1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-4000 | 4001-4500 | 4501-5000 | 5001-5500 | 5501-6000 | 6001-6500 | 6501-6634
Czesc, Dzial, Rozdzial, Numer
1 Wstep | ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy" (
2 Wstep, 0,0 | I. Życie człowieka - znać
3 Wstep, 0,0 | Życie człowieka - znać i kochać Boga~
4 Wstep, 0,0,1 | nieskończenie doskonały i szczęśliwy zamysłem czystej
5 Wstep, 0,0,1 | Dlatego w każdym czasie i w każdym miejscu jest On
6 Wstep, 0,0,1 | człowiekowi. Powołuje go i pomaga mu szukać, poznawać
7 Wstep, 0,0,1 | pomaga mu szukać, poznawać i miłować siebie ze wszystkich
8 Wstep, 0,0,1 | posłał jako Odkupiciela i Zbawiciela, gdy nadeszła
9 Wstep, 0,0,1 | nadeszła pełnia czasów. W Nim i przez Niego Bóg powołuje
10 Wstep, 0,0,2 | głoszenia Ewangelii: "Idźcie... i nauczajcie wszystkie narody,
11 Wstep, 0,0,2 | udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
12 Wstep, 0,0,2 | chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je
13 Wstep, 0,0,2 | posłaniem, Apostołowie "poszli i głosili Ewangelię wszędzie,
14 Wstep, 0,0,2 | Pan współdziałał z nimi i potwierdzał naukę znakami,
15 Wstep, 0,0,3 | przyjęli wezwanie Chrystusa i odpowiedzieli na nie dobrowolnie,
16 Wstep, 0,0,3 | celebrując ją w liturgii i w modlitwiel .~
17 Wstep, 0,0,4 | Kościele, by formować uczniów i pomagać ludziom wierzyć,
18 Wstep, 0,0,4 | imię, by wychowywać ich i kształtować w tym życiu
19 Wstep, 0,0,4 | kształtować w tym życiu i w ten sposób budować Ciało
20 Wstep, 0,0,5 | wierze dzieci, młodzieży i dorosłych; obejmuje przede
21 Wstep, 0,0,5 | ogół w sposób systematyczny i całościowy w celu wprowadzenia
22 Wstep, 0,0,6 | świadectwo apostolskie i misyjne4.~
23 Wstep, 0,0,7 | jest ściśle złączona i związana z całym życiem
24 Wstep, 0,0,7 | rozprzestrzenianie się Kościoła w świecie i jego wzrost liczebny, ale
25 Wstep, 0,0,7 | bardziej jego rozwój wewnętrzny i jego zgodność z zamysłem
26 Wstep, 0,0,8 | św. Cyryl Jerozolimski i św. Jan Chryzostom, św.
27 Wstep, 0,0,8 | Chryzostom, św. Ambroży i św. Augustyn oraz inni Ojcowie,
28 Wstep, 0,0,9 | W swoich konstytucjach i dekretach postawił on katechezę
29 Wstep, 0,0,9 | który nosi także jego imię i stanowi dzieło o wielkim
30 Wstep, 0,0,9 | dzięki takim świętym biskupom i teologom, jak św. Piotr
31 Wstep, 0,0,9 | Turybiusz z Mongrovejo i św. Robert Bellarmin, pociągnął
32 Wstep, 0,0,10| poświęcone ewangelizacji (1974) i katechezie (1977) oraz ogłoszone
33 Wstep, 0,0,10| Evangelii nuntiandi (1975) i Catechesi tradendae (1979).
34 Wstep, 0,0,10| katolickiej w dziedzinie wiary i moralności6. Ojciec święty
35 Wstep, 0,0,10| potrzebie Kościoła powszechnego i Kościołów partykularnych"
36 Wstep, 0,0 | III. Cel i adresaci Katechizmu~
37 Wstep, 0,0,11| przedstawienie organicznego i syntetycznego wykładu istotnych
38 Wstep, 0,0,11| syntetycznego wykładu istotnych i podstawowych treści nauki
39 Wstep, 0,0,11| obejmujących zarówno wiarę, jak i moralność w świetle Soboru
40 Wstep, 0,0,11| Soboru Watykańskiego II i całości Tradycji Kościoła.
41 Wstep, 0,0,11| Święci Ojcowie, liturgia i Urząd Nauczycielski Kościoła.
42 Wstep, 0,0,12| biskupów jako nauczycieli wiary i pasterzy Kościoła. Zostaje
43 Wstep, 0,0,12| katechizmów, do kapłanów i katechetów. Będzie także
44 Wstep, 0,0,14| 14 Ci, którzy przez wiarę i chrzest należą do Chrystusa,
45 Wstep, 0,0,14| zwraca się do człowieka i udziela się człowiekowi,
46 Wstep, 0,0,14| wszelkiego dobra, jako Odkupiciel i jako Uświęciciel, i formułuje
47 Wstep, 0,0,14| Odkupiciel i jako Uświęciciel, i formułuje je wokół "trzech
48 Wstep, 0,0,14| Jego Syna, naszego Pana i Zbawiciela, i Ducha Świętego
49 Wstep, 0,0,14| naszego Pana i Zbawiciela, i Ducha Świętego w świętym
50 Wstep, 0,0,15| zawsze przez Jezusa Chrystusa i Ducha Świętego, jest uobecniane
51 Wstep, 0,0,16| wiodące do niego: prawe i wolne działanie z pomocą
52 Wstep, 0,0,16| działanie z pomocą prawa i łaski Bożej (dział pierwszy);
53 Wstep, 0,0,17| Katechizmu mówi o sensie i znaczeniu modlitwy w życiu
54 Wstep, 0,0,17| powinniśmy oczekiwać w nadziei i których Ojciec niebieski
55 Wstep, 0,0,23| jej zakorzenienie w życiu i promieniowanie nią przez
56 Wstep, 0,0,24| proponuje adaptacji wykładu i metod katechetycznych, jakich
57 Wstep, 0,0,24| oraz sytuacji społecznych i eklezjalnych tych, do których
58 Wstep, 0,0,24| może więc za pomocą jednej i niezmiennej metody pouczać
59 Wstep, 0,0,24| niezmiennej metody pouczać i formować wiernych w prawdziwej
60 Wstep, 0,0,24| nauczania o tajemnicach wiary i normach obyczajów powinni
61 Wstep, 0,0,24| swoje słowa do umysłowości i możliwości słuchaczy11.~
62 Wstep, 0,0,25| przedmiotem wiary, nadziei i działania, ale przede wszystkim
63 I, 1,0,26 | praktykowaniu przykazań i w modlitwie, zaczynamy od
64 I, 1,0,26 | Bogu, który mu się objawia i udziela, przynosząc równocześnie
65 I, 1,1 | I. Pragnienie Boga~
66 I, 1,1,27 | on stworzony przez Boga i dla Boga. Bóg nie przestaje
67 I, 1,1,27 | przyciągać człowieka do siebie i tylko w Bogu człowiek znajdzie
68 I, 1,1,27 | człowiek znajdzie prawdę i szczęście, których nieustannie
69 I, 1,1,27 | Bóg stworzył go z miłości i wciąż z miłości zachowuje,
70 I, 1,1,27 | dobrowolnie uznaje ową miłość i powierza się swemu Stwórcy1.~
71 I, 1,1,28 | poszukiwanie Boga przez wierzenia i akty religijne (modlitwy,
72 I, 1,1,28 | Określił właściwe czasy i granice ich zamieszkania,
73 I, 1,1,28 | Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy (Dz 17, 26-28).~
74 I, 1,1,29 | zapomnieć o tej "wewnętrznej i życiodajnej łączności z
75 I, 1,1,29 | religijna, troski doczesne i bogactwa4, zły przykład
76 I, 1,1,29 | ze strachu przed Bogiem5 i do ucieczki przed Jego wezwaniem6.~
77 I, 1,1,30 | dzięki temu znalazł życie i szczęście. Takie szukanie
78 I, 1,1,30 | Jakże wielki jesteś, Panie, i godny, by Cię sławić. Wspaniała
79 I, 1,1,30 | świadectwo swego grzechu i dowód tego, że Ty pysznym
80 I, 1,1,30 | Stworzyłeś nas bowiem dla siebie i niespokojne jest nasze serce,
81 I, 1,1,31 | powołany, by Go poznawać i miłować, szukając Boga,
82 I, 1,1,31 | przyrodnicze, ale o "spójne i przekonujące argumenty",
83 I, 1,1,31 | stworzenie: świat materialny i osoba ludzka.~
84 I, 1,1,32 | biorąc za punkt wyjścia ruch i stawanie się, przygodność,
85 I, 1,1,32 | się, przygodność, porządek i piękno świata, można poznać
86 I, 1,1,32 | poznać Boga jako początek i cel wszechświata. ~Święty
87 I, 1,1,32 | które rozprzestrzenia się i rozprasza; zapytaj piękno
88 I, 1,1,32 | Wszystko odpowie ci: Spójrz i zauważ, jakie to piękne.
89 I, 1,1,33 | swoją otwartością na prawdę i piękno, swoim zmysłem moralnym,
90 I, 1,1,33 | moralnym, swoją wolnością i głosem sumienia, swoim dążeniem
91 I, 1,1,33 | dążeniem do nieskończoności i szczęścia. W tej wielorakiej
92 I, 1,1,34 | 34 Świat i człowiek świadczą o tym,
93 I, 1,1,34 | jest pierwszą przyczyną i ostatecznym celem wszystkiego, "
94 I, 1,1,35 | zechciał objawić mu się i udzielić łaski, by mógł
95 I, 1,1,35 | przygotować człowieka do wiary i pomóc mu stwierdzić, że
96 I, 1,1,36 | Matka Kościół utrzymuje i naucza, że naturalnym światłem
97 I, 1,1,36 | pewny poznać Boga, początek i cel wszystkich rzeczy"12.
98 I, 1,1,37 | siłach dojść do prawdziwego i pewnego poznania tak jedynego
99 I, 1,1,37 | Opatrzność czuwa nad światem i nim rządzi, jak i prawa
100 I, 1,1,37 | światem i nim rządzi, jak i prawa naturalnego, które
101 I, 1,1,37 | naszych duszach. Skuteczne i owocne wykorzystanie za
102 I, 1,1,37 | oraz relacji między Bogiem i ludźmi przekraczają w sposób
103 I, 1,1,37 | podpadających pod zmysły i gdy powinny one wyrazić
104 I, 1,1,37 | one wyrazić się w czynach i kształtować życie, wymagają
105 I, 1,1,37 | od człowieka poświęcenia i wyrzeczenia się siebie.
106 I, 1,1,37 | wynikające z wpływu zmysłów i wyobraźni oraz ze złych
107 I, 1,1,38 | by nawet prawdy religijne i moralne, które same przez
108 I, 1,1,38 | łatwy, z zupełną pewnością i bez domieszki błędu"15.~
109 I, 1,1,39 | o Bogu wszystkim ludziom i z wszystkimi ludźmi. Przekonanie
110 I, 1,1,39 | innymi religiami, z filozofią i nauką, a także z niewierzącymi
111 I, 1,1,39 | a także z niewierzącymi i ateistami.~
112 I, 1,1,40 | punkt wyjścia stworzenie, i to tylko według naszego
113 I, 1,1,40 | ograniczonego sposobu poznania i myślenia.~
114 I, 1,1,41 | człowiek - stworzony na obraz i podobieństwo Boże. Różnorodne
115 I, 1,1,41 | stworzeń, "bo z wielkości i piękna stworzeń poznaje
116 I, 1,1,42 | co ograniczone, obrazowe i niedoskonałe, by nie pomieszać "
117 I, 1,1,42 | niepojętego, niewidzialnego i nieuchwytnego"16 Boga z
118 I, 1,1,43 | podobieństwo między Stwórcą i stworzeniem, to zawsze niepodobieństwo
119 I, 1,1,43 | jest jeszcze większe"17, i że "mówiąc o Bogu, nie możemy
120 I, 1,1,43 | ale wyłącznie kim nie jest i jakie miejsce zajmują inne
121 I, 1,1,44 | Człowiek ze swej natury i powołania jest istotą religijną.
122 I, 1,1,44 | religijną. Wychodząc od Boga i zdążając do Boga, człowiek
123 I, 1,1,45 | skończy się wszelki ból i wszelki trud. Moje życie
124 I, 1,1,46 | słucha orędzia stworzeń i głosu swego sumienia, może
125 I, 1,1,46 | istnienia Boga, Przyczyny i Celu wszystkiego.~
126 I, 1,1,47 | Kościół naucza, że jedynego i prawdziwego Boga, naszego
127 I, 1,1,47 | prawdziwego Boga, naszego Stwórcę i Pana, można poznać w sposób
128 I, 1,2,50 | postanowienia Bóg objawia się i udziela człowiekowi. Czyni
129 I, 1,2,50 | naszego Pana Jezusa Chrystusa, i Ducha Świętego.~~
130 I, 1,2 | I. Bóg objawia swój "zamysł
131 I, 1,2,51 | się Bogu w swej dobroci i mądrości objawić siebie
132 I, 1,2,51 | mądrości objawić siebie samego i ujawnić nam tajemnicę woli
133 I, 1,2,51 | do Ojca w Duchu Świętym i stają się uczestnikami Boskiej
134 I, 1,2,52 | odpowiedzi, do poznawania Go i miłowania ponad to wszystko,
135 I, 1,2,53 | równocześnie "przez wydarzenia i słowa wewnętrznie ze sobą
136 I, 1,2,53 | kulminacyjnego w Osobie i posłaniu Słowa Wcielonego,
137 I, 1,2,53 | przyzwyczajania się do siebie Boga i człowieka: "Słowo Boże zamieszkało
138 I, 1,2,53 | zamieszkało w człowieku i stało się Synem Człowieczym,
139 I, 1,2,54 | Słowo stwarzając wszystko i zachowując, daje ludziom
140 I, 1,2,54 | przyoblekając ich blaskiem łaski i sprawiedliwości.~
141 I, 1,2,55 | przez obietnicę odkupienia; i bez przerwy troszczył się
142 I, 1,2,56 | zgromadzonych "według swych krajów i swego języka, według szczepów
143 I, 1,2,56 | języka, według szczepów i według narodów" (Rdz 10,
144 I, 1,2,57 | zarazem kosmiczny, społeczny i religijny porządek wielości
145 I, 1,2,57 | oraz bałwochwalstwo narodu i jego przywódcy nieustannie
146 I, 1,2,58 | Chrystusa18, oraz "Noego, Daniela i Hioba" (Ez 14,14). Pismo
147 I, 1,2,59 | wyjścia "z ziemi rodzinnej i z domu...Ojca" (Rdz 12,1),
148 I, 1,2,61 | 61 Patriarchowie i prorocy oraz inne postacie
149 I, 1,2,61 | Starego Testamentu byli i zawsze będą czczeni jako
150 I, 1,2,62 | nim przymierze na Synaju i przez Mojżesza daje mu swoje
151 I, 1,2,62 | swoje Prawo, by uznał Go i służył Mu jako jedynemu
152 I, 1,2,62 | jako jedynemu prawdziwemu i żywemu Bogu, opatrznościowemu
153 I, 1,2,62 | Bogu, opatrznościowemu Ojcu i sprawiedliwemu Sędziemu,
154 I, 1,2,64 | zbawienia, w oczekiwaniu nowego i wiecznego Przymierza przeznaczonego
155 I, 1,2,64 | przede wszystkim ubodzy i pokorni Pana30. Żywą nadzieję
156 I, 1,2,64 | Miriam, Debora, Anna, Judyta i Estera. Najdoskonalszą figurą
157 I, 1,2 | Chrystus Jezus - "Pośrednik i Pełnia całego Objawienia"
158 I, 1,2,65 | 65 "Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał
159 I, 1,2,65 | jest jedynym, doskonałym i ostatecznym Słowem Ojca.
160 I, 1,2,65 | Nim powiedział On wszystko i nie będzie już innego słowa
161 I, 1,2,65 | powiedział nam wszystko naraz i nie ma już nic więcej do
162 I, 1,2,66 | chrześcijańska, jako nowe i ostateczne przymierze, nigdy
163 I, 1,2,66 | przymierze, nigdy nie ustanie i nie należy się już spodziewać
164 I, 1,2,67 | Kościoła, umie rozróżniać i przyjmować to, co w tych
165 I, 1,2,68 | Bóg z miłości objawił się i udzielił człowiekowi. Przynosi
166 I, 1,2,68 | w ten sposób ostateczną i przeobfitą odpowiedź na
167 I, 1,2,68 | stawia sobie człowiek o sens i cel swego życia.~
168 I, 1,2,69 | tajemnicę przez wydarzenia czyny i przez słowa,~
169 I, 1,2,70 | upadku obiecał im zbawienie35 i ofiarował swoje przymierze.~
170 I, 1,2,71 | wieczne przymierze z Noem i wszystkimi istotami żyjącymi36.
171 I, 1,2,72 | 72 Bóg wybrał Abrahama i zawarł przymierze z nim
172 I, 1,2,72 | zawarł przymierze z nim i jego potomstwem. Uformował
173 I, 1,2,74 | ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy" (
174 I, 1,2,74 | głoszony wszystkim narodom i wszystkim ludziom, i by
175 I, 1,2,74 | narodom i wszystkim ludziom, i by w ten sposób Objawienie
176 I, 1,2,74 | zawsze zachowane w całości i przekazywane było wszystkim
177 I, 1,2 | I. Tradycja apostolska~
178 I, 1,2,75 | Proroków, którą sam wypełnił i ustami własnymi obwieścił,
179 I, 1,2,75 | wszelkiej prawdy zbawiennej i normy moralnej, przekazując
180 I, 1,2,76 | nauczaniem ustnym, przykładami i instytucjami przekazali
181 I, 1,2,76 | Chrystusa, z Jego zachowania się i czynów, albo czego nauczyli
182 I, 1,2,76 | Pisemnie: "przez tych Apostołów i mężów apostolskich, którzy
183 I, 1,2,77 | była zawsze w swej całości i żywotności w Kościele zachowywana,
184 I, 1,2,78 | swej nauce, w swym życiu i kulcie uwiecznia i przekazuje
185 I, 1,2,78 | życiu i kulcie uwiecznia i przekazuje wszystkim pokoleniom
186 I, 1,2,78 | wszystko, czym on jest, i to wszystko, w co wierzy"
187 I, 1,2,78 | przelewają się w działalność i życie wierzącego i modlącego
188 I, 1,2,78 | działalność i życie wierzącego i modlącego się Kościoła"44.~
189 I, 1,2,79 | Świętym, pozostaje obecne i aktywne w Kościele: "Bóg,
190 I, 1,2 | Relacja między Tradycją i Pismem świętym~Wspólne źródło...~
191 I, 1,2,80 | 80 "Tradycja święta i Pismo święte ściśle się
192 I, 1,2,80 | ściśle się z sobą łączą i komunikują... wypływając
193 I, 1,2,80 | zrastają się jakoś w jedno i zdążają do tego samego celu"
194 I, 1,2,80 | samego celu"46. Tradycja i Pismo święte uobecniają
195 I, 1,2,80 | Pismo święte uobecniają i ożywiają w Kościele misterium
196 I, 1,2,81 | Boże przez Chrystusa Pana i Ducha Świętego powierzone
197 I, 1,2,81 | zachowywali, wyjaśniali i rozpowszechniali".~
198 I, 1,2,82 | powierzone przekazywanie i interpretowanie Objawienia, "
199 I, 1,2,82 | należy z równym uczuciem czci i poważania przyjmować i mieć
200 I, 1,2,82 | czci i poważania przyjmować i mieć w poszanowaniu"47~Tradycja
201 I, 1,2,82 | poszanowaniu"47~Tradycja apostolska i tradycje eklezjalne~
202 I, 1,2,83 | mówimy, pochodzi od Apostołów i przekazuje to, co oni otrzymali
203 I, 1,2,83 | oni otrzymali z nauczania i przykładu Jezusa, oraz to,
204 I, 1,2,83 | dyscyplinarne, liturgiczne i pobożnościowe, jakie uformowały
205 I, 1,2,83 | stosownie do różnych miejsc i różnych czasów. W jej świetle
206 I, 1,2,84 | zawarty w świętej Tradycji i Piśmie świętym, został powierzony
207 I, 1,2,84 | braterskiej, w łamaniu chleba i w modlitwach, tak iż szczególna
208 I, 1,2,84 | jednomyślność przełożonych i wiernych w zachowywaniu
209 I, 1,2,84 | wiary, w praktykowaniu jej i wyznawaniu"49.~Urząd Nauczycielski
210 I, 1,2,86 | przekazane. Z rozkazu Bożego i przy pomocy Ducha Świętego
211 I, 1,2,86 | Bożego, święcie go strzeże i wiernie wyjaśnia. I wszystko,
212 I, 1,2,86 | strzeże i wiernie wyjaśnia. I wszystko, co podaje do wierzenia
213 I, 1,2,87 | uległością przyjmują nauczanie i wskazania, które są im przekazywane
214 I, 1,2,89 | Między naszym życiem duchowym i dogmatami istnieje organiczna
215 I, 1,2,89 | naszej wiary; oświecają ją i nadają jej pewność. I na
216 I, 1,2,89 | ją i nadają jej pewność. I na odwrót, jeśli nasze życie
217 I, 1,2,89 | jest prawe, to nasz rozum i nasze serce są otwarte na
218 I, 1,2,90 | 90 Wzajemne związki i spójność dogmatów można
219 I, 1,2,91 | uczestniczą w zrozumieniu i przekazywaniu prawdy objawionej.
220 I, 1,2,91 | Świętego, który ich poucza56 i prowadzi do całej prawdy57.~
221 I, 1,2,92 | nie może zbłądzić w wierze i tę szczególną swoją właściwość
222 I, 1,2,92 | zgodność w sprawach wiary i obyczajów"58.~
223 I, 1,2,93 | zmysłowi wiary, wzbudzonemu i podtrzymywanemu przez Ducha
224 I, 1,2,93 | z pomocą słusznego osądu i w sposób pewniejszy stosuje
225 I, 1,2,95 | święta Tradycja, Pismo święte i Urząd Nauczycielski Kościoła,
226 I, 1,2,95 | ściśle ze sobą się łączą i zespalają, że jedno bez
227 I, 1,2,96 | przez swoje przepowiadanie i pisma, pod natchnieniem
228 I, 1,2,97 | 97 "Święta Tradycja i Pismo święte stanowią jeden
229 I, 1,2,98 | swojej nauce, w swoim życiu i kulcie uwiecznia i przekazuje
230 I, 1,2,98 | życiu i kulcie uwiecznia i przekazuje wszystkim pokoleniom
231 I, 1,2,98 | wszystko, czym on jest, i to wszystko, w co wierzy"
232 I, 1,2,99 | wnika w nie coraz głębiej i coraz pełniej nim żyje.~
233 I, 1,2,100 | Nauczycielskiemu Kościoła, papieżowi i biskupom pozostającym w
234 I, 1,2 | I. Chrystus - jedyne Słowo
235 I, 1,2,103 | branego ze stołu Słowa Bożego i Ciała Chrystusa71.~
236 I, 1,2,104 | nieustannie znajduje swój pokarm i swoją moc72, ponieważ przyjmuje
237 I, 1,2,104 | miłościwie ze swymi dziećmi i prowadzi z nimi rozmowę"
238 I, 1,2 | II. Natchnienie i prawda Pisma świętego~
239 I, 1,2,105 | objawione, które są zawarte i wyrażone w Piśmie świętym,
240 I, 1,2,105 | ich częściami za święte i kanoniczne, dlatego że,
241 I, 1,2,105 | Świętego, Boga mają za Autora i jako takie zostały Kościołowi
242 I, 1,2,106 | używającymi swoich zdolności i sił, by dzięki Jego działaniu
243 I, 1,2,106 | dzięki Jego działaniu w nich i przez nich oni sami jako
244 I, 1,2,106 | przekazali na piśmie to wszystko, i tylko to, czego On chciał"
245 I, 1,2,107 | w sposób pewny, wiernie i bez błędu uczą prawdy, jaka
246 I, 1,2,108 | nie słowa spisanego, lecz i milczącego, ale Słowa Wcielonego
247 I, 1,2,108 | milczącego, ale Słowa Wcielonego i żywego"78. Aby słowa Pisma
248 I, 1,2,109 | rzeczywiście zamierzali powiedzieć i co Bóg chciał nam ukazać
249 I, 1,2,110 | uwzględnić okoliczności ich czasu i kultury, "rodzaje literackie"
250 I, 1,2,110 | sposoby myślenia, mówienia i opowiadania. Inaczej bowiem
251 I, 1,2,110 | Inaczej bowiem ujmuje się i wyraża prawdę w różnego
252 I, 1,2,111 | święte powinno być czytane i interpretowane w tym samym
253 I, 1,2,112 | przede wszystkim na "treść i jedność całego Pisma świętego".
254 I, 1,2,112 | Chrystus jest ośrodkiem i sercem, otwartym po wypełnieniu
255 I, 1,2,112 | teraz rozumieją, wiedzieli i rozeznawali, w jaki sposób
256 I, 1,2,114 | prawd wiary między sobą i w całości planu Objawienia. ~
257 I, 1,2,115 | Pisma świętego: dosłowny i duchowy; sens duchowy dzieli
258 I, 1,2,115 | sens alegoryczny, moralny i anagogiczny. Ścisła zgodność
259 I, 1,2,116 | przez słowa Pisma świętego i odkrywany przez egzegezę,
260 I, 1,2,117 | lecz także rzeczywistości i wydarzenia, o których mówi,
261 I, 1,2,117 | widzieć pewne rzeczywistości i wydarzenia w ich znaczeniu
262 I, 1,2,119 | nad głębszym zrozumieniem i wyjaśnieniem sensu Pisma
263 I, 1,2,119 | który ma od Boga polecenie i posłannictwo strzeżenia
264 I, 1,2,119 | posłannictwo strzeżenia i wyjaśniania słowa Bożego"
265 I, 1,2,120 | jeśli Księgę Jeremiasza i Lamentacje liczy się razem)
266 I, 1,2,120 | Lamentacje liczy się razem) i 27 ksiąg Nowego Testamentu95:~
267 I, 1,2,121 | są natchnione przez Boga i zachowują trwałą wartość96,
268 I, 1,2,122 | także "sprawy niedoskonałe i przemijające", świadczą
269 I, 1,2,122 | mądrość co do życia człowieka i przedziwny skarbiec modlitwy,
270 I, 1,2,124 | sposobem jest uobecnione i okazuje swoją siłę"98. Pisma
271 I, 1,2,124 | Jego nauczanie, Jego męka i Jego zmartwychwstanie, a
272 I, 1,2,125 | głównym świadectwem życia i nauki Słowa Wcielonego,
273 I, 1,2,126 | wyróżnić trzy etapy:~1. Życie i nauczanie Jezusa. Kościół
274 I, 1,2,126 | zbawienia rzeczywiście uczynił i czego uczył aż do dnia,
275 I, 1,2,126 | Pana to, co On powiedział i czynił, przekazali słuchaczom
276 I, 1,2,127 | jaką otacza ją liturgia, i nieporównany wpływ, jaki
277 I, 1,2,127 | byłaby lepsza, cenniejsza i wspanialsza niż tekst Ewangelii.
278 I, 1,2,127 | tekst Ewangelii. Rozważajcie i zachowujcie to, czego nasz
279 I, 1,2,127 | zachowujcie to, czego nasz Pan i Nauczyciel, Jezus Chrystus,
280 I, 1,2,127 | nauczał przez swoje słowa i co wypełniał przez swoje
281 I, 1,2,127 | sens103.~Jedność Starego i Nowego Testamentu~
282 I, 1,2,129 | świetle Chrystusa, który umarł i zmartwychwstał. Ta lektura
283 I, 1,2,130 | przykład powołanie patriarchów i Wyjście z Egiptu nie tracą
284 I, 1,2,131 | tkwi w słowie Bożym moc i potęga, że jest ono dla
285 I, 1,2,131 | ono dla Kościoła podporą i siłą żywotną, a dla synów
286 I, 1,2,131 | duszy oraz źródłem czystym i stałym życia duchowego"108. "
287 I, 1,2,132 | żywi się również korzystnie i święcie się przez nie rozwija
288 I, 1,2,132 | kaznodziejstwo, katecheza i wszelkie nauczanie chrześcijańskie,
289 I, 1,2,133 | 133 Kościół "usilnie i szczególnie upomina wszystkich
290 I, 1,2,134 | święte mówi o Chrystusie i całe Pismo święte wypełnia
291 I, 1,2,136 | autorów; On działa w nich i przez nich. W ten sposób
292 I, 1,2,138 | 138 Kościół przyjmuje i czci jako natchnione 46
293 I, 1,2,138 | ksiąg Starego Testamentu i 27 ksiąg Nowego Testamentu.~
294 I, 1,2,140 | z jedności zamysłu Boga i Jego Objawienia. Stary Testament
295 I, 1,2,140 | Nowy wypełnia Stary. Stary i Nowy Testament wyjaśniają
296 I, 1,2,141 | Pańskie"116. Pismo święte i Ciało Pańskie karmią cale
297 I, 1,2,141 | cale życie chrześcijańskie i kierują nim. "Twoje słowo
298 I, 1,2,141 | jest lampą dla moich stóp i światłem na mojej ścieżce" (
299 I, 1,3,142 | ludzi jak do przyjaciół i obcuje z nimi, by ich zaprosić
300 I, 1,3,142 | zaprosić do wspólnoty z sobą i przyjąć ich do niej"1. Adekwatną
301 I, 1,3,143 | Bogu całkowicie swój rozum i swoją wolę. Całą swoją istotą
302 I, 1,3 | I. Posłuszeństwo wiary~
303 I, 1,3,145 | wiarę żył jak "cudzoziemiec" i "pielgrzym" w Ziemi Obiecanej5.
304 I, 1,3,146 | Uwierzył Abraham Bogu i zostało mu to poczytane
305 I, 1,3,147 | który nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala" (Hbr 11,
306 I, 1,3,148 | przyjmuje Ona zapowiedź i obietnicę przyniesioną przez
307 I, 1,3,148 | niemożliwego" (Łk 1, 37)9, i dając swoje przyzwolenie: "
308 I, 1,3,150 | człowieka do Boga; równocześnie i w sposób nierozdzielny jest
309 I, 1,3,150 | przylgnięcie człowieka do Boga i uznanie prawdy, którą On
310 I, 1,3,150 | ludzką. Jest więc słuszne i dobre powierzyć się całkowicie
311 I, 1,3,150 | powierzyć się całkowicie Bogu i wierzyć w sposób absolutny
312 I, 1,3,150 | mówi. Byłoby rzeczą daremną i fałszywą pokładać taką wiarę
313 I, 1,3,151 | uczniów: "Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie!" (J 14,
314 I, 1,3,151 | J 6, 46), On sam Go zna i może Go objawić15.~Wierzyć
315 I, 1,3,152 | głębokości Boga samego... i tego, co Boskie, nie zna
316 I, 1,3,152 | jednego Boga, Ojca, Syna i Ducha Świętego.~
317 I, 1,3,153 | objawiły mu tego "ciało i krew, lecz Ojciec... który
318 I, 1,3,153 | łaskę Bożą uprzedzającą i wspomagającą oraz pomoce
319 I, 1,3,153 | który by poruszał serca i do Boga zwracał, otwierał
320 I, 1,3,153 | zwracał, otwierał oczy rozumu i udzielał Błąd! Nie określono
321 I, 1,3,153 | wszystkim słodyczy w uznawaniu i dawaniu wiary prawdzieBłąd!
322 I, 1,3,154 | tylko dzięki łasce Bożej i wewnętrznej pomocy Ducha
323 I, 1,3,154 | Okazanie zaufania Bogu i przylgnięcie do prawd objawionych
324 I, 1,3,154 | osoby mówią nam o sobie i swoich zamierzeniach, oraz
325 I, 1,3,154 | przykład, gdy mężczyzna i kobieta zawierają małżeństwo),
326 I, 1,3,154 | poddania naszego rozumu i naszej woli objawiającemu
327 I, 1,3,154 | objawiającemu się Bogu"18 i wejście w ten sposób w wewnętrzną
328 I, 1,3,155 | 155 W wierze rozum i wola człowieka współdziałają
329 I, 1,3,155 | łaską przez Boga"19.~Wiara i rozum~
330 I, 1,3,156 | objawione okazują się prawdziwe i zrozumiałe w świetle naszego
331 I, 1,3,156 | Tak więc cuda Chrystusa i świętych21, proroctwa, rozwój
332 I, 1,3,156 | świętych21, proroctwa, rozwój i świętość Kościoła, jego
333 I, 1,3,156 | Kościoła, jego płodność i trwałość "są pewnymi znakami
334 I, 1,3,157 | się niejasne dla rozumu i doświadczenia ludzkiego,
335 I, 1,3,158 | którym złożył swoją wiarę, i lepszego zrozumienia tego,
336 I, 1,3,158 | czyli całości zamysłu Bożego i tajemnic wiary, ich związku
337 I, 1,3,158 | ich związku między sobą i z Chrystusem, który stanowi
338 I, 1,3,158 | wierzę, aby rozumieć, i rozumiem, aby głębiej wierzyć"
339 I, 1,3,159 | 159 Wiara i nauka. "Chociaż wiara przewyższa
340 I, 1,3,159 | niezgodność między wiarą i rozumem. Ponieważ ten sam
341 I, 1,3,159 | który objawia tajemnice i udziela wiary, złożył w
342 I, 1,3,159 | sposób prawdziwie naukowy i z poszanowaniem norm moralnych,
343 I, 1,3,159 | sprawy bowiem świeckie i sprawy wiary wywodzą swój
344 I, 1,3,159 | Boga. Owszem, kto pokornie i wytrwale usiłuje zbadać
345 I, 1,3,160 | aby Mu służyli w Duchu i prawdzie; wezwanie takie
346 I, 1,3,160 | wprawdzie wzywał do wiary i nawrócenia, ale nikogo do
347 I, 1,3,161 | Wiara w Jezusa Chrystusa i w Tego, który Go posłał
348 I, 1,3,161 | podobać się Bogu>> (Hbr 11, 6) i dojść do udziału w Jego
349 I, 1,3,162 | dobrej walce, "mając wiarę i dobre sumienie. Niektórzy
350 I, 1,3,162 | 18-19). Aby żyć, wzrastać i wytrwać w wierze aż do końca,
351 I, 1,3,162 | podtrzymywana przez nadzieję37 i zakorzeniona w wierze Kościoła.~
352 I, 1,3,163 | uprzedzający doznawać radości i światła wizji uszczęśliwiającej,
353 I, 1,3,164 | postępujemy" (2 Kor 5, 7) i poznajemy Boga "jakby w
354 I, 1,3,164 | cierpienia, niesprawiedliwości i śmierci wydają się zaprzeczać
355 I, 1,3,164 | mogą one zachwiać wiarą i stać się dla niej pokusą.~
356 I, 1,3,165 | uczestnicząc w cierpieniu Syna i nocy Jego grobu; i tylu
357 I, 1,3,165 | Syna i nocy Jego grobu; i tylu innych świadków wiary: "
358 I, 1,3,165 | który nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala" (Hbr 12,
359 I, 1,3,166 | Nasza miłość do Jezusa i ludzi skłania nas do mówienia
360 I, 1,3,167 | swoją wiarę odpowiada Bogu i który uczy nas mówić: "Wierzę", "
361 I, 1,3 | I. "Wejrzyj, Panie, na wiarę
362 I, 1,3,168 | który wierzy pierwszy, i w ten sposób prowadzi, karmi
363 I, 1,3,168 | ten sposób prowadzi, karmi i podtrzymuje naszą wiarę.
364 I, 1,3,168 | śpiewamy w Te Deum), a z nim i w nim także my dochodzimy
365 I, 1,3,168 | chrzest otrzymujemy wiarę i nowe życie w Chrystusie.
366 I, 1,3,170 | rzeczywistości, które one wyrażają i których wiara pozwala nam "
367 I, 1,3,170 | One pozwalają nam wyrażać i przekazywać wiarę, celebrować
368 I, 1,3,170 | wspólnocie, przyswajać ją sobie i coraz bardziej nią żyć.~
369 I, 1,3,171 | Kościół, który jest "filarem i podporą prawdy" (1 Tm 3,
370 I, 1,3,171 | mówić, a przez to rozumieć i komunikować się, tak Kościół,
371 I, 1,3,171 | wprowadzać nas w rozumienie i życie wiary.~
372 I, 1,3,172 | językach, kulturach, ludach i narodach, Kościół nie przestaje
373 I, 1,3,172 | mają tylko jednego Boga i Ojca45. Św. Ireneusz z Lyonu,
374 I, 1,3,173 | otrzymawszy od Apostołów i ich uczniów wiarę... zachowuje
375 I, 1,3,173 | troskliwie to przepowiadanie i tę wiarę, jakby mieszkał
376 I, 1,3,173 | jakby miał jedną duszę i jedno serce; przepowiada
377 I, 1,3,173 | przepowiada wiarę, uczy jej i przekazuje głosem jednomyślnym,
378 I, 1,3,174 | treść Tradycji jest jedna i ta sama. Ani Kościoły założone
379 I, 1,3,174 | Kościoła jest więc wiarygodne i pewne, ponieważ w nim ukazuje
380 I, 1,3,175 | zamknięty we wspaniałym naczyniu i odmładza naczynie, które
381 I, 1,3,176 | ona przylgnięcie rozumu i woli do tego, co Bóg objawił
382 I, 1,3,176 | sobie przez swoje czyny i słowa.~
383 I, 1,3,177 | podwójne odniesienie: do osoby i do prawdy; akt wiary odnosi
384 I, 1,3,178 | tylko w Boga: Ojca, Syna i Ducha Świętego.~
385 I, 1,3,180 | aktem ludzkim, świadomym i wolnym, który odpowiada
386 I, 1,3,181 | poprzedza, rodzi, prowadzi i karmi naszą wiarę. Kościół
387 I, 1,3,182 | spisanym lub przekazanym, i co Kościół podaje do wierzenia
388 I, 1,3,183 | to sam Pan: "Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie
389 I, 1,3,184 | wszechmogącego, ~Stworzyciela nieba i ziemi~~~~~I w Jezusa Chrystusa,~
390 I, 1,3,184 | Stworzyciela nieba i ziemi~~~~~I w Jezusa Chrystusa,~Syna
391 I, 1,3,184 | Piłatem,~ukrzyżowan, umarł i pogrzebion.~Zstąpił do piekieł.~
392 I, 1,3,184 | przyjdzie sądzić~żywych i umarłych.~~Wierzę w Ducha
393 I, 1,3,184 | wszechmogącego, ~Stworzyciela nieba i ziemi,~wszystkich rzeczy
394 I, 1,3,184 | wszystkich rzeczy widzialnych ~i niewidzialnych.~I w jednego
395 I, 1,3,184 | widzialnych ~i niewidzialnych.~I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, ~
396 I, 1,3,184 | stało.~On to dla nas ludzi ~i dla naszego zbawienia~zstąpił
397 I, 1,3,184 | zbawienia~zstąpił z nieba. ~I za sprawą Ducha Świętego~
398 I, 1,3,184 | ciało z Maryi Dziewicy ~i stał się człowiekiem.~Ukrzyżowany
399 I, 1,3,184 | Piłatem~został umęczony i pogrzebany. ~I zmartwychwstał
400 I, 1,3,184 | umęczony i pogrzebany. ~I zmartwychwstał trzeciego
401 I, 1,3,184 | dnia,~jak oznajmia Pismo. ~I wstąpił do nieba;~siedzi
402 I, 1,3,184 | siedzi po prawicy Ojca. ~~I powtórnie przyjdzie w chwale~
403 I, 1,3,184 | przyjdzie w chwale~sądzić żywych i umarłych, ~a królestwu Jego
404 I, 1,3,184 | w Ducha Świętego, ~Pana i Ożywiciela,~który od Ojca
405 I, 1,3,184 | Ożywiciela,~który od Ojca i Syna pochodzi. ~Który z
406 I, 1,3,184 | pochodzi. ~Który z Ojcem i Synem~wspólnie odbiera uwielbienie ~
407 I, 1,3,184 | wspólnie odbiera uwielbienie ~i chwałę;~który mówił przez
408 I, 1,3,184 | jeden, święty,powszechny~i apostolski Kościół. ~Wyznaję
409 I, 1,3,184 | odpuszczenie grzechów. ~I oczekuję wskrzeszenia umarłych.~
410 I, 1,3,184 | oczekuję wskrzeszenia umarłych.~I życia wiecznego w przyszłym
411 I, 2,0,185 | normatywnego dla wszystkich i jednoczącego w tym samym
412 I, 2,0,186 | Kościół apostolski wyrażał i przekazywał swoją wiarę
413 I, 2,0,186 | przekazywał swoją wiarę w krótkich i normatywnych dla wszystkich
414 I, 2,0,186 | jego wiary, w organicznych i uporządkowanych streszczeniach,
415 I, 2,0,186 | pobożności zawartej w Starym i Nowym Testamencie2.~
416 I, 2,0,188 | dlatego służy jako pierwszy i podstawowy punkt odniesienia
417 I, 2,0,189 | jest udzielany "w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego" (
418 I, 2,0,189 | udzielany "w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego" (Mt 28,
419 I, 2,0,190 | pierwszej Osobie Boskiej i przedziwnemu dziełu stworzenia;
420 I, 2,0,190 | następna drugiej Osobie Boskiej i tajemnicy Odkupienia ludzi;
421 I, 2,0,190 | Boskiej, będącej źródłem i zasadą naszego uświęcenia"
422 I, 2,0,191 | stawy, które je wyodrębniają i dzielą, tak również słusznie
423 I, 2,0,191 | dzielą, tak również słusznie i poprawnie w Credo nazwano
424 I, 2,0,191 | prawdy, w które szczególnie i w sposób odrębny mamy wierzyć"
425 I, 2,0,192 | różnych Kościołów apostolskich i starożytnych7, symbol Quicumque8,
426 I, 2,0,192 | wiary niektórych synodów i soborów (Toledańskiego9,
427 I, 2,0,193 | traktowany jako przestarzały i zbędny. Pomagają nam one
428 I, 2,0,193 | Pomagają nam one zrozumieć i pogłębić dzisiaj wiarę wyznawaną
429 I, 2,0,194 | Piotr, pierwszy z Apostołów, i dokąd przyniósł wyrażenie
430 I, 2,0,195 | soborów powszechnych (325 i 381r.). Także dzisiaj jest
431 I, 2,0,195 | wielkim Kościołom Wschodu i Zachodu.~
432 I, 2,0,196 | bardziej bezpośredniego i szczegółowego.~
433 I, 2,0,197 | komunię z Bogiem Ojcem, Synem i Duchem Świętym, a także
434 I, 2,0,197 | który przekazuje nam wiarę i w którym wierzymy.~Symbol
435 I, 2,0,197 | rozważaniem naszego serca i zawsze obecną obroną; z
436 I, 2,1,198 | ponieważ Bóg jest "pierwszy i ostatni" (Iz 44, 6); jest
437 I, 2,1,198 | 44, 6); jest Początkiem i Końcem wszystkiego. Credo
438 I, 2,1,198 | wyznania stworzenia nieba i ziemi, ponieważ stworzenie
439 I, 2,1,198 | stworzenie jest początkiem i podstawą wszystkich dzieł
440 I, 2,1 | WSZECHMOGĄCEGO, ~STWORZYCIELA NIEBA I ZIEMI"~
441 I, 2,1,199 | mówi również o człowieku i o świecie, to czyni to w
442 I, 2,1 | I. "Wierzę w jednego Boga"~
443 I, 2,1,200 | wyznania istnienia Boga i jest, podobnie jak ono,
444 I, 2,1,200 | co do natury, substancji i istoty"2.~
445 I, 2,1,201 | proroków Bóg wzywa Izrael i wszystkie narody, by zwróciły
446 I, 2,1,201 | świata, bo Ja jestem Bogiem, i nikt inny!... Tak, przede
447 I, 2,1,201 | Pana jest sprawiedliwość i moc>>" (Iz 45, 22-24)3.~
448 I, 2,1,202 | Bóg jest "jedynym Panem" i że należy Go miłować "całym
449 I, 2,1,202 | duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą"4. Równocześnie
450 I, 2,1,202 | Świętego, "który jest Panem i Ożywicielem", nie wprowadza
451 I, 2,1,202 | Bogu:~Całą mocą wierzymy i bez zastrzeżenia wyznajemy,
452 I, 2,1,202 | niepojęty, wszechmocny i niewymowny, Ojciec i Syn,
453 I, 2,1,202 | wszechmocny i niewymowny, Ojciec i Syn, i Duch Święty: trzy
454 I, 2,1,202 | niewymowny, Ojciec i Syn, i Duch Święty: trzy Osoby,
455 I, 2,1,203 | istotę, tożsamość osoby i sens jej życia. Bóg ma imię;
456 I, 2,1,203 | możliwym do głębszego poznania i do bycia wzywanym po imieniu.~
457 I, 2,1,204 | się swemu ludowi stopniowo i pod różnymi imionami, ale
458 I, 2,1,204 | początku Wyjścia z Egiptu i Przymierza na Synaju, okazało
459 I, 2,1,204 | podstawowym dla Starego i Nowego Przymierza.~Bóg żywy~
460 I, 2,1,205 | Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba" (Wj 3, 6).
461 I, 2,1,205 | ojców; Tym, który wzywał i prowadził patriarchów w
462 I, 2,1,205 | wędrówkach. Jest Bogiem wiernym i współczującym, który pamięta
463 I, 2,1,205 | współczującym, który pamięta o nich i o swoich obietnicach; przychodzi,
464 I, 2,1,205 | Bogiem, który ponad czasem i przestrzenią może i chce
465 I, 2,1,205 | czasem i przestrzenią może i chce to urzeczywistnić oraz
466 I, 2,1,205 | Oto pójdę do Izraelitów i powiem im: Bóg ojców naszych
467 I, 2,1,205 | JESTEM, KTÓRY JESTEM". I dodał: "Tak powiesz synom
468 I, 2,1,205 | jest imię moje na wieki i to jest moje zawołanie na
469 I, 2,1,206 | Jestem", Bóg mówi, kim jest i jakim imieniem należy Go
470 I, 2,1,206 | się od ujawnienia imienia, i właśnie przez to wyraża
471 I, 2,1,207 | ojca twego", Wj 3, 6), jak i przyszłość ("Ja będę z tobą",
472 I, 2,1,208 | 208 Wobec przyciągającej i tajemniczej obecności Boga
473 I, 2,1,208 | Mojżesz zdejmuje sandały i zasłania twarz8 w obliczu
474 I, 2,1,208 | większy od naszego serca i zna wszystko" (1 J 3, 19-
475 I, 2,1,209 | Panem".~"Bóg miłosierny i litościwy"~
476 I, 2,1,210 | wstawiennictwa Mojżesza i zgadza się iść pośród niewiernego
477 I, 2,1,210 | Ja ukażę ci mój majestat i ogłoszę przed tobą imię
478 I, 2,1,210 | przechodzi przed Mojżeszem i mówi: "Jahwe, Jahwe (JHWH,
479 I, 2,1,210 | JHWH, JHWH), Bóg miłosierny i litościwy, cierpliwy, bogaty
480 I, 2,1,210 | cierpliwy, bogaty w łaskę i wierność" (Wj 34, 5-6).
481 I, 2,1,211 | niewierności ludzkiego grzechu i kary, na jaką człowiek zasługuje,
482 I, 2,1,212 | wiara Izraela mogła rozwinąć i pogłębić bogactwa zawarte
483 I, 2,1,212 | bogów12. On przekracza świat i historię. To On uczynił
484 I, 2,1,212 | historię. To On uczynił niebo i ziemię: "Przeminą one, Ty
485 I, 2,1,212 | one, Ty zaś pozostaniesz. I całe one jak szata się zestarzeją...
486 I, 2,1,212 | zaś jesteś zawsze ten sam i lata Twoje nie mają końca" (
487 I, 2,1,212 | Który Jest", bez początku i bez końca, i w ten sposób
488 I, 2,1,212 | bez początku i bez końca, i w ten sposób pozostaje zawsze
489 I, 2,1,212 | pozostaje zawsze wierny sobie i swoim obietnicom.~
490 I, 2,1,213 | Kościoła: Bóg jest pełnią Bytu i wszelkiej doskonałości,
491 I, 2,1,213 | doskonałości, bez początku i bez końca. Podczas gdy wszystkie
492 I, 2,1,213 | Niego to wszystko, czym są i co posiadają, On sam jest
493 I, 2,1,213 | On sam jest swoim bytem i z siebie samego jest tym
494 I, 2,1 | Który Jest", jest Prawdą i Miłością~
495 I, 2,1,214 | który jest "bogaty w łaskę i wierność" (Wj 34, 6). Te
496 I, 2,1,214 | Twemu imieniu za łaskę Twoją i wierność" (Ps 138, 2)13.
497 I, 2,1,215 | Twego słowa jest prawda, i wieczny jest każdy Twój
498 I, 2,1,215 | można powierzyć się prawdzie i wierności Jego słowa. Początkiem
499 I, 2,1,215 | słowa. Początkiem grzechu i upadku człowieka było kłamstwo
500 I, 2,1,215 | Boga, w Jego życzliwość i wierność.~
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-4000 | 4001-4500 | 4501-5000 | 5001-5500 | 5501-6000 | 6001-6500 | 6501-6634 |