1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-4000 | 4001-4500 | 4501-5000 | 5001-5500 | 5501-5908
Czesc, Dzial, Rozdzial, Numer
1 Wstep | żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni" (
2 Wstep, 0,0,1 | zamysłem czystej dobroci, w sposób całkowicie wolny,
3 Wstep, 0,0,1 | szczęśliwego życia. Dlatego w każdym czasie i w każdym
4 Wstep, 0,0,1 | Dlatego w każdym czasie i w każdym miejscu jest On bliski
5 Wstep, 0,0,1 | zwołuje, by zjednoczyć ich w swojej rodzinie - w Kościele.
6 Wstep, 0,0,1 | ich w swojej rodzinie - w Kościele. Czyni to przez
7 Wstep, 0,0,1 | nadeszła pełnia czasów. W Nim i przez Niego Bóg powołuje
8 Wstep, 0,0,1 | Niego Bóg powołuje ludzi, by w Duchu Świętym stali się
9 Wstep, 0,0,2 | narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha
10 Wstep, 0,0,3 | następców. Wszyscy wierzący w Chrystusa są powołani do
11 Wstep, 0,0,3 | braterskiej oraz celebrując ją w liturgii i w modlitwiel .~
12 Wstep, 0,0,3 | celebrując ją w liturgii i w modlitwiel .~
13 Wstep, 0,0,4 | całość wysiłków podejmowanych w Kościele, by formować uczniów
14 Wstep, 0,0,4 | przez wiarę mieli życie w Jego imię, by wychowywać
15 Wstep, 0,0,4 | wychowywać ich i kształtować w tym życiu i w ten sposób
16 Wstep, 0,0,4 | kształtować w tym życiu i w ten sposób budować Ciało
17 Wstep, 0,0,5 | Katecheza jest wychowywaniem w wierze dzieci, młodzieży
18 Wstep, 0,0,5 | chrześcijańskiej, podawane na ogół w sposób systematyczny i całościowy
19 Wstep, 0,0,5 | systematyczny i całościowy w celu wprowadzenia wierzących
20 Wstep, 0,0,5 | wprowadzenia wierzących w pełnię życia chrześcijańskiego"
21 Wstep, 0,0,6 | czyli przepowiadanie misyjne w celu wzbudzenia wiary; poszukiwanie
22 Wstep, 0,0,7 | Kościoła. Od niej bowiem w największej mierze zależy
23 Wstep, 0,0,7 | rozprzestrzenianie się Kościoła w świecie i jego wzrost liczebny,
24 Wstep, 0,0,8 | 8 W okresach odnowy Kościoła
25 Wstep, 0,0,8 | katechezę. Rzeczywiście, w wielkiej epoce Ojców Kościoła
26 Wstep, 0,0,9 | zasługujący na podkreślenie. W swoich konstytucjach i dekretach
27 Wstep, 0,0,9 | Sobór Trydencki zainicjował w Kościele wspaniałą organizację
28 Wstep, 0,0,10| więc budzić zaskoczenia, że w dynamicznym ożywieniu wywołanym
29 Wstep, 0,0,10| Zgromadzenie Synodu Biskupów w 1985 r. wyraziło życzenie, "
30 Wstep, 0,0,10| całej nauki katolickiej w dziedzinie wiary i moralności6.
31 Wstep, 0,0,10| uznając, że "odpowiada ono w pełni prawdziwej potrzebie
32 Wstep, 0,0,11| zarówno wiarę, jak i moralność w świetle Soboru Watykańskiego
33 Wstep, 0,0,11| kompendiów, które są opracowywane w różnych krajach"8.~
34 Wstep, 0,0,12| przekazany jako narzędzie w wypełnianiu ich misji nauczania
35 Wstep, 0,0,14| naszego chrztu, czyli wiary w jednego Boga: Ojca wszechmogącego,
36 Wstep, 0,0,14| Zbawiciela, i Ducha Świętego w świętym Kościele (dział
37 Wstep, 0,0,15| Świętego, jest uobecniane w świętych czynnościach liturgii
38 Wstep, 0,0,15| pierwszy), a szczególnie w siedmiu sakramentach (dział
39 Wstep, 0,0,16| przykazanie miłości wyrażone w dziesięciu przykazaniach
40 Wstep, 0,0,16| Część czwarta: Modlitwa w życiu wiary~
41 Wstep, 0,0,17| sensie i znaczeniu modlitwy w życiu wierzących (dział
42 Wstep, 0,0,17| dział drugi). Znajdujemy w nich całość tych dóbr, których
43 Wstep, 0,0,17| których powinniśmy oczekiwać w nadziei i których Ojciec
44 Wstep, 0,0,18| pozwalają widzieć każdy temat w powiązaniu z całością wiary.~
45 Wstep, 0,0,19| dosłownie; wskazuje się je tylko w przypisach (por.). Chcąc
46 Wstep, 0,0,20| 20 Zastosowanie w niektórych fragmentach mniejszego
47 Wstep, 0,0,22| krótkich tekstów streszcza w zwięzłych formułach to,
48 Wstep, 0,0,22| istoty nauczania. Teksty W skrócie mają na celu przedłożenie
49 Wstep, 0,0,22| które mogą być wykorzystane w katechezie lokalnej.~
50 Wstep, 0,0,23| ponieważ pragnie pomóc w pogłębieniu znajomości wiary.
51 Wstep, 0,0,23| wiary, na jej zakorzenienie w życiu i promieniowanie nią
52 Wstep, 0,0,24| 24 W związku z bezpośrednim celem,
53 Wstep, 0,0,24| katecheza. Niezbędne adaptacje w tym zakresie pozostawia
54 Wstep, 0,0,24| pouczać i formować wiernych w prawdziwej pobożności. Jedni
55 Wstep, 0,0,24| zaczynają dopiero wzrastać w Chrystusie, a inni w końcu
56 Wstep, 0,0,24| wzrastać w Chrystusie, a inni w końcu są rzeczywiście dorośli...
57 Wstep, 0,0,24| posługi przepowiadania, w przekazywaniu nauczania
58 Wstep, 0,0,25| zasady pastoralnej zawartej w Katechizmie Rzymskim:~Jedyny
59 Wstep, 0,0,25| nauczania należy widzieć w miłości, która nigdy się
60 I, 1,0,26 | wiary Kościoła wyznawanej w Credo, celebrowanej w liturgii
61 I, 1,0,26 | wyznawanej w Credo, celebrowanej w liturgii oraz przeżywanej
62 I, 1,0,26 | liturgii oraz przeżywanej w praktykowaniu przykazań
63 I, 1,0,26 | praktykowaniu przykazań i w modlitwie, zaczynamy od
64 I, 1,1,27 | Pragnienie Boga jest wpisane w serce człowieka, ponieważ
65 I, 1,1,27 | człowieka do siebie i tylko w Bogu człowiek znajdzie prawdę
66 I, 1,1,27 | człowieka do uczestniczenia w życiu Boga. Człowiek już
67 I, 1,1,27 | miłości zachowuje, a żyje w pełni prawdy, gdy dobrowolnie
68 I, 1,1,28 | 28 W ciągu historii, aż do naszych
69 I, 1,1,28 | do naszych czasów, ludzie w rozmaity sposób wyrażali
70 I, 1,1,28 | niejednoznaczności, jaką one mogą w sobie zawierać, te formy
71 I, 1,1,28 | Go niejako po omacku. Bo w rzeczywistości jest On niedaleko
72 I, 1,1,28 | niedaleko od każdego z nas. Bo w Nim żyjemy, poruszamy się
73 I, 1,1,29 | bunt przeciw obecności zła w świecie, niewiedza lub obojętność
74 I, 1,1,30 | że znajduje on ukojenie w wielbieniu Ciebie. Stworzyłeś
75 I, 1,1,30 | serce, dopóki nie spocznie w Tobie7.~
76 I, 1,1,32 | Święty Paweł stwierdza w odniesieniu do pogan: "To
77 I, 1,1,33 | nieskończoności i szczęścia. W tej wielorakiej otwartości
78 I, 1,1,33 | Zaród wieczności, który w sobie nosi, jest niesprowadzalny
79 I, 1,1,33 | może mieć początek tylko w Bogu.~
80 I, 1,1,34 | świadczą o tym, że nie mają w sobie ani swej pierwszej
81 I, 1,1,34 | ostatecznego celu, ale uczestniczą w Bycie samym w sobie, który
82 I, 1,1,34 | uczestniczą w Bycie samym w sobie, który nie ma ani
83 I, 1,1,34 | ani początku, ani końca. W ten sposób tymi różnymi "
84 I, 1,1,35 | mógł przyjąć to objawienie w wierze. Dowody na istnienie
85 I, 1,1,36 | można z rzeczy stworzonych w sposób pewny poznać Boga,
86 I, 1,1,37 | 37 W konkretnych warunkach historycznych,
87 I, 1,1,37 | warunkach historycznych, w jakich się znajduje, człowiek
88 I, 1,1,37 | napotyka jednak wiele trudności w poznaniu Boga za pomocą
89 I, 1,1,37 | naturalnego, które Stwórca wypisał w naszych duszach. Skuteczne
90 I, 1,1,37 | zdolności natrafia jednak w praktyce na liczne przeszkody.
91 I, 1,1,37 | Bogiem i ludźmi przekraczają w sposób absolutny porządek
92 I, 1,1,37 | powinny one wyrazić się w czynach i kształtować życie,
93 I, 1,1,37 | Rozum ludzki natomiast w poszukiwaniu takich prawd
94 I, 1,1,37 | pierworodny. Sprawia to, że w tych dziedzinach ludzie
95 I, 1,1,37 | przynajmniej niepewnością w tym, czego nie chcą uznać
96 I, 1,1,38 | są niedostępne rozumowi, w obecnym stanie rodzaju ludzkiego
97 I, 1,1,38 | poznane przez wszystkich w sposób łatwy, z zupełną
98 I, 1,1,39 | Kościół wyraża swoją ufność w możliwość mówienia o Bogu
99 I, 1,1,41 | Wszystkie stworzenia noszą w sobie pewne podobieństwo
100 I, 1,1,41 | pewne podobieństwo do Boga, w szczególny sposób człowiek -
101 I, 1,1,43 | 43 Mówiąc w ten sposób o Bogu, nasz
102 I, 1,1,43 | swój ludzki charakter, ale w istocie odnosi się do samego
103 I, 1,1,43 | chociaż nie może Go wyrazić w Jego nieskończonej prostocie.
104 I, 1,1,43 | miejsce zajmują inne byty w stosunku do Niego"18.~W
105 I, 1,1,43 | w stosunku do Niego"18.~W skrócie~
106 I, 1,1,44 | tylko wtedy żyje życiem w pełni ludzkim, gdy w sposób
107 I, 1,1,44 | życiem w pełni ludzkim, gdy w sposób wolny przeżywa swoją
108 I, 1,1,45 | został stworzony do życia w komunii z Bogiem, w którym
109 I, 1,1,45 | życia w komunii z Bogiem, w którym znajduje swoje szczęście. "
110 I, 1,1,47 | Stwórcę i Pana, można poznać w sposób pewny przez pośrednictwo
111 I, 1,2,50 | naturalnego człowiek może w sposób pewny poznać Boga
112 I, 1,2,50 | który odwiecznie przygotował w Chrystusie dla dobra wszystkich
113 I, 1,2,50 | wszystkich ludzi. Objawia w pełni swój zamysł, posyłając
114 I, 1,2,51 | 51 "Spodobało się Bogu w swej dobroci i mądrości
115 I, 1,2,51 | ludzie mają dostęp do Ojca w Duchu Świętym i stają się
116 I, 1,2,52 | życia ludziom stworzonym w sposób wolny przez Niego,
117 I, 1,2,52 | sposób wolny przez Niego, by w swoim jedynym Synu uczynić
118 I, 1,2,53 | do punktu kulminacyjnego w Osobie i posłaniu Słowa
119 I, 1,2,53 | Słowo Boże zamieszkało w człowieku i stało się Synem
120 I, 1,2,53 | a Boga do zamieszkiwania w człowieku, zgodnie z upodobaniem
121 I, 1,2,55 | po ich upadku wzbudził w nich nadzieję zbawienia
122 I, 1,2,55 | którzy przez wytrwanie w dobrym szukają zbawienia,
123 I, 1,2,57 | ludzkości, która - jednomyślna w swej przewrotności13 - sama
124 I, 1,2,58 | Przymierze z Noem pozostaje w mocy, dopóki trwa czas narodów16,
125 I, 1,2,58 | Pismo święte pokazuje w ten sposób, jakie wyżyny
126 I, 1,2,58 | według przymierza Noego w oczekiwaniu, aby Chrystus "
127 I, 1,2,58 | rozproszone dzieci Boże zgromadził w jedno" (J 11, 52).~Bóg wybiera
128 I, 1,2,59 | 59 Aby zgromadzić w jedno rozproszoną ludzkość,
129 I, 1,2,59 | mnóstwa narodów" (Rdz 17,5): "W tobie będą błogosławione
130 I, 1,2,60 | wszystkich dzieci Bożych w jedności Kościoła21. Ten
131 I, 1,2,63 | 25, lud "starszych braci" w wierze Abrahama.~
132 I, 1,2,64 | proroków Bóg formuje swój lud w nadziei zbawienia, w oczekiwaniu
133 I, 1,2,64 | lud w nadziei zbawienia, w oczekiwaniu nowego i wiecznego
134 I, 1,2,64 | Przymierza, które będzie wypisane w sercach27. Prorocy głoszą
135 I, 1,2 | Bóg powiedział wszystko w swoim Słowie~
136 I, 1,2,65 | ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach
137 I, 1,2,65 | ostatecznym Słowem Ojca. W Nim powiedział On wszystko
138 I, 1,2,65 | oczu utkwionych jedynie w Chrystusa, szukając innych
139 I, 1,2,66 | zadaniem wiary chrześcijańskiej w ciągu wieków będzie stopniowe
140 I, 1,2,66 | będzie stopniowe wnikanie w jego znaczenie.~
141 I, 1,2,67 | 67 W historii zdarzały się tak
142 I, 1,2,67 | Objawienia Chrystusa, lecz pomoc w pełniejszym przeżywaniu
143 I, 1,2,67 | pełniejszym przeżywaniu go w jakiejś epoce historycznej.
144 I, 1,2,67 | rozróżniać i przyjmować to, co w tych objawieniach stanowi
145 I, 1,2,67 | jest wypełnieniem. Chodzi w tym wypadku o pewne religie
146 I, 1,2,67 | na takich "objawieniach".~W skrócie~
147 I, 1,2,68 | udzielił człowiekowi. Przynosi w ten sposób ostateczną i
148 I, 1,2,70 | jakie Bóg daje o sobie w rzeczach stworzonych, objawił
149 I, 1,2,73 | 73 Bóg objawił się w pełni, posyłając swego Syna,
150 I, 1,2,73 | pełni, posyłając swego Syna, w którym ustanowił wieczne
151 I, 1,2,74 | wszystkim ludziom, i by w ten sposób Objawienie docierało
152 I, 1,2,74 | pozostało na zawsze zachowane w całości i przekazywane było
153 I, 1,2,75 | 75 "Chrystus Pan, w którym całe Objawienie Boga
154 I, 1,2,77 | Aby Ewangelia była zawsze w swej całości i żywotności
155 I, 1,2,77 | swej całości i żywotności w Kościele zachowywana, zostawili
156 I, 1,2,77 | nauczanie apostolskie, które w szczególny sposób wyrażone
157 I, 1,2,77 | szczególny sposób wyrażone jest w księgach natchnionych, miało
158 I, 1,2,77 | natchnionych, miało być zachowane w ciągłym następstwie aż do
159 I, 1,2,78 | przekazywanie, wypełniane w Duchu Świętym, jest nazywane
160 I, 1,2,78 | jest nazywane Tradycją w odróżnieniu od Pisma świętego,
161 I, 1,2,78 | Przez Tradycję "Kościół w swej nauce, w swym życiu
162 I, 1,2,78 | Tradycję "Kościół w swej nauce, w swym życiu i kulcie uwiecznia
163 I, 1,2,78 | on jest, i to wszystko, w co wierzy"43. "Wypowiedzi
164 I, 1,2,78 | bogactwa przelewają się w działalność i życie wierzącego
165 I, 1,2,79 | 79 W ten sposób udzielanie się
166 I, 1,2,79 | dokonał On przez swoje Słowo w Duchu Świętym, pozostaje
167 I, 1,2,79 | pozostaje obecne i aktywne w Kościele: "Bóg, który niegdyś
168 I, 1,2,79 | głos Ewangelii rozbrzmiewa w Kościele, a przez Kościół
169 I, 1,2,79 | Kościele, a przez Kościół w świecie, wprowadza wiernych
170 I, 1,2,79 | słowo Chrystusowe obficie w nich mieszka"45.~
171 I, 1,2,80 | Bożego, zrastają się jakoś w jedno i zdążają do tego
172 I, 1,2,80 | święte uobecniają i ożywiają w Kościele misterium Chrystusa,
173 I, 1,2,81 | powierzone Apostołom przekazuje w całości ich następcom, by
174 I, 1,2,81 | Duchem Prawdy, wiernie je w swym nauczaniu zachowywali,
175 I, 1,2,82 | poważania przyjmować i mieć w poszanowaniu"47~Tradycja
176 I, 1,2,83 | pobożnościowe, jakie uformowały się w ciągu wieków w Kościołach
177 I, 1,2,83 | uformowały się w ciągu wieków w Kościołach lokalnych. Stanowią
178 I, 1,2,83 | miejsc i różnych czasów. W jej świetle mogą one być
179 I, 1,2,84 | depositum fidei), zawarty w świętej Tradycji i Piśmie
180 I, 1,2,84 | swymi pasterzami trwa stale w nauce Apostołów, we wspólnocie
181 I, 1,2,84 | wspólnocie braterskiej, w łamaniu chleba i w modlitwach,
182 I, 1,2,84 | braterskiej, w łamaniu chleba i w modlitwach, tak iż szczególna
183 I, 1,2,84 | przełożonych i wiernych w zachowywaniu przekazanej
184 I, 1,2,84 | zachowywaniu przekazanej wiary, w praktykowaniu jej i wyznawaniu"
185 I, 1,2,85 | który autorytatywnie działa w imieniu Jezusa Chrystusa"
186 I, 1,2,85 | Chrystusa"50, to znaczy biskupom w komunii z następcą Piotra,
187 I, 1,2,87 | które są im przekazywane w różnych formach przez ich
188 I, 1,2,88 | Urząd Nauczycielski Kościoła w pełni angażuje władzę otrzymaną
189 I, 1,2,88 | dogmaty, to znaczy, gdy w formie zobowiązującej lud
190 I, 1,2,88 | przedkłada prawdy zawarte w Objawieniu Bożym lub kiedy
191 I, 1,2,88 | Bożym lub kiedy proponuje w sposób definitywny prawdy,
192 I, 1,2,90 | dogmatów można odnaleźć w całości Objawienia misterium
193 I, 1,2,91 | Wszyscy wierni uczestniczą w zrozumieniu i przekazywaniu
194 I, 1,2,92 | wiernych... nie może zbłądzić w wierze i tę szczególną swoją
195 I, 1,2,92 | swą powszechną zgodność w sprawach wiary i obyczajów"
196 I, 1,2,93 | raz podanej świętym; wnika w nią głębiej z pomocą słusznego
197 I, 1,2,93 | pomocą słusznego osądu i w sposób pewniejszy stosuje
198 I, 1,2,93 | sposób pewniejszy stosuje ją w życiu"59.~Wzrost w rozumieniu
199 I, 1,2,93 | stosuje ją w życiu"59.~Wzrost w rozumieniu wiary~
200 I, 1,2,94 | Dzięki pomocy Ducha Świętego w życiu Kościoła może wzrastać
201 I, 1,2,94 | wiernych, którzy rozważają je w swoim sercu"60, szczególnie
202 I, 1,2,95 | skutecznie do zbawienia dusz"65.~W skrócie~
203 I, 1,2,97 | depozyt słowa Bożego"66, w którym - jak w zwierciadle -
204 I, 1,2,97 | Bożego"66, w którym - jak w zwierciadle - Kościół pielgrzymujący
205 I, 1,2,98 | 98 "Kościół w swojej nauce, w swoim życiu
206 I, 1,2,98 | Kościół w swojej nauce, w swoim życiu i kulcie uwiecznia
207 I, 1,2,98 | on jest, i to wszystko, w co wierzy"67.~
208 I, 1,2,99 | Objawienia Bożego, wnika w nie coraz głębiej i coraz
209 I, 1,2,100 | i biskupom pozostającym w komunii z nim.~
210 I, 1,2,101 | 101 Bóg, zstępując w swej dobroci, by objawić
211 I, 1,2,102 | Słowo, swoje jedyne Słowo, w którym wypowiada się cały69: ~
212 I, 1,2,104 | 104 W Piśmie świętym Kościół nieustannie
213 I, 1,2,104 | moc72, ponieważ przyjmuje w nim nie tylko słowo ludzkie,
214 I, 1,2,104 | rzeczywiście: Słowo Boże73. "W księgach świętych Ojciec,
215 I, 1,2,104 | świętych Ojciec, który jest w niebie, spotyka się miłościwie
216 I, 1,2,105 | które są zawarte i wyrażone w Piśmie świętym, spisane
217 I, 1,2,105 | Starego, jak Nowego Testamentu w całości, ze wszystkimi ich
218 I, 1,2,106 | by dzięki Jego działaniu w nich i przez nich oni sami
219 I, 1,2,107 | uznawać, że księgi biblijne w sposób pewny, wiernie i
220 I, 1,2,109 | 109 W Piśmie świętym Bóg mówi
221 I, 1,2,109 | świętym Bóg mówi do człowieka w sposób ludzki. Aby dobrze
222 I, 1,2,110 | 110 W celu zrozumienia intencji
223 I, 1,2,110 | rodzaje literackie" używane w danej epoce, a także przyjęte
224 I, 1,2,110 | ujmuje się i wyraża prawdę w różnego rodzaju tekstach
225 I, 1,2,110 | prorockich, poetyckich czy w innych rodzajach literackich80.~
226 I, 1,2,111 | czytane i interpretowane w tym samym Duchu, w jakim
227 I, 1,2,111 | interpretowane w tym samym Duchu, w jakim zostało napisane"81.~
228 I, 1,2,112 | wiedzieli i rozeznawali, w jaki sposób powinny być
229 I, 1,2,113 | 113 2. Czytać Pismo święte w "żywej Tradycji całego Kościoła".
230 I, 1,2,113 | Istotnie, Kościół nosi w swojej Tradycji żywą pamięć
231 I, 1,2,114 | prawd wiary między sobą i w całości planu Objawienia. ~
232 I, 1,2,115 | zapewnia całe jego bogactwo w żywej lekturze Pisma świętego
233 I, 1,2,115 | lekturze Pisma świętego w Kościele:~
234 I, 1,2,117 | poznając ich znaczenie w Chrystusie. Na przykład
235 I, 1,2,117 | moralny. Wydarzenia opowiadane w Piśmie świętym powinny prowadzić
236 I, 1,2,117 | rzeczywistości i wydarzenia w ich znaczeniu wiecznym;
237 I, 1,2,117 | anagoge) do naszej Ojczyzny. W ten sposób Kościół na ziemi
238 I, 1,2,122 | miłości Boga. Znajdują się w nich "wzniosłe nauki o Bogu
239 I, 1,2,122 | przedziwny skarbiec modlitwy, w którym wreszcie utajona
240 I, 1,2,124 | zbawieniu każdego wierzącego, w pismach Nowego Testamentu
241 I, 1,2,126 | 126 W formowaniu Ewangelii można
242 I, 1,2,126 | czego uczył aż do dnia, w którym został wzięty do
243 I, 1,2,126 | czynił, przekazali słuchaczom w pełniejszym zrozumieniu,
244 I, 1,2,127 | 127 Ewangelia w poczwórnej formie zajmuje
245 I, 1,2,127 | poczwórnej formie zajmuje w Kościele wyjątkowe miejsce;
246 I, 1,2,127 | wypełniał przez swoje czyny102.~W czasie moich modlitw zatrzymuję
247 I, 1,2,127 | wszystkim przy Ewangelii; w niej znajduję wszystko,
248 I, 1,2,127 | biednej duszy. Odkrywam w niej ciągle nowe światła,
249 I, 1,2,128 | 128 Kościół już w czasach apostolskich104,
250 I, 1,2,128 | apostolskich104, a potem nieustannie w swojej Tradycji, wyjaśniał
251 I, 1,2,128 | wyjaśniał jedność planu Bożego w dwóch Testamentach za pośrednictwem
252 I, 1,2,128 | typologii. Rozpoznaje ona w dziełach Bożych Starego
253 I, 1,2,128 | tego, czego Bóg dokonał w pełni czasów w Osobie swego
254 I, 1,2,128 | Bóg dokonał w pełni czasów w Osobie swego wcielonego
255 I, 1,2,129 | czytają więc Stary Testament w świetle Chrystusa, który
256 I, 1,2,129 | Testament wymaga, by był czytany w świetle Starego. Czyniła
257 I, 1,2,129 | Nowy Testament jest ukryty w Starym, natomiast Stary
258 I, 1,2,129 | Stary znajduje wyjaśnienie w Nowym" - Novum in Vetere
259 I, 1,2,130 | nie tracą własnej wartości w planie Bożym, ponieważ są
260 I, 1,2 | V. Pismo święte w życiu Kościoła~
261 I, 1,2,131 | 131 "Tak wielka tkwi w słowie Bożym moc i potęga,
262 I, 1,2,132 | nauczanie chrześcijańskie, w którym homilia liturgiczna
263 I, 1,2,133 | Chrystusa>> (św. Hieronim)"111.~W skrócie~
264 I, 1,2,134 | Pismo święte wypełnia się w Chrystusie"112.~
265 I, 1,2,136 | ludzkich autorów; On działa w nich i przez nich. W ten
266 I, 1,2,136 | działa w nich i przez nich. W ten sposób zapewnia nas,
267 I, 1,2,137 | pochodzi od Ducha, nie może być w pełni zrozumiane inaczej,
268 I, 1,3,142 | Objawienie "Bóg niewidzialny w nadmiarze swej miłości zwraca
269 I, 1,3,144 | Być posłusznym (ob-audire) w wierze oznacza poddać się
270 I, 1,3,144 | wierze oznacza poddać się w sposób wolny usłyszanemu
271 I, 1,3,145 | wiary przodków, podkreśla w sposób szczególny wiarę
272 I, 1,3,145 | ziemi, którą miał objąć w posiadanie. Wyszedł, nie
273 I, 1,3,145 | cudzoziemiec" i "pielgrzym" w Ziemi Obiecanej5. Przez
274 I, 1,3,145 | poczęcia syna obietnicy. A w końcu przez wiarę Abraham
275 I, 1,3,145 | przez wiarę Abraham złożył w ofierze swego jedynego syna6.~
276 I, 1,3,146 | 146 Abraham urzeczywistnia w ten sposób definicję wiary
277 I, 1,3,146 | definicję wiary zawartą w Liście do Hebrajczyków: "
278 I, 1,3,147 | Stary Testament jest bogaty w świadectwa takiej wiary.
279 I, 1,3,147 | zgotował", dał nam łaskę wiary w Jego Syna Jezusa, "który
280 I, 1,3,147 | Syna Jezusa, "który nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala" (
281 I, 1,3,148 | Dziewica Maryja urzeczywistnia w sposób najdoskonalszy posłuszeństwo
282 I, 1,3,148 | najdoskonalszy posłuszeństwo wiary. W wierze przyjmuje Ona zapowiedź
283 I, 1,3,149 | Maryja nie przestała wierzyć "w wypełnienie się" słowa Bożego.
284 I, 1,3,149 | Bożego. Dlatego Kościół czci w Maryi najczystsze wypełnienie
285 I, 1,3 | uwierzyłem" (2 Tm 1, 12)~Wierzyć w jednego Boga~
286 I, 1,3,150 | do Boga; równocześnie i w sposób nierozdzielny jest
287 I, 1,3,150 | chrześcijańska różni się od wiary w osobę ludzką. Jest więc
288 I, 1,3,150 | całkowicie Bogu i wierzyć w sposób absolutny w to, co
289 I, 1,3,150 | wierzyć w sposób absolutny w to, co On mówi. Byłoby rzeczą
290 I, 1,3,150 | fałszywą pokładać taką wiarę w stworzeniu12..~Wierzyć w
291 I, 1,3,150 | w stworzeniu12..~Wierzyć w Jezusa Chrystusa, Syna Bożego~
292 I, 1,3,151 | Dla chrześcijanina wiara w Boga jest nieodłączna od
293 I, 1,3,151 | jest nieodłączna od wiary w Tego, którego On posłał, "
294 I, 1,3,151 | Jego umiłowanego Syna", w którym całkowicie sobie
295 I, 1,3,151 | swoich uczniów: "Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie!" (
296 I, 1,3,151 | J 14, 1). Możemy wierzyć w Jezusa Chrystusa, ponieważ
297 I, 1,3,151 | Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył" (
298 I, 1,3,151 | może Go objawić15.~Wierzyć w Ducha Świętego~
299 I, 1,3,152 | 152 Nie można wierzyć w Jezusa Chrystusa, nie mając
300 I, 1,3,152 | Chrystusa, nie mając udziału w Jego Duchu. To właśnie Duch
301 I, 1,3,152 | 11). Jedynie sam Bóg zna w pełni Boga. Wierzymy w Ducha
302 I, 1,3,152 | zna w pełni Boga. Wierzymy w Ducha Świętego, ponieważ
303 I, 1,3,152 | przestaje wyznawać swojej wiary w jednego Boga, Ojca, Syna
304 I, 1,3,153 | lecz Ojciec... który jest w niebie" (Mt 16, 17)16. Wiara
305 I, 1,3,153 | zakładki.wszystkim słodyczy w uznawaniu i dawaniu wiary
306 I, 1,3,154 | rozumowi ludzkiemu. Już w relacjach międzyludzkich
307 I, 1,3,154 | przeciwna naszej godności wiara w to, co inne osoby mówią
308 I, 1,3,154 | zawierają małżeństwo), aby wejść w ten sposób we wzajemną komunię.
309 I, 1,3,154 | objawiającemu się Bogu"18 i wejście w ten sposób w wewnętrzną
310 I, 1,3,154 | 18 i wejście w ten sposób w wewnętrzną komunię z Nim.~
311 I, 1,3,155 | 155 W wierze rozum i wola człowieka
312 I, 1,3,156 | się prawdziwe i zrozumiałe w świetle naszego rozumu naturalnego.
313 I, 1,3,158 | lepszego poznania Tego, w którym złożył swoją wiarę,
314 I, 1,3,158 | wiarę stale udoskonala"26. W ten sposób, według powiedzenia
315 I, 1,3,159 | i udziela wiary, złożył w ludzkim duchu światło rozumu,
316 I, 1,3,159 | jeżeli tylko prowadzi się je w sposób prawdziwie naukowy
317 I, 1,3,160 | wzywa ludzi, aby Mu służyli w Duchu i prawdzie; wezwanie
318 I, 1,3,160 | wezwanie takie wiąże ich w sumieniu, ale nie zmusza...
319 I, 1,3,160 | sumieniu, ale nie zmusza... W najwyższym stopniu przejawiło
320 I, 1,3,160 | stopniu przejawiło się to w Jezusie Chrystusie"31. Jezus
321 I, 1,3,161 | 161 Wiara w Jezusa Chrystusa i w Tego,
322 I, 1,3,161 | Wiara w Jezusa Chrystusa i w Tego, który Go posłał dla
323 I, 1,3,161 | 11, 6) i dojść do udziału w Jego synostwie, nikt nie
324 I, 1,3,161 | wiecznego, jeśli nie <<wytrwa w niej do końca>> (Mt 10,
325 I, 1,3,161 | 22; 24, 13)"34.~Wytrwanie w wierze~
326 I, 1,3,162 | przed tym Tymoteusza: Wystąp w dobrej walce, "mając wiarę
327 I, 1,3,162 | odrzuciwszy je, ulegali rozbiciu w wierze" (1 Tm 1,18-19).
328 I, 1,3,162 | żyć, wzrastać i wytrwać w wierze aż do końca, musimy
329 I, 1,3,162 | nadzieję37 i zakorzeniona w wierze Kościoła.~Wiara -
330 I, 1,3,163 | 163 Wiara pozwala nam już w sposób uprzedzający doznawać
331 I, 1,3,163 | Zobaczymy wtedy Boga "twarzą w twarz" (1 Kor 13, 12), "
332 I, 1,3,163 | początkiem życia wiecznego:~W chwili gdy kontemplujemy
333 I, 1,3,163 | przez wiarę, jakby odbite w zwierciadle, to jakbyśmy
334 I, 1,3,164 | i poznajemy Boga "jakby w zwierciadle, niejasno...
335 I, 1,3,164 | pełna światła dzięki Temu, w którego wierzymy, często
336 I, 1,3,164 | często jest przeżywana w ciemności. Może być wystawiona
337 I, 1,3,164 | wystawiona na próbę. Świat, w którym żyjemy, bardzo często
338 I, 1,3,165 | Maryi Dziewicy, która w "pielgrzymce wiary"39 doświadczyła
339 I, 1,3,165 | nocy wiary"40, uczestnicząc w cierpieniu Syna i nocy Jego
340 I, 1,3,165 | winniśmy wytrwale biec w wyznaczonych nam zawodach.
341 I, 1,3,165 | Patrzmy na Jezusa, który nam w wierze przewodzi i ją wydoskonala" (
342 I, 1,3,166 | wierzący jest jakby ogniwem w wielkim łańcuchu wierzących.
343 I, 1,3,167 | wierzącego, przede wszystkim w chwili chrztu. "Wierzymy"
344 I, 1,3,168 | który wierzy pierwszy, i w ten sposób prowadzi, karmi
345 I, 1,3,168 | Kościół święty", śpiewamy w Te Deum), a z nim i w nim
346 I, 1,3,168 | śpiewamy w Te Deum), a z nim i w nim także my dochodzimy
347 I, 1,3,168 | otrzymujemy wiarę i nowe życie w Chrystusie. W Obrzędzie
348 I, 1,3,168 | nowe życie w Chrystusie. W Obrzędzie chrztu dorosłych
349 I, 1,3,169 | jest naszą Matką: "Wierzymy w Kościół jako Matkę naszych
350 I, 1,3,169 | naszych nowych narodzin, a nie w Kościół jako sprawcę naszego
351 I, 1,3,170 | 170 Wierzymy nie w formuły, ale w rzeczywistości,
352 I, 1,3,170 | Wierzymy nie w formuły, ale w rzeczywistości, które one
353 I, 1,3,171 | wiary, by wprowadzać nas w rozumienie i życie wiary.~
354 I, 1,3,172 | 172 Od wieków, w bardzo wielu językach, kulturach,
355 I, 1,3,173 | tę wiarę, jakby mieszkał w jednym domu; wierzy w nią
356 I, 1,3,173 | mieszkał w jednym domu; wierzy w nią w taki sam sposób, jakby
357 I, 1,3,173 | jednym domu; wierzy w nią w taki sam sposób, jakby miał
358 I, 1,3,174 | sama. Ani Kościoły założone w Germanii nie mają innej
359 I, 1,3,174 | Iberów, Celtów, na Wschodzie, w Egipcie, Libii czy na środku
360 I, 1,3,174 | wiarygodne i pewne, ponieważ w nim ukazuje się jedna droga
361 I, 1,3,175 | naczynie, które ją zawiera"49.~~W skrócie~
362 I, 1,3,178 | 178 Powinniśmy wierzyć nie w kogoś innego, jak tylko
363 I, 1,3,178 | kogoś innego, jak tylko w Boga: Ojca, Syna i Ducha
364 I, 1,3,182 | wszystko, co jest zawarte w słowie Bożym, spisanym lub
365 I, 1,3,184 | uczyni nas szczęśliwymi w przyszłym życiu"52.~~WYZNANIE
366 I, 1,3,184 | Nicejsko-Konstantynopolitański~~~~~~Wierzę w Boga,~Ojca wszechmogącego, ~
367 I, 1,3,184 | Stworzyciela nieba i ziemi~~~~~I w Jezusa Chrystusa,~Syna Jego
368 I, 1,3,184 | żywych i umarłych.~~Wierzę w Ducha Świętego,~~~~~~~~~
369 I, 1,3,184 | wieczny.~Amen.~~~~Wierzę w jednego Boga,~Ojca wszechmogącego, ~
370 I, 1,3,184 | widzialnych ~i niewidzialnych.~I w jednego Pana Jezusa Chrystusa, ~
371 I, 1,3,184 | I powtórnie przyjdzie w chwale~sądzić żywych i umarłych, ~
372 I, 1,3,184 | nie będzie końca.~Wierzę w Ducha Świętego, ~Pana i
373 I, 1,3,184 | przez Proroków. ~Wierzę w jeden, święty,powszechny~
374 I, 1,3,184 | umarłych.~I życia wiecznego w przyszłym świecie. ~Amen.~~~
375 I, 2,0,185 | Wierzę", mówi: "Przyjmuję to, w co my wierzymy". Komunia
376 I, 2,0,185 | co my wierzymy". Komunia w wierze potrzebuje wspólnego
377 I, 2,0,185 | wszystkich i jednoczącego w tym samym wyznaniu wiary.~
378 I, 2,0,186 | przekazywał swoją wiarę w krótkich i normatywnych
379 I, 2,0,186 | istotne dla jego wiary, w organicznych i uporządkowanych
380 I, 2,0,186 | najważniejsze, aby podać w całości jedną naukę wiary.
381 I, 2,0,186 | ziarno gorczycy zawiera w maleńkim nasionku wiele
382 I, 2,0,186 | streszczenie wiary zamyka w kilku słowach całe poznanie
383 I, 2,0,186 | prawdziwej pobożności zawartej w Starym i Nowym Testamencie2.~
384 I, 2,0,189 | chrzest jest udzielany "w imię Ojca i Syna, i Ducha
385 I, 2,0,191 | artykułami. Faktycznie, jak w naszych członkach są różne
386 I, 2,0,191 | również słusznie i poprawnie w Credo nazwano artykułami
387 I, 2,0,191 | nazwano artykułami te prawdy, w które szczególnie i w sposób
388 I, 2,0,191 | prawdy, w które szczególnie i w sposób odrębny mamy wierzyć"
389 I, 2,0,192 | 192 W ciągu wieków w odpowiedzi
390 I, 2,0,192 | 192 W ciągu wieków w odpowiedzi na potrzeby różnych
391 I, 2,0,193 | Żaden z symboli powstałych w kolejnych etapach życia
392 I, 2,0,193 | zajmują szczególne miejsce w życiu Kościoła:~
393 I, 2,0,194 | Apostolski został nazwany w ten sposób, ponieważ słusznie
394 I, 2,0,196 | Symbolu Apostolskim, który w pewnym sensie stanowi "najstarszy
395 I, 2,0,197 | 197 Jak w dniu naszego chrztu, gdy
396 I, 2,0,197 | Credo, to znaczy wchodzić w komunię z Bogiem Ojcem,
397 I, 2,0,197 | który przekazuje nam wiarę i w którym wierzymy.~Symbol
398 I, 2,1 | Rozdział pierwszy~WIERZĘ W BOGA OJCA~
399 I, 2,1 | Artykuł pierwszy~ "WIERZĘ W BOGA OJCA WSZECHMOGĄCEGO, ~
400 I, 2,1 | Paragraf pierwszy~WIERZĘ W BOGA~
401 I, 2,1,199 | 199 "Wierzę w Boga": to pierwsze stwierdzenie
402 I, 2,1,199 | i o świecie, to czyni to w odniesieniu do Boga. Wszystkie
403 I, 2,1,199 | wszystkim wyznanie wiary w Boga"1.~
404 I, 2,1 | I. "Wierzę w jednego Boga"~
405 I, 2,1,200 | Boga, które zakorzenia się w Objawieniu Bożym Starego
406 I, 2,1,202 | sprzeciwia się ono wierze w Boga Jedynego. Wiara w Ducha
407 I, 2,1,202 | wierze w Boga Jedynego. Wiara w Ducha Świętego, "który jest
408 I, 2,1,202 | wprowadza żadnego podziału w jedynym Bogu:~Całą mocą
409 I, 2,1,203 | by inni mogli nas poznać, w jakiś sposób ujawnić siebie,
410 I, 2,1,204 | imienia Bożego dane Mojżeszowi w teofanii płonącego krzewu,
411 I, 2,1,205 | i prowadził patriarchów w ich wędrówkach. Jest Bogiem
412 I, 2,1,205 | posłuży się swoją wszechmocą w spełnieniu tego zamysłu.~"
413 I, 2,1,206 | imieniem objawionym, a zarazem w pewnej mierze uchyleniem
414 I, 2,1,208 | sandały i zasłania twarz8 w obliczu Świętości Bożej.
415 I, 2,1,209 | wypowiada imienia Boga. W czasie czytania Pisma świętego
416 I, 2,1,210 | niewiernego ludu, okazując w ten sposób swoją miłość10.
417 I, 2,1,210 | litościwy, cierpliwy, bogaty w łaskę i wierność" (Wj 34,
418 I, 2,1,211 | zasługuje, zachowuje "swą łaskę w tysiączne pokolenie" (Wj
419 I, 2,1,211 | objawia, że jest "bogaty w miłosierdzie" (Ef 2, 4),
420 I, 2,1,212 | 212 W ciągu wieków wiara Izraela
421 I, 2,1,212 | pogłębić bogactwa zawarte w objawieniu imienia Bożego.
422 I, 2,1,212 | końca" (Ps 102, 27-28). W Nim "nie ma przemiany ani
423 I, 2,1,212 | początku i bez końca, i w ten sposób pozostaje zawsze
424 I, 2,1,213 | prawdę, że tylko Bóg JEST. W tym sensie rozumiano imię
425 I, 2,1,213 | sensie rozumiano imię Boże w tłumaczeniu Septuaginty,
426 I, 2,1,213 | Septuaginty, a następnie w Tradycji Kościoła: Bóg jest
427 I, 2,1,214 | Ten, który jest "bogaty w łaskę i wierność" (Wj 34,
428 I, 2,1,214 | Te dwa pojęcia wyrażają w sposób zwarty bogactwo imienia
429 I, 2,1,214 | jest światłością, a nie ma w Nim żadnej ciemności" (1
430 I, 2,1,215 | doprowadził do zwątpienia w słowo Boga, w Jego życzliwość
431 I, 2,1,215 | zwątpienia w słowo Boga, w Jego życzliwość i wierność.~
432 I, 2,1,216 | każdej rzeczy stworzonej w jej relacji do Niego17.~
433 I, 2,1,218 | 218 W ciągu swej historii Izrael
434 I, 2,1,221 | samą istotą Boga. Posyłając w pełni czasów swojego jedynego
435 I, 2,1,221 | nas przeznaczył do udziału w tej wymianie.~
436 I, 2,1 | IV. Konsekwencje wiary w Jedynego Boga~
437 I, 2,1,222 | 222 Wiara w Boga, Jedynego, i miłowanie
438 I, 2,1,224 | 224 Żyć w dziękczynieniu: jeśli Bóg
439 I, 2,1,226 | rzeczy stworzone: wiara w Jedynego Boga pozwala nam
440 I, 2,1,226 | wszystkiego, co Nim nie jest, w takiej mierze, w jakiej
441 I, 2,1,226 | nie jest, w takiej mierze, w jakiej zbliża nas do Niego,
442 I, 2,1,226 | odrywanie się od wszystkiego w takiej mierze, w jakiej
443 I, 2,1,226 | wszystkiego w takiej mierze, w jakiej nas od Niego oddala29:~
444 I, 2,1,227 | okolicznościach, a nawet w przeciwnościach. Wyraża
445 I, 2,1,227 | Bóg sam wystarcza31.~W skrócie~
446 I, 2,1,229 | 229 Wiara w Boga prowadzi nas do zwrócenia
447 I, 2,1,231 | się poznać jako "bogaty w łaskę i wierność" ( Wj 34,
448 I, 2,1 | I. W imię Ojca i Syna, i Ducha
449 I, 2,1,232 | Chrześcijanie są chrzczeni "w imię Ojca i Syna, i Ducha
450 I, 2,1,232 | wymaga od nich wyznania wiary w Ojca, Syna i Ducha Świętego.
451 I, 2,1,233 | Chrześcijanie są chrzczeni "w imię" - a nie "w imiona" -
452 I, 2,1,233 | chrzczeni "w imię" - a nie "w imiona" - Ojca i Syna, i
453 I, 2,1,234 | chrześcijańskiego. Jest tajemnicą Boga w sobie samym, a więc źródłem
454 I, 2,1,234 | podstawowym i istotnym nauczaniem w "hierarchii prawd wiary"
455 I, 2,1,235 | 235 W niniejszym paragrafie zostanie
456 I, 2,1,235 | zostanie krótko wyłożone, w jaki sposób została objawiona
457 I, 2,1,235 | o tej tajemnicy (III), i w końcu, jak przez Boskie
458 I, 2,1,236 | Boga objawiają, kim On jest w sobie samym; i na odwrót -
459 I, 2,1,236 | ludzkimi. Osoba ukazuje się w swoim działaniu, a im lepiejznamy
460 I, 2,1,237 | Trójca jest tajemnicą wiary w sensie ścisłym, jedną z "
461 I, 2,1,237 | swego trynitarnego bytu w swoim dziele stworzenia
462 I, 2,1,237 | swoim dziele stworzenia i w swoim Objawieniu w Starym
463 I, 2,1,237 | stworzenia i w swoim Objawieniu w Starym Testamencie. Wewnętrzność
464 I, 2,1,238 | Boga jako "Ojca" jest znane w wielu religiach. Bóstwo
465 I, 2,1,238 | za "ojca bogów i ludzi". W Izraelu Bóg jest nazywany
466 I, 2,1,238 | nazywany Ojcem króla Izraela40. W sposób zupełnie szczególny
467 I, 2,1,239 | tkliwość Boga może być wyrażona w obrazie macierzyństwa42,
468 I, 2,1,239 | doświadczenia rodziców, którzy w pewien sposób są dla człowieka
469 I, 2,1,240 | objawił, że Bóg jest "Ojcem" w niezwykłym sensie; jest
470 I, 2,1,240 | jest On wiecznie Ojcem w relacji do swojego jedynego
471 I, 2,1,240 | wiecznie jest Synem tylko w relacji do swego Ojca: "
472 I, 2,1,242 | 242 W ślad za nimi, zgodnie z
473 I, 2,1,242 | apostolską, Kościół wyznał w 325 r. na pierwszym soborze
474 I, 2,1,242 | pierwszym soborze powszechnym w Nicei, że Syn jest "współistotny"
475 I, 2,1,242 | sobór powszechny zgromadzony w Konstantynopolu w 381 r.
476 I, 2,1,242 | zgromadzony w Konstantynopolu w 381 r. zachował to wyrażenie
477 I, 2,1,242 | r. zachował to wyrażenie w swoim sformułowaniu Credo
478 I, 2,1,242 | nicejskiego i wyznał, że wierzy w "Syna Bożego Jednorodzonego,
479 I, 2,1,243 | teraz z uczniami i będzie w nich49, aby ich nauczyć
480 I, 2,1,243 | całej prawdy" (J 16, 13). W ten sposób Duch Święty jest
481 I, 2,1,243 | jako odrębna Osoba Boska w relacji do Jezusa i do Ojca.~
482 I, 2,1,244 | początek Ducha objawia się w Jego ziemskim posłaniu.
483 I, 2,1,244 | Kościoła, zarówno przez Ojca w imieniu Syna, jak i osobiście
484 I, 2,1,244 | uwielbieniu Jezusa52 objawia w pełni tajemnicę Trójcy Świętej. ~
485 I, 2,1,245 | przez drugi sobór powszechny w Konstantynopolu w 381 r.: "
486 I, 2,1,245 | powszechny w Konstantynopolu w 381 r.: "Wierzymy w Ducha
487 I, 2,1,245 | Konstantynopolu w 381 r.: "Wierzymy w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela,
488 I, 2,1,245 | pochodzi"53. Kościół uznaje w ten sposób Ojca za "źródło
489 I, 2,1,246 | Filioque)". Sobór Florencki w 1439 r. precyzuje: "Duch
490 I, 2,1,246 | Święty pochodzi od Niego w sposób wieczny jak od Ojca"
491 I, 2,1,247 | Formuła Filioque nie występuje w Symbolu wyznanym w 381 r.
492 I, 2,1,247 | występuje w Symbolu wyznanym w 381 r. w Konstantynopolu.
493 I, 2,1,247 | Symbolu wyznanym w 381 r. w Konstantynopolu. Idąc jednak
494 I, 2,1,247 | wyznał ją dogmatycznie już w 447 r.58, zanim jeszcze
495 I, 2,1,247 | jeszcze Rzym uznał i przyjął w 451 r. na soborze w Chalcedonie
496 I, 2,1,247 | przyjął w 451 r. na soborze w Chalcedonie Symbol z 381
497 I, 2,1,247 | 381 r. Użycie tej formuły w Credo powoli przyjmowało
498 I, 2,1,247 | Credo powoli przyjmowało się w liturgii łacińskiej (między
499 I, 2,1,248 | przede wszystkim, że Ojciec w relacji do Ducha jest pierwszym
500 I, 2,1,248 | Syna (Filioque). Mówi to "w sposób dozwolony i racjonalny"
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2500 | 2501-3000 | 3001-3500 | 3501-4000 | 4001-4500 | 4501-5000 | 5001-5500 | 5501-5908 |