Czesc, Dzial, Rozdzial, Numer
1 Wstep, 0,0,9 | zasługujący na podkreślenie. W swoich konstytucjach i dekretach
2 I, 1,2,77 | biskupów jako następców swoich <<przekazując im swoje stanowisko
3 I, 1,2,97 | Boga, źródło wszystkich swoich bogactw.~
4 I, 1,2,106 | posłużył się jako używającymi swoich zdolności i sił, by dzięki
5 I, 1,3,151 | słuchać14. Sam Pan mówi do swoich uczniów: "Wierzycie w Boga?
6 I, 1,3,154 | osoby mówią nam o sobie i swoich zamierzeniach, oraz zaufanie
7 I, 2,1,205 | który pamięta o nich i o swoich obietnicach; przychodzi,
8 I, 2,1,300 | nieskończenie większy od wszystkich swoich dzieł134: "Tyś swój majestat
9 I, 2,1,300 | obecny w najgłębszym wnętrzu swoich stworzeń: "W Nim żyjemy,
10 I, 2,1,305 | się o najmniejsze potrzeby swoich dzieci: "Nie troszczcie
11 I, 2,1,308 | działa we wszelkim działaniu swoich stworzeń. On jest pierwszą
12 I, 2,1,311 | istnienie jakiegokolwiek zła w swoich dziełach, jeśli nie byłby
13 I, 2,1,312 | posłali - mówi Józef do swoich braci - lecz Bóg... Wy niegdyś
14 I, 2,1,405 | zepsuta: jest zraniona w swoich siłach naturalnych, poddana
15 I, 2,1,418 | ludzka została osłabiona w swoich władzach, poddana niewiedzy,
16 I, 2,2,443 | swoje synostwo od synostwa swoich uczniów, nie mówiąc nigdy "
17 I, 2,2,542 | Boże, oraz przez posłanie swoich uczniów. Urzeczywistni przyjście
18 I, 2,2,552 | słabością oraz umacniał w niej swoich braci281.~
19 I, 2,2,598 | swojej wiary i w świadectwie swoich świętych nigdy nie zapomniał, "
20 I, 2,2,609 | swoje oddaje za przyjaciół swoich" (J 15, 13). W ten sposób
21 I, 2,2,611 | przez to Jezus ustanawia swoich Apostołów kapłanami Nowego
22 I, 2,2,616 | 616 "Umiłowawszy swoich... do końca ich umiłował" (
23 I, 2,2,618 | Paschalnym"449. Jezus powołuje swoich uczniów do "wzięcia swojego
24 I, 2,2,622 | 28), to znaczy umiłował swoich "do końca" (J 13, 1), aby
25 I, 2,2,641 | powołany do umacniania wiary swoich braci492, widzi więc Zmartwychwstałego
26 I, 2,2,671 | Kościół pielgrzymujący, w swoich sakramentach i instytucjach,
27 I, 2,2,674 | przepowiedział Bóg przez usta swoich świętych proroków" (Dz 3,
28 I, 2,2,679 | siebie589, otrzymuje według swoich uczynków590 i może nawet
29 I, 2,3,691 | wyznaje Go w czasie chrztu swoich nowych dzieci10.~Pojęcie "
30 I, 2,3,738 | swoją istotą i we wszystkich swoich członkach Kościół jest posłany,
31 I, 2,3,787 | Od początku Jezus włączył swoich uczniów do swojego życia189;
32 I, 2,3,787 | w swojej radości191 i w swoich cierpieniach192. Jezus mówi
33 I, 2,3,788 | bowiem Ducha swego, braci swoich, powołanych ze wszystkich
34 I, 2,3,820 | modlić się do Ojca o jedność swoich uczniów: "...aby wszyscy
35 I, 2,3,827 | władzę uwalniania od nich swoich synów przez Krew Chrystusa
36 I, 2,3,831 | na początku jedną i synów swoich, którzy byli rozproszeni,
37 I, 2,3,832 | wiernych, które trwając przy swoich pasterzach same również
38 I, 2,3,844 | 844 Jednak w swoich postawach religijnych ludzie
39 I, 2,3,844 | znikczemnieli w myślach swoich i prawdę Bożą zamienili
40 I, 2,3,886 | i fundamentem jedności w swoich Kościołach partykularnych"
41 I, 2,3,893 | pośrednictwem prezbiterów, swoich współpracowników. Eucharystia
42 I, 2,3,896 | biskupa. Biskup, świadomy swoich słabości, "potrafi współczuć
43 I, 2,3,896 | nie wzbrania wysłuchiwać swoich poddanych, których jak dzieci
44 I, 2,3,926 | Zbawiciela. Życie zakonne w swoich różnych formach zmierza
45 I, 2,3,935 | 935 Chrystus posyła swoich Apostołów i ich następców,
46 I, 2,3,939 | przy pomocy prezbiterów, swoich współpracowników, i diakonów
47 I, 2,3,971 | modlitwach wierni we wszystkich swoich przeciwnościach i potrzebach...
48 I, 2,3,1023| jeszcze przed odzyskaniem swoich ciał i przed Sądem Ostatecznym,
49 I, 2,3,1034| surowością, że "pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego Królestwa
50 I, 2,3,1037| w codziennych modlitwach swoich wiernych Kościół błaga o
51 I, 2,3,1037| potępienia i dołącz do grona swoich wybranych591.~
52 I, 2,3,1041| być uwielbionym w świętych swoich i okazać się godnym podziwu
53 I, 2,3,1059| przed trybunałem Chrystusa w swoich ciałach i zdadzą sprawę
54 I, 2,3,1059| ciałach i zdadzą sprawę ze swoich czynów"609.~
55 II, 1,1,1122| 1122 Chrystus posłał swoich Apostołów, by głosili "w
56 II, 1,2,1175| konsekrowanego57; wszyscy wierni według swoich możliwości. "Duszpasterze
57 II, 1,2,1175| to z prezbiterami, czy na swoich zebraniach, czy nawet indywidualnie"
58 II, 1,2,1195| że dokonał zbawienia w swoich uwielbionych członkach.
59 II, 2,1,1249| Matka-Kościół już jak na swoich rozciąga na nich swą miłość
60 II, 2,1,1337| 1337 Chrystus umiłowawszy swoich, do końca ich umiłował.
61 II, 2,1,1337| chcąc oddalić się nigdy od swoich oraz czyniąc ich uczestnikami
62 II, 2,1,1380| postaci miał On opuścić swoich, to chciał dać nam swoją
63 II, 2,1,1383| obecnego w zgromadzeniu swoich wiernych, równocześnie jako
64 II, 2,2,1477| się również do zbawienia swoich braci w jedności Mistycznego
65 II, 2,2,1483| wyspowiadać się indywidualnie ze swoich grzechów, gdy tylko będą
66 II, 2,2,1506| 1506 Chrystus wzywa swoich uczniów, by szli za Nim,
67 II, 2,3,1543| złączony mimo odrębności swoich członków przedziwną więzią
68 II, 2,3,1562| uczynił, za pośrednictwem swoich Apostołów, ich następców,
69 II, 2,3,1567| że biskup uważa ich za swoich współpracowników, synów,
70 II, 2,3,1577| Apostołowie, gdy wybierali swoich współpracowników68, którzy
71 II, 2,3,1595| zależą od nich w wykonywaniu swoich funkcji duszpasterskich;
72 II, 2,3,1631| Kościół wymaga zazwyczaj od swoich wiernych kościelnej formy
73 II, 2,3,1635| a zobowiązaniami wobec swoich wspólnot eklezjalnych. Powinno
74 II, 2,3,1641| wzajemnie, wzajemnego noszenia swoich ciężarów153. Pomaga im,
75 II, 2,3,1652| pierwszymi wychowawcami swoich dzieci166. W tym sensie
76 II, 2,3,1655| przykładu winni być dla dzieci swoich pierwszymi zwiastunami wiary",
77 III, 1,1,1806| wyróżnia się stałą uczciwością swoich myśli i prawością swojego
78 III, 1,1,1822| przykazania74. Umiłowawszy swoich "do końca" (J 13, 1), objawia
79 III, 1,1,1863| Bożego, odrzuca przebaczenie swoich grzechów i zbawienie darowane
80 III, 1,2,1885| swoją wiedzę, mogą bronić swoich praw i wypełniać obowiązki,
81 III, 1,2,1929| by uzyskać posłuszeństwo swoich poddanych. Do Kościoła należy
82 III, 1,3,1949| Jego miłości. Jest stałe w swoich przykazaniach i zarazem
83 III, 1,3,1949| zarazem godne miłości w swoich obietnicach.~
84 III, 1,3,1955| rozum, jest uniwersalne w swoich przepisach i jego władza
85 III, 1,3,1980| ludzie nie odczytali ich w swoich sercach.~
86 III, 1,3,2042| materialne Kościoła, każdy według swoich mozliwości.~Wierni mają
87 III, 1,3,2042| obowiązek, każdy według swoich możliwości, dbać o materialne
88 III, 1,3,2044| przyczyniają się stałością swoich przekonań i obyczajów do
89 III, 1,3,2044| i rozwija przez świętość swoich wiernych89, aż dojdzie do "
90 III, 1,3,2045| 90. Nie zaniedbują jednak swoich ziemskich zadań; wierni
91 III, 2,0,2073| miłować w nas swojego Ojca i swoich braci, naszego Ojca i naszych
92 III, 2,1,2085| na początku lub na końcu swoich przykazań: <<Ja jestem Pan>>"
93 III, 2,1,2185| czasem powinni pamiętać o swoich braciach, którzy mają te
94 III, 2,1,2186| analogiczny obowiązek względem swoich pracowników.~
95 III, 2,1,2187| szacunku i radości oraz bronić swoich tradycji jako cennego wkładu
96 III, 2,2 | SAMEGO"~Jezus powiedział do swoich uczniów: "Przykazanie nowe
97 III, 2,2,2202| godności. Dla dobra wspólnego swoich członków i społeczności
98 III, 2,2,2208| nie są w stanie wypełniać swoich funkcji, inne społeczności
99 III, 2,2,2216| słuchać rozsądnych zarządzeń swoich wychowawców i tych wszystkich,
100 III, 2,2,2216| dzieci będą nadal szanować swoich rodziców. Będą uprzedzać
101 III, 2,2,2222| odpowiedzialni za wychowanie swoich dzieci. Wypełniają tę odpowiedzialność
102 III, 2,2,2222| przyznać się przed nimi do swoich błędów, będą mogli lepiej
103 III, 2,2,2224| przywilej ewangelizowania swoich dzieci. Możliwie jak najwcześniej
104 III, 2,2,2226| przyczyniają się do wzrostu swoich rodziców w świętości18.
105 III, 2,2,2227| poświęcają oni wychowywaniu swoich dzieci, zaradzaniu ich potrzebom
106 III, 2,2,2228| odpowiedzialni za wychowanie swoich dzieci, mają prawo wybrać
107 III, 2,2,2229| zadania życiowe w zaufaniu do swoich rodziców, chętnie prosząc
108 III, 2,2,2229| czuwać, by nie ograniczać swoich dzieci ani w wyborze zawodu,
109 III, 2,2,2237| podporządkowani władzy, powinni uważać swoich przełożonych za przedstawicieli
110 III, 2,2,2237| który ich ustanowił sługami swoich darów23. "Bądźcie poddani
111 III, 2,2,2241| wolno im będzie bronić praw swoich i współobywateli przed nadużyciami
112 III, 2,2,2243| władze polityczne, by w swoich sądach i decyzjach opierały
113 III, 2,2,2250| Dzieci są zobowiązane wobec swoich rodziców do szacunku, wdzięczności,
114 III, 2,2,2251| odpowiedzialni za wychowanie swoich dzieci do wiary, modlitwy
115 III, 2,2,2251| wszystkich cnót. W miarę swoich możliwości mają oni obowiązek
116 III, 2,2,2251| potrzebom materialnym i duchowym swoich dzieci.~
117 III, 2,2,2252| powinni uszanować powołanie swoich dzieci i sprzyjać mu. Powinni
118 III, 2,2,2268| powodujące głód i śmierć swoich współbraci, spekulanci pośrednio
119 III, 2,2,2285| pobudzają do gniewu... swoich... uczniów"57, lub tych,
120 III, 2,2,2292| swoją celowość i świadomość swoich ograniczeń.~
121 III, 2,2,2346| ponieważ wybrał nas na swoich przyjaciół91 oddał się nam
122 III, 2,2,2364| skierowanie takich słów do swoich małżonek: "Wziąłem cię w
123 III, 2,2,2367| czasie przyjście na świat swoich dzieci. Powinni więc troszczyć
124 III, 2,2,2371| na świat i wychowywanie swoich dzieci116. Nie jest dozwolone
125 III, 2,2,2386| zobowiązań podjętych wobec swoich dawnych żon i swoich dzieci.~
126 III, 2,2,2386| wobec swoich dawnych żon i swoich dzieci.~
127 III, 2,2,2412| trzeba dla zaspokojenia swoich potrzeb i potrzeb innych
128 III, 2,2,2427| wykorzystuje i urzeczywistnia część swoich naturalnych zdolności. Podstawowa
129 III, 2,2,2427| środków na utrzymanie siebie, swoich bliskich i na pomoc wspólnocie
130 III, 2,2,2428| odpowiednio korzystać ze swoich talentów, by przyczyniać
131 III, 2,2,2428| uzyskać sprawiedliwe owoce swoich wysiłków. Powinien czuwać
132 III, 2,2,2442| Jezus Chrystus rozpozna swoich wybranych po tym, co uczynili
133 III, 2,2,2447| istnienia, mimo grzechów wielu swoich członków, nie przestał pracować,
134 III, 2,2,2465| J 16,13). Jezus poucza swoich uczniów o bezwarunkowym
135 III, 2,2,2467| okazywać się prawdziwym w swoich czynach, by mówić prawdę
136 III, 2,2,2467| czynach, by mówić prawdę w swoich słowach, wystrzegając się
137 III, 2,2,2500| Bogiem Stwórcą przez piękno swoich dzieł artystycznych. Sztuka
138 III, 2,2,2504| się okazywać prawdziwym w swoich czynach i mówić to, co prawdziwe
139 III, 2,2,2504| mówić to, co prawdziwe w swoich słowach, wystrzegając się
140 IV, 1,1,2598| jakiej Ojciec oczekiwał od swoich dzieci, zaczyna być wreszcie
141 IV, 1,1,2603| który daje, i daje siebie w swoich darach. Dawca jest cenniejszy
142 IV, 1,1,2604| Łk 22, 42), lecz także w swoich ostatnich słowach na krzyżu,
143 IV, 1,1,2606| przypowieściach. Wreszcie do swoich uczniów, którzy mają być
144 IV, 1,1,2609| zasmucony "niedowiarstwem" swoich bliskich (Mk 6, 6) i "małą
145 IV, 1,1,2609| Mk 6, 6) i "małą wiarą" swoich uczniów (Mt 8, 26), o tyle
146 IV, 1,1,2610| Mt 7, 21). Jezus wzywa swoich uczniów, aby tę troskę o
147 IV, 1,1,2620| 2621 Jezus uczy swoich uczniów modlić się sercem
148 IV, 1,2,2670| Duchu Święty, napełnij serca swoich wiernych i zapal w nich
149 IV, 1,2,2685| za formowanie do modlitwy swoich braci i sióstr w Chrystusie.
150 IV, 1,3,2721| swojego Ojca i uczącego swoich uczniów modlitwy "Ojcze
151 IV, 2,0,2758| modlić się, jak i Jan nauczył swoich uczniów>>" (Łk 11, 1). W
152 IV, 2,0,2760| niebu różne modlitwy według swoich potrzeb, ale zaczynając
153 IV, 2,0,2764| swoim ludzkim sercu potrzeby swoich braci i sióstr oraz objawia
154 IV, 2,0,2766| otrzymał i przeżywał już od swoich początków. Pierwsze wspólnoty
155 IV, 2,0,2772| 2773 W odpowiedzi na prośbę swoich uczniów ("Panie, naucz nas
|