Czesc, Dzial, Rozdzial, Numer
1 I, 1,2,52 | 6, 16), pragnie udzielać swojego Boskiego życia ludziom stworzonym
2 I, 2,1,211 | Ef 2, 4), aż do dania swojego jedynego Syna. Jezus, oddając
3 I, 2,1,217 | nauką prawdy18. Pośle On swojego Syna, "aby dać świadectwo
4 I, 2,1,221 | Posyłając w pełni czasów swojego jedynego Syna i Ducha miłości,
5 I, 2,1,240 | wiecznie Ojcem w relacji do swojego jedynego Syna, który wzajemnie
6 I, 2,1,291 | przez odwieczne Słowo, przez swojego umiłowanego Syna. "W Nim
7 I, 2,1,324 | tajemnicą. Bóg ją wyjaśnia przez swojego Syna, Jezusa Chrystusa,
8 I, 2,1,331 | ponieważ uczynił ich posłańcami swojego zamysłu zbawienia: "Czyż
9 I, 2,1,411 | pierworodnego294, a w czasie całego swojego życia ziemskiego, dzięki
10 I, 2,2,440 | Odsłonił autentyczną treść swojego mesjańskiego królowania,
11 I, 2,2,457 | nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną
12 I, 2,2,470 | swojemu człowieczeństwu swojego osobowego sposobu istnienia
13 I, 2,2,477 | Uczynił On swoimi rysy swojego ludzkiego ciała do tego
14 I, 2,2,489 | wielu świętych kobiet. Mimo swojego nieposłuszeństwa Ewa już
15 I, 2,2,541 | to, gromadząc ludzi wokół swojego Syna, Jezusa Chrystusa.
16 I, 2,2,544 | czyni warunkiem wejścia do swojego Królestwa254.~
17 I, 2,2,559 | i przygotowuje szczegóły swojego mesjańskiego wjazdu do miasta "
18 I, 2,2,559 | Ps 24, 7-10) wchodzi do swojego Miasta, "jedzie na osiołku" (
19 I, 2,2,560 | Paschę swojej Śmierci i swojego Zmartwychwstania. Uroczystą
20 I, 2,2,565 | 565 Od początku swojego życia publicznego, to jest
21 I, 2,2,570 | Paschę swojej Śmierci i swojego Zmartwychwstania.~
22 I, 2,2,604 | nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną
23 I, 2,2,618 | swoich uczniów do "wzięcia swojego krzyża i naśladowania Go"
24 I, 2,2,620 | nas umiłował i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną
25 I, 2,2,669 | wypełnieniu w ten sposób do końca swojego posłania, pozostaje On na
26 I, 2,3,706 | Bóg przyrzeka już w darze swojego umiłowanego Syna51 i Ducha
27 I, 2,3,739 | ofiary składanej Ojcu i do swojego wstawiennictwa za cały świat.
28 I, 2,3,787 | włączył swoich uczniów do swojego życia189; objawił im tajemnicę
29 I, 2,3,857 | którym jako namiestnikom swojego Syna zleciłeś władzę pasterską337.~
30 I, 2,3,858 | Posłanym Ojca. Na początku swojego posłania "przywołał do siebie
31 I, 2,3,873 | wprowadzić między członkami swojego Ciała, służą jego jedności
32 I, 2,3,877 | diecezji pod kierunkiem swojego biskupa.~
33 I, 2,3,881 | Szymona uczynił Pan Opoką swojego Kościoła, nadając mu imię
34 I, 2,3,926 | który Kościół otrzymuje od swojego Pana i który ofiaruje jako
35 I, 2,3,936 | Piotra widzialnym fundamentem swojego Kościoła i powierzył mu
36 I, 2,3,974 | chwale Zmartwychwstania swojego Syna, uprzedzając zmartwychwstanie
37 I, 2,3,1019| poddaniu się woli Boga, swojego Ojca. Przez swoją Śmierć
38 I, 2,3,1020| Obyś widział twarzą w twarz swojego Odkupiciela...562.~
39 I, 2,3,1063| podkreślić wiarygodność swojego nauczania i swój autorytet
40 II, 0,3,1066| tajemnicę swojej woli", dając swojego umiłowanego Syna i Ducha
41 II, 0,3,1066| zbawienia świata oraz dla chwały swojego Imienia. Takie jest misterium
42 II, 0,3,1070| Kościół jest sługą na obraz swojego Pana, jedynego "Liturga"
43 II, 1,0,1076| zbawienia przez liturgię swojego Kościoła, "aż przyjdzie" (
44 II, 1,1,1088| udzielania czy przekazywania swojego dzieła zbawienia - "Chrystus
45 II, 1,1,1115| udziela teraz przez szafarzy swojego Kościoła w sakramentach,
46 II, 1,2,1150| wielkich dzieł Boga dla swojego ludu. Wśród znaków liturgicznych
47 II, 1,2,1151| Uzdrawia lub potwierdza treść swojego przepowiadania przez znaki
48 II, 1,2,1163| zbawczych czynów i zasług swojego Pana, tak że one uobecniają
49 II, 1,2,1172| jest ze zbawczym dziełem swojego Syna. W Niej Kościół podziwia
50 II, 2,1,1238| Kościół prosi Boga, by przez swojego Syna i mocą Ducha Świętego
51 II, 2,1,1268| ciemności do przedziwnego swojego światła" (1 P 2, 9). Chrzest
52 II, 2,1,1331| który czyni nas uczestnikami swojego Ciała i swojej Krwi, abyśmy
53 II, 2,1,1353| Ducha Świętego (lub pełnię swojego błogosławieństwa169) na
54 II, 2,2,1435| jest wzięcie każdego dnia swojego krzyża i pójście za Jezusem24.~
55 II, 2,2,1443| 1443 W czasie swojego życia publicznego Jezus
56 II, 2,2,1449| grzeszników przez Paschę swojego Syna i dar Ducha Świętego,
57 II, 2,2,1449| śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna i zesłał Ducha Świętego
58 II, 2,2,1462| otrzymali misję albo od swojego biskupa (czy przełożonego
59 II, 2,3,1546| kapłanami dla Boga i Ojca swojego" (Ap 1, 6)15. Cała wspólnota
60 II, 2,3,1548| sam Chrystus jako Głowa swojego Ciała, jako Pasterz swojej
61 II, 2,3,1587| nagrodę za wierne wypełnianie swojego zadania82.~
62 II, 2,3,1590| 1590 Święty Paweł mówi do swojego ucznia Tymoteusza: "Przypominam
63 II, 2,3,1595| biskupów. Tworzą oni wokół swojego biskupa prezbiterium, które
64 II, 2,3,1596| pasterskim zwierzchnictwem swojego biskupa.~
65 II, 2,3,1641| Nim i wzięcia na siebie swojego krzyża, podnoszenia się
66 III, 1,1,1699| duchowe czynią przedmiotem swojego wzrostu (artykuł szósty).
67 III, 1,1,1703| kierować się sama z siebie do swojego prawdziwego dobra. Swoją
68 III, 1,1,1718| ludzkich: Bóg powołuje nas do swojego własnego szczęścia. Powołanie
69 III, 1,1,1739| mającą na celu zaspokojenie swojego własnego interesu przez
70 III, 1,1,1743| Osiąga ona doskonałość swojego działania, gdy jest ukierunkowana
71 III, 1,1,1778| siebie, ażeby usłyszeć głos swojego sumienia i za nim pójść.
72 III, 1,1,1789| posłuszny pewnemu sądowi swojego sumienia. Gdyby dobrowolnie
73 III, 1,1,1806| swoich myśli i prawością swojego postępowania w stosunku
74 III, 1,1,1847| Bóg przez swoje Słowo i swojego Ducha rzuca żywe światło
75 III, 1,2,1930| Poszczególni ludzie powinni uważać swojego bliźniego bez żadnego wyjątku
76 III, 1,3,1991| wewnętrznie sprawiedliwymi mocą swojego miłosierdzia. Jego celem
77 III, 1,3,2016| czyni nas uczestnikami swojego życia.~
78 III, 1,3,2050| będziesz ~pożądał żony ~swojego bliźniego.~~Nie będziesz
79 III, 2,0,2052| odnalezienia go w Osobie swojego Nauczyciela, który jest
80 III, 2,0,2073| przychodzi, by miłować w nas swojego Ojca i swoich braci, naszego
81 III, 2,2,2211| jest "kimś", kto z racji swojego wiadomego pochodzenia zasługuje
82 III, 2,2,2244| 2245 Kościół, który z racji swojego posłannictwa i swojej, kompetencji
83 III, 2,2,2261| więcej, Chrystus żąda od swojego ucznia nadstawiania drugiego
84 III, 2,2,2263| prawa do życia. Kto broni swojego życia, nie jest winny zabójstwa,
85 III, 2,2,2280| zachowania i przedłużenia swojego życia. Pozostaje ono w głębokiej
86 III, 2,2,2309| wywiązują się należycie ze swojego zadania, prawdziwie przyczyniają
87 III, 2,2,2338| niewoli namiętności, dąży do swojego celu drogą wolnego wyboru
88 III, 2,2,2342| moralne odpowiednio do etapów swojego rozwoju"87.~
89 III, 2,2,2463| świętego, by był świadkiem swojego Boga, który jest prawdą
90 III, 2,2,2499| języku stworzenia, dziele swojego Słowa, swojej Mądrości,
91 III, 2,2,2500| 26) wyraża również prawdę swojego związku z Bogiem Stwórcą
92 III, 2,2 | Nie będziesz pragnął domu swojego bliźniego ani jego pola,
93 IV, 1,1,2583| czerpią światło i siłę dla swojego posłannictwa. Ich modlitwa
94 IV, 1,1,2598| Modli się słowami i hymnami swojego ludu w synagodze w Nazarecie
95 IV, 1,1,2599| przed decydującymi chwilami swojego posłania: przed tym, jak
96 IV, 1,1,2605| wysłuchuje, wskrzeszając swojego Syna. W ten sposób wypełnia
97 IV, 1,2,2676| przy niej jak przy śmierci swojego Syna na krzyżu i w godzinie
98 IV, 1,2,2682| tradycji modlitwy przez wzór swojego życia, przez pozostawione
99 IV, 1,3,2698| zgodnie z postanowieniem swojego serca i osobistą formą swojej
100 IV, 1,3,2721| Chrystusa modlącego się do swojego Ojca i uczącego swoich uczniów
101 IV, 1,3,2738| miłości Ojca, który dał nam swojego Syna jedynego25. Przemiana
102 IV, 2,0,2768| 1, 23), uczą się wzywać swojego Ojca tym jednym słowem,
103 IV, 2,0,2781| ponieważ odrodził nas do swojego życia, przybierając nas
104 IV, 2,0,2782| który cię odkupił przez swojego Syna, i powiedz: Ojcze nasz...
|