być doskonały, idź,
sprzedaj, co posiadasz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w
niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!»” (Mt 19, 16-21)
13.
7. „A oto
podszedł pewien człowiek”. W młodzieńcu, którego
Ewangelia Mateusza nie podaje, możemy rozpoznać każdego
człowieka, zbliżającego się świadomie lub
nieświadomie do Chrystusa, Odkupiciela człowieka, i
stawiającego Mu pytanie moralne. Młodzieniec pyta nie tyle
o to, jakich zasad należy przestrzegać, ale jak
osiągnąć pełny sens życia. To dążenie
bowiem stanowi rzeczywiste podłoże każdej ludzkiej decyzji i
działania, to ukryte poszukiwanie i wewnętrzny impuls porusza
ludzką wolność. Pytanie młodzieńca odwołuje
się ostatecznie do Dobra absolutnego, które nas pociąga i
wzywa, jest echem Bożego powołania, źródła i celu
życia człowieka. Właśnie w tej perspektywie Sobór
Watykański II zachęcał do takiego doskonalenia teologii
moralnej, by jej prezentacja rzucała światło na najwyższe
powołanie, jakie wierni otrzymali w Chrystusie14 - jedynej
odpowiedzi, która zaspokaja pragnienie serca człowieka.
Aby
umożliwić ludziom to „spotkanie” z Chrystusem, Bóg dał im
swój Kościół. Istotnie,
„Kościół temu jednemu pragnie służyć,
ażeby każdy człowiek mógł odnaleźć
Chrystusa, aby Chrystus mógł z każdym iść przez
życie” 15.
|