|
II. Jezus i
Świątynia
583
Podobnie jak wcześniejsi prorocy Jezus okazywał bardzo
głęboki szacunek dla Świątyni Jerozolimskiej. Został w
niej ofiarowany przez Józefa i Maryję w czterdziestym dniu po
narodzeniu339. W wieku dwunastu lat decyduje się na pozostanie w
Świątyni w celu przypomnienia swoim rodzicom, że powinien
być w sprawach Ojca340. W czasie swego życia ukrytego udawał
się do niej co roku przynajmniej na święto Paschy341; Samą
Jego misję publiczną wyznaczał rytm pielgrzymek do Jerozolimy na
wielkie święta żydowskie342.
584
Jezus wszedł do Świątyni jako do uprzywilejowanego miejsca
spotkania z Bogiem. Świątynia jest dla Niego mieszkaniem Jego Ojca,
domem modlitwy; oburza się, że jej dziedziniec zewnętrzny
stał się miejscem handlu343. Jeśli wyrzuca ze Świątyni
kupców, to czyni to przez zazdrosną miłość do Ojca:
"Z domu mego Ojca nie róbcie targowiska! Uczniowie Jego przypomnieli
sobie, że napisano: Gorliwość o dom Twój pochłonie
Mnie [Ps 69, 10Błąd! Nie określono zakładki." (J 2,
16-17). Po Zmartwychwstaniu Jezusa Apostołowie zachowali religijny
szacunek dla Świątyni344.
585
Przed swoją męką Jezus zapowiedział jednak zburzenie tej
wspaniałej budowli, z której nie pozostanie nawet kamień na
kamieniu345. Zapowiedział w ten sposób znak czasów
ostatecznych, które zostaną zapoczątkowane wraz z Jego
Paschą346. Proroctwo to mogło być jednak przedstawione w
sposób zniekształcony przez fałszywych świadków w
czasie Jego przesłuchania u najwyższego kapłana347 i
powróciło do Niego jako zniewaga, gdy został przybity do
krzyża348.
586
Jezus nie tylko nie był wrogo nastawiony do Świątyni349, w
której wygłosił to, co istotne w Jego nauczaniu350, lecz
także zapłacił podatek świątynny,
dołączając się do Piotra351, którego ustanowił
fundamentem swego przyszłego Kościoła352. Co więcej,
utożsamił się ze Świątynią, przedstawiając
siebie jako ostateczne mieszkanie Boga wśród ludzi353. Dlatego
właśnie Jego wydanie się na śmierć354 zapowiada
zburzenie Świątyni, które ukaże wejście historii
zbawienia w nową epokę: "Nadchodzi godzina, kiedy ani na tej
górze, ani w Jerozolimie nie będziecie czcili Ojca" (J 4, 21
)355.
|