1-500 | 501-678
Czesc, Dzial, Rozdzial, Numer
1 Wstep, 0,0,9 | jego imię i stanowi dzieło o wielkim znaczeniu jako kompendium
2 Wstep, 0,0,10| na siebie uwagę. Świadczą o tym: Ogólne dyrektorium
3 Wstep, 0,0,17| Ostatnia część Katechizmu mówi o sensie i znaczeniu modlitwy
4 Wstep, 0,0,20| wskazuje na to, że chodzi o uwagi o charakterze historycznym,
5 Wstep, 0,0,20| na to, że chodzi o uwagi o charakterze historycznym,
6 Wstep, 0,0,21| zostały wybrane z myślą o bezpośrednim zastosowaniu
7 Wstep, 0,0,24| przekazywaniu nauczania o tajemnicach wiary i normach
8 I, 1,1,29 | Człowiek może jednak zapomnieć o tej "wewnętrznej i życiodajnej
9 I, 1,1,30 | człowiek może zapomnieć o Bogu lub Go odrzucić, to
10 I, 1,1,31 | Boga"; nie chodzi tu jednak o dowody, jakich poszukują
11 I, 1,1,31 | nauki przyrodnicze, ale o "spójne i przekonujące argumenty",
12 I, 1,1,32 | do pogan: "To bowiem, co o Bogu można poznać, jawne
13 I, 1,1,33 | Człowiek: zadaje sobie pytanie o istnienie Boga swoją otwartością
14 I, 1,1,34 | Świat i człowiek świadczą o tym, że nie mają w sobie
15 I, 1,1,37 | ludzki zasadniczo mógłby o własnych siłach dojść do
16 I, 1,1,38 | tylko wtedy, gdy chodzi o to, co przekracza możliwości
17 I, 1,1 | IV. Jak mówić o Bogu?~
18 I, 1,1,39 | ufność w możliwość mówienia o Bogu wszystkim ludziom i
19 I, 1,1,40 | nasz język, którym mówimy o Bogu. Nie możemy określać
20 I, 1,1,43 | 43 Mówiąc w ten sposób o Bogu, nasz język ujawnia
21 I, 1,1,43 | większe"17, i że "mówiąc o Bogu, nie możemy określić,
22 I, 1,2,50 | człowiek nie może dojść o własnych siłach; jest to
23 I, 1,2,53 | Lyonu wielokrotnie mówi o tej pedagogii Bożej, posługując
24 I, 1,2,54 | stworzone trwałe świadectwo o sobie; a chcąc otworzyć
25 I, 1,2,55 | bez przerwy troszczył się o rodzaj ludzki, by wszystkim,
26 I, 1,2,57 | swej przewrotności13 - sama o własnych siłach chciała
27 I, 1,2,64 | obejmie wszystkie narody29. O tej nadziei będą świadczyć
28 I, 1,2,65 | przekazania... To bowiem, o czym częściowo mówił dawniej
29 I, 1,2,67 | wypełnieniem. Chodzi w tym wypadku o pewne religie niechrześcijańskie,
30 I, 1,2,67 | niechrześcijańskie, a także o pewne ostatnio powstałe
31 I, 1,2,68 | jakie stawia sobie człowiek o sens i cel swego życia.~
32 I, 1,2,70 | świadectwem, jakie Bóg daje o sobie w rzeczach stworzonych,
33 I, 1,2,76 | na piśmie utrwalili wieść o zbawieniu"40.~...kontynuowane
34 I, 1,2,78 | Ojców świętych świadczą o obecności tej życiodajnej
35 I, 1,2,83 | 83 Tradycja apostolska, o której tu mówimy, pochodzi
36 I, 1,2,87 | 87 Pamiętając o słowach Chrystusa skierowanych
37 I, 1,2,117 | rzeczywistości i wydarzenia, o których mówi, mogą być znakami1. ~
38 I, 1,2,122 | przemijające", świadczą o Boskiej pedagogii zbawczej
39 I, 1,2,122 | się w nich "wzniosłe nauki o Bogu oraz zbawienna mądrość
40 I, 1,2,126 | przekazać szczerą prawdę o Jezusie"101.~
41 I, 1,2,127 | wyjątkowe miejsce; świadczy o tym cześć, jaką otacza ją
42 I, 1,2,134 | ponieważ całe Pismo święte mówi o Chrystusie i całe Pismo
43 I, 1,3,151 | który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył" (J 1,18). Ponieważ
44 I, 1,3,154 | co inne osoby mówią nam o sobie i swoich zamierzeniach,
45 I, 1,3,155 | aktem rozumu, przekonanego o prawdzie Bożej z nakazu
46 I, 1,3,164 | wydaje się daleki od tego, o czym zapewnia nas wiara.
47 I, 1,3,166 | skłania nas do mówienia innym o naszej wierze. Każdy wierzący
48 I, 1,3,168 | chrztu pyta katechumena: "O co prosisz Kościół Boży?"
49 I, 1,3,168 | Kościół Boży?" Odpowiedź: "O wiarę!" "Co ci daje wiara?" - "
50 I, 1,3,171 | Kościół zachowuje pamięć o słowach Chrystusa, to on
51 I, 1,3,176 | do tego, co Bóg objawił o sobie przez swoje czyny
52 I, 1,3,177 | przez zaufanie osobie, która o niej świadczy.~
53 I, 2,0,191 | Według starożytnej tradycji, o której świadczy już św.
54 I, 2,1,199 | Cały Symbol wiary mówi o Bogu, a jeśli mówi również
55 I, 2,1,199 | Bogu, a jeśli mówi również o człowieku i o świecie, to
56 I, 2,1,199 | mówi również o człowieku i o świecie, to czyni to w odniesieniu
57 I, 2,1,205 | współczującym, który pamięta o nich i o swoich obietnicach;
58 I, 2,1,205 | który pamięta o nich i o swoich obietnicach; przychodzi,
59 I, 2,1,206 | zrozumieć lub powiedzieć o Nim; jest On "Bogiem ukrytym" (
60 I, 2,1,208 | zgubiony! Wszak jestem mężem o nieczystych wargach" (Iz
61 I, 2,1,215 | sprawiedliwy wyrok" (Ps 119,160). "O Panie mój, Boże, Tyś Bogiem,
62 I, 2,1,235 | sformułował naukę wiary o tej tajemnicy (III), i w
63 I, 2,1,249 | apostolskich, jak świadczy o tym pozdrowienie przyjęte
64 I, 2,1,255 | Ojca i Syna; gdy mówimy o tych trzech Osobach, rozważając
65 I, 2,1,256 | zacząłem jeszcze myśleć o Jedności, a już Trójca ogarnia
66 I, 2,1,256 | zacząłem jeszcze myśleć o Trójcy, a już obejmuje mnie
67 I, 2,1,257 | 257 O lux, beata Trinitas et principalis
68 I, 2,1,257 | et principalis Unitas! - "O Światłości, Trójco Święta,
69 I, 2,1,260 | niego przebywać" (J 14, 23).~O Boże mój, Trójco Przenajświętsza,
70 I, 2,1,260 | dopomóż mi zapomnieć zupełnie o sobie samej, abym mogła
71 I, 2,1,260 | wyprowadziło mnie z Ciebie, o mój Niezmienny, ale niech
72 I, 2,1,270 | wszechmoc, gdy troszczy się o nasze potrzeby96; przez
73 I, 2,1,274 | nasz rozum przyjmie myśl o Bożej wszechmocy, z łatwością
74 I, 2,1,279 | Powiemy więc najpierw o Stwórcy, następnie o Jego
75 I, 2,1,279 | najpierw o Stwórcy, następnie o Jego stworzeniu, a w końcu
76 I, 2,1,279 | Jego stworzeniu, a w końcu o upadku na skutek grzechu;
77 I, 2,1 | I. Katecheza o stworzeniu~
78 I, 2,1,282 | 282 Katecheza o stworzeniu ma pierwszorzędne
79 I, 2,1,282 | istnieje?" Dwa pytania: pytanie o początek i pytanie o cel,
80 I, 2,1,282 | pytanie o początek i pytanie o cel, są nierozdzielne. Obydwa
81 I, 2,1,282 | nierozdzielne. Obydwa decydują o sensie i ukierunkowaniu
82 I, 2,1,283 | wzbogaciły naszą wiedzę o wieku i wymiarach wszechświata,
83 I, 2,1,283 | wymiarach wszechświata, o powstawaniu form żywych,
84 I, 2,1,283 | powstawaniu form żywych, o pojawieniu się człowieka.
85 I, 2,1,285 | odpowiedziami na pytanie o pochodzenie świata, różniącymi
86 I, 2,1,286 | znalezienia odpowiedzi na pytanie o początki świata. Istnienie
87 I, 2,1,287 | 287 Prawda o stworzeniu jest tak ważna
88 I, 2,1,288 | 288 Objawienie prawdy o stworzeniu jest więc nieodłączne
89 I, 2,1,288 | Jedynego, z Jego ludem. Prawda o stworzeniu została objawiona
90 I, 2,1,288 | wszechmogącego Boga107. Prawda o stworzeniu wyraża się więc
91 I, 2,1,289 | wypowiedzi Pisma świętego o stworzeniu trzy pierwsze
92 I, 2,1,289 | charakterem wyrażały prawdy o stworzeniu, jego początku
93 I, 2,1,289 | uporządkowaniu i jego dobroci, o powołaniu człowieka, a w
94 I, 2,1,289 | człowieka, a w końcu prawdy o dramacie grzechu i nadziei
95 I, 2,1,289 | pierwszorzędnym źródłem katechezy o tajemnicach "początku":
96 I, 2,1,294 | istotom, jakie żyją na ziemi, o ileż bardziej objawienie
97 I, 2,1,299 | wielokrotnie bronić prawdy o dobroci stworzenia, w tym
98 I, 2,1,303 | co zechce" (Ps 115, 3), a o Chrystusie zostało powiedziane: "
99 I, 2,1,305 | niebieskiego, który troszczy się o najmniejsze potrzeby swoich
100 I, 2,1,305 | potrzebujecie. Starajcie się naprzód o Królestwo Boga i o Jego
101 I, 2,1,305 | naprzód o Królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość, a to
102 I, 2,1,309 | dobrego świata, troszczy się o wszystkie swoje stworzenia,
103 I, 2,1,309 | częściową odpowiedzią na pytanie o zło.~
104 I, 2,1,329 | ta natura? - Duch. pytasz o funkcję? - Anioł. Przez
105 I, 2,1,330 | stworzenia widzialne. Świadczy o tym blask ich chwały166.~
106 I, 2,1,339 | własną dobroć i doskonałość. O każdym z dzieł "sześciu
107 I, 2,1,342 | stworzenia198, troszczy się o wszystkie, nawet o wróble.
108 I, 2,1,342 | troszczy się o wszystkie, nawet o wróble. Niemniej Jezus mówi: "
109 I, 2,1,342 | wróbli" (Łk 12, 7), a także: "O ileż ważniajszy jest człowiek
110 I, 2,1,344 | Jest Twoim wyobrażeniem, o Najwyższy...~Panie, bądź
111 I, 2,1,368 | duchowa Kościoła mówi także o sercu, w biblijnym sensie "
112 I, 2,1,388 | przyszedł "przekonać świat o grzechu" (J 16, 8), objawiając
113 I, 2,1,389 | 389 Nauka o grzechu pierworodnym jest
114 I, 2,1,392 | 392 Pismo święte mówi o grzechu tych aniołów257.
115 I, 2,1,394 | potwierdza zgubny wpływ tego, o którym Jezus mówi, że "od
116 I, 2,1,399 | widząc w Nim Boga zazdrosnego o swoje przywileje266.~
117 I, 2,1,406 | 406 Nauka Kościoła o przekazywaniu grzechu pierworodnego
118 I, 2,1,407 | 407 Nauka o grzechu pierworodnym - związana
119 I, 2,1,407 | pierworodnym - związana z nauką o Odkupieniu przez Chrystusa -
120 I, 2,1,412 | wielkanocny Exsultet głosi: <<O szczęśliwa wina, skoro ją
121 I, 2,2,422 | 4, 4-5). Oto "Ewangelia o Jezusie Chrystusie, Synu
122 I, 2,2,424 | Ojca, wierzymy i wyznajemy o Jezusie: "Ty jesteś Mesjasz,
123 I, 2,2,425 | początku, cośmy usłyszeli o Słowie życia, co ujrzeliśmy
124 I, 2,2,425 | się. Myśmy je widzieli, o nim świadczymy i głosimy
125 I, 2,2,427 | Boży, wszystko zaś inne o tyle, o ile do Niego się
126 I, 2,2,427 | wszystko zaś inne o tyle, o ile do Niego się odnosi;
127 I, 2,2,428 | starać się przede wszystkim o tę "najwyższą wartość poznania
128 I, 2,2,433 | Boga16. Gdy św. Paweł mówi o Jezusie, że "Jego to ustanowił
129 I, 2,2,434 | udzieli im wszystkiego, o co Go poproszą w imię Jezusa20.~
130 I, 2,2,442 | 17). Tak samo powie Paweł o swoim nawróceniu na drodze
131 I, 2,2,442 | swego we mnie, bym Ewangelię o Nim głosił poganom..." (
132 I, 2,2,447 | dyskutuje z faryzeuszami o sensie Psalmu 11058, a także
133 I, 2,2,448 | Panem". Tytuł ten świadczy o szacunku i zaufaniu tych,
134 I, 2,2,462 | 462 O tej samej tajemnicy mówi
135 I, 2,2,468 | 553 r. wyznał przeciw nim o Chrystusie: "Jest tylko
136 I, 2,2,469 | Chryzostoma głosi i śpiewa: "O Synu Jedyny i Słowo Boga,
137 I, 2,2,469 | i zostałeś ukrzyżowany. O Chryste Boże, który przez
138 I, 2,2,472 | także zdobywać wiadomości o tym, czego, będąc człowiekiem,
139 I, 2,2,484 | męża?" (Łk 1, 34), mówi o mocy Ducha Świętego: "Duch
140 I, 2,2,487 | a to, czego naucza ona o Maryi, wyjaśnia z kolei
141 I, 2,2,497 | mówi anioł do Józefa o Maryi, jego Małżonce (Mt
142 I, 2,2,498 | Listów Nowego Testamentu o dziewiczym poczęciu przez
143 I, 2,2,498 | pytanie, czy nie chodzi tu o jakieś legendy lub konstrukcje
144 I, 2,2,498 | Ignacy Antiocheński świadczy o tym powiązaniu: "Książę
145 I, 2,2,500 | zarzut, że Pismo święte mówi o braciach i siostrach Jezusa151.
146 I, 2,2,500 | Maria" (Mt 28,1). Chodzi tu o bliskich krewnych Jezusa
147 I, 2,2,512 | 512 Jeśli chodzi o życie Chrystusa, Symbol
148 I, 2,2,512 | Symbol wiary mówi tylko o misteriach Wcielenia (poczęcie
149 I, 2,2,512 | wniebowstąpienie). Nie mówi wprost o misteriach ukrytego i publicznego
150 I, 2,2,514 | nie zostało powiedziane o Jego życiu w Nazarecie,
151 I, 2,2,514 | a nawet nie ma relacji o dużej części Jego życia
152 I, 2,2,523 | Eliasza" (Łk 1, 17), świadczy o Nim swoim przepowiadaniem,
153 I, 2,2,526 | tej "przedziwnej wymiany":~O przedziwna wymiano! Stwórca
154 I, 2,2,531 | Bożemu222, życie we wspólnocie. O całym tym okresie zostało
155 I, 2,2,533 | charakter... Przykład pracy. O Nazaret, domu Syna cieśli,
156 I, 2,2,534 | przerywa milczenie Ewangelii o ukrytych latach Jezusa.
157 I, 2,2,538 | 538 Ewangelie mówią o okresie samotności Jezusa
158 I, 2,2,548 | wypełniane przez Jezusa świadczą o tym, że został posłany przez
159 I, 2,2,548 | wiarą, udziela On tego, o co proszą267. Cuda umacniają
160 I, 2,2,548 | odrzucany269; oskarża się Go nawet o to, że działa mocą złego
161 I, 2,2,554 | i Eliasz, którzy mówią "o Jego odejściu, którego miał
162 I, 2,2,558 | pragnienie swego serca: "O gdybyś i ty poznało w ten
163 I, 2,2,559 | pokorą, która świadczy "o prawdzie" (J 18, 37). Dlatego
164 I, 2,2,561 | ludzi, szczególna troska o poniżonych i biednych, całkowite
165 I, 2,2,574 | interpretowanie przepisów o czystości prawnej311, kontakty
166 I, 2,2,574 | opętany313. Oskarża się Go o bluźnierstwo314, fałszywy
167 I, 2,2,575 | faryzeusze uprzedzają Go o grożącym Mu niebezpieczeństwie319.
168 I, 2,2,578 | dzieci Izraela proszą Boga o przebaczenie z powodu przekraczania
169 I, 2,2,584 | że napisano: Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie [
170 I, 2,2,587 | 587 O ile Prawo i Świątynia Jerozolimska
171 I, 2,2,595 | przeddzień Jego męki św. Jan mógł o spierających się powiedzieć,
172 I, 2,2,596 | z Barabaszem oskarżonym o jakieś "rozruchy" (Łk 23,
173 I, 2,2,601 | przekazuje w wyznaniu wiary, o którym mówi, że je "przejął" (
174 I, 2,2,601 | szczególności proroctwo o cierpiącym Słudze403. Sam
175 I, 2,2,605 | zakończeniu przypowieści o zbłąkanej owcy przypomniał,
176 I, 2,2,617 | Kościół czci Krzyż, śpiewając: O crux, ave, spes unica - "
177 I, 2,2,617 | crux, ave, spes unica - "O Krzyżu, bądź pozdrowiony,
178 I, 2,2,627 | była prawdziwą śmiercią o tyle, o ile położyła kres
179 I, 2,2,627 | prawdziwą śmiercią o tyle, o ile położyła kres Jego ludzkiemu,
180 I, 2,2,627 | przed zniszczeniem"462. O Chrystusie można powiedzieć
181 I, 2,2,633 | pokazuje Jezus w przypowieści o ubogim Łazarzu, który został
182 I, 2,2,638 | Głosimy wam Dobrą Nowinę o obietnicy danej ojcom: że
183 I, 2,2,639 | historycznie znaki, jak świadczy o tym Nowy Testament. Już
184 I, 2,2,639 | 15, 3-4). Apostoł mówi tu o żywej tradycji Zmartwychwstania,
185 I, 2,2,643 | uwierzyli od razu w wiadomość o Zmartwychwstaniu. Ewangelie
186 I, 2,2,644 | ukazania się Jezusa w Galilei, o czym wspomina Mateusz, "
187 I, 2,2,646 | św. Paweł może powiedzieć o Chrystusie, że jest "człowiekiem
188 I, 2,2,647 | 647 "O, zaiste błogosławiona noc,
189 I, 2,2,647 | a teraz dają świadectwo o Nim przed ludem" (Dz 13,
190 I, 2,2,649 | 649 Jeśli chodzi o Syna, to dokonuje On swego
191 I, 2,2,653 | Zmartwychwstanie potwierdza prawdę o Boskości Jezusa: "Gdy wywyższycie
192 I, 2,2,653 | Głosimy wam Dobrą Nowinę o obietnicy danej ojcom: że
193 I, 2,2,659 | uczniami525oraz pouczał ich o Królestwie526, Jego chwała
194 I, 2,3,685 | trynitarnej. Tutaj będzie chodziło o miejsce Ducha Świętego w "
195 I, 2,3,696 | Łk 3, 16), tym Duchem, o którym Jezus powie: "Przyszedłem
196 I, 2,3,702 | proroków", chce nam powiedzieć o Chrystusie.~Przez "proroków"
197 I, 2,3,708 | Ducha Świętego. Świadczą o tym błagalne westchnienia
198 I, 2,3,710 | 710 Zapomnienie o Prawie i niewierność przymierzu
199 I, 2,3,719 | świadectwo, aby zaświadczyć o światłości" (J 1, 7)69.
200 I, 2,3,721 | najpiękniejsze teksty mówiące o Mądrości71: Maryja jest
201 I, 2,3,728 | Swoim uczniom mówi otwarcie o Duchu Świętym w związku
202 I, 2,3,729 | nam Chrystus, i zaświadczy o Nim. On doprowadzi nas do
203 I, 2,3,729 | Chrystusa; przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości
204 I, 2,3,729 | przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. ~
205 I, 2,3,729 | grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. ~
206 I, 2,3,748 | Konstytucja dogmatyczna o Kościele Soboru Watykańskiego
207 I, 2,3,748 | sposób, że artykuł wiary o Kościele całkowicie zależy
208 I, 2,3,749 | 749 Artykuł o Kościele zależy także całkowicie
209 I, 2,3,749 | także całkowicie od artykułu o Duchu Świętym, który go
210 I, 2,3,751 | zgromadzenie ludu101, na ogół o charakterze religijnym.
211 I, 2,3,753 | pośrednictwem Objawienie mówi o niezgłębionej tajemnicy
212 I, 2,3,771 | przyszłego, którego szukamy"163.~O pokoro! O wzniosłości! Namiocie
213 I, 2,3,771 | którego szukamy"163.~O pokoro! O wzniosłości! Namiocie Kedaru
214 I, 2,3,787 | cierpieniach192. Jezus mówi o jeszcze głębszej komunii
215 I, 2,3,796 | przestaje troszczyć się o nią jak o własne Ciało212~
216 I, 2,3,796 | troszczyć się o nią jak o własne Ciało212~Oto cały
217 I, 2,3,800 | warunkiem jednak, że chodzi o dary, które prawdziwie pochodzą
218 I, 2,3,816 | communio)" 239.~Dekret o ekumenizmie Soboru Watykańskiego
219 I, 2,3,818 | Chrystusa, nie można obwiniać o grzech odłączenia. A Kościół
220 I, 2,3,820 | przestaje modlić się do Ojca o jedność swoich uczniów: "...
221 I, 2,3,821 | i prywatnymi modlitwami o jedność chrześcijan należy
222 I, 2,3,822 | 822 O przywrócenie jedności powinien
223 I, 2,3,829 | jeszcze starają się usilnie o to, aby przezwyciężając
224 I, 2,3,835 | zapuszcza korzenie na terenach o różnych warunkach kulturowych,
225 I, 2,3,854 | niepowodzenia. "Jeśli chodzi o poszczególnych ludzi, grupy
226 I, 2,3,860 | Apostołowie... zatroszczyli się o to, by ustanowić swych następców"
227 I, 2,3,879 | troską Kolegium Biskupiego o Kościół powszechny.~Kolegium
228 I, 2,3,886 | Biskupiego, podziela troskę o wszystkie Kościoły376, przede
229 I, 2,3,893 | ofiaruje sam lub troszczy się o jej ofiarowanie za pośrednictwem
230 I, 2,3,899 | szczególnie konieczna, gdy chodzi o odkrywanie i poszukiwanie
231 I, 2,3,912 | jedne z drugimi, pamiętając o tym, że w każdej sprawie
232 I, 2,3,916 | znakiem430.~Wielkie drzewo o licznych gałęziach~
233 I, 2,3,939 | funkcji należy także troska o wszystkie Kościoły, razem
234 I, 2,3,965 | Maryję błagającą w modlitwach o dar Ducha, który podczas
235 I, 2,3,966 | zaśnięciu nie opuściłaś świata, o Matko Boża: połączyłaś się
236 I, 2,3,992 | objawiał swojemu ludowi prawdę o zmartwychwstaniu umarłych.
237 I, 2,3,993 | zmartwychwstanie. Jezus stale o nim nauczał. Saduceuszom,
238 I, 2,3,994 | innym porządku. Jezus mówi o tym wyjątkowym wydarzeniu
239 I, 2,3,994 | wyjątkowym wydarzeniu jako o "znaku proroka Jonasza" (
240 I, 2,3,999 | jakim ukazują się ciele? O, niemądry! Przecież to,
241 I, 2,3,1007| dla naszego życia; pamięć o naszej śmiertelności służy
242 I, 2,3,1012| Albowiem życie Twoich wiernych, o Panie, zmienia się, ale
243 I, 2,3,1013| zamysłu Bożego i by decydował o swoim ostatecznym przeznaczeniu.
244 I, 2,3,1021| Chrystusie563. Nowy Testament mówi o sądzie przede wszystkim
245 I, 2,3,1021| czynów i wiary. Przypowieść o ubogim Łazarzu564 i słowa
246 I, 2,3,1021| Nowego Testamentu566 mówią o ostatecznym przeznaczeniu
247 I, 2,3,1027| wyobrażenia. Pismo święte mówi o niej w obrazach: życie,
248 I, 2,3,1031| Pisma świętego581, mówi o ogniu oczyszczającym:~Co
249 I, 2,3,1032| Nieśmy im pomoc i pamiętajmy o nich. Jeśli synowie Hioba
250 I, 2,3,1034| 1034 Jezus często mówi o "gehennie ognia nieugaszonego"
251 I, 2,3,1037| swoich wiernych Kościół błaga o miłosierdzie Boga, który
252 I, 2,3,1039| ostatecznie ujawniona prawda o relacji każdego człowieka
253 I, 2,3,1040| sądu. Tylko On decyduje o jego nadejściu. Przez swego
254 I, 2,3,1040| wówczas swoje ostateczne słowo o całej historii. Poznamy
255 I, 2,3,1041| 1041 Prawda o Sądzie Ostatecznym wzywa
256 I, 2,3,1056| Kościół uprzedza wiernych o "smutnej i bolesnej rzeczywistości
257 I, 2,3,1062| Amen" można powiedzieć o wierności Boga w stosunku
258 I, 2,3,1062| Boga w stosunku do nas i o naszym zaufaniu do Niego.~
259 II, 0,3,1068| przeżywali je i świadczyli o nim w świecie:~Istotnie,
260 II, 0,3,1070| tych przypadkach chodzi o służbę Bogu i ludziom. W
261 II, 0,3,1075| całego Kościoła, jeśli chodzi o liturgię jako misterium
262 II, 1,1,1079| Od liturgicznego poematu o pierwszym stworzeniu aż
263 II, 1,1,1081| wybranego, przypominają o tych Bożych błogosławieństwach,
264 II, 1,1,1093| Psalmów; ~- a zwłaszcza pamięć o wydarzeniach zbawczych i
265 II, 1,1,1105| której kapłan prosi Ojca o posłanie Ducha Uświęciciela,
266 II, 1,1,1109| Epikleza jest także modlitwą o pełną realizację komunii
267 II, 1,1,1109| Kościół prosi więc Ojca o posłanie Ducha Świętego,
268 II, 1,1,1109| Chrystusa, przez troskę o jedność Kościoła i uczestnictwo
269 II, 1,2,1135| Ta podstawowa katecheza o celebrowaniu sakramentów
270 II, 1,2,1140| wiernych, należy podkreślać, że o ile to możliwe, ma ono pierwszeństwo
271 II, 1,2,1147| ziemia, drzewo i owoce mówią o Bogu, symbolizują Jego wielkość,
272 II, 1,2,1149| w sposób bardzo wyraźny o kosmicznym i symbolicznym
273 II, 1,2,1161| całą dokładnością, w trosce o wiarę, że przedmiotem kultu
274 II, 1,2,1164| za nie, przedłużać pamięć o nich i uczyć nowe pokolenia
275 II, 1,2,1167| 45:~Gdy kontemplujemy, o Chryste, cuda, jakie zostały
276 II, 1,2,1176| serca, lecz także troski "o głębsze poznanie liturgii
277 II, 1,2,1185| chrzcielnica) oraz sprzyjać pamięci o obietnicach chrzcielnych (
278 II, 1,2,1201| różnych obrządków świadczy o zdumiewającej komplementarności.
279 II, 2,1,1225| chrztu. Istotnie, Jezus mówił o swojej męce, którą miał
280 II, 2,1,1225| wycierpieć w Jerozolimie, jako o "chrzcie", którym miał być
281 II, 2,1,1228| skutek23. Św. Augustyn powie o chrzcie: "Słowo łączy się
282 II, 2,1,1231| pochrzcielnego. Nie chodzi tylko o późniejsze nauczanie, lecz
283 II, 2,1,1231| późniejsze nauczanie, lecz także o konieczny rozwój łaski chrztu
284 II, 2,1,1253| skierowane do siebie pytanie: "O co prosicie Kościół Boży?",
285 II, 2,1,1253| Kościół Boży?", odpowiadają: "O wiarę!"~
286 II, 2,1,1257| mieli możliwość proszenia o ten sakrament50. Kościół
287 II, 2,1,1259| 1259 Jeśli chodzi o katechumenów, którzy umierają
288 II, 2,1,1260| chrztu, gdyby wiedziały o jego konieczności.~
289 II, 2,1,1261| 1261 Jeśli chodzi o dzieci zmarłe bez chrztu,
290 II, 2,1,1262| Zanurzenie w wodzie mówi o symbolice śmierci i oczyszczenia,
291 II, 2,1,1262| i oczyszczenia, a także o odrodzeniu i odnowieniu.
292 II, 2,1,1283| 1283 Jeśli chodzi o dzieci zmarłe bez chrztu,
293 II, 2,1,1283| miłosierdzie Boże i do modlitwy o ich zbawienie.~
294 II, 2,1,1288| chrześcijańskiej wymienia się naukę o chrzcie i wkładaniu rąk90.
295 II, 2,1,1296| 1296 Sam Chrystus mówi o sobie, że Ojciec naznaczył
296 II, 2,1,1299| Ducha. Biskup modli się o Jego wylanie:~Boże wszechmogący,
297 II, 2,1,1308| 1308 Jeśli mówi się czasem o bierzmowaniu jako o "sakramencie
298 II, 2,1,1308| czasem o bierzmowaniu jako o "sakramencie dojrzałości
299 II, 2,1,1308| się skuteczną. Przypomina o tym św. Tomasz:~Wiek fizyczny
300 II, 2,1,1308| doskonałość wieku duchowego, o której mówi Księga Mądrości (
301 II, 2,1,1313| jego posłaniem świadczenia o Chrystusie.~
302 II, 2,1,1316| posłania i pomóc w świadczeniu o wierze chrześcijańskiej
303 II, 2,1,1329| Pańską135, ponieważ chodzi o Ostatnią Wieczerzę, którą
304 II, 2,1,1330| Misteriów. Mówi się także o Najświętszym Sakramencie,
305 II, 2,1,1331| świętych" (świętych obcowania), o której mówi Symbol Apostolski.
306 II, 2,1,1336| kamieniem obrazy. Chodzi o to samo misterium, które
307 II, 2,1,1342| był wierny poleceniu Pana. O Kościele jerozolimskim powiedziano :~
308 II, 2,1,1345| przekazuje nam świadectwo o tym, jaką podstawową strukturę
309 II, 2,1,1371| ciało. Nie martwcie się o to! Tylko o jedno was proszę,
310 II, 2,1,1371| martwcie się o to! Tylko o jedno was proszę, żebyście -
311 II, 2,1,1375| ofierze188.~Święty Ambroży mówi o tej przemianie:~Nie ma tu
312 II, 2,1,1379| podkreślało i ukazywało prawdę o rzeczywistej obecności Chrystusa
313 II, 2,1,1381| ofierze serce daję swe; ~O, utwierdzaj w wierze, Jezu,
314 II, 2,1,1381| dzieci Twe. ~Mylą się, o Boże, w Tobie wzrok i smak; ~
315 II, 2,1,1386| łotra na krzyżu: Wspomnij o mnie, Panie, w Twoim Królestwie.~
316 II, 2,1,1398| misterium św. Augustyn woła: "O sakramencie pobożności!
317 II, 2,1,1398| sakramencie pobożności! O znaku jedności! O więzi
318 II, 2,1,1398| pobożności! O znaku jedności! O więzi miłości!"216 Im boleśniej
319 II, 2,1,1401| katolickim, gdy dobrowolnie sami o nie proszą. Trzeba jednak
320 II, 2,1,1402| sławi tajemnicę Eucharystii: O sacrum convivium in quo
321 II, 2,1,1402| gloriae nobis pignus datur - "O święta Uczto, na której
322 II, 2,1,1403| 4). Woła on w modlitwie o to przyjście Pana: "Maranatha!" (
323 II, 2,2,1429| 1429 Świadczy o tym nawrócenie św. Piotra
324 II, 2,2,1429| 16).~Święty Ambroży mówi o dwóch rodzajach nawrócenia
325 II, 2,2,1433| Święty "przekonuje świat o grzechu" (J 16, 8), to znaczy,
326 II, 2,2,1434| bliźnim, łzy pokuty, troskę o zbawienie bliźniego22, wstawiennictwo
327 II, 2,2,1435| czyny pojednania, troskę o ubogich, praktykowanie i
328 II, 2,2,1438| liturgii pokutnej, pielgrzymek o charakterze pokutnym, dobrowolnych
329 II, 2,2,1439| przez Jezusa w przypowieści o synu marnotrawnym, w której
330 II, 2,2,1441| Jezus jest Synem Bożym, mówi o sobie: "Syn Człowieczy ma
331 II, 2,2,1458| rzeczywistości; gdy jest mowa o człowieku, uczynił go Bóg;
332 II, 2,2,1458| uczynił go Bóg; gdy mowa jest o grzeszniku, uczynił go człowiek.
333 II, 2,2,1460| celu jego duchowe dobro. O ile to możliwe, powinna
334 II, 2,2,1462| współpracownicy, pełnią tę posługę, o ile otrzymali misję albo
335 II, 2,2,1464| chrześcijanie w sposób uzasadniony o to proszą58.~
336 II, 2,2,1467| wykorzystywać wiadomości o życiu penitentów, jakie
337 II, 2,2,1471| 1471 Nauka o odpustach i jej praktyczne
338 II, 2,2,1475| jednego przynosi korzyść innym o wiele bardziej niż grzech
339 II, 2,2,1482| sumienia i wspólnie prosi o przebaczenie; odmawia się
340 II, 2,2,1489| miłosierdzia i troszczącego się o zbawienie ludzi. Trzeba
341 II, 2,2,1489| zbawienie ludzi. Trzeba prosić o ten cenny dar dla siebie
342 II, 2,2,1502| błaga Pana życia i śmierci o uzdrowienie84. Choroba staje
343 II, 2,2,1503| chrześcijan do specjalnej troski o tych, którzy cierpią na
344 II, 2,2,1510| przeznaczony dla chorych. Mówi o tym św. Jakub: "Choruje
345 II, 2,2,1511| sakrament Nowego Testamentu, o którym wspomina św. Marek105,
346 II, 2,2,1512| starożytnych świadectwa o namaszczaniu chorych poświęconym
347 II, 2,2,1516| jest pouczanie wiernych o dobrodziejstwach tego sakramentu.
348 II, 2,2,1517| chorych jest celebracją o liturgiczną i wspólnotową112
349 II, 2,2,1518| wspólnoty, by prosić Pana o moc Jego Ducha.~
350 II, 2,2,1531| celebransa, który prosi o specjalną łaskę tego sakramentu.~
351 II, 2,3,1536| prezbiterat i diakonat.~(O ustanowieniu i posłaniu
352 II, 2,3,1536| miejscu będzie mowa tylko o sakramentalnym przekazywaniu
353 II, 2,3,1537| łacinie). I tak liturgia mówi o ordo episcoporum, ordo presbyterorum,
354 II, 2,3,1541| i zawsze troszczyłeś się o służbę w Twoim przybytku...~
355 II, 2,3,1554| bez nich nie można mówić o Kościele30.~Święcenia biskupie -
356 II, 2,3,1560| biskupstwie uczestniczy w trosce o wszystkie Kościoły: "Chociaż
357 II, 2,3,1573| konsekracyjna, będąca prośbą do Boga o wylanie Ducha Świętego i
358 II, 2,3,1584| działania Chrystusa78. Mówi o tym z mocą św. Augustyn:~
359 II, 2,3,1593| diakonów nie można mówić o Kościele88.~
360 II, 2,3,1602| końca Pismo święte mówi o małżeństwie i jego "misterium",
361 II, 2,3,1602| małżeństwie i jego "misterium", o jego ustanowieniu i znaczeniu,
362 II, 2,3,1602| znaczeniu, jakie nadał mu Bóg, o jego początku i celu, o
363 II, 2,3,1602| o jego początku i celu, o różnych sposobach jego urzeczywistniania
364 II, 2,3,1602| ciągu historii zbawienia, o jego trudnościach wynikających
365 II, 2,3,1603| prowadzić do zapomnienia o jego wspólnych i trwałych
366 II, 2,3,1614| wypowiadał się jednoznacznie o pierwotnym sensie związku
367 II, 2,3,1618| uda118, by troszczyć się o sprawy Pana i starać się
368 II, 2,3,1624| w których prosi się Boga o łaskę i błogosławieństwo
369 II, 2,3,1631| stosownym czasie pouczać o godności, zadaniu i dziele
370 II, 2,3,1642| płodności. Jednym słowem chodzi o normalne cechy charakterystyczne
371 II, 2,3,1646| wiernością i do świadczenia o niej. Przez ten sakrament
372 II, 2,3,1657| Należy jeszcze wspomnieć o pewnych osobach, które ze
373 II, 2,4,1670| uwielbieniem Boga i modlitwą o Jego dary. W Chrystusie
374 II, 2,4,1672| od jego panowania, mówimy o egzorcyzmach. Praktykował
375 II, 2,4,1672| się, że istotnie chodzi o obecność Złego, a nie o
376 II, 2,4,1672| o obecność Złego, a nie o chorobę9.~Religijność ludowa~
377 III, 0,4,1695| Przypowieść ewangeliczna o dwóch drogach jest zawsze
378 III, 0,4,1696| serce człowieka;~- katechezą o grzechu i przebaczeniu,
379 III, 0,4,1696| grzesznika nie może poznać prawdy o samym sobie, która jest
380 III, 0,4,1696| prawdy przyjąć;~- katechezą o ludzkich cnotach, która
381 III, 0,4,1696| dyspozycji do dobra;~- katechezą o chrześcijańskich cnotach
382 III, 0,4,1696| przykładu świętych;~- katechezą o podwójnym przykazaniu miłości,
383 III, 1,1,1705| Życie moralne świadczy o godności osoby.~
384 III, 1,1,1725| Błogosławieństwa uczą nas o celu ostatecznym, do jakiego
385 III, 1,1,1730| wolnej woli każdy decyduje o sobie. Wolność jest w człowieku
386 III, 1,1,1738| historia ludzkości świadczy o nieszczęściach i uciskach,
387 III, 1,1,1741| doświadczenie modlitwy, świadczy o tym, że im bardziej jesteśmy
388 III, 1,1,1750| określa moralnie akt woli, o ile rozum uznaje go i ocenia
389 III, 1,1,1767| uczucia nie decydują ani o moralności, ani o świętości
390 III, 1,1,1767| decydują ani o moralności, ani o świętości osób; stanowią
391 III, 1,1,1776| które są złe50. Świadczy ono o autorytecie prawdy odnoszącej
392 III, 1,1,1777| powinien wiernie iść za tym, o czym wie, że jest słuszne
393 III, 1,1,1779| dóbr, a w wyniku tego sąd o konkretnych czynach, zamierzonych
394 III, 1,1,1779| lub już dokonanych. Prawda o dobru moralnym, wyrażona
395 III, 1,1,1780| świadkiem uniwersalnej prawdy o dobru, a zarazem o złu jego
396 III, 1,1,1780| prawdy o dobru, a zarazem o złu jego pojedynczego wyboru.
397 III, 1,1,1780| Poświadczając zły czyn, przypomina o przebaczeniu, o które trzeba
398 III, 1,1,1780| przypomina o przebaczeniu, o które trzeba prosić, o dobru,
399 III, 1,1,1780| o które trzeba prosić, o dobru, które należy ciągle
400 III, 1,1,1780| należy ciągle praktykować, i o cnocie, którą bezustannie
401 III, 1,1,1789| ignorancji i wydaje błędne sądy o czynach, które mają być
402 III, 1,1,1790| gdy człowiek niewiele dba o poszukiwanie prawdy i dobra,
403 III, 1,1,1802| duchowymi dąży do dobra; zabiega o nie i wybiera je w konkretnych
404 III, 1,1,1805| Człowiek roztropny decyduje o swoim postępowaniu i porządkuje
405 III, 1,1,1810| Każdy powinien zawsze prosić o tę łaskę światła i mocy,
406 III, 1,1,1815| wyznawać ją, odważnie świadczyć o niej i szerzyć ją: "Wszyscy...
407 III, 1,1,1845| To samo można powiedzieć o Eucharystii, sakramencie
408 III, 1,1,1847| Nawrócenie domaga się przekonania o grzechu, zawiera w sobie
409 III, 1,1,1847| odnajdujemy w owym "przekonywaniu o grzechu" dwoiste obdarowanie:
410 III, 1,1,1858| całkowitej zgody. Zakłada wiedzę o grzesznym charakterze czynu,
411 III, 1,1,1858| grzesznym charakterze czynu, o jego sprzeczności z prawem
412 III, 1,1,1866| istnieją "grzechy, które wołają o pomstę do nieba". Wołają
413 III, 1,1,1873| dobrowolny - to znaczy wiedząc o tym i chcąc tego coś, co
414 III, 1,2,1879| wobec władz troszczących się o dobro wspólne.~
415 III, 1,2,1881| Są to społeczności albo o zasięgu krajowym, albo międzynarodowym"
416 III, 1,2,1883| rządzeniu światem, świadczące o ogromnym szacunku dla wolności
417 III, 1,2,1885| zachętę do starania się o dobra duchowe, słusznie
418 III, 1,2,1899| jest na ziemi.~Ty więc, o Panie, kieruj ich wolą według
419 III, 1,2,1901| przyjętego obowiązku"22:~O tyle prawo ludzkie ma istotne
420 III, 1,2,1901| istotne znamiona prawa, o ile jest zgodne z prawym
421 III, 1,2,1901| pochodzi od prawa wiecznego. O ile zaś nie jest zgodne
422 III, 1,2,1902| wtedy, gdy troszczy się o dobro wspólne danej społeczności
423 III, 1,2,1913| społeczności przez troskę o wychowanie w swojej rodzinie
424 III, 1,2,1915| sprawiedliwości. Należy troszczyć się o rozwój instytucji, które
425 III, 1,2,1920| prawowity jeśli dokłada starań o dobro wspólne społeczności.
426 III, 1,2,1925| Każdy powinien troszczyć się o budowanie i wspieranie instytucji,
427 III, 1,2,1926| ludzkiej domaga się organizacji o charakterze międzynarodowym.~
428 III, 1,2,1938| szkody, polega na zapomnieniu o istnieniu węzłów wzajemnej
429 III, 1,2,1941| Starajcie się naprzód o Królestwo Boga i o Jego
430 III, 1,2,1941| naprzód o Królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość, a to
431 III, 1,3,1948| go umacnia:~Zabiegajcie o własne zbawienie z bojaźnią
432 III, 1,3,1952| ponieważ to On sam poucza o Bożej sprawiedliwości i
433 III, 1,3,1958| albo przez uzupełnienia o charakterze pozytywnym i
434 III, 1,3,1963| cnoty, przypominając im o karze lub pewnych obietnicach
435 III, 1,3,1975| przez tego, kto troszczy Si o wspólnotę"36.~
436 III, 1,3,1976| celem Prawa37, On sam poucza o Bożej sprawiedliwości i
437 III, 1,3,1993| sprawiedliwości, albowiem świadczy o jeszcze większym miłosierdziu.~
438 III, 1,3,2031| oraz wypowiadania oceny o wszystkich sprawach ludzkich,
439 III, 1,3,2031| wszystkich sprawach ludzkich, o ile wymagają tego fundamentalne
440 III, 1,3,2036| prawo78, by byli pouczani o zbawczych przykazaniach,
441 III, 1,3,2042| Wierni są zobowiązani dbać o potrzeby Kościoła") wyznacza
442 III, 1,3,2042| że wierni powinni dbać o potrzeby materialne Kościoła,
443 III, 1,3,2042| swoich możliwości, dbać o materialne potrzeby Kościoła86.~
444 III, 1,3,2050| nadaremno.~~~~~~Pamiętaj o dniu szabatu, ~aby go uświęcić. ~
445 III, 2,0,2051| przypominając najpierw o konieczności uznania Boga
446 III, 2,0,2056| na przykład w przykazaniu o odpoczynku szabatu, które
447 III, 2,0,2060| dziesięciu słów" przypomina o uprzedzającej miłości Boga
448 III, 2,0,2060| przykazań Bożych, mówią o wolności: "Ja jestem Pan,
449 III, 2,0,2062| 2063 O przymierzu i dialogu między
450 III, 2,0,2064| łatwych do zapamiętania i o pozytywnym charakterze.
451 III, 2,0,2066| dwa przykazania miłości, o których mówi Pan, że na
452 III, 2,0,2069| Pouczają nas one zarazem o prawdziwym człowieczeństwie
453 III, 2,0,2073| uczynić" (J 15, 5). Owocem, o którym mówią te słowa, jest
454 III, 2,0,2075| przepowiadaniem zaświadczył o wiecznej ważności Dekalogu.~
455 III, 2,1,2083| się poznać, przypominając o swoim wszechmocnym, życzliwym
456 III, 2,1,2084| powołania człowieka i prawdy o nim wiąże się z objawieniem
457 III, 2,1,2085| mówi Bogu, mówi w istocie o Kimś wiecznym, niezmiennym,
458 III, 2,1,2086| swoją miłość. Św. Paweł mówi o "posłuszeństwie wiary" (
459 III, 2,1,2086| Rz 1, 5; 16, 26) jako o pierwszym obowiązku. W "
460 III, 2,1,2086| wierzyć w Niego i świadczyć o Nim.~
461 III, 2,1,2088| uporczywe powątpiewanie o niej; apostazją - całkowite
462 III, 2,1,2101| nam św. Pawła zatroskanego o wypełnienie ślubów, które
463 III, 2,1,2104| tradycyjna nauka katolicka o moralnym obowiązku ludzi
464 III, 2,1,2104| tym, by ludzie starali się o "kształtowanie w duchu chrześcijańskim
465 III, 2,1,2111| święte nieustannie przypomina o odrzuceniu "bożków ze srebra
466 III, 2,1,2112| względu na to, czy chodzi o innych bogów czy o demony (
467 III, 2,1,2112| chodzi o innych bogów czy o demony (na przykład satanizm),
468 III, 2,1,2112| na przykład satanizm), o władzę, przyjemność, rasę,
469 III, 2,1,2121| chrześcijański powinien zadbać o utrzymanie szafarzy Kościoła. "
470 III, 2,1,2124| udział mogą mieć wierzący, o ile skutkiem zaniedbań w
471 III, 2,1,2124| i społecznym, powiedzieć o nich trzeba, że raczej przesłaniają,
472 III, 2,1,2126| który nie może objawić się i o którym nikt nie potrafi
473 III, 2,1,2142| nadużywać. Powinien pamiętać o imieniu Bożym w ciszy miłującej
474 III, 2,1,2143| sposób rozsądny nie może o tym wątpić. Są to odczucia,
475 III, 2,1,2143| uświadomimy" sobie Jego obecność. O ile wierzymy, że On jest
476 III, 2,1,2144| Wierzący powinien świadczyć o imieniu Pańskim, odważnie
477 III, 2,1,2147| wyzwań, na mówieniu źle o Bogu, na braku szacunku
478 III, 2,1,2156| Bożej i prosi Zbawiciela o łaskę, która pozwala mu
479 III, 2,1,2159| 2160 "O Panie, nasz Boże, jak przedziwne
480 III, 2,1 | TRZECIE PRZYKAZANIE~Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić.
481 III, 2,1,2167| przykazanie Dekalogu przypomina o świętości szabatu: "Dzień
482 III, 2,1,2168| święte wspomina przy tym o dziele stworzenia: "W sześciu
483 III, 2,1,2172| sytuacji, gdy oskarżano Jezusa o naruszenie prawa szabatu.
484 III, 2,1,2173| Zmartwychwstania Chrystusa przypomina o pierwszym stworzeniu. Jako "
485 III, 2,1,2181| miłości. Wspólnie świadczą o świętości Boga i nadziei
486 III, 2,1,2185| czasem powinni pamiętać o swoich braciach, którzy
487 III, 2,1,2185| bliskim czas i staranie, o które trudno w pozostałe
488 III, 2,2,2195| Paweł Apostoł przypomina o tym: "Kto... miłuje bliźniego,
489 III, 2,2,2196| którzy przekazali nam wiedzę o Bogu. Jesteśmy zobowiązani
490 III, 2,2,2207| powinny zatroszczyć się o ich potrzeby: "Religijność
491 III, 2,2,2212| ludzkich, troszczących się o sprawiedliwość i braterstwo.~
492 III, 2,2,2216| pragnienia, chętnie prosić o rady i przyjmować ich uzasadnione
493 III, 2,2,2217| przypomina dzieciom już dorosłym o ich odpowiedzialności wobec
494 III, 2,2,2217| potrzebie. Jezus przypomina o tym obowiązku wdzięczności12.~
495 III, 2,2,2229| rodziców, chętnie prosząc ich o opinie oraz rady i przyjmując
496 III, 2,2,2240| są obowiązane przyjmować, o ile to możliwe, obcokrajowców
497 III, 2,2,2243| inspiracji płynącej z prawdy o Bogu i o człowieku:~Społeczeństwa,
498 III, 2,2,2243| płynącej z prawdy o Bogu i o człowieku:~Społeczeństwa,
499 III, 2,2,2256| pozbawione światła Ewangelii o Bogu i człowieku łatwo popadają
500 III, 2,2,2259| Boga i ludzkości przypomina o Bożym darze życia i o zbrodniczej
1-500 | 501-678 |