Rozdział drugi
WIERZĘ W JEZUSA CHRYSTUSA,
SYNA BOŻEGO JEDNORODZONEGO
Dobra Nowina: Bóg
zesłał swego Syna
422
"Gdy jednak nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg
Syna swego, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem, aby wykupił
tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy mogli otrzymać przybrane
synostwo" (Ga 4, 4-5). Oto "Ewangelia o Jezusie Chrystusie, Synu
Bożym" (Mk 1, 1): Bóg nawiedził swój lud1.
Wypełnił obietnice dane Abrahamowi i jego potomstwu2; uczynił
więcej, niż można było oczekiwać: zesłał
swego "Syna umiłowanego" (Mk 1, 11).
423
Wierzymy i wyznajemy, że Jezus z Nazaretu, urodzony jako Żyd z
córki Izraela w Betlejem, w czasach króla Heroda Wielkiego i cezara
Augusta I, z zawodu cieśla, który umarł ukrzyżowany w
Jerozolimie za czasów namiestnika Poncjusza Piłata, w czasie
rządów cezara Tyberiusza, jest odwiecznym Synem Bożym,
który stał się człowiekiem. Wierzymy, że "od
Boga wyszedł" (J 13, 3), "z nieba zstąpił" (J
3,13; 6, 33), "przyszedł w ciele" (1 J 4, 2), ponieważ
"Słowo stało się ciałem i zamieszkało
wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę,
chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen
łaski i prawdy... Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali -
łaskę po łasce" (J 1, 14. 16).
424
Poruszeni przez łaskę Ducha Świętego i
pociągnięci przez Ojca, wierzymy i wyznajemy o Jezusie: "Ty
jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego" (Mt 16,16). Na skale tej wiary,
wyznanej przez św. Piotra, Chrystus założył swój
Kościół3.
"Ogłosić...
niezgłębione bogactwo Chrystusa" (Ef 3, 8)
425
Przekazywanie wiary chrześcijańskiej jest przede wszystkim
głoszeniem Jezusa Chrystusa, by prowadzić do wiary w Niego. Od
początku pierwsi uczniowie zapałali pragnieniem głoszenia
Chrystusa: "Nie możemy nie mówić tego, cośmy
widzieli i słyszeli" (Dz 4, 20). Zapraszają oni ludzi wszystkich
czasów, by weszli do radości ich komunii z Chrystusem:
To wam
oznajmiamy, co było od początku, cośmy usłyszeli o
Słowie życia, co ujrzeliśmy własnymi oczami, na co
patrzyliśmy i czego dotykały nasze ręce - bo życie
objawiło się. Myśmy je widzieli, o nim świadczymy i
głosimy wam życie wieczne, które było w Ojcu, a nam
zostało objawione - oznajmiamy wam, cośmy ujrzeli i usłyszeli,
abyście i wy mieli współuczestnictwo z nami. A mieć z
nami współuczestnictwo znaczy: mieć je z Ojcem i z Jego Synem,
Jezusem Chrystusem. Piszemy to w tym celu, aby nasza radość była
pełna (1 J 1, 1-4).
Chrystus: Centrum
katechezy
426
"W samym centrum katechezy znajduje się przede wszystkim Osoba: Jezus
Chrystus z Nazaretu, Jednorodzony Syn Ojca... który cierpiał i
umarł za nas i który teraz, ponieważ zmartwychwstał,
żyje z nami na zawsze... Katechizować... to odkrywać w Osobie
Chrystusa cały odwieczny zamysł Boży, który w Nim
się wypełnił. To dążyć do zrozumienia znaczenia
czynów i słów Chrystusa oraz znaków dokonanych przez
Niego"4. Celem katechezy jest "doprowadzenie do komunii z Jezusem
Chrystusem... Bo tylko On sam może prowadzić do miłości
Ojca w Duchu Świętym i uczestnictwa w życiu Trójcy
Świętej"5.
427
"W katechezie przez nauczanie przekazywany jest Chrystus, Słowo
Wcielone i Syn Boży, wszystko zaś inne o tyle, o ile do Niego
się odnosi; naucza sam Chrystus, a każdy inny nauczający -
jedynie w tej mierze, w jakiej jest Jego zwiastunem lub tłumaczem i w
jakiej Chrystus mówi przez jego usta... Trzeba więc, aby do
każdego katechety można było zastosować te niezgłębione
słowa Jezusa: <<Moja nauka nie jest moja, lecz Tego, który
mnie posłał>> (J 7, 16)"6.
428
Kto został powołany do "nauczania Chrystusa", powinien
zatem starać się przede wszystkim o tę "najwyższą
wartość poznania Chrystusa"; trzeba zgodzić się
wszystko stracić, "bylebym pozyskał Chrystusa i znalazł
się w Nim... przez poznanie Jego: zarówno mocy Jego
zmartwychwstania, jak i udziału w Jego cierpieniach - w nadziei, że
upodabniając się do Jego śmierci, dojdę jakoś do pełnego
powstania z martwych" (Flp 3, 8-10).
429
Z tego przenikniętego miłością poznania Chrystusa rodzi
się pragnienie głoszenia Go, "ewangelizowania" i
prowadzenia innych do "tak" wiary w Jezusa Chrystusa.
Równocześnie jednak daje się odczuć potrzeba coraz
lepszego poznania tej wiary. W tym celu, idąc za Symbolem Apostolskim,
zostaną najpierw przedstawione główne tytuły Jezusa:
Chrystus, Syn Boży, Pan (artykuł drugi). Symbol Apostolski wyznaje
następnie główne misteria życia Jezusa: misterium Jego
Wcielenia (artykuł trzeci), Jego Paschy (artykuł czwarty i
piąty) i Jego uwielbienia (artykuł szósty i siódmy).
|