Czesc, Dzial, Rozdzial, Numer
1 Wstep, 0,0,1 | człowiekowi. Powołuje go i pomaga mu szukać, poznawać i miłować
2 Wstep, 0,0,24| że wszystkie powierzone mu dusze są na tym samym poziomie.
3 I, 1,0,26 | człowieka daną Bogu, który mu się objawia i udziela, przynosząc
4 I, 1,1,35 | Niego, Bóg zechciał objawić mu się i udzielić łaski, by
5 I, 1,1,35 | człowieka do wiary i pomóc mu stwierdzić, że wiara nie
6 I, 1,2,52 | uzdolnić ludzi do dawania Mu odpowiedzi, do poznawania
7 I, 1,2,62 | Synaju i przez Mojżesza daje mu swoje Prawo, by uznał Go
8 I, 1,2,62 | Prawo, by uznał Go i służył Mu jako jedynemu prawdziwemu
9 I, 1,2,113 | a Duch Święty przekazuje mu duchową interpretację Pisma
10 I, 1,3,146 | Uwierzył Abraham Bogu i zostało mu to poczytane za sprawiedliwość" (
11 I, 1,3,153 | do niego, że nie objawiły mu tego "ciało i krew, lecz
12 I, 1,3,160 | 30. "Bóg wzywa ludzi, aby Mu służyli w Duchu i prawdzie;
13 I, 2,1,203 | swemu ludowi, pozwalając mu poznać swoje imię. Imię
14 I, 2,1,218 | miał tylko jeden powód, aby mu się objawić i wybrać go
15 I, 2,1,218 | zbawiać21 oraz przebaczać mu jego niewierności i grzechów22.~
16 I, 2,1,269 | sam ustalił i który jest Mu całkowicie poddany i uległy.
17 I, 2,1,299 | przeznaczone dla niego i powierzone mu. Kościół musiał wielokrotnie
18 I, 2,1,301 | samemu sobie. Nie tylko daje mu byt i istnienie, ale w każdej
19 I, 2,1,301 | je w istnieniu, pozwala mu działać i prowadzi je do
20 I, 2,1,333 | Pierworodnego na świat, mówi: Niech Mu oddają pokłon wszyscy aniołowie
21 I, 2,1,333 | w dzieciństwie178, służą Mu na pustyni179, umacniają
22 I, 2,1,333 | który zapowiadają185, służąc Mu podczas sądu186.~Aniołowie
23 I, 2,1,344 | błogosławieństwo Panu ~I składajcie Mu dzięki,~I służcie Mu~Z wielką
24 I, 2,1,344 | składajcie Mu dzięki,~I służcie Mu~Z wielką pokorą200.~
25 I, 2,1,351 | Chrystusa, swego Pana. Służą Mu w szczególny sposób w wypełnianiu
26 I, 2,1,352 | aniołów, którzy pomagają mu w jego ziemskiej pielgrzymce
27 I, 2,1,356 | miłości stworzyłeś go i dałeś mu 295 istnienie, by radował
28 I, 2,1,357 | swoim Stwórcą, do dania Mu odpowiedzi wiary i miłości,
29 I, 2,1,358 | kochać Go oraz by ofiarować Mu całe stworzenie: ~Jakaż
30 I, 2,1,371 | mężczyzna był sam; uczynię mu zatem odpowiednią dla niego
31 I, 2,1,380 | podobieństwo i powierzyłeś mu cały świat, aby służąc Tobie
32 I, 2,1,386 | Boga i przeciwstawienie się Mu, ciążąc w dalszym ciągu
33 I, 2,1,394 | Jezusa od misji powierzonej Mu przez Ojca259. "Syn Boży
34 I, 2,1,409 | trwać w dobrym, i nie będzie mu dane bez wielkiej pracy
35 I, 2,1,410 | wzywa go290 i zapowiada mu tajemnicze zwycięstwo nad
36 I, 2,2,430 | Zwiastowania anioł Gabriel nadaje Mu jako własne imię Jezus,
37 I, 2,2,438 | podczas chrztu udzielonego Mu przez Jana, gdy "Bóg namaścił (
38 I, 2,2,440 | Człowieczy... nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć
39 I, 2,2,442 | ponieważ Jezus odpowiada mu uroczyście: "Nie objawiły
40 I, 2,2,443 | to dlatego że On pozwolił mu wyraźnie to zrozumieć. Na
41 I, 2,2,488 | 4, 4), lecz by "utworzyć Mu ciało"118, chciał wolnej
42 I, 2,2,504 | niezmierzonej obfitości udziela Mu Ducha" (J 3, 34). Z "pełności"
43 I, 2,2,523 | posłanym, by przygotować Mu drogi194. "Prorok Najwyższego" (
44 I, 2,2,538 | dzikich zwierząt, a aniołowie Mu usługują238. Na końcu tego
45 I, 2,2,539 | związał mocarza, aby odebrać mu jego zdobycz240. Zwycięstwo
46 I, 2,2,540 | przeciwieństwie do tego, co proponuje Mu Szatan i co ludzie pragną
47 I, 2,2,540 | Szatan i co ludzie pragną Mu przypisać241. Dlatego właśnie
48 I, 2,2,552 | Piotr280. Jezus powierzył mu wyjątkową misję. Dzięki
49 I, 2,2,575 | uprzedzają Go o grożącym Mu niebezpieczeństwie319. Jezus
50 I, 2,2,581 | ale je wypełnia, dając mu w sposób Boski ostateczną
51 I, 2,2,664 | Człowieczego: "Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę
52 I, 2,2,664 | władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i
53 I, 2,2,670 | oczekiwaniu aż wszystko zostanie Mu poddane~
54 I, 2,2,671 | chwili, gdy wszystko zostanie Mu poddane551. "Dopóki jednak
55 I, 2,2,680 | wszystkie rzeczy tego świata są Mu poddane. Triumf Królestwa
56 I, 2,3,705 | podobieństwie" do Ojca, przywracając Mu chwałę, czyli "Ducha Ożywiciela".~
57 I, 2,3,717 | posłany przez Boga - Jan mu było na imię" (J 1, 6).
58 I, 2,3,718 | Ducha Świętego i nakazuje mu "iść" (jako "poprzednikowi")
59 I, 2,3,761 | każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje
60 I, 2,3,781 | poznawał w prawdzie i zbożnie Mu służył. Przeto wybrał sobie
61 I, 2,3,786 | wszystkich, "nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć
62 I, 2,3,786 | Dla chrześcijanina "służyć Mu - znaczy panować"186, szczególnie "
63 I, 2,3,826 | różnych członków, to nie brak mu najbardziej niezbędnego,
64 I, 2,3,830 | zbawienia"280, której On chciał mu udzielić: poprawne i pełne
65 I, 2,3,855 | urzeczywistnienia właściwej mu pełni katolickości w tych
66 I, 2,3,858 | ustanowił Dwunastu, aby Mu towarzyszyli, by mógł wysyłać
67 I, 2,3,881 | swojego Kościoła, nadając mu imię Piotr. Powierzył mu
68 I, 2,3,881 | mu imię Piotr. Powierzył mu klucze Kościoła365; ustanowił
69 I, 2,3,890 | słabościami oraz zapewnić mu obiektywną możliwość wyznawania
70 I, 2,3,909 | praktykowaniu cnót, niż mu przeszkadzało. Tak postępując,
71 I, 2,3,922 | przez Pana, by poświęcić się Mu w sposób niepodzielny435
72 I, 2,3,931 | wszystko Bogu, ofiarowany Mu już przez chrzest, poświęca
73 I, 2,3,936 | swojego Kościoła i powierzył mu jego "klucze". Biskup Kościoła
74 I, 2,3,945 | wszystko Bogu, ofiarowany Mu już przez chrzest, w stanie
75 I, 2,3,954 | śmierci wszystko nie zostanie Mu poddane, jedni spośród Jego
76 I, 2,3,956 | za nas u Ojca, ofiarując Mu zasługi, które przez jedynego
77 I, 2,3,1020| namaszczeniem i w Wiatyku dał mu Chrystusa jako pokarm na
78 I, 2,3,1031| Duchowi Świętemu, nie zostanie mu to odpuszczone ani w tym
79 II, 1,2,1164| Boga Zbawiciela, dziękować Mu za nie, przedłużać pamięć
80 II, 1,2,1169| czas, aż wszystko zostanie Mu poddane.~
81 II, 2,1,1224| grzeszników, nasz Pan poddał się mu dobrowolnie, aby "wypełnić
82 II, 2,1,1261| do dzieci, która kazała Mu powiedzieć: "Pozwólcie dzieciom
83 II, 2,1,1266| cnoty teologalne;~- daje mu zdolność życia i działania
84 II, 2,1,1266| pośrednictwem Jego darów;~- pozwala mu wzrastać w dobru przez cnoty
85 II, 2,1,1286| Jezusa, kiedy Jan udzielał Mu chrztu, było znakiem, że
86 II, 2,1,1286| Świętym, którego Ojciec daje Mu "z niezmierzonej obfitości" (
87 II, 2,1,1314| kapłan powinien może udzielić mu bierzmowania128. Kościół
88 II, 2,1,1350| Stwórcy ofiarę czystą, oddając Mu z dziękczynieniem to, co
89 II, 2,1,1380| miłości. Nie odmawiajmy Mu naszego czasu, aby pójść,
90 II, 2,2,1421| paralitykowi i przywrócił mu zdrowie ciała1, chciał,
91 II, 2,2,1478| Kościoła, który mocą udzielonej mu przez Chrystusa władzy związywania
92 II, 2,2,1478| chrześcijanina i otwiera mu skarbiec zasług Chrystusa
93 II, 2,2,1502| czas, gdy Bóg przebaczy mu wszelki grzech i uleczy
94 II, 2,2,1510| jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone" (Jk 5, 14-15).
95 II, 2,2,1520| jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone" (Jk 5,15)116.~
96 II, 2,2,1526| jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone" (Jk 5,14-15).~
97 II, 2,3,1567| strony powinni okazywać mu miłość i posłuszeństwo.~
98 II, 2,3,1591| jego podstaw i dla służenia mu istnieje inne uczestnictwo
99 II, 2,3,1594| widzialną głową powierzonego mu Kościoła partykularnego.
100 II, 2,3,1602| i znaczeniu, jakie nadał mu Bóg, o jego początku i celu,
101 II, 2,3,1605| mężczyzna był sam". Bóg daje mu niewiastę, "ciało z jego
102 II, 2,3,1605| to znaczy istotę równą mu istotę i bliską, jako "pomoc
103 II, 2,3,1631| tak" i pomaga w dochowaniu mu wierności.~Sprawą pierwszorzędnej
104 II, 2,3,1651| Mt 19, 14), chcąc dać mu pewne specjalne uczestnictwo
105 II, 2,4,1682| pielgrzymki, towarzyszy mu na końcu jego drogi, by
106 III, 1,1,1700| samemu człowiekowi i okazuje mu najwyższe jego powołanie"
107 III, 1,1,1708| przemienia go, pozwalając mu iść za przykładem Chrystusa;
108 III, 1,1,1709| samemu człowiekowi i okazuje mu najwyższe jego powołanie"
109 III, 1,1,1717| zgodziłby się na to, zanim by mu to nawet jasno przedstawiono16.~
110 III, 1,1,1720| byśmy Go poznawali, służyli Mu, miłowali Go, i w ten sposób
111 III, 1,1,1729| jako istotę rozumną, dając mu godność osoby obdarzonej
112 III, 1,1,1764| zła lub gniewem, który się mu sprzeciwia.~
113 III, 1,1,1781| sumieniu. Ale nie wolno mu też przeszkadzać w postępowaniu
114 III, 1,1,1845| zwiastuje Józefowi: "Nadasz (Mu) imię Jezus, On bowiem zbawi
115 III, 1,2,1887| sprzyjały dobru, a nie stawały mu na przeszkodzie12.~
116 III, 1,2,1894| praktykowaniu cnót, a nie stawać mu na przeszkodzie. Natchnieniem
117 III, 1,2,1931| bliźniego i czynnego służenia mu jest szczególnie naglący
118 III, 1,2,1936| każdy posiadał wszystko, co mu jest potrzebne, ażeby ludzie
119 III, 1,3,1948| Bożego. Pomoc Boża zostaje mu udzielona w Chrystusie przez
120 III, 1,3,1950| poddany tylko Temu, który mu wszystko poddał2.~
121 III, 1,3,1953| Stwórcy, który przyznaje mu panowanie nad jego czynami
122 III, 1,3,1954| dobra, oraz poddanie się Mu, jak również uznanie drugiego
123 III, 1,3,1960| Izrael na swój lud i objawił mu swoje Prawo, przygotowując
124 III, 1,3,1961| każdego człowieka, by objawić mu powołanie i drogi Boże oraz
125 III, 1,3,2001| na swój obraz, udzielając mu wraz z wolnością zdolności
126 III, 2,0,2054| 2055 Na postawione Mu pytanie: "Które przykazanie
127 III, 2,1 | oddawał pokłon i będziesz Mu służył"~
128 III, 2,1,2083| Pana, Boga swego, będziesz Mu służył... Nie będziecie
129 III, 2,1,2085| przyjmować Jego słowa, całkowicie Mu wierzyć i ufać. Jest On
130 III, 2,1,2089| uzdolni go do odwzajemnienia Mu miłości i do działania zgodnie
131 III, 2,1,2093| zaprzecza Jego dobroci i usiłuje Mu złorzeczyć jako Temu, który
132 III, 2,1,2101| samego Bogu lub obiecuje Mu dobry czyn. Wypełniając
133 III, 2,1,2101| więc Bogu to, co zostało Mu przyrzeczone i konsekrowane.
134 III, 2,1,2105| powinno się przeszkadzać mu w działaniu według jego
135 III, 2,1,2108| naturalistyczny35. Przynależny mu "słuszny zakres" powinna
136 III, 2,1,2116| nawet w celu zapewnienia mu zdrowia - są w poważnej
137 III, 2,1,2118| działania43. Jezus przeciwstawia Mu słowa Boga: "Nie będziesz
138 III, 2,1,2134| modlitw, oddawanie należnej Mu czci, wypełnianie przyrzeczeń
139 III, 2,1,2134| przyrzeczeń i złożonych Mu ślubów są aktami cnoty religijności,
140 III, 2,1,2149| Pana, Boga swego, będziesz Mu służył i na Jego imię będziesz
141 III, 2,1,2156| Zbawiciela o łaskę, która pozwala mu działać w Duchu Świętym
142 III, 2,1,2164| troszczyć się, by zostało mu nadane imię chrześcijańskie.
143 III, 2,1,2186| tego, co przeszkodziłoby mu w zachowywaniu dnia Pańskiego.
144 III, 2,1,2194| tego, co przeszkodziłoby mu w zachowaniu dnia Pańskiego.~
145 III, 2,2,2239| Oddajcie każdemu to, co się mu należy: komu podatek - podatek,
146 III, 2,2,2252| swoich dzieci i sprzyjać mu. Powinni pamiętać, a także
147 III, 2,2,2266| popełnił, nie odbierając mu ostatecznie możliwości skruchy,
148 III, 2,2,2288| kultu ciała, do poświęcania mu wszystkiego, do bałwochwalczego
149 III, 2,2,2360| człowiekowi samemu,~uczyńmy mu pomocnicę podobną do niego.~
150 III, 2,2,2406| zabezpieczyć prawa bliźniego i dać mu to, co mu się należy, oraz
151 III, 2,2,2406| bliźniego i dać mu to, co mu się należy, oraz solidarności,
152 III, 2,2,2415| błogosławią Go i oddają Mu chwałę149. Także ludzie
153 III, 2,2,2434| przyjęcia, gdy towarzyszy mu przemoc lub też gdy wyznacza
154 III, 2,2,2434| przemoc lub też gdy wyznacza mu się cele bezpośrednio nie
155 III, 2,2,2468| drugiemu człowiekowi to, co mu się należy. Prawdomówność
156 III, 2,2,2499| słowach prawdy, objawia mu się w uniwersalnym języku
157 III, 2,2,2519| być powściągliwy, jeśli Ty mu tego nie udzielisz. Udzieliłbyś
158 III, 2,2,2537| do skruchy, opowiedział mu historię o biedaku mającym
159 III, 2,2,2537| tamtemu i w końcu zabrał mu jego owieczkę255. Zazdrość
160 III, 2,2,2541| usprawiedliwić tych, którzy byli mu podporządkowani; stało się
161 IV, 1,0,2559| szuka i to On prosi, by dać Mu pić. Jezus odczuwa pragnienie,
162 IV, 1,1,2569| udaje się w drogę, "jak mu Pan rozkazał" (Rdz 12, 4);
163 IV, 1,1,2570| chwili, gdy Bóg powierzył mu swój zamysł, jego serce
164 IV, 1,1,2571| w ofierze syna, którego mu dał. Wiara Abrahama nie
165 IV, 1,1,2571| podobieństwo do Boga i pozwala mu uczestniczyć w mocy miłości
166 IV, 1,1,2574| jego pytanie Pan powierza mu swoje niewypowiedziane Imię,
167 IV, 1,1,2575| zstępując ku ludowi, by mu przekazać słowa jego Boga
168 IV, 1,1,2599| których wypełnienie zleca Mu Ojciec, jest pokornym i
169 IV, 1,1,2602| wysławia Ojca, dziękuje Mu i błogosławi Go za to, że
170 IV, 1,1,2609| Jezus prosi Ojca i składa Mu dziękczynienie przed otrzymaniem
171 IV, 1,1,2622| naucza Kościół i przypomina mu wszystko, co powiedział
172 IV, 1,1,2634| tych, którzy wyrządzają mu zło94.~
173 IV, 1,1,2638| dla Niego samego, oddaje Mu chwałę nie ze względu na
174 IV, 1,1,2643| naucza Kościół i przypomina mu wszystko, co Jezus powiedział,
175 IV, 1,1,2648| dla Niego samego, oddaje Mu chwałę nie ze względu na
176 IV, 1,3,2698| Każdy wierny odpowiada Mu zgodnie z postanowieniem
177 IV, 1,3,2702| wewnętrzną, ponieważ składa Mu ona doskonały hołd z tego
178 IV, 1,3,2709| silnym postanowieniem, aby Mu go później nie odbierać,
179 IV, 1,3,2710| nas Pana, aby oddać się Mu jako ofiara, która zostanie
180 IV, 1,3,2728| zdecydowane ofiarowanie Mu naszego serca, by je oczyścił.
181 IV, 1,3,2734| chwalimy Boga lub składamy Mu dziękczynienie za wszelkie
182 IV, 1,3,2734| czy nasza modlitwa jest Mu miła. Chcemy natomiast zobaczyć
183 IV, 1,3,2748| władzy, jaką Ojciec dał Mu nad wszystkim. Syn, który
184 IV, 2,0,2764| przekazuje nam słowa, które dał Mu Ojciec12: On jest Nauczycielem
185 IV, 2,0,2780| Boga prawdziwego. Składamy Mu dziękczynienie, że objawił
186 IV, 2,0,2811| Jego Paschy Ojciec daje Mu imię ponad wszelkie imię:
187 IV, 2,0,2824| Jego Ducha Świętego możemy Mu poddać naszą wolę i zdecydować
188 IV, 2,0,2833| prosić Go o nie, składając Mu jednocześnie i składać Mu
189 IV, 2,0,2833| Mu jednocześnie i składać Mu za nie dziękczynienie dziękczynienie.
|