Czesc, Dzial, Rozdzial, Numer
1 Wstep, 0,0,1 | uczynić go uczestnikiem swego szczęśliwego życia. Dlatego
2 Wstep, 0,0,1 | Kościele. Czyni to przez swego Syna, którego posłał jako
3 I, 1,0,26 | poszukującemu ostatecznego sensu swego życia. Rozważymy więc najpierw
4 I, 1,1,27 | życiu Boga. Człowiek już od swego początku zapraszany jest
5 I, 1,1,30 | śmiertelny los; nosi świadectwo swego grzechu i dowód tego, że
6 I, 1,1,34 | swej pierwszej zasady, ani swego ostatecznego celu, ale uczestniczą
7 I, 1,1,46 | orędzia stworzeń i głosu swego sumienia, może osiągnąć
8 I, 1,2,50 | Objawienia Bożego1. Na mocy swego całkowicie wolnego postanowienia
9 I, 1,2,50 | pełni swój zamysł, posyłając swego umiłowanego Syna, naszego
10 I, 1,2,56 | zgromadzonych "według swych krajów i swego języka, według szczepów
11 I, 1,2,65 | 2:~Od kiedy Bóg dał nam swego Syna, który jest Jego jedynym
12 I, 1,2,65 | już całkowicie, dając nam swego Syna. Jeśli więc dzisiaj
13 I, 1,2,68 | sobie człowiek o sens i cel swego życia.~
14 I, 1,2,73 | objawił się w pełni, posyłając swego Syna, w którym ustanowił
15 I, 1,2,79 | bez przerwy z Oblubienicą swego Syna ukochanego, a Duch
16 I, 1,2,128 | w pełni czasów w Osobie swego wcielonego Syna.~
17 I, 1,3,145 | Abraham złożył w ofierze swego jedynego syna6.~
18 I, 2,1,201 | Boga twojego, z całego swego serca, z całej duszy swojej,
19 I, 2,1,219 | umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał" (J 3,
20 I, 2,1,236 | On się objawia i udziela swego życia. Przez Ekonomię objawiła
21 I, 2,1,237 | Oczywiście, Bóg zostawił ślady swego trynitarnego bytu w swoim
22 I, 2,1,240 | Synem tylko w relacji do swego Ojca: "Nikt nie zna Syna,
23 I, 2,1,257 | sposób wolny udzielać chwały swego szczęśliwego życia. Taki
24 I, 2,1,260 | umiłowane mieszkanie i miejsce swego spoczynku. Obym tam nigdy
25 I, 2,1,269 | sercami i wydarzeniami według swego upodobania95. "Potężnie
26 I, 2,1,272 | uniżeniu i w zmartwychwstaniu swego Syna, przez które zwyciężył
27 I, 2,1,306 | jest niezależnym Władcą swego zamysłu. W jego realizacji
28 I, 2,1,308 | jeśli jest oddzielone od swego początku, ponieważ "stworzenie
29 I, 2,1,308 | bardziej nie może osiągnąć swego ostatecznego celu bez pomocy
30 I, 2,1,311 | wolne - muszą zdążać do swego ostatecznego przeznaczenia
31 I, 2,1,311 | jednak, szanując wolność swego stworzenia, i w sposób tajemniczy
32 I, 2,1,315 | mądrości, pierwszą zapowiedź swego "zamysłu życzliwości", którego
33 I, 2,1,336 | aniołów. "Każdy wierny ma u swego boku anioła jako opiekuna
34 I, 2,1,338 | nic, co nie zawdzięczałoby swego istnienia Bogu Stwórcy.
35 I, 2,1,351 | Aniołowie otaczają Chrystusa, swego Pana. Służą Mu w szczególny
36 I, 2,1,356 | do poznania i miłowania swego Stwórcy"206; jest on "jedynym
37 I, 2,1,358 | niego nie oszczędził nawet swego jedynego Syna. Bóg nie przestał
38 I, 2,1,364 | przez niego dosięgają one swego szczytu i wznoszą głos w
39 I, 2,1,367 | człowiek, począwszy od chwili swego stworzenia, jest skierowany
40 I, 2,1,398 | Bogu, przeciw wymaganiom swego stanu jako stworzenia, a
41 I, 2,1,401 | burzy należyty stosunek do swego celu ostatecznego, a także
42 I, 2,1,414 | przyłączyć człowieka do swego buntu przeciw Bogu.~
43 I, 2,2 | Dobra Nowina: Bóg zesłał swego Syna~
44 I, 2,2,422 | pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z niewiasty,
45 I, 2,2,422 | można było oczekiwać: zesłał swego "Syna umiłowanego" (Mk 1,
46 I, 2,2,442 | swoją, aby objawić Syna swego we mnie, bym Ewangelię o
47 I, 2,2,444 | Ojca, który określa Go jako swego "Syna umiłowanego"53. Sam
48 I, 2,2,458 | Boga ku nam, że zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat,
49 I, 2,2,458 | umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby
50 I, 2,2,460 | uczynić nas uczestnikami swego Bóstwa, przyjął naszą naturę,
51 I, 2,2,466 | uczynił swoim od chwili swego poczęcia. Na tej podstawie
52 I, 2,2,478 | 478 Jezus w czasie swego ziemskiego życia, swojej
53 I, 2,2,486 | Świętego113 od początku swego ziemskiego życia, chociaż
54 I, 2,2,488 | 488 "Zesłał Bóg Syna swego" (Ga 4, 4), lecz by "utworzyć
55 I, 2,2,488 | odwiecznie wybrał na Matkę swego Syna córkę Izraela, młodą
56 I, 2,2,489 | obietnicy Sara poczęła syna mimo swego podeszłego wieku122. Wbrew
57 I, 2,2,490 | przyzwolenie wiary na zapowiedź swego powołania, było konieczne,
58 I, 2,2,491 | została odkupiona od chwili swego poczęcia. Właśnie to wyraża
59 I, 2,2,491 | Dziewica od pierwszej chwili swego poczęcia, przez łaskę i
60 I, 2,2,492 | wznioślejszy ze względu na zasługi swego Syna"129. Bardziej niż wszystkie
61 I, 2,2,494 | całkowicie osobie i dziełu swego Syna, by dzięki łasce Bożej,
62 I, 2,2,495 | 135, już przed narodzeniem swego Syna jest ogłoszona przez
63 I, 2,2,503 | jest naturalnym Synem swego Ojca przez swoje Bóstwo,
64 I, 2,2,508 | 166; od pierwszej chwili swego poczęcia została całkowicie
65 I, 2,2,510 | była Dziewicą przy poczęciu swego Syna, Dziewicą jako brzemienna,
66 I, 2,2,521 | jedno z Nim. Jako członkom swego Ciała daje On nam udział
67 I, 2,2,529 | Izrael wychodzi na spotkanie swego Zbawcy (tradycja bizantyjska
68 I, 2,2,531 | 531 Przez większą część swego życia Jezus dzielił sytuację
69 I, 2,2,534 | pozwala tu dostrzec tajemnicę swego całkowitego poświęcenia
70 I, 2,2,536 | poddaje się całkowicie woli swego Ojca. Jezus z miłości przyjmuje
71 I, 2,2,536 | posiada w pełni od chwili swego poczęcia, przychodzi "spocząć"
72 I, 2,2,542 | Urzeczywistni przyjście swego Królestwa przede wszystkim
73 I, 2,2,548 | Tego, który pełni dzieła swego Ojca; świadczą one, że Jezus
74 I, 2,2,556 | ciało poniżone na podobne do swego chwalebnego ciała" (Flp
75 I, 2,2,558 | jeszcze wyraża pragnienie swego serca: "O gdybyś i ty poznało
76 I, 2,2,559 | sposób Jerozolima przyjmie swego Mesjasza? Jezus, który zawsze
77 I, 2,2,583 | sprawach Ojca340. W czasie swego życia ukrytego udawał się
78 I, 2,2,586 | którego ustanowił fundamentem swego przyszłego Kościoła352.
79 I, 2,2,601 | Sam Jezus przedstawił sens swego życia i śmierci w świetle
80 I, 2,2,604 | 604 Wydając swego Syna za nasze grzechy, Bóg
81 I, 2,2,606 | Hbr 10, 5-10). Od chwili swego Wcielenia Syn Boży podejmuje
82 I, 2,2,609 | uprzedził dobrowolne ofiarowanie swego życia~
83 I, 2,2,614 | ponieważ Ojciec wydaje swego Syna, aby pojednać nas ze
84 I, 2,2,616 | i ukochał w ofiarowaniu swego życia445. "Miłość Chrystusa
85 I, 2,2,633 | sprawiedliwych, które oczekiwały swego Wyzwoliciela na łonie Abrahama"
86 I, 2,2,648 | wskrzesił"511 Chrystusa, swego Syna, i przez to w doskonały
87 I, 2,2,649 | chodzi o Syna, to dokonuje On swego własnego zmartwychwstania
88 I, 2,3,683 | serc naszych Ducha Syna swego, który woła: Abba, Ojcze!" (
89 I, 2,3,694 | Chrystusa ukrzyżowanego13 jak ze swego źródła i która tryska w
90 I, 2,3,699 | fundamentalnych elementów" swego nauczania36. Ten znak wszechmogącego
91 I, 2,3,713 | śmierć, może nam udzielać swego Ducha życia.~
92 I, 2,3,715 | które Bóg mówi do serca swego ludu językiem obietnicy,
93 I, 2,3,739 | Chrystus udziela członkom swego Ciała Ducha Świętego i Uświęciciela (
94 I, 2,3,742 | serc naszych Ducha Syna swego, który woła: <<Abba, Ojcze!>>" (
95 I, 2,3,743 | wypełnienia czasu Bóg, posyłając swego Syna, posyła zawsze swego
96 I, 2,3,743 | swego Syna, posyła zawsze swego Ducha: Ich posłanie jest
97 I, 2,3,745 | 745 Syn Boży w czasie swego Wcielenia jest konsekrowany
98 I, 2,3,756 | oblubienica zdobna w klejnoty dla swego męża>> (Ap 21,1-2).~
99 I, 2,3,768 | więc, wyposażony w dary swego Założyciela i wiernie zachowujący
100 I, 2,3,786 | Kościół "rozpoznaje obraz swego ubogiego i cierpiącego Założyciela"
101 I, 2,3,788 | końca czasów194 i posłał im swego Ducha195. Komunia z Jezusem
102 I, 2,3,788 | Udzielając bowiem Ducha swego, braci swoich, powołanych
103 I, 2,3,812 | oraz niezawodnym dowodem swego Boskiego posłania"231.~
104 I, 2,3,813 | jest jeden ze względu na swego Założyciela: "Syn Wcielony,
105 I, 2,3,845 | całą ludzkość w Kościele swego Syna. Kościół jest miejscem,
106 I, 2,3,849 | katolickości oraz z nakazu swego Założyciela"310: "Idźcie
107 I, 2,3,859 | Jezus włącza Apostołów do swego posłania otrzymanego od
108 I, 2,3,882 | Biskup Rzymski z racji swego urzędu, mianowicie urzędu
109 I, 2,3,891 | Nieomylnością tą z tytułu swego urzędu cieszy się Biskup
110 I, 2,3,894 | przykładami, ale także mocą swego autorytetu i władzy świętej"
111 I, 2,3,907 | nawet obowiązek wyjawiania swego zdania świętym pasterzom
112 I, 2,3,953 | 27). "Miłość... nie szuka swego" (1 Kor 13, 5)471. Najmniejszy
113 I, 2,3,965 | 965 Po Wniebowstąpieniu swego Syna "modlitwami swymi wspierała
114 I, 2,3,966 | bardziej upodobniła się do Syna swego, Pana panujących oraz Zwycięzcy
115 I, 2,3,967 | do odkupieńczego dzieła swego Syna, do każdego natchnienia
116 I, 2,3,972 | Kościół czci jako Matkę swego Pana i jako swoją Matkę: ~
117 I, 2,3,974 | 974 Po dopełnieniu swego ziemskiego życia Najświętsza
118 I, 2,3,989 | mocą mieszkającego w was swego Ducha (Rz 8, 11)518.~
119 I, 2,3,1007| życie:~Pomnij... na Stwórcę swego w dniach swej młodości...
120 I, 2,3,1030| oczyszczeni, chociaż są już pewni swego wiecznego zbawienia, przechodzą
121 I, 2,3,1033| śmierci. Każdy, kto nienawidzi swego brata, jest zabójcą, a wiecie,
122 I, 2,3,1034| dla tych, którzy do końca swego życia odrzucają wiarę i
123 I, 2,3,1039| czego zaniechał w czasie swego ziemskiego życia, łącznie
124 I, 2,3,1040| o jego nadejściu. Przez swego Syna Jezusa Chrystusa wypowie
125 I, 2,3,1042| przez niego zdążający do swego celu, w sposób doskonały
126 I, 2,3,1054| oczyszczeni, chociaż są już pewni swego zbawienia wiecznego, przechodzą
127 II, 1,1,1089| Oblubienicę umiłowaną, która wzywa swego Pana i przez Niego oddaje
128 II, 1,1,1100| czerpią swe natchnienie i swego ducha prośby, modlitwy i
129 II, 1,1,1118| Chrystusa, który dokonuje w nim swego dzieła dzięki posłaniu Ducha
130 II, 1,1,1121| Kościoła, odpowiednio do swego stanu i pełnionych funkcji.
131 II, 1,1,1127| wysłuchuje modlitwy Kościoła swego Syna, który to Kościół w
132 II, 1,1,1130| Kościół celebruje misterium swego Pana, "aż przyjdzie", aby "
133 II, 1,1,1130| liturgia kieruje się do swego celu przez wzywanie Ducha
134 II, 1,1,1130| Kościół otrzymuje już zadatek swego dziedzictwa, uczestniczy
135 II, 1,2,1147| człowiek odczytywał w nim ślady swego Stwórcy19. Światło i ciemność,
136 II, 1,2,1148| wdzięczność człowieka dla swego Stwórcy.~
137 II, 1,2,1163| wspomnieniu zbawcze dzieło swego Boskiego Oblubieńca przez
138 II, 1,2,1175| zakonnice przez charyzmat swego życia konsekrowanego57;
139 II, 2,0,1211| skierowane do niej jak do swego celu"2.~
140 II, 2,1,1224| Ojciec ukazuje Jezusa jako swego "umiłowanego Syna" (Mt 3,
141 II, 2,1,1292| gwarantem i sługą jedności swego Kościoła oraz jego powszechności
142 II, 2,1,1304| chrześcijanina pieczęcią swego Ducha, przyoblekając go
143 II, 2,1,1323| niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić Ofiarę
144 II, 2,1,1337| Apostołom celebrować aż do swego powtórnego przyjścia. "Ustanowił
145 II, 2,1,1380| J 13,1), aż po dar ze swego życia. Istotnie, będąc obecny
146 II, 2,1,1397| Pana, a nie zauważasz nawet swego brata. Znieważasz ten stół,
147 II, 2,1,1397| wszystkich grzechów i zaprosił do swego stołu, a ty nawet wtedy
148 II, 2,2,1441| 7, 48). Ponadto, na mocy swego Boskiego autorytetu, Jezus
149 II, 2,2,1443| fakt, że Jezus zaprasza do swego stołu grzeszników, a nawet
150 II, 2,2,1447| wykonywał tę władzę otrzymaną od swego Pana. W pierwszych wiekach
151 II, 2,2,1493| sobie po starannym zbadaniu swego sumienia. Wyznawanie grzechów
152 II, 2,3,1544| to znaczy jedyną ofiarą swego Krzyża.~
153 II, 2,3,1551| powierzył pasterzom ludu swego, jest prawdziwą służbą"24.
154 II, 2,3,1562| na świat40, uczestnikami swego uświęcenia i posłannictwa
155 II, 2,3,1562| prawomocny przekazali zadania swego urzędu w różnym stopniu
156 II, 2,3,1586| Ofiarą, nie bojąc się oddać swego życia za owce:~Ojcze, który
157 II, 2,3,1605| mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się
158 II, 2,3,1612| przez wcielenie i oddanie swego życia zjednoczył się w pewien
159 II, 2,3,1637| konsekrowani do obowiązków swego stanu i godności"154.~Węzeł
160 II, 2,3,1646| wynika z wierności Boga wobec swego przymierza i z wierności
161 II, 2,3,1646| wierności Chrystusa wobec swego Kościoła. Przez sakrament
162 II, 2,3,1649| niej. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego,
163 II, 2,3,1656| przez modlitwę i ofiarę ze swego życia.~
164 III, 1,1,1710| rozumem i wolą, od chwili swego poczęcia jest zwrócona do
165 III, 1,1,1729| jego, żeby Stworzyciela swego szukał z własnej ochoty
166 III, 1,1,1741| wolnymi współpracownikami swego dzieła w Kościele i w świecie:~
167 III, 1,1,1742| jego, żeby Stworzyciela swego szukał z własnej ochoty
168 III, 1,1,1777| prawe. Właśnie przez sąd swego sumienia człowiek postrzega
169 III, 1,1,1778| wejścia w siebie:~Wróć do swego sumienia, jego pytaj!...
170 III, 1,1,1797| odpowiednie do formowania swego sumienia.~
171 III, 1,1,1799| posłuszny pewnemu sądowi swego sumienia.~
172 III, 1,1,1808| by iść za zachciankami swego serca" (Syr 5, 2)62. Umiarkowanie
173 III, 1,1,1824| się bezwstydu,~nie szuka swego,~nie unosi się gniewem,~
174 III, 1,1,1847| jednak łaska mogła dokonać swego dzieła, musi ujawnić nasz
175 III, 1,1,1857| fałszywie, nie oszukuj, czcij swego ojca i matkę" (Mk 10, 19).
176 III, 1,2,1906| członków urzeczywistnienie swego powołania. W szczególności
177 III, 1,3,1977| człowieka, stworzonego na obraz swego Stwórcy, w mądrości i dobroci
178 III, 1,3,1996| w łasce Chrystusa, Głowy swego Ciała. Jako "przybrany syn"
179 III, 1,3,2015| przystrojonym jak oblubienica... dla swego męża" (Ap 21, 2).~W skrócie~
180 III, 1,3,2050| twój, ~da tobie.~~~~Czcij swego ojca ~i swoją matkę.~~~~
181 III, 1,3,2050| matkę.~~~~4. Czcij ojca swego ~i matkę swoją ~~~~~~Nie
182 III, 2,0,2051| sposób pozytywny: "Miłuj swego bliźniego, jak siebie samego!" (
183 III, 2,0,2053| Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi" (
184 III, 2,0,2054| Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą
185 III, 2,0,2054| niego: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego.
186 III, 2,0,2054| nakazie: Miłuj bliźniego swego jak siebie samego! Miłość
187 III, 2,0,2060| uprzedzającej miłości Boga do swego ludu:~Ponieważ człowiek,
188 III, 2,1 | BĘDZIESZ MIŁOWAŁ PANA BOGA SWEGO~CAŁYM SWOIM SERCEM,~CAŁĄ
189 III, 2,1,2082| Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą
190 III, 2,1,2083| Będziesz się bał Pana, Boga swego, będziesz Mu służył... Nie
191 III, 2,1,2118| wystawiał na próbę Pana, Boga swego" (Pwt 6,16). Takie wystawianie
192 III, 2,1,2132| Boga twojego, z całego swego serca, z całej duszy swojej,
193 III, 2,1,2149| Będziesz się bał Pana, Boga swego, będziesz Mu służył i na
194 III, 2,2 | drugi~"BĘDZIESZ MIŁOWAŁ SWEGO BLIŹNIEGO JAK ~SIEBIE SAMEGO"~
195 III, 2,2,2195| Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą
196 III, 2,2,2195| jest to: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego.
197 III, 2,2,2195| nakazie: Miłuj bliźniego swego jak siebie samego! Miłość
198 III, 2,2,2214| łasce. "Z całego serca czcij swego ojca, a boleści rodzicielki
199 III, 2,2,2217| 3, 2-6)~Synu, wspomagaj swego ojca w starości,~nie zasmucaj
200 III, 2,2,2217| sił... ~Kto porzuca ojca swego, jest jak bluźnierca,~a
201 III, 2,2,2222| je poprawiać:~Kto miłuje swego syna, często używa na niego
202 III, 2,2,2243| ideologii swych odniesień i swego celu. Nie dopuszczając do
203 III, 2,2,2246| 2247 "Czcij ojca swego i matkę swoją" (Pwt 5,16;
204 III, 2,2 | Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi (Mt
205 III, 2,2,2257| odniesieniu do Stwórcy, jedynego swego celu. Sam Bóg jest Panem
206 III, 2,2,2258| stał się nieprzyjacielem swego bliźniego. Bóg osądza zbrodniczość
207 III, 2,2,2269| Już od pierwszej chwili swego istnienia istota ludzka
208 III, 2,2,2283| zgorszenia, staje się kusicielem swego bliźniego. Narusza cnotę
209 III, 2,2,2283| prawość; może doprowadzić swego brata do śmierci duchowej.
210 III, 2,2,2301| Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi" (
211 III, 2,2,2334| Mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się
212 III, 2,2,2348| stosownie do różnych stanów swego życia; jedni, przyrzekając
213 III, 2,2,2370| tylko w niej samej znajdować swego wymiaru i zrozumienia, lecz
214 III, 2,2,2373| umrzeć!" - wołała Rachela do swego męża Jakuba (Rdz 30, I).~
215 III, 2,2,2377| rodziców i jako osoba od chwili swego poczęcia mająca również
216 III, 2,2,2387| rozpuście... że ktoś żyje z żoną swego ojca... W imię Pana naszego
217 III, 2,2,2413| chrześcijańskiemu panu traktować swego chrześcijańskiego niewolnika "
218 III, 2,2,2438| same zapewnić sobie środków swego rozwoju lub którym przeszkodziły
219 III, 2,2,2447| Kościoła, który od początku swego istnienia, mimo grzechów
220 III, 2,2,2477| sensie myśli, słowa i czyny swego bliźniego:~Każdy dobry chrześcijanin
221 III, 2,2,2493| prawa domaga się, by co do swego przedmiotu informacja była
222 III, 2,2,2543| jerozolimskiej, która ze swego niedostatku dała wszystko,
223 IV, 1,1,2565| człowiek pozostaje obrazem swego Stwórcy. Zachowuje pragnienie
224 IV, 1,1,2572| który odmawia wyjawienia swego imienia, ale błogosławi
225 IV, 1,1,2574| Izaaka i Jakuba" powołuje swego sługę Mojżesza, to dlatego
226 IV, 1,1,2592| który pragnie zbawienia swego ludu. Jest ona figurą modlitwy
227 IV, 1,1,2598| się modlić także według swego ludzkiego serca. Uczy się
228 IV, 1,1,2605| wołaniem i płaczem za dni ciała swego zanosił On gorące prośby
229 IV, 1,2,2676| Ponieważ daje nam Jezusa, swego Syna, Maryja jest Matką
230 IV, 1,2,2676| Matka26, by poprowadzić nas do swego Syna Jezusa, do raju.~
231 IV, 1,2,2678| zamysłem Ojca, który posyła swego Syna dla zbawienia wszystkich
232 IV, 1,2,2682| ziemi. Wchodząc "do radości" swego Nauczyciela, zostali "postawieni
233 IV, 1,3,2713| sprawia w nas "przez Ducha swego wzmocnienie siły wewnętrznego
234 IV, 1,3,2714| mnie" - mówił do w czasach swego świętego proboszcza wieśniak
235 IV, 1,3,2728| gdy wystarczy powrócić do swego serca: roztargnienie wyjawia
236 IV, 2,0,2765| serc naszych Ducha Syna swego, który woła: Abba, Ojcze!" (
237 IV, 2,0,2792| wszystkich, którym dał On swego umiłowanego Syna. Miłość
238 IV, 2,0,2809| sam Bóg, ale nie ujawnia swego imienia. Zaczyna je objawiać
239 IV, 2,0,2822| tajemnicę swej woli według swego postanowienia, które przedtem
240 IV, 2,0,2827| oczekują wszystkiego od swego Ojca. "On sprawia, że słońce
|