1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2422
Czesc, Dzial, Rozdzial, Numer
1001 II, 2,1,1282| chrześcijańskie daje dostęp do prawdziwej wolności.~
1002 II, 2,1,1283| liturgia Kościoła zachęca nas do ufności w miłosierdzie Boże
1003 II, 2,1,1283| ufności w miłosierdzie Boże i do modlitwy o ich zbawienie.~
1004 II, 2,1,1285| chrztem i Eucharystią należy do "sakramentów wtajemniczenia
1005 II, 2,1,1285| prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i
1006 II, 2,1,1285| słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej"79.~
1007 II, 2,1,1288| chrztu89. Dlatego w Liście do Hebrajczyków wśród pierwszych
1008 II, 2,1,1289| 1289 Bardzo wcześnie do gestu wkładania rąk dodawano
1009 II, 2,1,1289| Obrzęd namaszczenia istnieje do naszych czasów zarówno na
1010 II, 2,1,1291| namaszczenia, należącego do istoty bierzmowania.~
1011 II, 2,1,1296| całkowitej przynależności do Chrystusa i trwałego oddania
1012 II, 2,1,1297| równocześnie w pewien sposób do niej należy, jest poświęcenie
1013 II, 2,1,1303| specjalnej mocy Ducha Świętego do szerzenia i obrony wiary
1014 II, 2,1,1303| obrony wiary słowem i czynem, do mężnego wyznawania imienia
1015 II, 2,1,1303| wyznawania imienia Chrystusa oraz do tego, by nigdy nie wstydzić
1016 II, 2,1,1307| rozeznania" jako odpowiedni czas do przyjęcia sakramentu bierzmowania.
1017 II, 2,1,1308| walczyło odważnie i aż do przelania krwi dla Chrystusa120.~
1018 II, 2,1,1309| 1309 Przygotowanie do bierzmowania powinno mieć
1019 II, 2,1,1309| doprowadzenie chrześcijanina do głębszego zjednoczenia z
1020 II, 2,1,1309| zjednoczenia z Chrystusem, do większej zażyłości z Duchem
1021 II, 2,1,1309| obudzić zmysł przynależności do Kościoła Jezusa Chrystusa,
1022 II, 2,1,1309| Jezusa Chrystusa, zarówno do Kościoła powszechnego, jak
1023 II, 2,1,1309| przygotowanie kandydatów do bierzmowania121.~
1024 II, 2,1,1310| Należy przystąpić wcześniej do sakramentu pokuty, aby oczyścić
1025 II, 2,1,1312| wówczas, gdy przyjmuje się do pełnej jedności z Kościołem
1026 II, 2,1,1315| przyjęła słowo Boże, wysłali do niej Piotra i Jana, którzy
1027 II, 2,1,1316| Kościołem, włączyć nas bardziej do jego posłania i pomóc w
1028 II, 2,1,1319| 1319 Kandydat do bierzmowania, który osiągnął
1029 II, 2,1,1319| Powinien też być przygotowany do podjęcia zadania ucznia
1030 II, 2,1,1322| chrzest zostali wyniesieni do godności królewskiego kapłaństwa,
1031 II, 2,1,1322| zostali głębiej upodobnieni do Chrystusa, za pośrednictwem
1032 II, 2,1,1323| w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić
1033 II, 2,1,1324| ze świętą Eucharystią i do niej zmierzają. W Najświętszej
1034 II, 2,1,1330| ta odnosi się szczególnie do postaci eucharystycznych
1035 II, 2,1,1333| nie przestaje czynić, aż do dnia Jego chwalebnego przyjścia,
1036 II, 2,1,1334| uczty paschalnej dodaje do świątecznej radości wina
1037 II, 2,1,1337| Chrystus umiłowawszy swoich, do końca ich umiłował. Wiedząc,
1038 II, 2,1,1337| przejścia z tego świata do Ojca, podczas wieczerzy
1039 II, 2,1,1337| Apostołom celebrować aż do swego powtórnego przyjścia. "
1040 II, 2,1,1338| Kafarnaum, przygotowujące do ustanowienia Eucharystii.
1041 II, 2,1,1339| Apostołowie z Nim. Wtedy rzekł do nich: "Gorąco pragnąłem
1042 II, 2,1,1340| Istotnie, przejście Jezusa do Ojca przez śmierć i zmartwychwstanie
1043 II, 2,1,1341| uczynił. Odnosi się ono do liturgicznej celebracji,
1044 II, 2,1,1343| Chrystusa. Od tamtych czasów aż do naszych dni celebruje się
1045 II, 2,1,1344| wąską drogą krzyża"159 do niebieskiej uczty, gdzie
1046 II, 2,1,1345| struktura zachowała się do naszych czasów we wszystkich
1047 II, 2,1,1345| upominając i zachęcając do naśladowania tych wzniosłych
1048 II, 2,1,1345| a nieobecnym zanoszą ją do domów160.~
1049 II, 2,1,1346| zachowanej przez wieki do naszych czasów. Rozwija
1050 II, 2,1,1347| następnie zasiadając z nimi do stołu, "wziął chleb, odmówił
1051 II, 2,1,1349| Ewangelie. Homilia zachęca do przyjęcia usłyszanego słowa,
1052 II, 2,1,1350| Przygotowanie darów (offertorium): do ołtarza przynosi się, niekiedy
1053 II, 2,1,1350| wszystkie ludzkie dążenia do składania ofiar.~
1054 II, 2,1,1352| konsekracji, dochodzimy do centrum i szczytu celebracji:~
1055 II, 2,1,1369| imieniu całego Kościoła aż do czasu przyjścia samego Pana177.~
1056 II, 2,1,1371| oczyszczeni"178, by mogli wejść, do światłości i pokoju Chrystusa.~
1057 II, 2,1,1372| naukę, która pobudza nas do coraz pełniejszego uczestnictwa
1058 II, 2,1,1374| doskonałość życia duchowego i cel, do którego zmierzają wszystkie
1059 II, 2,1,1378| Hostii, wystawianie ich do publicznej adoracji wiernych
1060 II, 2,1,1379| pierwotnie był przeznaczony do godnego przechowywania Eucharystii,
1061 II, 2,1,1380| którą umiłował nas aż "do końca" (J 13,1), aż po dar
1062 II, 2,1,1381| autorytecie Bożym>>. Stąd odnośnie do słów św. Łukasza (22, 19): <<
1063 II, 2,1,1382| przez Komunię. Przystępować do Komunii świętej oznacza
1064 II, 2,1,1384| 1384 Pan kieruje do nas usilne zaproszenie,
1065 II, 2,1,1385| musimy przygotować się do tej wielkiej i świętej chwili.
1066 II, 2,1,1385| chwili. Św. Paweł wzywa nas do rachunku sumienia: "Kto
1067 II, 2,1,1385| Komunii powinien przystąpić do sakramentu pojednania.~
1068 II, 2,1,1386| godzien, abyś przyszedł do mnie, ale powiedz tylko
1069 II, 2,1,1386| pocałunku Judasza, ale wołam do Ciebie słowami łotra na
1070 II, 2,1,1389| Kościół zobowiązuje wiernych do uczestniczenia "w niedziele
1071 II, 2,1,1389| w Boskiej liturgii"204 i do przyjmowania Eucharystii
1072 II, 2,1,1391| Podobnie anioł powiedział do Marii Magdaleny: "Chrystus
1073 II, 2,1,1392| Chleba naszej pielgrzymki, aż do chwili śmierci, gdy zostanie
1074 II, 2,1,1394| Jak pokarm cielesny służy do przywracania utraconych
1075 II, 2,1,1394| nieuporządkowanych przywiązań do stworzeń; sprawia także,
1076 II, 2,1,1397| Eucharystia zobowiązuje do pomocy ubogim. By przyjmować
1077 II, 2,1,1397| wszystkich grzechów i zaprosił do swego stołu, a ty nawet
1078 II, 2,1,1398| naglące są modlitwy zanoszone do Niego, by nastały dni pełnej
1079 II, 2,1,1401| wiarę katolicką w stosunku do tych sakramentów i byli
1080 II, 2,1,1401| odpowiednio przygotowani do ich przyjęcia221.~
1081 II, 2,1,1403| owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić go
1082 II, 2,1,1403| a jego wzrok kieruje się do Tego, "Który przychodzi" (
1083 II, 2,1,1404| wszystkie wieki będziemy do Ciebie podobni i chwalić
1084 II, 2,1,1407| i wszystkie jego członki do swojej ofiary uwielbienia
1085 II, 2,1,1415| nie powinien przystępować do Eucharystii bez otrzymania
1086 II, 2,1,1417| Eucharystii. Zobowiązuje ich do tego przynajmniej raz w
1087 II, 2,1,1419| przechodząc z tego świata do Ojca, dal nam w Eucharystii
1088 II, 2,2,1422| zaś, którzy przystępują do sakramentu pokuty, otrzymują
1089 II, 2,2,1422| a który przyczynia się do ich nawrócenia miłością,
1090 II, 2,2,1423| sakramentalny wezwanie Jezusa do nawrócenia3, drogę powrotu
1091 II, 2,2,1423| nawrócenia3, drogę powrotu do Ojca4, od którego człowiek
1092 II, 2,2,1425| chrześcijańskiego, by zrozumieć, do jakiego stopnia grzech powinien
1093 II, 2,2,1426| 1426 Nawrócenie do Chrystusa, nowe narodzenie
1094 II, 2,2,1426| ludzkiej ani jej skłonności do grzechu, którą tradycja
1095 II, 2,2,1426| świętość i życie wieczne, do którego Pan nieustannie
1096 II, 2,2,1427| 1427 Jezus wzywa do nawrócenia. To wezwanie
1097 II, 2,2,1427| jest skierowane najpierw do tych, którzy nie znają jeszcze
1098 II, 2,2,1428| 1428 Wezwanie Chrystusa do nawrócenia nadal jednak
1099 II, 2,2,1428| dotkniętego łaską10, pobudzającą do odpowiedzi na miłosierną
1100 II, 2,2,1429| wezwaniu Pana skierowanym do całego Kościoła: "Nawróć
1101 II, 2,2,1430| Proroków, wezwanie Jezusa do nawrócenia i pokuty nie
1102 II, 2,2,1430| nawrócenie wewnętrzne skłania do uzewnętrznienia tej postawy
1103 II, 2,2,1431| powrotem, nawróceniem się do Boga całym sercem, zerwaniem
1104 II, 2,2,1431| odwróceniem się od zła z odrazą do popełnionych przez nas złych
1105 II, 2,2,1432| że nasze serca wracają do Niego: "Nawróć nas, Panie,
1106 II, 2,2,1432| Niego: "Nawróć nas, Panie, do Ciebie wrócimy" (Lm 5, 21).
1107 II, 2,2,1434| nawrócenie w odniesieniu do samego siebie, do Boga i
1108 II, 2,2,1434| odniesieniu do samego siebie, do Boga i do innych ludzi.
1109 II, 2,2,1434| samego siebie, do Boga i do innych ludzi. Obok radykalnego
1110 II, 2,2,1437| pokuty oraz przyczynia się do przebaczenia grzechów.~
1111 II, 2,2,1439| człowieka, który powraca do Boga i na łono rodziny,
1112 II, 2,2,1443| którym odpuścił grzechy, do wspólnoty Ludu Bożego, od
1113 II, 2,2,1443| fakt, że Jezus zaprasza do swego stołu grzeszników,
1114 II, 2,2,1444| słowach Chrystusa skierowanych do Szymona Piotra: "Tobie dam
1115 II, 2,2,1445| na nowo zostanie przyjęty do waszej komunii, zostanie
1116 II, 2,2,1445| również przyjęty przez Boga do komunii z Nim. Pojednanie
1117 II, 2,2,1447| otrzymali dar pojednania. Do tego "stanu pokutników" (
1118 II, 2,2,1447| misjonarze irlandzcy przynieśli do Europy kontynentalnej "prywatną"
1119 II, 2,2,1447| otwierała w ten sposób drogę do regularnego przystępowania
1120 II, 2,2,1447| regularnego przystępowania do tego sakramentu. Umożliwiała -
1121 II, 2,2,1447| którą Kościół praktykuje do dzisiaj.~
1122 II, 2,2,1448| uzdrowiony i ponownie przyjęty do komunii kościelnej.~
1123 II, 2,2,1450| Pokuta zobowiązuje grzesznika do dobrowolnego przyjęcia wszystkich
1124 II, 2,2,1452| Gdy żal wypływa z miłości do Boga miłowanego nade wszystko,
1125 II, 2,2,1452| postanowienie przystąpienia do spowiedzi sakramentalnej,
1126 II, 2,2,1453| ciężkich, ale przygotowuje do niego w sakramencie pokuty37.~
1127 II, 2,2,1454| 1454 Do przyjęcia sakramentu pokuty
1128 II, 2,2,1454| Najbardziej nadają się do tego teksty, których należy
1129 II, 2,2,1457| możliwości przystąpienia do spowiedzi44. Dzieci powinny
1130 II, 2,2,1457| Dzieci powinny przystąpić do sakramentu pokuty przed
1131 II, 2,2,1458| Czynisz prawdę i przychodzisz do Światła48.~Zadośćuczynienie~
1132 II, 2,2,1460| pomagają nam upodobnić się do Chrystusa, który raz na
1133 II, 2,2,1460| nasze grzechy, nie jest do tego stopnia "nasze", by
1134 II, 2,2,1464| powinni zachęcać wiernych do przystępowania do sakramentu
1135 II, 2,2,1464| wiernych do przystępowania do sakramentu pokuty i zawsze
1136 II, 2,2,1464| pokuty i zawsze być gotowi do jego udzielania, gdy chrześcijanie
1137 II, 2,2,1466| cierpliwie prowadzić penitenta do uzdrowienia i pełnej dojrzałości.
1138 II, 2,2,1467| pod bardzo surowymi karami do zachowania absolutnej tajemnicy
1139 II, 2,2,1467| absolutnej tajemnicy odnośnie do grzechów wyznanych przez
1140 II, 2,2,1469| tylko leczy on powracającego do komunii kościelnej, lecz
1141 II, 2,2,1469| członków64. Grzesznik przywrócony do komunii świętych lub utwierdzony
1142 II, 2,2,1469| tymi, którzy już doszli do ojczyzny niebieskiej65.~
1143 II, 2,2,1470| nawrócenia, możemy wejść do Królestwa, z którego wyklucza
1144 II, 2,2,1470| ciężki67. Nawracając się do Chrystusa przez pokutę i
1145 II, 2,2,1470| grzesznik przechodzi ze śmierci do życia i "nie idzie na sąd" (
1146 II, 2,2,1471| grzechy, zgładzone już co do winy. Dostępuje go chrześcijanin
1147 II, 2,2,1472| przez to zamyka nam dostęp do życia wiecznego, którego
1148 II, 2,2,1472| nieuporządkowane przywiązanie do stworzeń, które wymaga oczyszczenia,
1149 II, 2,2,1472| miłości, może doprowadzić do całkowitego oczyszczenia
1150 II, 2,2,1472| pozostaje już żadna kara do odpokutowania69.~
1151 II, 2,2,1475| innym. I tak odwołanie się do komunii świętych pozwala
1152 II, 2,2,1476| uwolniona od grzechu i doszła do łączności z Ojcem. Stanowi
1153 II, 2,2,1477| 1477 "Poza tym do tego skarbca należy również
1154 II, 2,2,1477| przyczynili się również do zbawienia swoich braci w
1155 II, 2,2,1478| lecz także pobudzić go do czynów pobożności, pokuty
1156 II, 2,2,1480| oświecić sumienie i pobudzić do skruchy, wezwanie do żalu,
1157 II, 2,2,1480| pobudzić do skruchy, wezwanie do żalu, spowiedź, która jest
1158 II, 2,2,1482| wspólnie przygotowują się do spowiedzi i wspólnie dziękują
1159 II, 2,2,1482| rozgrzeszenie są tu włączone do liturgii słowa Bożego, z
1160 II, 2,2,1483| grzechów, gdy tylko będą mieli do tego okazję77. Ocena, czy
1161 II, 2,2,1483| istnieją warunki wymagane do ogólnego rozgrzeszenia,
1162 II, 2,2,1483| ogólnego rozgrzeszenia, należy do biskupa diecezjalnego78.
1163 II, 2,2,1484| sakramencie; zwraca się osobiście do każdego grzesznika: "Synu,
1164 II, 2,2,1484| każdego i na nowo włącza do komunii braterskiej. Dlatego
1165 II, 2,2,1485| stanął pośrodku i rzekł (do Apostołów): <<Weźmijcie
1166 II, 2,2,1487| godność człowieka powołanego do synostwa Bożego oraz narusza
1167 II, 2,2,1489| 1489 Powrót do komunii z Bogiem, która
1168 II, 2,2,1490| 1490 Droga powrotu do Boga, nazywana nawróceniem
1169 II, 2,2,1492| jego źródłem jest miłość do Boga, nazywamy go "doskonałym";
1170 II, 2,2,1495| upoważnieni przez władzę kościelną do spowiadania, mogą przebaczać
1171 II, 2,2,1496| wzrost sił duchowych do walki, jaką musi prowadzić
1172 II, 2,2,1500| cierpienie zawsze należały do najpoważniejszych problemów,
1173 II, 2,2,1501| 1501 Choroba może prowadzić do niepokoju, do zamknięcia
1174 II, 2,2,1501| prowadzić do niepokoju, do zamknięcia się w sobie,
1175 II, 2,2,1501| się w sobie, czasem nawet do rozpaczy i buntu przeciw
1176 II, 2,2,1501| ale może także być drogą do większej dojrzałości, może
1177 II, 2,2,1501| Bardzo często choroba pobudza do szukania Boga i powrotu
1178 II, 2,2,1501| szukania Boga i powrotu do Niego.~Chory wobec Boga~
1179 II, 2,2,1502| przebaczenie zapoczątkowuje powrót do zdrowia86. Izrael doświadcza
1180 II, 2,2,1502| wartość odkupieńczą w stosunku do grzechów innych ludzi87.
1181 II, 2,2,1503| Jego szczególna miłość do ludzi dotkniętych słabością
1182 II, 2,2,1503| wieków pobudzać chrześcijan do specjalnej troski o tych,
1183 II, 2,2,1505| może ono upodabniać nas do Niego i jednoczyć nas z
1184 II, 2,2,1506| Oni... wyszli i wzywali do nawrócenia. Wyrzucali też
1185 II, 2,2,1511| specjalnie przeznaczony do umocnienia osób dotkniętych
1186 II, 2,2,1513| olejem z oliwek lub stosownie do okoliczności innym olejem
1187 II, 2,2,1515| operacją. Odnosi się to także do osób starszych, u których
1188 II, 2,2,1516| powinni zachęcać chorych do wezwania kapłana i przyjęcia
1189 II, 2,2,1516| powinni przygotować się do jego przyjęcia przez dobre
1190 II, 2,2,1517| wiatykiem" na "przejście" do życia wiecznego.~
1191 II, 2,2,1520| Ducha ma prowadzić chorego do uzdrowienia duszy, a także
1192 II, 2,2,1520| uzdrowienia duszy, a także do uzdrowienia ciała, jeśli
1193 II, 2,2,1521| owoc przez upodobnienie do odkupieńczej śmierci Zbawiciela.
1194 II, 2,2,1522| sakramentu przyczynia się do uświęcenia Kościoła i do
1195 II, 2,2,1522| do uświęcenia Kościoła i do dobra wszystkich ludzi,
1196 II, 2,2,1523| 1523 Przygotowanie do ostatniego przejścia. Jeśli
1197 II, 2,2,1523| tych, którzy zbliżają się do kresu życia118, tak że nazywano
1198 II, 2,2,1523| naszego upodobnienia się do misterium Śmierci i Zmartwychwstania
1199 II, 2,2,1523| bierzmowaniu umocniło nas do życiowej walki. To ostatnie
1200 II, 2,2,1523| ostatnią walkę przed wejściem do domu Ojca120.~
1201 II, 2,2,1524| Chrystusa w chwili przejścia do Ojca ma szczególne znaczenie
1202 II, 2,2,1524| sakramentem przejścia ze śmierci do życia, przejścia z tego
1203 II, 2,2,1524| przejścia z tego świata do Ojca121.~
1204 II, 2,2,1525| sakramentami, które przygotowują do Ojczyzny", lub sakramentami,
1205 II, 2,2,1532| sakrament pokuty;~- powrót do zdrowia, jeśli to służy
1206 II, 2,2,1532| przygotowanie na przejście do życia wiecznego.~
1207 II, 2,3,1533| uczniów Chrystusa, powołanie do świętości i do misji ewangelizacji
1208 II, 2,3,1533| powołanie do świętości i do misji ewangelizacji świata.
1209 II, 2,3,1533| Udzielają one łask koniecznych do życia według Ducha podczas
1210 II, 2,3,1533| pielgrzymki prowadzącej do Ojczyzny.~
1211 II, 2,3,1534| innym przyczyniają się także do zbawienia osobistego. Udzielają
1212 II, 2,3,1535| chrzest i bierzmowanie1 do kapłaństwa wspólnego wszystkich
1213 II, 2,3,1535| małżonków chrześcijańskich do obowiązków i godności ich
1214 II, 2,3,1536| spełniane w Kościele aż do końca czasów. Jest to więc
1215 II, 2,3,1537| Ordinatio oznacza włączenie do ordo. W Kościele istnieją
1216 II, 2,3,1538| 1538 Włączanie do jednego z tych stanów Kościoła
1217 II, 2,3,1538| sakramentalnego, który włącza do stanu biskupów, prezbiterów
1218 II, 2,3,1539| Lewiego, przeznaczając je do służby liturgicznej7. Sam
1219 II, 2,3,1539| sprawach odnoszących się do Boga, aby składali dary
1220 II, 2,3,1542| kierowali, ustanowiłeś im do pomocy mężów niższych stopniem
1221 II, 2,3,1543| początku wybrałeś synów Lewiego do pełnienia posługi w Przybytku
1222 II, 2,3,1547| 17, różnią się jednak co do istoty, będąc sobie "wzajemnie
1223 II, 2,3,1547| wspólnemu. Przyczynia się ono do rozwoju łaski chrztu wszystkich
1224 II, 2,3,1548| kapłańskiej upodabnia się do Najwyższego Kapłana i posiada
1225 II, 2,3,1551| powinno więc stosować się do wzoru Chrystusa, który z
1226 II, 2,3,1552| całego Kościoła, gdy zanosi do Boga modlitwę Kościoła27,
1227 II, 2,3,1554| Diakonat jest przeznaczony do pomocy im i służenia. Dlatego
1228 II, 2,3,1556| ten przekazany został aż do nas w sakrze biskupiej"32.~
1229 II, 2,3,1563| znamieniem i tak upodabniają się do Chrystusa Kapłana, aby mogli
1230 II, 2,3,1565| święcenia, przygotowuje ich nie do jakiegoś ograniczonego i
1231 II, 2,3,1565| zacieśnionego posłania, ale "do najszerszej i powszechnej
1232 II, 2,3,1565| ziemi>>46, "z sercem gotowym do głoszenia wszędzie Ewangelii"
1233 II, 2,3,1566| uobecniają we Mszy świętej, aż do przyjścia Pańskiego, jedyną
1234 II, 2,3,1567| pomoc i narzędzie, powołani do służenia Ludowi Bożemu,
1235 II, 2,3,1570| usunąć. Upodabnia ich ona do Chrystusa, który stał się "
1236 II, 2,3,1570| znaczy sługą wszystkich55. Do diakonów należy między innymi
1237 II, 2,3,1573| konsekracyjna, będąca prośbą do Boga o wylanie Ducha Świętego
1238 II, 2,3,1573| Jego darów dostosowanych do posługi, do której kandydat
1239 II, 2,3,1573| dostosowanych do posługi, do której kandydat jest wyświęcany59.~
1240 II, 2,3,1574| stawiane kandydatowi, litania do Wszystkich Świętych - mają
1241 II, 2,3,1574| Kościoła. Przygotowują one do uroczystego aktu konsekracji,
1242 II, 2,3,1576| apostolskiego"64, należy do biskupów jako następców
1243 II, 2,3,1577| uobecnia i aktualizuje aż do powrotu Chrystusa kolegium
1244 II, 2,3,1578| 1578 Nikt nie ma prawa do otrzymania sakramentu święceń,
1245 II, 2,3,1578| samemu tej posługi. Powołuje do niej Bóg71. Kto uważa, że
1246 II, 2,3,1578| sobie znaki powołania Bożego do posługi święceń, powinien
1247 II, 2,3,1578| odpowiedzialność i prawo wybrania kogoś do przyjęcia sakramentu święceń.
1248 II, 2,3,1579| Mt 19, 1618 12). Powołani do tego, by poświęcić się niepodzielnie
1249 II, 2,3,1579| jest znakiem nowego życia, do służby któremu jest konsekrowany
1250 II, 2,3,1581| przyjmującego go upodabnia do Chrystusa dzięki specjalnej
1251 II, 2,3,1584| jest sługą pysznym, należy do diabła, jednak daru Chrystusa
1252 II, 2,3,1585| wyświęcony zostaje upodobniony do Chrystusa Kapłana, Nauczyciela
1253 II, 2,3,1586| miłością bezinteresowną do wszystkich, ale szczególnie
1254 II, 2,3,1586| wszystkich, ale szczególnie do ubogich, chorych i potrzebujących80.
1255 II, 2,3,1586| Łaska ta pobudza biskupa do głoszenia wszystkim Ewangelii,
1256 II, 2,3,1586| głoszenia wszystkim Ewangelii, do tego, by był wzorem dla
1257 II, 2,3,1586| słudze, którego wybrałeś do biskupstwa by pasł Twoją
1258 II, 2,3,1587| którego raczyłeś podnieść do godności kapłaństwa, by
1259 II, 2,3,1589| odczuwali naglące wezwanie do nawrócenia, by całym swoim
1260 II, 2,3,1589| oświecać, samemu zbliżyć się do Boga, by innych do Niego
1261 II, 2,3,1589| zbliżyć się do Boga, by innych do Niego przybliżać, być uświęconym,
1262 II, 2,3,1589| znajdujemy i kim jest Ten, do kogo zmierzamy. Znam wielkość
1263 II, 2,3,1589| obraz Boży, przysposabia je do świata wyższego i, conajważniejsze:
1264 II, 2,3,1590| 1590 Święty Paweł mówi do swojego ucznia Tymoteusza: "
1265 II, 2,3,1590| 1, 6). "Jeśli ktoś dąży do biskupstwa, pożąda dobrego
1266 II, 2,3,1590| dobrego zadania" (1 Tm 3, 1). Do Tytusa powiedział: "W tym
1267 II, 2,3,1594| święceń, która włącza go do Kolegium Biskupów i czyni
1268 II, 2,3,1596| święcenia dają im prawo do ważnych funkcji w posłudze
1269 II, 2,3,1598| ochrzczonym, których zdolności do wykonywania posługi kapłańskiej
1270 II, 2,3,1598| prawo dopuszczenia kogoś do przyjęcia sakramentu święceń
1271 II, 2,3,1599| zachowania go z miłości do Królestwa Bożego i służby
1272 II, 2,3,1600| wszystkich trzech stopni należy do biskupów.~
1273 II, 2,3,1601| na dobro małżonków oraz do zrodzenia i wychowania potomstwa,
1274 II, 2,3,1601| podniesione przez Chrystusa Pana do godności sakramentu"89.~
1275 II, 2,3,1602| Ap 19, 7. 9). Od początku do końca Pismo święte mówi
1276 II, 2,3,1603| małżeństwa"92. Powołanie do małżeństwa jest wpisane
1277 II, 2,3,1603| różnorodność nie powinna prowadzić do zapomnienia o jego wspólnych
1278 II, 2,3,1604| miłości, powołał go także do miłości, która jest podstawowym
1279 II, 2,3,1604| błogosławi, jest przeznaczona do tego, by była płodna i urzeczywistniała
1280 II, 2,3,1604| Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: <<Bądźcie płodni i
1281 II, 2,3,1606| które mogą prowadzić aż do nienawiści i zerwania go.
1282 II, 2,3,1610| dane Mojżeszowi zmierza do ochrony kobiety przed despotyzmem
1283 II, 2,3,1611| świadomość ludu wybranego do głębszego rozumienia jedyności
1284 II, 2,3,1612| Izraelem był przygotowaniem do nowego i wiecznego Przymierza,
1285 II, 2,3,1615| wydawać się wymaganiem nie do wykonania111. Jednak Jezus
1286 II, 2,3,1615| małżonków ciężarem niemożliwym do udźwignięcia i zbyt wielkim112,
1287 II, 2,3,1615| Jezus daje siłę i łaskę do przeżywania małżeństwa w
1288 II, 2,3,1616| ja mówię: w odniesieniu do Chrystusa i do Kościoła" (
1289 II, 2,3,1616| odniesieniu do Chrystusa i do Kościoła" (Ef 5, 31-32).~
1290 II, 2,3,1617| oblubieńczej miłości Chrystusa do Kościoła. Już chrzest jako
1291 II, 2,3,1617| Już chrzest jako wejście do Ludu Bożego wyraża tajemnicę
1292 II, 2,3,1618| wzorem:~Bo są niezdatni do małżeństwa, którzy z łona
1293 II, 2,3,1618| urodzili; i są niezdatni do małżeństwa, których ludzie
1294 II, 2,3,1622| powinni więc przygotować się do celebracji swych zaślubin
1295 II, 2,3,1625| kobieta, ochrzczeni, wolni do zawarcia małżeństwa, którzy
1296 II, 2,3,1631| małżeństwo wprowadza do określonego stanu kościelnego,
1297 II, 2,3,1631| by była pewność odnośnie do jego zawarcia (stąd obowiązek
1298 II, 2,3,1631| wagi jest przygotowanie do małżeństwa, aby małżeńskie "
1299 II, 2,3,1631| Najwłaściwszym sposobem przygotowania do tego jest przykład i wychowanie
1300 II, 2,3,1631| wystarczającego przygotowania do małżeństwa:~Młodych winno
1301 II, 2,3,1631| uczciwego narzeczeństwa do małżeństwa140.~Małżeństwa
1302 II, 2,3,1633| nieprzekraczalnej przeszkody do zawarcia małżeństwa, jeśli
1303 II, 2,3,1633| zwłaszcza w odniesieniu do wychowania dzieci. Może
1304 II, 2,3,1634| małżeństwo mieszane wymaga do swej dopuszczalności wyraźnego
1305 II, 2,3,1634| przypadku różnicy religii do ważności małżeństwa wymagana
1306 II, 2,3,1635| eklezjalnych. Powinno ono zachęcać do rozwijania tego, co jest
1307 II, 2,3,1635| wspólne w ich wierze, i do szacunku dla tego, co ich
1308 II, 2,3,1636| doprowadzi w sposób wolny do nawrócenia drugiej strony
1309 II, 2,3,1636| niewierzącego współmałżonka do przyjęcia łaski nawrócenia.~
1310 II, 2,3,1637| wzmocnieni i jakby konsekrowani do obowiązków swego stanu i
1311 II, 2,3,1640| przyjmowanemu z miłości do Boga potomstwu wpajają chrześcijańskie
1312 II, 2,3,1641| pomiędzy nimi podziału ani co do ciała, ani co do ducha.
1313 II, 2,3,1641| ani co do ciała, ani co do ducha. Owszem, są prawdziwie
1314 II, 2,3,1642| ducha i woli. Miłość zmierza do jedności głęboko osobowej,
1315 II, 2,3,1642| jedno ciało, ale prowadzi do tego, by było tylko jedno
1316 II, 2,3,1643| 19, 6)156. "powołani są do ciągłego wzrostu w tej komunii
1317 II, 2,3,1646| małżonkowie są uzdolnieni do życia tą wiernością i do
1318 II, 2,3,1646| do życia tą wiernością i do świadczenia o niej. Przez
1319 II, 2,3,1649| nie mogą oni przystępować do Komunii eucharystycznej
1320 II, 2,3,1650| 1651 W stosunku do chrześcijan, którzy żyją
1321 II, 2,3,1650| ochrzczone:~Niech będą zachęcani do słuchania słowa Bożego,
1322 II, 2,3,1650| słuchania słowa Bożego, do uczęszczania na Mszę świętą,
1323 II, 2,3,1650| uczęszczania na Mszę świętą, do wytrwania w modlitwie, do
1324 II, 2,3,1650| do wytrwania w modlitwie, do pomnażania dzieł miłości
1325 II, 2,3,1650| na rzecz sprawiedliwości, do wychowywania dzieci w wierze
1326 II, 2,3,1650| wierze chrześcijańskiej; do pielęgnowania ducha i czynów
1327 II, 2,3,1651| życia rodzinnego zmierzają do tego, żeby małżonkowie,
1328 II, 2,3,1655| Watykański II, nawiązując do tradycji, nazywa rodzinę "
1329 II, 2,3,1658| a ja mówię w odniesieniu do Chrystusa i do Kościoła" (
1330 II, 2,3,1658| odniesieniu do Chrystusa i do Kościoła" (Ef 5, 25. 32).~
1331 II, 2,3,1659| podniesione przez Chrystusa Pana do godności sakramentu175.~
1332 II, 2,3,1660| i uświęca ich na drodze do życia wiecznego176.~
1333 II, 2,3,1663| 1664 Do istoty małżeństwa należy
1334 II, 2,3,1664| ale nie mogą przystępować do Komunii świętej. Powinny
1335 II, 2,4,1666| które z pewnym podobieństwem do sakramentów oznaczają skutki,
1336 II, 2,4,1666| Przygotowują one ludzi do przyjęcia głównego skutku
1337 II, 2,4,1668| ochrzczony jest powołany do tego, by być "błogosławieństwem"
1338 II, 2,4,1668| zastrzeżone dla wyświęconych do posługi (biskupów, prezbiterów
1339 II, 2,4,1669| modlitwę Kościoła uzdalniają do przyjęcia łaski i dysponują
1340 II, 2,4,1669| przyjęcia łaski i dysponują do współpracy z nią. "Prawie
1341 II, 2,4,1669| materialnych może zostać skierowane do uświęcenia człowieka i uwielbienia
1342 II, 2,4,1671| pewnych przedmiotów i miejsc do użytku liturgicznego. Wśród
1343 II, 2,4,1674| niej poniekąd wypływały i do niej wiernych prowadziły,
1344 II, 2,4,1675| pobożności, oraz kierować je do głębszego poznawania misterium
1345 II, 2,4,1675| egzystencjalnej. W ten sposób dochodzi do twórczego połączenia elementu
1346 II, 2,4,1676| celu przygotowanie ludzi do przyjęcia owocu sakramentów
1347 II, 2,4,1679| przez śmierć wprowadza je do życia w Królestwie niebieskim.
1348 II, 2,4,1681| ostatecznym "upodobnieniem" go do "obrazu Syna", którego udziela
1349 II, 2,4,1686| pozdrowieniem w duchu wiary. Do bliskich zmarłego kieruje
1350 II, 2,4,1686| na doprowadzenie wiernych do prawdziwych perspektyw wiary
1351 II, 2,4,1688| skutków i zostało przyjęte do paschalnej pełni Uczty w
1352 III, 0,4,1690| obyczaje przeszłego życia i już do nich nie wracaj. Pomnij,
1353 III, 0,4,1690| nich nie wracaj. Pomnij, do jakiej należysz Głowy i
1354 III, 0,4,1690| ciemności i przeniesiony do światła i Królestwa Bożego"
1355 III, 0,4,1691| Ducha, które ich uzdalniają do nowego życia.~
1356 III, 0,4,1692| Jego uczniowie są wezwani do życia przed obliczem Ojca, "
1357 III, 0,4,1693| swoje myśli, słowa i czyny do dążeń, które są "w Chrystusie
1358 III, 0,4,1694| uświęceni... i powołani do świętości" (1 Kor 1, 2),
1359 III, 0,4,1694| Syna" uczy ich modlić się do Ojca9, a stawszy się ich
1360 III, 0,4,1694| ich życiem, pobudza ich do działania10, by przez czynną
1361 III, 0,4,1695| Droga Chrystusa "prowadzi do życia", droga przeciwna "
1362 III, 0,4,1695| droga przeciwna "prowadzi do zguby" (Mt 7, 13)12. Przypowieść
1363 III, 0,4,1696| błogosławieństwach, jedynej drodze do szczęścia wiecznego, którego
1364 III, 0,4,1696| pięknem i wzbudzić upodobanie do prawych dyspozycji do dobra;~-
1365 III, 0,4,1696| upodobanie do prawych dyspozycji do dobra;~- katechezą o chrześcijańskich
1366 III, 0,4,1697| członków. Chrystus należy do ciebie, tak jak głowa należy
1367 III, 0,4,1697| ciebie, tak jak głowa należy do ciała. Cokolwiek jest Jego,
1368 III, 0,4,1697| wysławiał. Ty zaś należysz do Niego, jak ciało należy
1369 III, 0,4,1697| Niego, jak ciało należy do głowy. Dlatego i On pragnie
1370 III, 1,1,1699| się ona w powołaniu jej do Boskiego szczęścia (artykuł
1371 III, 1,1,1699| w sposób dobrowolny dąży do tego wypełnienia (artykuł
1372 III, 1,1,1699| dostosowuje się lub nie do dobra obiecanego przez Boga
1373 III, 1,1,1702| poczęcia jest ona przeznaczona do szczęścia wiecznego.~
1374 III, 1,1,1703| Dzięki rozumowi jest zdolna do zrozumienia porządku rzeczy
1375 III, 1,1,1703| kierować się sama z siebie do swojego prawdziwego dobra.
1376 III, 1,1,1705| Boga, który przynagla go do "czynienia dobra, a unikania
1377 III, 1,1,1705| człowiek jest zobowiązany do kierowania się tym prawem,
1378 III, 1,1,1706| pierworodnego. Stał się skłonny do zła i podatny na błąd:~Człowiek
1379 III, 1,1,1708| przykładem Chrystusa; uzdalnia go do prawego działania i do czynienia
1380 III, 1,1,1708| go do prawego działania i do czynienia dobra. W zjednoczeniu
1381 III, 1,1,1710| swego poczęcia jest zwrócona do Boga i przeznaczona do szczęścia
1382 III, 1,1,1710| zwrócona do Boga i przeznaczona do szczęścia wiecznego. Swoją
1383 III, 1,1,1712| Człowiek jest zobowiązany do kierowania się prawem moralnym,
1384 III, 1,1,1712| moralnym, które przynagla go do "czynienia dobra, a unikania
1385 III, 1,1,1713| podatny na błąd i skłonny do zła w urzeczywistnianiu
1386 III, 1,1 | Artykuł drugi~NASZE POWOŁANIE DO SZCZĘŚCIA~
1387 III, 1,1,1715| ubodzy w duchu, albowiem do nich należy Królestwo niebieskie.~
1388 III, 1,1,1715| sprawiedliwości, albowiem do nich należy Królestwo niebieskie.~
1389 III, 1,1,1717| człowieka, by przyciągnąć je do siebie, ponieważ tylko On
1390 III, 1,1,1718| ludzkich: Bóg powołuje nas do swojego własnego szczęścia.
1391 III, 1,1,1718| Powołanie to jest skierowane do każdego osobiście, ale także
1392 III, 1,1,1718| każdego osobiście, ale także do całego Kościoła, nowego
1393 III, 1,1,1719| scharakteryzować szczęście, do jakiego Bóg powołuje człowieka:
1394 III, 1,1,1719| będą" (Mt 5, 8)20; wejście do radości Pana21; wejście
1395 III, 1,1,1719| radości Pana21; wejście do odpoczynku Boga (Hbr 4,
1396 III, 1,1,1719| nasz cel, jeśli nie dojście do Królestwa, które nie będzie
1397 III, 1,1,1720| Go, i w ten sposób doszli do raju. Szczęście czyni nas "
1398 III, 1,1,1720| Wraz z nim człowiek wchodzi do chwały Chrystusa24 i do
1399 III, 1,1,1720| do chwały Chrystusa24 i do radości życia trynitarnego. ~
1400 III, 1,1,1721| która uzdalnia człowieka do wejścia do radości Bożej.~"
1401 III, 1,1,1721| uzdalnia człowieka do wejścia do radości Bożej.~"Błogosławieni
1402 III, 1,1,1721| swojej dobroci, miłości do ludzi i wszechmocy wyświadczył
1403 III, 1,1,1722| moralnych. Zaprasza nas do oczyszczenia naszego serca
1404 III, 1,1,1722| serca ze złych skłonności i do poszukiwania nade wszystko
1405 III, 1,1,1722| Innym jest uznanie... Doszło do tego, że uznanie, fakt bycia
1406 III, 1,1,1723| opisują nam drogi prowadzące do Królestwa niebieskiego.
1407 III, 1,1,1725| nas o celu ostatecznym, do jakiego powołuje nas Bóg.
1408 III, 1,1,1726| podobnie jak łaska, która do niego prowadzi.~
1409 III, 1,1,1729| trzymając, dobrowolnie dochodził do pełnej i błogosławionej
1410 III, 1,1,1729| rozumną, a przez to podobną do Boga; został stworzony jako
1411 III, 1,1,1731| nadużyciem wolności i prowadzi do "niewoli grzechu"30.~
1412 III, 1,1,1732| nadużyciem wolności i prowadzi do "niewoli grzechu"30. ~
1413 III, 1,1,1735| Pan w ogrodzie zwraca się do Adama, który popełnił grzech: "
1414 III, 1,1,1735| zwraca się prorok Natan do króla Dawida po jego cudzołóstwie
1415 III, 1,1,1735| z zaniedbania w stosunku do tego, co należało wiedzieć
1416 III, 1,1,1737| Wszyscy są zobowiązani do szacunku wobec każdego.
1417 III, 1,1,1737| szacunku wobec każdego. Prawo do korzystania z wolności jest
1418 III, 1,1,1739| Wolność nie daje nam prawa do mówienia i czynienia wszystkiego.
1419 III, 1,1,1739| i kulturowego, konieczne do właściwego korzystania z
1420 III, 1,1,1741| Duch Święty wychowuje nas do wolności duchowej, by uczynić
1421 III, 1,1,1742| trzymając, dobrowolnie dochodził do pełnej i błogosławionej
1422 III, 1,1,1746| 1747 Prawo do korzystania z wolności jest
1423 III, 1,1,1746| jednak fałszywego prawa do mówienia i czynienia wszystkiego.~
1424 III, 1,1,1750| przedmiotem jest dobro, do którego wola kieruje się
1425 III, 1,1,1751| jest zwróceniem się woli do celu; dotyczy ona kresu
1426 III, 1,1,1751| działania. Nie ogranicza się do ukierunkowania naszych poszczególnych
1427 III, 1,1,1753| moralnego. Przyczyniają się one do powiększenia lub zmniejszenia
1428 III, 1,1,1761| 1762 Osoba ludzka dąży do szczęścia przez swoje świadome
1429 III, 1,1,1761| jakich doświadcza, mogą ją do tego uzdalniać lub się do
1430 III, 1,1,1761| do tego uzdalniać lub się do tego przyczyniać.~
1431 III, 1,1,1762| Pojęcie "uczucia" należy do dziedzictwa chrześcijańskiego.
1432 III, 1,1,1762| wrażliwości, które skłaniają do działania lub niedziałania,
1433 III, 1,1,1764| spowodowana upodobaniem do dobra. Miłość wywołuje pragnienie
1434 III, 1,1,1767| dobre, gdy przyczyniają się do dobrego działania; w przeciwnym
1435 III, 1,1,1769| aby człowieka kierowała do dobra nie tylko wola, lecz
1436 III, 1,1,1769| i ciało radośnie wołają do Boga żywego" (Ps 84, 3).~
1437 III, 1,1,1774| serce" kierowało człowieka do dobra.~
1438 III, 1,1,1775| zawsze tam, gdzie potrzeba, do miłowania i czynienia dobra
1439 III, 1,1,1776| autorytecie prawdy odnoszącej się do najwyższego Dobra, do którego
1440 III, 1,1,1776| się do najwyższego Dobra, do którego osoba ludzka czuje
1441 III, 1,1,1777| natury, jak i łaski, mówi do nas przez zasłonę, poucza
1442 III, 1,1,1778| lub wejścia w siebie:~Wróć do swego sumienia, jego pytaj!...
1443 III, 1,1,1778| Zejdźcie więc - bracia - do waszego wnętrza i we wszystkim,
1444 III, 1,1,1782| a przez grzech - kuszony do wybrania raczej własnego
1445 III, 1,1,1783| fałszywego poczucia winy i dążeń do upodobania w sobie, zrodzonego
1446 III, 1,1,1783| zapewnia wolność i prowadzi do pokoju serca.~
1447 III, 1,1,1788| zasady, które stosują się do wszystkich przypadków: ~-
1448 III, 1,1,1790| dobra, a sumienie z nawyku do grzechu powoli ulega niemal
1449 III, 1,1,1793| i starają się dostosować do obiektywnych norm moralności58.~
1450 III, 1,1,1797| wykorzystywać środki odpowiednie do formowania swego sumienia.~
1451 III, 1,1,1802| habitualną i trwałą dyspozycją do czynienia dobra. Pozwala
1452 III, 1,1,1802| zmysłowymi i duchowymi dąży do dobra; zabiega o nie i wybiera
1453 III, 1,1,1802| cnotliwego jest upodobnienie się do Boga60.~
1454 III, 1,1,1803| władze człowieka, by doszedł do zjednoczenia z miłością
1455 III, 1,1,1805| uzdalnia rozum praktyczny do rozeznawania w każdej okoliczności
1456 III, 1,1,1805| naszego prawdziwego dobra i do wyboru właściwych środków
1457 III, 1,1,1805| wyboru właściwych środków do jego pełnienia. "Człowiek
1458 III, 1,1,1805| stosujemy zasady moralne do poszczególnych przypadków
1459 III, 1,1,1805| przezwyciężamy wątpliwości odnośnie do dobra, które należy czynić,
1460 III, 1,1,1806| Sprawiedliwość w stosunku do Boga nazywana jest "cnotą
1461 III, 1,1,1806| religijności". W stosunku do ludzi uzdalnia ona do poszanowania
1462 III, 1,1,1806| stosunku do ludzi uzdalnia ona do poszanowania praw każdego
1463 III, 1,1,1806| poszanowania praw każdego i do wprowadzania w stosunkach
1464 III, 1,1,1806| postępowania w stosunku do bliźniego. "Nie będziesz
1465 III, 1,1,1807| trudnościach i stałość w dążeniu do dobra. Umacnia decyzję opierania
1466 III, 1,1,1807| moralnym. Cnota męstwa uzdalnia do przezwyciężania strachu,
1467 III, 1,1,1807| strachu przed śmiercią, do stawienia czoła próbom i
1468 III, 1,1,1807| prześladowaniom. Uzdalnia nawet do wyrzeczenia i do ofiary
1469 III, 1,1,1807| Uzdalnia nawet do wyrzeczenia i do ofiary z życia w obronie
1470 III, 1,1,1808| pozwala opanować dążenie do przyjemności i zapewnia
1471 III, 1,1,1808| Osoba umiarkowana kieruje do dobra swoje pożądania zmysłowe,
1472 III, 1,1,1810| udziela nam łaski koniecznej do wytrwałości w poszukiwaniu
1473 III, 1,1,1810| iść za Jego wezwaniami do miłowania dobra i wystrzegania
1474 III, 1,1,1811| uzdalniają władze człowieka do uczestnictwa w naturze Bożej64.
1475 III, 1,1,1811| odnoszą się bezpośrednio do Boga. Uzdalniają one chrześcijan
1476 III, 1,1,1811| Uzdalniają one chrześcijan do życia w jedności z Trójcą
1477 III, 1,1,1812| wiernych, by uzdolnić ich do działania jako dzieci Boże
1478 III, 1,1,1812| działania jako dzieci Boże i do zasługiwania na życie wieczne.
1479 III, 1,1,1813| Kościół święty podaje nam do wierzenia, ponieważ Bóg
1480 III, 1,1,1815| świadectwo wiary są nieodzowne do zbawienia: "Do każdego więc,
1481 III, 1,1,1815| nieodzowne do zbawienia: "Do każdego więc, kto się przyzna
1482 III, 1,1,1815| każdego więc, kto się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam
1483 III, 1,1,1817| nadziei odpowiada dążeniu do szczęścia, złożonemu przez
1484 III, 1,1,1817| przed egoizmem i prowadzi do szczęścia miłości.~
1485 III, 1,1,1819| Błogosławieństwa wznoszą naszą nadzieję do Nieba jako do nowej Ziemi
1486 III, 1,1,1819| naszą nadzieję do Nieba jako do nowej Ziemi Obiecanej; wytyczają
1487 III, 1,1,1820| że z łaską Bożą "wytrwa do końca"72 i otrzyma radość
1488 III, 1,1,1820| zbawieni" (1 Tm 2, 4). Dąży do zjednoczenia w chwale nieba
1489 III, 1,1,1822| przykazania74. Umiłowawszy swoich "do końca" (J 13, 1), objawia
1490 III, 1,1,1824| Chrystus umarł z miłości do nas, gdy byliśmy jeszcze "
1491 III, 1,1,1826| zdolność miłowania. Podnosi ją do nadprzyrodzonej doskonałości
1492 III, 1,1,1827| jesteśmy wtedy podobni do najemników. Albo wreszcie
1493 III, 1,1,1828| czynów jest miłość. Oto cel, do którego zdążamy. Ze względu
1494 III, 1,1,1828| względu na niego biegniemy i do niego biegniemy. Gdy go
1495 III, 1,1,1830| Czynią wiernych uległymi do ochotnego posłuszeństwa
1496 III, 1,1,1832| habitualną i trwałą dyspozycją do czynienia dobra.~
1497 III, 1,1,1834| uzdalnia rozum praktyczny do rozeznawania w każdej okoliczności
1498 III, 1,1,1834| naszego prawdziwego dobra i do wyboru właściwych środków
1499 III, 1,1,1834| wyboru właściwych środków do jego pełnienia.~
1500 III, 1,1,1836| trudnościach i stałość w dążeniu do dobra.~
1-500 | 501-1000 | 1001-1500 | 1501-2000 | 2001-2422 |