Czesc, Dzial, Rozdzial, Numer
1 Wstep, 0,0,2 | i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co
2 Wstep, 0,0,14| Uświęciciel, i formułuje je wokół "trzech rozdziałów"
3 Wstep, 0,0,19| dosłownie; wskazuje się je tylko w przypisach (por.).
4 I, 1,1,31 | Jego poznania. Nazywa się je także "dowodami na istnienie
5 I, 1,2,81 | oświeceni Duchem Prawdy, wiernie je w swym nauczaniu zachowywali,
6 I, 1,2,94 | wiernych, którzy rozważają je w swoim sercu"60, szczególnie
7 I, 1,2,94 | wzrastają wraz z tym, kto je czyta"63;~- przez "nauczanie
8 I, 1,2,111 | odpowiadające Duchowi, który je natchnął82:~
9 I, 1,2,112 | otwarte po męce, by ci, którzy je teraz rozumieją, wiedzieli
10 I, 1,3,159 | jeżeli tylko prowadzi się je w sposób prawdziwie naukowy
11 I, 1,3,162 | sumienie. Niektórzy odrzuciwszy je, ulegali rozbiciu w wierze" (
12 I, 2,0,187 | chrześcijanina. Nazywamy je również Credo, ponieważ
13 I, 2,0,187 | słów: "Wierzę". Nazywa się je także "symbolami wiary".~
14 I, 2,0,191 | Ojców Kościoła, nazywamy je artykułami. Faktycznie,
15 I, 2,0,191 | członkach są różne stawy, które je wyodrębniają i dzielą, tak
16 I, 2,1,234 | wiary oraz światłem, które je oświeca. Tajemnica ta jest
17 I, 2,1,256 | Świętego. Dzisiaj powierzam je wam. Przez to wyznanie za
18 I, 2,1,256 | was z niej podniosę. Daję je wam po to, by towarzyszyło
19 I, 2,1,269 | 135, 6), ponieważ On sam je stworzył. Dla Niego nic
20 I, 2,1,289 | Autorzy natchnieni umieścili je na początku Pisma świętego,
21 I, 2,1,297 | to, że z niczego stworzył je Bóg i że ród ludzki powstał
22 I, 2,1,301 | każdej chwili podtrzymuje je w istnieniu, pozwala mu
23 I, 2,1,301 | pozwala mu działać i prowadzi je do jego celu. Uznanie tej
24 I, 2,1,302 | osiągnąć i do której Bóg je przeznaczył. Bożą Opatrznością
25 I, 2,1,309 | straszną tajemnicą - z góry je odrzucić. Nie ma takiego
26 I, 2,1,311 | moralnego148. Dopuszcza je jednak, szanując wolność
27 I, 2,1,341 | między nimi. Człowiek odkrywa je stopniowo jako prawa natury.
28 I, 2,2,425 | życie objawiło się. Myśmy je widzieli, o nim świadczymy
29 I, 2,2,425 | współuczestnictwo znaczy: mieć je z Ojcem i z Jego Synem,
30 I, 2,2,457 | posiadanie dobra, trzeba było je nam przywrócić. Byliśmy
31 I, 2,2,466 | Syna Bożego, który przyjął je i uczynił swoim od chwili
32 I, 2,2,485 | i w sposób Boski uczynić je płodnym; sprawia On, że
33 I, 2,2,521 | często, aby doprowadził je do ostatecznego wypełnienia
34 I, 2,2,522 | Bóg zechciał przygotowywać je w ciągu wieków. Wszystkie
35 I, 2,2,534 | tych słów, ale przyjęli je w wierze, a Maryja "chowała
36 I, 2,2,544 | do tych, którzy przyjęli je pokornym sercem. Jezus został
37 I, 2,2,551 | Królestwo, jak Mnie przekazał je mój Ojciec: abyście w Królestwie
38 I, 2,2,577 | Królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać,
39 I, 2,2,578 | wypełnić Prawo, przyjmując je w jego integralności, aż
40 I, 2,2,581 | to nie obala Prawa, ale je wypełnia, dając mu w sposób
41 I, 2,2,592 | Prawa danego na Synaju, ale je wypełnił374 tak doskonale375,
42 I, 2,2,601 | wiary, o którym mówi, że je "przejął" (1 Kor 15, 3) -
43 I, 2,2,609 | zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję" (J 10,18). Syn Boży
44 I, 2,2,625 | porządkiem natury, na nowo jednak je połączył przez Zmartwychwstanie,
45 I, 2,2,649 | Życie moje oddaję, aby je... znów odzyskać... Mam
46 I, 2,2,649 | znów odzyskać... Mam moc je oddać i mam moc je znów
47 I, 2,2,649 | Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać" (J 10, 17-
48 I, 2,2,673 | ostateczna próba, która je poprzedzi, są jeszcze "zatrzymane"
49 I, 2,3,703 | rządził stworzeniem, uświęcał je i ożywiał, ponieważ jest
50 I, 2,3,739 | Go na swoje członki, aby je karmić, uzdrawiać, ustalać
51 I, 2,3,739 | dawały świadectwo, włączać je do swojej ofiary składanej
52 I, 2,3,767 | wszystkich narodów, aby czynić je uczniami153.~
53 I, 2,3,792 | wszystkim" (Kol 1, 18), ma je przede wszystkim nad Kościołem,
54 I, 2,3,800 | wdzięcznością przez tego, kto je otrzymał, ale także przez
55 I, 2,3,814 | i wielości otrzymujących je osób. W jedności Ludu Bożego
56 I, 2,3,821 | ekumenicznego, a słusznie można je zwać ekumenizmem duchowym"
57 I, 2,3,826 | środkami uświęcenia, formuje je i do celu prowadzi"268. ~
58 I, 2,3,849 | i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co
59 I, 2,3,868 | środków zbawienia i rozdziela je; jest posłany do wszystkich
60 I, 2,3,876 | Chrystusa, który powierzył im je dla innych, stają się oni
61 I, 2,3,883 | autorytatywną jedynie wtedy, gdy się je bierze łącznie z Biskupem
62 I, 2,3,997 | niezniszczalne życie, jednocząc je z naszymi duszami mocą Zmartwychwstania
63 I, 2,3,1010| światło nieskalane. Gdy je osiągnę, będę pełnym człowiekiem548.~
64 I, 2,3,1016| niezniszczalnego życia, ponownie łącząc je z duszą. Jak Chrystus zmartwychwstał
65 I, 2,3,1050| zapobiegliwości, to odnajdziemy je potem na nowo, ale oczyszczone
66 I, 2,3,1061| słowem Amen. Spotyka się je często na końcu modlitw
67 I, 2,3,1063| Amen"611, niekiedy powtarza je dwukrotnie612 by podkreślić
68 II, 0,3,1068| liturgii, aby wierni przeżywali je i świadczyli o nim w świecie:~
69 II, 1,1,1085| swoim nauczaniu i uprzedzał je przez swoje czyny. Gdy nadchodzi
70 II, 1,1,1104| zbawienia, ale aktualizuje je i uobecnia. Misterium Paschalne
71 II, 1,1,1105| i aby wierni, przyjmując je, sami stawali się żywą ofiarą
72 II, 1,1,1128| od dyspozycji tego, kto je przyjmuje.~
73 II, 1,1,1131| one owoc w tych, którzy je przyjmują z odpowiednią
74 II, 1,2,1140| Ciała Kościoła, uwidaczniają je i na nie oddziałują. Poszczególnych
75 II, 1,2,1152| społecznego, ale oczyszczają je i integrują. Ponadto wypełniają
76 II, 1,2,1153| towarzyszyć im i ożywiać je, by ziarno Królestwa wydało
77 II, 1,2,1158| nauką katolicką. Należy je czerpać przede wszystkim
78 II, 1,2,1163| Pańskim, a raz w roku czci je także razem z Jego błogosławioną
79 II, 1,2,1203| uznane obrządki i że chce je na przyszłość zachować i
80 II, 2,1,1223| i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co
81 II, 2,1,1250| urodzeniu, pozbawialiby je bezcennej łaski stania się
82 II, 2,1,1261| Kościół może tylko polecać je miłosierdziu Bożemu, jak
83 II, 2,1,1276| i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co
84 II, 2,1,1345| winem.~Przewodniczący bierze je, wielbi Ojca wszechrzeczy
85 II, 2,2,1420| osłabieniu, a nawet można je utracić przez grzech.~
86 II, 2,2,1456| niewątpliwie przedstawiają je wszystkie Bożemu miłosierdziu.
87 II, 2,2,1458| grzechy; jeśli ty także je osądzasz, jednoczysz się
88 II, 2,2,1471| dla siebie lub ofiarować je za zmarłych.~Kary za grzech~
89 II, 2,2,1507| Mk 16, 17-18). Potwierdza je przez znaki, jakich dokonuje
90 II, 2,2,1509| zadanie od Pana i stara się je wypełniać zarówno przez
91 II, 2,2,1529| również wtedy, gdy już raz je przyjął i nastąpiło nasilenie
92 II, 2,3,1539| pokolenie Lewiego, przeznaczając je do służby liturgicznej7.
93 II, 2,3,1547| Dlatego przekazuje się je przez osobny sakrament,
94 II, 2,3,1567| i troskliwie na co dzień je wykonują"50. Prezbiterzy
95 II, 2,3,1589| obraz Boży, przysposabia je do świata wyższego i, conajważniejsze:
96 II, 2,3,1615| sens małżeństwa i przeżywać je z pomocą Chrystusa. Łaska
97 II, 2,3,1620| jego chwały; kto natomiast je chwali, czyni dziewictwo
98 II, 2,3,1642| gdyż sakrament nie tylko je oczyszcza i wzmacnia, ale
99 II, 2,3,1659| Stwórcy, który wyposażył je we własne prawa. Z natury
100 II, 2,4,1666| wszystkim duchowe, a osiągają je przez modlitwę Kościoła.
101 II, 2,4,1672| egzorcyzmach. Praktykował je Jezus7, a Kościół od Niego
102 II, 2,4,1674| nie zastępują: "Należy (je) tak uporządkować, aby zgadzały
103 II, 2,4,1674| ze swej natury znacznie je przewyższa"11.~
104 II, 2,4,1675| pobożności, oraz kierować je do głębszego poznawania
105 II, 2,4,1678| ale równocześnie czuwa, by je rozświetlać światłem wiary.~
106 II, 2,4,1679| która przez śmierć wprowadza je do życia w Królestwie niebieskim.
107 II, 2,4,1689| Tradycja bizantyjska wyraża je przez pocałunek zmarłego.~
108 III, 1,0,1698| rozdział pierwszy). Stanowi je miłość Boża i solidarność
109 III, 1,1,1715| czasów Abrahama. Wypełnia je, wskazując za ich pośrednictwem
110 III, 1,1,1717| pochodzenie; Bóg wszczepił je w serce człowieka, by przyciągnąć
111 III, 1,1,1717| człowieka, by przyciągnąć je do siebie, ponieważ tylko
112 III, 1,1,1717| ponieważ tylko On może je zaspokoić.~Z pewnością wszyscy
113 III, 1,1,1721| Dlatego właśnie nazywa się je nadprzyrodzonym, tak jak
114 III, 1,1,1724| Abrahama, ukierunkowając je na Królestwo niebieskie.
115 III, 1,1,1751| źródle działania i określa je przez cel. Cel jest pierwszym
116 III, 1,1,1755| uwagę tylko intencję, która je inspiruje, lub okoliczności (
117 III, 1,1,1766| albo dlatego, że nakazuje je wola, albo dlatego, że ich
118 III, 1,1,1767| nieuporządkowanym uczuciom i potęguje je. Emocje i doznania mogą
119 III, 1,1,1784| drodze; powinniśmy przyjmować je przez wiarę i modlitwę oraz
120 III, 1,1,1801| drodze. Powinniśmy przyjmować je przez wiarę i modlitwę oraz
121 III, 1,1,1802| zabiega o nie i wybiera je w konkretnych działaniach.~
122 III, 1,1,1804| rolę i dlatego nazywa się je cnotami "kardynalnymi";
123 III, 1,1,1805| postępowaniu i porządkuje je, kierując się tym sądem.
124 III, 1,1,1817| działania ludzi; oczyszcza je, by ukierunkować je na Królestwo
125 III, 1,1,1817| oczyszcza je, by ukierunkować je na Królestwo niebieskie;
126 III, 1,1,1826| jest formą cnót; wyraża je i porządkuje między sobą;
127 III, 1,1,1830| Chrystus, Syn Dawida, posiada je w całej pełni82. Dopełniają
128 III, 1,1,1830| udoskonalają cnoty tych, którzy je otrzymują. Czynią wiernych
129 III, 1,1,1833| z rozumem i wiarą. Można je zgrupować wokół czterech
130 III, 1,1,1838| wysiłku. Łaska Boża oczyszcza je i podnosi.~
131 III, 1,1,1846| wierny i sprawiedliwy odpuści je nam i oczyści nas z wszelkiej
132 III, 1,1,1852| którym są przeciwne. Można je uporządkować również w zależności
133 III, 1,1,1852| czy siebie samego; można je podzielić na grzechy duchowe
134 III, 1,1,1853| tradycji Kościoła. Potwierdza je doświadczenie ludzi.~
135 III, 1,1,1862| sobie nie lekceważ, jeśli je ważysz. Lękaj się, kiedy
136 III, 1,1,1862| ważysz. Lękaj się, kiedy je liczysz. Wiele drobnych
137 III, 1,1,1865| przeciwstawiają, jak również zestawiać je z grzechami głównymi, wyróżnionymi
138 III, 1,1,1865| Grzegorzem Wielkim100. Nazywa się je "głównymi", ponieważ powodują
139 III, 1,1,1867| dobrowolnie; ~- nakazując je, zalecając, pochwalając
140 III, 1,2,1888| a przemocą, która chce je zwalczać, a w rzeczywistości
141 III, 1,2,1888| zwalczać, a w rzeczywistości je pomnaża"13. Jest to droga
142 III, 1,2,1888| zachować swoje życie, straci je; a kto je straci, zachowa
143 III, 1,2,1888| życie, straci je; a kto je straci, zachowa je" (Łk
144 III, 1,2,1888| a kto je straci, zachowa je" (Łk 17, 33).~W skrócie~
145 III, 1,2,1920| wspólne społeczności. Aby je osiągnąć, powinna używać
146 III, 1,2,1929| wszelkiej władzy; lekceważąc je lub odrzucając ich uznanie
147 III, 1,2,1936| człowieka, rozdzieliłem je w wielkiej rozmaitości;
148 III, 1,3,1949| dziełem Mądrości Bożej. Można je określić, w sensie biblijnym,
149 III, 1,3,1954| dlatego, że rozum, który je ogłasza, należy do natury
150 III, 1,3,1962| daje mocy, łaski Ducha, aby je wypełnić. Z powodu grzechu,
151 III, 1,3,1963| prorockich, które ukierunkowają je na Nowe Przymierze i Królestwo
152 III, 1,3,1964| a na sercach ich wypiszę je, i będę im Bogiem, a oni
153 III, 1,3,1966| obietnice Boże, podnosząc je i kierując do "Królestwa
154 III, 1,3,1968| modlitwę i post; kieruje je do Ojca, "który widzi w
155 III, 1,3,1969| słów Chrystusa28; streszcza je złota zasada: "Wszystko
156 III, 1,3,1980| dostępnych rozumowi. Bóg objawił je, ponieważ ludzie nie odczytali
157 III, 1,3,2001| serca człowieka i wprost je porusza. Złożył On w człowieku
158 III, 1,3,2045| Nauczycielowi, wypełniają je uczciwie, cierpliwie i z
159 III, 2,0,2055| na świętej górze. Napisał je "swoim palcem" (Wj 31, 18;
160 III, 2,0,2057| niczego nie dodając. Napisał je na dwu tablicach kamiennych
161 III, 2,0,2057| tablicach kamiennych i dał mi je" (Pwt 5, 22). Dlatego te
162 III, 2,0,2062| przyjście Boga w ciele wypełniło je tylko i rozwinęło, nic w
163 III, 2,0,2072| okoliczności lub intencji tego, kto je wypowiada.~"Beze Mnie nic
164 III, 2,1,2100| przyrzeczeń Bogu. Zawierają je chrzest, bierzmowanie, małżeństwo
165 III, 2,1,2102| wyniszczenie Zbawiciela i wyraźniej je ukazują, przyjmując ubóstwo
166 III, 2,1,2111| nich są podobni ci, którzy je robią, i każdy, który im
167 III, 2,1,2120| źródło w Bogu. Można otrzymać je darmowo jedynie od Boga.~
168 III, 2,1,2128| Syr 43, 27-28). "Stworzył je bowiem Twórca piękności" (
169 III, 2,1,2142| używać go tylko po to, by je błogosławić, wychwalać i
170 III, 2,1,2143| Boga najwyższego. Możemy je mieć, jeśli "uświadomimy"
171 III, 2,1,2143| jest obecny, powinniśmy je posiadać. Jeśli ich nie
172 III, 2,1,2157| względu na godność tego, kto je nosi.~
173 III, 2,1,2158| nie zna oprócz tego, kto [je] otrzymuje" (Ap 2, 17). "
174 III, 2,2,2216| wszystkich, którym rodzice je powierzyli. Jeśli jednak
175 III, 2,2,2221| za dzieci Boże i szanować je jako osoby ludzkie. Wychowują
176 III, 2,2,2222| lepiej kierować dziećmi i je poprawiać:~Kto miłuje swego
177 III, 2,2,2222| dzieci, lecz wychowujcie je, stosując karcenie i napominanie
178 III, 2,2,2224| dzieciństwa powinni włączać je w życie Kościoła. Rodzinny
179 III, 2,2,2229| opinie oraz rady i przyjmując je od nich. Rodzice powinni
180 III, 2,2,2279| Jesteśmy obowiązani przyjąć je z wdzięcznością i chronić
181 III, 2,2,2279| wdzięcznością i chronić je ze względu na Jego cześć
182 III, 2,2,2284| na autorytet tych, którzy je powodują, lub słabość tych,
183 III, 2,2,2284| szczególnie ciężkie, gdy szerzą je ci, którzy, z natury bądź
184 III, 2,2,2312| podobnie jak nakazujące je zarządzenia, są zbrodniami.
185 III, 2,2,2314| przyczyn wojny, ale może je jeszcze nasilić. Wydawanie
186 III, 2,2,2341| należy uważać, że zdobyło się je raz na zawsze. Zakłada ono
187 III, 2,2,2353| sposób zamierzony pokazywać je innym. Znieważa ona czystość,
188 III, 2,2,2357| doświadczenie. Powinno się traktować je te osoby z szacunkiem, współczuciem
189 III, 2,2,2364| pragnieniem jest przeżyć je z tobą w taki sposób, abyśmy
190 III, 2,2,2380| niesprawiedliwością. Ten, kto je popełnia, nie dotrzymuje
191 III, 2,2,2414| jest absolutne; określa je troska o jakość życia bliźniego,
192 III, 2,2,2415| stworzeniami Bożymi. Bóg otacza je swoją opatrznościową troską148.
193 III, 2,2,2416| wytwarzania odzieży. Można je oswajać, by towarzyszyły
194 III, 2,2,2426| pracować, niech też nie je!" (2 Tes 3, 10)162. Szanuje
195 III, 2,2,2429| pojawianie się konfliktów, które je charakteryzują167. Powinno
196 III, 2,2,2429| się podejmować wysiłki, by je ograniczać w drodze negocjacji,
197 III, 2,2,2440| dobra materialne i oddaje je na służbę osobie i jej wolności.
198 III, 2,2,2499| harmonii kosmosu. Odkrywają je zarówno dziecko, jak i uczony: "
199 III, 2,2,2499| Mdr 13, 5), "stworzył je bowiem Twórca piękności" (
200 III, 2,2,2514| Paweł Apostoł utożsamia je z buntem "ciała" wobec "
201 III, 2,2,2540| zachłanności i zazdrości; wprowadza je w pragnienie Najwyższego
202 IV, 1,0,2562| jedynie Duch Boży może je zgłębić i poznać. Jest ono
203 IV, 1,1,2585| Mesjasza, który wypełni je w sposób ostateczny. Psalmy,
204 IV, 1,1,2598| Wszechmogącego i rozważała je w swoim sercu36. Uczy się
205 IV, 1,1,2602| się za uczonych, a objawił je "prostaczkom" (ubodzy z
206 IV, 1,1,2605| historii zbawienia. Ojciec je przyjmuje i ponad wszelkie
207 IV, 1,1,2606| Starego Przymierza, i otwiera je na nowość Królestwa, które
208 IV, 1,1,2624| świętym, ale aktualizują je, w szczególności modlitwy
209 IV, 1,1,2631| to, co jest konieczne, by je przyjąć i współdziałać w
210 IV, 1,1,2636| grzechu i od śmierci, by je na nowo poświęcić i zwrócić
211 IV, 1,1,2638| formy modlitwy i zanosi je do Tego, który jest ich
212 IV, 1,2,2655| chcemy słuchać Jego słowa i je zachowywać.~
213 IV, 1,2,2665| człowieczeństwo, powierza je nam i możemy go wzywać: "
214 IV, 1,2,2689| duszami, gdy Bóg będzie je chciał prowadzić, ponieważ
215 IV, 1,3,2705| działają w sercu, i możemy je rozeznawać. Chodzi o czynienie
216 IV, 1,3,2717| Eucharystii, a Duch Święty ożywia je w kontemplacji, aby zostało
217 IV, 1,3,2728| ofiarowanie Mu naszego serca, by je oczyścił. Tu właśnie ma
218 IV, 1,3,2748| czasy ostateczne i kieruje je do ich spełnienia. Jezus,
219 IV, 2,0,2764| braci i sióstr oraz objawia je nam: On jest wzorem naszej
220 IV, 2,0,2766| Ducha Świętego, który ożywia je w sercach wierzących, Kościół
221 IV, 2,0,2778| tworzeniem bożków po to, by je czcić lub burzyć. Modlić
222 IV, 2,0,2804| dotyczą naszego życia, aby je podtrzymać i uleczyć z grzechu;
223 IV, 2,0,2807| swoje imię, ale objawia je, wypełniając swoje dzieło.
224 IV, 2,0,2809| ujawnia swego imienia. Zaczyna je objawiać dopiero Mojżeszowi56,
225 IV, 2,0,2809| Mojżeszowi56, a ukazuje je całemu ludowi, wybawiając
226 IV, 2,0,2815| chwale, gdy Chrystus przekaże je swojemu Ojcu:~Królestwo
|