Czesc, Dzial, Rozdzial, Numer
1 Wstep, 0,0,1 | zwołuje, by zjednoczyć ich w swojej rodzinie - w Kościele. Czyni
2 Wstep, 0,0,8 | katechezie znaczną część swojej posługi. Należą do nich:
3 I, 1,1,33 | otwartości dostrzega znaki swojej duchowej duszy. "Zaród wieczności,
4 I, 1,2,51 | ujawnić nam tajemnicę woli swojej, dzięki której przez Chrystusa,
5 I, 1,2,57 | siłach chciała dojść do swojej jedności, budując wieżę
6 I, 1,2,98 | 98 "Kościół w swojej nauce, w swoim życiu i kulcie
7 I, 1,2,113 | Istotnie, Kościół nosi w swojej Tradycji żywą pamięć słowa
8 I, 1,2,128 | apostolskich104, a potem nieustannie w swojej Tradycji, wyjaśniał jedność
9 I, 1,3,152 | Kościół nie przestaje wyznawać swojej wiary w jednego Boga, Ojca,
10 I, 1,3,172 | Kościół nie przestaje wyznawać swojej jedynej wiary otrzymanej
11 I, 2,1,201 | swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił" (
12 I, 2,1,258 | wypełnia wspólne dzieło według swojej osobowej właściwości. W
13 I, 2,1,272 | na podstawie działania (swojej) potęgi i siły" okazał "
14 I, 2,1,277 | utwierdzając nas na nowo w swojej przyjaźni "Boże, Ty przez
15 I, 2,1,287 | życia ludzkiego, że Bóg w swojej łaskawości zechciał objawić
16 I, 2,1,293 | Jedyny i prawdziwy Bóg, w swojej dobroci i swoją wszechmocną
17 I, 2,1,293 | szczęścia, ale dla objawienia swojej doskonałości przez dobra,
18 I, 2,1,295 | Bóg stworzył świat według swojej mądrości122. Świat nie powstał
19 I, 2,1,295 | uczestnictwo w swoim bycie, w swojej mądrości i dobroci: "Boś
20 I, 2,1,297 | początek wszechrzeczy, w swojej litości ponownie odda wam
21 I, 2,1,307 | dobrowolnego uczestniczenia w swojej Opatrzności, powierzając
22 I, 2,1,310 | nie mogło w nim istnieć? W swojej nieskończonej mocy Bóg zawsze
23 I, 2,1,310 | stworzyć coś lepszego146. W swojej nieskończonej mądrości i
24 I, 2,1,310 | stworzenie nie osiągnie swojej doskonałości147.~
25 I, 2,1,312 | niekiedy odkryć, że Bóg w swojej wszechmocnej Opatrzności
26 I, 2,1,312 | ludzi, Bóg, w nadmiarze swojej łaski151, wyprowadził największe
27 I, 2,1,315 | i powszechne świadectwo swojej wszechmocnej miłości i swojej
28 I, 2,1,315 | swojej wszechmocnej miłości i swojej mądrości, pierwszą zapowiedź
29 I, 2,1,355 | stworzony "na obraz Boży" (I); w swojej własnej naturze jednoczy
30 I, 2,1,358 | siebie i posadzić go po swojej prawicy210.~
31 I, 2,1,386 | grzechu nie ujawnia się w swojej prawdziwej istocie jako
32 I, 2,1,396 | obraz i ukonstytuował go w swojej przyjaźni. Człowiek, stworzenie
33 I, 2,1,397 | Stwórcy260, i nadużywając swojej wolności, okazał nieposłuszeństwo
34 I, 2,1,406 | opierając się na naturalnej sile swojej wolnej woli, bez koniecznej
35 I, 2,2,449 | martwych i wywyższając Go w swojej chwale64.~
36 I, 2,2,450 | sposób absolutny poddać swojej wolności osobistej żadnej
37 I, 2,2,470 | istnienia w Trójcy. Zarówno w swojej duszy, jak w swoim ciele
38 I, 2,2,478 | swego ziemskiego życia, swojej agonii i swojej męki poznał
39 I, 2,2,478 | ziemskiego życia, swojej agonii i swojej męki poznał i umiłował nas
40 I, 2,2,480 | prawdziwym człowiekiem w jedności swojej Osoby Boskiej; z tej racji
41 I, 2,2,489 | słabe123, by pokazać wierność swojej obietnicy: Annę, matkę Samuela124,
42 I, 2,2,503 | Bóstwo, naturalnym Synem swojej Matki przez swoje człowieczeństwo,
43 I, 2,2,519 | naszego zbawienia" aż do swojej śmierci "za nasze grzechy" (
44 I, 2,2,530 | światłu: Słowo "przyszło do swojej własności, a swoi Go nie
45 I, 2,2,532 | 532 Przez poddanie swojej Matce i swemu prawnemu ojcu
46 I, 2,2,536 | uprzedza już "chrzest" swojej krwawej śmierci232; przychodzi
47 I, 2,2,539 | najwyższe posłuszeństwo swojej synowskiej miłości do Ojca. ~
48 I, 2,2,542 | przez wielkie Misterium swojej Paschy: śmierć na krzyżu
49 I, 2,2,551 | posłaniu279. Daje im udział w swojej władzy "i wysłał ich, aby
50 I, 2,2,560 | idzie wypełnić przez Paschę swojej Śmierci i swojego Zmartwychwstania.
51 I, 2,2,570 | idzie wypełnić przez Paschę swojej Śmierci i swojego Zmartwychwstania.~
52 I, 2,2,581 | zadowalał się proponowaniem swojej interpretacji jako jednej
53 I, 2,2,598 | 598 Kościół w nauczaniu swojej wiary i w świadectwie swoich
54 I, 2,2,599 | Jerozolimie św. Piotr w swojej pierwszej mowie w dniu Pięćdziesiątnicy:
55 I, 2,2,610 | Kor 11, 23). W przeddzień swojej męki, gdy jeszcze był wolny,
56 I, 2,2,610 | spożywanej z Apostołami pamiątkę swojej dobrowolnej ofiary, jaką
57 I, 2,2,611 | Włącza On Apostołów do swojej ofiary i poleca, by ją przedłużali426.
58 I, 2,2,612 | Jezus, zgadzając się w swojej ludzkiej woli, by wypełniła
59 I, 2,2,618 | 5). Ponieważ jednak On w swojej wcielonej Boskiej Osobie "
60 I, 2,2,618 | 21). Chce On włączyć do swojej ofiary odkupieńczej tych,
61 I, 2,2,625 | Zmartwychwstanie, by stać się w swojej osobie punktem spotkania
62 I, 2,2,637 | 637 Zmarły Chrystus, w swojej duszy zjednoczonej z Jego
63 I, 2,2,645 | ponieważ nosi On jeszcze ślady swojej męki504. To autentyczne
64 I, 2,3,731 | Boska: Chrystus, Pan, ze swojej Pełni wylewa obficie Ducha90.~
65 I, 2,3,739 | świadectwo, włączać je do swojej ofiary składanej Ojcu i
66 I, 2,3,746 | Chrystusem (Dz 2, 36). Ze swojej Pełni wylewa On Ducha Świętego
67 I, 2,3,764 | sposobu postępowania, a także swojej modlitwy141. ~
68 I, 2,3,765 | 765 Pan Jezus nadał swojej wspólnocie strukturę, która
69 I, 2,3,781 | znaczy Nowy Testament, w swojej krwi, powołując spośród
70 I, 2,3,787 | udział w swoim posłaniu, w swojej radości191 i w swoich cierpieniach192.
71 I, 2,3,812 | Sobór Watykański I - z racji swojej wzniosłej świętości, swojej
72 I, 2,3,812 | swojej wzniosłej świętości, swojej powszechnej jedności, swej
73 I, 2,3,820 | Jezus modlił się w godzinie swojej męki i nie przestaje modlić
74 I, 2,3,826 | nie chcieliby przelewać swojej krwi... Zrozumiałam, że
75 I, 2,3,853 | 853 W swojej pielgrzymce Kościół doświadcza
76 I, 2,3,857 | Pasterzu, nie opuszczasz swojej owczarni, lecz przez świętych
77 I, 2,3,863 | chrześcijańskie jest również ze swojej natury powołaniem do apostolstwa". "
78 I, 2,3,865 | powszechny i apostolski w swojej głębokiej i ostatecznej
79 I, 2,3,877 | kolegialny. Istotnie, od początku swojej misji Pan Jezus ustanawia
80 I, 2,3,889 | Kościołowi uczestnictwa w swojej nieomylności. Przez "nadprzyrodzony
81 I, 2,3,972 | Kościół w swoim misterium, w swojej "pielgrzymce wiary", i czym
82 I, 2,3,972 | będzie w ojczyźnie na końcu swojej drogi, gdzie go oczekuje "
83 I, 2,3,976 | Ducha Świętego, udzielił im swojej Boskiej władzy odpuszczania
84 I, 2,3,997 | uwielbionym ciałem. Bóg w swojej wszechmocy przywróci ostatecznie
85 I, 2,3,1009| kondycji ludzkiej. Mimo swojej trwogi przed śmiercią546,
86 I, 2,3,1022| 1022 Każdy człowiek w swojej nieśmiertelnej duszy otrzymuje
87 I, 2,3,1028| dopóki On sam nie ukaże swojej tajemnicy dla bezpośredniej
88 I, 2,3,1038| postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie... I pójdą
89 I, 2,3,1050| Świętym niebieskich darów. W swojej dobroci także nam, ludziom,
90 I, 2,3,1051| 1051 Każdy człowiek w swojej duszy nieśmiertelnej otrzymuje
91 II, 0,3,1066| Ojciec wypełnia "tajemnicę swojej woli", dając swojego umiłowanego
92 II, 0,3,1067| przez paschalne misterium swojej błogosławionej Męki, Zmartwychwstania
93 II, 0,3,1068| to misteriurn Chrystusa w swojej liturgii, aby wierni przeżywali
94 II, 1,1,1095| historii zbawczej w "dzisiaj" swojej liturgii. Potrzeba przy
95 II, 1,2,1144| liturgiem", każdy według swojej funkcji, ale "w jedności
96 II, 1,2,1202| powszechny; może zintegrować w swojej jedności wszystkie prawdziwe
97 II, 2,1,1225| Istotnie, Jezus mówił o swojej męce, którą miał wycierpieć
98 II, 2,1,1323| eucharystyczną Ofiarę Ciała i Krwi swojej, aby w niej na całe wieki,
99 II, 2,1,1331| uczestnikami swojego Ciała i swojej Krwi, abyśmy tworzyli z
100 II, 2,1,1333| uczynił Chrystus w wigilię swojej męki: "Wziął chleb...", "
101 II, 2,1,1337| czyniąc ich uczestnikami swojej Paschy, Jezus ustanowił
102 II, 2,1,1350| ręce Chrystusa, który w swojej ofierze udoskonala wszystkie
103 II, 2,1,1356| polecenie Pana, który w wigilię swojej męki powiedział: "Czyńcie
104 II, 2,1,1366| zechciał pozostawić Kościołowi, swojej ukochanej Oblubienicy, ofiarę
105 II, 2,1,1368| Chrystusa, uczestniczy w ofierze swojej Głowy. Razem z Chrystusem
106 II, 2,1,1372| Kapłana, który także sam w swojej męce ofiarował się za nas,
107 II, 2,1,1407| wszystkie jego członki do swojej ofiary uwielbienia i dziękczynienia,
108 II, 2,1,1419| nam w Eucharystii zadatek swojej chwały; udział w Najświętszej
109 II, 2,2,1442| On nabył dla nas za cenę swojej Krwi. Wykonywanie władzy
110 II, 2,2,1444| 1444 Udzielając Apostołom swojej mocy przebaczania grzechów,
111 II, 2,2,1500| Człowiek doświadcza w chorobie swojej niemocy, ograniczeń i skończoności.
112 II, 2,3,1548| swojego Ciała, jako Pasterz swojej trzody, Arcykapłan odkupieńczej
113 II, 2,3,1564| kapłaństwa i w wykonywaniu swojej władzy zależni są od biskupów,
114 II, 2,3,1569| związany z biskupem w zadaniach swojej "diakonii"53.~
115 II, 2,3,1575| udział w swoim posłaniu i w swojej władzy. Wyniesiony na prawicę
116 II, 2,3,1575| prawicę Ojca, nie opuszcza On swojej trzody, lecz strzeże jej
117 II, 2,3,1586| tego, by był wzorem dla swojej trzody, by wyprzedzał ją
118 II, 2,3,1613| 1613 Na początku swojej publicznej działalności
119 II, 2,3,1633| każde z nich otrzymało od swojej wspólnoty, i jeśli jedno
120 II, 2,3,1633| drugiego sposobu przeżywania swojej wierności wobec Chrystusa.
121 II, 2,3,1651| 1652 "Z samej zaś natury swojej instytucja małżeńska oraz
122 II, 2,4,1672| Kościół publicznie i na mocy swojej władzy prosi w imię Jezusa
123 III, 1,1,1703| ustanowionego przez Stwórcę. Dzięki swojej woli jest zdolna kierować
124 III, 1,1,1706| początku historii nadużył swojej wolności"10. Uległ pokusie
125 III, 1,1,1713| zła w urzeczywistnianiu swojej wolności.~
126 III, 1,1,1721| jest niepojęty; jednak w swojej dobroci, miłości do ludzi
127 III, 1,1,1855| zmierza ku czemuś, co ze swojej natury sprzeciwia się miłości,
128 III, 1,2,1883| wypełniać stosownie do zdolności swojej natury. Ten sposób rządzenia
129 III, 1,2,1913| przez troskę o wychowanie w swojej rodzinie i przez sumienność
130 III, 1,3,1957| wyrazem, pozostają ważne w swojej istocie. Chociaż podważa
131 III, 1,3,1978| wyrazem, pozostają ważne w swojej istocie. Stanowi ono konieczną
132 III, 1,3,2007| włączyć człowieka w dzieło swojej łaski. Ojcowskie działanie
133 III, 1,3,2024| włączyć człowieka w dzieło swojej łaski. Zasługa jest przede
134 III, 1,3,2035| Kościoła wypełnia istotną część swojej funkcji prorockiej głoszenia
135 III, 1,3,2039| Ciała Chrystusa. Kościół w swojej macierzyńskiej trosce zjednuje
136 III, 1,3,2039| sakramencie pojednania. Także w swojej liturgii, jak zapobiegliwa
137 III, 2,0,2071| względem bliźniego, objawia w swojej istotnej treści poważne
138 III, 2,0,2071| zobowiązania. Są one ze swojej natury niezmienne i obowiązują
139 III, 2,0,2080| Dziesięć przykazań wyraża w swojej podstawowej treści poważne
140 III, 2,0,2081| nakazuje, umożliwia On dzięki swojej lasce.~
141 III, 2,1,2085| nie pokładać w Nim całej swojej nadziei? Któż mógłby nie
142 III, 2,1,2123| jedynym sprawcą i demiurgiem swojej własnej historii"51. Inna
143 III, 2,1,2132| swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił" (
144 III, 2,1,2149| prawdomówności Bożej jako do rękojmi swojej własnej prawdomówności.
145 III, 2,1,2185| świętować niedzielę, oddając swojej rodzinie i bliskim czas
146 III, 2,2,2196| dla naszego dobra udzielił swojej władzy.~
147 III, 2,2,2244| racji swojego posłannictwa i swojej, kompetencji w żaden sposób
148 III, 2,2,2247| dla naszego dobra udzielił swojej władzy.~
149 III, 2,2,2346| uczynił nas uczestnikami swojej Boskiej natury. Czystość
150 III, 2,2,2347| do czystego przeżywania swojej uczuciowości.~
151 III, 2,2,2356| homoseksualizmu z samej swojej wewnętrznej natury są nieuporządkowane"
152 III, 2,2,2357| mogą napotykać z powodu swojej kondycji.~
153 III, 2,2,2365| ponieważ miłość małżeńska ze swojej natury zmierza do tego,
154 III, 2,2,2448| zachęca nas do rozpoznania swojej obecności w ubogich, którzy
155 III, 2,2,2466| świadczyć: "Z racji godności swojej wszyscy ludzie, ponieważ
156 III, 2,2,2473| życie, by zaświadczyć o swojej wierze. Są to akta męczenników.
157 III, 2,2,2499| stworzenia, dziele swojego Słowa, swojej Mądrości, w porządku i harmonii
158 IV, 1,1,2601| nocą, aby się modlić43. W swojej modlitwie poleca On ludzi,
159 IV, 1,1,2601| które "przyjęło ciało", w swojej ludzkiej modlitwie uczestniczy
160 IV, 1,1,2602| sam powie Ojcu w godzinie swojej agonii. Cała modlitwa Jezusa
161 IV, 1,1,2604| dostrzec niezmierzoną głębię swojej synowskiej modlitwy, i to
162 IV, 1,1,2610| zamysłem Bożym zanosili w swojej modlitwie58.~
163 IV, 1,1,2621| ofiarowaniem Bogu całej swojej istoty w wierze.~~
164 IV, 1,1,2639| Łukasz często wspomina w swojej Ewangelii o zdumieniu i
165 IV, 1,2,2670| wiernych i zapal w nich ogień swojej miłości18.~Królu niebieski,
166 IV, 1,2,2674| wielkie rzeczy", jakie uczynił swojej pokornej Służebnicy, a przez
167 IV, 1,2,2683| przewodnikami dla wiernych. W swojej bogatej różnorodności rozszczepiają
168 IV, 1,2,2691| 2692 W swojej modlitwie Kościół pielgrzymujący
169 IV, 1,3,2698| swojego serca i osobistą formą swojej modlitwy. Tradycja chrześcijańska
170 IV, 1,3,2732| jest pokorny, nie dziwi się swojej nędzy, ponieważ prowadzi
171 IV, 2,0,2807| W decydujących chwilach swojej ekonomii Bóg objawia swoje
172 IV, 2,0,2814| Jezusa67. Jezus prosi w swojej modlitwie arcykapłańskiej: "
|