1-500 | 501-510
Czesc, Dzial, Rozdzial, Numer
1 I, 1,1,28 | On niedaleko od każdego z nas. Bo w Nim żyjemy, poruszamy
2 I, 1,1,30 | wielbieniu Ciebie. Stworzyłeś nas bowiem dla siebie i niespokojne
3 I, 1,2,65 | ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna" (Hbr 1, 1-2).
4 I, 1,2,117 | świętym powinny prowadzić nas do prawego postępowania.
5 I, 1,2,117 | Zostały zapisane "ku pouczeniu nas" (1 Kor 10, 11)90.~3. Sens
6 I, 1,2,117 | znaczeniu wiecznym; prowadzą nas (gr. anagoge) do naszej
7 I, 1,2,136 | nich. W ten sposób zapewnia nas, że ich pisma bezbłędnie
8 I, 1,3,156 | może ani sam się mylić, ani nas mylić". "Aby jednak posłuszeństwo
9 I, 1,3,163 | rzeczywistości, którymi, jak zapewnia nas nasza wiara, kiedyś będziemy
10 I, 1,3,164 | od tego, o czym zapewnia nas wiara. Doświadczenia zła,
11 I, 1,3,165 | wszystkim grzech, który nas łatwo zwodzi, winniśmy wytrwale
12 I, 1,3,166 | do Jezusa i ludzi skłania nas do mówienia innym o naszej
13 I, 1,3,167 | odpowiada Bogu i który uczy nas mówić: "Wierzę", "Wierzymy".~
14 I, 1,3,171 | Kościół, nasza Matka, uczy nas języka wiary, by wprowadzać
15 I, 1,3,171 | języka wiary, by wprowadzać nas w rozumienie i życie wiary.~
16 I, 1,3,184 | przedsmakiem poznania, które uczyni nas szczęśliwymi w przyszłym
17 I, 1,3,184 | wszystko się stało.~On to dla nas ludzi ~i dla naszego zbawienia~
18 I, 1,3,184 | Ukrzyżowany również za nas ~pod Poncjuszem Piłatem~
19 I, 2,1,203 | pozwolić, by inni mogli nas poznać, w jakiś sposób ujawnić
20 I, 2,1,208 | jeśli nasze serce oskarża nas, to przecież Bóg jest większy
21 I, 2,1,211 | swoje życie, by wyzwolić nas z grzechu, objawi, że On
22 I, 2,1,217 | Boży przyszedł i obdarzył nas zdolnością rozumu, abyśmy
23 I, 2,1,221 | Synem i Duchem Świętym, a nas przeznaczył do udziału w
24 I, 2,1,226 | mierze, w jakiej zbliża nas do Niego, a także na odrywanie
25 I, 2,1,226 | takiej mierze, w jakiej nas od Niego oddala29:~Mój Panie
26 I, 2,1,229 | 229 Wiara w Boga prowadzi nas do zwrócenia się do Niego
27 I, 2,1,257 | umiłowanym Synu, przeznaczając "nas dla siebie jako przybranych
28 I, 2,1,272 | przemożny ogrom mocy względem nas wierzących" (Ef 1,19).~
29 I, 2,1,277 | swoją wszechmoc, odwracając nas od naszych grzechów i przez
30 I, 2,1,277 | przez łaskę utwierdzając nas na nowo w swojej przyjaźni "
31 I, 2,1,278 | uwierzyć, że Ojciec mógł nas stworzyć, Syn odkupić, a
32 I, 2,1,279 | skutek grzechu; by podnieść nas z tego grzechu, przyszedł
33 I, 2,1,283 | człowieka. Odkrycia te skłaniają nas do coraz głębszego podziwu
34 I, 2,1,294 | stworzony świat. Uczynić z nas "przybranych synów przez
35 I, 2,1,313 | nam najgorsze, jest dla nas najlepsze"153,~Juliana z
36 I, 2,1,314 | Jego Opatrzności są dla nas często nie znane. Dopiero
37 I, 2,1,322 | 322 Chrystus zachęca nas do dziecięcego zawierzenia
38 I, 2,1,344 | siostrę - matkę ziemię,~Która nas żywi i chowa,~I rodzi różne
39 I, 2,1,349 | 349 Ósmy dzień. Dla nas jednak zajaśniał nowy dzień:
40 I, 2,1,350 | współdziałają we wszystkim, co dla nas dobre"205.~
41 I, 2,1,359 | 211:~Święty Paweł poucza nas, że dwóch ludzi dało początek
42 I, 2,1,361 | kultur i ludów, zapewnia nas, że wszyscy ludzie są rzeczywiście
43 I, 2,1,412 | większe dobra niż te, których nas pozbawiła zawiść demona"
44 I, 2,1,420 | niż te, których pozbawił nas grzech: "Gdzie... wzmógł
45 I, 2,2,423 | ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę,
46 I, 2,2,426 | który cierpiał i umarł za nas i który teraz, ponieważ
47 I, 2,2,456 | Nicejsko-Konstantynopolitańskim: "Dla nas ludzi i dla naszego zbawienia
48 I, 2,2,457 | Słowo stało się ciałem, aby nas zbawić i pojednać z Bogiem.
49 I, 2,2,457 | pojednać z Bogiem. Bóg "sam nas umiłował i posłał Syna swojego
50 I, 2,2,459 | stało się ciałem, by być dla nas wzorem świętości: "Weźcie
51 I, 2,2,460 | stało się ciałem, by uczynić nas "uczestnikami Boskiej natury" (
52 I, 2,2,460 | człowiekiem, aby uczynić nas Bogiem"75. Unigenitus Dei
53 I, 2,2,460 | Syn Boży, chcąc uczynić nas uczestnikami swego Bóstwa,
54 I, 2,2,467 | czasach narodził się dla nas i dla naszego zbawienia
55 I, 2,2,469 | Ojcem i Duchem Świętym, zbaw nas!"89~
56 I, 2,2,470 | się prawdziwie jednym z nas, we wszystkim do nas podobnym
57 I, 2,2,470 | jednym z nas, we wszystkim do nas podobnym oprócz grzechu92.~
58 I, 2,2,478 | swojej męki poznał i umiłował nas wszystkich i każdego z osobna
59 I, 2,2,478 | oraz wydał się za każdego z nas: "Syn Boży... umiłował mnie
60 I, 2,2,478 | mnie" (Ga 2, 20). Umiłował nas wszystkich ludzkim sercem.
61 I, 2,2,517 | Odkupienie przychodzi do nas przede wszystkim przez krew
62 I, 2,2,517 | stawszy się ubogim, ubogacił nas swoim ubóstwem177; w Jego
63 I, 2,2,517 | Zmartwychwstaniu, przez które nas usprawiedliwia181.~
64 I, 2,2,519 | żył dla siebie, ale dla nas, od chwili Wcielenia "dla
65 I, 2,2,519 | od chwili Wcielenia "dla nas ludzi i dla naszego zbawienia"
66 I, 2,2,519 | przeżył i wycierpiał za nas raz na zawsze, jest ciągle
67 I, 2,2,520 | doskonałym"186, który zaprasza nas, abyśmy się stali Jego uczniami
68 I, 2,2,521 | i aby On przeżywał to w nas. "Przez Wcielenie swoje
69 I, 2,2,521 | przeżył w ludzkim ciele dla nas i jako nasz wzór:~Powinniśmy
70 I, 2,2,521 | ostatecznego wypełnienia w nas i w całym Kościele... Tymczasem
71 I, 2,2,521 | przedłużać swe misteria w nas i w całym swoim Kościele
72 I, 2,2,521 | tym misteriom pragnie w nas dokonać. W takim znaczeniu
73 I, 2,2,521 | Chrystus pragnie dopełnić w nas swoje misteria191.~
74 I, 2,2,525 | Ponieważ narodziłeś się dla nas,~Małe Dzieciątko, wieczny
75 I, 2,2,526 | Narodzenia wypełnia się w nas, gdy Chrystus "kształtuje
76 I, 2,2,526 | Chrystus "kształtuje się" w nas (Ga 4, 19). Boże Narodzenie
77 I, 2,2,526 | ziemskiego ojca, obdarzył nas swoim Bóstwem206.~Misteria
78 I, 2,2,533 | milczenia. Niech się odrodzi w nas szacunek dla milczenia,
79 I, 2,2,533 | rodzinnego. Niech Nazaret nauczy nas, czym jest rodzina, jej
80 I, 2,2,540 | zwyciężył kusiciela dla nas: "Nie takiego bowiem mamy
81 I, 2,2,597 | krzyku ludu: "Krew Jego na nas i na dzieci nasze" (Mt 27,
82 I, 2,2,601 | samym Apostołom406.~"Bóg dla nas uczynił Go grzechem"~
83 I, 2,2,602 | powodu grzechu409, "dla nas grzechem uczynił Tego, który
84 I, 2,2,603 | łączyła Go z Ojcem411, przyjął nas w naszym oddzieleniu od
85 I, 2,2,603 | nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał" (Rz 8,
86 I, 2,2,604 | ukazuje, że Jego zamysł wobec nas jest zamysłem życzliwej
87 I, 2,2,604 | umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował i posłał Syna swojego
88 I, 2,2,604 | to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami" (
89 I, 2,2,614 | swego Syna, aby pojednać nas ze sobą440. Jest ona równocześnie
90 I, 2,2,616 | ekspiacyjną i zadośćczyniącą. On nas wszystkich poznał i ukochał
91 I, 2,2,616 | Miłość Chrystusa przynagla nas, pomnych na to, że skoro
92 I, 2,2,620 | inicjatywy miłości Boga do nas, ponieważ "On sam nas umiłował
93 I, 2,2,620 | do nas, ponieważ "On sam nas umiłował i posłał Syna swojego
94 I, 2,2,628 | Przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem
95 I, 2,2,636 | i przez swoją śmierć dla nas zwyciężył śmierć i diabła, "
96 I, 2,2,638 | że Bóg spełnił ją wobec nas jako ich dzieci, wskrzesiwszy
97 I, 2,2,653 | że Bóg spełnił ją wobec nas... wskrzesiwszy Jezusa.
98 I, 2,2,654 | śmierć Chrystus wyzwala nas od grzechu; przez swoje
99 I, 2,2,661 | Jako nasza Głowa wyprzedził nas do niebieskiej Ojczyzny,
100 I, 2,2,666 | Głowa Kościoła, poprzedza nas w chwalebnym Królestwie
101 I, 2,2,670 | Już przyszedł zatem do nas kres wieków, już ustanowione
102 I, 2,2,673 | bliskie563, nawet jeśli nie do nas należy "znać czasy i chwile,
103 I, 2,3,683 | To On wychodzi naprzeciw nas i wzbudza w nas wiarę. Mocą
104 I, 2,3,683 | naprzeciw nas i wzbudza w nas wiarę. Mocą naszego chrztu,
105 I, 2,3,684 | Teraz Duch mieszka pośród nas i udziela nam jaśniejszego
106 I, 2,3,687 | objawia nam Słowo i czyni nas zdolnymi do przyjęcia Go
107 I, 2,3,688 | symbole Duch Święty prowadzi nas do komunii z Chrystusem;~-
108 I, 2,3,694 | źródła i która tryska w nas na życie wieczne14.~
109 I, 2,3,698 | naznacza swą "pieczęcią" także nas (2 Kor 1, 22; Ef 1,13; 4,
110 I, 2,3,706 | oczekiwaniu na Odkupienie, które nas uczyni własnością Boga" (
111 I, 2,3,729 | zamieszka z nami, nauczy nas wszystkiego i przypomni
112 I, 2,3,729 | zaświadczy o Nim. On doprowadzi nas do całej prawdy i uwielbi
113 I, 2,3,732 | niepodzielną Trójcę, ponieważ nas zbawiła91.~Duch Święty -
114 I, 2,3,735 | zdolność miłowania, jak On nas umiłował"93. Ta miłość (
115 I, 2,3,736 | owoc. Ten, który zaszczepił nas na prawdziwym Krzewie winnym,
116 I, 2,3,736 | nam bramy nieba i czyni nas przybranymi dziećmi Bożymi.
117 I, 2,3,738 | Duch zamieszkuje w każdym z nas, to jednak ten jedyny i
118 I, 2,3,773 | Oblubieńca"168. Maryja wyprzedza nas wszystkich "na drodze do
119 I, 2,3,782 | miłości, tak jak umiłował nas sam Chrystus"179. Jest to "
120 I, 2,3,793 | 793 Chrystus jednoczy nas ze swoją Paschą: Wszystkie
121 I, 2,3,795 | tylko za to, że uczynił nas chrześcijanami, lecz samym
122 I, 2,3,802 | wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej
123 I, 2,3,802 | siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości
124 I, 2,3,820 | Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył,
125 I, 2,3,834 | Istotnie, od zstąpienia do nas Słowa, które stało się ciałem,
126 I, 2,3,846 | zbawienia, On, co staje się dla nas obecny w Ciele swoim, którym
127 I, 2,3,851 | miłość Chrystusa przynagla nas..." (2 Kor 5,14)313. Istotnie,
128 I, 2,3,950 | ponieważ każdy z nich jednoczy nas z Bogiem... Pojęcie to jest
129 I, 2,3,953 | sanctorum communio "nikt... z nas nie żyje dla siebie i nikt
130 I, 2,3,956 | nieustannie wstawiają się za nas u Ojca, ofiarując Mu zasługi,
131 I, 2,3,957 | między pielgrzymami prowadzi nas bliżej Chrystusa, tak obcowanie
132 I, 2,3,957 | obcowanie ze świętymi łączy nas z Chrystusem, z którego,
133 I, 2,3,966 | swoje modlitwy uwalniasz nas od śmierci491.~...jest naszą
134 I, 2,3,977 | grzechów, ponieważ jednoczy nas z Chrystusem, który umarł
135 I, 2,3,981 | Chrystusem, którego łaska nas zbawiła510.~
136 I, 2,3,985 | przebaczenia grzechów: jednoczy nas z Chrystusem, który umarł
137 I, 2,3,991 | ufnością chrześcijan; ta wiara nas ożywia"520:~Dlaczego twierdzą
138 I, 2,3,992 | godzinie próby:~Król świata... nas, którzy umieramy za Jego
139 I, 2,3,1002| prawdą, że Chrystus wskrzesi nas "w dniu ostatecznym", to
140 I, 2,3,1004| zaś i Pana wskrzesił, i nas również swą mocą wskrzesi
141 I, 2,3,1010| ziemią. Szukam Tego, który za nas umarł; pragnę Tego, który
142 I, 2,3,1010| pragnę Tego, który dla nas zmartwychwstał. I oto bliskie
143 I, 2,3,1014| 1014 Kościół zachęca nas do przygotowania się na
144 I, 2,3,1014| niespodziewanej śmierci wybaw nas, Panie": starożytna Litania
145 I, 2,3,1019| dobrowolnie przeszedł dla nas przez cierpienie śmierci
146 I, 2,3,1033| c-15). Nasz Pan ostrzega nas, że zostaniemy od Niego
147 I, 2,3,1037| przyjmij łaskawie tę ofiarę od nas, sług Twoich, i całego ludu
148 I, 2,3,1037| swoim pokojem, zachowaj nas od wiecznego potępienia
149 I, 2,3,1062| wierności Boga w stosunku do nas i o naszym zaufaniu do Niego.~
150 I, 2,3,1065| Amen" miłości Ojca wobec nas; On przyjmuje i dopełnia
151 II, 0,3,1073| wielkiej miłości, jaką Bóg nas umiłował" (Ef 2, 4) w swoim
152 II, 1,1,1077| Jezusa Chrystusa; On napełnił nas wszelkim błogosławieństwem
153 II, 1,1,1077| Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata,
154 II, 1,1,1077| obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych
155 II, 1,1,1077| swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym" (Ef 1, 3-6).~
156 II, 1,1,1082| swoim Słowie, które dla nas przyjęło ciało, umarło i
157 II, 1,1,1082| zmartwychwstało, napełnia nas swoimi błogosławieństwami
158 II, 1,1,1083| duchowe", którymi obdarza nas Ojciec. Z jednej strony
159 II, 1,1,1086| zmartwychwstaniem wyrwał nas z mocy Szatana i uwolnił
160 II, 1,1,1091| Zmartwychwstałego. Gdy spotyka On w nas odpowiedź wiary, którą wzbudził,
161 II, 1,1,1103| wszystko, co uczynił dla nas Chrystus. Odpowiednio do
162 II, 1,1,1110| jakimi pobłogosławił On nas w swoim Synu, by udzielić
163 II, 1,1,1130| uwidacznia to, co dokonuje się w nas przez mękę Chrystusa, a
164 II, 1,2,1165| niż słońce. Dlatego dla nas, którzy w Niego wierzymy,
165 II, 1,2,1181| Zbawiciela naszego, złożonego za nas na ołtarzu ofiarnym jako
166 II, 2,1,1216| pieczęcią - ponieważ strzeże nas i jest znakiem panowania
167 II, 2,1,1227| przez chrzest zanurzający nas w śmierć, zostaliśmy razem
168 II, 2,1,1235| jaką Chrystus nabył dla nas przez swój Krzyż.~
169 II, 2,1,1267| 1267 Chrzest czyni nas członkami Ciała Chrystusa: "
170 II, 2,1,1269| ale do Tego, który za nas umarł i zmartwychwstał59.
171 II, 2,1,1274| pieczęcią, którą naznaczył nas Duch Święty "na dzień odkupienia" (
172 II, 2,1,1283| liturgia Kościoła zachęca nas do ufności w miłosierdzie
173 II, 2,1,1296| Tym zaś, który umacnia nas wespół z wami w Chrystusie
174 II, 2,1,1296| wami w Chrystusie i który nas namaścił, jest Bóg. On też
175 II, 2,1,1296| Bóg. On też wycisnął na nas pieczęć i zostawił zadatek
176 II, 2,1,1297| Twojego Ducha Świętego) na nas i na ten olej, który jest
177 II, 2,1,1303| chrzcielnej: ~- zakorzenia nas głębiej w Bożym synostwie,
178 II, 2,1,1303| 15);~- ściślej jednoczy nas z Chrystusem;~- pomnaża
179 II, 2,1,1303| Chrystusem;~- pomnaża w nas dary Ducha Świętego;~- udoskonala
180 II, 2,1,1316| aby głębiej zakorzenić nas w synostwie Bożym, ściślej
181 II, 2,1,1316| więź z Kościołem, włączyć nas bardziej do jego posłania
182 II, 2,1,1331| Chrystusem, który czyni nas uczestnikami swojego Ciała
183 II, 2,1,1345| miejscu zebranie wszystkich nas, zarówno z miast jak i ze
184 II, 2,1,1345| miejsc i modlimy się za nas samych... oraz za wszystkich,
185 II, 2,1,1345| odpowiedział, wtedy tak zwani u nas diakoni rozdzielają obecnym
186 II, 2,1,1346| kultu"161. Zastawiony dla nas stół eucharystyczny jest
187 II, 2,1,1351| który stał się ubogi, aby nas ubogacić167:~Kogo stać na
188 II, 2,1,1354| ofiarę Jego Syna, który nas z Nim pojednał.~W modlitwie
189 II, 2,1,1355| Pokarm ów nazywa się u nas Eucharystią (Dziękczynieniem).
190 II, 2,1,1356| Wynika to z tego, że jest dla nas wiążące polecenie Pana,
191 II, 2,1,1365| samo ciało, które wydał za nas na krzyżu, tę samą krew,
192 II, 2,1,1372| tę naukę, która pobudza nas do coraz pełniejszego uczestnictwa
193 II, 2,1,1372| swojej męce ofiarował się za nas, abyśmy stali się ciałem
194 II, 2,1,1373| Jezus, który poniósł za nas śmierć, co więcej - zmartwychwstał,
195 II, 2,1,1375| Chrystus, który został za nas ukrzyżowany. Kapłan reprezentujący
196 II, 2,1,1380| miłości, którą umiłował nas aż "do końca" (J 13,1),
197 II, 2,1,1380| tajemniczy sposób pośród nas jako Ten, który nas umiłował
198 II, 2,1,1380| pośród nas jako Ten, który nas umiłował i wydał za nas
199 II, 2,1,1380| nas umiłował i wydał za nas samego siebie193. Pozostaje
200 II, 2,1,1380| eucharystycznego. Jezus czeka na nas w tym sakramencie miłości.
201 II, 2,1,1382| który ofiarował się za nas.~
202 II, 2,1,1384| 1384 Pan kieruje do nas usilne zaproszenie, abyśmy
203 II, 2,1,1385| chwili. Św. Paweł wzywa nas do rachunku sumienia: "Kto
204 II, 2,1,1393| 1393 Komunia chroni nas przed grzechem. Ciało Chrystusa,
205 II, 2,1,1393| przyjmujemy w Komunii, jest "za nas wydane"; Krew, którą pijemy,
206 II, 2,1,1393| Eucharystia nie może jednoczyć nas z Chrystusem, nie oczyszczając
207 II, 2,1,1393| Chrystusem, nie oczyszczając nas równocześnie z popełnionych
208 II, 2,1,1393| grzechów i nie zachowując nas od grzechów w przyszłości:~
209 II, 2,1,1394| naszą miłość i uzdalnia nas dc uwolnienia się od nieuporządkowanych
210 II, 2,1,1394| Skoro Chrystus umarł za nas z miłości, to gdy wspominamy
211 II, 2,1,1394| którą Chrystus zechciał za nas umrzeć, mogli za łaską Ducha
212 II, 2,1,1394| traktować świat, jakby był dla nas ukrzyżowany, i byśmy sami
213 II, 2,1,1395| Eucharystia przez miłość, którą w nas rozpala, zachowuje nas od
214 II, 2,1,1395| w nas rozpala, zachowuje nas od przyszłych grzechów śmiertelnych.
215 II, 2,1,1397| Ciało i Krew Chrystusa za nas wydane, musimy dostrzegać
216 II, 2,1,1404| przez nią jest obecny pośród nas. Jednak ta Jego obecność
217 II, 2,1,1419| Najświętszej Ofierze utożsamia nas z Jego Sercem, podtrzymuje
218 II, 2,1,1419| wiecznego i już teraz jednoczy nas z Kościołem niebieskim,
219 II, 2,2,1425| siebie oszukujemy i nie ma w nas prawdy" (1 J I, 8). Sam
220 II, 2,2,1425| J I, 8). Sam Pan nauczył nas modlić się: "Przebacz nam
221 II, 2,2,1426| którego Pan nieustannie nas powołuje7.~
222 II, 2,2,1428| miłość Boga, który pierwszy nas umiłował11.~
223 II, 2,2,1431| odrazą do popełnionych przez nas złych czynów. Pokuta wewnętrzna
224 II, 2,2,1432| wracają do Niego: "Nawróć nas, Panie, do Ciebie wrócimy" (
225 II, 2,2,1436| Chrystusa, która pojednała nas z Bogiem. Karmi ona i umacnia
226 II, 2,2,1436| środkiem zaradczym uwalniającym nas od grzechów powszednich
227 II, 2,2,1437| lub pobożności ożywia w nas ducha nawrócenia i pokuty
228 II, 2,2,1442| pojednania, które On nabył dla nas za cenę swojej Krwi. Wykonywanie
229 II, 2,2,1455| punktu widzenia, wyzwala nas i ułatwia nasze pojednanie
230 II, 2,2,1460| wszystko możemy w Tym, który nas umacnia" (Flp 4, 13). W
231 II, 2,2,1468| łaski Bożej i zjednoczeniu nas w przyjaźni z Bogiem"61.
232 II, 2,2,1469| 1469 Sakrament pokuty jedna nas z Kościołem. Grzech narusza
233 II, 2,2,1472| Grzech ciężki pozbawia nas komunii z Bogiem, a przez
234 II, 2,2,1504| Chrystus nadal "dotyka", aby nas uzdrowić.~
235 II, 2,2,1505| teraz może ono upodabniać nas do Niego i jednoczyć nas
236 II, 2,2,1505| nas do Niego i jednoczyć nas z Jego zbawczą męką.~"Uzdrawiajcie
237 II, 2,2,1523| przy chrzcie wycisnęło na nas pieczęć nowego życia; namaszczenie
238 II, 2,2,1523| przy bierzmowaniu umocniło nas do życiowej walki. To ostatnie
239 II, 2,2,1523| ochroną, zabezpieczającą nas na ostatnią walkę przed
240 II, 2,3,1556| przekazany został aż do nas w sakrze biskupiej"32.~
241 II, 2,3,1647| głoszenie Dobrej Nowiny, że Bóg nas kocha miłością trwałą i
242 II, 2,4,1689| zjednoczeniu. Śmierć nie oddziela nas od siebie, ponieważ wszyscy
243 III, 0,4,1694| uzdrawiając rany grzechu, odnawia nas w naszym myśleniu11; oświeca
244 III, 0,4,1694| naszym myśleniu11; oświeca nas i umacnia, byśmy żyli jak "
245 III, 1,1,1707| przez swoją mękę wyzwolił nas od Szatana i od grzechu.
246 III, 1,1,1707| Świętym. Jego łaska odnawia w nas to, co zniszczył grzech.~
247 III, 1,1,1718| czynów ludzkich: Bóg powołuje nas do swojego własnego szczęścia.
248 III, 1,1,1720| 1721 Bóg bowiem stworzył nas, byśmy Go poznawali, służyli
249 III, 1,1,1720| do raju. Szczęście czyni nas "uczestnikami Boskiej natury" (
250 III, 1,1,1722| Obiecane szczęście stawia nas wobec decydujących wyborów
251 III, 1,1,1722| wyborów moralnych. Zaprasza nas do oczyszczenia naszego
252 III, 1,1,1722| wszystko miłości Bożej. Uczy nas, że prawdziwe szczęście
253 III, 1,1,1725| 1726 Błogosławieństwa uczą nas o celu ostatecznym, do jakiego
254 III, 1,1,1725| ostatecznym, do jakiego powołuje nas Bóg. Jest nim: Królestwo
255 III, 1,1,1727| Błogosławieństwa stawiają nas wobec decydujących wyborów
256 III, 1,1,1727| oczyszczają nasze serce, by nas nauczyć miłować Boga nade
257 III, 1,1,1740| Ku wolności wyswobodził nas Chrystus" (Ga 5, 1). W Nim
258 III, 1,1,1740| w prawdzie, która czyni nas wolnymi37. Został nam dany
259 III, 1,1,1741| łaski Duch Święty wychowuje nas do wolności duchowej, by
260 III, 1,1,1741| wolności duchowej, by uczynić nas wolnymi współpracownikami
261 III, 1,1,1741| miłosierny Boże, oddal od nas łaskawie wszelkie przeciwności,
262 III, 1,1,1747| Ku wolności wyswobodził nas Chrystus" (Ga 5, 1).~
263 III, 1,1,1777| ale go przewyższa; upomina nas, pozwala poznać odpowiedzialność
264 III, 1,1,1777| natury, jak i łaski, mówi do nas przez zasłonę, poucza nas
265 III, 1,1,1777| nas przez zasłonę, poucza nas i nami kieruje. Sumienie
266 III, 1,1,1780| jeśli nasze serce oskarża nas, to Bóg jest większy od
267 III, 1,1,1816| Hbr 10, 23). On "wylał na nas obficie (Ducha Świętego)
268 III, 1,1,1819| Chrystusa i Jego męki, zachowuje nas w nadziei, która "zawieść
269 III, 1,1,1819| Jezus poprzednik wszedł za nas" (Hbr 6,19-20). Jest ona
270 III, 1,1,1819| także zbroją, która chroni nas w walce zbawienia: "odziani
271 III, 1,1,1824| Chrystus umarł z miłości do nas, gdy byliśmy jeszcze "nieprzyjaciółmi" (
272 III, 1,1,1824| nieprzyjaciółmi" (Rz 5,10). Pan prosi nas, byśmy jak On miłowali nawet
273 III, 1,1,1827| Tego, który "sam pierwszy nas umiłował" (1 J 4, 19):~Albo
274 III, 1,1,1827| niewolnicy; albo też zachęca nas nagroda - jesteśmy wtedy
275 III, 1,1,1831| doskonałości, które kształtuje w nas Duch Święty jako pierwociny
276 III, 1,1,1846| Jego miłosierdzia wymaga od nas uznania naszych win. "Jeśli
277 III, 1,1,1846| siebie oszukujemy i nie ma w nas prawdy. Jeżeli wyznajemy
278 III, 1,1,1846| odpuści je nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości" (
279 III, 1,1,1849| przeciwstawia się miłości Boga do nas i odwraca od Niego nasze
280 III, 1,1,1855| śmiertelny, naruszając w nas zasadę życia, którą jest
281 III, 1,1,1862| pozostawiony bez skruchy usposabia nas stopniowo do popełnienia
282 III, 1,1,1862| Grzech powszedni nie czyni nas jednak przeciwnymi woli
283 III, 1,1,1873| śmiertelny. Niszczy on w nas miłość, bez której jest
284 III, 1,1,1874| miłość, której pozwala w nas trwać.~
285 III, 1,2,1888| sprawiedliwości, do czego tylko ona nas uzdalnia. Jest natchnieniem
286 III, 1,3,1954| światłem poznania złożonym w nas przez Boga; przez nie poznajemy,
287 III, 1,3,1955| wieczne; nakazując, wzywa nas do wypełnienia powinności,
288 III, 1,3,1965| Kazania na Górze, by pouczyć nas, co należy czynić, i z sakramentów,
289 III, 1,3,1969| wzajemnie miłowali, tak jak On nas umiłował30.~
290 III, 1,3,1970| 9-13). Katecheza ta uczy nas także rachunku sumienia
291 III, 1,3,1971| wolności32, ponieważ wyzwala nas od obrzędowych i prawnych
292 III, 1,3,1986| Świętego ma moc usprawiedliwić nas, to znaczy obmyć nas z naszych
293 III, 1,3,1986| usprawiedliwić nas, to znaczy obmyć nas z naszych grzechów i udzielić
294 III, 1,3,1991| sakrament wiary. Upodabnia nas ono do sprawiedliwości Boga,
295 III, 1,3,1991| sprawiedliwości Boga, który czyni nas wewnętrznie sprawiedliwymi
296 III, 1,3,1996| w życiu Boga; wprowadza nas w wewnętrzne życie Trójcy
297 III, 1,3,1998| przez który Bóg obdarza nas swoim życiem wlanym przez
298 III, 1,3,1998| otrzymana na chrzcie. Jest ona w nas źródłem dzieła uświęcenia52:~
299 III, 1,3,1998| od Boga, który pojednał nas z sobą przez Chrystusa (
300 III, 1,3,2000| przez miłość. Bóg dopełnia w nas to, co zapoczątkował, "bo
301 III, 1,3,2000| który działa. Wyprzedziło nas bowiem Jego miłosierdzie,
302 III, 1,3,2000| byli ożywiani; wyprzedza nas, abyśmy byli wzywani, podąża
303 III, 1,3,2000| okryci chwałą; wyprzedza nas, abyśmy żyli wedle pobożności,
304 III, 1,3,2002| Ducha, który usprawiedliwia nas i uświęca. Jednak łaska
305 III, 1,3,2002| nam udziela, by włączyć nas w swoje dzieło, uzdolnić
306 III, 1,3,2004| pewność, że łaska działa w nas i pobudza nas do coraz większej
307 III, 1,3,2004| łaska działa w nas i pobudza nas do coraz większej wiary
308 III, 1,3,2008| Przybrane synostwo, czyniąc nas przez łaskę uczestnikami
309 III, 1,3,2008| prawo miłości, które czyni nas "współdziedzicami" Chrystusa
310 III, 1,3,2010| Miłość Chrystusa jest w nas źródłem wszystkich naszych
311 III, 1,3,2010| Bogiem. Łaska, jednocząc nas z Chrystusem czynną miłością,
312 III, 1,3,2013| Trójcy Świętej. Bóg wzywa nas wszystkich do tego wewnętrznego
313 III, 1,3,2016| Duch Święty, jednocząc nas przez wiarę i chrzest z
314 III, 1,3,2016| Zmartwychwstaniem Chrystusa, czyni nas uczestnikami swojego życia.~
315 III, 1,3,2019| przez chrzest. Upodabnia nas do sprawiedliwości Boga,
316 III, 1,3,2019| sprawiedliwości Boga, który czyni nas sprawiedliwymi. Jego celem
317 III, 1,3,2020| przybranymi synami. Wprowadza nas w wewnętrzne życie Trójcy
318 III, 1,3,2022| przez który Bóg obdarza nas swoim życiem wlanym przez
319 III, 1,3,2023| Łaska uświęcająca czyni nas "miłymi Bogu". Charyzmaty,
320 III, 1,3,2023| różnią się od stale obecnej w nas łaski habitualnej.~
321 III, 1,3,2025| sprawiedliwością Bożą. Miłość jest w nas pierwszorzędnym źródłem
322 III, 1,3,2029| historii świętych, którzy nas poprzedzili, a którą liturgia
323 III, 1,3,2039| łaski chrztu, która włączyła nas do Kościoła i uczyniła członkami
324 III, 1,3,2039| przestaje dzień po dniu karmić nas słowem i Eucharystią Pana.~
325 III, 1,3,2042| i pokuty, przygotowujące nas do uroczystości liturgicznych.
326 III, 1,3,2042| liturgicznych. Usposabiają nas one do zdobycia panowania
327 III, 1,3,2042| pokuty, które przygotowują nas do uroczystości liturgicznych;
328 III, 2,0,2069| Objawienia Bożego. Pouczają nas one zarazem o prawdziwym
329 III, 2,0,2073| przychodzi, by miłować w nas swojego Ojca i swoich braci,
330 III, 2,1,2082| jedynym" (Pwt 6, 4).~Bóg nas pierwszy umiłował. Miłość
331 III, 2,1,2087| przykazanie domaga się od nas umacniania naszej wiary,
332 III, 2,1,2094| Tak więc miłość skłania nas do sprawiedliwego oddawania
333 III, 2,1,2094| Cnota religijności uzdalnia nas do takiej postawy.~Adoracja~
334 III, 2,1,2098| przyczynia się do połączenia nas świętą komunią z Bogiem,
335 III, 2,1,2131| ale dlatego, że prowadzą nas ku Bogu, który stał się
336 III, 2,1,2156| Ojca. Znak krzyża umacnia nas w chwilach pokus i trudności.~
337 III, 2,2,2239| opuścić24.~Apostoł wzywa nas do modlitw i do dziękczynienia
338 III, 2,2,2306| by dobroć Boża uwolniła nas od odwiecznego zniewolenia
339 III, 2,2,2326| ognia i wojny zachowaj nas, Panie".~
340 III, 2,2,2339| modlitwie. "Czystość integruje nas na nowo i prowadzi do jedności,
341 III, 2,2,2346| naśladować, ponieważ wybrał nas na swoich przyjaciół91 oddał
342 III, 2,2,2346| nam całkowicie i uczynił nas uczestnikami swojej Boskiej
343 III, 2,2,2360| nam miłosierdzie i ocalił nas". Wstała i ona i zaczęli
344 III, 2,2,2364| tym życiu, które jest dla nas przygotowane... Miłość do
345 III, 2,2,2406| który "będąc bogaty, dla nas stał się ubogim, aby nas
346 III, 2,2,2406| nas stał się ubogim, aby nas ubóstwem swoim ubogacić" (
347 III, 2,2,2418| chrześcijańskie... prowadzi nas do głębszego rozumienia
348 III, 2,2,2448| Am 8, 6), lecz zachęca nas do rozpoznania swojej obecności
349 III, 2,2,2473| ziemi. Tego szukam, który za nas umarł. Tego pragnę, który
350 III, 2,2,2473| Tego pragnę, który dla nas zmartwychwstał. Bliskie
351 III, 2,2,2518| widzenia. Już dzisiaj uzdalnia nas ona do widzenia tak, jak
352 III, 2,2,2518| jako "bliźniego"; uzdalnia nas do uznania ciała ludzkiego -
353 III, 2,2,2534| Pożądanie zmysłowe skłania nas do pragnienia rzeczy przyjemnych,
354 III, 2,2,2534| rozumnej miary i skłaniają nas do niesłusznego pożądania
355 III, 2,2,2535| tego wszystkiego, co do nas nie należy. Pragnienie posiadania
356 III, 2,2,2545| ubóstwo Boga, gdy mówi: "Dla nas stał się ubogim" (2 Kor
357 IV, 1,0,2559| ludzkiej istoty; On pierwszy nas szuka i to On prosi, by
358 IV, 1,0,2559| z głębokości Boga, który nas pragnie. Modlitwa - czy
359 IV, 1,0,2563| wypływa z Ducha Świętego i z nas, jest skierowana całkowicie
360 IV, 1,1,2571| własnego Syna, lecz wyda Go za nas wszystkich12. Modlitwa odnawia
361 IV, 1,1,2581| górze Karmel24. Zachęcając nas do modlitwy, św. Jakub przypomina
362 IV, 1,1,2586| Psalmy nieustannie uczą nas modlitwy.~
363 IV, 1,1,2597| słuchać, w jaki sposób uczy nas modlić się, by w końcu poznać,
364 IV, 1,1,2600| uczniów do Niego: Panie, naucz nas modlić się" (Łk 11, 1).
365 IV, 1,1,2603| zawiera to, czego On uczy nas w modlitwie do naszego Ojca,
366 IV, 1,1,2606| modli, już wówczas uczy nas modlitwy. Teologalną drogą
367 IV, 1,1,2606| jako wychowawca przyjmuje nas takimi, jacy jesteśmy, i
368 IV, 1,1,2606| jesteśmy, i stopniowo prowadzi nas do Ojca. Zwracając się do
369 IV, 1,1,2608| przystęp do Ojca. Może żądać od nas, abyśmy "szukali" i "pukali",
370 IV, 1,1,2609| Jego darów, tak samo uczy nas tej synowskiej śmiałości: "
371 IV, 1,1,2613| Nim w Ojcu, który miłuje nas w Jezusie do tego stopnia,
372 IV, 1,1,2613| tego stopnia, że mieszka w nas. W Nowym Przymierzu pewność,
373 IV, 1,1,2615| modlitwy Jezusa: "Modli się za nas jako nasz Kapłan; modli
374 IV, 1,1,2615| nasz Kapłan; modli się w nas, bo jest Głową Ciała, którym
375 IV, 1,1,2615| nasze głosy, a Jego głos w nas samych"73.~Modlitwa Maryi
376 IV, 1,1,2616| ponieważ On jest całkowicie dla nas.~
377 IV, 1,1,2626| błogosławimy Go, ponieważ On nas pobłogosławił81), następnie
378 IV, 1,1,2626| zstępuje od Ojca (to On nas błogosławi)82.~
379 IV, 1,1,2627| Wysławia wielkość Pana, który nas stworzył83, oraz wszechmoc
380 IV, 1,1,2627| Zbawiciela, który wyzwala nas od zła. Jest uniżeniem się
381 IV, 1,1,2627| ponad wszystko Boga napełnia nas pokorą oraz nadaje pewność
382 IV, 1,1,2630| modlitwę. Ufna pokora stawia nas w świetle komunii z Ojcem
383 IV, 1,1,2632| Jakub91 i Paweł zachęcają nas do modlitwy w każdej sytuacji92.~
384 IV, 1,1,2633| która bardzo przybliża nas do modlitwy Jezusa. To On
385 IV, 1,1,2638| ich źródłem i celem: "Dla nas istnieje tylko jeden Bóg,
386 IV, 1,1,2641| wielkim udręczeniu wyprzedzili nas w drodze do Królestwa, śpiewają
387 IV, 1,2,2651| wiecznemu" (J 4, 14). To On uczy nas przyjmowania Go w samym
388 IV, 1,2,2651| źródła, w których oczekuje nas Chrystus, aby napoić nas
389 IV, 1,2,2651| nas Chrystus, aby napoić nas Duchem Świętym:~Słowo Boże~
390 IV, 1,2,2656| Duch Święty, który uczy nas celebrować liturgię w oczekiwaniu
391 IV, 1,2,2656| powrót Chrystusa, wychowuje nas do modlitwy w nadziei. I
392 IV, 1,2,2656| modlitwa osobista wzmacniają w nas nadzieję. W zupełnie szczególny
393 IV, 1,2,2656| zróżnicowanemu językowi - uczą nas zakotwiczenia naszej nadziei
394 IV, 1,2,2657| odpowiedzieć miłością tak, jak On nas umiłował. Miłość jest tym
395 IV, 1,2,2663| której Duch Święty uczy nas modlić się do Boga, naszego
396 IV, 1,2,2664| celebracją liturgii, uczy nas modlitwy do Pana Jezusa.
397 IV, 1,2,2665| wzywać Go, wołać do Niego w nas. Tylko Jego imię zawiera
398 IV, 1,2,2669| uprzedzającą łaską wprowadza nas na drogę modlitwy. Skoro
399 IV, 1,2,2669| modlitwy. Skoro uczy On nas modlitwy, przypominając
400 IV, 1,2,2669| dlatego Kościół zachęca nas, abyśmy codziennie wzywali
401 IV, 1,2,2670| przybądź, zamieszkaj w nas, oczyść nas i zbaw nas,
402 IV, 1,2,2670| zamieszkaj w nas, oczyść nas i zbaw nas, o Ty, któryś
403 IV, 1,2,2670| w nas, oczyść nas i zbaw nas, o Ty, któryś jest Dobry!
404 IV, 1,2,2672| modlitwie Duch Święty jednoczy nas z Osobą Jedynego Syna w
405 IV, 1,2,2676| naszego przejścia przyjęła nas jako nasza Matka26, by poprowadzić
406 IV, 1,2,2676| Matka26, by poprowadzić nas do swego Syna Jezusa, do
407 IV, 1,2,2680| 12, 3). Kościół zachęca nas, byśmy wzywali Ducha Świętego
408 IV, 1,2,2682| Świadkowie, którzy poprzedzili nas w drodze do Królestwa29,
409 IV, 1,3,2696| nowego serca. Powinna ożywiać nas w każdej chwili. Tymczasem
410 IV, 1,3,2708| Bogiem, w przekonaniu, że On nas kocha"7.~Kontemplacja szuka
411 IV, 1,3,2710| wejść w obecność Tego, który nas oczekuje; zrzucenie wszelkich
412 IV, 1,3,2710| zwrócenie serca do kochającego nas Pana, aby oddać się Mu jako
413 IV, 1,3,2713| W niej Ojciec sprawia w nas "przez Ducha swego wzmocnienie
414 IV, 1,3,2714| oczy naszego serca; uczy nas widzieć wszystko w świetle
415 IV, 1,3,2716| zewnętrznego", Ojciec wypowiada do nas swoje Słowo, które przyjmuje
416 IV, 1,3,2724| wraz z Chrystusem pouczają nas, że modlitwa jest walką.
417 IV, 1,3,2725| musimy przeciwstawiać się - w nas samych i wokół nas - błędnym
418 IV, 1,3,2725| się - w nas samych i wokół nas - błędnym pojęciom o modlitwie.
419 IV, 1,3,2726| świata"; wsącza się ona w nas, jeśli nie jesteśmy czujni;
420 IV, 1,3,2734| Najpierw powinien zdziwić nas pewien fakt. Gdy chwalimy
421 IV, 1,3,2736| Jk 4, 4), Bóg nie może nas wysłuchać, gdyż chce naszego
422 IV, 1,3,2736| pożąda On ducha, którego w nas utwierdził>>?" (Jk 4, 5).
423 IV, 1,3,2736| Jk 4, 5). Nasz Bóg jest o nas "zazdrosny", co jest znakiem
424 IV, 1,3,2736| potwierdziło się w modlitwie. Tak nas przygotowuje do przyjęcia
425 IV, 1,3,2737| ekonomii zbawienia uczy nas, że wiara opiera się na
426 IV, 1,3,2738| oparta na modlitwie Ducha w nas i na wiernej miłości Ojca,
427 IV, 1,3,2739| jej wzorem, modli się w nas i z nami. Skoro serce Syna
428 IV, 1,3,2740| Jezus modli się również za nas, w naszym imieniu i dla
429 IV, 1,3,2741| natomiast prawem jest dla nas modlitwa nieustanna"27.
430 IV, 1,3,2744| Świętym, który coraz bardziej nas upodabnia do Jezusa Chrystusa;
431 IV, 1,3,2744| ludzi, tę miłość, jaką Jezus nas umiłował. "Wszystko da wam
432 IV, 1,3,2748| Arcykapłan, który modli się za nas, jest także Tym, który modli
433 IV, 1,3,2748| także Tym, który modli się w nas, i jest Bogiem, który nas
434 IV, 1,3,2748| nas, i jest Bogiem, który nas wysłuchuje.~
435 IV, 1,3,2749| wewnątrz - modlitwę, jakiej On nas uczy: "Ojcze nasz!" Jego
436 IV, 1,3,2755| wysłuchiwani. Ewangelia wzywa nas do postawienia sobie pytania
437 IV, 2,0,2758| do Niego: <<Panie, naucz nas modlić się, jak i Jan nauczył
438 IV, 2,0,2758| naszym winowajcom;~i nie wódź nas na pokuszenie,~ale nas zbaw
439 IV, 2,0,2758| wódź nas na pokuszenie,~ale nas zbaw ode Złego.~
440 IV, 2,0,2762| Modlitwa Pańska nie tylko uczy nas prosić, ale także kształtuje
441 IV, 2,0,2763| Jezus swoimi słowami uczy nas tego nowego życia i poucza,
442 IV, 2,0,2764| do naszego Ojca nauczył nas i dał nam ją Pan Jezus.
443 IV, 2,0,2765| którego stają się one w nas "duchem i życiem" (J 6,
444 IV, 2,0,2767| modlitwie liturgicznej.~Pan uczy nas modlić się wspólnie za wszystkich
445 IV, 2,0,2772| swoich uczniów ("Panie, naucz nas modlić się": Łk 11, 1) Jezus
446 IV, 2,0,2776| całą pewnością", "Uczyń nas godnymi". Przed płonącym
447 IV, 2,0,2776| grzechów" (Hbr 1, 3), wprowadza nas przed oblicze Ojca: "Oto
448 IV, 2,0,2776| Jego Syna nie skłaniała nas do wznoszenia wołania: "
449 IV, 2,0,2777| Moc Ducha, która wprowadza nas w Modlitwę Pańską, jest
450 IV, 2,0,2780| wierzyć i że zamieszkuje w nas Jego Obecność.~
451 IV, 2,0,2781| Ojca, ponieważ odrodził nas do swojego życia, przybierając
452 IV, 2,0,2781| swojego życia, przybierając nas za dzieci w swoim Jedynym
453 IV, 2,0,2781| Przez chrzest wszczepia nas w Ciało Chrystusa, a przez
454 IV, 2,0,2781| wylewa się na członki, czyni nas "namaszczonymi":~Rzeczywiście,
455 IV, 2,0,2781| Rzeczywiście, Bóg, który nas przeznaczył do przybranego
456 IV, 2,0,2781| przybranego synostwa, upodobnił nas do chwalebnego Ciała Chrystusa.
457 IV, 2,0,2782| jest On Ojcem Chrystusa; nas natomiast stworzył. Powiedz
458 IV, 2,0,2783| Ojca powinna rozwinąć w nas dwie podstawowe dyspozycje:~
459 IV, 2,0,2784| Ojcze nasz: to imię budzi w nas zarazem miłość, zapał w
460 IV, 2,0,2791| którą przyjmujemy, wyzwala nas z niego. Zaimek "nasz" rozpoczynający
461 IV, 2,0,2792| do "naszego" Ojca otwiera nas na ogrom Jego miłości objawionej
462 IV, 2,0,2794| 2795 Symbol nieba odsyła nas do tajemnicy Przymierza,
463 IV, 2,0,2794| Przymierza grzech skazał nas na wygnanie43 a nawrócenie
464 IV, 2,0,2798| Modlitwa Pańska prowadzi nas do komunii z Ojcem i Jego
465 IV, 2,0,2798| Jezusem Chrystusem. Objawia nas jednocześnie nam samym49.~
466 IV, 2,0,2799| Ojca powinna pobudzać w nas wolę upodobnienia się do
467 IV, 2,0,2802| 2803 Po postawieniu nas w obecności Boga, naszego
468 IV, 2,0,2802| bardziej teologalne, kierują nas do chwały Ojca, cztery kolejne,
469 IV, 2,0,2803| Pierwsza seria próśb prowadzi nas do Ojca, by być dla Niego:
470 IV, 2,0,2803| trzech próśb nie wymieniamy "nas", ale ogarnia nas "gorące
471 IV, 2,0,2803| wymieniamy "nas", ale ogarnia nas "gorące pragnienie", nawet "
472 IV, 2,0,2804| miłosierdzia. Wznosi się od nas i dotyczy nas już w tej
473 IV, 2,0,2804| Wznosi się od nas i dotyczy nas już w tej chwili, na tym
474 IV, 2,0,2804| odpuść nam... nie wódź nas... zbaw nas". Czwarta i
475 IV, 2,0,2804| nie wódź nas... zbaw nas". Czwarta i piąta prośba
476 IV, 2,0,2805| pierwsze prośby umacniają nas w wierze, napełniają nadzieją
477 IV, 2,0,2805| grzesznicy, musimy prosić za nas; to "my", posiadające wymiar
478 IV, 2,0,2805| wypełnia swój zamysł zbawienia nas i całego świata.~
479 IV, 2,0,2806| dziękczynienie52. Jezus jednak nauczył nas tej prośby w formie wyrażającej
480 IV, 2,0,2806| święciło się Jego imię, włącza nas w urzeczywistnienie podjętego
481 IV, 2,0,2807| urzeczywistnia się jednak dla nas i w nas tylko wtedy, gdy
482 IV, 2,0,2807| urzeczywistnia się jednak dla nas i w nas tylko wtedy, gdy Jego imię
483 IV, 2,0,2807| imię jest uświęcane przez nas i w nas.~
484 IV, 2,0,2807| uświęcane przez nas i w nas.~
485 IV, 2,0,2812| naszym życiu Ojciec "powołuje nas do świętości" (1 Tes 4,
486 IV, 2,0,2812| Jezusie... który stał się dla nas uświęceniem" (1 Kor l, 30),
487 IV, 2,0,2812| Jego imię święciło się w nas i przez nas. Na tym więc
488 IV, 2,0,2812| święciło się w nas i przez nas. Na tym więc polega przynaglający
489 IV, 2,0,2812| modlitwy, by ta świętość w nas trwała64.~
490 IV, 2,0,2813| imię Boże było uświęcone w nas przez nasze życie. Bo jeśli
491 IV, 2,0,2813| aby było ono uświęcone w nas, którzy jesteśmy w Nim,
492 IV, 2,0,2813| przykazanie, które zobowiązuje nas do modlitwy za wszystkich,
493 IV, 2,0,2813| Święć się imię Twoje "w nas", ponieważ prosimy, by święciło
494 IV, 2,0,2815| Eucharystii: jest pośród nas. Królestwo przyjdzie w chwale,
495 IV, 2,0,2816| modlitwa nie zobowiązywała nas do prośby o przyjście Królestwa,
496 IV, 2,0,2816| spontanicznie wydobywałoby się z nas to wołanie, bo z niecierpliwością
497 IV, 2,0,2821| wzajemnie miłowali, jak On nas umiłował" (J 13, 34)78.~
498 IV, 2,0,2824| bardziej zobowiązuje to nas, będących stworzeniami i
499 IV, 2,0,2824| jak Jezus Chrystus uczy nas pokory, wskazując nam, że
500 IV, 2,0,2825| Hbr 10, 36). Jezus poucza nas, że do Królestwa niebieskiego
1-500 | 501-510 |